Κάρι, μια υπέροχη γατούλα και τα 4 μωράκια της

Πανανεμορφη η Μιλουδιτσα!!! Και το κολιε της επισης!

Εγω παντως εξακολουθω να πιστευω οτι θα τα βρουν. Θα συνηθισουν η μια την αλλη και τουλαχιστον θα καταφερουν να μαθουν να συμβιωνουν εστω κι αν δεν γινουν ποτε φιλες. Ισως απλα θελουν τον χρονο τους, η καθεμια στο μετρο που της αναλογει. Καθε γατα και η προσωπικοτητα της...    

Σε ευχαριστούμε πολύ!! και εμείς ευχόμαστε να πάνε όλα καλά και ελπίζουμε σε αυτή την αλλαγή που θα μας κάνει πιο αισιόδοξους!!

Σήμερα το πρωί τους έκανα φωτογράφιση.....δυστυχώς η Κίρα το μανεκέν δεν ήταν παρούσα....καθότι το "κάτω από το κρεβάτι" της άρεσε πιο πολύ!!! ελπίζουμε Ειρήνη να καταφέρει η Μιλού και να τη ρίξει και να τα πάνε υπέροχα!!! :-)

Τα άλλα δύο όμως ήταν παρόντα και απολαμβάνουν το μπαλκόνι και τον πρωινό ήλιο!!

Μα τι όμορφα που είναι και τα δύο μαζί και απολαμβάνουν τη λιακάδα.
Ελπίζω πολύ σύντομα να τα δούμε και μαζί με την πριγκιπέσσα !!!!

      

υ.γ. Ο Ιντεφικάκος πόσο αγαθός και γλυκός φαίνεται.......

ZIZIKOS έγραψε:Μα τι όμορφα που είναι και τα δύο μαζί και απολαμβάνουν τη λιακάδα.
Ελπίζω πολύ σύντομα να τα δούμε και μαζί με την πριγκιπέσσα !!!!

      

υ.γ. Ο Ιντεφικάκος πόσο αγαθός και γλυκός φαίνεται.......

σε 3-4 χρόνια....ανέμενε!!     

Είναι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο υπέροχο σκυλί!!! έχει φυσιογνωμία μεγάλου σκύλου, θέλει να είναι μαζί μου όπου βρίσκομαι, αρκεί να είναι μαζί μου!!! Οπου κι αν τον πάω είναι εξαιρετικός...τι ταξίδι, τι μέσα στο κλουβί του, όπου μα όπου...όταν είναι μαζί μου, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο!! και αγαπάει ό,τι μα ό,τι του φέρω....μας φωνάζει πολλές φορές όταν κόβουμε τα νύχια στην Κίρα ή στη Μιλού και φωνάζουν...σου λέει "μην τις πονάτε"!! είναι καλόκαρδο σκυλί!!! 

σε 3-4 χρόνια....ανέμενε!!     

Είναι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο υπέροχο σκυλί!!! έχει φυσιογνωμία μεγάλου σκύλου, θέλει να είναι μαζί μου όπου βρίσκομαι, αρκεί να είναι μαζί μου!!! Οπου κι αν τον πάω είναι εξαιρετικός...τι ταξίδι, τι μέσα στο κλουβί του, όπου μα όπου...όταν είναι μαζί μου, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο!!  και αγαπάει ό,τι μα ό,τι του φέρω....μας φωνάζει πολλές φορές όταν κόβουμε τα νύχια στην Κίρα ή στη Μιλού και φωνάζουν...σου λέει "μην τις πονάτε"!! είναι καλόκαρδο σκυλί!!! 


Αχ μωρέ φαίνεται από το φατσίνι του.  Κι επειδή είναι τόσο γλυκός και τρυφερός παρακαλούμε να τσουπωθεί και να φιληθεί μετα μανίας                   
Τον αγαπάμε           

[/quote]

Θα τον τσουπώσω και θα τον φιλήσω άμα τη επιστροφή μου σπίτι!! καταλαβαίνει ότι έρχομαι σπίτι από ώρα....και περιμένει πίσω από την πόρτα!!!
"Παλιά" ερχόταν κι η Κιρα να μου πει "καλωσόρισες"... τώρα έρχεται μόνο η Μιλού....

Πολύ όμορφοι η Μιλού και ο Ιντεφίξ...? Όλη μα όλη μα όλη τη θετική μου ενέργεια για καλυτέρευση σχέσης Μιλού-Κίρας          

kat-cats έγραψε:

ZIZIKOS έγραψε:Μα τι όμορφα που είναι και τα δύο μαζί και απολαμβάνουν τη λιακάδα.
Ελπίζω πολύ σύντομα να τα δούμε και μαζί με την πριγκιπέσσα !!!!

      

υ.γ. Ο Ιντεφικάκος πόσο αγαθός και γλυκός φαίνεται.......

σε 3-4 χρόνια....ανέμενε!!     

Είναι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο υπέροχο σκυλί!!! έχει φυσιογνωμία μεγάλου σκύλου, θέλει να είναι μαζί μου όπου βρίσκομαι, αρκεί να είναι μαζί μου!!! Οπου κι αν τον πάω είναι εξαιρετικός...τι ταξίδι, τι μέσα στο κλουβί του, όπου μα όπου...όταν είναι μαζί μου, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο!!  και αγαπάει ό,τι μα ό,τι του φέρω....μας φωνάζει πολλές φορές όταν κόβουμε τα νύχια στην Κίρα ή στη Μιλού και φωνάζουν...σου λέει "μην τις πονάτε"!! είναι καλόκαρδο σκυλί!!! 

είναι υπέροχος! Τον αγαπώ!   

kat-cats έγραψε:

ZIZIKOS έγραψε:Μα τι όμορφα που είναι και τα δύο μαζί και απολαμβάνουν τη λιακάδα.
Ελπίζω πολύ σύντομα να τα δούμε και μαζί με την πριγκιπέσσα !!!!

      

υ.γ. Ο Ιντεφικάκος πόσο αγαθός και γλυκός φαίνεται.......

σε 3-4 χρόνια....ανέμενε!!     

Είναι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο υπέροχο σκυλί!!! έχει φυσιογνωμία μεγάλου σκύλου, θέλει να είναι μαζί μου όπου βρίσκομαι, αρκεί να είναι μαζί μου!!! Οπου κι αν τον πάω είναι εξαιρετικός...τι ταξίδι, τι μέσα στο κλουβί του, όπου μα όπου...όταν είναι μαζί μου, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο!!  και αγαπάει ό,τι μα ό,τι του φέρω....μας φωνάζει πολλές φορές όταν κόβουμε τα νύχια στην Κίρα ή στη Μιλού και φωνάζουν...σου λέει "μην τις πονάτε"!! είναι καλόκαρδο σκυλί!!! 

Στο σπίτι σας την παρασταση την κλέβει ο Ιντεφίξ, τι να λέμε τώρα...

Θέλει υπομονή μεγάλη μέχρι να δεις αποτέλεσμα στις σχέσεις...εγω σε καταλαβαίνω απόλυτα οταν πήρα τη Μυρτώ και πριν την πάρω ειχα αγχωθει με το πως θα τα πάνε τα δύο τους....λόγω του ήπιου χαρακτήρα τους τα βρήκαν σε μια εβδομάδα...δεν ειναι φιλαράκια παίζουν καθαρίζονται κοιμούνται μαζί αλλα το καθένα θέλει να περνάει ώρες μόνο του...τώρα το τοπίο είναι ξεκάθαρο ο Σιμπα ειναι αρχηγός η Μυρτώ υποχωρεί σε ολα....είναι δύσκολο αλλά θα τα καταφέρετε πιστεύω στο τέλος!!!

tsili έγραψε:Πολύ όμορφοι η Μιλού και ο Ιντεφίξ...? Όλη μα όλη μα όλη τη θετική μου ενέργεια για καλυτέρευση σχέσης Μιλού-Κίρας          

σε ευχαριστούμε!!!   την έχουμε ανάγκη όλη την ενέργεια για να πείσουμε αυτό το όμορφο μελαχρινό κορίτσι ότι δεν κινδυνεύει...έχει μαραζώσει στο "μέσα" και στο πίσω μπαλκόνι.... :-(

marina289 έγραψε:

kat-cats έγραψε:

ZIZIKOS έγραψε:Μα τι όμορφα που είναι και τα δύο μαζί και απολαμβάνουν τη λιακάδα.
Ελπίζω πολύ σύντομα να τα δούμε και μαζί με την πριγκιπέσσα !!!!

      

υ.γ. Ο Ιντεφικάκος πόσο αγαθός και γλυκός φαίνεται.......

σε 3-4 χρόνια....ανέμενε!!     

Είναι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο υπέροχο σκυλί!!! έχει φυσιογνωμία μεγάλου σκύλου, θέλει να είναι μαζί μου όπου βρίσκομαι, αρκεί να είναι μαζί μου!!! Οπου κι αν τον πάω είναι εξαιρετικός...τι ταξίδι, τι μέσα στο κλουβί του, όπου μα όπου...όταν είναι μαζί μου, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο!!  και αγαπάει ό,τι μα ό,τι του φέρω....μας φωνάζει πολλές φορές όταν κόβουμε τα νύχια στην Κίρα ή στη Μιλού και φωνάζουν...σου λέει "μην τις πονάτε"!! είναι καλόκαρδο σκυλί!!! 

είναι υπέροχος! Τον αγαπώ!   

     

houlieta έγραψε:

kat-cats έγραψε:

ZIZIKOS έγραψε:Μα τι όμορφα που είναι και τα δύο μαζί και απολαμβάνουν τη λιακάδα.
Ελπίζω πολύ σύντομα να τα δούμε και μαζί με την πριγκιπέσσα !!!!

      

υ.γ. Ο Ιντεφικάκος πόσο αγαθός και γλυκός φαίνεται.......

σε 3-4 χρόνια....ανέμενε!!     

Είναι το πιο καλό, το πιο γλυκό, το πιο υπέροχο σκυλί!!! έχει φυσιογνωμία μεγάλου σκύλου, θέλει να είναι μαζί μου όπου βρίσκομαι, αρκεί να είναι μαζί μου!!! Οπου κι αν τον πάω είναι εξαιρετικός...τι ταξίδι, τι μέσα στο κλουβί του, όπου μα όπου...όταν είναι μαζί μου, δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο!!  και αγαπάει ό,τι μα ό,τι του φέρω....μας φωνάζει πολλές φορές όταν κόβουμε τα νύχια στην Κίρα ή στη Μιλού και φωνάζουν...σου λέει "μην τις πονάτε"!! είναι καλόκαρδο σκυλί!!! 

Στο σπίτι σας την παρασταση την κλέβει ο Ιντεφίξ, τι να λέμε τώρα...

     είναι πραγματικά καλό σκυλί!!! ευτυχώς δηλαδή γιατί πως θα φερνα ότι έβρισκα..... να πάνε μόνο καλά και με τη συμβίωσή μας....

gatoula46 έγραψε:Θέλει υπομονή μεγάλη μέχρι να δεις αποτέλεσμα στις σχέσεις...εγω σε καταλαβαίνω απόλυτα οταν πήρα τη Μυρτώ και πριν την πάρω ειχα αγχωθει με το πως θα τα πάνε τα δύο τους....λόγω του ήπιου χαρακτήρα τους τα βρήκαν σε μια εβδομάδα...δεν ειναι φιλαράκια παίζουν καθαρίζονται κοιμούνται μαζί αλλα το καθένα θέλει να περνάει ώρες μόνο του...τώρα το τοπίο είναι ξεκάθαρο ο Σιμπα ειναι αρχηγός η Μυρτώ υποχωρεί σε ολα....είναι δύσκολο αλλά θα τα καταφέρετε πιστεύω στο τέλος!!!

αχ τι ωραία....τα δικά σου τόσο γρήγορα τα βρήκαν....;;;; και όταν λες αρχηγός εννοείς ότι τη μαλώνει;;;

Εμάς είναι 3 μήνες μαζί και ακόμη φως δεν βλέπουμε... Βέβαια χωρίς τα μωράκια της Μιλού είναι μαζί 2 μήνες περίπου....ελπίζουμε να πάνε όλα καλύτερα......νοιώθουμε τόσο άσχημα που και η Κίρα είναι απομονωμένη....πραγματικά πολύ άσχημα....δεν θέλει με τίποτα να βάλει λίγο νερό στο κρασί της....ούτε καν να προσπαθήσει να περάσει το χωλ και να βρεθεί στο σαλόνι.....  
Σε ευχαριστούμε για τη θετική σου ενέργεια!

εγώ τώρα βρήκα χρόνο να απαντήσω... ήθελα πρώτα απ' όλα να σχολιάσω τις φωτογραφίες και να πω τι κουκλιά είναι και τα δυο!!!!!! είσαι τυχερή που έχεις και σκυλάκι!!! μακάρι να μπορούσα να είχα κι εγώ ένα... αλλά άμα έφερνα εδώ σκύλο θα εξαφανίζονταν όλα τα αδεσποτάκια μου που φροντίζω και δεν θέλω...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα με το άγχος σου για την εξέλιξη των πραγμάτων.. Κι εγώ ανησυχώ συνέχεια.. Όποτε τσακωθούν οι γατούλες μου κλπ, αλλά δεν ξέρω... Σαν να μου φαίνεται ότι σε παρατρομάζει κι η κτηνίατρος και σου έχει μεταφέρει πολύ φόβο... Όπως σου έγραψε και κάποιος άλλος παραπάνω, και στην φύση όταν ζουν οι γάτες, η καθεμία με το χαρακτήρα της, βρίσκουν τον τρόπο αργά ή γρήγορα και μαθαίνουν να ζουν όλες μαζί και να ανέχονται η μια την άλλη. Με άγχος, με τσακωμούς, με αγάπη.. Ανάλογα με την περίπτωση... Εσείς είστε μάλλον στο αργά (κι εμείς εκεί ήμασταν κι ακόμα ψιλοείμαστε). Αλλά μην φοβάσαι τόσο πολύ... Δεν ξέρω... Οι κτηνίατροι που πάω εγώ (γιατί πλέον είναι πολλοί) δεν με έχουν αγχώσει ποτέ ότι θα πάθουν κάτι τόσο σοβαρό οι γάτες μου λόγω άγχους... Δεν ξέρω τι να πω... Και ποιος έχει δίκιο... Κι αν η Κίρα φοβάται, εμένα αυτό μου λέει πως χρειάζεται χρόνο (πολύ χρόνο ίσως) μέχρι να σταματήσει να φοβάται... Λίγο - λίγο θα δει ότι δεν κινδυνεύει, δοκιμάζοντας και πλησιάζοντας αργά - αργά και λίγο - λίγο, με τον δικό της ρυθμό.. Αρκεί να μην εισπράττει και συνέχεια φόβο στην ατμόσφαιρα.. Γιατί εσύ μπορεί να φοβάσαι για άλλο λόγο (ότι θα πάθει κάτι) αλλά εκείνη απλά φόβο εισπράττει. Το γιατί φοβάσαι δεν το ξέρει... Μπορεί να νομίζει ότι φοβάσαι για τον ίδιο λόγο μ' εκείνη και να ενισχύεται έτσι ο φόβος της... Δεν ξέρω.. Μια σκέψη είναι κι αυτή..

"δεν ξέρω τι θα γίνει αν δεν υπάρξει αλλαγή ή υπάρξει "κακή" αλλαγή ως προς την Κίρα....": ΜΗΝ σκέφτεσαι έτσι!!!! Σε παρακαλώ!!!!

Ως προς την ομοιοπαθητική και το κόστος σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!! Δεν ξέρω πόσο μπορεί να πηγαίνει ένας ομοιοπαθητικός-κτηνίατρος, δεν ξέρω και κανέναν, αλλά σίγουρα είναι δύσκολο... Αν είχαμε κάνει την συζήτηση λίγο νωρίτερα, θα μιλούσα στον δικό μου ομοιοπαθητικό σαν να επρόκειτο για τα δικά μου γατιά και θα σου έλεγα τι να δοκιμάσεις. Αλλά τώρα πήγα ήδη και θα ξαναπάω τέλη του μήνα πια.. Απλά το καλό με την ομοιοπαθητική είναι ότι δεν έχει παρενέργειες και δραστική ουσία, οπότε το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι, αν δεν δοθεί το σωστό φάρμακο, να μην υπάρξει βελτίωση.. Είδες τον μικρούλη μου στο facebook; Κούκλος δεν είναι;;; Δεν φαίνεται πια καθόλου ότι είχε μύκητες.. Άμα θέλεις, μου το θυμίζεις κατά τις 22 (κάπου εκεί πρέπει να έχω ραντεβού πάλι με τον ομοιοπαθητικό μου) μήπως και του μιλήσω..

Πάντως, για την Μιλού κι η βεράντα καλή είναι.. Ειδικά τώρα το καλοκαιράκι.. Απ' τα ολότελα που λένε.. Δεν κινδυνεύει, έχει φαγητό και νερό, φωλίτσα, πιο ζέστη το χειμώνα, δροσούλα το καλοκαίρι, φάρμακα αν χρειαστεί, τέλεια λουράκια (!!!) και κυρίως εσάς!!! Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι γάτες όλο θέλουν κάτι παραπάνω... Εγώ για τα αδεσποτάκια μου έχω φτιάξει φωλιές από καφάσια στις βεράντες μας που μέσα τους έχω βάλει παλιά μαξιλάρια. Το χειμώνα με το κρύο πάω και τα χαϊδεύω και οι κοιλίτσες τους είναι τόσο ζεστές!!! Και κοιμούνται τόσο γαλήνια!!! Βέβαια, σίγουρα καλύτερος είναι ένας καναπές, αλλά αν δεν μπορούμε να το προσφέρουμε σε όλα αυτό, κάτι είναι και τα μαξιλάρια στην βεράντα... Εγώ έτσι θέλω να πιστεύω...

Η υιοθεσία δεν είναι απίθανη, απλά θέλει χρόνο!.. Ξέρω γατούλες που υιοθετήθηκαν και 2 χρόνια μετά.. Εγώ σκέφτομαι αν θα μπορείτε να την αποχωριστείτε σε μια τέτοια περίπτωση... Χθες μου ζήτησε μια κοπέλα το μωράκι... Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να βάλω τα κλάματα.. Δεν μπορώ να τον κρατήσω κι αυτόν, αλλά μάλλον αυτό θέλω βαθιά μέσα μου... 5-6 βδομάδες τον έχω και τον έχω συνηθίσει κι αγαπήσει τόσο πολύ!!!.. Πάντως, εγώ επαρχία δεν θα έδινα το ζωάκι μου. Ακριβώς για να αποφύγω πιο δύσκολες καταστάσεις (όπως αυτή που περιέγραψες). Μόνο εντός Αθηνών για να το πάω εγώ και να τσεκάρω και λίγο τι παίζει, να είναι πιο εύκολο να το πάρω πίσω αν χρειαστεί, να μπορώ να μαθαίνω νέα του, ίσως να το βλέπω κλπ...

"Τα λουράκια τα φτιάχνω μόνη μου! αγοράζω κορδέλες, χάντρες, κόπιτσες, ψαράκια ότι μου αρέσει τέλος πάντων και τους φτιάχνω! στην Κίρα δεν μου αρέσουν τα λουράκια....θεωρώ ότι η γούνα της έτσι όπως είναι... είναι η ομορφιά της!!": Έμα πες το μας!!! Λέω κι εγώ τόσο τέλειο λουράκι πού το βρήκε;;; Συμφωνώ σ' αυτό που λες για τη γούνα. Τα λουράκια την τσαλακώνουν λιγάκι κι αν δεν είναι ανάγκη (όπως στα δικά μου που βγαίνουν έξω και θέλω να έχουν πάνω τους τα στοιχεία μου και να φαίνεται ότι είναι "σπιτικές" γάτες) δεν είναι απαραίτητο. Πάντως, τόσο ωραία λουράκια που φτιάχνεις, σίγουρα θα μπορούσες να φτιάξεις ένα ωραίο και για την Κίρα!!! Ένα που να κάνει πχ αντίθεση με το χρώμα της!?... Μήπως να μου έφτιαχνες κι εμένα και να στα πληρώσω;;;       

Πολλά φιλιά και Keep Calm!!!!   

Όχι σε καμία περίπτωση δεν μαλώνουν!!!!απλά από τα δύο ή περισσότερα γατάκια κάποιο επικρατεί...η Μυρτώ είναι πολύ χαμηλών τόνων....κι όταν λέω επικρατεί....της τρώει το φαγητό,αυτός αποφασίζει πότε θέλει και πότε οχι να παίξουν και πάει λέγοντας....αυτό φέρνει και την ισορροπία πιστεύω....και οταν λέω σε μια εβδομάδα τα βρήκαν εννοώ ότι έπεσαν πολύ τσακωμοί σε αυτή την εβδομάδα....με γρατζουνιές μεγάλες και μικρές.δυστυχώς αυτή που ήταν σε δύσκολη θέση ήταν η μικρή....φαντάσου μόνο την ξαφνική αλλαγή όταν την υιοθετήσαμε...ξαφνική αλλαγή περιβάλλοντος,καινούρια άτομα,καινούρια γάτα και ταξίδι 4ωρο μέσα σε μια μέρα!!!και ο μικρός δεν την άφηνε να φάει ούτε να πάει τουαλέτα ούτε καν να κουνηθεί!!σε ενα βήμα που έκανε αρπαζονταν!!!!δύο μέρες είχαν να φάνε και 5 να πάνε τουαλέτα...άσε...δυστυχώς έπρεπε να το περάσουν γιατί συμφιλιωθηκαν γρήγορα αλλιώς θα τα χώριζα αναγκαστικά...ευτυχώς οι τσακωμοί τους δεν ήταν ανησυχητικοι σε σημείο να επεμβω μην σκοτωθούν....κυρίως τις έτρωγε από τη μικρή και έφευγε...γιατί στην ουσία τη φοβόταν απλά ήθελε να επιβληθεί στο χώρο του....υπομονή και για μένα οσο μπορείς να αδιαφορειςμε την έννοια να μην αγχώνεσαι και να δώσεις το χρόνο στην Κιρα κυρίως να ηρεμήσει....πιστεύω ότι θα τα πάνε καλά στο τέλος ίσως να μη γίνουν κολλητές αλλά θα ανέχονται η μια την άλλη τουλάχιστον....!!!

εγώ τώρα βρήκα χρόνο να απαντήσω... ήθελα πρώτα απ' όλα να σχολιάσω τις φωτογραφίες και να πω τι κουκλιά είναι και τα δυο!!!!!! είσαι τυχερή που έχεις και σκυλάκι!!! μακάρι να μπορούσα να είχα κι εγώ ένα... αλλά άμα έφερνα εδώ σκύλο θα εξαφανίζονταν όλα τα αδεσποτάκια μου που φροντίζω και δεν θέλω...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα με το άγχος σου για την εξέλιξη των πραγμάτων.. Κι εγώ ανησυχώ συνέχεια.. Όποτε τσακωθούν οι γατούλες μου κλπ, αλλά δεν ξέρω... Σαν να μου φαίνεται ότι σε παρατρομάζει κι η κτηνίατρος και σου έχει μεταφέρει πολύ φόβο... Όπως σου έγραψε και κάποιος άλλος παραπάνω, και στην φύση όταν ζουν οι γάτες, η καθεμία με το χαρακτήρα της, βρίσκουν τον τρόπο αργά ή γρήγορα και μαθαίνουν να ζουν όλες μαζί και να ανέχονται η μια την άλλη. Με άγχος, με τσακωμούς, με αγάπη.. Ανάλογα με την περίπτωση... Εσείς είστε μάλλον στο αργά (κι εμείς εκεί ήμασταν κι ακόμα ψιλοείμαστε). Αλλά μην φοβάσαι τόσο πολύ... Δεν ξέρω... Οι κτηνίατροι που πάω εγώ (γιατί πλέον είναι πολλοί) δεν με έχουν αγχώσει ποτέ ότι θα πάθουν κάτι τόσο σοβαρό οι γάτες μου λόγω άγχους... Δεν ξέρω τι να πω... Και ποιος έχει δίκιο... Κι αν η Κίρα φοβάται, εμένα αυτό μου λέει πως χρειάζεται χρόνο (πολύ χρόνο ίσως) μέχρι να σταματήσει να φοβάται... Λίγο - λίγο θα δει ότι δεν κινδυνεύει, δοκιμάζοντας και πλησιάζοντας αργά - αργά και λίγο - λίγο, με τον δικό της ρυθμό.. Αρκεί να μην εισπράττει και συνέχεια φόβο στην ατμόσφαιρα.. Γιατί εσύ μπορεί να φοβάσαι για άλλο λόγο (ότι θα πάθει κάτι) αλλά εκείνη απλά φόβο εισπράττει. Το γιατί φοβάσαι δεν το ξέρει... Μπορεί να νομίζει ότι φοβάσαι για τον ίδιο λόγο μ' εκείνη και να ενισχύεται έτσι ο φόβος της... Δεν ξέρω.. Μια σκέψη είναι κι αυτή..

"δεν ξέρω τι θα γίνει αν δεν υπάρξει αλλαγή ή υπάρξει "κακή" αλλαγή ως προς την Κίρα....": ΜΗΝ σκέφτεσαι έτσι!!!! Σε παρακαλώ!!!!

Ως προς την ομοιοπαθητική και το κόστος σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!! Δεν ξέρω πόσο μπορεί να πηγαίνει ένας ομοιοπαθητικός-κτηνίατρος, δεν ξέρω και κανέναν, αλλά σίγουρα είναι δύσκολο... Αν είχαμε κάνει την συζήτηση λίγο νωρίτερα, θα μιλούσα στον δικό μου ομοιοπαθητικό σαν να επρόκειτο για τα δικά μου γατιά και θα σου έλεγα τι να δοκιμάσεις. Αλλά τώρα πήγα ήδη και θα ξαναπάω τέλη του μήνα πια.. Απλά το καλό με την ομοιοπαθητική είναι ότι δεν έχει παρενέργειες και δραστική ουσία, οπότε το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι, αν δεν δοθεί το σωστό φάρμακο, να μην υπάρξει βελτίωση.. Είδες τον μικρούλη μου στο facebook; Κούκλος δεν είναι;;; Δεν φαίνεται πια καθόλου ότι είχε μύκητες.. Άμα θέλεις, μου το θυμίζεις κατά τις 22 (κάπου εκεί πρέπει να έχω ραντεβού πάλι με τον ομοιοπαθητικό μου) μήπως και του μιλήσω..

Πάντως, για την Μιλού κι η βεράντα καλή είναι.. Ειδικά τώρα το καλοκαιράκι.. Απ' τα ολότελα που λένε.. Δεν κινδυνεύει, έχει φαγητό και νερό, φωλίτσα, πιο ζέστη το χειμώνα, δροσούλα το καλοκαίρι, φάρμακα αν χρειαστεί, τέλεια λουράκια (!!!) και κυρίως εσάς!!! Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι γάτες όλο θέλουν κάτι παραπάνω... Εγώ για τα αδεσποτάκια μου έχω φτιάξει φωλιές από καφάσια στις βεράντες μας που μέσα τους έχω βάλει παλιά μαξιλάρια. Το χειμώνα με το κρύο πάω και τα χαϊδεύω και οι κοιλίτσες τους είναι τόσο ζεστές!!! Και κοιμούνται τόσο γαλήνια!!! Βέβαια, σίγουρα καλύτερος είναι ένας καναπές, αλλά αν δεν μπορούμε να το προσφέρουμε σε όλα αυτό, κάτι είναι και τα μαξιλάρια στην βεράντα... Εγώ έτσι θέλω να πιστεύω...

Η υιοθεσία δεν είναι απίθανη, απλά θέλει χρόνο!.. Ξέρω γατούλες που υιοθετήθηκαν και 2 χρόνια μετά.. Εγώ σκέφτομαι αν θα μπορείτε να την αποχωριστείτε σε μια τέτοια περίπτωση... Χθες μου ζήτησε μια κοπέλα το μωράκι... Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να βάλω τα κλάματα.. Δεν μπορώ να τον κρατήσω κι αυτόν, αλλά μάλλον αυτό θέλω βαθιά μέσα μου... 5-6 βδομάδες τον έχω και τον έχω συνηθίσει κι αγαπήσει τόσο πολύ!!!.. Πάντως, εγώ επαρχία δεν θα έδινα το ζωάκι μου. Ακριβώς για να αποφύγω πιο δύσκολες καταστάσεις (όπως αυτή που περιέγραψες). Μόνο εντός Αθηνών για να το πάω εγώ και να τσεκάρω και λίγο τι παίζει, να είναι πιο εύκολο να το πάρω πίσω αν χρειαστεί, να μπορώ να μαθαίνω νέα του, ίσως να το βλέπω κλπ...

"Τα λουράκια τα φτιάχνω μόνη μου! αγοράζω κορδέλες, χάντρες, κόπιτσες, ψαράκια ότι μου αρέσει τέλος πάντων και τους φτιάχνω! στην Κίρα δεν μου αρέσουν τα λουράκια....θεωρώ ότι η γούνα της έτσι όπως είναι... είναι η ομορφιά της!!": Έμα πες το μας!!! Λέω κι εγώ τόσο τέλειο λουράκι πού το βρήκε;;; Συμφωνώ σ' αυτό που λες για τη γούνα. Τα λουράκια την τσαλακώνουν λιγάκι κι αν δεν είναι ανάγκη (όπως στα δικά μου που βγαίνουν έξω και θέλω να έχουν πάνω τους τα στοιχεία μου και να φαίνεται ότι είναι "σπιτικές" γάτες) δεν είναι απαραίτητο. Πάντως, τόσο ωραία λουράκια που φτιάχνεις, σίγουρα θα μπορούσες να φτιάξεις ένα ωραίο και για την Κίρα!!! Ένα που να κάνει πχ αντίθεση με το χρώμα της!?... Μήπως να μου έφτιαχνες κι εμένα και να στα πληρώσω;;;       

Πολλά φιλιά και Keep Calm!!!!   

gatoula46, τι όμορφες κι οι δικές σου γατούλες!!! έχω λατρέψει τα μαύρα πατουσάκια της άσπρης!!!!!!!!! <3 <3 <3

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια!!
Λοιπόν άγχος πλέον δεν έχω με την έννοια ότι έχει ρυθμιστεί η κατάσταση και "συνυπάρχουμε χωριστά", αν μπορώ να το πω έτσι. Δεν ενοχλεί η μία, δεν ενοχλεί η άλλη. Απλά το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι έχει παγιωθεί η κατάσταση και δεν βλέπω να αλλάζει....η μία μέσα-έξω η άλλη μέσα στα δωμάτια....Η Κίρα ούτε που συζητάει ακόμη τουλάχιστον να κάνει προσπάθεια έστω και από περιέργεια να έρθει προς το σαλόνι...ακόμη κι όταν η Μιλού είναι έξω...οπότε έχουμε μακρύ δρόμο ακόμη....Θα το προσπαθήσουμε όσο καλύτερα γίνεται ελπίζοντας κάτι να γίνει και να μη χρειαστεί χειμωνιάτικα να μένει έξω η Μιλού :-( είανι κάτι που θα μας στενοχωρήσει.
Τα λουράκια τα φτιάχνω μόνη μου γιατί μου αρέσει να τις βλέπω με έγχρωμα χειροποιητα λουράκια που δεν είναι σφιχτά. Η Κίρα δεν μου αρέσει με λουρί, της έχω φτιάξει κατ' επανάληψη....είανι κάπως επάνω της...μου αρέσει λιτή και όμορφη έτσι όπως είναι...είναι και φουντωτή και νομίζω γι αυτό δεν της πάει, κατ' εμέ πάντα!
Στη Μιλού πηγαίνουν, την ομορφαίνουν και με την πρώτη ευκαιρία θα της φτιάξω κι άλλο!
Alcione σε ευχαριστώ που θέλεις λουράκια από εμένα, ίσως αν έβρισκες τι υλικά ήθελες να μπορούσα να σου φτιάξω κάτι που να σου αρέσει χωρίς χρήματα φυσικά!
Οντως τα πατούσια της γατούλας σου (gatoula 46) είναι τέλεια!! τι ομορφιές φτιάχνει η φύση όταν θέλει!  

Να στε καλα κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ!!μάλλον για τα μαύρα πατουσακια της Μυρτώς μιλάτε...!!!ναι είναι πολύ λαχταριστά η αλήθεια είναι!!!

Σήμερα πάμε γιατρό το Συλβεστράκο για εμβόλια και θα ρωτήσω για την περίπτωσή σας
Θα έχεις νέα μου μέσα στο σ/κ.

Προς το παρόν Φιλιά στα Ζουζούνια !! (ΟΛΑ !!!!!!)

              

ZIZIKOS έγραψε:Σήμερα πάμε γιατρό το Συλβεστράκο για εμβόλια και θα ρωτήσω για την περίπτωσή σας
Θα έχεις νέα μου μέσα στο σ/κ.

Προς το παρόν Φιλιά στα Ζουζούνια !! (ΟΛΑ !!!!!!)

              

ευχαριστούμε πολύ και ανταποδίδουμε!!!   θα αναμένω νέα!!!  

Λοιπόν το απόγευμα γυρίσαμε από γιατρό αλλά μόλις τώρα καταφέρνω να σου γράψω.
Της είπα την ιστορία της και μου είπε τα εξής.
Ότι τα γατιά ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ. Με τον καιρό φυσικά αλλά συνηθίζουν. Σε περιπτώσεις σαν την δική σας το περισσότερο άγχος το έχετε εσείς και τα γατιά το εισπράττουν. Νομίζω ότι αυτό στο έγραψε και μια φίλη πιο πάνω.
Την ρώτησα αν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία τους και ήταν κατηγορηματική. ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ΄(αλλιώς πόσα γατιά έξω θα επιβίωναν). Βέβαια υπάρχουν πάντα και οι περιπτώσεις να την πέσει το ένα στο άλλο πολύ άσχημα να δαγκωθούν ΠΟΛΥ κλπ αλλά αυτά είναι σπάνιες περιπτώσεις και σίγουρα όχι όταν είναι στειρωμένα όπως είναι τα δικά σας.
Μου είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να αγαπηθούν αλλά κάποια στιγμή θα μάθουν να συμβιώνουν. Αναγκαστικά αλλά θα πάρει χρόνο όπως φαίνεται και στην περίπτωσή σας.
Την ρώτησα φυσικά και για τα δικά της (τα οποία ζούν σε ένα δωμάτιο του ιατρείου) και μου είπε αυτό ότι αναγκαστικά έμαθαν (δηλαδή μου εξήγησε ότι αν είναι κάποιο στρίτζικο (στριμμένο δηλ) το βάζει στην αρχή σε κλουβί (ανοιχτό γύρω γύρω με τρύπες μεγάλες, κτηνιατρικό δηλαδή) με την άμμο το φαγητό του και τα παιχνίδια του. Όταν βλέπει τα άλλα γατιά να κάθονται να παίζουν να κυνηγιούνται κλπ κλπ στην αρχή κοιτάζει μετά αρχίζει να ζηλεύει ίσως και κάποια στιγμή θέλει να συμμετέχει κι αυτό και να μην είναι απομονωμένο οπότε αρχίζουν τα κλάμματα να βγεί και σιγά σιγά κοινωνικοποιείται με τα υπόλοιπα.
Για την περίπτωσή σας μου είπε να την αφήνετε τη Μιλου να μπαίνει να ΄βγαίνει ή και να μείνει σπίτι σας αλλά να μην τις αφήσετε προς το παρόν μέσα μόνες και να φύγετε (που νομίζω δεν το κάνετε) Ο λόγος που η Μιλού πλησιάζει περισσότερο έγκειται στον χαρακτήρα της και μόνο αν και συνήθως οι μικρότερες γατούλες θέλουν να πλησιάσουν τις μεγαλύτερες για να γνωριστούν και να παίξουν (βλέπε περίπτωση psipsa).
Η Μιλού είναι πιο μικρή σε ηλικία από την Κύρα ? Νομίζω όχι αν και μάλλον δεν έχει τόση σημασία. Απλώς ο χαρακτήρας της Κίρας είναι διαφορετικός
Εγω πιστεύω αυτό που σου είπα και στην αρχή ότι θα πάρει καιρό αλλά κάποια στιγμή αναγκαστικά θα τα βρουν έστω και μόνη η κάθε μία στην γωνιά της. Προσπάθησε να μην αγχώνεσαι τόσο πολύ γιατί το καταλαβαίνουν και οι δύο (γάτες βλέπεις).
Ίσως κι εγώ να ήμουν λίγο επιφυλακτική αν τα άκουγα όλα αυτά αλλά βλέπω τα ζωάκια της (πολλά από τα οποία όταν τα γιατροπορέψει τα δίνει και για υιοθεσία) να ζούν ΗΣΥΧΑ. Δηλαδή όταν μπαίνεις στο συγκεκριμένο δωμάτιο δεν νοιώθεις ότι μπαίνεις στην φωλιά του λύκου και επίσης κανένα μα κανένα δεν είναι άγριο και επιθετικό (να σκεφτείς ότι εγω την πρώτη φορά που πήγα και έκανα νόημα σε ένα γατούνι νάρθει στην αγκαλιά μου ήρθε κούρνιασε άρχισε να γουργουρίζει και να με γλύφει στο λαιμό !!!!!) και όλα τα άλλα πλησίαζαν για χάδια και παιχνίδι.
Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως και να μην σε κούρασα πιστεύω όμως ότι και στην δική σας περίπτωση κάποια στιγμή τα πράγματα θα βρούν το δρόμο τους και το εύχομαι ολόψυχα γιατί το αξίζετε μετά από όσα έχετε περάσει.

Πολλά φιλιά από τον Συλβεστράκο μας (στο γιατρό κύριος ούτε κίχ ούτε τίποτα !! φοβάται ο κλανούλης μου

              

ZIZIKOS έγραψε:Λοιπόν το απόγευμα γυρίσαμε από γιατρό αλλά μόλις τώρα καταφέρνω να σου γράψω.
Της είπα την ιστορία της και μου είπε τα εξής.
Ότι τα γατιά ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ. Με τον καιρό φυσικά αλλά συνηθίζουν. Σε περιπτώσεις σαν την δική σας το περισσότερο άγχος το έχετε εσείς και τα γατιά το εισπράττουν. Νομίζω ότι αυτό στο έγραψε και μια φίλη πιο πάνω.
Την ρώτησα αν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία τους και ήταν κατηγορηματική. ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ΄(αλλιώς πόσα γατιά έξω θα επιβίωναν). Βέβαια υπάρχουν πάντα και οι περιπτώσεις να την πέσει το ένα στο άλλο πολύ άσχημα να δαγκωθούν ΠΟΛΥ κλπ αλλά αυτά είναι σπάνιες περιπτώσεις και σίγουρα όχι όταν είναι στειρωμένα όπως είναι τα δικά σας.
Μου είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να αγαπηθούν αλλά κάποια στιγμή θα μάθουν να συμβιώνουν. Αναγκαστικά αλλά θα πάρει χρόνο όπως φαίνεται και στην περίπτωσή σας.
Την ρώτησα φυσικά και για τα δικά της (τα οποία ζούν σε ένα δωμάτιο του ιατρείου) και μου είπε αυτό ότι αναγκαστικά έμαθαν (δηλαδή μου εξήγησε ότι αν είναι κάποιο στρίτζικο (στριμμένο δηλ) το βάζει στην αρχή σε κλουβί (ανοιχτό γύρω γύρω με τρύπες μεγάλες, κτηνιατρικό δηλαδή) με την άμμο το φαγητό του και τα παιχνίδια του.  Όταν βλέπει τα άλλα γατιά να κάθονται να παίζουν να κυνηγιούνται κλπ κλπ στην αρχή κοιτάζει μετά αρχίζει να ζηλεύει ίσως και κάποια στιγμή θέλει να συμμετέχει κι αυτό και να μην είναι απομονωμένο οπότε αρχίζουν τα κλάμματα να βγεί και σιγά σιγά κοινωνικοποιείται με τα υπόλοιπα.
Για την περίπτωσή σας μου είπε να την αφήνετε τη Μιλου να μπαίνει να ΄βγαίνει ή και να μείνει σπίτι σας αλλά να μην τις αφήσετε προς το παρόν μέσα μόνες και να φύγετε (που νομίζω δεν το κάνετε) Ο λόγος που η Μιλού πλησιάζει περισσότερο έγκειται στον χαρακτήρα της και μόνο αν και συνήθως οι μικρότερες γατούλες θέλουν να πλησιάσουν τις μεγαλύτερες για να γνωριστούν και να παίξουν (βλέπε περίπτωση psipsa).
Η Μιλού είναι πιο μικρή σε ηλικία από την Κύρα ? Νομίζω όχι αν και μάλλον δεν έχει τόση σημασία. Απλώς ο χαρακτήρας της Κίρας είναι διαφορετικός
Εγω πιστεύω αυτό που σου είπα και στην αρχή ότι θα πάρει καιρό αλλά κάποια στιγμή αναγκαστικά θα τα βρουν έστω και μόνη η κάθε μία στην γωνιά της. Προσπάθησε να μην αγχώνεσαι τόσο πολύ γιατί το καταλαβαίνουν και οι δύο (γάτες βλέπεις).
Ίσως κι εγώ να ήμουν λίγο επιφυλακτική αν τα άκουγα όλα αυτά αλλά βλέπω τα ζωάκια της (πολλά από τα οποία όταν τα γιατροπορέψει τα δίνει και για υιοθεσία) να ζούν ΗΣΥΧΑ. Δηλαδή όταν μπαίνεις στο συγκεκριμένο δωμάτιο δεν νοιώθεις ότι μπαίνεις στην φωλιά του λύκου και επίσης κανένα μα κανένα δεν είναι άγριο και επιθετικό (να σκεφτείς ότι εγω την πρώτη φορά που πήγα και έκανα νόημα σε ένα γατούνι νάρθει στην αγκαλιά μου ήρθε κούρνιασε άρχισε να γουργουρίζει και να με γλύφει στο λαιμό !!!!!) και όλα τα άλλα πλησίαζαν για χάδια και παιχνίδι.
Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως και να μην σε κούρασα πιστεύω όμως ότι και στην δική σας περίπτωση κάποια στιγμή τα πράγματα θα βρούν το δρόμο τους και το εύχομαι ολόψυχα γιατί το αξίζετε μετά από όσα έχετε περάσει.

Πολλά φιλιά από τον Συλβεστράκο μας (στο γιατρό κύριος ούτε κίχ ούτε τίποτα !! φοβάται ο κλανούλης μου

              

Κατ' αρχήν σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!     και σένα και τη γιατρό σας!!!  
Ωραία λοιπόν το συνεχίζουμε και προσπαθούμε!!! και δική μου γιατρός μας είπε ότι με τον καιρό θα συνηθίσουν ίσως και να κάνουν παρέα ίσως και όχι. Στη φύση βέβαια υπάρχει η εναλλακτική της φυγής ενώ εδώ είναι ένα σπίτι όπου καμία δεν μπορεί να "ξεφύγει"....Απλά μου είπε ότι με το στρες υπάρχει περίπτωση να εμφανίσει η Κίρα π.χ. κολλίτιδα. Δεν είναι βέβαιο αλλά συμβαίνει. Γι αυτό και σταμάτησα να τις βάζω στα κλουβιά γιατί έβλεπα ότι επηρέαζε και τις δύο αρνητικά. Τη μία με το τρίχωμα (Μιλού) και την άλλη στη συμπεριφορά...τρελαινόταν!!! Οπότε άφησα τα πράγματα "ελεύθερα" εκτός από το βράδυ για να κοιμόμαστε και εμείς!!

Η δική μας περίπτωση είναι δύσκολη και το βλέπουμε και εμείς. Χθες η Μιλού και η Κίρα κοιτάζονταν....η μία μέσα στο δωμάτιο και η άλλη έξω...απόσταση 3-4 μέτρα....και εκεί που λέγαμε ότι υπάρχει μια ηρεμία....επιτέθηκε η Μιλού στην Κίρα και έγινε μαλαιοκούβαρο.... η Κίρα μπήκε κάτω από το κρεβάτι και η άλλη προσπαθούσε να τη χτυπήσει...ε εντάξει θα γίνουν και τέτοια αναμενόμενο.... αν και μας στενοχωρεί.

Μας στενοχωρεί που η Κίρα είναι απομονωμένη μέσα και δεν βγαίνει....ξέρεις είχαμε μάθει να κυκλοφορεί να νοιώθει ελεύθερη και τώρα νοιώθουμε άσχημα. Η Μιλού μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά και δεν ήταν για να μείνει, είπαμε θα τη στειρώσουμε και θα επανατοποθετηθεί κάτω....απλά μας πήρε η γιατρός και μας είπε "δεν τρώει δεν πίνει και πρέπει να έρθετε να την πάρετε" οπότε δεν θέλαμε να την αφήσουμε χειρουργημένη κάτω....και έτσι μπήκε στη ζωή μας και μας υιοθέτησε!!! Είναι καλή γάτα, δεν ενοχλεί, αν και είναι φοβισμένη, λογικό βέβαια πριν ζούσε έξω και τώρα ξαφνικά σε ένα σπίτι με συγκεκριμένες καταστάσεις.... καμιά φορά χτυπάει και τον Ιντεφίξ....τον φοβάται και περνάει από δίπλα του και αν φοβηθεί του ρίχνει καμιά... πιστεύω δηλαδή ότι αν ξεπεράσει το φόβο της θα είναι τσαούσω!!! χαααχαχαχαχα η Μιλού είναι μεταξύ 2 και 3 χρονών...ίσως λίγο πιο μεγάλη από την Κίρα...η Κϊρα σε λίγες ημέρες θα γίνει 2 χρονών!!
Ευτυχώς έτσι όπως έχουν ρυθμιστεί τα πράγματα είναι απομονωμένες και η κάθε μια τρώει, πίνει και κάνει την ανάγκη της ξεχωριστά. Θα δούμε είναι και καλοκαιράκι και ελπίζουμε μέχρι να χειμωνιάσει να έχουν λίγο ομαλοποιηθεί τα πράγματα.

Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ φιλάκια πολλά και σε σένα και στο Σιλβεστράκο σου!!!   

Κατερινούλα  μας!!  Υπομονη  και ολα  θα  φτίαξουν...!!  θα δεις.....   

Οσο  για  την  Μιλού, που  περνάει  μπρος απο  τον Ιντεφιξ  και του ρίχνει μπούφλες, ...  πρέπει να  σου πω,  οτι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ  το κανει και η Φίφα  ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ  (πρωι  "ειδικότερα"....)

Αφου  τρεξει πανω κατω  το  σπίτι  κανοντας  δηθεν  επιθεσεις  στα  σκυλιά..... καποια  στιγμη  τα σκυλακια  φαινονται  ΚΑΘΑΡΑ  ενοχλημενα  και καθονται  ΜΑΖΙ  πανω  σε ενα  μαξιλαρι  περιμενοντας να  δουν ποια  θα ειναι η  επομενη  κινηση  της  φιφας......  ΣΕ  ΑΥΤΗΝ  την  φαση,  η  Φιφα,  κοντοστέκεται στο ενα  μέτρο,  τα  κοιταει (ζυγίζει)  για  κάμποσο,  και  αποφασιζει  να  παρατήσει  το  "παιχνίδι".  Παρολα  αυτα,  η  φαση  ΔΕΝ  σταματαει  εκει.... Πρεπει η  Φίφα να  εχει  τον  τελευταιο  λόγο...  κι  ετσι,  αφου  σταματήσει το  ζυγισμα,  σηκώνεται,  και περναει  ΔΗΘΕΝ  ανεμελη  διπλα  απο  την Ηρα  -ακουμποντας την ΠΑΝΤΑ.....!!!! σαν  μια  ιεροτελεστια  θα ελεγα...  και παντα ΜΟΝΟ  στην ΗΡΑ  και ποτε στον  Φιντελ.
(οι  "επιθεσεις που κανει,  ειναι χαζοεπιθεσεις  μη  φανταστεις  τιποτα  "πολυ"  ...  τρεχει με  φόρα και την ωρα που φτανει  πανω  τους,  κοβει φορα και αλλαζει  κατευθυνση.... απλωνει και το χερι να πιασει ΟΥΡΑ ή να σφαλιαρισει .... Πρεπει να επισημανω, οτι ΠΟΤΕ δεν τα εχει γρατζουνίσει, και παρ' ολα  αυτα,  φαινεται οτι  τους  την πεφτει  -μαλλον  την πιανει  ΚΡΙΣΗ  κοινωνικότητας και θελει να  παιξουν....)

Κατερίνα, διαβάζω συχνά τα θέματά σου, παρόλο που δεν πολυπρολαβαίβω να γράψω. Ήθελα απλώς να σου πω ότι οι γάτες καταλαβαίνουν το δικό μας άγχος για να τα βρουν και δεν τους κάνει καλό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν ο γατογονιός το πάρει απόφαση ότι αυτά τα γατιά θα μείνουν μαζί και δεν κάνει πίσω, κάποια στιγμή (αργά ή γρήγορα) θα το αποφασίσουν και τα ίδια.

Όταν έφερα τα μωρά στο σπίτι, τα δικά μου δεν τα ήθελαν. Στην πορεία που μου ξέμεινε ο Χάρυ κι αφού ήδη ζούσαν 3 μήνες με εχθρικές διαθέσεις, όλα τα άλλα γατιά μου τον δέχτηκαν εκτός από τον Ρίκυ. Ανάμεσα στον Ρίκυ και στον Χαρυ υπήρχαν συχνές επιθέσεις, κχχχ και σφαλιάρες. Ο Ρίκυ τον φοβόταν τρελά με αποτέλεσμα όποτε τον έβλεπε να τον σφαλιαρίζει και να φεύγει. Ο Χάρυ από την άλλη, μωράκι ήταν κι ήθελε να παίξει και δεν καταλάβαινε γιατί δεν τον ήθελε ο Ρίκυ οπότε ήταν συνεχώς από πίσω του. τότε ζούσαμε όλοι μαζί σε ένα μόνο δωμάτιο, οπότε να τα απομονώσω δεν γινόταν. Έτσι τα άφησα μαζί κι απλώς τα μάλωνα όποτε ενοχλούσε το ένα το άλλο.

Περάσαμε πολύ καιρό έτσι, αλλά εναλλακτική δεν υπήρχε, οπότε κι εκείνα το πήραν απόφαση ότι θα ζήσουν μαζί και πλέον είναι σαν να ζούσαν μαζί από πάντα... Ελπίζω σε λίγο καιρό να βλέπεις κι εσύ τις δικές σου έτσι. Πρόσεχε να είσαι σταθερή και να μην κάνεις πισωγυρίσματα. Άστες μόνες τους και θα τα βρουν, δεν υπάρχει περίπτωση...

Κατερίνα μου εδώ τα δικά μου παθαίνουν κρίσεις μίσους που είναι από μικρά μαζί! Νομίζω ότι αν τις αγνοήσεις εντελώς απλά θα μάθουν να συνυπάρχουν. Δε χρειάζεται να συμπαθιούνται, αρκεί να μην υπάρχει τόσο στρες. Εύχομαι να πετύχουν οι προσπάθειες σας!

Ευχαριστούμε για τα φιλάκια στον Συλβεστράκο. Παραδόθηκαν μέχρι λιποθυμίας........        
Σόρυ που άργησα λίγο να σου απαντήσω αλλά με τα νέα τη Ίριδας το Σάββατο .........

Αχ ελπίζω να ξεαγχώθηκες λιγάκι και να δείς που θα τα καταφέρετε. Όπως είπες κι εσύ βοηθάει κι ο καιρός που είναι καλοκαιράκι.
Σιγά σιγά κι από λίγο.
Γράψε μας τα νέα σου.


υ.γ. εγω πάντως έχω σκεφτεί όταν και ΑΝ πάρουμε άλλο γατάκι (που πολύ θα το θέλαμε) θα το αφήσω μάλλον χύμα κι ότι γίνει (όπως έχει κάνει κι η Houlieta) Πιστεύω όμως ότι μάλλον είναι δεκτικός σε άλλο γατάκι. Η γιατρός του έβαλε μπροστά του ένα πολύ μικράκι (1 μήνα περίπου) το μύρισε ..... και αδιαφόρησε...... (ενώ ένας άλλος γάτος που τον είχε εκεί μόλις του το πλησίασε έκανε κχχχχχ στο μωρό). Τελικά είναι θέμα χαρακτήρα .... αλλά όλα γίνονται ........

Επιμένω στα φιλάκια . Στο κάθε ένα χωριστά και φυσικά και στον Ιντεφιξάκο ....         

kouix έγραψε:Κατερινούλα  μας!!  Υπομονη  και ολα  θα  φτίαξουν...!!  θα δεις.....   

Οσο  για  την  Μιλού, που  περνάει  μπρος απο  τον Ιντεφιξ  και του ρίχνει μπούφλες, ...  πρέπει να  σου πω,  οτι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ  το κανει και η Φίφα  ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ  (πρωι  "ειδικότερα"....)

Αφου  τρεξει πανω κατω  το  σπίτι  κανοντας  δηθεν  επιθεσεις  στα  σκυλιά..... καποια  στιγμη  τα σκυλακια  φαινονται  ΚΑΘΑΡΑ  ενοχλημενα  και καθονται  ΜΑΖΙ  πανω  σε ενα  μαξιλαρι  περιμενοντας να  δουν ποια  θα ειναι η  επομενη  κινηση  της  φιφας......  ΣΕ  ΑΥΤΗΝ  την  φαση,  η  Φιφα,  κοντοστέκεται στο ενα  μέτρο,  τα  κοιταει (ζυγίζει)  για  κάμποσο,  και  αποφασιζει  να  παρατήσει  το  "παιχνίδι".  Παρολα  αυτα,  η  φαση  ΔΕΝ  σταματαει  εκει.... Πρεπει η  Φίφα να  εχει  τον  τελευταιο  λόγο...  κι  ετσι,  αφου  σταματήσει το  ζυγισμα,  σηκώνεται,  και περναει  ΔΗΘΕΝ  ανεμελη  διπλα  απο  την Ηρα  -ακουμποντας την ΠΑΝΤΑ.....!!!! σαν  μια  ιεροτελεστια  θα ελεγα...  και παντα ΜΟΝΟ  στην ΗΡΑ  και ποτε στον  Φιντελ.
(οι  "επιθεσεις που κανει,  ειναι χαζοεπιθεσεις  μη  φανταστεις  τιποτα  "πολυ"  ...  τρεχει με  φόρα και την ωρα που φτανει  πανω  τους,  κοβει φορα και αλλαζει  κατευθυνση.... απλωνει και  το χερι  να πιασει  ΟΥΡΑ ή να  σφαλιαρισει  .... Πρεπει να  επισημανω, οτι ΠΟΤΕ δεν  τα  εχει  γρατζουνίσει,  και παρ' ολα  αυτα,  φαινεται οτι  τους  την πεφτει  -μαλλον  την πιανει  ΚΡΙΣΗ  κοινωνικότητας και θελει να  παιξουν....)

Αχ Αρτεμη μου πολύ υπομονή κάνω....και είμαι ήδη αρκετά κουρασμένη! κοιμάμαι λίγο, πολύ δουλειά ε και ολίγον σέρνομαι...

το θέμα της επίθεσης είναι κάτι που με απασχολεί...η Μιλού δυστυχώς είναι ακόμα επιφυλακτική με τον Ιντεφίξ και με όλους μας...αλλά στη φάση με τον Ιντεφίξ κάνει το εξής: ενώ ο έρημος είναι με το λουρί του και με περιμένει στην πόρτα ήσυχος, περνάει από δίπλα του κι αν θεωρήσει ότι κουνήθηκε έστω κι ελάχιστα το κεφάλι του γυρνάει και τον χαστουκίζει.... :-( αυτό πέρα από την ενόχληση μου τη βαράει γιατί όπως καταλαβαίνεις δεν έχουν μεγαλώσει μαζί όπως με την Κίρα οπότε ξέρω που βρίσκομαι....και η Μιλού βγάζει νύχια...μην του κάνει και καμιά ζημιά και τρέχω δηλαδή.... είμαι ολίγον απογοητευμένη δεν σου κρύβω....

Dreamer έγραψε:Κατερίνα, διαβάζω συχνά τα θέματά σου, παρόλο που δεν πολυπρολαβαίβω να γράψω. Ήθελα απλώς να σου πω ότι οι γάτες καταλαβαίνουν το δικό μας άγχος για να τα βρουν και δεν τους κάνει καλό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν ο γατογονιός το πάρει απόφαση ότι αυτά τα γατιά θα μείνουν μαζί και δεν κάνει πίσω, κάποια στιγμή (αργά ή γρήγορα) θα το αποφασίσουν και τα ίδια.

Όταν έφερα τα μωρά στο σπίτι, τα δικά μου δεν τα ήθελαν. Στην πορεία που μου ξέμεινε ο Χάρυ κι αφού ήδη ζούσαν 3 μήνες με εχθρικές διαθέσεις, όλα τα άλλα γατιά μου τον δέχτηκαν εκτός από τον Ρίκυ. Ανάμεσα στον Ρίκυ και στον Χαρυ υπήρχαν συχνές επιθέσεις, κχχχ και σφαλιάρες. Ο Ρίκυ τον φοβόταν τρελά με αποτέλεσμα όποτε τον έβλεπε να τον σφαλιαρίζει και να φεύγει. Ο Χάρυ από την άλλη, μωράκι ήταν κι ήθελε να παίξει και δεν καταλάβαινε γιατί δεν τον ήθελε ο Ρίκυ οπότε ήταν συνεχώς από πίσω του. τότε ζούσαμε όλοι μαζί σε ένα μόνο δωμάτιο, οπότε να τα απομονώσω δεν γινόταν. Έτσι τα άφησα μαζί κι απλώς τα μάλωνα όποτε ενοχλούσε το ένα το άλλο.

Περάσαμε πολύ καιρό έτσι, αλλά εναλλακτική δεν υπήρχε, οπότε κι εκείνα το πήραν απόφαση ότι θα ζήσουν μαζί και πλέον είναι σαν να ζούσαν μαζί από πάντα... Ελπίζω σε λίγο καιρό να βλέπεις κι εσύ τις δικές σου έτσι. Πρόσεχε να είσαι σταθερή και να μην κάνεις πισωγυρίσματα. Άστες μόνες τους και θα τα βρουν, δεν υπάρχει περίπτωση...

Το θέμα με εμάς είναι ότι η Κίρα δεν κάθεται να τη σφαλιαρισει....από το φόβο της φεύγει και γρυλίζει...η Μιλού δε είναι αθόρυβη αλλά της επιτίθεται.... δεν διαφωνώ σε ότι λες, απλά έχουν περάσει 3 μήνες, δεν κοιμάμαι τα βράδια καλά, πολύ δουλειά το πρωί οπότε έχω αρχίσει και πέφτω... :-( κουράστηκα δεν σας κρύβω να είμαι σε ατμό....και αναρωτιέμαι αν τελικά συνεχιστεί κι άλλο αυτή η κατάσταση αν πρέπει να πιέζω να τα βρουν....
Η Μιλού στρεσσάρεται, έχει χαλάσει το τρίχωμά της, η Κίρα φοβάται και όλο κρύβεται....τα βράδια με ξυπνούν και εγώ κοιμάμαι ελάχιστα...δεν ξέρω πια ειλικρινά αν μετά από τόσο καιρό πρέπει να πιέζω...
Κοίταγα τα αδεσποτάκια μου κάτω, είναι τα ίδια εδώ και 3 χρόνια και μου φέρνουν και κανέναν γατούλη που και που ξέμπαρκο...σήμερα είδα έναν ωραίο μαύρο....κούκλο! έχουν μάθει και συνυπάρχουν, ξέρουν τις ώρες μας, τρώνε, πίνουν, κοιμούνται στις γωνιές του κήπου, ήταν ευτυχισμένα και αραχτά όλα μαζί....ειλικρινά το σκέφτομαι πια ότι μπορεί και η Μιλού να είναι καλύτερα κάτω, ελεύθερη, να σκαρφαλώνει στα δέντρα, να βλέπει άλλες γατούλες.... δεν ξέρω....

f.m123 έγραψε:Κατερίνα μου εδώ τα δικά μου παθαίνουν κρίσεις μίσους που είναι από μικρά μαζί! Νομίζω ότι αν τις αγνοήσεις εντελώς απλά θα μάθουν να συνυπάρχουν. Δε χρειάζεται να συμπαθιούνται, αρκεί να μην υπάρχει τόσο στρες. Εύχομαι να πετύχουν οι προσπάθειες σας!

Τις έχω αφήσει αλλά η κατάσταση στάσιμη....3 μήνες μετά!   σε ευχαριστώ για τις ευχές, ελπίζω να αλλάξει κάτι αν και έχω απογοητευθεί πια...

ZIZIKOS έγραψε:Ευχαριστούμε για τα φιλάκια στον Συλβεστράκο. Παραδόθηκαν μέχρι λιποθυμίας........        
Σόρυ που άργησα λίγο να σου απαντήσω αλλά με τα νέα τη Ίριδας το Σάββατο .........

Αχ ελπίζω να ξεαγχώθηκες λιγάκι και να δείς που θα τα καταφέρετε.  Όπως είπες κι εσύ βοηθάει κι ο καιρός που είναι καλοκαιράκι.
Σιγά σιγά κι από λίγο.
Γράψε μας τα νέα σου.


υ.γ. εγω πάντως έχω σκεφτεί όταν και ΑΝ πάρουμε άλλο γατάκι (που πολύ θα το θέλαμε) θα το αφήσω μάλλον χύμα κι ότι γίνει (όπως έχει κάνει κι η Houlieta) Πιστεύω όμως ότι μάλλον είναι δεκτικός σε άλλο γατάκι. Η γιατρός του έβαλε μπροστά του ένα πολύ μικράκι (1 μήνα περίπου) το μύρισε ..... και αδιαφόρησε...... (ενώ ένας άλλος γάτος που τον είχε εκεί μόλις του το πλησίασε έκανε κχχχχχ στο μωρό). Τελικά είναι θέμα χαρακτήρα .... αλλά όλα γίνονται ........

Επιμένω στα φιλάκια . Στο κάθε ένα χωριστά και φυσικά και στον Ιντεφιξάκο ....         

Σε ευχαριστώ για τις ευχές και την τόνωση....είμαι λίγο στα κάτω μου....πολύ κουρασμένη όπως έγραψα και απογοητευμένη.... νομίζω πως ο χαρακτήρας δεν αλλάζει....όπως είδες ο δικός σου δεν έκανε κιχχ ενώ το άλλο έκανε.... αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα βρουν μαζί με άλλο γατάκι αμέσως αλλά τουλάχιστον σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα γίνει η αλλαγή...εμείς κλείσαμε τους 3 μήνες και η κατάσταση είναι στάσιμη....ενοχλητικά όμως....η μία κρυμμένη και η άλλη να την ψάχνει...όποτε βρεθούν η μία να επιτίθεται και η άλλη να τρέχει, φωνάζοντας σαν να τη σκοτώνεις να κρυφτεί...έχω κουραστεί και από έλλειψη ύπνου και από τη δουλειά αλλά και ψυχολογικά.....

Σε ευχαριστούμε για τα φιλάκια, θα τα δώσω να είσαι καλά!

Έχεις δίκιο όλη αυτή η κατάσταση που περιγράφεις ειναι ψυχοφθόρα από τη στιγμή που ακόμα δεν έχετε αποκτήσει μια ισορροπία....υπομονή για μένα δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις.ο χρόνος θα δείξει αν και πιστεύω οτι τουλάχιστον κάποια στιγμή θα ανέχονται η μια την άλλη.απλά θέλουν περισσότερο χρόνο δεν θα ζουν για πάντα έτσι θα αλλάξουν αργά ή γρήγορα!

Καλημερούδια σε όλους!
και έτσι για να ανέβει λίγο η ψυχολογία μας, σήμερα το πρωί έβγαλα φωτογραφίες το κορίτσι μου!! είναι ολίγον στρουμπουλότερο από ότι έπρεπε....της έχω κόψει την ξηρά τροφή αρκετά αλλά φαίνεται ότι τώρα επειδή δεν τρέχει όπως πριν μένει επάνω της ότι τρώει... παρόλα αυτά είναι μια όμορφη γατούλα που μόλις έχει φάει, έχει ευχαριστηθεί και κάθεται στην πολυθρόνα της στο μπαλκόνι!!

Είναι υπέροχη, πανέμορφα τα χρώματα της!