Να αφησει η Φρεγια το γαμο, να πάει για πουρνάρια... Απαπα!

πότε είναι η συνέχειααααα,δεν προειδοποιείς

Να καλέ μαμα.....
Ξεκίνησα όπως ξέρεις το πρωί της Δευτερας να πάω στο σπίτι του. Καθως ήμουν η μοναδικη απο το είδος μου που ήμουν καλεσμένη στο γάμο, σκέφτηκαν να με γνωρίσουν με τον Λάρυ, ο οποιος έχει και τετοια εθυμοτυπικά καθηκοντα ως δημόσιος υπάλληλος.
Τέλος πάντων, πηγα και γνωριστηκαμε αμέσως.
Δεν άργησε να σπάσει ο πάγος μεταξύ μας και μετα τα τυπικά και τις χαιρετουρες και το φαιβ ο κλοκ τιι το σκάσαμε απο την σαλα με το τεράστι τζάκι και βρεθηκαμε πάνω στην σοφίτα που είναι και τα διαμερίσματα του Λαρυ.
Αμέσως μου ζήτησε να του μιλήσω για την ζωή στην Ελλάδα και τις δυσκολίες που περνάμε τωρα τελευταία λογω της κρίσης.
Τα είπαμε απο δω, τα είπαμε απο εκεί και κάποια στιγμη ντραπηκα να του λέω για την κατάντια μας. Μου φάνηκε οτι είχε αρχίσει να μας λυπάται κι όλας.
Οπότε άρχισα και εγω να του μιλάω για το «κεφι» και την «λεβεντια» και το «εξω καρδια» και για τα γλέντια που κάνουμε και για το γατόσπιτο και τις γατοσυναντησεις και για τα φαγητα και τα κοκορέτσια και για τα σουβλιστα αρνάκια και βέβαια για τα σουβλάκια και τα δίπιτα με γυρο και για μακαρονάδες με δυο δάχτυλα τυρί και σάλτσα κιμα, ακόμα και για τις φασολάδες και τα γεμιστα και το στιφάδο και όλα τα ωραία φαγητά που φτιάχνουμε εδω στην Ελλάδα, ακόμα και για τα βρωμικα στις καντίνες του μίλησα και την γλύκα να σου βγαίνει η μουστάρδα και το κέτσαπ απο την άκρη και μετά να γλυφεις με απολαυση την γουνα σου για να καθαρίσει.
Μετά του είπα για μπεζέδες και σοκολατίνες και νουγκατίνες και μπακλαβάδες και καρυδόπιτες... αλλά και για φραπέ στην λιακάδα και για ταβερνες και μπαράκια και για αφτερ και δροσερά μοχίτο...
Ε! Ηρθε και χαυνωθηκε, που λες βρε μαμα ο γάτος!
Που ο φουκαράς έτρωγε κάθε μέρα ενα στεγνο και ανοστο ταλαίπωρο ποντίκι και για επιδόρπιο ενα πλαδαρο κατασκευασμα που το λένε «πουτινγκα»
Καθόταν και με άκουγε με ανοιχτο το στόμα,

ε... καλα... τα παραείπα κι εγω λιγάκι, τι να έλεγα, ότι με 15% ανεργία στην Αθηνα όλα αυτα κόβονται σιγά σιγα? Δεν ήθελα να του χαλάσω το όνειρο.
Ο Λάρυ απο απέναντι αναπολουσε τις φαγητικές συζητησεις με την Φρεγια και είχε κολήσει ενα τεράστιο χαμόγελο στη μουρη του. Ευτυχως που σίγουρα δεν καταλάβαινε ακριβως τι μου έλεγε η Φρεγια γιατι δεν φαινόταν να αντιλαμβάνεται τις αντιφατικές λεπτομέρειες.
Μονο κάθε λίγο κουναγε το κεφάλι του και έλεγε:
«Οου γιες, σουβλάκι!» και «Οου γιές, νουγκατίνα!» και «Οου γιές, φασολαντα!»
Που λες μαμα, εκει που είχαμε φουντωσει απο την ζέστη του τζακιου, που είχαμε φάει καλα (ευτυχως για τους ξένους έχουν ειδικο ντιλίβερυ και είχαμε χτυπήσει κάτι σεφταλιές μουρλια) που η χλιαρη μπυρα δεν κατέβαζε την θερμοκρασία του πεπτικου μας, που ενα μικρό υπνάκι καραδοκουσε πίσω απο τα βλέφαρα μας... τι να δω!
Ο Λάρυ πετάγεται απότομα επάνω και φωνάζει

«Θελω κι εγω να έρθω στην Ελλάδα μαζί σου φίλτατη Φρέγια. Τελος πια τα άνοστα φαγητα και τα ποντίκια και τα τσάγια. Θέλω βρώμικα και σοκολατίνες και μοχίτο και σουβλάκια και μουζάκα και χορο μέχρι το πρωί! Τελείωσε! Θα έρθω μαζί σου στην Ελλάδα!Πάμε να φυγουμε τωρα ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ!!!»
Τρελάθηκα καλέ μαμα! Ειχε βγει εκτός ελέγχου λέμε!
Του έριξα λιγο νερό στα μουτρα αλλά το μάτι του γυαλιζε σου λέω!
Αυτη η άτιμη η χλιαρη μπύρα που πινουν εδω χτυπάει κατακουτελα, δεν είναι παιξε γέλασε.
Ετρεξε στην πόρτα και λύσαξε να την ανοιξει, είχε πάει και αργά, όρμησα να τον προλάβω μην πεταχτει στο δρόμο στην κατασταση που ήτανε... Αστα! Λαχταρα που πήρα...

Σκεφτόμουν τι να κάνω, τα είχα ψιλοχάσει είναι η αλήθεια, όταν ξαφνικά άστραψε στο μυαλό μου η ιδέα.
ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΝ ΠΙΠΗ ΜΟΥ!!!
Μπορει να μην γνωριζόμαστε πολυ καλά ακόμα αλλά του έχω εμπιστοσύνη βρε μαμα! Πιστευω ότι θα είναι δίπλα μου σε κάθε δυσκολη στιγμη και θα με βοηθάει!
Καλά μωρη σκατουλα... και γιατι δεν έπαιρνες τηλέφωνο εμένα?
Ασε καλέ μαμα, εσύ δεν με καταλαβαίνεις και θα μου έλεγες να σηκωθω και να φυγω και να μην ανακατευομαι και ειναι ξένος γάτος και διπλωματικά επισόδεια και μπλαμπλαμπλα και μπλαμπλαμπλα!
Σηκωσα λοιπον το τηλέφωνο και τον πήρα.
Ο Πιπης κατάλαβε την κατάσταση με δυο κουβέντες που του είπα.
Μου απάντησε «Φρεγια, ζουμπουλι μου, ηρέμησε και μην κάνεις τίποτα. Περίμενε με, θα σκεφτω και θα σε πάρω σε πέντε λεπτα. Εχε μου εμπιστοσύνη! Και δωσε μου μια στιγμη στο τηλέφωνο τον λιμοκοντόρο να του πω δυο λόγια»
Τωρα, τι του είπε δεν ξέρω... Πάντως ο Λάρυ συνηλθε λίγο και ανεβηκαμε πάλι στη σοφίτα να περιμένουμε.
Αχ! Το ποσο ηρέμησα καλε μαμα δεν λέγεται. Πως να το κάνουμε, και η πιο αυταρκης γάτα, έρχεται η στιγμη που το χρειάζεται ενα δυναμικο πατουσι πλάι της!

Παναγιά μου....!
Τι κόρη μεγάλωσα επιτέλους???!!!

Ετσι λοιπον περιμέναμε και για να περάσει η ωρα του αρχισα να του μιλάω για τα Ελληνικά νησιά και το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη και τα ξεσαλώματα στην Μυκονο και τα ονειρεμένα Επτάνησα και...
Αλλά πάνω στην ωρα χτυπησε το τηλέφωνο της προσωπικης γραμμής του Λαρυ και ορμησαμε να το σηκώσουμε.
Ηταν ο Πιπης μου...

Ραλλού μου άπειρα αλλά help τι είπε ο Πιπης;

χανω τις εξελιξεις.......ωραια,ωραια.....για να δουμε παρακατω....

Περίμενε Μαρία μου! Περίμενε να διαβάσεις και να θαυμάσεις!
Και στο ξαναλέω!
Τράβα καμια καλή φωτό του Πιπη σε παρακαλώ. Οταν γίνουν όλα αυτα γνωστα στα μέσα, θα χρειαστουμε φωτό του οπωσδήποτε. Ασε που χρειαζόμαστε μερικές για τις συγκεντρωσεις και τον γάμο.
Φωτογράφησε τον ακόμα και όταν κοιμάται και όταν σταματάει μια στιγμη για να χ*σει και μην σε νοιάζει τίποτα.
Γιατι το έχουμε το φωτοσοπ βρε συ?

Ελα Φρεγια μπουγαρίνι μου, όλα καλά εκει? Ησύχασε λιγάκι ο λιμοκοντόρος ή ακόμα κλαψουρίζει σαν κοτουλα?
Η φωνη του Πιπη είναι πολυ επιβλητικη καλε μαμα... Πωπω! Τωρα καταλαβαίνω πως αισθανόταν η Καρυ Μπράτσω για τον Μιστερ Μπιγκ!
Δεν ξέρω. Ισως το ότι έχει να κάνει με τον σκατουλη τον Ορφέα κάθε μέρα στο σπίτι του, τον έχει κάνει να ξέρει να παίρνει την κατάσταση στα στηβαρά του πατουσια και να δίνει λύσεις εκεί που πρέπει.
Φρεγια μου, για κοιτα εκεί γυρω, υπάρχει καμιά βαλίτσα? Κατα προτίμηση επωνυμη και γκλαμουράτη και ευρυχωρη .
Κοιταξα και πράγματι, εκεί κοντα υπήρχε μια βαλίτσα μεγάλη. Ο Λάρυ μου είπε ότι σε κάθε επισκέπτη της Πρωθυπουργικης κατοικίας, δίνουν μια τέτοια ωραία βαλίτσα γεματη με ενα σωρό σουβενιρ απο την χωρα τους, με αντιγραφα ενος φημισμένου ρολογιου που έχουν εκει και ενα ψηλό καπέλο φτιαγμένο απο γουνα και κατι σημαιάκια απο ποδοσφαιρικές ομάδες και ενα μικρο σφραγισμένο βαρελάκι με –χλιαρη- μπύρα. Το είπα στον Πιπη.
Ωραια! Βγάλτε τωρα όλα τα πράγματα και να μπει ο Λαρυ μέσα. Να βάλετε επίσης ξηρα τοφη και ενα μπουκαλάκι νερο
Αχ βρε Πιπη μου που να βρουμε ξηρά τροφη εδω μέσα? Ποντίκια τον ταίζουνε εδω τον φουκαρα...
Χμ... βρε κοκωνα μου, αφου το ξέρω! Εσυ, αποκλείεται να μην έχεις καμια χουφτα κροκέτες στις τσέπες σου για ωρα ανάγκης. Δωσε του απο αυτες.
Τωρα μαμα για να πουμε την αλήθεια, καλά τα λέει ο Πιπης μου. Δεν το ξέρεις εσύ, αλλά πάντα μια καβάντζα σε φαί την έχω, εδω που τα λέμε.
Και τι θα κάνω αμα μου έρθει πιπι ή κακα?
Ο Λάρυ ειχε αρχίσει να μπαίνει σιγα σιγα στο πνεύμα της ιδέας.
Ρε Λαρυ, πάρε μια σακουλα μαζί σου και κάντα εκει μέσα! Τι ήθελες δηλαδη? Και να αποδράσεις και να έχεις ανέσεις 5 αστερων. Σε λίγο θα μας ζητησεις και κανένα τζακουζι!
Κοιτα αδελφε! Αν γουστάρεις να το κάνεις το τόλμημα, πρεπει να κάνεις και θυσίες, κομπρέντε?
Ειδα που λες μαμα τον Λάρυ να κοκκινίζει ελαφρα και τον ακουω να λέει λιγωμένα στο τηλέφωνο
Και... ε..χμ... εσένα θα σε γνωρίσω απο κοντά αγαπητε Πιπη?
Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι! Βουτηξα το ακουστικο απο τα χέρια του και του πέταξα στα μουτρα «ΟΧΙ» !!!
Εχει γουστο να έχουμε τίποτα περίεργα... Δεν μου είχε περάσει από το μυαλο ότι ο Λάρυ πιθανον να είχε διαφορετικά γουστα στο κρεβάτι του! Τι νομιζες καλέ μαμα, όλα τα κατάλαβα όταν μου μίλησες γι αυτα, τότε που μου έλεγες για εκείνο τον σελεμπριτυ που θα ερχόταν στο γαμο με τον σύζυγο του.
Το είπες και συ παραπάνω, δεν θυμάσαι?
>>>>«Να για παράδειγμα, την ωρα που προσήλθε στο γάμο ο γνωστος σελέμπριτυ με τον συζυγο του, καρφωθηκε το βλαμμενο πάνω τους ξεδιάντροπα!
Και της το ειχα πει! Το τι κάνουν οι άνθρωποι στο κρεβάτι τους καθόλου δεν μας αφορά.
Αν και πολυ φοβάμαι ότι δεν καταλαβε καλά τι σημαίνει αυτο με το κρεβάτι και με πλάκωσε στις ερωτήσεις.
Αλλά δεν είναι της παρούσης να παραθέσω εδω τον διάλογο...
Καποια άλλη φορά ίσως.»
<<<<
Τέλος πάντων, «φυλαγε τη γουνα σου για να σου μείνει ο άντρας», έτσι δεν λέει η παροιμία?
Για να μη στα πολυλογω, μπηκε στη βαλίτσα ο Λάρυ, πηρε μαζί του και τα χρειαζουμενα και μετα εγω κατέβηκα κάτω και είπα ότι είναι καιρός να φεύγω.
Με ευχαρίστησαν για την επίσκεψη, μου έστειλαν χαιρετίσματα και ευχές για όλους τους συμπατριώτες μου, και μου έφεραν την βαλίτσα με τα σουβενίρ που συνηθίζουν να δίνουν στους φιλοξενηθέντες.
Εκει πήγε να γίνει μια στραβη και να μου δωσουν άλλη βαλίτσα και όχι εκείνη με τον Λαρυ αλλά ευτυχως, τελευταία στιγμη, κάποιος μου έδωσε την σωστη.
Περιτό να σου πω οτι ουτε κατα διάνοια δεν μπορουσα να την μεταφέρω μόνη μου και δυο γεροδεμένα παληκάρια απο την φρουρα με βοηθησαν να την μεταφέρω στην λιμουζίνα, στο βασιλικο μου κατάλημμα και μετα στο αεροπλάνο που με έφερε σπίτι.
Μονο κάποια στιγμη στο δρόμο ο ένας αναρωτήθηκε γιατι ήταν τόσο βαριά και ευτυχως μου έκοψε κι τους είπα:
"Αα! Ο εξωχότατος Λάρυ μου χάρισε εκτός των συνηθισμένων σουβενιρ και μερικά ποντίκια απο το στοκ του. Ειμαστε μια περήφανη αλλά φτωχη χωρα και σκέφτηκε ότι μερικές μερίδες φαγητό θα μου ήταν χρήσιμες."
Απο ότι κατάλαβα αυτο έγινε πιστευτό (φαντάζεσαι μαμα τι γνωμη έχουν για μας εκεί στο εξωτερικό, τωρα με την κρίση!) γιατι ο φτωχός ο Λάρυ είχε πιαστει μέσα στην Σαμσονάιτ και έκανε κάτι κινησεις για να ξεπιαστει, πράγμα που θα μας προδιδε πριν την ωρα μας.
Ο δευτερος νεαρός ωστόσο, κάτι πήγε να πει να περάσουμε απο το τελωνείο λεει, να τα δηλώσουμε τα ποντίκια και μου κόπηκε η χολη, αλλά τελικα μου έκοψε ξανα και του είπα με αυστηρη φωνη.
"Νεαρέ μου, μην ξεχνάς ότι οι διπλωματικές αποσκευες δεν περνάνε ποτέ απο τελωνεία! Δεν βλέπεις την επίσημη σφραγίδα πάνω στη βαλίτσα?"
Πρεπει να ήμουν πολυ πειστικη, γιατι ο καλοεκπαιδευμένος υπάλληλος, πειθάρχησε αμέσως στην υπόδειξη μου
Ουουουφ!
Επιτέλους, αργα το βράδυ, αφου φίλησα σταυρωτα τους νεόνυμφους και τους συγγενείς τους και παρέδωσα την δανεικη τιάρα και το καπέλο στην γιαγιά του γαμπρου, αποχωρησα απο την χωρα για να γυρίσω στα πάτρια το πρωί πια, λογω διαφοράς ωρας.
Και ευτυχως που ο φουκαράς ο Λαρυ ήταν υπομονετικος και άντεξε τόση ταλαιπωρία κλεισμένος εκει μέσα τοσες ωρες!

Κοντευω να λιποθυμήσω απο την έκπληξη και τον πανικο. Το μόνο που καταφέρνω να ψελίσω είναι:
Καλά βρε αγόρι μου, και πως ανέπνεες εκει μέσα
Ελα βρε μάνα! Μην λες βλακείες. Πόσες φορές εγω δεν μπαίνω κάτω απο τις κουβέρτες στο κρεβάτι το πρωί και βγαίνω το βράδυ. Παθαίνω τίποτα τοτε? Δεν παθαίνω.
Αλλωστε ο Λάρυ δεν ταξίδεψε στο κάργκο.
Τον είχα μαζί μου σαν χειραποσκευή μέσα στην καμπίνα.
O Λαρυ χαμογελάει με καρτερικότητα
Μπαυ τηε γουει, ις Πιπις σαμγουερ αρααουντ?
Ρωτάει μουλωχτά
ΟΧΙ!!!

Πωπω!
Ποσα πράγματα στριφογυρίζουν στο μυαλο μου!
Τι πρεπει να πρωτοκάνω τωρα για να σωσω την κατάσταση?
Ο δικηγόρος μου είπε στο τηλέφωνο να περιμένω γιατι τα πράγματα ειναι σοβαρα και πρεπει να ακολουθησουμε μια μάλλον χρονοβόρα επίσημη οδο, για να μην μπλέξουμε πιο σοβαρα.
Για να δουμε... τι θα σκεφτω...


Αν και πιστευω πως λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο...

Τέρατα σκηνοθεσίας έχουμε Ραλλού μου,δεν έχουμε εμείς γατιά , όχι, το καστ του prison brake έχουμε.τι θα μας ξημερώσει δεν τολμώ να αναρωτηθώ

με κομμένη την ανάσα....

Ρούλα θα πρωτοτυπήσω:

Σκέφτομαι σοβαρά να προσλάβω το συγγραφικό ταλέντο σου για να μου γράφεις τις αγγελίες..

Τί τέλεια διήγηση των γεγονότων! Ανυπομονούμε για τη συνέχεια!







Καλέ! Είναι ψιλοgay ο first cat?

Σκέφτηκα ότι, όσο κι αν ο Πρωθυπουργικος γάτος δεν είναι πετ αλλά υπάλληλος, όλο και κάποιος θα τον αγαπάει τον μπουνταλα μου σ αυτο το σπίτι και θα ανησυχεί. Και τέλος πάντων, κοπάνα απο την δουλεια έχει κάνει, δεν πρέπει να πάρει ενα τηλέφωνο να ειδοποιήσει, ακόμα κι αν πήρε άδεια απο την σημαία!

Λάρυ μου, δεν ξέρω τι θα κάνεις απο δω και πέρα αλλά νομίζω ότι επιβάλεται να τηλεφωνησεις στο σπίτι σου και να ενημερώσεις.
Γιες Μιζ Ραλου, το καταλαβαίνω. Να πάρω απο το σταθερό σας γιατι το κινητό μου δεν έχει μονάδες?
Χμμμμ... μάλλον Σκοτσέζικη καταγωγη έχει το πουλάκι μου! Ας ειναι! Του δίνω το τηλέφωνο και τηλεφωνει μέσως

Χαχαχα!
Να δειτε που ο Λάρυ θα μας βρει επαναστατης!
Και...”comprente”??? Ακου εκεί “comprente” !!!!!!!!!!!!!!
Τοσο πολυ πια τον εντυπωσίασε ο Πιπης???
Role model του έγινε μου φαίνεται!

Δεν ξέρω τι του απάντησε το αφεντικο του, αλλά πρόλαβα και αρπαξα το τηλέφωνο να του μιλήσω κι εγω.
Ευτυχως δεν μιλουσε στον ιδιο τον Πρωθυπουργο αλλά στον Κρατικο διαχειριστη Πορων για την εξόντωση τρωκτικων, στην υπηρεσία του οποίου υπάγεται εργασιακά ο Λάρυ.

Συγνωμη παρακαλώ, ακουστε μια στιγμη!
Ο Λαρυ ήρθε στην Ελλάδα κρυμμένος στις αποσκευες της Φρεγιας μου, που παραβρέθηκε ως προσκεκλημένη στον βασιλικο γάμο. Οικιοθελώς το έκανε, θα σας το βεβαιώσει και ο ίδιος. Τον φιλοξενουμε το σπιτι μας τωρα και του φερόμαστε βασιλικα.
Αν θέλετε μπορώ να σας τον στείλω πίσω με την πρωτη πτήση, και σας ζητω πάλι συγνωμη... η γάτα μου είναι καλοαναθρεμένο κορίτσι, πραγματικά δεν ξέρω πως έμπλεξε σ αυτη την ιστορία...

Και βεβαια τα είπα όλα αυτά στα Αγγλικά με την ωραία Οξφορδιανη προφορά μου!
Η μηπως πάνω στην σύγχιση μου τα είπα στα Ελληνικά?
Στο τηλέφωνο άκουσα μια φωνη να λέει
«Πάρντον!?? Χου αρ γιου λέιντυ?»
Ο Λάρυ ορμάει και μου βουτάει πάλι το τηλέφωνο και λέει στον προϊστάμενο του με βροντερη φωνη.
Δατς ναν οφ γιορ μπίζνες !!! αι αμ νοτ καμινγκ μπακ γιου χίαρ! Κονσιντερ μαι ντιμαντς φερστ, εντ δεν γουιλ σιι!
Πωπω! Τα είχε πάρει στο κρανίο!
Αυτος ο γάτος φαίνεται πράος αλλά αμα θυμωνει ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβηθηκε.
Τωρα καταλαβαίνω τι εννοουσε η Φρεγια, που τον είχε δει σ αυτη την κατάσταση προχτες στο σπίτι του.
Προσπάθησα να τον συνετίσω
Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, γυρνα σπίτι σου, θα έχεις επιπτωσεις... Τιποτα αυτος! Αγυριστο κεφάλι!
Και τι θα κάνεις Λαρυ μου? Εντάξει, μπορουμε να σε φιλοξενησουμε μερικές μέρες αλλά θα έχουμε προβλημα αν μεινεις εδω για πάντα. Θα βρουμε τον μπελά μας σίγουρα!
Ντοντ γουορι ντιαρ Μιζ Ραλου! Δεν θα μείνω εδω. Δεν έφυγα απο την χωρα μου για να αραξω σε άλλο σπίτι. Εχω σχέδια εγω! Αλλωστε ενήλικος γάτος είμαι και κάνω ότι θέλω!
Τι σχέδια καμάρι μου?
Να! Θα επισκευτω όλα τα ωραία μέρη της Ελλάδας, θα γράφω βιβλία με ταξιδωτικές εντυπώσεις, θα τρωω σουβλάκι και μουζάκα, θα πηγαίνω σε μπαράκια ακόμα και μετα τις 11 το βράδυ, θα γνωρίσω κι άλλους γάτους, εχετε μια πολυυυ ενδιαφέρουσα φυλή γάτων εδω στα νησιά σας. Οι δικοι μας είναι πολυ ξενέρωτοι εκεί στην πατριδα!
Η Φρεγια τον πλησίασε και τον αγκάλιασε.
Εντάξει φιλαράκι αν αυτο είναι που επιθυμείς, βγες εκει έξω να βρεις το Ελληνικο όνειρο σου.
Αυτο θα κάνω! Εκτός αν θέλεις να μου γνωρίσεις τον Πιπη πρωτα.
Η Φρεγια σκάει στα γέλια και του ρίχνει μια φιλικη σφαλιαρα
ΟΧΙ ρε συ Λάρυ! ΔΕΝ στον γνωρίζω!
Και απο που θα ξεκινησεις Λαρυ μου την περιοδεία σου?
Εεε, ξέρετε... μπηκα για λίγο στο Ιντερνετ απο τον υπολογιστη του σπιτιου σας και πήρα τις πληροφορίες μου.
Εκει, σε εκεινο το νησάκι σας που το λένε Τηλο, διάβασα πως γίνονται διάφορα εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα και ότι οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα ταμπου.
Λοιπον γι αυτο θα πάω και εγω εκει πρωτα απο όλα
Αισθάνομαι πολυ τυχερός αυτο τον καιρό!

Ετσι,εφτιαξε και φορτωθηκε το μπακ-πακ του και τον πηγαμε στον δρόμο για να ξεκινησει την περιπέτεια του.
Μας αποχαιρέτησε, φίλησε την Φρεγια και σηκωσε το χέρι του να κάνει οτοστοπ σε διερχόμενα αυτοκίνητα.

-Μα που πάει απο εδω, αναρωτήθηκε ο Νικόλας
-Στη Ραφηνα, να πάρει ενα ψαροκάικο λεει για να φτάσει ως την Τηλο.
-Μα είναι πολυ μακρυα απ εκει!
-Αστον μωρε... Ας ζήσει το όνειρο του όπως θέλει αυτος...


Καθως ο Λάρυ εφευγε δια πάντός απο την ζωή μας, ρωτησα την Φρεγια
Λοιπον κυρά μου! Δεν χόρτασες περιπέτειες ακόμα?
Τι λες καλέ μαμα! Χορταίνονται αυτά?
Πέρασα τε-λει-α και ο Λαρυ μου υποσχέθηκε κιόλας ότι θα μου στειλει με κουριερ όλα τα σουβενιρ που αφησαμε στο σπίτι του, οταν γυρισει κάποια στιγμη εκεί.

Και ο γάμος πως σου φανηκε τελικά?

Εεεε... Κααααλός....
Αλλά ο δικός μου θα είναι καλύτερος

Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν έ???

Τέλειο Ρουλίτσα, ευχαριστούμε πολύ! Άντε με το καλό και στον γάμο των παιδιών!






(Αχ έρμες συμπεθέρες, ένας θεός ξέρει τί θα σας σκαρώσουν στον γάμο! )

Ραλλου...

Ρούλα μου τα σέβη μου ,είναι το λιγότερο που έχω να πω!!!Είσαι υπέροχη!!

Ευχαριστούμε, μεγάλη γαταμυθού! Ήταν αφάνταστα διασκεδαστική όλη η ιστορία!

ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΠΟΡΟΣΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΓΙΩΡΓΟΣ

καλως τον γιωργο!!!!!!!!

Kαθομαι μπροστα στο πληκτρολόγιο και σκέφτομαι σε τι μπελάδες με έχει βάλει κατα καιρους αυτη η γάτα!
Αφτερ στο Καβουρι και οδηγηση υπο την επιρροια αλκοολ τα Χριστουγεννα του '09
Ημίγυμνοι γάτοι να κάνουν στριτιζ στο πάρτυ της αποκριάς του '10
Γατρομοκρατικές περιπέτειες στο μπιτς πάρτι το καλοκαίρι του '10
Για να μην σας πω τι έγινε την Πρωτοχρονιά φέτος που σε συνεργασία με τον Αη Βασίλη απηγαγε... (Τέλος πάντων, αυτη την περιπέτεια δεν την ολοκληρωσα και δεν την έχετε μάθει)
Και να τωρα που βρεθηκε στην άλλη άκρη της Ευρωπης για ενα επίσημο ιβέντ όπου όλα υποτίθεται ότι ήταν αυστηρα προδιαγεγραμένα και οργανωμένα , εγω βρέθηκα με τον Λάρυ αμανάτι να κάνω εξάσκηση των αγγλικων μου -με την τελεια Οξφορδιανη προφορά μου- με επίσημο Κρατικο Λειτουργό ξένης χωρας.
Και να μου κοβονται και τα υπατα για το τι θα μας συμβει. Ως και το Γκουανταγάτο σκεφτόμουν ως τελικη κατοικία μου πριν πεθάνω...
Τέλος πάντων, τωρα που ξαναθυμάμαι πιο ψυχραιμα τα πρόσφατα γεγονότα, αντιλαμβάνομαι ότι φτηνά την γλυτώσαμε. Ευτυχως ο Λάρυ καθάρισε για μας...
... και ο Πιπης μας για τον Λάρυ εδω που τα λέμε!

Δεν ξέρω τι θα έκανα αν η Φρεγια αποφασιζε ποτέ στην ζωή της να ακολουθήσει το παραδειγμα του και να κάνει το ίδιο.
Φαντάζομαι ότι θα έκανα... ότι έκανα και όταν πήρε αυτη την αποφαση πριν τρια χρόνια , η γάτα μου η Νερίνα, που έφυγε για να εξερευνησει τον κόσμο και έριξε μαυρη πέτρα πίσω της. Ειναι η γάτα πάνω απο την Φρεγια στο αβαταρ μου. (οπως βλέπετε δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα)
Θα πάθαινα κατάθλιψη...

Προς το παρον, η Φρεγια μου ειναι ενα πραγματικο ζυμαράκι στα χέρια μου.
Το σκεφτόμουν κι αυτο.
Με τον χαρακτηρα που έχω δωσει στην ηρωίδα "Φρεγια" των κειμένων μου, σίγουρα θα έχετε σχηματίσει μια λανθασμένη εικονα για την γάτα "Φρεγια"
Η γατα-Φρεγια είναι ενα τελείως διαφορετικο γατί απο την ηρωίδα-Φρεγια.
Ειναι γλυκειά και καλοαναθρεμένη, βολικη, χουρχουριάρα, κουτουλιάρα, κάνει πατουσάκια πάνω στο κορμί μας και απίστευτα βαρελάκια στο κρεβάτι, προς τερψη των ματιών μας.
Κάθεται να την χαϊδεύουμε όποτε και όπως θέλουμε, δινει κοιλίτσες, κάθεται για φιλιά, για ανασκελιάσματα στην αγκαλιά μας, δεν είναι ουτε νευρικη ουτε σε εγρήγορση συνέχεια. Μας μιλάει και ακουει όταν της απαντάμε. Μερικές φορές νιαουρίζει μονο και μόνο για να μας ακουσει να της απαντησουμε!
Δεν είναι μιζερη στο φαί της, παρ όλο που είναι φαγου.
Δεν βγαζει ΠΟΤΕ νυχια και ΔΕΝ δαγκωνει ποτέ όσο και να την ζορίσουμε.
Ειναι όμορφη και απαλη και αν δεν ειχαμε το πρόβλημα με τον φόβο της για τους ανθρωπους που δεν γνωρίζει και την κατουρητικη της αντιδραση σ αυτες -και μονο πιά- τις περιπτωσεις θα μπορουσα κάλλιστα να την πω ...
... την καλυτερη γάτα που είχα ποτε στην ζωή μου.
Ναι... Καλυτερη και απο την γυρίστρω την Νερίνα και τον ονειροπολο Λαιανο και την φτωχή μου Σιλβα και την Σάνυ την Εξυπνη ακόμα και απο τον έρωτα μου τον Μέρλιν τον Πορφυρογέννητο!

Επρεπε να σας τα πω όλα αυτα γιατι απο τις ιστορίες που γράφω θα βγάλατε το συμπέρασμα ότι πρόκειται για καμια κακοτροπη αυθάδη και αγενη νεαρη, με ελλειψη σεβασμου στα πάντα, που κάνει του κεφαλιου της και έχει γραμμενο ότι δεν την ενδιαφέρει.
Οοοοοοχι!
Σας βεβαιώνω!
Ειναι πάρα πολυ καλό το γατί μου!!!
Ισως η ηρωίδα-Φρεγια να είναι απλά ότι δεν ήμουν εγω στη ζωή μου και ζω μέσα απο αυτη τις περιπέτεις που θα εμπλουτιζαν μια ανιάρη εφηβεία και πρωτη νεανικη ηλικία...

Σπόιλερ (να το διαβάσουν όλοι όλους εκτός απο την οικογένεια του Πιπη) :

Σπόιλερ:

Φρεγια εμεις δεν σε παρεξηγουμε!
Αγαπαμε Ρουλα και Φρεγια!

Anatoli έγραψε:Φρεγια εμεις δεν σε παρεξηγουμε!
Αγαπαμε Ρουλα και Φρεγια!

+1000000000000000000000000000000000000000000000000

Καλέ αλίμονο,τι λέτε , καντε δουλειά σας κυρία Ραλλού μας δεν παρεξηγεί τίποτα το παιδί, ίσα - ίσα , παρακολουθεί τα τεκταινόμενα καλύτερα κι από κόμικς . Ασε που καμαρώνει για τον Πίπη μας που έγινε ήρωας σε τέτοιο γεγονός.

τελειο!

Τέλειο!!!!
Και μόνο μια τρελή γατομαμά θα έλεγε τέλεια τη γάτα που έχει αρωματίσει με good-luck-ίσιμο * όλα τα σεντόνια!
Φιλιά στη μουσούδα της !

Kikiriki έγραψε:Τέλειο!!!!
Και μόνο μια τρελή γατομαμά θα έλεγε τέλεια τη γάτα που έχει αρωματίσει με good-luck-ίσιμο * όλα τα σεντόνια!
Φιλιά στη μουσούδα της !

Ελα βρε Κικη!!!!!!
Δεν ζήταγες καλύτερα 1 εκατομυριο ευρω!
Η Φρεγια είχε να μας δωρίσει Goodluckissimo εδω και πάνω απο εναμισι χρονο.
Σημερα κατέβασε την πετσέτα του προσωπου απο το μπάνιο και την βρηγαμε το πρωί βαρια βαρια

Και βεβαια η γατα μου ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ!!!
Τι είναι ενα τυχαίο κατουρημα μπροστα στο μανάρι μου

Anatoli έγραψε:Φρεγια εμεις δεν σε παρεξηγουμε!
Αγαπαμε Ρουλα και Φρεγια!

+10000

Αχ, η γάτα-Φρέγια ακούγεται ακόμα πιο αξιολάτρευτη από την ηρωίδα-Φρέγια... Φρεγιούλα, υπέροχο πλασματάκι μου εσύ!!!

Ε, όχι.... τώρα μετανιώνω ακόμα περισσότερο που έλειπα τις μέρες του γάμου.. Να δω τους Πριγκηπάτους δε με ένοιαζε αλλά τη Φρέγια στο γάμο... αυτό το event πολυ με πείραξε που δεν το είδα από κοντά..
Ρουλά.. απιστευτη ιστορία!!!! Τέλεια!!! Πολλά πολλά πολλά

Χαιρόμαστε τόσο πολυ βρε φιλενάδες που μας αγαπάτε!
Μαριάνθη, δεν το είχα σκεφτει...
Πωπω! Τι ωραιες φωτό θα τις ειχες βγάλει απο πρωτο χέρι αν ήσουν εκεί!
Η Φρεγια μας αισθάνεται πολυ κουρασμένη μετα τις περιπέτειες της.
Νάτην εδω αραχτη στον κήπο λιάζεται και χαλαρωνει.
Το υφάκι οφείλεται στο ότι το χέρι του Νικόλα πάει να την ζουπήξει!

ralou έγραψε:Χαιρόμαστε τόσο πολυ βρε φιλενάδες που μας αγαπάτε!
Μαριάνθη, δεν το είχα σκεφτει...
Πωπω! Τι ωραιες φωτό θα τις ειχες βγάλει απο πρωτο χέρι αν ήσουν εκεί!
Η Φρεγια μας αισθάνεται πολυ κουρασμένη μετα τις περιπέτειες της.
Νάτην εδω αραχτη στον κήπο λιάζεται και χαλαρωνει.
Το υφάκι οφείλεται στο ότι το χέρι του Νικόλα πάει να την ζουπήξει!

Έχει πάρει και ύφος και περιμένει το χάδι!

Μπααα!
Μάλλον έχει παρει ύφος που λέει:
Γμ την τυχη μου! Ουτε μια στιγμη δεν μ αφήνουν ησυχη .

Και δυστυχως έχει δίκιο...
Το τι ζουληγμα τρωει αυτες τις μέρες, δεν λέγεται.