Πριτσίνι και Αλλιθωράκης

Σημερα βρηκα το κουραγιο να μοιραστω τα νεα μου μαζι σας, εφυγε το Πριτσινι, η μεγαλυτερη σε ηλικια μετα την Ψιψα γατουλα μας. Η αγαπημενη της κορης μου που την εσωσε μωρο οταν ουρλιαζε διεκδικωντας τη ζωη της παρατημενη απ τη γατομαμα της εξω απο την πορτα μας... Η Πριτσινου η Πριτσινι, οπως της εμεινε το ονομα, ηταν η πιο καλη γατα του κοσμου. Δεν ειμαι κουκουβαγια οτι το δικο μου ηταν το καλυτερο. Απλα, αντικειμενικα, ηταν η καλυτερη γατα του κοσμου. Αδιαμαρτυρητα την επλενε η κορη μου, της εκοβε νυχια, της ελεγε εκει κατσε και καθοταν. Αδιαμαρτυρητα δεχονταν καθε νεο μελος στην γατοοικογενεια αφου αυτη ηταν επι της υποδοχης καθε κατατρεγμενου πλασματος που μαζευοταν στο σπιτικό μας. Ηταν απο μωρο ενα καχεκτικο πλασματακι, με θολη οραση (απο παλια ρινοτραχειτιδα) στραβη σπονδυλικη στηλη και λεπτουλα παντοτε, γιατι ηταν πολυ αρρωστη οταν διασωθηκε. Ηταν το στηριγμα και το παρεακι της κορης μου απο την εφηβεια της, τις πανελλαδικες, τα φοιτητικα διαβασματα μεχρι την ενηλικη πια ζωη της... Πριν μηνες αρρωστησε, επαψε να τρωει και εχασε αρκετο απο το τριχωμα της, η διαγνωση ηταν βλαβη σε συκωτι και παγκρεας. Μηνες φαρμακευτικης αγωγης ως την ημερα που πλεον τιποτα δε μπορουσε να γινει... Το Πριτσινι μας ηταν ενα ευτυχισμενο και ευγνωμον γατι μεχρι την τελευταια στιγμη της ζωης της... Ετοιμοθανατη στην αγκαλια μας γουργουριζε ευτυχισμενη... εφυγε αθορυβα γλυκα και ηρεμα οπως ηταν ολη της η ζωουλα. Δεν εχω αλλα λογια να πω. Θα μας λειπει παντα. Και πανω που η ζωη αρχισε να παιρνει τους κανονικους ρυθμους της, ξαφνικα, ο Αλιθωρακης μας επαψε να τρωει. Ξεραμε οτι τον ταλαιπωρουσε μια ουρολοιμωξη, ειχε παρει αντιβιωση και υποτροπιασε. Και πανω που ειχαμε λαβει τα αποτελεσματα της καλλιεργειας ουρων, επαψε να τρωει και εννοειται δεν μπορουσα να του δωσω την αντιβιωση. Τον πηγα στο ιατρειο εσπευσμενα, στο τηλεφωνημα μου της επομενης εμαθα οτι εφαγε και ηταν καλυτερα, και την ακριβως επομενη ημερα με παιρνει η κτηνιατρος με τα δυσαρεστα νεα. Ο μικρος μας εγινε μπλε (στη γλωσσα) και εμεινε επιτοπου επανω στο κρεβατι της νοσηλειας. Επειδη ο θανατος του ηταν ενα μεγαλο ερωτηματικο, καναμε νεκροτομη και διαπιστωθηκε αιμορραγια εσωτερικη και λιπος στα εσωτερικα οργανα που παραπεμπουν σε εικονα παγκρεατιτιδας. Ειναι η νοσος των σπιτικων γατιων μου ειπε η γιατρος. Τα σωζουμε απο το δρομο και πεθαινουν απο συκωτι και παγκρεας... Ειμαστε σοκαρισμενοι γιατι ο γατουλης ηταν μολις 3 με 4 ετων... Να κανω ευχελαιο, αγιασμο εξορκισμο η ολα τα παραπανω μαζι;;;

 Και για τα δυό σας αγγελούδια Κα Δάφνη.
Κουράγιο !!!!

Καλό ταξίδι να έχουν

Δαφνη μου ,τωρα μολις τα ειδα .Απιστευτο .Για το Πριτσινι τα ειχαμε πει ,ο Αλλιθωρακης ομως ? Ποσο λυπαμαι !Ειναι τοσο πικρο ,οταν νεαρα γατια φευγουν ετσι .

Δάφνη ξέρεις πόσο λυπάμαι. Μουχουν σωθεί τα λόγια πια

Καλό ταξίδι στα αγαπημένα

Το μόνο πλέον που με παρηγορεί είναι ότι τουλ έζησαν καλά με αγάπη






υγ. τον αλληθωράκι τον είχαμε γνωρίσει ????

Δάφνη μου λυπάμαι τόσο πολύ!
Τώρα πλέον δεν ξέρω,συναντιομαστε και μοιραζόμαστε τα άσχημα! Καλό τους ταξίδι, ίσως να μας παρηγορεί ότι πήραν ατελείωτη αγάπη ακόμη κι εκείνα που έφυγαν τόσο γρήγορα...

Τριτος θανατος στο γατοσπιτικο μας.... ο Κηλιδας μας, παροτι αναστηθηκε προσωρινα, κατεληξε πριν λιγες ημερες... Τελικα ο,τι και να κανει κανεις, παγκρεατιτιδα και συκωτι πειραγμενα δεν εχουν γιατρεια.. Εχασα τρια γατια μεσα σε λιγους μηνες... Μια κτηνιατρος μου ειπε οτι ειναι η νοσος των φροντισμενων , οικοσιτων ζωων... Τι να πω....