Ο Παρούλης μας αναζητάει το καλύτερο σπιτάκι!

Συμφωνω με την αποψη του να παλευει κανεις για οσα θεωρει σημαντικα και σιγουρα τα πιο πολλα εμποδια ειναι αυτα που εμεις βαζουμε εμπρος μας (οπως λεει κι ο Καβαφης). Αλλα ποιος μπορει με βεβαιοτητα να μου πει πως εγω θα αντιδρουσα τελειως διαφορετικα αν ημουν στην ιδια θεση;
αν δεν ειχα καθολου χρηματα δικα μου σπιτι δικο μου και εξαρτιομουνα και λογω υγειας απο εναν ανθρωπο που καποτε ειχα πιστεψει πως με αγαπουσε και πως θα ημουν ασφαλης μαζι του;
Ενα εχω να πω μονο ελπιζω τα νεα παιδια να μην αφηνουν τις ζωες τους σε χερια αλλων οσο καλοι και αγιοι κι αν ειναι αυτοι αλλα να διατηρουν την ανεξαρτησια τους που θα τους επιτρεπει καθε φορα να εχουν το δικαιωμα της επιλογης....

psipsa έγραψε:Συμφωνω με την αποψη του να παλευει κανεις για οσα θεωρει σημαντικα και σιγουρα τα πιο πολλα εμποδια ειναι αυτα που εμεις βαζουμε εμπρος μας (οπως λεει κι ο Καβαφης). Αλλα ποιος μπορει με βεβαιοτητα να μου πει πως εγω θα αντιδρουσα τελειως διαφορετικα αν ημουν στην ιδια θεση;
αν δεν ειχα καθολου χρηματα δικα μου σπιτι δικο μου και εξαρτιομουνα και λογω υγειας απο εναν ανθρωπο που καποτε ειχα πιστεψει πως με αγαπουσε και πως θα ημουν ασφαλης μαζι του;
Ενα εχω να πω μονο ελπιζω τα νεα παιδια να μην αφηνουν τις ζωες τους σε χερια αλλων οσο καλοι και αγιοι κι αν ειναι αυτοι  αλλα να διατηρουν την ανεξαρτησια τους που θα τους επιτρεπει καθε φορα να εχουν το δικαιωμα της επιλογης....

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα έκανε  σε ανάλογη περίπτωση και μάλιστα σε τόσο δύσκολη περίπτωση...
Μόνο όταν έχεις ήδη περάσει μια κατάσταση μπορεις να πεις ότι το πάλεψα η δεν το πάλεψα αρκετα... έκανα ότι μπορουσα  ή μπορουσα να κάνω και πιο πολλα...
Και βέβαια είναι δύσκολες καταστασεις αυτές, και βέβαια είναι κρίμα...αλλιώς αν αφήναν τα ζωάκια για πλάκα, χωρίς λόγο σοβαρό, θα το καταδικάζαμε ασυζητητι όλοι μας.

Πάντως, οι οποιοι λόγοι(σοβαροι και λιγοτερο σοβαροι) και το γεγονος ότι και άλλοι αν βρίσκονταν στη θέση μου πιθανον να έκαναν κάτι παρομοιο, δεν αλλάζουν την φυση των πραξεών μας...
Αλλωστε...the road to hell is paved with good intentions... ως γνωστον.

Και εγώ άυριο μεθαύριο μπορεί να βγάλω τη γάτα μου στο δρόμο για τον α, β, γ λόγο....μπορεί να βρεθω σε στιγμη αδυναμίας, μπορεί να έχω χιλιες δικαιόλογιες.... Μπορώ να εγγυηθώ ότι δεν προκειται ποτέ να το κάνω?? Οχι, δεν μπορώ...
θα ήταν ανθρώπινη αδυναμία....γιατι ανθρωπος είμαι όχι θεος..... αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονος ότι θα ήταν λάθος, σκληρό και ανευθυνο ώς προς ένα άλλο πλάσμα που υποτίθεται αγαπούσα...

Τελος Παντων, στεναχωριέμαι με αυτα που διαβάζω και για αυτους τους ανθρώπους και για τα ζωάκια τους...
και φοβαμαι κιόλας για το τι θα μας βρει αυριο...είναι δύσκολη η εποχη που ζουμε.....
Ζητώ συγγνώμη αν στεναχώρησα οποιονδήποτε με τις απόψεις μου... δεν ήταν ο σκοπός μου αυτός...
ειλικρινά πιστεύω ότι ο καθένας κάνει ότι καλύτερο μπορεί τη στιγμη που το κάνει...απλα μακαρι να ειχαμε περισσοτερη εμπιστοσυνη στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας....

Μαρίνα μου πριν από καμιά δεκαριά μέρες αναρωτιόμουν τι κάνει αυτό το μπεμπεδάκι. Ψάχνοντας να βρω νέα στο θέμα του, είδα πως η Γεωργία έχει να γράψει στο γατόσπιτο από τον Ιούνιο και παραξενεύτηκα.
Χθες στον γατοκαφέ της Μαρίας, ρώτησα τα κορίτσια αν ξέρουν κάτι και μου είπαν τι συνέβη! Δεν είχα ιδέα, δεν είχα δει το θέμα μας και έπαθα σοκ.
Λυπάμαι πολύ για τον Παρούλη που χρειάζεται να αποχωριστεί τους ανθρώπους του μετά από έναν χρόνο, αλλά και για τους ανθρώπους που αναγκάζονται να αφήσουν το ζωάκι τους.
Δεν ξέρω τι συνέβη αλλά εύχομαι κανένας μας ποτέ να μην βρεθεί σε τόσο άσχημη θέση.
Όσο για το όμορφο αγοράκι είμαι σίγουρη πως εσύ θα του βρεις το καλύτερο σπιτάκι.
  Μην ξεχνάς πόσες από εδώ το λιγουρευόμασταν.

Καλή τύχη όμορφο και γλυκό αγοράκι! Το άστρο σου θα λάμψει άλλη μια φορά κι όλα θα πάνε καλά! Θα δεις!