Διαφραγματοκηλη

Καλησπερα σε ολη την γατοπαρεα!

Σημερα πεθανε ο καλυτερος "αδερφος" μου,ονοματι Σωκρατης!
Και δεν μπορω να ηρεμησω γιατι κατα καποιο τροπο φταιω και εγω!
Ας τα παρω ομως απο την αρχη!
Ο Σωκρατης γεννηθηκε την πρωτη εβδομαδα του Απριλη 2009 μαζι με τα δυο αδερφακια του.Ομως μετα απο 8 μερες απο την γεννηση τους,σκοτωθηκε η μανα τους απο διερχομενο αυτοκινητο.Αμεσως εγω και η μητερα μου βαλαμε στοιχημα να τα μεγαλωσουμε οπως μπορουμε.Καθως  μενω σε ορεινο χωριο,ειχαμε δυο  κατσικουλες οι οποιες εβγαζαν γαλα.Καθε πρωι,μεσημερι και βραδυ λοιπον,τους εβγαζα γαλα και ταιζα τα μικρα με μια συριγγα.Στην αρχη ηταν δυσκολα αλλα στη συνεχεια εμαθαν!
Αρχισαν να μεγαλωνουν λοιπον μια χαρα μεχρι που μπορουσαν πλεον να τρωνε κανονικο φαγητο.Ομως το ενα γατακι μαλλον ηταν αλλεργικο  στο γαλα(οπως εμαθα αργοτερα) γιατι οσο πηγαινε φουσκωνε η κοιλια του.Αλλα ηταν παντα ορεξατο για φαι και για παιχνιδια.Μεχρι που μετα απο 3 μηνες,πεθανε ξαφνικα,χωρις καποια συπτωματα.
Εμειναν τα δυο τους λοιπον,ο Σωκρατης και η αδερφη του!Ολα πηγαιναν καλα λοιπον μεχρι που την ανοιξη του 2011,πεθανε και η αδερφη του.Ειχε δηλητηριαστει και ειχε ερθει κατω στην αυλη και ψυχομαχουσε.Ολη αυτην την ωρα λοιπον,ο Σωκρατης ηταν διπλα στην αδερφη του και της εδινε κουραγιο μεχρι που πεθανε.Δεν ειχε περασει ουτε μια ωρα απο τη στιγμη που ειδα τη συνεβαινε!Το κοντινοτερο  κτηνιατρειο ηταν 1 ωρα δρομος.
Μετα που εμεινε μονο ο Σωκρατης,αρχισαμε να ερχομαστε πιο κοντα.Τον αφηναμε να μπαινει σπιτι,να βγαινει οποτε ηθελε να κανει την αναγκη του και να κοιμαται το βραδυ μεσα,μεχρι και κατω απο την δικια μου κουβερτα τις κρυες νυχτες!Του ειχα 3 μπωλ  με διαφορετικες κροκετες καθε φορα.Οταν ηθελε να φαει ,οσο πεινασμενος και αν ηταν καθε φορα,μας νιαουριζε μια φορα για να παμε διπλα του και μετα αρχιζε να τρωει!
Ποτε δεν ανεβηκε σε τραπεζι με φαγητο η να κανει κατι αλλο μη επιτρεπτο.Ηταν σε ολα του κυριος!
Μια μερα του χειμωνα του 2013,ηρθε ενα βροχερο μεσημερι,μουσκεμα και τρομαγμενος.Μαλλον τον ειχε χτυπησει καποιο αυτοκινητο γιατι  τα δυο πισινα ποδια ηταν καπως....ενωμενα,δεν μπορουσε να τα ανοιξει και να περπατηση.Ομως ηταν πολυ δυσκολο για να επισκεφτω γιατρο καθως ηταν μακρια,δεν ειχα χρηματα και κυριως νομιζα οτι δεν ηταν κατι σοβαρο και οτι θα περασει.Εκτος του οτι δεν ειχα και τοση εμπιστοσυνη στουσ κτηνιατρους τοτε.Μετα απο 3-4 μερες ηταν ενταξει οποτε και γω το ξεχασα ολο αυτο.Ομως η ζημια ειχε γινει.Ειχε παθει διαφραγματοκηλη.
Περνουσε ο καιρος λοιπον μεχρι που πριν απο εναμιση χρονο αρχισε να ζοριζεται να αναπνευσει.Στην αρχη λιγο αλλα οσο πηγαινε,ζοριζοταν μεχρι και να ανεβει  τα  10 σκαλοπατια,ηταν φουλ λαχανιασμενος.Τον τελευταιο χρονο μαλιστα ειχε και καποιους σπασμους οταν κοιμοταν καποιες φορες.Απο τον περασμενο Σεπτεβρη,αρχισε να μυριζει πολυ ασχημα το στομα του καποια στιγμη.Υπεθεσα οτι εφταιγαν οι κροκετες του γιατι  του ειχα δωσει καινουργιες εκεινο το καιρο.
Μεχρι που ηρθε η περασμενη Τεταρτη, 7 Ιανουαριου.Τον ειδα το απογευμα εξω ,λαχανιασμενο,να εχει το στομα ανοιχτο,να ζοριζετε να αναπνευσει και να βγαζει αιμα απο μυτη και στομα.Πηρα καποια ιατρεια τηλεφωνο αλλα λογω της μερας ηταν κλειστα.
Για ενα μισαωρο ηταν ετσι,καποια στιγμη επεσε κατω ,τεντωσε τα ποδια και εβγαζε αιμα απο το στομα.Σιγα σιγα ομως σταματησε το αιμα,ξαναβρηκε την αναπνοη του,σταθηκε στα ποδια του και αρχισε να καθαριζεται παραμενοντας ομως αδυναμος καθως παραπατουσε.Την επομενη τον πηγα στο ιατρειο και μετα απο την ακτινογραφια,μου ειπε η γιατρος τα δυσσαρεστα νεα.
ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗ!!!
Μου ειπε οτι στην ηλικια του και ετσι χαλια που ειναι εχει 1 στις 1000 πιθανοτητες να  ζησει εαν εχγειρηθει.Χαρακτηριστικα μου ειπε οτι ''του μενει πολυ λιγη ζωη,αν οχι ωρες,μερες''.
Μου εδωσε λοιπον  ενεσεις για πεντε μερες να του κανω.Η μια για να μη ποναει και η αλλη για να μεγαλωνει καπως το πνευμονα για να αναπνεει καλυτερα,οπως μου ειπε.
Χθες Παρασκευη λοιπον του εκανα τις ενεσεις μια χαρα και εδειχνε καλυτερα.
Σημερα το μεσημερι λοιπον,μετα το φαγητο του(ψητο κοτοπουλο)ηθελε να βγει εξω.Σκεφτηκα να του κανω τις ενεσεις τοτε σε περιπτωση που αργησει να γυρισει.Ομως δεν σταματουσε,προσπαθησα καμποσες φορες να τον κρατησω με τη βοηθεια της μητερας μου χωρις αποτελεσμα.
Σταματησα αλλα ηταν αργα!
Δεν μπορουσε πλεον να αναπνευσει,ειχε το στομα του ανοιχτο και τρεχανε σαλια και ηθελε να βγει εξω.Του ανοιξα,πηγε κατω απο το αμαξι και ξεψυχησε!
Τον ειχα σκοτωσει εγω με την επιμονη μου για την ενεση καθως ζοριζοταν να μας ξεφυγει!Λαχανιασε τοσο που δεν μπορουσε πλεον να ανασανει!!!
Επρεπε την πρωτη φορα που δεν καθοταν φρονιμος να σταματησω.
Τωρα ειναι αργα πλεον.........................................................................
Εγραψα αυτο το αρθο για να πως σε ολους εσας οτι πρεπει να ειμαστε πιο προσεκτικοι ολοι με τα κατοικιδια μας και να ανησυχουμε για το καθε παραξενο που θα βλεπουμε πανω τους,πριν να ειναι αργα.
Ισως αν δεν μου εδινε τις ενεσεις η κτηνιατρος,ο Σωκρατης να ηταν μαζι μας για πολυ καιρο ακομα.
Δεν μπορω να ηρεμησω οσο σκεφτομαι οτι εμεις που τον μεγαλωσαμε με τοσο κοπο,βοηθησαμε τον θανατο του να ερθει συντομοτερα.
Δεν θα σε ξεχασω ποτε....ΣΩΚΡΑΤΗ μου!!!!!

τα συλληπητηρια μου για το γατουλη σου!!! καλο κουραγιο

Καλό του ταξίδι.....
Δεν φταις εσύ ήταν να φύγει αν είχες κτηνιατρική βοήθεια κοντά θα το είχες πάει και τότε που χτύπησε μην κατηγορείς το εαυτό σου.
Το φρόντισες και τον αγάπησες όλα αυτά τα χρόνια

mpourmpoulithra έγραψε:τα συλληπητηρια μου για το γατουλη σου!!! καλο κουραγιο

Σας ευχαριστω πολυ mpourmpoulithra !

[quote="ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ"]Καλό του ταξίδι.....
Δεν φταις εσύ ήταν να φύγει αν είχες κτηνιατρική βοήθεια κοντά θα το είχες πάει και τότε που χτύπησε μην κατηγορείς το εαυτό σου.
Το φρόντισες και τον αγάπησες όλα αυτά τα χρόνια


Σας ευχαριστω πολυ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ!
Ολοι μου λενε το ιδιο γυρω μου ,εγω ομως νιωθω υπαιτιος και αυτο δεν θα αλλαξει!

Ο χρόνος είναι γιατρός και θα με θυμηθείς πριν 2μηνες έχασα το τρίτο γατάκι μου ήταν άρρωστος,εκείνες τις μέρες ήμουν θλιμμένη τόσο πολύ αι ειμαι και μεγάλη σε ηλικία σήμερα θυμάμαι τις όμορφες στιγμές με γλύκα.