Γιατί πέθανα?

Είμαι η Felia, μόλις 22 μηνών και πριν από 3 μέρες έφυγα από αυτή τη ζωή. Οι ιατροί σήκωσαν τα χέρια τους ψηλά. Αυτό που αναζητώ, είναι μήπως υπάρχει κάποια ασθένεια ή ιός ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να πάρει τη ζωή μου μακρυά από τους γονείς μου. Ειδικά ο πατέρας μου, νιώθει αδύναμος, απογοητευμένος, νευριασμένος, στεναχωριμένος και αναρωτιέται μήπως υπήρχε κάποια λύση/θεραπεία που δεν είχαν σκεφτεί σε αυτό το 30ωρο όπου διαδραματήστηκαν όλα τα παρακάτω.

Παρασκευή πρωί 07/02/2014, η Felia εμφανώς αδιάθετη να σηκωθεί από τον καναπέ όπου κοιμώταν, η μαμά της την έβγαλε στον κήπο για το πρωινή ανάγκη. Μετά από 2 ώρες η Felia μπήκε στο σαλόνι σοκαρισμένη, αδύναμη, μη μπορώντας να περπατήσει. Έπεσε στο δοχείο με το νερό με τα χέρια της να είναι βυθισμένα στο νερό και να πίνει νερό. Αμέσως μετά έκανε εμετό και κρύφτηκε σε απόμερο μέρος κάτω από ένα τραπεζάκι σε μια γωνία του σαλονιού. Αμέσως νομίσαμε πως την είχε χτυπήσει αυτοκίνητο. Την πήγαμε άμεσα στον κτηνίατρο. Η Felia δεν ήθελε να σηκωθεί ούτε να κινηθεί από την κουβέρτα της με την οποία την μεταφέραμε στον ιατρό.

Εκεί ο ιατρός έκανε κάποιες εξετάσεις, χωρίς να βρεί κάποια αιτία για την κατάσταση της Φέλιας. Της χορήγησε ορό, βιταμίνες, αντι-εμετικό και αντιβιοτικά σε ενέσιμη μορφή. Η Φέλια επέστρεψε στο σπίτι στην ίδια κατάσταση: ακίνητη, μισοκοιμησμένη, χωρίς όρεξη για φαγητό, ήθελε να πίνει νερό που όμως αμέσως το έβγαζε). Η θερμοκρασία της ήταν 36 C.

Το απόγευμα κάναμε ακτινογραφία και υπέρηχο σε όλο της το σώμα, χωρίς να εμφανιστεί κάτι που να αιτιολογεί την κατάστασή της. Και πάλι ορός και επιπλέον ενέσιμα φάρμακα, χωρίς να μπορούμε να εστιάσουμε σε συγκεκριμένο πάθηση. Μόνο εικασίες (μπορεί να ήταν ειδικό δηλητήριο, ασθένεια ή ειδική ιώση). Ξέχασα να αναφέρω πως δεν υπήρχε καμία ένδειξη απώλειας αίματος από κανένα σημείο του σώματος (εσωτερικά ή εξωτερικά). Βρέθηκαν κόπρανα στην βεράντα, αρκετά σκούρα σε χρώμα, σε 5 σημεία. Το πρώτο ήταν (φαινόταν) σκληρό, ενώ όλα τα υπόλοιπα ήταν σε μορφή διάρροιας. Επίσης δεν υπήρχαν καόλου σημάδια αφρού στο στόμα της. Κατά την δεύτερη επίσκεψη η θερμοκρασία είχε φτάσει στους 32 C.

Ο ιατρός μας είπε πως ότι μπορούσαμε να κάνουμε ιατρικά το καλύψαμε, είναι ποια στην Φέλια να ανταπεξέλθει. Μας σύστησε να έχουμε τη Φέλια σε σόμπα για να την κρατήσουμε ζεστή και να επιβάλλουμε να τρώει κάτι όλο το 24ωρο. Ήταν βασικό να βγάλουμε τη νύκτα.

Η νύκτα πέρασε και η Φέλια ήταν ακόμα ζωντανή, στην ίδια όμως κατάσταση. Κάποια στιγμή νομίσαμε πως την χάνουμε, οπότε αυξήσαμε τη θέρμανση. Η Φέλια φάνηκε να συνέρχεται από το κώμα της. Καθόλη τη διάρκεια της ημέρας η Φέλια βρίσκονταν σε κωματώδης κατάσταση. Κάποιες στιγμές ξυπνούσε και ούρλιαζε προσπαθώντας να αλλάξει θέση ή να φύγει από τη σόμπα. Πάντα προσπαθούσε να πίνει νερό, που όμως πάντα της προκαλούσε εμετό. Αυτό συνεχίστηκε ως τις 16:00' του Σαββάτου, όπου τελικά η Φέλια δεν άντεξε άλλο και πήρε την τελευταία της πνοή στα χέρια μας...

Η Φέλια ήταν οικόσιτη, με απαιτήσεις στη διατροφή της, στειρωμένη και αρκετά παχύσαρκη (4,4 κιλά). Στο ίδιο σπίτι συζούν άλλη μια γάτα και ένας σκύλος. Είχε επαφές με γάτες της γειτονιάς. Μάλιστα εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως μέχρι και σήμερα δεν βρέθηκε άλλη νεκρή γάτα στη γειτονία.

Αν μπορεί κάποιος να μας διαφωτήσει και να μας απαλλάξει από το βάρος που νιώθουμε, θα χαρούμε να ακούσουμε τις απόψεις του.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Felia.

τι να πω,κουραγιο για τον ξαφνικο χαμο της γατουλας,εγω απ΄οτι καταλαβαινω αν και οχι ειδικος ,καποιο ειδος δηλητηριασης πρεπει να επαθε,γνωστη μου εχασε σκυλο της ετσι ξαφνικα ,γιατι δαγκωθηκε απο ποντικο που ειχε φαει δηλητηριο.Υπομονη και  κουραγιο   

θα έλεγα δηλητηρίαση, αλλά ο κτηνίατρος δεν κατάλαβε κάτι;
Τι προηγούμενες ημέρες πως ήταν; Απ' όσο ξέρω δεν υπάρχει ασθένεια που μέσα σε 1 ημέρα να αποτελειώνει μια γάτα. Πολύ ισχυρή είναι η πανελευκοπενία, αλλά όχι και 1 -2 μέρες. Ο γιατρός γιατί δεν τη κράτησε στο ιατρείο του;
Λυπάμαι πάρα πολύ. 4.4 πάντως δεν ήταν καθόλου παχύσαρκη ήταν κανονικότατη.

Πω πω σοκαρίστηκα βρε παιδιά!!! Στα καλά καθούμενα.. Δεν έχω λόγια... δεν ξέρω τι να σας πω....Ο γιατρός δεν έβγαλε συμπέρασμα??Δηλητηρίαση μπορεί να είναι?? Πάντως δεν έχω ακούσει τίποτα για ιούς ή ασθένεια που να φεύγει το ζώο σε τόσο σύντομο διάστημα γι ' αυτό λέω δηλητηρίαση. Μήπως έξω έφαγε κάτι.
Να μην νιώθετε άσχημα, κάνατε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν- σας το είπε και ο γιατρός σας εξ άλλου- και εύχομαι ο χρόνος να απαλύνει τον πόνο σας.

Σας ευχαριστώ πολύ. Το μόνο που μπορούμε εκ των υστέρων να πούμε, ήταν πως τον τελευταίο καιρό ουρούσε σε διάφορα σημεία του σπιτιού, πράγμα που παλαιότερα δεν γίνοταν. Επίσης δεν έτρωγε κάτι από έξω, αφού κάθε 2 ώρες ήταν στην κουζίνα για μεζέ.

Απλώς μεγαλώσαμε μαζί της, σε σημείο που πηγαίναμε όλοι μαζί (οικογένεια, σκύλος και γάτα) για μπάνιο στην παραλία, βόλτες στα βουνά, ύπνος στο κρεβάτι.

Νιώθουμε πως δεν καταφέραμε να της δώσουμε περισσότερα...

Λυπάμαι πολύ για το ξαφνικό χαμό της. Ο γιατρός τι είπε οτι θα μπορούσα να εχει συμβεί ??? το μόνο που πάει το μυαλό μου, για να συμβεί κάτι τόσο γρήγορα, ίσως να ήταν κάποια αλλεργική αντίδραση, ισως απο κάποιο τσίμπιμα εντόμου, η έντονη πτώση της θερμοκρασίας της εμενα μου δείχνει οτι για κάποιο λόγο ο οργανισμός της είχε μπει σε διαδικασία σοκ. Πάντα υπάρχει και η πιθανότητα να εφαγε / ήπιε κάτι που ήταν τόσο δύνατο και δημιουργήσε αυτή τη τοσο γρήγορη εξέλιξη.
 
Πραγματικά λυπάμαι και πιστεύω πως δεν πρέπει να νιώθετε κανένα βάρος, ότι ήταν δυνατόν, το έχετε κάνει, και πολλες φορες απλα δεν μπορουμε να κανουμε κατι παραπανω.
 
 

Λυπάμαι πολύ για την γατούλα σας...   
Εξετασεις αίματος και ούρων δεν έγιναν στην γατούλα;

Πραγματικά λυπάμαι πολύ για το χαμό της μικρούλας... Αυτές οι ανεξήγητες καταστάσεις σε τρελαίνουν. Ποιός ξέρει τι να έπαθε.. κι εμένα το μυαλό μου στην δηλητηρίαση πήγε.

Πριν πολλά πολλά χρόνια είχα μια παρόμοια εμπειρία με τον πρώτο μου γατούλη, έναν κατάλευκο κεραμιδόγατο ο οποίος ξεψύχησε μπροστά στα μάτια μου την ώρα που παίζαμε. Ηταν μόλις 2 ετών. Ο γιατρός τότε μας είπε "ανακοπή"....

Εσείς δεν φταίτε σε κάτι. Την πήγατε άμεσα στο γιατρό. Ο γιατρός μου προκαλεί εντύπωση που δεν την κράτησε. Και γράφετε πως έδωσε ορό και αντιβίωση, αντιεμετικό αλλά όχι κάτι για δηλητηρίαση. Δλδ ούτε καν του πέρασε πως μπορεί να είναι κάτι τέτοιο; Γιατί υποθερμία, εμετός, αυτό που λέτε πως ήθελε να πιει νερό κλπ κάτι τέτοιο υποδεικνύουν. Ειδικά που η γατούλα έβγαινε και έξω. Ακόμη όμως και με θεραπεία για δηλητηρίαση δεν είναι σίγουρο πως θα γινόταν καλά. Κάποια δηλητήρια είναι πολύ ισχυρά.
Προσωπικά δεν θα τον ξανα -εμπιστευόμουν...

Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι σαν και εσάς και μπορείτε να καταλάβετε τον πόνο μας. Στο κτηνιατρείο κανάμε σαφές πως δίναμε ότι χρειαστεί για να βοηθήσουμε τη Φέλια.

Ομολογουμένως, δεν ρώτησα τί ακριβώς της χορηγήθηκε. Οι ίδιοι οι ιατροί (ήταν 2 κτηνίατροι) μου ανέφεραν πως χορήγησαν αντιβίωση για 7 ημέρες, βιταμίνες, αντι-εμετικό για 24 ώρες και κάτι ακόμα που δεν το έχω συγκρατήσει.

Κατά την απογευματινή επίσκεψη μας, συζητήθηκε η περίπτωση δηλητηρίασης, όμως και πάλι όχι κάποιο κοινό δηλητήριο. Κάναμε και υπέρηχο μήπως και φανούν κάποια άλλα σημάδια. Τίποτα όμως. Έγινε και αιματοληψία χωρίς όμως να φανεί και εκεί κάτι άμεσο. Οι ιατροί μας είπαν ίσως ήταν κάποια πολυ-οργανική πάθηση/δηλητηρίαση, η οποία δεν φέρει κάποια γνωστά/κοινά συμπτώματα. Δεν γνωρίζω βέβαια, αν έγιναν όλες οι εξετάσεις που αναφέρονται στο πρωτόκολλο για δηλητηρίαση (γι΄αυτό άλλωστε υπάρχουν και οι κτηνίατροι: για να λύνουν και να θεραπεύουν ασθένειες που εμείς οι κοινοί άνθρωποι δεν γνωρίζουμε). Δεν έχω πρόβλημα με τους ιατρούς.

Τέλος να σας πω πως ο κτηνίατρος μας ήταν κάποιος άλλος, ο οποίος μόλις έγινε το συμβάν (το πρωί της Παρασκευής) του τηλεφωνήσαμε για να πάμε ως επείγον περιστατικό (ατύχημα/δηλητηρίαση) και μας έδωσε ραντεβού για τις 20:00' το απόγευμα!!! Φυσικά και έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα απ'ευθείας στον επόμενο κτηνίατρο της περιοχής, όπου και μας δέχτηκε.

Σήμερα το απόγευμα έχω επίσκεψη μαζί του για να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το άτυχο αυτό γεγονός. Τηλεφωνικά πάντως μας ενημέρωσε πως το επόμενο βήμα είναι να ξεθάψουμε την Φέλια και να κάνουμε νεκροψία για να βρεθεί η αιτία του θανάτου της. Πράγμα που δεν θέλω να κάνουμε, ούτε για εμάς, αλλά κυρίως ούτε και για τη Φέλια... Ας την αφήσουμε να αναπαυθεί, μετά από αυτό το μαρτύριο που πέρασε το τελευταίο 24ωρο της ζωής της...

Την σκέφτομαι και αναρωτιέμαι μήπως έπρεπε να της κάνουμε ευθανασία πριν ξεκινήσει αυτό. Αλλά από την άλλη πάλι έπρεπε να της δώσουμε όλες τις πιθανότητες για επιβίωση. Το επόμενο βήμα θεραπείας ήταν (όπως αναφέρθηκε από τους ιατρούς) το ολοκληρωτικό ξύρισμα της Φέλιας και άνοιγμα όλης της κοιλιακής χώρας για την εύρεση της αιτίας. Τί να πούμε... αυτές οι απορίες είναι που μας έχουν κυριεύσει στο μυαλό μας. Ψάχνουμε να βρούμε τί έγινε και πως θα μπορούσε να ζήσει η Φέλια. Αν τα κάναμε όλα σωστά, αν δεν γινόταν κάτι άλλο, αν, αν... Αυτές τις βασανιστικές ερωτήσεις θέλουμε να απαντήσουμε για να μπορέσουμε να ηρεμήσουμε και εμείς...

Κοιτάξτε, ο,τι έγινε έγινε. Εσείς κάνατε το καλύτερο για τη γατούλα. Μην έχετε τύψεις.
Ούτε εγώ θα έκανα νεκροψία. Τι νόημα έχει; Απαράδεκτος ο κτηνίατρος που σας είπε να την πάτε στις 8 το απόγευμα. Ντροπή του.
Και είναι δικιά μου γνώμη πως κακώς δεν κράτησαν τη γατούλα στο ιατρείο. Και αν δεν της χορήγησαν κάτι για δηλητηρίαση έστω και προληπτικά ακόμη πιο κακώς. Όλα αυτά για εγχείρηση μου ακούγονται σενάρια επιστ. φαντασίας και περισσότερο σαν δικαιολογίες και υπεκφυγές.
Προσωπικά δεν θα ξαναπήγαινα ζωάκι σ' αυτούς.
Θυμηθείτε τις ωραίες στιγμές που περάσατε μαζί της και που πέρασε και αυτή και όταν έρθει η ώρα μπορεί και να ανοίξετε την αγκαλιά σας σε μια άλλη γατούλα να είναι "ζευγαράκι" μ' αυτήν που έχετε!

Δεν θα μπορούσατε να πάρετε την απόφαση για ευθανασία μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα!!!
Απόλυτα κατανοητό το γεγονός να σας βασανίζουν όλα αυτά τα "γιατί" και "αν". Όμως κι εγώ πιστεύω πως κάνατε ότι ήταν δυνατόν για αυτή τη ψυχούλα.

Kikiriki έγραψε:Κοιτάξτε, ο,τι έγινε έγινε. Εσείς κάνατε το καλύτερο για τη γατούλα.  Μην έχετε τύψεις.
Ούτε εγώ θα έκανα νεκροψία. Τι νόημα έχει;  Απαράδεκτος ο κτηνίατρος που σας είπε να την πάτε στις 8 το απόγευμα. Ντροπή του.
Και  είναι δικιά μου γνώμη πως κακώς δεν κράτησαν τη γατούλα στο ιατρείο.  Και αν δεν της χορήγησαν κάτι για δηλητηρίαση έστω και προληπτικά ακόμη πιο κακώς.  Όλα αυτά για εγχείρηση μου ακούγονται σενάρια επιστ. φαντασίας και περισσότερο σαν δικαιολογίες και υπεκφυγές.
Προσωπικά δεν θα ξαναπήγαινα ζωάκι σ' αυτούς.    
Θυμηθείτε τις ωραίες στιγμές που περάσατε μαζί της και που πέρασε και αυτή  και όταν έρθει η ώρα μπορεί και να  ανοίξετε την αγκαλιά σας σε μια  άλλη γατούλα να  είναι "ζευγαράκι" μ' αυτήν που έχετε!

Συμφωνώ απόλυτα !!

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σας.   Εχασα και εγώ τη γατούλα μου από θρόμβωση, ξαφνικά, 1 1/2 χρονών και πραγματικά καταλαβαίνω πόσο άσχημα νοιώθετε.... ειδικά όταν κάτι συμβαίνει εντελώς ξαφνικά χωρίς να υπάρχει προηγούμενο πρόβλημα.... Μην βασανίζεστε άδικα....δυστυχώς μόνον ο Θεός γνωρίζει...ο χρόνος πιστεύω θα σας βοηθήσει πολύ και σίγουρα η αγάπη για ένα άλλο πλάσμα! και εμείς έτσι θυμόμαστε και την ονοματίζουμε πολύ συχνά....ήταν η πρώτη μας γατούλα και τη θυμόμαστε πάντα με αγάπη και νοσταλγία για το τι θα μπορούσε να εχει γίνει και δεν έγινε....Τουλάχιστον δίνουμε αγάπη και φροντίδα σε όποιο άλλο πλάσμα μας τυχαίνει και αυτός μας "παρηγορεί"....

Λυπάμαι πολύ για το χαμό της γατούλας σας.
Σας εύχομαι κουράγιο και καταλαβαίνω τον πόνο σας γιατι κι εμεις πρόσφατα χάσαμε το γατούλη μας (που τον είχαμε ένα και μοναδικό) μόλις σε ένα μήνα κι ακόμη δεν ξέρουμε από τι πεθανε. (δεν θέλω να αναφερθώ στις ανοησίες του κτηνιάτρου που μας έλεγε περί τοξοπλάσματος κλπ)
Μπορώ επίσης να καταλάβω και την αγωνία σας μήπως δεν κάνατε τίποτα καλά αλλά δεν πρέπει. Είμαι σίγουρη ότι κάνατε πολύ παραπάνω από ότι μπορούσατε για να το σώσετε όπως κι εμείς αλλά μάλλον το ήθελε ο Θεούλης και το πήρε.
Το πιθανότερο είναι να επρόκειτο για κάτι πολύ ισχυρό και ο γιατρός να μην το βρήκε. Είχαμε σχεδόν ακριβώς τα ίδια με ενέσιμες βιταμίνες με ορούς και τίποτα. Για νεκροψία θα σας έλεγα όχι για όλους τους λόγους που αναφέρετε κι εσείς. Το μονο που μπορώ να πώ είναι κουράγιο και αλλαγή κτηνιάτρου αμέσως.
Σκεφτείτε μόνο όλες τις ωραίες στιγμές που περάσατε με το γατάκι σας και ότι τώρα βρίσκονται όλα μαζί στον ουρανό και μας προσέχουν.
κουράγιο πολύ !!

Μηπως θα μπορουσε να ηταν καρκινος στο
στομαχι η καπου αλλου μηπως καρδια η καποια
παθηση που στο τελος επαθε ανακοπη,το να πινει
πολυ νερο μηπως παθηση νεφρον.

λοιπαμαι πραγματικα πολυ για τοχ χαμο της γατουλας σας!
θα συμφωνιω με τους υπολοιπους ια την περιπτωση δηλητηριασης!

Σας ευχαριστώ και πάλι για τη συμπόνια σας και το ενδιαφέρον σας.
Σήμερα πέρασα εκ νέου από το ιατρείο. Αιματοληψία έγινε, αλλά για έλεγχο των νεφρών. Για τις υπόλοιπες αιματολογικές εξετάσεις, θα έπρεπε να περιμένουμε ως τη Δευτέρα. Μου επιβεβαίωσαν πως δεν είχε δηλητηρίαση από τα συνήθη φάρμακα. Ούτε φάνηκε κάτι ύποπτο στον υπέρηχο σχετικά με τα νεφρά ή άλλο όργανο.

Το μόνο που μου είπαν, είναι πως η γάτα θα πρέπει (αφού έχει επαφές με το εξωτερικό περιβάλλον): 1. να εμβολιάζεται, 2. να παίρνει ανά τρίμηνο χάπι 3. να γίνεται ετησίως μια αιματολογική εξέταση.

Ομολογώ πως στη γάτα, ποτέ δεν κάναμε αιματολογικές εξετάσεις (παρά μόνο στην στείρωση), όπως επίσης εκτός από τα πρώτα χάπια και κρέμες που πήρε, ουδέποτε της ξαναδώσαμε κάποιο χάπι.

Τί να πούμε... Τα λάθη πληρώνονται, και στην συγκεκριμένη περίπτωση, τα πλήρωσε η καημένη η Φέλια.

Λυπαμαι πολυ... καλα να περναει εκει που βρισκεται και ειμαι σιγουρη οτι θα σας κοιταει με χαρα απο ψηλα. Μη νιωθετε τυψεις γιατι δεν ηταν στο χερι σας. Συμφωνω και εγω οτι δεν πρεπει να γινει νεκροψια. Ηδη περασατε πολλα, θα στεναχωρεθειτε περισσοτερο ετσι.

2 ασθενειες μου ερχονται στο μυαλο, η μια ειναι να επαθε ουρολοιμωξη (το οτι κατουρουσε εκτος λεκανης πριν συνεβει ολο αυτο, συμβαδιζει με τα συμπτωματα) και να προχωρησε σε οξεια νεφρικη ανεπαρκεια. Αλλα λογικα ο υπερηχος και οι αιματολογικες θα ειχαν δειξει καποια πραγματα. Το αλλο που μου ερχεται στο μυαλο ειναι αρκετα σπανιο. Ειναι ασθενεια που για καποιον λογο δεν λειτουργουν τα επινεφριδια και συνεπως δεν παραγονται καποιες σημαντικες για τον οργανισμο ορμονες, οπως η κορτιζολη και η αδρεναλινη. Λεγεται addison's disease, και ειναι αρκετα δυσκολη η διαγνωση της. Αν της εδωσε ομως ο κτηνιατρος κορτικοστεροειδη, πχ κορτιζονη, θα βλεπατε βελτιωση. Ενα απο τα συμπτωματα της ασθενειες, ειδικα οταν ειναι οξεια περιπτωση, ειναι και αυτο το σοκ που επαθε και δεν μπορουσε να περπατησει. Δες και εδω περισσοτερα: http://www.petplace.com/cats/hypoadrenocorticism-addison-s-disease-in-cats/page1.aspx

Λυπαμαι πολυ για την γατουλα σας....   Κουραγιο...
Καλο ταξιδι Φελια...
  

Στην δεύτερη γάτα μας, έχουμε ήδη ξεκινήσει τις αιματολογικές εξετάσεις και θα ακολουθήσουμε πιστά το πρόγραμμα των ιατρών, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα αντίστοιχης περίπτωσης.

συλληπητηρια για τη γατουλα σας

ειναι δυσκολο να φευγει ετσι ξαφνικα. κρατηστε τις καλες στιγμες μαζι της και ευχομαι να περασει ο πονος σας

Η ασθένεια που αναφέρεις πλησιάζει αρκετά στα συμπτώματα της Φέλιας. Αναρωτιέμαι όμως: ο ιατρός δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο?

Επειδή σε τέτοιες καταστάσεις, ο χρόνος είναι πολύτιμος, εμπιστεύεσαι τον ιατρό σου για να σου βρεί άμεσα μια θεραπεία/λύση. Δεν υπάρχει εκείνη τη στιγμή χρόνος για να ψάξεις στο διαδίκτυο για πιθανές εκδοχές και να τις παραθέσεις στον ιατρό σου. Απλώς ακολουθείς τις συμβουλές του κατά γράμμα και συγκεντρώνεσαι στο ζωάκι σου, που εκείνη τη στιγμή υποφέρει και κρέμεται από τις αποφάσεις μας.

Ελπίζω τελικά να αποδειχθεί πως δεν υπήρχε λύση, ώστε να μπορέσουμε να ηρεμήσουμε και εμείς με τη σειρά μας.

Τώρα εστιάζουμε στο δεύτερο γατάκι μας, το οποίο είναι 5 μηνών, έχει ζήσει τη Φέλια, οπότε ελπίζουμε πως θα έχει πάρει κάτι από τη χάρη της. Γιατί η Φέλια ήταν η "Κυρία" της γειτονιάς μας. Όσο βρισκόταν στο σπίτι, κανένας άλλος γάτος δεν πλησίαζε. Επίσης όλοι οι γειτόνοι μας έκαναν καθημερινά αναφορές του τύπου: "χτές η κυρία πέρασε από τον κήπο μου", "το πρωί είδα την κυρία να κοιμάται στο δέντρο"...
Τη Δευτέρα, είδαμε για πρώτη φορά μια ξένη γάτα στην αυλή μας

Felia έγραψε:Η ασθένεια που αναφέρεις πλησιάζει αρκετά στα συμπτώματα της Φέλιας. Αναρωτιέμαι όμως: ο ιατρός δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο?

Επειδή σε τέτοιες καταστάσεις, ο χρόνος είναι πολύτιμος, εμπιστεύεσαι τον ιατρό σου για να σου βρεί άμεσα μια θεραπεία/λύση. Δεν υπάρχει εκείνη τη στιγμή χρόνος για να ψάξεις στο διαδίκτυο για πιθανές εκδοχές και να τις παραθέσεις στον ιατρό σου. Απλώς ακολουθείς τις συμβουλές του κατά γράμμα και συγκεντρώνεσαι στο ζωάκι σου, που εκείνη τη στιγμή υποφέρει και κρέμεται από τις αποφάσεις μας.

ειναι δυσκολο να θυμαται και τις πιο ακραιες ασθενειες (ασε που οι περισσοτεροι πανε με βαση την ηλικια πρωτα στην οποια συνδεουν τα συμπτωματα και ετσι χανουν καποιες πολυ σημαντικες παθησεις). Θα μπορουσε ομως να εψαχνε ή να ρωτουσε συναδελφους του για την περιπτωση σας, εστω στον ελευθερο χρονο του   

Felia έγραψε:Σας ευχαριστώ και πάλι για τη συμπόνια σας και το ενδιαφέρον σας.
Σήμερα πέρασα εκ νέου από το ιατρείο. Αιματοληψία έγινε, αλλά για έλεγχο των νεφρών. Για τις υπόλοιπες αιματολογικές εξετάσεις, θα έπρεπε να περιμένουμε ως τη Δευτέρα. Μου επιβεβαίωσαν πως δεν είχε δηλητηρίαση από τα συνήθη φάρμακα. Ούτε φάνηκε κάτι ύποπτο στον υπέρηχο σχετικά με τα νεφρά ή άλλο όργανο.

Το μόνο που μου είπαν, είναι πως η γάτα θα πρέπει (αφού έχει επαφές με το εξωτερικό περιβάλλον): 1. να εμβολιάζεται, 2. να παίρνει ανά τρίμηνο χάπι 3. να γίνεται ετησίως μια αιματολογική εξέταση.

Ομολογώ πως στη γάτα, ποτέ δεν κάναμε αιματολογικές εξετάσεις (παρά μόνο στην στείρωση), όπως επίσης εκτός από τα πρώτα χάπια και κρέμες που πήρε, ουδέποτε της ξαναδώσαμε κάποιο χάπι.

Τί να πούμε... Τα λάθη πληρώνονται, και στην συγκεκριμένη περίπτωση, τα πλήρωσε η καημένη η Φέλια.

Ναι ΟΚ, σωστά όλα αυτά αλλά καμία από τις συνήθεις γατονόσους δεν σκοτώνει ένα γατάκι σε 1-2 ημέρες. Όσο διαβάζω γι' αυτούς τους κτηνίατρους ακόμη περισσότερο νευριάζω. Όχι γιατί δεν έσωσαν τη γατούλα, αλλά επειδή ρίχνουν και σ' εσας την ευθύνη από πάνω.
Κοίτα δεν χρειάζεται κάποιο περίεργο φάρμακο για να δηλητηρίασεις μια γάτα σε χρόνο dt. Τα άοσμα κατσαριδοκτόνα π.χ είναι θανάσιμα. Επίσης τα ανθρώπινα παυσίπονα. Μπορεί να έφαγε μολυσμένη κατσαρίδα ή μπορεί κάποιος από τους γείτονες να έβαλε φόλα. Δε λέω πως δεν παίζει να είχε κάτι σπάνιο. Απλά είναι ολιγοπίθανο.
Στην οικογένεια μου είχαμε πάντα γάτες. Και όταν μέναμε σε μονοκατοικία τις είχαμε μέσα - έξω. Κτηνίατροι που ασχολούνταν με μικρά ζώα στην πόλη μου ήταν ελάχιστοι και είδος πολυτελείας. Άσε που δεν υπήρχαν χρήματα εκ μέρους μας. Λοιπόν 2 τουλάχιστον γάτες μας πέθαναν από δηλητήριο ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφεις. Ήμουν αρκετά μικρή αλλά το θυμάμαι πολύ καλά. Δυστυχώς δεν μπορούσα να πείσω τους δικούς μου να πάμε στον κτηνίατρο και πέθαναν αβοήθητα.

Επικεντρωθείτε στην άλλη σας γατούλα, κάντε της και τα απαραίτητα εμβόλια μιας και βγαίνει έξω, δώστε της και το αντιπαρασιτικό χάπι. Αλλά μην ξαναπάτε σ' αυτούς τους κτηνίατρους.

εγω γι αυτους τους λογους ακριβως επιμενω στο να ειναι μεσα...