Το ερωτηματολόγιο του υποψήφιου γατο-γονιού

Εχθές έκανα εγγραφή, για να πάρω πληροφορίες σχετικές, επειδή η κόρη μου (16 ετών) θέλει εντόνως ένα γατάκι. Οι φίλες/φίλοι που με κατεύθυναν, μου έδωσαν χρήσιμες συμβουλές και η Gatoplikti που είπε να ρίξω μια ματιά και στις αγγελίες του site. Διαβάζοντας όλα τα μηνύματα αυτού του forum, η αλήθεια είναι πως βρέθηκα σε σύγχυση.. Εν πάση περιπτώσει, δε μπορούσα να φανταστώ το γιατί να μπει στον κόπο να αναζητήσει προς υιοθεσία ένα γατάκι και παρ'όλα αυτά να πει ψέμματα. Δεν το καταλαβαίνω. Υπό αυτήν την έννοια, προφανώς και ΔΕΝ μπορεί να είσαι σίγουρος σε ποιόν θα το δώσεις. Ακόμη όμως και την καλύτερη των προθέσεων να έχεις, πραγματικά δεν ξέρεις η ζωή πως τα φέρνει. Μένω 10 συνεχόμενα έτη στο σπίτι το οποίο κατοικώ. Δεν έχω πρόθεση να μετακομίσω. Μπορώ, όμως, να γνωρίζω σε 3 χρόνια τι θα συμβεί? Η κόρη μου μένει 2 ημέρες την εβδομάδα στον πατέρα της. Τι θα πρέπει να κάνω? Να της επιβάλλω τη συντροφιά μόνο για 5 ημέρες την εβδομάδα, γιατί δεν είναι εύκολο ν'αλλάζει περιβάλλον το γατάκι (δε μιλώ φυσικά για τον πρώτο καιρό). Δηλαδή, είναι ανέφικτο να συνηθίσει 2 μόνιμες κατοικίες, από τη στιγμή που το ίδιο άτομο θα βρίσκεται και στα 2 σπίτια? Ναι έχω το σπίτι μου, τη δουλειά μου, ωστόσο αντιμετωπίζω οικονομικές δυσκολίες. Γνωρίζοντας όμως τον εαυτό μου, προτεραιότητά μου πάνω απ'όλα είναι η ψυχική γαλήνη και ευτυχία της κόρης μου και κατά συνέπεια, πέρα απ'τον δικό μου σεβασμό και αγάπη στα ζώα, οτιδήποτε αγαπάει εκείνη. Ούτως ειπείν, θα καταβάλλω τ'αδύνατα δυνατά, να πράττω τα δέοντα και όχι μόνον για το νέο μέλος. Το γεγονός, λοιπόν, ότι δεν ευημερώ οικονομικά, δε με καθιστά θετική υποψήφια υιοθεσίας? Ναι, καπνίζω, αλλά στον εξωτερικό χώρο της εργασίας μου και όχι στο σπίτι, γιατί δε θέλω να επιβαρύνω έναν μη καπνιστή εν γένει, πόσο μάλλον την κόρη μου. Νομίζω, στη δική μας περίπτωση το πρόβλημα είναι αντίστροφο. Περισσότερο, φοβάμαι μην πάθει τέτοια εξάρτηση που να θέλει να το παίρνει και στο σχολείο, παρά να κουραστεί κάποια στιγμή και ν'αναζητήσουμε νέο γατόσπιτο... Άσε που βλέπω να τυπώνει στον Η/Υ γατοκανόνες και όποια φίλη της δεν τους ακολουθεί, με "ελαφρά" πηδηματάκια να οδηγείται προς την εξώπορτα χαχα!

Θίξατε ένα θέμα που κατά την προσωπική μου άποψη όταν διαβάζω για υιοθεσίες ανατριχιάζω γιατί απλώς δεν συμφωνώ με αυτό. Δεν μου αρέσει ο ανακριτικός τρόπος τους

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν ιστορίες που δόθηκαν γατάκια χωρίς χαρτί υιοθεσίας και παρ όλες τις υποσχέσεις που έδιναν οι νέοι γατογονείς ότι θα βάζουν φωτο κτλ σχεδόν εξαφανίστηκαν.

Δεν θα βρείτε άκρη στο θέμα αυτό.

Αν ψάξετε θα βρείτε φιλοζωικές που δεν απαιτούν υπογραφή υιοθεσίας Αν δεν κάνω λάθος είναι της Νίκαιας και του Περάματος (δεν είμαι σίγουρος) πάντως σίγουρα ο γιος της κουμπάρας μου υιοθέτησε γατάκι από της Νίκαιας δίχως να υπογράψει οποιοδήποτε χαρτί.

Επίσης μια καλή ιδέα είναι να εντοπίσετε τα κτηνιατρεία της περιοχής σας. Εκεί θα βρείτε αρκετές αναρτημένες αγγελίες με φωτο  για γατάκια

Με την Χιονάτη μου κάνουμε όλο το καλοκαίρι στη Σαλαμίνα και τον Χειμώνα στο Διαμέρισμα. Δεν δυσανασχέτησε ποτέ για το ταξίδι που κάνουμε και την αλλαγή περιβάλλοντος  παρ όλο που στην αρχή δεν ήθελε με τίποτα να μπει στην γατοφόρο ή να της φορέσω το σαμαράκι για τις βόλτες στην Σαλαμίνα (επειδή είναι κουφή γατούλα) Ίσα Ίσα από μικρή έμαθε πως αυτό θα γίνεται συχνά κι έτσι το απολαμβάνει Έχω αρκετά βιντεάκια με τις βόλτες μας στην παραλία και αναρριχήσεις στα δέντρα.

Αγαπητέ YNL, είναι εξαιρετική η χιονάτη, είδα τα video που έχετε αναρτήσει! Απορίες: όταν βρίσκεται εκτός του οικείου χώρου, φοράει στο λαιμό λουράκι έτσι? Δυσφορεί ή έτσι έχει μάθει? Το πλέγμα στο μπαλκόνι που βλέπω, δεν είναι επίφοβο? Θέλω να πω, είναι πιθανόν με τις τρυπούλες αυτές να σκαρφαλώσει, έτσι δεν είναι? Σας ερωτώ για να μαθαίνω... Όσο για τις φιλοζωικές, ασφαλώς και θα το κοιτάξω, εξάλλου μόλις ξεκίνησα... Όσο για τον ανακριτικό τρόπο, αντιλαμβάνομαι τι λέτε και δε θα με βρείτε αντίθετη, ωστόσο, σκέφτομαι, μήπως στην αρχή δεν ήταν τόσο αυστηρά τα πράγματα, αλλά μετά από τόσες εμπειρίες ανεύθυνων ανθρώπων, κατέληξαν σε τέτοιες διαδικασίες, ως μόνη λύση, προς αποφυγείν τέτοιων επαναλαμβανόμενων δυσάρεστων συμβάντων?

Σε καλωσορίζω στο φόρουμ και στη παρέα μας απ αυτό το θέμα γιατί μου έκανε εντύπωση το μνμ σου.
Γιατί ψάχνεσαι πραγματικά για να διαμορφώσεις τις καλυτερες συνθήκες για το ζωάκι που θα υιοθετήσετε με τη κόρη σου.
Αυτό δείχνει ότι όχι μόνο συνειδητά έχετε πάρει την απόφαση, αλλά θα κάνετε το καλύτερο δυνατό για το νέο μέλος της οικογένειάς σας.

Όσον αφορά το θέμα του ερωτηματολογίου, προσωπικά δε πολυπιστεύω στα συμβόλαια ή στον ανακριτικό τρόπο απλά κάποιες φιλοζωικές και ιδιώτες που χαρίζουν γατάκια το κάνουν για να διασφαλίσουν το καλύτερο γι αυτά, δεδομένου ότι τα περισσότερα τα έσωσαν απο τα χειρότερα και πολλές φορές κυριολεκτικά απ του χάρου τα δόντια.
Δε νομίζω ότι έναν ασυνείδητο άνθρωπο μπορούν να τον σταματήσουν τα συμβόλαια ή οτιδήποτε,  αν δε μπορεί να αγαπήσει ένα πλάσμα.
Απο την άλλη έχουν γίνει πολλά και υπάρχουν άπειρα συμβάντα με υιοθεσίες που δεν είχαν και τόσο καλή έκβαση οπότε ... καταλαβαίνεις ότι είναι προσωπκή υπόθεση το να προχωρήσει κάποιος ή όχι.
Και ΝΑΙ οικονομικά προβλήματα έχουμε όλοι πιστεψέ με. Πολλοί απο μας καπνίζουμε, βγαίνουμε, πάμε διακοπές, ΑΛΛΑ τίποτα δε πτόησε την απόφαση μας να υιοθετήσουμε το γατάκι ή τα γατάκια της καρδιάς μας, ξέροντας ότι οποιαδήποτε στιγμή, και ότι και να συμβεί θα κάνουμε το καλύτερο γι αυτά .... και πολλά παραπάνω.


Τον πρώτο μου γατούλη τον υιοθέτησα κυριολεκτικά απ το δρόμο, όπως και το δεύτερο (το μαυρόασπρο στην υπογραφή μου) κι είναι το ψυχάκι μου που στα χέρια μας έγινε καλά και "άνθισε".
Το μικρό μου τον υιοθέτησα απο μια φίλη εδώ στο φόρουμ, τη Μαρίνα τη "περσομάνα" που γράφει κι ο ynl αλλά το "ερωτηματολόγιο" για μένα ήταν μια φιλική κουβέντα παρά ανάκριση και φυσικά χωρίς συμβόλαιο ή οτιδήποτε.
Συμβόλαιο νομιζω είναι να τον βλέπει απο το φόρουμ να μεγαλώνει, να είναι υγιής κι ευτυχισμένος και ίσως να δικαιώνεται που μας διάλεξε για γατομαμάδες.  

Κλείνοντας θέλω να πώ ότι δε χρειάζεται να "κολλήσεις" στα τυπικά.
Κάνε την έρευνά σου, δες απο φιλοζωικές, ή κτηνιατρεία ή ακόμα κι εδώ μέσα στο φόρουμ ένα σωρό γατάκια που χαρίζονται κι έχουν τόσο ανάγκη απο ανθρώπους σαν εσάς που θα τους χαρίσουν ένα παντοτινό σπιτικό και αγάπη.

Κλείνω το λογύδριό μου λέγοντάς σου ότι οι γάτες είναι συναρπαστικά πλάσματα και είμαι σίγουρη ότι θα κλέψουν την καρδιά και της μαμάς και της κόρης και σας εύχομαι σύντομα να βρείτε αυτό που θα κάνει το κλίκ στη καρδιά σας και θα γίνει το φιλαράκι που ονειρεύεστε.

Καλή επιτυχία στην αναζήτησή σου και καλωσόρισες στη παρέα μας.

Είχαμε για δυο ώρες διακοπή από την ΔΕΗ κι έτσι η Χαρά πρόλαβε να σας απαντήσει. Συμφωνώ απόλυτα μαζί της  

Η Χιονάτη τώρα έχει συνηθίσει το σαμαράκι ( στην ουσία είναι κάτι σαν σουτιεν)     που κουμπώνει πίσω στον αυχένα της. Τις πρώτες φορές το 2011 που ήθελα να της το φορέσω γέμιζε τα χέρια μου με γραντζουνιές   Μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι εκείνο είχε μάθει να κάθεται να της το φοράω.  Και στην γατοφόρο δεν έχω πρόβλημα. Μόλις ανοίξω το πορτάκι ορμάει μέσα μόνη της. Ξέρει πως πάμε για βόλτα με το αμάξι.

Το πλέγμα στην αρχή ήταν επικίνδυνο γιατί πάντα η περιέργεια της ήταν μεγάλη να δει τι γίνεται στον δρόμο. Τους πρώτους μήνες καθόμουν κι εγώ στο μπαλκόνι μαζί της ΄Θταν άρχισε ο χειμώνας για τα καλά έδεσα 4 κουδουνάκια και βαρούσε ο συναγερμός τους μόλις άρχιζε να σκαρφαλώνει. Μια φορά το έκανε με μια δεκαοχτούρα που στρογγυλοκάθισε στα σίδερα της τέντας μας  Μετά από λίγο καιρό δεν έδειχνε ενδιαφέρον εκτός αν ερχόντουσαν ωραίες μυρωδιές από την κα Χριστίνα, την γειτόνισά μας.

Και κάτι τελευταίο. Η Χιονάτη επειδή είναι κουφό δεν την φοβίζουν ο θόρυβος από τις κόρνες τα μηχανάκια και τ αυτοκίνητα κάθεται με άνεση κοιτώντας δεξιά αριστερά πάντα στο πίσω παρμπρίζ.

καλησπερα σας και καλως ορισατε στην παρεα,ελπιζοντας οτι θα μεινετε.ειμαι απο τα σχεδον προσφατα μελη και μπηκα και εγω μετα απο σκεψη,πολυ αγχος και αρκετα ερωτηματικα,παρ'ολο που ειχαμε σχεδον παντα ενα κατοικιδιο στο σπιτι.ειναι ομως η πρωτη φορα που αποκλειστικα υπευθυνη ειμαι εγω.
ειχα ακριβως τα ιδια αγχη,δηλαδη το οικονομικο μεγεθος ,τις διακοπες ,το καπνισμα, τη συμβιωση.μετα απο 1,5 χρονο συνγατοικησης  ,καταλαβα οτι ολα θελουν τροπο.εκανα καποιες περικοπες σε εξοδα που ειχα τη δυνατοτητα να το κανω.στα ταξιδια προς το παρον παντα γατο σιτινγκ κανει η μαμα μου.καπνιζω αλλα επειδη ο γατος μου ειχε ρινοτραχειτιδα, οταν τον πηρα, βαριας μορφης,βγαινω στο  μπαλκονι.μετα τους 7-8 μηνες ηρεμουν σημαντικα  και το πιο κατα τη γνωμη μου σημαντικο ειναι,ο τροπος που θα τα μεγαλωσεις. αναλογα με τον τροπο ,ετσι θα συμπεριφερονται.εγω δεν του φωναξα ποτε,παντα  προσπαθω η εκπαιδευση να γινεται με λιχουδιες και χαμηλη ,ηρεμη φωνη.εχω νομιζω καταφερει να με ακουει και σχεδον μιλαμε.
μπραβο που αποφασισατε να υιοθετησετε μια ψυχη ,βοηθωντας ετσι και στην αποκτηση ωριμοτητας και ενσυναισθησης της κορης σας.
μακαρι να βρειτε το γατακι της ψυχη σας και να ζησετε ευτυχισμενα μαζι του.
σε ολα τα υπολοιπα συμφωνω με τους φιλους που σας απαντησαν

Πόση ασφάλεια μου δημιουργείτε... Από τη στιγμή που η κόρη μου μ'έπεισε μ'εμπεριστατωμένα επιχειρήματα για το εγχείρημα, στα οποία δε έχω τίποτα ν'αντιπαραθέσω ή ν'αντικρούσω, δεν έχω παρά να συναινέσω και μαζί της ν'ανακαλύψουμε νέους γατοκόσμους.... Υποθέτω πως, ό,τι δε μπορεί να καλύψει η "τσέπη" μας, θα το καλύψει η αγάπη και η αμέριστη προσοχή μας (φυσικά δεν εννοώ εμβόλια, τροφή κλπ). Πάντως απ'ό,τι καταλαβαίνω, πέρα απ'τους βασικούς κανόνες και τις γενικές στατιστικές, κάθε ζωάκι έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες... Θέλοντας να δημιουργήσω, όπως λες "zizikos" τις καλύτερες συνθήκες, ίσως ν'ακούγομαι κάπως υπερβολική. Όπως λέει και η φίλη Gatoplikti, πρέπει να το δω λίιιγο πιο χαλαρά, απλώς θεωρώ πως όταν έχεις ένα πλάσμα, το οποίο εξαρτάται από σένα, οφείλεις να καταβάλεις τα μέγιστα!

Daf έγραψε: Θέλοντας να δημιουργήσω, όπως λες "zizikos" τις καλύτερες συνθήκες, ίσως ν'ακούγομαι κάπως υπερβολική. Όπως λέει και η φίλη Gatoplikti, πρέπει να το δω λίιιγο πιο χαλαρά, απλώς θεωρώ πως όταν έχεις ένα πλάσμα, το οποίο εξαρτάται από σένα, οφείλεις να καταβάλεις τα μέγιστα!

Προσωπικά δε μου ακούγεσαι καθόλου υπερβολική.
Άλλωστε μ' αυτή την έννοια υπερβολικοί είμαστε όλοι μας εδώ μέσα.
Πρόκειται για τα πλάσματα που αγαπάμε, είναι μέλη της οικογένειάς μας κι ανησυχουμε γι αυτά.
Κι επειδή ακριβώς είμαστε όλος τους ο κόσμος ΝΑΙ κι εγω πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε τα πάντα με σπουδαιότερο και υπεράνω όλων να ΤΑ ΑΓΑΠΑΜΕ !!!  Η αγάπη όλα τα μπορεί.

Η φίλη gatoplikiti είπε να το δείς πιο χαλαρά, για να μην αγχώνεσαι, κι όλα σιγά σιγά θα γίνουν

Καλημέρα και απο μένα, συμφωνω με τους προλαλήσαντες. Μιας και κάνουμε συζήτηση για συμβολαια υιοθεσιας,έχει παρει το μάτι μου κατι απο αυτά, προσωπικα με απωθει σαν σκέψη και σαν ιδέα. Για μενα θα ήταν αποτρεπτικα. Φαντάζομαι βέβαια οτι οσοι τα υιοθετούν εχουν τους λογους και κατέληξαν σε αυτά οπως λες και εσυ για να αποφύγουν τα χειροτερα που προφανως έχουν βιώσει. Η αλήθεια ειναι ομως οτι για την αγάπη συμβολαια δεν υπάρχουν. Οποιος αγαπάει ενα πλασματάκι που έχει στο σπιτι του και το βλέπει σαν παιδι του και μέλος της οικογένειας θα κάνει τα αδύνατα δυνατά το πλάσμα αυτο να έχει την καλύτερη ζωή, οπως μια μάνα θα κανε για το παιδι της. Συνεπώς ειναι αλλο θέμα η ενημέρωση και αλλο θέμα το να αλλάξεις έναν άνθρωπο που βλέπει ένα ζωο πχ ως παιχνιδι και μετά το παρατάει για να παει διακοπες.
Οπως σου ειπα και στο άλλο θέμα ειναι προς τιμήν σου που το βλέπεις υπεύθυνα και κοιτάς να έχεις την καλύτερη ενημέρωση για το θέμα αυτο. Σε καταλαβαινω απολυτα και εγω σκεφτομουν πολλά πράγματα πριν ξαναπάρω γατι στο σπιτι μου και ειμαι πολύ της ανάλυσης πιστεψε με. Επειδη λοιπον ακριβώς ξέρω πως ειναι αυτο το συναισθημα σου ειπα να το δεις λιγο πιο χαλαρα, γιατι ποτε ποτε δεν μπορεις να ξέρεις πως θα ειναι τελικά ένα ζωντανο πλάσμα. Πχ αυτο ειναι πιο ήσυχο και δεν θα κάνει αυτο εκεινο κλπ. Δεν υπάρχει τιποτα απολυτο και αυτο που μετράει ειναι το ζωάκι να μιλήσει μέσα σου και να σου κάνει το κλικ. Απο κει και πέρα και εσυ η ιδια μπορει να εκπλαγεις απο τον εαυτο σου, δηλαδη να φανταζοσουν καποια πράγματα διαφορετικά και στην πραγματικοτητα να μην ειναι έτσι.

Μετά από μία ημέρα άκρως ανατρεπτική ως προς τα αυτονόητα και δεδομένα, ψυχικά εξαντλητική, συμφωνώ απόλυτα Gatoplikti, πολλές φορές αλλιώς τα φαντάζεσαι τα πράγματα κι αλλιώς είναι... Άρα, όσο πιθανά είναι όλα, άλλο τόσο απίθανα να συμβούν είναι... Από τη στιγμή που υπάρχει θετική διάθεση όλα θα γίνουν. Εν τω μεταξύ έχει πολύ πλάκα η ιστορία... Η κόρη μου έχει βρει πως θα την ονομάσουμε, που θα κοιμάται, πως θα την εκπαιδεύσουμε, τι παιχνίδια αυτοσχέδια θα χρησιμοποιεί, πως θα τη χτενίζουμε, τι θα τρώει, σε ποιόν κτηνίατρο θα πηγαίνει, τι εμβόλια θα κάνει, ποιο το κόστος ξεχωριστά για το κάθε τι, απαντάει προκαταβολικά σε κάθε πιθανή ερώτησή μου... Το μόνο που λείπει τι είναι? ΜΙΑ ΓΑΤΟΥΛΑ ΦΥΣΙΚΑ!

Πάλι βρεθήκαμε στην δύσκολη θέση να πρέπει να χαρίσουμε μικρακι που περιμαζέψαμε...
Προσωπικά για να δώσω το μωρό θέλω να δω άνθρωπο τρυφερό και με καλή πρόθεση. Δλδ ναι έχει τύχει να μου επιστρέψουν μικρό 1 μερα μετά την «υιοθεσία» δε με πειραξε γιατί εγώ η ίδια είπα στη γατομαμα ότι οτιδήποτε συμβεί, και αλλάξετε γνώμη θέλω να μου το δώσετε πίσω, ούτε να το πετάξετε ούτε να το χαρίσετε άλλου ούτε να μου κρύβετε τι έγινε. Και πράγματι η κοπέλα δεν άντεξε την φάση που τα μωρα κλαίνε ακατάπαυστα επειδή άλλαξε η ζωή τους και αποφάσισε να το δώσει πίσω. Έχω περάσει τη φάση και κατάλαβα ότι όντως αυτό δε το αντέχουν και δε το διαχειρίζονται όλοι. Αλλά θέλω να δω άνθρωπο τρυφερό έτοιμο να δώσει αγάπη και ότι κρίνει απαραίτητο για την καλή ζωή. Να δω διάθεση δλδ. Όχι το θέλω για τα ποντίκια, το θέλω για τα παιδιά, κλπ κλπ

Δυσκολη  πραγματικα η επιλογη γατογονιου και κυριως απο  ανθρωπο που δεν το δινει για να το ξεφορτωθει και  να φυγει η ευθυνη απο πανω του .
Πραγματικα κατεληξα πως συνταγες δεν υπαρχουν ,εκτος απο ολοφανερα  σημαδια   κακης επιλογης.Δεν εχω τεραστια  εμπειρια αλλα ετυχε να δωσω γατακι με επιφυλαξη για το   ποσο υπευθυνοι θα ηταν και   τωρα πιστευω πως ειχα αδικο  και μαλλον  καλυτερα δε θα  υπηρχε.Αντιθετα  εδωσα ( και μαλιστα επεμενε να παρει και τα 2 για να μη χωριστουν) σε ατομο που εδειχνε   πως   πληρουσε ολες τις προυποθεσεις  και δυστυχως   ακομα με πληγωνει η σκεψη για την τυχη τους.Απο τοτε   δεν ξαναμπηκα σε αυτη τη διαδικασια ,ενω  μωρα που μου πετυχαν σε πολυ ασχημη κατασταση ,τα κρατησαμε  οικογενειακα.
Εννοω με ολα οσα εγραψα οτι ειναι θεμα τυχης.Τωρα παλι ισως ενα τιπ,θα μπορουσε κανεις να πει οτι ειναι το συμβολαιο υιοθεσιας.Ο σοβαρος ενδιαφερομενος δεν εχει κατι να κρυψει ουτε να φοβηθει . Ο  ανευθυνος   ,δε θα το δεχτει   γιατι φοβαται τις προυποθεσεις .Εγω στην προαναφερθεισα περιπτωση δεν το εκανα και εχω τυψεις γι αυτο .Τωρα    μονο με συμβολαιο θα τα εδινα

Μένω σε επαρχιακή πόλη και στις αδέσποτες γάτες που ταΐζω είναι και ένα αρκετά φιλικό γατάκι περίπου 7 μηνών το οποίο σκέφτομαι να το δώσω για υιοθεσία. Αν υιοθετηθεί με συμβόλαιο υιοθεσίας θα πρέπει πρώτα να του βάλω τσιπάκι με το όνομά μου και μετά να γίνει αλλαγή στο όνομα του νέου γατογονιού; Η αλλαγή στο όνομα ξέρετε αν έχει κόστος; Θέλω να διασφαλίσω όσο μπορώ οτι το γατάκι θα είναι σε υπεύθυνο άτομο.