Απ: Inimi, το γατάκι που ψάχνει μια θέση στην καρδιά σου.

από **tsili** Τρι Φεβ 24, 2015 6:46 am

Λυπάμαι πολύ Sad

από **ZIZIKOS** Τρι Φεβ 24, 2015 8:58 am

Τι έγινε με το γατάκι ?? Sad

από **chocoulini** Τρι Φεβ 24, 2015 3:08 pm

Tι εγινε με το Ινιμακι; Κριμα...

από **Leviathan** Τρι Φεβ 24, 2015 7:47 pm

Εφόσον ήδη γράφτηκε στην αγγελία της μικρής στο άλλο φόρουμ ας ειπωθεί κι εδώ.
Την μικρή την πήρα στο σπίτι μου από πέμπτη βράδυ γιατί θα φεύγαμε παρασκευη νωρίς το πρωί, πριν ανοίξει το κτηνιατρείο.
Όλα ήταν μια χαρά, το Ινιμάκι στη γατοφόρο με άμμο και νεράκι, ο Ρούντυ άψογος, η Τιτάνια εξαφανισμένη και η Αλάσκα στο μπάνιο, δεν ξεμύτισε καθόλου.
Τέλος πάντων κατά τις 3-4 τα ξημερώματα η μικρή άρχισε να κλαίει, δεν ησύχαζε και την έβγαλα από τη γατοφόρο, την είχα αγκαλιά στο κρεβάτι και τη χάιδευα να ηρεμήσει.
Με πήρε ο ύπνος πριν την βάλω πίσω στη γατοφόρο και το πρωί τη βρήκα στην φωλιά της Αλάσκας πνιγμένη.

Αυτά.
Ναι είμαι ανεύθυνη και ναι φταίω εγώ.
Όμως δεν ήθελα να συμβεί και κανένας δεν μπορεί να φανταστεί πόσο πονάω για αυτό το γατάκι.
Πρώτα ο Dean και τώρα αυτό..

Όχι δεν μπορώ να διώξω την Αλάσκα (και δεν θέλω κιόλας), όχι δεν οφείλεται σε παθολογικό πρόβλημα η επιθετικότητα της (αλλά θα το ξανατσεκάρουμε), όχι δεν θα αφήσω το γατί μου στο δρόμο γιατί είναι ''άγριο'' (άλλωστε είναι πολύ τρυφερή όταν δεν υπάρχουν άλλες γάτες στο σπίτι πέρα από τον μεγάλο...) και εννοείται όχι ευθανασία.

Αυτά.
Λυπάμαι πολύ.
Συνήθως φιλοξενώ μωρά στην κουζίνα μου (το μόνο δωμάτιο με πόρτα που κλείνει) αλλά εδώ και κάποιες βδομάδες το τζάμι μου είναι σπασμένο και κάνει ψοφόκρυο εκεί μέσα. Δεν ήθελα να μου κρυώσει η Ίνιμι.

Τελικά απλά τα έκανα χειρότερα.

από **ZIZIKOS** Τρι Φεβ 24, 2015 8:01 pm

Πηνελόπη λυπάμαι .....

Πολύ ..... Sad

δεν έχω λόγια

Σπόιλερ:

εκεί που πήγε είναι όλοι φίλοι ..

Καλό ταξίδι μικρούλα Sad

από **chocoulini** Τρι Φεβ 24, 2015 8:13 pm

Ποσο λυπαμαι... Κριμα... ...αλλα:
Δεν εισαι ανευθυνη ουτε ευθυνεσαι εσυ για αυτο που εγινε. Προσπαθησες για το καλυτερο, αυτο δεν μπορει να το αμφισβητησει κανεις.
Ανευθυνη θα ησουν αν το αφηνες στην τυχη του...

Και στην Αλασκα δεν μπορει να καταλογησει κανεις ευθυνη γιατι πολυ απλα στερειται συνειδησης. Καθε γατα και η ιδιοσυγκρασια της.. Διαφορετικοι χαρακτηρες. Οπως και ολα τα αλλα ειδη...
Φυσικα και δεν ειναι λυση να την πεταξεις στο δρομο. Ισως και να ειναι η ανασφαλεια που την κανει να φερεται επιθετικα, ο φοβος μην σε χασει...
Φυσικα για ευθανασια εγω δεν θα το συζητουσα οπως και να ηταν τα πραγματα. Ποσο μαλλον για θεμα που δεν εχει να κανει με την υγεια του ζωου. Καθε φορα που παιρνουμε ενα ζωακι, εξαλλου, ξερουμε οτι μπορει να μην βγει ο χαρακτηρας που θα θελαμε...

Και παλι κριμα. Λυπαμαι περισσοτερο γιατι το Ινιμακι θα ηταν ζωντανο αν ειχε ενδιαφερθει καποιος να το υιοθετησει... Οπως και ο Dean, αν ζουσε σε σπιτι, αν ειχε μια καλη ζωη ισως ποτε να μην εκδηλωνοταν η ασθενεια του.
Καθε μα καθε φορα που διαβαζα εδω και σε αλλα site για ανθρωπους που ζητουσαν γατα της ταδε ρατσας ή και γαμπρους/ νυφες για τη γατα τους σκεφτομουν ποσο αδικο ηταν αυτο για το Ινιμακι... Και καθε Ινιμακι...

Αντιο Ινιμι. Αν συναντησεις την Σελινα μου σε παρακαλω πες της πως την αγαπω...

από **Leviathan** Τρι Φεβ 24, 2015 8:52 pm

ZIZIKOS έγραψε:

Πηνελόπη λυπάμαι .....

Πολύ ..... δεν έχω λόγια

Σπόιλερ:

εκεί που πήγε είναι όλοι φίλοι ..

Καλό ταξίδι μικρούλα

Σπόιλερ:

Kι εγώ λυπάμαι, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο Χαρά μου.
Κι έκανα κι όνειρα πως η μαμά μου θα την ερωτευτεί γιατί είναι πραγματικά μαγική αυτή η μικρούλα..και πως θα έμενε στην οικογένεια.
Αλλά δυστυχώς κάποια στιγμή έρχεται η ώρα να ξυπνήσεις. Sad

από **Leviathan** Τρι Φεβ 24, 2015 8:59 pm

chocoulini έγραψε:Ποσο λυπαμαι... Κριμα... ...αλλα:
Δεν εισαι ανευθυνη ουτε ευθυνεσαι εσυ για αυτο που εγινε. Προσπαθησες για το καλυτερο, αυτο δεν μπορει να το αμφισβητησει κανεις.
Ανευθυνη θα ησουν αν το αφηνες στην τυχη του...

Και στην Αλασκα δεν μπορει να καταλογησει κανεις ευθυνη γιατι πολυ απλα στερειται συνειδησης. Καθε γατα και η ιδιοσυγκρασια της.. Διαφορετικοι χαρακτηρες. Οπως και ολα τα αλλα ειδη...
Φυσικα και δεν ειναι λυση να την πεταξεις στο δρομο. Ισως και να ειναι η ανασφαλεια που την κανει να φερεται επιθετικα, ο φοβος μην σε χασει...
Φυσικα για ευθανασια εγω δεν θα το συζητουσα οπως και να ηταν τα πραγματα. Ποσο μαλλον για θεμα που δεν εχει να κανει με την υγεια του ζωου. Καθε φορα που παιρνουμε ενα ζωακι, εξαλλου, ξερουμε οτι μπορει να μην βγει ο χαρακτηρας που θα θελαμε...

Και παλι κριμα. Λυπαμαι περισσοτερο γιατι το Ινιμακι θα ηταν ζωντανο αν ειχε ενδιαφερθει καποιος να το υιοθετησει... Οπως και ο Dean, αν ζουσε σε σπιτι, αν ειχε μια καλη ζωη ισως ποτε να μην εκδηλωνοταν η ασθενεια του.
Καθε μα καθε φορα που διαβαζα εδω και σε αλλα site για ανθρωπους που ζητουσαν γατα της ταδε ρατσας ή και γαμπρους/ νυφες για τη γατα τους σκεφτομουν ποσο αδικο ηταν αυτο για το Ινιμακι... Και καθε Ινιμακι...

Αντιο Ινιμι. Αν συναντησεις την Σελινα μου σε παρακαλω πες της πως την αγαπω...

Mερικά πράγματα απλά είναι να συμβούν.
Δεν ξέρω αν ο Dean θα ζούσε, θα μπορούσε κάλλιστα να εκδηλωθεί η περιτονίτιδα ακόμα κι αν ήταν μέσα σε σπίτι.
Κι όσο για την Ίνιμι, υπήρξε ένα -μικρό ομολογουμένως- ενδιαφέρον. Αλλά υπήρξε.

Καλώς ή κακώς οι άνθρωποι έχουν κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό τους συνήθως όταν ψάχνουν γατάκι. Αλλοι θέλουν μπλεδάκι, άλλοι μακρύτριχο, άλλοι ράτσας. Δεν βλέπω κάτι κακό σε αυτό.
Το Ινιμάκι δεν ήταν τίποτα από αυτά, αλλά είχε -πόσο πονάει ο παρελθοντικός χρόνος- μια καρδούλα όλο αγάπη. Και θα έβρισκε σπιτάκι εν τέλει.

Η Αλάσκα εννοείται πως δεν πάει πουθενά. Είναι αυτή που είναι, έτσι όπως είναι, με διάλεξε και θα μείνει μαζί μου.
Απλά ανέφερα τις 'λύσεις' που προτάθηκαν από μερικούς.

από **ZIZIKOS** Τρι Φεβ 24, 2015 9:01 pm

Leviathan έγραψε:

Σπόιλερ:

Σπόιλερ:

από **ZIZIKOS** Τρι Φεβ 24, 2015 9:06 pm

Α! και οι λύσεις που σου προτάθηκαν δεν είναι λύσεις !!
Ξέρω (συγνώμη αν είναι σκληρό που θα το γράψω ) πως κανείς δεν θα ήθελε να βρεθει στη θέση σου, αλλά δεν πετάς ένα ζώο στο δρόμο επειδή δεν μπορεί να συμβιώσει με άλλα ...

(για την ευθανασία δεν το συζητώ κάν).

από **Leviathan** Τρι Φεβ 24, 2015 9:18 pm

ZIZIKOS έγραψε:
Leviathan έγραψε:

Σπόιλερ:

Σπόιλερ:

Σπόιλερ:

από **Leviathan** Τρι Φεβ 24, 2015 9:23 pm

ZIZIKOS έγραψε:Α! και οι λύσεις που σου προτάθηκαν δεν είναι λύσεις !!
Ξέρω (συγνώμη αν είναι σκληρό που θα το γράψω ) πως κανείς δεν θα ήθελε να βρεθει στη θέση σου, αλλά δεν πετάς ένα ζώο στο δρόμο επειδή δεν μπορεί να συμβιώσει με άλλα ...

(για την ευθανασία δεν το συζητώ κάν).

Eννοείται αυτό.
Κι εννοείται πως δεν θα γίνει κάτι τέτοιο με το κορίτσι μου. Έχω πονέσει για αυτή τη γάτα, όσο ήταν μικρούλα πολλές φορές φοβόμουν πως θα μου πεθάνει μέσα στα χέρια, βλέπω πόσο τρυφερή είναι με τον Ρούντυ και μαζί μου όταν είμαστε μόνο εμείς. Αγκαλιά κοιμόμαστε.
Έχει δύσκολο χαρακτήρα, ναι. Είναι ιδιότροπη. Είναι και επιθετική αλλά πάντα υπάρχει λόγος.
Ούτε μια στο εκατομμύριο δεν πρόκειται να της κάνω κάτι τέτοιο.

Και δεν είναι 'αγρια' γάτα. Δεν θα μπορούσε να επιβιώσει έξω.
Αλλά και άγρια να ήταν, πάλι δεν θα μπορούσα να την αφήσω.

Η ευθανασία είναι απλά ..απαράδεκτη έστω και ως σκέψη.

από **LAROGATA** Τρι Φεβ 24, 2015 10:18 pm

Πηνελόπη μου τα είπαμε κι απ΄το τηλέφωνο, οι γάτες είναι γἀτες και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τη συμπεριφορά τους.Εμένα τα Λαρόγατα έβγαλαν επιθετική συμπεριφορά μετά απο 5 χρόνια και αφου ηδη ειχα φερει δυο μωρα γατιά που τα ειχαν δεχτεί,τι φταιει και τι δεν φταιει μονο εκεινα ξερουν.Απλά ήταν η κακια η ωρα ,δυστυχως ειπαμε καποιια πλασματα δεν ειναι τυχερα,ειτε ζωα,ειτε ανθρωποι ειναι αυτα Sad

από **psipsa** Τετ Φεβ 25, 2015 12:51 am

Αυτο ηταν το γραφτο του και ποτε κανεις δε μπορει να μας απαντησει το γιατι... Κανεις το καλυτερο που μπορεις και μην . αμφιβαλλεις γι αυτο.Εννοειται πως πονας και ειναι φυσικο αλλα σκεψου πως ειμαστε εδω σ αυτο το φορουμ για να μοιραζομαστε καλες και κακες στιγμες....

από **tsili** Τετ Φεβ 25, 2015 8:50 am

Λυπάμαι πολύ Πηνελόπη....Και καταλαβαίνω κάπως πως νοιώθεις....Όπως νοιώθω κι εγώ για το αδικοχαμένο Ιριδάκι μου...που έπεσε από τον τρίτο και σκοτώθηκε...Και δεν έχω συγχωρήσει τον εαυτό μου γιαυτό....Αλλά όπως κι εσύ....το έκανα γιατί ήξερα ότι στη βεράντα με τα φυτά ήταν ευτυχισμένη...(όπως και το Ινιμάκι στην αγκαλιά σου)....
Μερικά πράματα είναι να συμβούν....Λυπάμαι πολύ πολύ,.....
Και αυτή τη στιγμή δεν την αγαπάω την Αλάσκα....(αλλά θα μου περάσει)

από **Leviathan** Τετ Φεβ 25, 2015 9:10 pm

Σας ευχαριστώ όλους πολύ.

Εγώ ακόμα την αγαπάω την Αλάσκα μου. Άλλωστε δεν φταίει αυτή, είναι μια κυριαρχική γάτα και το ήξερα.
Είναι όμως επίσης μια πολύ τρυφερή γατούλα, που δεν το κουνάει ρούπι από δίπλα μου έτσι και είμαι άρρωστη, όπως τώρα καλή ώρα, που μου μιλάει και γουργουρίζει ασταμάτητα έτσι και την πάρω αγκαλιά.

Ειρήνη μου λυπάμαι πολύ, πάρα πολύ για το Ιριδάκι σου...

από **Gatoplikti** Πεμ Φεβ 26, 2015 1:15 am

Πηνελοπη μου τα ειπαμε και απο κοντα. Καποια πράγματα τελικα ειναι να γίνουν και ισως υπάρχει κάι κάποιος λογος για αυτο.
Δεν μπορεις να τα έχει ολα υπο απόλυτο έλεγχο, εισαι άνθρωπος. Σιγουρα προσπάθησες να κάνεις το καλύτερο που μπορούσες και το αποδεικνύεις καθημερινά με τις πράξεις σου. Απλά προσπαθησε να κρατήσεις τις καλές στιγμές στο μυαλο σου απο το μικρούλι Ινιμάκι και σκέψου οτι έφυγε με ολη σου την αγάπη.

Καλη ανάπαυση μικρούλα Ινιμι rainbow

Τωρα εκει στην παρέα του ουρανού θα παιζεις ανέμελα με ολα τα άλλα τα γατάκια και δεν θα φοβηθεις ποτε ξανα.....

από **psipsa** Πεμ Φεβ 26, 2015 8:28 am

εχεις δικιο για την Αλασκα... ειναι μερικα γατια που οσο κι αν προσπαθησουμε δεν καταφερνουμε να τα κανουμε να συμβιωσουν με αλλα... καπως ετσι ειναι η Καλυψω μου (κι αυτος ειναι ο λογος που προσπαθησα να της βρω ενα αλλο σπιτικο) ειναι απομονωμενη απο τις αλλες γατες του σπιτιου μας ενω με τους ανθρωπους ειναι τοοοοσο τρυφερη και εκλιπαρει για την συντροφια τους...

από **marina289** Πεμ Φεβ 26, 2015 1:46 pm

Τώρα είδα την εξέλιξη Πηνελόπη μου.
Λυπάμαι πολύ...

από **houlieta** Κυρ Μαρ 01, 2015 12:52 am

Λυπάμαι πολύ για αυτό που συνέβη και πραγματικά σοκάρομαι που η γατούλα σου το έκανε...
Ούτε να το φανταστώ δεν μπορώ...

από **Leviathan** Κυρ Μαρ 01, 2015 4:41 pm

houlieta έγραψε:Λυπάμαι πολύ για αυτό που συνέβη και πραγματικά σοκάρομαι που η γατούλα σου το έκανε...
Ούτε να το φανταστώ δεν μπορώ...

H Aλάσκα το έχει ξανακάνει δυστυχώς. Κι αν της δοθεί η ευκαιρία θα το ξανακάνει.
Δική μου μ*λακια ήταν, δεν έφταιγε αυτή.

Αλλά ευχαριστώ πολύ, ακόμα πονάει, όμως θα περάσει εν καιρώ..