Στη μνήμη του Ευχούλη

από Αρκουδόγατος Τετ Οκτ 09, 2013 5:38 pm

Ο Ευχούλης ήταν ένας χαριτωμένος ολόμαυρος γατούλης μόλις 2 μηνών που λάτρευε τα χάδια, η αγαπημένη του λιχουδιά ήταν το κίτρινο τυράκι σε φέτες που του άρεζε να του το κόβεις σε μικρά κομματάκια και να του τα δίνεις ένα-ένα με το χέρι σου γι' αυτό και θα τον λέγαμε ποντικούλη αν δεν ερχόταν εκείνη η ημέρα που μάθαμε ξαφνικά ότι είχε διαφραγματοκήλη. Ο Ευχούλης βρέθηκε στην αυλή μας αρχές Σεπτέμβρη, είχε χαθεί από τη μαμά του και νιαούριζε παραπονεμένος, του έφτιαξα ένα μικρό σπιτάκι από χαρτόκουτο και έβαλα ένα μαλακό κουβερτάκι. Έκανε παρέα με τα άλλα γατάκια της αυλής, ο ζωηρούλης ένα γκρι παχουλό γατάκι που παρόλο που δεν ήταν αδέρφια το πρόσεχε και έπαιζε μαζί του όλη μέρα. Πολύ γρήγορα ο Ευχούλης έγινε μέλος της γατοπαρέας της αυλής, ήταν πολύ ζωηρός κι αυτός και όλοι τον φωνάζαμε στην αρχή μωρό γιατί ήταν το πιο μικρό.

Ήταν 28 Σεπτέμβρη όταν παρατηρήσαμε ότι ήταν πολύ αναστατωμένος και ανάσαινε με δυσκολία. Τον πήγαμε στον κτηνίατρο και είπε ότι πολύ πιθανών να έχει σπάσει το διάφραγμα του το οποίο δυστυχώς επιβεβαιώθηκε την επόμενη μέρα με ακτινογραφία. Ο Ευχούλης από την ημέρα που το έπαθε αυτό ποτέ πια δεν θα ήταν ο ίδιος. Τώρα έπρεπε να κάνει μια δύσκολη επέμβαση με μισές πιθανότητες επιτυχίας αλλιώς θα είχε έναν δύσκολο και αργό θάνατο. Παρότι άνεργοι καταφέραμε και βρήκαμε τα χρήματα που χρειάζονταν για την επέμβαση. Στις 8 Οκτώβρη κανονίστηκε η ημερομηνία και όλοι πια ευχόμασταν να γίνει καλά. Όμως δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Θα θυμόμαστε πάντα τα ματάκια του που μας κοιτούσαν με αγάπη και που πάντα ξεχώριζαν σαν δύο φωτεινές μικρές χάντρες πάνω στην ολόμαυρη μουρίτσα του. Τον θάψαμε μαζί με το κουβερτάκι του μέσα σε ένα κουτί από παπούτσια με ένα σημείωμα και δυο τριαντάφυλλα.

Παρότι έκλαψα πολύ Ευχούλη μου δεν νιώθω τόσο θλίψη, γιατί ξέρω ότι θα με περιμένεις στο δικό μου Παράδεισο, και θα έρθεις πάλι κοντά μου και θα σου δίνω να τρως κομματάκια τυράκι και να με κοιτάς με αγάπη με εκείνα τα ολόγλυκα ματάκια σου.