Πεθανε το μωρακι μου

Καλησπερα..ειμαι νεο μελος..αναγκαστηκα να φινω δηλαδη...γιατι σημερα εχασα το γατακι μου...πριν ενα μηνα..καθως πηγαινα στη δουλεια βρηκα ενα μωρο γατακι στο στομα ενος σκυλου ..προλαβα κατεβηκα απο το αυτοκινητο και καταγερα να το παρω απ τα δοντια του .Ηταν πολυ τρομαγμενο αλλα δεν φαινοταν να χει καποιο εξωτερικο τραυμα..πηγαμε στο κτηνιατρο απευθειας και ολα καλα.Αποφασισα λοιπον να το κρατησω γιατι το αγαπησα απ την πρωτη στιγμη ...μεσα στα πρωτα δυο 24ωρα αντιληφθηκα οτι ειχε μια κηλη και οτι το ποπουδακι του επεφτε εξω...αρχισε να κανει και διαρροιες.ξαναπηγαμε στο γιατρο λοιπον και μας ειπε οτι εχει κηλη και προπτωση απευθυσμενου..καναμε θεραπεια λοιπον σταματησε η διαρροια και το γατουλινι πηρε τα πανω του.ξεραμε ομως οτι πρεπει να αφαιρεθει αυτη η κηλη.Το γατακι ηταν πολυ ζωηρο ετρωγε με πολυ ορεξη παιζαμε ολα ηταν τελεια και ετσι περασε ενας μηνας.ο γιατρος μας επεμενε να μπει για χειρουργειο για την κηλη γτ ηταν πολυ μεγαλη..και ετσι και καναμε ..χθες λοιπον το εβαλε για χειρουργειο αφαιρεση κηλης.κολοπηξια και στειρωση(δικια του πρωτοβουλια χωρις να καταλαβω ποτε το γιατι τοσο νωρις επρεπε να στειρωεθι. ηταν μολις 2 μηνων και 750 γραμμαρια...οπως ηταν αναμενομενο δεν τα καταφερε και εγω σημερα ζω ενα μαρτυριο...κλαιω απο το πρωι δεν μπορω να κοιμηθω και να φαω..το αγαπουσα τοσο πολυ και δεν ξερω τι να κανω...νιωθω οτι εγω φταιω για ολα που τον εμπιστευτηκα και το εβαλα τοσο μωρο σε αυτη τη διαδικασια..ειμαι απελπισμενη

καλησπερα και καλως ηρθες αν και κατω απο δυσκολες συνθηκες.το να ριχνεις τις ευθυνες στον εαυτο σου δεν εχει νοημα,γιατι και συ οπως πολλοι δεν ηξερες και εμπιστευτηκες.πραγματικα δεν ξερω τους λογους που τα εκανε ολα αυτα μαζι ο γιατρος σου.νομιζω πως ολοι οι γιατροι τουλαχιστον για τη στειρωση, επιμενουν μετα τους 6 μηνες.
μονο σε καποιες περιπτωσεις και αφου εχουν σχηματισθει τα οργανα και πιο πολυ στα αρσενικα μπορει να την κανουν στους 5 μηνες.
ολοι εδω καταλαβαινουμε πως νιωθεις,γιατι οι περισσοτεροι εχουμε βρει τα γατακια μας αρρωστα και τα εχουμε θεραπευσει με αποτελεσμα ο δεσμος να ειναι μεγαλος.
ομως,δεν τα καταφερνει κανεις παντα.
λυπαμαι πολυ για το γατακι σου.μπορεις να γραφεις οσο 
αισθανεσαι αυτη τη θλιψη και ευχομαι να παρεις ενα αλλο,καθως πολλα εχουν αναγκη ,πραγμα που θα σε βοηθησει οχι να το ξεχασεις αλλα να δωσεις την αγαπη σου σε ενα γατουνι που το χρειαζεται.πραγματικα λυπαμαι  για το μικρουλι που εχασες

Λυπάμαι τόσο μα τόσο πολύ για το γατάκι σου αλλά περισσότερο εξοργίζομαι με το γιατρό τον οποιο εμπιστεύτηκες για να το "βοηθήσει" θεωρητικά.
Δε ξέρω πόσο επείγον ήταν το θέμα αφαίρεσης της κήλης ΑΛΛΑ με ποιό δικαίωμα πηρε τη πρωτοβουλία να κάνει στείρωση σ' ένα τόσο μωρό ζωάκι και χωρίς τη προηγούμενη συγκατάθεση σου.
¨ενα μωρό μόλις 750 γρ και ταλαιπωρημένο νομίζω θα μπορούσε να περιμένει λίγο καιρό ακόμα για την εγχείρηση. Πως ν' αντέξει όλες αυτές τις επεμβάσεις το δόλιο?

Φυσικά γιατρός δεν είμαι, είμαι όμως καμμένη και τρελλαίνομαι όταν βλέπω, ακούω και διαβάζω για "ασυνείδητους"  χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ισχύει για όλους, που τους εμπιστευόμαστε τα ζωάκια μας κι αυτοί τα στέλνουν στον άλλο κόσμο.

Αλήθεια ποιά ήταν η γνωματευσή του ??? Απο τι έφυγε το γατάκι σου ?? Δεν άντεξε την επέμβαση ?

Λυπάμαι πραγματικά πολύ αν και ξέρω ότι τίποτα δε μπορεί να σε παρηγορήσει αυτή τη στιγμή
Μόνο μη κατηγορείς τον εαυτό σου.
Δυστυχώς πολλοί απο μας πάθαμε και μάθαμε.

Κάποια στιγμή ο πόνος σου θα απαλύνει και τότε ίσως ένα άλλο ψυχουλάκι απο τα χιλιάδες που έχουν ανάγκη γίνει το παντοτινό γατοσυντροφάκι σου.

Κρίμα...





υγ. και κάτι άλλο..... την επόμενη φορά...ΑΛΛΑΞΕ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ

Με ενημερωσε για τη στειρωση μου ειπες μιας και θα μπει για την κηλη να του κανουμε και στειρωση να τελειωνουμε..εγω δεν ηξερα απο γατακια λεω για να το λεει κατι θα ξερει...εχω 6 σκυλια αλλα γατα δεν ειχα ποτε για να ξερω...και χθες που την πηγα για το χειρουργειο μου λεει να εισαι ετοιμη για ολα! Και λεω τι εννοεις..και μου λεει 2 μηνων γατακι 3 χειρουργεια;λεω συγγνωμη..αφου το λες ετσι γτ θες να κανεις και στειρωση ; να δυσκολεψεις και αλλο την κατασταση;να μην της κανεις στειρωση...και ενω ηταν να παω να την παρω μετα το χεηρουργειο με πηρε τηλ και μου ειπε οτι θα την κρατησει εκει γτ δεν ειχε ξυπνησει ακομα ...και ελα αυριο μου λεει το πρωι να την παρεις..και με παιρνει σημερα και μου λεει μην ερθεις...εφυγε μεσα στη νυχτα...ξυπνησε λεει κανονικα...και αφοτου εφυγε εκεινος...κατι συνεβη...τη βρηκε με κατι σαλια σαν να πηγε να κανει εμετο κατι τετοιο...και πρεπει να επαθε ανακοπη μου λεει..δεν εβγαλα λεξη ηταν τετοιο το σοκ μου...που εχασα τη μιλια μου και απο εκεινη την ωρα κλαιω δεν κανω και τιποτα αλλο..λεω τωρα θα ζουσε αν δεν επαιρνα αυτη την αποφαση...ειναι σαν να το σκοτωσα εγω...τραγικο οτι και να πω φεν θα το ξεπερασω ποτε αυτο που εγινε..δυστυχως επρεπε να παθω για να μαθω να μην εμπιστευομαι κανενα τοσο ευκολα...

Φυσικά και δεν φταις εσυ.
Εσυ εμπιστευτηκες τον ΕΙΔΙΚΟ για το γατακι σου και πιστεψες οτι εκανες το καλύτερο γι' αυτο!
Δεν φταις εσυ που μερικοι εχουν παρει πτυχεία ΝΥΧΤΑ με φεγγάρι......
Ασχολίαστη θα αφήσω την "πρακτική" του γιατρου.
Εννοείται οτι δεν θα του πηγαινα αλλο ζωο (ουτε ΚΟΥΝΟΥΠΙ) αυτου του ...... δεν το λεω.

ΔΕΝ το σκοτωσες εσυ. Εσυ, το εσωσες απο το δρομο. Και πίστεψες οτι θα το εκανες καλα απο το ΟΤΙ ειχε (ή δεν ειχε.... ή, σου ειχαν πει πως ειχε)

Το σκοτωσε αυτος που ηταν ΕΙΔΙΚΟΣ και ως ειδικος θα επρεπε να ξερει ΤΙ να κανει και ΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ σε 2 μηνων γατι.


Προσπαθησε να ηρεμήσεις, ο καλύτερος τροπος για να ηρεμήσεις ειναι να βοηθησεις να ζησει καποιο άλλο καταδικασμένο γατάκι.

Παντως (αν σε βοηθαει καθολου) θα σου πω πως το γατακι ΑΝ δεν ησουν εσύ, δεν θα ειχε ζήσει ΟΥΤΕ 2 μηνες.


Λυπάμαι πολυ για ότι έγινε.
Αλλα οτι εγινε εγινε και δεν ξεγίνεται τωρα. Πολυ "ορθολογική" σκέψη, αλλα πίστεψέ με, σε τετοιες στιγμες, βοηθαει ο ορθολογισμός.

μονο απαραδεκτος μπορω να πω και λιγο λεω.συμφωνω με την kouix
μονο που η νυχτα ηταν χωρις φεγγαρι και δεν εβλεπαν καν που το εδιναν τετοιο πτυχιο.και αυτοι οι ανθρωποι κοιμουνται με συνειδηση οτι εκαναν το καθηκον τους?δεν ξερω αν τον πληρωσες κιολας.επρεπε να σου δωσει αποζιμιωση γιατι εφυγε μια ψυχη εξαιτιας του.θα επρεπε να ανακοινωνονται τα ονοματα τους για να ξερουν και αλλοι να μην την παθουν.(αλλα η δεοντολογια το απαγορευει)
μην κλαις, γιατι προσπαθησες γι αυτο οσο ηξερες και οσο μπορεσες.
κριμα στο ψυχουλινι που εφυγε αλλα ελπιζω εκει που ειναι τωρα να ειναι χαρουμενο,αφου ενας αχαρακτηριστος του στερησε τη ζωη 
κοντα σου.να το θυμασαι με την αγαπη σου και θα δεις πως σε ενα χρονικο διαστημα η θλιψη σου θα γινει η πιο δυνατη αγαπη για ολα τα ανημπορα πλασματα.

πολυ λυπαμαι για την απωλεια σου. εννοειται πως δεν μπορουσες παρα να εμπιστευτεις τον κτηνιατρο που υποτιθεται οτι ειναι ο ειδικος. ιδιως οταν δεν εχεις καμια εμπειρια απο γατες για να εισαι καπως υποψιασμενη. θα ελεγα πως ενα αλλο γατακι που θα σωσεις με το να του δωσεις την αγαπη σου δε θα αντικαταστησει ποτε αυτο που εχασες απο την αλλη θα αντισταθμισει το κακο με κατι καλο... και εννοειται πως θα βρει κι αυτο μια θεση στην καρδια σας γιατι το καθε πλασμα μπορει να αγαπηθει απο μια καρδια που μπορει να αγαπησει...
οσο για τον κτηνιατρο διαφωνω με την πρακτικη να μη δημοσιοποιουνται ονοματα και ετσι διαιωνιζονται τα λαθη που μπορει να αποβουν μοιραια..

Kαλη ανάπαυση στο γατάκι

Δεν ειναι δικο σου το φταίξιμο, προσπαθησες να το σώσεις !!