Ο Λάκης...

Μία μέρα σαν όλες τις άλλες...

Όλοι¨"παρόντες", όλοι στη δουλειά, ο Αλήτης κλασσικά πρωί-πρωί φαγητό και μετά άραγμα στον κήπο (στo βουνό από τα nylon).

Μιλάμε με την αδερφή μου (που έχει έρθει για τις μέρες του Πάσχα) για το πόσο "αδιάφορος" -για αυτήν- είναι ο Αλήτης. Την ρωτάω αν έχει δει τον Λάκη, το αγαπημένο μου αδεσποτόγατο (και 2ο αγαπημένο γατί στη ζωή μου) της απέναντι. Καλή ώρα τον προσέχει όπως κι εμείς τον Αλήτη, αλλά τον αφήνει να κοιμάται και μέσα στο μαγαζί της. Μου απαντάει πως δεν τον έχει πετύχει και της τον δείχνω σε φωτογραφία, σκεπτόμενη από μέσα μου το πόσο "ομιλητικός" και ζωηρός είναι (σε σύγκριση και ανεξάρτητα από τον Αλήτη). Κι εγώ μέρες έχω να τον δω, καλύτερα όμως, μάλλον έχει μάθει πως καλό είναι να μην περνάει τον δρόμο.

Η αδερφή μου πετάγετε στον φούρνο.
Εμείς συνεχίζουμε τη δουλειά μας, μια μέσα, μια έξω στον κήπο, σήμερα έχουμε φούρια.

Ξαφνικά, ακούω τη μητέρα μου αναστατωμένη έξω στην αυλή, να λέει κάτι που δεν καταλαβαίνω, διαισθάνομαι όμως πως έχει όμως σχέση με κάποια γάτα...τον Αλήτη, κάποια άλλη, δεν καταλαβαίνω, πετάγομαι έξω να δω...

Ο Λάκης νεκρός στο δρόμο.
Παύση.
Αίμα αρκετό.
Παύση.
Η απέναντι δεν έχει έρθει ακόμη στο μαγαζί της.
Η μητέρα μου με μία κίνηση, παίρνει ένα κομμάτι nylon και τρέχει να το μαζέψει το άψυχο σώμα του. Μία περαστική της λέει "Μπράβο στο κουράγιο σας, εγώ δεν θα μπορούσα.".
Εγώ στέκομαι μαζί με τον Αλήτη στην αυλή...

Ο Λάκης περνούσε τρέχοντας το δρόμο, πέρασε ένα αυτοκίνητο φουριόζο, η μητέρα μου αρχικά πίστεψε πως πρόλαβε να περάσει απέναντι...
Καθαρίσαμε με νερό το σημείο.

Η αδερφή μου γύρισε μετά από λίγο.
Δεν πρόλαβε όμως να δει τον Λάκη.

Λάκη να είσαι καλά εκεί που πας.
*mao mao*...ξέρει αυτός.

*mao mao*...

*mao mao*...Λακη

αντίο γατούλι!

Καλό σου ταξίδι γατούλη

mao mao αγαπούλα μου... Καλό σου ταξίδι...

Στο καλό φουκαρά Λάκη....
Στο διάολο ασυνείδητε οδηγέ.

Αμάν ρε γαμώτο με τα κωλοαυτοκίνητα..........

Αντίο καρδουλάκι........

Βετούλι έγραψε:Στο διάολο ασυνείδητε οδηγέ.

Chouzouris έγραψε:Αμάν ρε γαμώτο με τα κωλοαυτοκίνητα..........

Προφανώς ο οδηγός δεν στάματησε. :silent:



Και πριν από λίγο, στην γωνία παρακάτω, χτύπησαν δύο αυτοκίνητα. Ευτυχώς χωρίς θύματα αυτή τη φορά, μόνο υλικές -μικρές σχετικά- ζημιές.
Είναι το ΤΡΙΤΟ τρακάρισμα στη συγκεκριμένη διασταύρωση μέσα σε ΜΙΑ εβδομάδα! Παραβίαση "Stop".

Τι άλλο θα συμβεί σήμερα, να τριτώσει το κακό, αναρωτιέμαι.
:ontopic:


Πάντως ακόμη να μου φύγει το μούδιασμα...

Απαγορευτηκαν και τα σαμαράκια γμτ.....Κι εμεις στον κάθετο δρομο στο σπίτι μου έχουμε πρόβλημα.
Τελευταια δεν πάω απο εκει μετά το γατο που ειδα....

Τι κρίμα ο καημένος....
Και ό,τι μας τον είχες συστήσει τον φουκαρά....

krima...

Γμτ.... Λυπάμαι πολύ...
mao mao, Λάκη...

κριμα για τον λακη και ολα τα αλλα ζωακια που σκοτωνονονται ετσι...

^mao mao^ και χαιρετισματα στην ασπρουλα μου!! μ'αυτη να κανεις παρεα, ειναι καλη φιλη.

και να βρισεις τον τον οδηγο που σε πατησε...

Δυστυχώς κάποιοι οδηγοί δεν δίνουν καθόλου σημασία στα ζωάκια.
Λυπάμαι

mao mao Λάκη, και να δώσεις φιλάκια στο Μπομπούλη μας.

Ασπρουλα έγραψε:κριμα για τον λακη και ολα τα αλλα ζωακια που σκοτωνονονται ετσι...

^mao mao^ και χαιρετισματα στην ασπρουλα μου!! μ'αυτη να κανεις παρεα, ειναι καλη φιλη.

και να βρισεις τον τον οδηγο που σε πατησε...

PENNYM έγραψε:mao mao Λάκη, και να δώσεις φιλάκια στο Μπομπούλη μας.

Αν υπάρχει παράδεισος και πόσο μάλλον για τις γάτες, είμαι σίγουρη πως όλες εκεί θα είναι μια μεγάλη παρέα.

Kikiriki έγραψε:Δυστυχώς κάποιοι οδηγοί δεν δίνουν καθόλου σημασία στα ζωάκια.
Λυπάμαι

Εγώ μετά τον Αλήτη, έχω γίνει ακόμη πιο προσεκτική στην οδήγηση όσον αφορά σε αυτό το θέμα. Ειδικά στην γειτονιά μου, πάω σαν κότα. Αλλά πετάγονται κι αυτά, χωρίς να προσέξουν. Απλά, ΑΝ πηγαίνεις με αργή ταχύτητα υπάρχει ίσως περίπτωση να φρενάρεις.
Ο σημερινός έτρεχε (και δεν είναι ο μόνος, στον διπλής κατεύθυνσης δρόμο μπροστά μας).

Marcos έγραψε:Τι κρίμα ο καημένος....
Και ό,τι μας τον είχες συστήσει τον φουκαρά....

Ναι ρε γμτ.
Πραγματικά χθες, ζήτησα να φτιάξουν emoticon το μπλε μάτι για το μάτιασμα!

Λυπαμαι...
Καλο σου ταξιδι ψυχουλα

Πολύ λυπήθηκα...

Στο καλό γατούλη...mao mao!
Να νιαουρίσεις σ' όλην την γατοπαρέα του ουράνιου τόξου...

ΚΡΙΜΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ,ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΚΟ ΤΕΛΟΣ
ΧΘΕΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΠΟΥ ΤΑΙΖΟΥΜΕ,ΠΑΕΙ ΕΝΑΣ ΓΑΤΟΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ,ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ Ο ΟΔΗΓΟΣ ΠΑΤΑΕΙ ΓΚΑΖΙ Κ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΓΑΤΙ.ΙΣΑ ΠΟΥ ΓΛΥΤΩΣΕ.
ΤΟ ΤΕΡΑΣ!!!
και μεσα στον πανικο δεν προλαβα να παρω τα στοιχεια του

mao mao mao

Για τον Λάκη...

- Που ήταν φοβιτσιάρης πολύ στην αρχή.
- Που κυκλοφορούσε με την ουρά συνεχώς σηκωμένη ψηλά, σαν κεραία.
- Που το άσπρο του μαλακό τρίχωμα άφηνε τρίχες στα παντελόνια μου και δεν με πείραζε.
- Που ήταν όλο σκέρτσο και τσαχπινιά.



- Που ήταν ο πρώτος φίλος του Αλήτη, κι ας μην του έδινε εκείνος σημασία.
- Που ήταν μεγάλο πειραχτήρι και τόσο μικρός που έμπαινε κάτω από τις παλέτες για να πειράξει τον Αλήτη.



- Που έπαιζε ποδόσφαιρο μόνος του με το μπαλάκι.
- Που ανέβαινε ψηλά στο πεύκο της αυλής για να κυνηγήσει τα πουλιά (και κατέβαινε μόνος του).
- Που τον περνούσα αγκαλιά απέναντι γιατί δεν ήθελα να περνάει μόνος του τον δρόμο.
- Που την μέρα που αρρώστησε και οι δικοί του φοβόταν μήπως τον δηλητηρίασαν, του πήγα "δώρο" μαλακή τροφή, αφού δεν ήθελε να φάει τίποτα όλη μέρα, και δεν σταμάτησε να μου γλύφει τα χέρια με όση δύναμη του είχε απομείνει από την αδιαθεσία.
- Που, την ίδια μέρα, του χάρισα το παλιό χαρτόσπιτο του Αλήτη και έδωσα τις οδηγίες του Γατόσπιτου για τα δηλητηριασμένα ζώα να ησυχάσει και η μαμά του.
- Που όταν στριφογύρναγε ανάμεσα στα πόδια μου, ο Αλήτης μου κρατούσε μούτρα.
- Που με κοιτούσε στα μάτια και μου έλεγε "μάο...μάαοοο".



- Που σκαρφάλωνε στην αγκαλιά μου, καθόταν και χουρχούριζε.
- Που έχω ακόμη το σημάδι από τα νυχάκια του ποδιού του στο δικό μου.
- Που η μαμά του μου το έλεγε πως "Ή από δηλητηρίαση θα πάει, ή από αυτοκίνητο".
- Που τον χτύπησαν μπροστά στα μάτια μας.


Λ Α Κ Η

Ax, μωρέ....

Ήμουν απο χθες κομμάτια...με αποτέλειωσες...

τωρα νιωθω σαν να ηταν δικο μου αδεσποτακι...
*μαο μα0ο0ο*, λακη! :kardoula:

Καρδούλα μου.....

Αχ, μωρέ, με πήραν τα ζουμιά... Αγάπη μου...

Τι κρίμα... Πόσο αφύσικη έχει γίνει η ζωή στην πόλη, που μια γάτα δεν προλαβαίνει να διασχίσει το δρόμο επειδή κάποιος βιάζεται τόσο πολύ...

M81 έγραψε:
- Που έχω ακόμη το σημάδι από τα νυχάκια του ποδιού του στο δικό μου.