Τα λατρεμενα μου μωρακια...

Αγαπημενοι μου φιλοι...σημερα δινω για υιοθεσια 4 μωρακια      ευχηθειτε μας καλη τυχη και στειλτε θετικη ενεργεια να ειναι ευτυχισμενα στο νεο τους σπιτι... παιδακια θα μου λειψετε πολυ... Καφετουλη-Μπουφη-Καρδουλα-Ψειρα... Σας αγαπω...

Καλη τυχη να εχουν και να τα αγαπανε οπως τους αξιζει. Παντα μας λειπουν οταν τα δινουμε και ας ξερουμε οτι αυτο ψαχναμε .

Σε ευχαριστώ πολύ Belezza...αλλά παρόλα αυτά νιώθω χάλια... Για να τα κρατήσω όμως ήταν αδύνατον...Θα επανέλθω κάνοντας πλήρη αναφορά στην ιστορία των μωρών...τους το χρωστάω...όταν θα έχω λίγο χρόνο το υπόσχομαι...

ελπιζω να σιγουρευτηκατε οτι πηγαινουν σε ενα νορμαλ περιβαλλον. πολλα ακουγονται τωρα τελευταια, απο τρελους που τα παιρνουν και τα εξαφανιζουν μεχρι καποιους που τα ταιζουν στα φιδια που εχουν ως κατοικιδια. καλο ειναι να γινει συμβολααιο υιοθεσιας μπορει να μη μας εξασφαλιζει εκατο τοις εκατο αλλα δειχνει τη διαθεση του αλλου για δεσμευση απεναντι στο ζωο που υιοθετει. και ειναι το μονο αποδεικτικο που εχουμε οτι δωσαμε σε αυτους το ζωακι μας... καλη τυχη ευχομαι στα γατακια

Τώρα αγχώθηκα η αλήθεια είναι γιατί δε γνωρίζω άμεσα αυτούς που τα υιοθέτησαν... αλλά οι άνθρωποι που τα πήραν για λογαριασμό τους με διαβεβαίωσαν ότι είναι πολύ καλοί και απλοί άνθρωποι παρά την οικονομική τους επιφάνεια, ότι έχουν πολλά ζωάκια τα οποία ζουν πολύ φροντισμένα και χαρούμενα, ότι υπάρχει προσωπικό για να φροντίζει τα ζωάκια και ότι αν ήξερα πόσο θα καλά είναι θα ήθελα να με υιοθετήσουν κι εμένα...Αυτοί μάλιστα τους έδωσαν και άλλα τρία γατάκια δικά τους, μεγαλωμένα στο σπίτι τους τα οποία θα πάνε στο ίδιο σπίτι-(βίλα με κήπους) με τα δικά μου και ότι δε δίνουν τα ζωάκια τους όπου κι όπου αλλά μόνο αν ξέρουν ότι θα τα αγαπάνε και θα τα φροντίζουν και θα περνάνε καλά... Μου υποσχέθηκαν ότι κάθε φορά που θα πηγαίνουν στο σπίτι τους θα τους ζητήσουν να βγάζουν τα μωράκια μια photo για μένα...σήμερα έρχονται τα παιδάκια τους και ήθελαν να τα βρουν εκεί γιατί ανυπομονούσαν...Λέτε να είναι τόσο παραμύθι όλο αυτό...σήμερα θα μου φέρουν και την πρώτη photo...μακάρι να είναι έτσι τα πράγματα γιατί αλλιώς δεν ξέρω τι θα κάνω...Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι τα μωράκια είναι 2 μηνών και το μέρος που πάνε είναι λίγο πιο ορεινό από εδώ και φοβάμαι μην αρρωστήσουν από την αλλαγή (περίπου τρεις βαθμοί κάτω)...Μου καίγεται η καρδιά που τα έδωσα και σκέφτομαι πως θα είναι και αν θα τα αγαπάνε αλλά πραγματικά δεν υπήρχε δυνατότητα να τα κρατήσω και επιπλέον έκανα αυτή την επιλογή για να μη χωρίσουν και να είναι όλα μαζί...Ας ευχηθούμε να πάνε όλα καλά και ας είμαστε αισιόδοξοι ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα λένε...
Psipsa αν και αγχώνομαι σας ευχαριστώ πολύ που μου τα λέτε όλα αυτά...θέλω να ξέρω τους κινδύνους...το ότι κυκλοφορούν ανώμαλοι και άρρωστοι εκεί έξω είναι το μόνο σίγουρο...

να με συγχωρειτε που σας αγχωσα αλλα συνεχως βομβαρδιζομαστε απο πληροφοριες που εχουν να κανουν με ατομα ειτε ψυχικα αρρωστα που παιρνουν ζωα και τα εξαφανιζουν ειτε απο διεστραμμενους με φιδια... απ οτι καταλαβαινω τα δωσατε στην επαρχια να βρισκονται σε σπιτι με κηπο; ελπιζω να ειναι ολα καλα καταλαβαινω την ανησυχια σας πολλοι απο μας αναζητουν οικογενειες για να δωσουν γατακια που εχουν μεγαλωσει με μεγαλο κοπο, στερησεις, εχοντας ξοδεψει απο το υστερημα του χρονου και των χρηματων μας και θελουμε να πανε καπου που να μη κινδυνευουν. Προσωπικα τα δινω μονο για εντος σπιτιου, τουλαχιστον αυτο λεω στις οικογενειες που μου τα εχουν ζητησει και ευχομαι να ειναι καλα... γιατι εξω οσο καλα και να ειναι υπαρχουν πολλοι κινδυνοι για τα γατακια, ιδιως αυτα που εχουν μεγαλωσει εντος σπιτιου και δε γνωριζουν τιποτα απο τη ζωη εξω...

Psipsa μου...κι εγώ πίστεψέ με έχω πεθάνει από την αγωνία μου και δε θα ησυχάσω αν δεν τα δω να μεγαλώνουν...και να μεγαλώνουν σωστά και όμορφα... Μίλησα πάλι σήμερα με την κυρία που ανέλαβε να μεταφέρει τα μωράκια για λογαριασμό της οικογένειας...Για λόγους ασφάλειας της οικογένειας δεν της επέτρεψαν να βγάλει φωτογραφίες των χώρων... Της είπα ότι δε θέλω να δω τους χώρους, να είναι καλά οι άνθρωποι και να το χαίρονται το σπίτι τους... αλλά κάθε τόσο νομίζω πως δεν είναι και υπερβολή να μου στέλνουν μια photo με τα ίδια τα μωράκια... Η ίδια λέει ότι θα το κανονίσει...το υποσχέθηκε τουλάχιστον...εγώ θα το ξαναζητήσω... Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, οι άνθρωποι είναι πολύ φιλόζωοι...κατά καιρούς μαζεύουν και αδεσποτάκια, τα οποία έκτοτε είναι μαζί τους... κάθε σκ έρχονται στο εξοχικό τους (περίπου 35 στρέμματα έκταση...)...έχουν προσωπικό αλλά ασχολούνται και μόνοι τους...Τα μωράκια τους έκαναν πολύ καλή εντύπωση και από τις περιγραφές της... τόσο η μαμά όσο και τα παιδάκια τα λάτρεψαν...Τους έχουν ήδη ετοιμάσει ξύλινο σπιτάκι επενδυμένο με αφράτη μαξιλάρα (τύπου παχύ πάπλωμα...) στον κήπο που είναι ακριβώς έξω από το σπίτι και δεύτερο κατάλυμα για μέσα στο σπίτι με παιχνιδάκια...Ακόμα μου είπε οτι παίζει να τα πάρουν μαζί τους Αθήνα...και ότι όπου είναι αυτοί είναι και τα ζωάκια τους...Αν το δω αισιόδοξα μοιάζει με "τύχη βουνό"...από την άλλη..."όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι..." Εγώ πάλι από χθες δε μπορώ να σταματήσω να κλαίω ...μια άλλη πάλι εδώ δίπλα το έχει ρίξει στον ύπνο ...ή την είχαν εξαντλήσει τα μπεμπάκια και απλά ηρέμησε...ή απλά μου έχει εμπιστοσύνη και πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα τα φέρω πίσω...!!!

συμφωνω με την Ψιψα στους δισταγμους αλλα οταν υπαρχει αναγκη υποτασσεσαι σ αυτη και ελπιζεις για το καλυτερο. Ετσι τωρα καλυτερα να το δειτε θετικα και να σκεφτεστε οτι ολα θα ειναι οπως πρεπει να ειναι. Προσωπικα το ευχομαι απο καρδιας

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας...πραγματικά εύχομαι τα αγόρια μου να είναι καλά και να έχουν, γιατί όχι, μια καλύτερη ζωή από αυτή που θα τους παρείχα εγώ αν τα κρατούσα και χωρίς να είναι περιορισμένα σε ένα διαμέρισμα... Παρόλα αυτά αν ήμουν εδώ ίσως και να το τολμούσα να τα κρατήσω...αλλά κι εγώ έρχομαι μόνο για σκ...δε θα μπορούσα λοιπόν να επιβάλλω σε κάποιον που δε μπορεί για λόγους υγείας να τα φροντίζει και να τα περιποιείται, καταπονώντας έτσι ακόμα περισσότερο την υγεία του...Τώρα πια δε μπορώ παρά να ευχηθώ και να ελπίζω όλα αυτά να είναι αλήθεια και τα μουτράκια μου να είναι ευτυχισμένα...

Σας τα αφιερώνω...    

Υπεροχοι!

Σας ευχαριστούμε...!!!

τουλαχιστον εχετε καποιο αποδεικτικο, ενα συμβολαιο υιοθεσιας,κατι που να δειχνει οτι αυτοι πηραν τα γατακια σας; σας το λεω γιατι ειναι το μονο που μπορει να συνδεσει αυτους τους ανθρωπους που οπως λετε ουτε που γνωριζετε με τα μωρα που τους δωσατε. τωρα που ειναι νωρις ακομα ζητηστε αν θελετε περισσοτερες πληροφοριες και να επικοινωνειτε με την οικογενεια που τα πηρε.

Απο οτι καταλαβα το "σπιτακι" της οικογενειας ειναι λιγο πολυ...φρουριο, με πολυ ψηλους τοιχους, security και αλλα τετοια... σκοπος τους ειναι να προστατεψουν τους ιδιους και τα παιδια τους απο καποιους επιτηδειους...δε μπορουν να το ρισκαρουν για μενα η για κανεναν αλλο...απο την πολη ξερουν μονο αυτους και μονο αυτους εμπιστευονται...τι αλλο μπορω να κανω?

Φανταζομαι τιποτα απο τη στιγμη που δοθηκαν,χωρις να ερθεις εσυ σε αμεση επικοινωνια.Τωρα στην πορεια αν μπορεις να πιεσεις τον διαμεσολαβητη για φωτογραφιες να τα βλεπεις που και που και εφοσον δεχτει , θα ειναι καλο δειγμα

Προς τα εκει κινουμαι κι εγω... Πραγματικα δυσκολευτηκα να αποφασισω...επρεπε να ζυγισω τα pros & cons πολυ καλα...αλλα η ανασφαλεια υπαρχει... Μακαρι να ειναι μονο στο μυαλο μου και αυτα να ειναι ευτυχισμενα...

Τα πρώτα νέα από τα μωράκια:

Το σπιτάκι που μένουν είναι σε κλειστή βεράντα με τζαμαρίες...δεν έκλαψαν ούτε στιγμή...και ειδικά τις τρεις πρώτες μέρες αν απομακρυνόταν ένα πήγαιναν και τα άλλα τρία μαζί του...
Οι άνθρωποι που τα φροντίζουν δέχτηκαν να στέλνουν photos...

καλη ζωουλα λοιπον να εχουν .!

αντε μακαρι για να παψει η αγωνια σας, καλη ζωη ευχομαι!!!

Σας ευχαριστώ...Δεν ξέρετε πόσο το εύχομαι...Αν κάτι δεν πάει καλά την αποκλειστική ευθύνη θα την έχω εγώ και μόνο εγώ...