Γάτος με νάρθηκα! Τί να κάνω;

Καλημέρα σε όλους/ες.
Εδώ και 4 περίπου μήνες ο φίλος μου κι εγώ ταϊζουμε κάποια αδέσποτα μωρά γατάκια στη γειτονιά του. Πριν 3 ημέρες, 2 από τα μωρά μπήκαν στην πολυκατοικία και, για να μην τα πολυλογώ, πανικοβλήθηκαν και πήδηξαν από ένα παράθυρο, αρκετά ψηλά. Το ένα βρήκε ακαριαίο θάνατο, και το άλλο χτύπησε τα ποδαράκια του. Το πήγαμε σε κλινική, του έκαναν ακτινογραφίες και είδαμε πως είχε ένα σοβαρό κάταγμα στο ένα ποδαράκι και ένα λιγότερο σημαντικό στο άλλο. Η γιατρός μας είπε πως ιδανικά θα έπρεπε να εγχειριστεί, όμως λόγω υψηλού κόστους σε συνδυασμό με το γεγονός πως δε θα μπορούσαμε να το παρουμε σπίτι για να του δώσουμε τη φροντίδα που χρειάζεται ένα ζωάκι μετά από μία εγχείριση, επιλέξαμε τη δεύτερη εναλλακτική, το νάρθηκα. Ενημερώσαμε τη γιατρό πως δε θα μπορέσουμε να το παρουμε σπίτι, το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να το βάλουμε σε μία θέση παρκινγκ της πολυκατοικίας. Οι θέσεις πάρκινγκ αυτές είναι περίπου 15 τετραγωνικών μέτρων, με κάγκελα τριγύρω και στέγαστρο. Δηλαδή το γατάκι είναι προστατευμένο από τα άλλα ζώα, έχει αρκετό χώρο στη διάθεσή του και επιπλέον είναι σε ένα οικείο γι'αυτό περιβάλλον, εκεί μεγάλωσε, εκεί βρίσκονται και τα αδερφάκια  του. Τέλοσπάντων, κάναμε κάποιες τροποποιήσεις στο χώρο, του βάλαμε άμμο, νεράκι και φαγητό και ένα μικρό χώρο για να ξαπλώνει και κάπως βολεύτηκε. Μετά από κάποια ώρα δηλαδή, γιατί στην αρχή έκλαιγε ασταμάτητα!
Το θέμα τώρα είναι το εξής. Από χθες το βράδυ δεν έχει πιεί νερό, έχει φάει πολύ λίγο και δεν έχει χρησιμοποιήσει την άμμο του. Βέβαια φαντάζομαι θα είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσει την άμμο, γι'αυτό και του βάλαμε και ένα υποσέντονο στο μέρος όπου ξαπλώνει. όμως το πρόβλημα είναι πως δεν κάνει να βραχεί ο νάρθηκας! Πως θα γίνει αυτό; Το βλέπω το γλυκό μου καικοντεύω να τρελαθώ... Πιστεύω πως αισθάνεται τόσο άβολα και πονάει και φοβάται... Τί θα μπορούσα να κάνω για να το βοηθήσω λίγο;

Δεν μπορείτε να το πάρετε στο σπίτι σας μέχρι να φτιάξει το ποδαράκι του?? Στην ηλικία αυτή σε λίγες μέρες θα πρέπει να είναι εντάξει. Ίσως η μοναξιά ίσως ο πόνος να το κάνει να κλαίει. Μια συντροφιά ( τη δική σας) ίσως το ηρεμήσει . Και το σπουδαιότερο, προσπαθήστε να του δώσετε νερό με σύριγγα μήπως και πιει για να μην αφυδατωθεί.
Πάντως συγχαρητήρια για το ενδιαφέρον που δείχνετε στα πλασματάκια αυτά.