Αδέσποτο γατάκι για υιοθεσία στο Βολο

Γεια σε όλους χτες το βράδυ βρήκα ένα μικρό γατάκι στην άκρη του δρόμου φοβισμένο. Δε νιαουριζε καθόλου κ ήταν σχετικά δίπλα στα αυτοκίνητα που περνούσαν. Το πήρα αγκαλιά και το ηρέμησα, δεν ξέρω ποσών ημερών είναι, θα υποθέσω 3 εβδομάδων? Χτύπησα τα κουδούνια στη γειτονιά αλλά κανείς δεν το είχε ξαναδεί. Περίμενα μισή ώρα εκεί γύρω φωναζοντας για καμιά γατούλα αλλά τίποτα. Το ένα το ματάκι του σχεδόν το έχει χάσει, το άλλο είναι θολό. Ευτυχώς βρήκα τον κτηνίατρο καθώς έκλεινε κ του ρίξε μια ματιά. Το ψεκασαμε για ψύλλους κ το τάισα στο σπίτι κονσέρβα. Σήμερα το ξαναπήγα για κανονική εξέταση. Έχει κάποιο μικρόβιο στα μάτια, του ρίχνω σταγόνες μόνο στο ένα το οποίο είναι πιθανό να σωθεί. Θα το ξαναπαω σε μία εβδομάδα.
Το θέμα είναι ότι ήδη έχω δύο γατιά στο σπίτι, θηλυκό και αρσενικό. Δεν μπορώ να το αναλάβω διότι λόγω της δουλειάς μου ταξιδεύω κάθε εβδομάδα. Τα άλλα δύο γατιά μου είναι αρκετά ανεξάρτητα. Σε αυτή τη φάση το έχω στην αυλή, υπάρχει κίνδυνος να βγει στο δρόμο αν κ προσπάθησα να καλύψω την πόρτα. Τρώει πολύ καλά, είναι λίγο πιο χαρούμενο σήμερα, ζητάει χαδακια . Από ότι έχω καταλάβει βλέπει σκιές και τρομάζει εύκολα του αξίζει ένα σπιτάκι, είναι ήσυχο κ θα γίνει υπέροχος γατούλης! Επειδή έχει αυτό το πρόβλημα με τα μάτια του φοβάμαι ότι ίσως δεν τα καταφέρει έξω όπως τα άλλα αδέσποτα, παρόλο που τα ταιζω όλα όσα έρχονται στην πόρτα μου. Υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται ή έχετε κάποια συμβουλή με βάση την εμπειρία σας στη φροντίδα τους?

καλησπερα σας και πρωτα απ'ολα μπραβο σας που δεν αδιαφορησατε αλλα αντιθετα το φροντισατε.
εγω θα ελεγα να βαζατε μια αγγελια σε site οπως η χρ.ευκ., το i-pet και αλλα που δημοσιευουν αγγελιες ζωων ,αφου βεβαια το τραβηξετε φωτογραφιες και τις δημοσιευσετε.ειναι βασικο το να υπαρχει εικονα.ευχομαι καλη επιτυχια

Καλησπέρα και απο μένα συμφωνώ απολυτα με την belezza, χρειάζονται φωτογραφιες οπωσδήποτε. Το φάρμακο βάζε το και στα δύο ματια μεχρι να το ξαναπας.

Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας κ πραγματικά το εκτιμώ! Όντως τώρα βάζω τις σταγόνες και στα 2 μάτια. Είχα βέβαια μια άσχημη περιπέτεια χτες με το ψιψινι μου , δεν θα πω περισσότερα γιατί θα στεναχωρηθουν όλοι οι φιλοζωοι τώρα είναι καλά, περιμένω να φτιάξει το ματάκι κ να αρχίσει να βλέπει καλύτερα. Σκεφτήκαμε να την κρατήσουμε στην πίσω αυλή και να μην ψάξω για υιοθεσία. Ξέρετε πόσο περίπου καιρό θα πάρει η βελτίωση της όρασης? Είναι το κλασικό μικροβιο που προσβάλει τις γάτες είπε η κτηνίατρος κ θα βελτιωθεί όσο μεγαλώνει μου είπε, αλλά τίποτα πιο συγκεκριμένο. Ούτε ξέρω πόσο καιρό θα πρέπει να βάζω τις σταγόνες. Κάθε πληροφορία σας βασισμένη στην εμπειρία σας θα βοηθήσει! Ευχαριστώ πολύ

Πρεπει να επανεξετάσει τα μάτια για να ξέρεις ποτε να σταματήσεις , πρεπει να μην βγάζει πυώδεις εκρισεις αλλα δεν σημαινει οτι δεν έχει κανει και ζημια στο ένα ματι, αφου λες οτι μπορει να το χάσει. Το ένα ματι κολλαει το αλλο για αυτο βάζουμε και στα δύο. Ειναι σιγουρο οτι δεν εχει το ζωάκι αλλο συμπτωμα ρινοτραχειτιδας,α αναπνευστικα μυξες κλπ?

Δεν έχει μυξες , ούτε πύον στα ματάκια του. Το ένα μάτι έχει χαθεί είναι σαν τρύπα, το άλλο είναι θολό, σαν μια άσπρη ασπίδα να το καλύπτει. Αυτό το προκαλεσε το μικρόβιο. Η κτηνίατρος λέει ότι αυτή η θολούρα θα μικρύνει έως ότου μείνει μια κουκίδα, παρόλα αυτά θα μπορεί να βλέπει τότε. Μάλλον θα το πάω αύριο, ελπίζω να έχει ευχάριστα να μου πει διότι δεν μπορώ να καταλάβω αν βλέπει καλύτερα ή κινείται πιο άνετα επειδή συνήθισε το χώρο.

Ε αφου έχει χαθει το ματι τοτε τι να βαζεις... Πηγαινε το να το δει. Αν εχει ακομα τοση θολουρα θα έχει δρομο .....

Τι έγινε με το γατάκι σου? Η Μπαλού μου είναι παρόμοια περίπτωση με τη δική σου. Τη βρήκα μικρή με ένα μόνο μάτι, το οποίο ήταν θολό, σα να το σκέπαζε μια μεμβράνη.

Ήμουν σίγουρη ότι βλέπει κάτι γιατί κινιόταν στο χώρο με μεγάλη άνεση μετά από λίγες ημέρες. Την πήγα και σε απλούς κτηνιάτρους και σε γατοφθαλμίατρο και μου είπαν ότι δεν βλέπει τίποτα. Και οι 3 γιατροί μου είπαν ότι το μάτι που υπάρχει ίσως στο μέλλον χρειαστεί εγχείριση (αφαίρεσης), αν αρχίσει και την πονάει αλλά ότι αυτό θα το καταλάβω αν δω αλλαγές (δάκρυα ή αλλαγές στην εμφάνιση).

Πιστεύω πως δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για υιοθεσία, αλλά γιατί να μη δοκιμάσεις?

Αν πρόκειται να την κρατήσεις στην πίσω αυλή η συμβουλή μου είναι να βάλεις παντού ψηλό πλέγμα αν γίνεται γιατί, τουλάχιστον στην περίπτωσή μου, η τυφλότητα δεν εμποδίζει τη Μπαλού να κάνει ό,τι όλες οι γάτες, να τρέχει και να σκαρφαλώνει παντού (της αρέσει πολύ η κατακόρυφη κίνηση). Ακόμα και το πλέγμα δεν είναι απόλυτα ασφαλές γιατί θα σκαρφαλώνει.Το θέμα είναι το γατί σου να μη βγει στο δρόμο, γιατί τότε δύσκολα θα επιβιώσει από τα αυτοκίνητα .Εδώ είναι δύσκολο για τα γατιά που βλέπουν.

Αν σκέφτεσαι να την πάρεις στο σπίτι (το εύχομαι), πρέπει να σου πω ότι η μόνη επιπλέον έννοια που πρέπει να έχεις σε σχέση με μια γάτα που βλέπει είναι:
α) να μην την αφήνεις μόνη στο μπαλκόνι, εκτός αν το πλέγμα επεκτείνεται ως πάνω (κάτι που μπορεί να ισχύει και για μια γάτα που βλέπει) και
β) ίσως (αν στο πει ο κτηνίατρος) να καθαρίζεις που και που με φυσιολογικό ορό και βαμβάκι την τρυπούλα που ήταν το μάτι. Κι αυτό συνηθίζεται εύκολα και από εσένα και από τη γάτα.

Το αισθητικό θέμα ξεπερνιέται πολύ γρήγορα και από εσένα και από τον περίγυρο. Εγώ στην αρχή στενοχωριόμουν που την έβλεπα και οι δικοί μου (από τη στενή και ευρύτερη οικογένεια) μου έλεγαν "τι θα το κάνεις αυτό το γατί, πώς θα ζήσει". Μερικοί, αν και φιλόζωοι, μου έλεγαν να σκεφτώ για ευθανασία.

Τώρα όλοι την αντιμετωπίζουν ως κανονική γάτα. Ακόμα και τα παιδιά και οι φίλοι τους (κάτι που με χαροποιεί πολύ, η ισότιμη αντιμετώπιση ζώων με ειδικές ανάγκες είναι θέμα εκπαίδευσης)

Η Μπαλού , αν και άγρια όταν τη βρήκα, γνωρίστηκε με την άλλη μου γάτα (ακολουθώντας όλα τα βήματα που διάβασα στα sites), παρόλο που ο κτηνίατρος με είχε απογοητεύσει ότι δεν θα τα καταφέρω παρά μόνο αν η άλλη μου γάτα είναι ήσυχη (που δεν είναι!). Αν και μάλλον ο χαρακτήρας της είναι πολύ δυναμικός, σε εμένα η Μπαλού είναι πιο υπάκουη από όποια γάτα έχω γνωρίσει, κάνοντας πολύ υπομονή στον καθαρισμό του "ματιού" της (που και αν δε γίνεται πολύ συχνά δεν τρέχει και τίποτα), δέχεται το λουράκι (γουργουρίζει κιόλας όταν της το φοράω γιατί ξέρει ότι με αυτό θα βγει στο μπαλκόνι).

Συγγνώμη αν σε κούρασα, αλλά προσπάθησα να εξηγήσω ότι η ζωή με μια τυφλή γάτα δεν είναι αδύνατη ούτε πρέπει να θυσιαστείς γι' αυτή. Κανείς δεν το είχε εξηγήσει σε εμένα (παρόλο που είχα σχετική εμπειρία με άλλη γάτα με διαφορετική αναπηρία), έπρεπε να το ανακαλύψω μόνη μου και μέχρι να το ανακαλύψω είχα αγχωθεί πολύ χωρίς τελικά λόγο.