Μιλού, ο μικρός μαχητής

Ο μικρός Μιλού που λέτε είναι ένα από εκείνα τα γατουλάκια θαύματα.
Περίπου δύο μηνών πλέον ζει κάτω από το σπίτι μας.
Εμφανίστηκε στα κλεφτά ένα βράδυ πριν από κανένα μήνα, σε περίοδο που φιλοξενούσαμε άλλο γατάκι.
Αγριμάκι αρχικά, περιπλανήθηκε καμιά βδομάδα κατά μήκος του δρόμου μπροστά από το σπίτι μας, από αμάξι σε πυλωτή και ξανά σε άλλο αμάξι, κλαψούριζε αλλά δεν πλησίαζε με τίποτα.
Το άφηνα μόνο πατεδάκι όπου άκουγα το κλάμα του και μετά από μακριά τον έβλεπα να το παίρνει και να εξαφανίζεται κάπου αλλού για να το φάει.
Λίγες μέρες μετά την πρώτη του εμφάνιση τον είδα πολύ άσχημα χτυπημένο στο κεφάλι. Άσχημα όμως..Δεν μπορούσα να τον πιάσω όμως κι αφού τουλάχιστον έτρωγε ξεκίνησα με υπομονή τη διαδικασία της εξημέρωσης.
Έφτασε στο σημείο να τρώει ενώ είμαι δίπλα, ενώ εν τω μεταξύ υιοθετήθηκε η φιλοξενούμενη μικρή μας. Τότε είπα πως ήρθε η ώρα του. Τον μάζεψα και πήγε στο γιατρό. Το τραύμα του ήταν ακόμη άσχημο, αλλά έδειχνε σημάδια βελτίωσης.
Έμεινε εκεί περίπου μιαμιση βδομάδα.
Όταν επέστρεψε τον άφησα κάτω από το σπίτι στο σημείο που ταϊζω που είναι ήσυχα κι έχει πολλά σημεία να κρυφτεί.
Πράγματι έκανε σπίτι του το εγκαταλελειμένο σπίτι εδώ μπροστά, του πήγα και φωλιά..τη σνόμπαρε, έφτιαξε τη δική του στη στέγη του σπιτιού και για λίγες μέρες έτρωγε μαζί με τα υπόλοιπα με μεγάλη όρεξη.
Τα κατάφερε ο μαχητής μου όλα αυτά μοναχούλης σε τόσο μικρή ηλικία!

Από τη σκεπή να φανταστείτε κατεβαίνει τόσο άτσαλα! Μέχρι ένα σημείο καλά βάζοντας νυχάκια και μετά πηδάει και πέφτει όπως να'ναι στα φύλλα κάτω γιατί ακόμη δεν έμαθε να προσγειώνεται καλά. Ο μικρουλάκος μου όμως έχει σοβαρό θέμα με τα παράσιτα, έχει και ταινίες όπως διαπίστωσε ο κτηνίατρος και παρά το γεγονός ότι κάνουμε αγωγή αποπαρασίτωσης. Παίρνει χαπάκι συνέρχεται μια μέρα ξαναπρήζεται και πάει λέγοντας. Περίπου 2 εβδομάδες είμαστε έτσι, αλλά τις τελευταίες μέρες ο μαχητής μου δεν τρώει καλά και με στενοχωρεί.
Πάλεψε τόσα πολλά!
Κατεβαίνω πρωί βράδυ γι'αυτόν. Βρήκα και τρόπο να μπαίνω στο παλιόσπιτο το πρωί, το βράδυ είναι αδύνατον.
Τον παίρνω αγκαλιά και τις μέρες που έβρεχε καθόμουν από πάνω του να φάει δίχως να βραχεί, μόνο αυτό του έλειπε, μια σταλίτσα είναι!
Δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό τρώει λίγο από το χέρι μου, αλλά χθες μόνο ζουμάκι έγλυψε, σαν να μη μπορούσε να φάει..δεν ξέρω.
Αύριο θα τον ξαναπάω στο γιατρό γιατί με προβλημάτισε.

Κάποιες φορές τα παράσιτα προκαλούν και ανορεξία απ'όσο διάβασα έτσι δεν είναι; Ελπίζω να είναι αυτή η αιτία και να καταφέρουμε να το αντιμετωπίσουμε. Είναι όντως μαχητής θέλω τόσο πολύ να τα καταφέρει! Τόσο μικρούλης κι όμως τόσο φοβερός! Δυο μέρες τώρα μόνο αγκαλιές θέλει το μαϊμούνι μου! Και γουργουρίζει ασταμάτητα αφού βολευτεί στην αγκαλιά.

Τη θετική σας ενέργεια χρειαζόμαστε! Να πάνε όλα καλά!

Καμιά ευοίωνη πρόβλεψη; Καμιά άλλη ιδέα για την περίπτωσή του έχει κανείς; Κάτι αισιόδοξο..δεν ξέρω. Γιατί όταν σταματάνε να τρώνε τα μικρά, συνήθως είναι άσχημα τα πράγματα..δεν μπορώ άλλα άσχημα.

Ορίστε κι ο μικρός Μιλού, ο σταλίτσας μου, δείτε τι γλυκάκι είναι!

καλα το σκεφτηκες, αυριο με το καλο στο γιατρο... ειναι το μονο που μπορω να σκεφτω για τον μικρουλη.. να πανε ολα καλα ευχομαι οοολη τη ψιψοσπιτοενεργεια μας σας στελνουμε για το γατουλη!!

Έφαγε!!Μια μεγάλη χαρά από ένα μικρό γατούλη!

Σήμερα βγήκε τρέχοντας μέσα από το παλιόσπιτο και ήρθε και χώθηκε στις κροκέτες, εκτοπίζοντας μάλιστα κάποια από τα μεγάλα! Τον άκουσα να κάνει λίγο τσικι τσίκι άρα έφαγε μερικές.

Σύνηθως αφού περάσω και από τα 4 σημεία που ταϊζω ξαναγυρνάω στο σημείο του μικρού για να τον δω και τελευταία να τον ταϊσω ιδιαιτέρως. Σήμερα δεν επέστρεψα, οπότε δεν ξέρω πόσο καλά έφαγε ακριβώς, αλλά σημασία έχει ότι πήγε στο φαγητό μόνος του. Είπα να μην επέμβω για να γίνεται σιγά σιγά πιο ανεξάρτητος.
Θα τον δω και το πρωί να τον ξαναταίσω και καλού κακού λέω να τον ξαναπάω στο γιατρό, ας τον δει λιγάκι!
Ουφ μια ανάσα!

μπραβο στο μικρουλη μιλου. θα τα καταφερει μην ανησυχεις. βεβαια παντα ανησυχουμε για τα αδεσποτακια που δεν εχουμε τη δυνατοτητα να τα υιοθετησουμε αλλα αυτα εχουν αλλες δυναμεις και εστω με μια μικρη φροντιδα τα καταφερνουν

Ο μικρούλης μου επανήλθε! Και χθες έφαγε πάλι αρκετά καλά και σχετικά λαίμαργα εκτοπίζοντας τα μεγάλα.
Δεν τον πήγα τελικά στο γιατρό, αφού συνήλθε. Συνεχίζω αποπαρασίτωση.

Λέω να τον πάω από βδομάδα, να έχει πάρει λίγο τα πάνω του και να κάνουμε κι εμβόλιο αν γίνεται. Δυό μέρες έφαγε καλύτερα κι έδειξε γατάκι ο αγαπούλης μου!

Χθες με σκλάβωσε ο μικρούλης πάλι..
Καταρχάς μου ήρθε ο μισός μπλε! Ποιος ξέρει που έπεσε, τον καθάριζα πόση ώρα με μαντηλάκια.
Χώθηκε μετά αγκαλιά, γουργούριζε ασταμάτητα, και χώθηκε κάτω από το μπουφάν μέχρι πίσω στην πλάτη μου, το μαμουνάκι, νύχι ούτε για δείγμα! Πως κρατιόταν απορώ! Και δεν μπορούσα να το ξεκολλήσω με τίποτα. Όταν κατάφερα και τον έβγαλα μέσα από το μπουφάν κι ενώ νιαούριζε για να μη τον αφήσω τον κράτησα για λίγο στα χέρια μου..,δυο χουφτίτσες είναι μόνο, κι αναστέναξε! Αναστέναξε το πουλάκι μου! Δεν αναστενάζουν συχνά τα γατιά, αλλά όταν το κάνουν... Ήταν ξεκάθαρο.."Μη μ'αφήνεις.."Ακόμη δεν ξέρω πως κατάφερα να τον αφήσω και να ανέβω σπίτι. Ούτε σήμερα ξέρω με τι καρδιά θα τον αφήσω πίσω..
Άλλη μια από αυτές τις περιπτώσεις γατιών που σε διαλέγουν, ακόμη εξαφανίζεται παρουσία άλλων ανθρώπων.

Μόνο να τον συνεφέρω εντελώς και θα προσπαθήσουμε να βρούμε σπιτάκι. Ο μικρός μου μαχητής!! Λιώνω με το γατούλη αυτό, λιώνω!

Βλέπω αυτή την υπέροχη φάτσα και σκέφτομαι ότι δικαιολογημένα λιώνεις, μαυροασπράκι άλλωστε
Στέλλα ίσως αξίζει να κάνεις την προσπάθεια σου για υιοθεσία.Μπορεί τέτοιες φατσούλες να δείχνουν κοινές όμως είναι λατρεμένα, πανέξυπνα, ιδιαίτερα πλάσματα.

Θα την κάνω την προσπάθεια ναι! Έχει πολύ καλό χαρακτήρα ο μαχητής μου και πολύ γερή κράση τελικά, τόσα πέρασε!
Να τον βγάλω μερικές πιο καλές φωτογραφίες θέλω, αλλά η που θα είναι αεικίνητο ή που θα'χει χωμένο το μουτράκι του στην αγκαλιά μου!

Θα με σκάσει όμως ο μικρός με τις περιπέτειες! Χθες το βράδυ πάλι μπλε μου ήρθε, ενώ τον είχα καθαρίσει! Πρέπει να ψάξω που μπαίνει κι αν έχω πρόσβαση να το τακτοποιήσω. Αν είναι καμιά λακούβα με χρώματα λέω να ρίξω άμμο (;; κάτι τελοσπάντων να μην πηγαίνει. Αλλά δεν μπορώ να φτάσω πιο μέσα στο παλιόσπιτο που ζουν. Ποιος ξέρει τι βρήκε;! Και του χω και φωλιά και δεν κάθεται το μικρό ζουλάπι. Αλλά με ανησυχεί, αν καθαρίζεται συνέχεια από χρώματα...καταλαβαίνετε.

Θα τον δω και σήμερα κι αύριο το μεσημέρι που θα έχει ησυχία αλλά και φως θα κατέβω να ψάξω

Αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι ότι πρώτη φορά μετά το τάισμα στην αγκαλιά, όπου τρώει κονσερβούλα από το χέρι μου, βγήκε, ανέβηκε στο χέρι μου, επεξεργάστηκε τα υπόλοιπα και κατέβηκε μόνος του και ξαναπήγε μαζί τους στις κροκέτες! Η πρώτη του οικειοθελής κίνηση κοινωνικοποίησης! Ένιωσε επιτέλους λίγη σιγουριά.
Εννοείται πως θέλω να γίνεται σιγά σιγά πιο ανεξάρτητος, θα του χρειαστεί πολύ αν δε βρούμε σπιτάκι.

Αχ, αγαπουλίνος μου!

Θα με σκάσει αυτός ο πιτσιρίκος!
Πάλι μπλε μου ήρθε ρε παιδία!

Δεν εντόπισα που πάει και μπαίνει το σκασμένο!
Έχει μερικές μέρες όμως αυτή η δουλειά και έχει αρχίσει να με ανησυχεί.
Υποθέτω πως ότι κι αν είναι δεν είναι τοξικό, αφού λειτουργεί μια χαρά, αλλά και καλό δε γίνεται να είναι!
Τρώει, πίνει, κοινωνικοποιείται, όλα τα υπόλοιπα φυσιολογικά.
Τα ποδαράκια του όμως έχουν στίψει, δεν καθαρίζει πια με τα μαντηλάκια.

Σκέφτομαι να τον ανεβάσω σπίτι ένα πρωί να τον κάνω μπάνιο, αλλά φοβάμαι δεδομένων των συνθηκών με την έξαρση της FIP στη γειτονιά.
Λέω να μαζέψω τα κορίτσια σε ένα δωμάτιο, να τον μπανιαρίσω, να τον στεγνώσω και ξανά κάτω. Μέτα καθάρισμα με χλωρίνες το μπάνιο.
Ε δεν πιστέυω πια να δημουργηθεί πρόβλημα, δεν είναι αερομεταφερόμενη η FIP. Τι λέτε;

Θα κάνω άλλη μια απόπειρα να εντοπίσω που λερώνεται..
Μα τη μικρή μας ζούγκλα εδώ μπροστά! Από τη μια δίνει σπίτι σε τόσα ζωντανά, από την άλλη μ'έχει βάλει πολλάκις σε μπελάδες!

Εντάξει έχει και την ελαφρώς αστεία του εκδοχή αν το πάρει κανείς λίγο πιο ανάλαφρα..είναι σαν μικρός εξωγήινος! Βγαίνει πλέον άνετος, χαριτωμένος και μπλε! Πόσο χαριτωμένος!

δειξε μας μια blu εκδοχη του μικρου.

Α! Καλά θα τον απαθανατίσω σίγουρα!
Την Τετάρτη το πρωί είμαι σπίτι, οπότε θα τον ανεβάσω για μπανάκι και θα σας τον δείξω! Σήμερα ακόμη μωρομάντηλα για τα πολλά.
Κι ελπίζω να ξεβάψει αρκετά..γιατί τι θα βάλουμε στην αγγελία..
"Χαρίζεται μπλέ γατάκι.." Φαντάζομαι ότι τουλάχιστον θα τραβήξει την προσοχή!

για οσους μας εχουν ζαλισει με τα ρατσατα ,σπανια ρατσα blu carcat and the old house συλλεκτικος που δεν εκτρεφεται πια

Έτσι!!!

Πολύ καλά τα λες belezza μου!

Αντέ ντε, να δω που θα βρουν τέτοιο γατούλι!

Σήμερα ξεπόρτισε το μπλε αγόρι μου!
Είναι τόσο μα τόσο γλυκουλάκος!!

Κατεβαίνω για τάισμα και κλασσικά μαζεύτηκαν όλα να με πανε συνοδεία ως τα πιάτα τους και ξαφνικά βλέπω και μια σταλίτσα ανάμεσά τους! Ήταν ο Μιλού βεβαίως, ο οποίος με το που τον είδα έκανε το χαρακτηριστικό του πλεον για μένα "Νιααααου" και τσουπ τσουπ ήρθε ο μικράκος ως τα πιάτα.
Σταμάτησαν οι βροχές και ξέβαψε αρκετά, οπότε δεν ξέρω αν θα προλάβω να τον προωθήσω ως "συλλεκτικό" μπλε ηλεκτρίκ. Τελικά κάπου βαφόταν τις μέρες που έβρεχε ποιος ξέρει!

Χαίρομαι πάρα πολύ να τον βλέπω κάθε μέρα να τα καταφέρνει και καλύτερα και να κοινωνικοποιείται!
Σήμερα ήταν μαλακός ο καιρός και μετά το τάισμα έκατσα και για παιχνίδι, καθόταν κι αυτό ανάμεσά τους και παρακολουθούσε, σήμερα αυτό το γατουλάκι έμοιαζε χαρούμενο στ'αλήθεια!
Εννοείται πως κάναμε και γουργουριστές αγκαλιές όσο έπαιζαν τα μεγάλα.

Ο Μιλού μου θυμίζει νήπιο..φεύγει όταν πάω να τον πιάσω, τον αφήνω στην ησυχία του, έρχεται μόνος του, τον παίρνω αγκαλιά "γουρο γουρ", μου θυμίζει αυτό το "Όοοχι ρε μαμά" το ντροπιάρικο που κάνουν τα πιτσιρίκια μπροστά στους φίλους τους

Επίσης κατέληξα πως είναι ασυζητητί αγόρι για σαλόνια..
Ξέμεινα από κροκέτες και αναγκαστικά κατέβασα αυτές των δικών μου..(κλαίω λίγο τώρα, αλλά χαλάλι) ο μικρός έφαγε του σκασμού! Του σκασμού όμως, πήγε και ξαναπήγε και ξαναπήγε κι έκανε πάλι μια κοιλίτσα τεράστια.
Το αγόρι αυτό ξέρει από ποιότητα φαίνεται!

Αυτά που λέτε τα νέα του μικρού μου μαχητή!