Λοιμ. Λευχαιμία (FeLV)

Ριπήτ, himaira

Ο ιός της λευχαιμίας (FeLV) ανήκει στην ίδια οικογένεια (ρετροϊών) που ανήκεικαι ο ιός της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας της γάτας (FIV). Ο ιός προσβάλλει και καταστρέφει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (λευκά αιμοσφαίρια). Τότε μπορούν να συμβούν δευτερογενείς μολύνσεις και νεοπλασίες. Ένα ποσοστό μολυσμένων γατιών εμφανίζουν Λέμφωμα (καρκίνος των λεμφοκυττάρων) και τα όργανα που προσβάλλονται είναι τα μάτια, οι ρινικές κοιλότητες, τα νεφρά και τα έντερα. Λιγότερο συχνά εμφανίζουν Λευχαιμία (νεοπλασματικά κύτταρα στο αίμα) και Πολυκεντρικό λέμφωμα (όγκους στα λεμφογάγγλια και άλλες περιοχές).
Είναι νόσος συχνή αλλά όχι πάντα θανατηφόρος. Αν μια γάτα έρθει σε επαφή με τον ιό υπάρχουν τέσσερα σενάρια απάντησης:

-(30%) Υπάρχει πιθανότητα να αποκρούσει τη νόσο από το σώμα της και να θωρακισθεί από μελλοντικές μολύνσεις.

-(40%) Να αποτύχει να αντισταθεί, ο ιός να κυκλοφορεί μόνιμα στο αίμα της και να γίνει ευπαθής σε συνδεδεμένες με την λευχαιμία νόσους.

-(30%) Να αποτύχει να αντισταθεί αλλά να μην κυκλοφορεί συνεχώς ο ιός στο αίμα της και μετά από περίπου 30 μήνες να προκύψει εξουδετέρωση του ιού ή μόνιμη παρουσία του στο αίμα.

-(1%) Να παραμείνει ο ιός και να αναπαράγεται μόνο στον επιθηλιακό ιστό της γάτας και να μην μπορεί να φύγει από κει εξ αιτίας της παραγωγής αντισωμάτων.

Πώς θα καταλάβω ότι η γάτα μου έχει λευχαιμία (FeLV) ;

Τα πιο συνήθη συμπτώματα είναι δύσπνοια, λήθαργος, ανορεξία, πυρετός, ουλίτιδα,στοματίτιδα και αποστήματα που δεν επουλώνονται. Δυστυχώς τα κλινικά συμπτώματα ποικίλουν πολύ γιατί εξαρτώνται από τον τύπο της νόσου και το προσβεβλημένο όργανο. Ο μόνος αρμόδιος για να εκτιμήσει το πώς θα προχωρήσει η διάγνωση είναι ο γιατρός της γάτας.

Θα μολυνθούν και οι άλλες μου γάτες;

Ο σημαντικότερος τρόπος μετάδοσης του ιού είναι με το σάλιο (γρατσουνιές,δάγκωμα, γλείψιμο, κοινά πιάτα φαγητού-νερού, αμοιβαίο καθάρισμα). Ο ιός επίσης μπορεί να μεταδοθεί με τα ούρα, τα κόπρανα, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης (αν δεν γίνει αποβολή) και με τον θηλασμό. Μεγάλος αριθμός γατιών στον ίδιο χώρο προδιαθέτει στην εξάπλωση του ιού.

Αν έχετε γάτα θετική στον ιό στειρώστε την και μην της επιτρέπετε να έχει πρόσβαση σε χώρους με άλλες γάτες. Κάθε νέα γάτα που εισάγεται σε ελεύθερη από λευχαιμία γάτο-ομάδα πρέπει να περνά από τεστ λευχαιμίας ασχέτως αν είναι εμβολιασμένη ή όχι.

Ολόκληρη η γάτο-ομάδα πρέπει να κάνει το τεστ της λευχαιμίας κάθε 6 ή 12 μήνες για προληπτικούς λόγους.

Ποια γατιά βρίσκονται σε κίνδυνο έκθεσης στον ιό;
-Tα αδέσποτα γατιά
-Τα γατιά ιδιοκτητών που έστω και περιστασιακά ζουν έξω από το σπίτι και έρχονται σε επαφή με γάτες φορείς του ιού
-Γάτες εκτροφείων ή ιδιοκτητών που έχουν πολλά ζώα, όταν μεταξύ αυτών βρίσκονται φορείς του ιού. Το πρόβλημα προκύπτει όταν στις κοινότητες αυτές των γατιών εισέρχονται γατιά χωρίς να έχουν ελεγχθεί.
-Μικρά γατάκια που προέρχονται από μολυσμένες γάτες-μητέρες.

Πώς θα διαγνώσετε τη νόσο και θα θεραπεύσετε τη γάτα μου;

Αφού συνδυαστούν τα ευρήματα της γενικής φυσικής εξέτασης και του ιστορικού της γάτας, θα καθοριστούν τα αιματολογικά και βιοχημικά τεστ που είναι αναγκαία καθώς και η εξέταση του αίματος για λευχαιμία με τις καλλίτερες δυνατόν μεθόδους.
Συστήνουμε επανάληψη του τεστ σε 1-4 μήνες ασχέτως αποτελέσματος γιατί κάποιες αρχικά αρνητικές μπορεί να επώαζαν τον ιό μέσα τους και τώρα να είναι θετικές, ενώ κάποιες προηγουμένως θετικές μπορεί να ήταν παροδικά θετικές και τώρα να έχουν εξαλείψει τον ιό.

Εξ αιτίας της αδυναμίας του αμυντικού συστήματος της γάτας να αντεπεξέλθει σε άλλες νόσους και σε δευτερογενείς μολύνσεις που συμβαίνουν, η απάντηση στη χορήγηση αντιβιοτικών είναι αργή και λιγότερο επιτυχής.
Η χημειοθεραπευτική αγωγή στο λέμφωμα μπορεί να δώσει μία παροδική βελτίωση.
Συστήνουμε τον τακτικό εμβολιασμό για την Πανλευκοπενία, τον Ερπητοϊό καιΚαλυκοϊό, έλεγχο των ψύλλων για να περιοριστεί η μόλυνση από αιμοπαράσιτα που προκαλούν αναιμία (Haemobartonella felis), απαγόρευση κατανάλωσης ωμού κρέατος λόγω αυξημένου κινδύνου στην Τοξοπλάσμωση (Toxoplasma gondii), αντιπαρασιτική θεραπεία κατά των ενδοπαρασίτων (σκουληκιών) και γενικά έλεγχο της γάτας για μετάδοση ζωοανθρωπονόσων.

Όλες αυτές οι προληπτικές ενέργειες γίνονται για να διατηρηθεί η ποιότητα ζωής της γάτας που νοσεί.

Τι μπορώ να κάνω για να προλάβω τη νόσο;

Ο ιός είναι ευαίσθητος και ανίκανος να επιζήσει για περισσότερο από μία εβδομάδα στο περιβάλλον ακόμη και χωρίς να λάβετε μέτρα. Αδρανοποιείται εύκολα από οικιακά καθαριστικά, οινόπνευμα, χλωρίνη, θερμότητα, ξηρασία.
Ευτυχώς υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο και πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε σε γάτες που έχουν πρόσβαση σε άρρωστες από λευχαιμία γάτες ή στο εξωτερικό περιβάλλον. Πριν τον πρώτο εμβολιασμό συνιστούμε τεστ αίματος για την λευχαιμία.