Επιχείρηση "Στειρώσεις"

Το πρώτο κοριτσάκι της Ματίλντα, η Σπάροου βρίσκεται στη γιατρό για στείρωση. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα γίνει, ελπίζω να προλάβουν σήμερις κι ελπίζω να πάνε και πάλι όλα καλά... Η μικρούλα είναι μόλις 6,5 μηνών , αλλά δυστυχώς όπως φαίνεται πρόλαβε και ζευγάρωσε και δεν μπορούσαμε να το καθυστερήσουμε άλλο. Ευτυχώς το βάρος της είναι μια χαρά. Είδαμε και το επόμενο υποψήφιο για στείρωση κοριτσάκι, το Κυκνάκι μας, αλλά αυτό αποδείχτηκε αρκετά μικρούλι ακόμα, μόλις κάτι παραπάνω από 2 κιλά, κι είπαμε να το αφήσουμε, να πάει μαζί με το τρίτο και τελευταίο κοριτσάκι μας, επίσης μικρούλι, μάλλον σε κάνα μήνα. Ευχηθείτε μας να πάνε όλα καλά...

Υ.Γ. Η Νύχτα θέλει ξύλο! Ενώ δεν πείραξε ΚΑΘΟΛΟΥ το τραύμα της και πλέον έχει κλείσει εντελώς, ίσα που φαίνεται σημαδάκι σε μένα που το ξέρω, κατάφερε, άγνωστο πώς, και χτύπησε το ποδαράκι της και εδώ και λίγες μέρες κουτσαίνει . Προφανώς από τις πολλές "ταρζανίες" που έκανε, κάπου γλίστρυσε, έπεσε, δεν ξέρω... Δεν προλαβαίνω να την πάω σε γιατρό πριν τη Δευτέρα με τίποτα, αν δεν περάσει (που δεν το βλέπω γιατί δεν το πατάει, αν γενικά έρχεται και τρώει με όρεξη), θα την πάω τότε. Τ' άτιμα το λάδι μου βγάζουν, αν πραγματικά θέλω να τα φροντίσω, πρέπει να είμαι 2,3 φορές την εβδομάδα σε κτηνίατρο.

Αχ... βρε Τζουλακι... υπομονη! το μονο που μπορεις να κανεις!

Τι εγινε την κανατε χθες τη στειρωση τελικα??

Καλησπερούδια σας! Άσε, από υπομονή άλλο τίποτα, τραβάω τα μαλλιά μου με τη Νύχτα: Αν και το ποδαράκι της φαίνεται λίγο καλύτερα σήμερα, από χθες βράδυ την ακούω να ψιλοφτερνίζεται!! Περίμενε κι εσύ βρε κορίτσι μου Δευτέρα Τρίτη που θα έχω χρόνο και πρόσβαση σε γιατρό να τα πάθεις όλα, τώρα βρήκες;;;!!!
Όσο για τη στείρωση, δεν πρόλαβαν χτες, το ψιλοήξερα βασικά, πάντα χαμός γίνεται Παρασκευές, απλώς τις πήγα τις δυο μικρές κάποια στιγμή που προλάβαινα να πεταχτώ προχθές (δεν μπορούσα να βάλω και τη Νύχτα γμτ μαζί, όποια έμπαινε σε γατοφόρο με άλλη μαζί, σφαζόντουσαν αμέσως και μόνο δύο γατοφόρους έχω). Μου είπαν ότι μπορεί να γίνει και σήμερα, αν και δεν έχουν ιατρείο κανονικά. Δε θα ενοχλήσω στο κινητό, έτσι κι αλλιώς μου έχουν πει ότι οτιδήποτε να μην πάει όπως πρέπει, θα με ειδοποιήσουν εκείνοι. Οπότε το πολύ να περιμένει ως τη Δευτέρα η μικρή. Εντάξει, είναι λίγο στενάχωρο για το γατάκι, αλλά γλιτώνει το κρύο τουλάχιστον (και μερικά ύποπτα φτερνίσματα )

Τζουλάκι , μπράβο σου κορίτσι μου!

Μαράκι, το μόνο μπράβο που αξίζω είναι που αυτή τη φορά (προσπάθησα πολύ να) είμαι τέρας ψυχραιμίας.

Έχουμε να σας ανακοινώσουμε με περισσή χαρά ότι και το 4ο κοριτσάκι μας στειρώθηκε, η μικρή και αρκετά τζαναμπέτω Σπάροου, και όλα πήγαν μια χαρά. Η μικρούλα είναι στην ανάρρωση και θα την παραλάβω με το καλό Παρασκευή. Επίσης έχω να δηλώσω εξαιρετικά περίφανη που αισίως έγινα ένα τέρας ψυχραιμίας.

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:Έχουμε να σας ανακοινώσουμε με περισσή χαρά ότι και το 4ο κοριτσάκι μας στειρώθηκε, η μικρή και αρκετά τζαναμπέτω Σπάροου, και όλα πήγαν μια χαρά. Η μικρούλα είναι στην ανάρρωση και θα την παραλάβω με το καλό Παρασκευή. Επίσης έχω να δηλώσω εξαιρετικά περίφανη που αισίως έγινα ένα τέρας ψυχραιμίας.

Αυτό το έχω ψιλοπάθει και εγω!....
Αλλά δεν ειμαι και σιγουρη...

houlieta έγραψε:

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:Έχουμε να σας ανακοινώσουμε με περισσή χαρά ότι και το 4ο κοριτσάκι μας στειρώθηκε, η μικρή και αρκετά τζαναμπέτω Σπάροου, και όλα πήγαν μια χαρά. Η μικρούλα είναι στην ανάρρωση και θα την παραλάβω με το καλό Παρασκευή. Επίσης έχω να δηλώσω εξαιρετικά περίφανη που αισίως έγινα ένα τέρας ψυχραιμίας.

Αυτό το έχω ψιλοπάθει και εγω!....
Αλλά δεν ειμαι και σιγουρη...

Ε, νομίζω ότι αν φτάσω ως την 6η κι έχουν πάει όλα καλά, θα έχω καταλήξει κάπως του στιλ "ε, σήμερα τίποτα σημαντικό μωρέ, πήγα για μάθημα/δουλίτσα, γύρισα, έφαγα για μεσημέρι, πήγα μια γάτα για στείρωση, χάζεψα στο ίντερνετ, μάσησα μια τσίχλα..." Φαντάσου για τους γιατρούς που κάνουν δυο κάθε βδομάδα πόσο ρουτίνας μπορεί να είναι!

με το καλο και οι αλλες στειρωσεις και σου ευχομαι σε καποια φαση να εισαι τοσο ψυχραιμη που να μπαινεις κι εσυ στις στειρωσεις των δικων σου γατιων

Karamela έγραψε:με το καλο και οι αλλες στειρωσεις και σου ευχομαι σε καποια φαση να εισαι τοσο ψυχραιμη που να μπαινεις κι εσυ στις στειρωσεις των δικων σου γατιων

Ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ!!! Χα, χα, είπαμε να φτάσω σε ένα κάποιο σημείο ψυχραιμίας, αλλά όχι και να ξεπεράσω τον (υστερικό) εαυτό μου. Έχουμε και μια φήμη να διατηρήσουμε, βεβαίως βεβαίως.

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:

houlieta έγραψε:

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:Έχουμε να σας ανακοινώσουμε με περισσή χαρά ότι και το 4ο κοριτσάκι μας στειρώθηκε, η μικρή και αρκετά τζαναμπέτω Σπάροου, και όλα πήγαν μια χαρά. Η μικρούλα είναι στην ανάρρωση και θα την παραλάβω με το καλό Παρασκευή. Επίσης έχω να δηλώσω εξαιρετικά περίφανη που αισίως έγινα ένα τέρας ψυχραιμίας.

Αυτό το έχω ψιλοπάθει και εγω!....
Αλλά δεν ειμαι και σιγουρη...

Ε, νομίζω ότι αν φτάσω ως την 6η κι έχουν πάει όλα καλά, θα έχω καταλήξει κάπως του στιλ "ε, σήμερα τίποτα σημαντικό μωρέ, πήγα για μάθημα/δουλίτσα, γύρισα, έφαγα για μεσημέρι, πήγα μια γάτα για στείρωση, χάζεψα στο ίντερνετ, μάσησα μια τσίχλα..." Φαντάσου για τους γιατρούς που κάνουν δυο κάθε βδομάδα πόσο ρουτίνας μπορεί να είναι!

Περαστικα στο κοριτσακι σου!!!!! Βαλε καλε και καμια φωτο να τα βλεπουμε! να ξερουμε για ποιο μιλαμε!

Τζούλι σε θαυμάζω....μπράβο κοριτσάκι μου και εύχομαι σιδερένια να είναι η μικρούλα!!!

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:

Karamela έγραψε:με το καλο και οι αλλες στειρωσεις και σου ευχομαι σε καποια φαση να εισαι τοσο ψυχραιμη που να μπαινεις κι εσυ στις στειρωσεις των δικων σου γατιων

Ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ!!! Χα, χα, είπαμε να φτάσω σε ένα κάποιο σημείο ψυχραιμίας, αλλά όχι και να ξεπεράσω τον (υστερικό) εαυτό μου. Έχουμε και μια φήμη να διατηρήσουμε, βεβαίως βεβαίως.

κι εγω τα ιδια ελεγα, μαλιστα πιστευα οτι αν ποτε δω ανοιχτο ζωο θα με μαζευουν με τα κουταλακια αλλα πλεον δινω και ενα χερακι βοηθειας οταν στειρωνει ο γιατρος τις δικιες μου γατες

Osi έγραψε:

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:

houlieta έγραψε:

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:Έχουμε να σας ανακοινώσουμε με περισσή χαρά ότι και το 4ο κοριτσάκι μας στειρώθηκε, η μικρή και αρκετά τζαναμπέτω Σπάροου, και όλα πήγαν μια χαρά. Η μικρούλα είναι στην ανάρρωση και θα την παραλάβω με το καλό Παρασκευή. Επίσης έχω να δηλώσω εξαιρετικά περίφανη που αισίως έγινα ένα τέρας ψυχραιμίας.

Αυτό το έχω ψιλοπάθει και εγω!....
Αλλά δεν ειμαι και σιγουρη...

Ε, νομίζω ότι αν φτάσω ως την 6η κι έχουν πάει όλα καλά, θα έχω καταλήξει κάπως του στιλ "ε, σήμερα τίποτα σημαντικό μωρέ, πήγα για μάθημα/δουλίτσα, γύρισα, έφαγα για μεσημέρι, πήγα μια γάτα για στείρωση, χάζεψα στο ίντερνετ, μάσησα μια τσίχλα..." Φαντάσου για τους γιατρούς που κάνουν δυο κάθε βδομάδα πόσο ρουτίνας μπορεί να είναι!

Περαστικα στο κοριτσακι σου!!!!! Βαλε καλε και καμια φωτο να τα βλεπουμε! να ξερουμε για ποιο μιλαμε!

Ευχαριστώ πολύ πολύ, Οσάκι. Εντάξει, βασικά δεν έγινα ακριβώς τέρας ψυχραιμίας, απλώς κατάφερα να επιβληθώ στον εαυτό μου γιατί πραγματικά με τόση αγωνία κάθε φορά υπέφερα, δεν αντεχόταν αυτό το πράγμα. Προφανώς δούλεψε το "ένστικτο αυτοσυντήρησης" αυτή τη φορά και, σε συνδυασμό με την πείρα, μου επιβλήθηκε μια κάποια ψυχραιμία-αισιοδοξία αυτή τη φορά. Φωτό δεν έχουμε πολύ πρόσφατη, αλλά κάτι παίζει. Πάντως αυτή η μικρή είναι... μυστήριο τρένο. Τη χαϊδεύεις και μουγκρίζει θυμωμένη. Αλλά δεν απομακρύνεται ούτε ρίχνει φάπες. Και μετά γουργουρίζει. Και μετά πάλι μουγκρίζει. Και όταν τη σηκώνεις βγάζει στριγγλιές εντονότατης διαμαρτυρίας. Και γουργουρίζει. Τρελοκαμπέρω η Σπάροου, διόλου τυχαίο που το όνομα προέκυψε από τον θεότρελο πειρατή Τζακ Σπάροου. Και ιδού:
Πριν τρεις μήνες, όταν ήταν περίπου 4μηνών



Κι εδώ πριν ένα μήνα, ενάμιση. Η Σπάροου είναι η τσούπρα που δείχνει το βελάκι.

kat-cats έγραψε:Τζούλι σε θαυμάζω....μπράβο κοριτσάκι μου και εύχομαι σιδερένια να είναι η μικρούλα!!!

Βρε, Κατερινάκι, μόνο για θαυμασμό δεν είμαι, σιγά... Πάντως με έχετε βοηθήσει ΠΑΡΑ πολύ σ' αυτή την ιστορία με τα λόγια σας εδώ μέσα. Ευχαριστούμε πολύ πολύ για τις ευχές, ελπίζω όντως να αναρρώσει γρήγορα. Φιλάκια στο υπέρτατο πανθηράκι!

Karamela έγραψε:

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:

Karamela έγραψε:με το καλο και οι αλλες στειρωσεις και σου ευχομαι σε καποια φαση να εισαι τοσο ψυχραιμη που να μπαινεις κι εσυ στις στειρωσεις των δικων σου γατιων

Ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ!!! Χα, χα, είπαμε να φτάσω σε ένα κάποιο σημείο ψυχραιμίας, αλλά όχι και να ξεπεράσω τον (υστερικό) εαυτό μου. Έχουμε και μια φήμη να διατηρήσουμε, βεβαίως βεβαίως.

κι εγω τα ιδια ελεγα, μαλιστα πιστευα οτι αν ποτε δω ανοιχτο ζωο θα με μαζευουν με τα κουταλακια αλλα πλεον δινω και ενα χερακι βοηθειας οταν στειρωνει ο γιατρος τις δικιες μου γατες

Το έχω ακούσει και από άλλη κοπέλα αυτό και πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο. Πολλές φορές στο παρελθόν σκεφτόμουν πως θα ήθελα να έχω γίνει κτηνίατρος, για να τα βοηθάω, αλλά και μόνο η ιδέα να κάνω μια επέμβαση και να εξαρτάται η ζωή του ζώου από μένα με φρίκαρε πέρα από κάθε όριο. Το να βλέπω "ανοιγμένο" ή έστω απλά ναρκωμένο το δικό μου μου φαίνεται εφιάλτης.

Ρε συ μπατζανάκι, γιατι δυο από αυτα έχουν από ενα πεσμένο αυτι, σαν σκυλάκια;
Δεν το εχω ξαναδει ποτε!

Λοιπόν, αυτή είναι μια εξαιρετική ερώτηση, Μπατζανάκι μ', και πάνω σ' αυτό μόνο μια υπόθεση μπορώ να κάνω. Αφενός δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνιμα, τα δυο αυτάκια ήταν πεσμένα περίπου 2,3 μέρες, οπότε και έτυχε να βγει η φωτό. Περίπου 4 μέρες μετά τα αυτάκια επανήλθαν από μόνα τους στη σωστή τους θέση. Το μόνο που μπορώ να υποθέσω ήταν πως τα καημένα τα αυτάκια έπεσαν από το κρύο, που ένα βράδυ ήταν τσουχτερό. Τώρα γιατί αυτά μόνο τα αυτιά και αυτά τα γατιά, ιδέα δεν έχω. Πάντως η πίσω γατούλα, η Νύχτα, πήγε για στείρωση με το αυτάκι κατεβασμένο, έμεινε στη ζέστη, και μου επιστράφηκε με το αυτάκι στη θέση του. Μια δυο μέρες μετά ξαναστάθηκε στο ύψος του και το αυτί της άλλης.

Εμένα μου αρεσουν τα πεσμένα αυτακια τύπου Scottish, ειναι πολύ αστεία!...
Τα αδεσποτακια σου έχουν ευσεβέις πόθους!

houlieta έγραψε:
Εμένα μου αρεσουν τα πεσμένα αυτακια τύπου British, ειναι πολύ αστεία!...
Τα αδεσποτακια σου έχουν ευσεβέις πόθους!

Ναι, τρομάρα τους, το πάνε για Βρετανοί αριστοκράτες. Εμένα, πάλι, μ' αρέσουν τα αυτιά να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και ακόμα πιο ψηλά. Να, αν θέλουν να είναι περίφανα τα κηπογατούλια μου, ας είναι... περίφανα στ' αυτιά που λένε.

Περαστικά και στην κούκλα Σπάροου!! Όλα τους είναι κουκλάκια, είχες δίκιο Τζούλι! Η Νύχτα πώς τα πάει με το ποδαράκι;

Καλε τι γλυκά πλασματάκια ειναι ολα αυτα στην πορτα που περιμένουν την μάμα; Περαστικα στην σπάροου και τα γαντζάκια μέσα Το νυχτάκι τι κάνει;

Δ² έγραψε:Περαστικά και στην κούκλα Σπάροου!! Όλα τους είναι κουκλάκια, είχες δίκιο Τζούλι! Η Νύχτα πώς τα πάει με το ποδαράκι;

Ευχαριστώ πολύ πολύ, Δημητρούλα μου, πάντα μας σκέφτεσαι. Μωρέ, ναι, πήραν το πρόσωπο και το νάζι της μαμάς Ματίλντας τα περισσότερα και παρά τα μικροκουσουράκια, τα βρίσκω πολύ ωραία γατάκια. Αλλά η αδυναμία μου (ντρέπομαι λίγο που έχω, αλλά πάντα έχουμε ) είναι το μονοφθαλμάκι δεξιά δεξιά στη φωτό, είναι το πιο τρυφερούλι, το πιο ευαίσθητο και πολύ φουντωτό, στην κοιλίτσα του,δε, το τρίχωμα είναι σγουρούτσικο. Σαν προβατάκι είναι το μικρουλάκι μου! Το Νυχτάκι δεν είναι και στα καλύτερά του... Να πω τη μαύρη αλήθεια, τα τρία κακά της μοίρας του έχει. Το ποδαράκι τις πρώτες μέρες το ψιλοπάταγε, μετά δεν το πάταγε καθόλου και τώρα το πατάει αλλά κουτσαίνει. Τα φτερνίσματα που είχε της γύρισαν σε ρινοτραχειΐτιδα, με ματάκια και μύτη που έτρεχε, ρουθουνίσματα και προχθές σταμάτησε να πολυτρώει, δε μύριζε και ήταν κακόκεφη. Την πήρα μέσα, αρχίσαμε αντιβίωση. Με τη ζεστασιά και το φάρμακο παρατηρώ βελτίωση, μικρή υποχώρηση των συμπτωμάτων και η όρεξή της άνοιξε αμέσως και πολύ. Η αντιβίωση όμως μάλλον την πείραξε με το τόσο ευαίσθητο πεπτικό που έχει και άρχισε (πάλι) διάρροιες, παρότι έδωσα προληπτικά i/d και προβιοτικό. Μάλλον αύριο θα την πάω κι αυτή στη γιατρό να τη δει, γιατί θέλει, όπως φαίνεται, γενικό σέρβις.

Gatoplikti έγραψε:Καλε τι γλυκά πλασματάκια ειναι ολα αυτα στην πορτα που περιμένουν την μάμα; Περαστικα στην σπάροου και τα γαντζάκια μέσα Το νυχτάκι τι κάνει;

Άραγε με βλέπουν ως μαμά ή ως μια γιγάντια ταΐστρα-μπριζόλα;;; Για το Νυχτάκι τα έγραψα πάνω, πολύ ευαίσθητο μου βγήκε γμτ. Ευχαριστούμε πολύ πολύ, Γατόπληκτή μας. Τα γατζάκια μέσα δε βλέπω να τα βάζει η σουρτούκω, βέβαια κάθε φορά άλλο γατί αφήνω για στείρωση, άλλο παίρνω, θα δείξει. Έχω μια φωτό που η (φυσική) μαμά αυτών των 4 περιμένει πίσω από ένα τζάμι με τα δικά της αδέλφια όταν ήταν μικρή, όταν τη βρω θα τη βάλω.

Ααααα η νύχτα έπεσε γενικοτερα και ισως μάλλον και απο την επέμβαση. Περαστικά μωρε στην μικρούλα

Περαστικά στη μικρούλα Τζούλι....λυπάμαι που ταλαιπωρείται έτσι...;; και είναι και ένας καιρός άσχημος σήμερα....από τα ξημερώματα κατακλυσμός.... πως πάει σήμερα είναι λίγο καλύτερα;;

Καλα αυτο σήμερα δεν υπάρχει. Τα καημένα τα γατάκια που ειναι εξώ θα έχουν τρελλαθει.

Gatoplikti έγραψε:Ααααα η νύχτα έπεσε γενικοτερα και ισως μάλλον και απο την επέμβαση. Περαστικά μωρε στην μικρούλα

Βασικά δεν νομίζω ότι ήταν τόσο από την επέμβαση, όσο από το χτύπημα στο πόδι. Την είδα ένα βράδυ να το κρατάει μαζεμένο, σημάδι πως πονούσε, και δεν είχε όρεξη να φάει, αλλά εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να κάνω δυστυχώς τίποτα. Λέω την άλλη μέρα, αν συνεχίσει και αύριο, θα την πάω σε γιατρό. Δυστυχώς την επομένη, προφανώς επειδή πονούσε, πήγε και κρύφτηκε για δύο περίπου μέρες. Αλλά είχε τη φαεινή ιδέα να πάει να κρυφτεί στο οικόπεδο των δίπλα, στο οποίο όσο και να προσπάθησα δεν είχα πρόσβαση. Την τάιζα μέσα από το συρματόπλεγμα, κάτι έτρωγε, δεν λύσσαγε κιόλας. Ήρθε μόνη της μετά από δυο μέρες και άρχισε να τρώει κανονικότατα, αλλά πότε κούτσαινε, πότε το έσερνε. Πριν προλάβω να κάνω κάτι (αφού έτρεχα για τα άλλα 2 για στείρωση και δεν είχα και άλλη γατοφόρο), τη βλέπω να φτερνίζεται. Μέσα σε 1,2 μέρες, αν και το πόδι βελτιωνόταν, άρχισε ρινοτραχειΐτιδα, το ίδιο και ένα δυο άλλα, αλλά πιο ελαφριά! Βασικά τα κόλλησε ένα ξέμπαρκο γατάκι που ήρθε από απέναντι, το είχα δει να φτερνίζεται. Και προφανώς επειδή η Νύχτα είχε καταπονηθεί με τραυματισμό και αφαγία, είναι κι ευαίσθητη από μόνη της, την πείραξε παραπάνω.Η διάρροια είναι μάλλον απόρροια της αντιβίωσης και του ευαίσθητου πεπτικού, γιατί πιο πριν είχε σταματήσει. Πάλι καλά που πρόλαβα και τη στείρωσα γιατί μέσα σε όλα τώρα θα ήταν σίγουρα και έγκυος. Ευχαριστούμε για τα περαστικά.

kat-cats έγραψε:Περαστικά στη μικρούλα Τζούλι....λυπάμαι που ταλαιπωρείται έτσι...;; και είναι και ένας καιρός άσχημος σήμερα....από τα ξημερώματα κατακλυσμός.... πως πάει σήμερα είναι λίγο καλύτερα;;

Ευχαριστούμε, Κατερινάκι μου. Νομίζω ότι είναι καλύτερα σήμερα. Δηλαδή από το αναπνευστικό είναι πολύ καλύτερα, δεν τρέχουν ματάκια ή μυτούλα, μόνο πού και πού ρίχνει κάνα φτέρνισμα. Διάρροιες έκανε λίγο λιγότερες, μάλλον γιατί χτες της έδωσα βραστό κοτόπουλο και όχι παραπάνω από την ημερίσια ποσότητα που πρέπει σε κροκέτες. Η όρεξή της εκτοξεύτηκε, ό,τι της δίνω το τρώει και θέλει κι άλλο, ευτυχώς. Από το ποδαράκι δυστυχώς ακόμα κουτσαίνει, αν και το χρησιμοποιεί κανονικά, σκάβει, πλένεται, κάνει πατουσάκια. Θα δούμε, θα προσπαθήσω να την πάω να τη δουν σήμερα. Ευτυχώς την έχω ακόμα μέσα, δε μας πτοεί ο καιρός, είμαστε στη ζεστασιά. Τα άλλα τα έξω λυπάμαι, αλλά τουλάχιστον το μπαλκόνι που κοιμούνται είναι διαμορφωμένο ώστε να προστατεύονται από την πολλή βροχή.

Να ταν μονο τα δικα σου τζούλι. Ολα τα γατακια της αθήνας θα έχουν τρελλαθει. Μα ποιος άνοιξε την βρύση τερμα στο λεκανοπέδιο; Αυτο ήταν πρωτοφανές Μαλιστα ετσι οπως σου ρθαν τα πράγματα τι να κάνεις με την μικρή. Ευτυχώς που την προλαβές οντως!
Πες μας νεα απο τον γιατρο.

Γατόπληκτή μου, ευχαριστώ πολύυυυ για το ενδιαφέρον!!! Λοιπόν, τα δυο κοριτσάκια μου από την Παρασκευή συν-γατοικούν στο δωμάτιο φιλοξενείας κι εγώ αυτή τη στιγμή έχω βρεθεί με τέσσερις γάτες στο σπίτι. Άλλο που δε θέλω δηλαδή. Πραγματικά αν μου το έλεγε κανείς πριν 3 χρόνια, που οι γονείς μου έλεγαν με τίποτα δεύτερο κι ούτε κατά διάννοια φιλοξενείες, δε θα το πίστευα με τίποτα. Τεσπα, το νόημα είναι ότι παράλαβα τη φρεσκοστειρωμένη τσούπρα την Παρασκευή, σε άριστη κατάσταση, πιο χαδιάρα, πιο διεκδικητική, πιο τρελάρα από ποτέ. Μιλάμε η γάτα είναι... θύελλα!!! Δεν τολμάς να μπεις στο δωμάτιο, διεκδικεί χάδια τόσο επιτακτικά, που δε σ' αφήνει να κάνεις τίποτε άλλο. Ούτε η μάνα της η Ματίλντα η σούπερ χαδιάρα δεν έκανε έκανε έτσι. Μόλις μου τη δώσανε από το ιατρείο, με το που είδε άρχισε να κάνει τούμπες και γουργουρητά μες στη γατοφόρο, έπαθα την πλάκα μου. Και γλώσσα δεν βάζει μέσα της, όλο μρρρ και μραα και μπράου και πλέον όχι μόνο δε μουγκρίζει/ διαμαρτύρεται όταν τη σηκώνεις, παρά γουργουρίζει. Αλλά, ως συνήθως τζαναμπέτω, και μετά τη στείρωση αποδείχτηκε τρελά ζηλιάρα: Ο μόνος τρόπος να καθαρίσω την άμμο είναι να της βάλω να φάει, αλλιώς πέφτει ανάσκελα μπροστά μου και δε μ' αφήνει. Την πρώτη, δε, μέρα που την έφερα, πήγαινα να χαϊδέψω λιγάκι τη Νύχτα που ήταν κατατρομαγμένη και η μικρή πειρατίνα μου έριξε μια φάπα στο χέρι. Και μετά τούμπες και ανασκελιές για να χαϊδέψω εκείνην. Η γλυκιά μου η Νύχτα, το πιο καλόψυχο γατούνι μου, πάει καλύτερα, αλλά όχι τέλεια. Είναι ακόμα μέσα (παίρνει αντιβίωση για το πόδι, μάλλον χτύπημα που είχε κάνει φλεγμονή, αν και η γιατρός δεν είχε κάτι σοβαρό) και τα πάνε σχετικά καλά με τη Σπάροου (παραδόξως). Η ρινοτραχειίτιδα μάλλον είναι παρελθόν, το φάρμακο έδρασε πολύ γρήγορα σ' αυτό. Μας έδωσε η γιατρός και μια παστούλα για να σταματήσουμε τη διάρροια και νομίζω έχει αποτέλεσμα, κάτι μαλακά βρίσκω τις τελευταίες 2μέρες. Το πόδι δεν έχει φτιάξει εντελώς ακόμα γμτ, θέλει φροντίδα κι άλλη... Και την καημένη την έχω στρεσάρει πολύ και που την κηνυγάω με τα σιρόπια και της πάστες και είναι στον ίδιο χώρο με το σίφουνα. Το καημένο μου, τρία τέταρτα κάναμε να πάμε στη γιατρό και τρία να γυρίσουμε και δεν έβγαλε κιχ. Και κάνει κάτι τόόόσο δειλές τουμπίτσες όταν με βλέπει, αλλά από απόσταση. Σαν να μου λέει "σ' αγαπώ, αλλά μη με παιδεύεις άλλο με τα φάρμακα" Ελπίζω να συνέλθει γρήγορα, δεν κάνει να μένει μέσα και τόσο πολύ να συνηθίζει, αλλά δε γίνεται και να την αφήσω έξω με το πόδι έτσι, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κάθεται να την πιάνω για την αντιβίωση...
Στα προσεχώς φωτό από τις τσούπρες που συνγατοικούν και αναρρώνουν!

Αχ βρε κοριτσακι εισαι μεγαλη καρδια,τυχερα τα πλασματα που βρισκονται στο δρομο σου

Μωρέ, δεν είναι έτσι , απλώς με βοηθούν και οι συγκυρίες, ίσως σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου να μην μπορώ να το κάνω αυτό. Κάνω τώρα ό,τι μπορώ με όσα μέσα διαθέτω. Πιστεύω πως οι περισσότεροι εδώ μέσα αν είχαν την όποια δυνατότητα (πρακτική και χρόνου, κυρίως, γιατί το οικονομικό όλοι λίγο πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουμε) το ίδιο θα έκαναν με όποια πλάσματα είχαν γύρω τους. Το κάτι παραπάνω νομίζω το κάνουν όσοι ασχολούνται ενεργά με φιλοζωικό έργο για χρόνια, ειδικά για πλάσματα με τα οποία δεν έχουν "προσωπική" σχέση. Όπως και να χει, Μαράκι μου, ευχαριστω πολύ πολύ για την εκτίμησή σου και το λόγο σου

Οι φιλοξενούμενες τσούπρες μου πάνε σχετικά καλά. Η Νύχτα δε φτερνίζεται, κόπηκε και η διάρροια, έχουμε μια δυο μέρες ακόμα αντιβίωση για το πόδι, αλλά δε μου φαίνεται τελείως καλά γμτ... Μόνο όταν τρέχει να με αποφύγει όταν κρατάω το σιρόπι φαίνεται να το πατάει τέλεια. Η Σπάροου η γάτα-θύελλα επίσης δείχνει εντάξει. Είναι πραγματικά ένα από τα πιο τρυφερά κοριτσάκια που έχω γνωρίσει, έχει πάρει πάρα πολλά από τη μάνα της, είναι δηλαδή σχεδόν ίδια μέσα και έξω με τη Ματίλντα, μόνο που αυτή είναι καφέ φουντωτό τιγράκι με άσπρο, ενώ η μανούλα το ίδιο σε γκρι. Μου φαίνεται ότι το ψιλοάνοιξε ελάχιστα κάτω κάτω το τραύμα (ε, βέβαια, αφού γλείφεται συνεχώς, τι περίμενα; ), αλλά βάζω μπεταντίν και βλέπω να κλείνει. Αλλά ρε γμτ τη βλέπω ότι της αρέσει τόσο το μέσα και η ανθρώπινη συντροφιά και τα πάει καλά και με τις άλλες γάτες και μόνη της γενικά... Αν ξέρει κανείς κάποιον που θέλει θηλυκό ψιψίνι για μέσα, είναι ιδανική συντροφιά, εγγύηση αυτή η μικρή. Και καλή και όμορφη και στειρωμένη (και δώρο από μένα τα πρώτα εμβόλια να πείτε!!)...
Και οι φωτό που υποσχέθηκα από τα στιγμιότυπα φιλοξενίας!

Το Νυχτάκι μου το καλόκαρδο:







Το τρυφερό σουργελάκι-ανασκελόγατο που σας έλεγα, η γλυκιά πειρατίνα...











(βλέπετε που έχουμε και «γοβάκια», ε; ε; )

Τις θέλω!!!!!

Σπόιλερ:

Ε, μολών λαβέ, ντε!!! Να τις τυλίξω;

Σπόιλερ:

Αχούυυυ Θεές!