Γάτα Χωριού

Καλησπέρα σας.
Πριν απο 2 μήνες περίπου βρήκα τον Κόρβο τον οποίο υιοθέτησα και έβαλα μέσα στο σπίτι μου. Οι γονείς μου παρόλο που δεν ήθελαν καθόλου κατοικίδια στο σπίτι τον δέχτηκαν καθώς ήταν άρρωστος και δεν τους πήγαινε η καρδιά να μας αφήσουν και τους δυο στον δρόμο. Τώρα πια τον έχουν δεχτεί σαν μέλος κανονικά της οικογένειας.
Το θέμα όμως είναι άλλο. Στο χωριό μου έχουμε μια γάτα την Λουκρητία η οποία είναι τυφλή από το ένα της ματάκι (γενικά όλα τα γατάκια εκείνης της "φουρνιάς" είχαν το ίδιο πρόβλημα. Τώρα είναι περίπου 4-5 ετών. Την φροντίζουμε όταν πάμε εμείς στο χωριό αλλά 10 φορές τον χρόνο δεν είναι αρκετές. Δεν έχει πάει ποτέ σε κτηνίατρο,ούτε είναι στειρωμένη. Παλιά την φρόντιζαν γιαγιάδες-παππούδες αλλά τώρα δεν μπορούν. Έτσι υπάρχουν άνθρωποι στο χωριό οι οποιοί την κακομεταχειρίζονται επειδή δεν είναι τοσο "όμορφη" όσο οι άλλες. Επίσης δεν την ταίζουν και αν ένας της πετάξει κάτι σχεδόν πάντα θα της το πάρει κάποια άλλη γάτα.
Δεν ξέρω τι να κάνω με το καημένο το ζωντανό. Είναι μια τόσο ευγενική ψυχή και είναι άδικο να το περνάει όλο αυτό.
Σκεφτόμουν να την φέρω Αθήνα αλλά πέρα από το γεγονός ότι οι δικοί μου σίγουρα δεν θα θέλουν και αλλη μια γάτα (+τα έξοδα τα οποία δεν βγαίνουν ) είναι και πως θα της φανεί η μετάβαση. Γιατί στο χωριό είναι ελεύθερη να βγει,να παίξει,να εξερευνήσει τον κόσμο. Αθήνα θα είναι όμως κλεισμένη σε ένα διαμέρισμα.
Αν δεν την φέρω Αθήνα θα μπορούσα να της παίρνω τροφή να την ανεβάζω και να πάρω κάτι για τους ψύλλους? Δεν έχω ιδέα τι να κάνω.
Πραγματικά είναι πολύ δύσκολη κατάσταση.

Καλησπέρα και καλωσήρθες!

Το ερώτημα ειναι αν εσυ της παιρνεις τροφή και φαρμακα ας πουμε, υπάρχει καποιος εκει να την φροντισει ή θα υπάρχει η ιδια κατάσταση? Ειναι υποσιτισμένο το γατάκι αδυνατο ταλαιπωρημένο?
Για μένα αν δεν ειναι καλα εκει που ειναι και αστειρωτο και ταλαιπωρημένο ,τοτε ας μπει στο διαμέρισμα. Εαν νιώσει καλα δεν πιστεύω να έχει προβλημα. Μπορεις εάν τελικα το σκέφτεσαι να την παρεις να δοκιμάσεις να την βάλεις για λιγο μέσα σε ένα σπιτι στο χωριο να δεις πως θα αντιδράσει.

Καλώς σας βρήκα!
Για φάρμακα δεν υπάρχει περίπτωση. Δηλαδή και να τα πάω εγώ είναι σίγουρο ότι θα τα παρατήσουν και θα μου πουν ότι τα έκαναν. Για την τροφή πιστεύω ότι κάτι θα της δίνουν αλλά κανένας δεν θα ασχοληθεί αν θα το φάει εκείνη ή κάποια άλλη. Δεν θα κάθονται πάνω από το κεφάλι της όπως εγώ.
Είναι υποσιτισμένο και πολύ ταλαιπωρημένο. Να φανταστείς έχω μάθει ότι το χτυπάν με την βίτσα στο χωριό και έλεγαν στους δικούς μου να μην το ταίζουν καν. Τώρα που φεύγω απο το χωριό φοβάμαι ότι την επόμενη δεν θα την βρω.
Έμαθα και ότι είναι έγκυος κάτι τραγικό καθώς στο χωριό στις έγκυες παίρνουν τα μικρά και τα πετάν είτε στα σκουπίδια είτε στο ρέμα. Και οι δικοί μας στο χωριό δεν ξερω αν θα το καταλάβουν.
Αυτό μας αγαπά πάρα πολύ φαίνεται. Όταν πάμε δεν φεύγει απο κοντά μας. Μέχρι και στο καφενείο μαζί πάμε.
Αλλά είναι τεράστια αλλαγή γιαυτό το φοβάμαι πάρα πολύ.
Μπορώ να δοκιμάσω να την βάλω μέσα στο χωριό αλλα μετά δεν ξέρω πως θα το πάρουν οι δικοί μου ή αν θα δεχτούν να έχουμε και δεύτερη γάτα μες το σπίτι. Δεν μπορώ όμως να την βλέπω έτσι την μικρή.

Αν εξαιρεσουμε το προβλημα του που θα μεινει, σιγουρα στο χωριο σε αυτην την κατάσταση δεν ξέρεις καν αν θα την βγάλει. Οποτε για μένα δεν υπάρχει το διλλημα του πως θα το παρει το γατι γιατι μπορει να μην υπάρχει και γατι. Σημαντικοτερο σιγουρα θα ειναι για αυτο, να έχει ασφάλεια φαγητο και φυσικά αγάπη. Συνεπως αν μπορεις καπως να "εκβιασεις" την κατάσταση στο σπιτι με τους δικους σου .καντο

Πραγματικα στεναχωρεθηκα τωρα .
Βλεπω , διαβαζω την αγωνια σου για την μοιρα της γατουλας και θελω να σου πω μπραβο που ασχολεισαι , κατι το οποίο καταλαβαινει και η ιδια.
Θα τολμησω να σου πω το εξης
Μην τα παρατας , μην την αφήσεις και μην αφήσεις τους αλλους να σε πεισουν να την αφήσεις.
Βρες τον τροπο πεισε τους γονεις σου και παρτην στην Αθήνα.
Αυτη σας εχει διαλέξει ήδη , μενει μόνο να παρεις την αποφαση και απαξ και την παρεις θα βρεις την δυναμη για να πεισεις ολο το συμπαν οτι η θεση της γατας είναι μαζι σου.
Μην φοβασαι την αλλαγη στην ζωη της.
Ενα είναι το μάθημα κι ένα το ξεμάθημα , να το θυμασαι αυτο.
Η ασφαλεια και η ηρεμια που θα εχει μαζι σου δεν συγκρινεται με τιποτα με την " ελευθερη " ζωη του χωριού.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Προσπαθώ να τους την περάσω καθώς την ξέρουν από το χωριό αλλά είναι στο ότι έχουμε ήδη μια γάτα και που θα την βάλουμε την δεύτερη,θα εχει ψύλλους,θα θέλει εμβόλια και ήδη έχεις κλειστεί μέσα και τέτοια. Το ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατί είναι η γάτα του χωριού.Αυτό λένε στον εαυτό τους για να μην έχουν τύψεις που δεν κάνουν τίποτα. Προσπαθούν τα βγάλουν το βάρος από πάνω τους και να δείξουν ότι είναι πάνω από αυτούς.
Πέρα από το σπίτι δεν τους έχω επιβαρύνει με τίποτα άλλο για τον Κορβο. Όλα με δικά μου λεφτά τα βάζω.
Θα το προσπαθήσω όμως. Να δούμε τι θα κάνουμε,τι θα γίνει αυτή η ψυχή.

Θα συμφωνήσω σε όλα τα παραπάνω.
Δυστυχώς η κατάσταση στην ελληνική επαρχία είναι κάπως έτσι που την περιγράφεις.
Η γατουλα σας εμπιστεύεται και καταλαβαίνει ότι τη φροντίζετε και της βάζετε φαγητό. Δυστυχώς φάρμακο μια στο τόσο και αστείρωτη δεν έχει νόημα.
Το έξοδο σου θα είναι η στείρωση και η αποπαρασίτωσή της.
Άκου το ένστικτό σου κι απο τη στιγμή που μπορείς να καλύπτεις τα έξοδα της δώσε την ευκαιρία σ' αυτό το πλασματάκι να ζήσει με ασφάλεια και αγάπη.
Είμαι σίγουρη ότι δε θα το μετανοιώσεις, άλλωστε οι γατουλες μαθαίνουν πολυ γρήγορα.

Λυπάμαι που η νοοτροπία μας είναι ακόμα έτσι σε κάποια μέρη.

Α!!!! και καμμιά γατουλα δεν είναι άσχημη. Το κάθε ζώο έχει τη δική του ομορφιά κι αυτό βγαίνει απ τη συμπεριφορά του και τη ψυχούλα του.

Εύχομαι να μπορέσεις να πείσεις τους δικους σου και να δώσεις σ' αυτό το δύστυχο μια ευκαιρία ζωής.
Μπράβο σου που σκέφτεσαι έτσι.

Για μένα έχει μια θέση πάντα δίπλα μου. Είναι ένα εξαίσιο πλασματάκι το οποίο δεν αξίζει να περνά όλο αυτό.
Αν δεν βρω λύση στο να την φέρω σπίτι θα την πάω στον κτηνίατρο στα Καμένα μπας και βελτιώσω στο ελάχιστον την ποιότητα της ζωής της. Αλλά αυτό που της λείπει πιο πολύ από όλα είναι ένα χάδι. Λίγη αγάπη. Προτεραιότητα μου είναι να την φέρω σπίτι αλλά θα δείξει αυτό.

Αυτό είναι το κορίτσι μας.

Εγω τη βρίσκω πολύ όμορφη κι όπως έγραψες είναι ξεχωριστή

Αχ..... πόσα πλασματάκια εκεί έξω λαχταράνε για ένα χάδι και λίγη αγάπη ...

Εύχομαι να πάνε όλα καλά στη προσπάθειά σου

Εύχομαι κι εγώ το καλύτερο για τη μικρούλα..
Είναι πράγματι όμορφη γατουλίτσα.

Συνέχισε την προσπάθεια υιοθεσίας ή τουλάχιστον αν πάει στον κτηνίατρο, θα βελτιωθεί κάπως η ζωούλα της,
ψυχουλίτσα..
Καλή τύχη, μην παραιτείσαι!

Φαινεται πολυ καλουλα και αγαπησιάρα!! Βουτα την!!

IrenePeace2 έγραψε:Για μένα έχει μια θέση πάντα δίπλα μου. Είναι ένα εξαίσιο πλασματάκι το οποίο δεν αξίζει να περνά όλο αυτό.
Αν δεν βρω λύση στο να την φέρω σπίτι θα την πάω στον κτηνίατρο στα Καμένα μπας και βελτιώσω στο ελάχιστον την ποιότητα της ζωής της. Αλλά αυτό που της λείπει πιο πολύ από όλα είναι ένα χάδι. Λίγη αγάπη. Προτεραιότητα μου είναι να την φέρω σπίτι αλλά θα δείξει αυτό.

Αυτό είναι το κορίτσι μας.

Βρε κοριτσακι μου
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΓΑΤΑ ΑΣΧΗΜΗ ?
Πλάκα μας κάνουν ?

Ειναι τοσο όμορφη , μα τοσο ομορφη

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια!!!
Προσπαθώ να φτιάξω το κλίμα στο σπίτι μπας και αλλιώς θα δούμε μπας και πάμε σε πιο δραστικά μέτρα.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο αγαπησιάρα ειναι. Μόνο αγάπη θέλει η καημένη.

Δεν  την  βλεπω  υποσιτισμένη  (οσο μπορώ  να  την δω  στην φωτό που ειναι ξάπλα  αραχτή και  λαϊτ)  

Η  γατουλα  εχει μαθει  να  φροντίζει  τον  εαυτο  της.  Δεν  διατρεχει  καποιον  κίνδυνο  άλλον πέρα απο  αυτους  τους  γνωστούς  κινδύνους  που διατρεχουν ΟΟΟΟΟΟΛΑ  αυτά  τα  γατουνια που  ζουν  ΕΚΕΙ  ΕΞΩ  , συν, οτι  ειναι και  σε χωριο  αρα,  περισσοτερη  φύση  κοντά  της.

Νομιζω οτι  δεν πρεπει  να  ανησυχεις,  με  την  έννοια  οτι  ειναι  ενα  ζωάκι που  ζει,  ΕΛΕΥΘΕΡΟ  με οτι  ΣΥΝ  ή  ΠΛΗΝ  αυτο  συνεπάγεται,  οπως ελευθερα ειναι και τα  πουλακια,  τα  σαλιγγαράκια,  οι  πασχαλίτσες  τα  μιρμυγκάκια.

Δεν  μπορουμε  να παρεχουμε  ασφάλεια  και   μακροζωία  σε ολα  τα πλασματα  του  Θεου.  

Φυσικά,  αν  μπορείς  να   στελνεις  τροφουλα  μια  στο  τόσο  να  τρωνε  ολα,  να  τρωει κι αυτή,  δεν ειναι κακό, ομως  ΠΡΟΣΟΧΗ:   οσο  ταϊζουμε  αδεσποτα  γατακια,  τοσο  ο πληθισμός  τους  αυξάνεται.  Η  επεμβαση  του ανθρωπου  στην  ΦΥΣΗ  θα πρεπει  ΠΑΝΤΑ  να  γίνεται  με προσοχη,  γιατι  καποιες φορες  εχει  και  αντιθετες  (απο  τις  επιθυμητες)  συνέπειες

Σπόιλερ:

κι εγω πανεμορφη τη βρισκω και καθολου αναξια ενδιαφεροντος.ευχομαι να αποφασισεις χωρις πιεση το καλυτερο για τη γατουλα,αρκει να αισθανεσαι οτι με τον ενα ήτον αλλο τροπο θα ειναι ασφαλης.γιατι αν την φερεις αθηνα ,εφ'οσον δε ζεις μονη σου,και οι γονεις σου αντιδρουν θα ειναι πολυ χειροτερα διοτι τα γατουνια αισθανονται καλυτερα απ'ολους την ψυχολογια μας.οποτε εκνευρισμος και καυγαδες δεν ειναι καλο για κανενα.εκτος αν τους πεισεις οτι πραγματικα τα εξοδα δε θα ειναι τραγικα και θα βοηθησουν ενα πλασμα να σωθει.αποτην αλλη ο κορβακος θα εχει παρεουλα και δε θα ειναι μονος.
αν παλι την αφησεις μηπως να προσεγγιζες καποιο φιλο ή συγγενη που εχει μια συμπαθεια στα ζωα ,αναλαμβανοντας εσυ τα εξοδα ωστε να την προσεχει.?καποιες φορες υπαρχουν ανθρωποι που δεν τους φανταζομαστε αλλα τα αγαπουν χωρις να το εκδηλωνουν.μακαρι να παρεις την πιο σωστη αποφαση με ηρεμια

Τώρα θα πάω στο χωριό με εφόδια (τροφή,αμπούλες,χάπια) για να της δώσω έστω και τα απαραίτητα και θα δω μπας και βρω κάποιον.
Ναι δεν μπορώ να επιβάλλω στους άλλους ένα ζωντανό από την στιγμή που δεν μένω σπίτι.
Κάνουμε όμως συζητήσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε και πως θα πάει αν την φέρω στο σπίτι. Είναι καλό το ότι γίνεται η συζήτηση. Και με επιμονή και υπομονή πιστεύω θα την δεχτούν και την άλλη σπίτι. Αυτό ελπίζω τουλάχιστον.
Εκεί ναι αν είχε την απαραίτητη φροντίδα θα ήταν καλύτερα αλλά δυστυχώς...
Η φωτογραφία μην σας ξεγελά είναι από καλές εποχές που οι δικοί μας στο χωριό ήταν καλά εμείς πηγαίναμε πιο συχνά και την προσέχαμε. Τώρα είναι πολύ πιο αδύνατη και αδύναμη.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.
Αν έχουμε εξελίξεις θα σας ενημερώσω από δω.

Δεν ξερω αλλα νιωθω την αναγκη να σου πω το εξης. Βουτα την , θα εχεις τα 2 καλυτερα γατια του κοσμου. Αφου την σκεφτεσαι κα την θες. Ελα πισω γιατρο ψεκασμα σπιτι τελος.

Καλησπέρα και σε αυτό το θέμα μετά από πολύ καιρό.
Όσο μίλαγα με τους δικούς μου από το χωριό έμαθα ότι η γάτα μας,η Λουκρητία μας γέννησε τα μικρά της.
Έτσι ανυπομονούσα να πάω στο χωριό να την φροντίσω και να την δω.
Είχα προμηθευτεί και τα απαραίτητα!
Έτσι 10 Αυγούστου βράδυ φτάνουμε εκεί.
Κοιτάω δεξια-αριστερά τίποτα. Μα που να είναι λέω? Φωνάζω και τσουπ!! Η μικρή ήρθε κατευθείαν να μας δει. Της έβαλα φαγητό και αυτή εκεί στα χάδια της. Να σε κοιτάει με κάτι μάτια λες και είσαι ο θεός της. Γύρναγε και την κοιλίτσα της να την χαιδέψεις και ήταν τόσο όμορφο το κορίτσι μου.
Έτσι πήγαν και οι άλλες μέρες. Όλα μια χαρα. Αλλά πουθενά τα μικρά της. Είχα αρχίσει να ανησυχώ. Λέω που μπορεί να είναι τα παιδιά της?? Λες να τα βρήκε κανένας? Ακόμα και στην ιδέα τα έχανα.
Μια μέρα όμως της είχα βάλει κρεατάκι ( η αδυναμία της είναι το μαγειρευτό ) και ξαφνικά το παίρνει και φεύγει. Έτσι κατάλαβα ότι τα μικρά ήταν καλα. Και χάρηκα τόσο πολύ.
Τις τελευταίες μέρες τα έφερε και δίπλα από το σπίτι και τα είχε σε έναν σωλήνα. Ήταν 3 πανέμορφα ψυχάκια σαν αλεπουδίτσες τα μωρά μου.Δεν μπορούσες φυσικά να τα πλησιάσεις γιατί ήταν άγρια ( το ενα για την ακρίβεια) και τα αλλά κότες. Χαίρομαι γιαυτο βέβαια γιατί οι άνθρωποι είναι κακοί εκεί παλιοβλάχοι και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνουν.  
Εκεί που ήταν από πάνω είχε ενα πράγμα κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Αλλά δεν μπορούμε να το μετακινήσουμε για να μην το καταλάβει η διπλανή που έχει το σπίτι και κάνει τίποτα στα μικρά μου.
Στεναχωριέμαι τόσο πολύ που πρέπει να ζουν σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες και να είναι έτσι.
Όταν με το καλό ανέβουμε πάλι θα την πάρω για στείρωση.
Ο πατέρας μου ήταν όλη την ώρα το γατί μας το καλο, το χρυσό κτλ.
Έτσι πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο που ίσως την πάρουμε και μαζί μας. Αλλά δεν θέλω να κάνω όνειρα και μετά να απογοητευτώ. Πάντως την ταίζουν εκεί οι δικοί μου και εμείς θα της κάνουμε τα απαραίτητα και σε αυτή και στα μικρα της.
Αυτά με την γάτα μας από δω.

Να και μερικές μας φωτογραφίες.
(το μικρό το άσπρο ήθελα να το βουτήξω σαν να μην υπάρχει αύριο)