Bianca καλή αντάμωση!
+15
Katerinaki
BokSurat
Maro
PENNYM
Βετούλι
gatoras
Πούπσυ
marmanga
GiouliMant
marfot75
M81
Pepita
Ziggu
Chouzouris
Silmaril
19 απαντήσεις
Σελίδα 1 από 1
Bianca καλή αντάμωση!
από Silmaril Τρι Μάης 05, 2009 12:17 am
22 Απρίλη 2002.
Έρχονται στον κόσμο μας τέσσερα μικρά γατάκια, η πρώτη γέννα της Ρεγγίνας μου.
Φοβισμένη, κοιλοπονούσε απο τʼ απόγευμα αλλά εγώ έλειπα. Τα νερά έσπασαν ενα
λεπτό αφότου μπήκα στο σπίτι, περασμένες δέκα. Όλα καλά : Πρώτος ενας
μαυρόασπρος κουκλος, δεύτερη μια γκρίζα τιγρέ ομορφιά, Τρίτη μια ροζ-άσπρη γλύκα και τελευταίος
άλλος ένας μαυρόασπρος αντάρτης. Η Ρεγγίνα στοργική μανούλα μου τα έδειχνε με
καμάρι, κι εγώ – που τόσες γέννες είχα δει- δεν κρατιόμουν απʼ τη συγκίνηση.
2-3 μέρες δεν βγήκε απʼ την φωλίτσα τους ούτε για τουαλέτα. Το τέταρτο πρωϊνό,
πήρε ενα – ένα τα μωράκια, τα ανέβασε στο κρεβάτι μου, τα τοποθέτησε στην
αγκαλιά μου όπως κοιμόμουν κι έφυγε να παει βόλτα. Κι όταν γύρισε, ήρθε και τα
πήρε πάλι ενα- ένα και τα έβαλε στη φωλίτσα τους. Αυτό κάθε πρωί μέχρι να
περπατήσουν...Γιατί όταν περπάτησαν δεν είχαν φυσικά ανάγκη να τα φέρει η μαμά
τους, ούτε να τα καλέσω! Πέντε μήνες μαμουνιές, πέντε μήνες σκανταλιές και
τρεχαλητά ανάμεσα στα πόδια μας, πέντε μήνες η γιαγιά μου να βράζει στο ζουμί
της με μένα που ʽμπλεξε, αλλά να τα βγάλει έξω δεν τολμούσε... Οι αγγελίες που
είχα βάλει με τα ανεπαρκή μέσα που διέθετα τότε, δεν απέδιδαν. Στον έκτο μήνα η
γιαγιά πάτησε πόδι για τα καλά, γιατί κατακαλόκαιρο δεν τολμούσε νʼ ανοίξει την
πόρτα. Γιατί κατακαλόκαιρο όλο και κάποιο ζουζούνι ξεχνούσε πού είναι η άμμος
και το σπίτι μύριζε. Τα επιχειρήματα μου είχαν τελειώσει. Τα γατάκια έπρεπε να
βγούνε στην αυλή. Και βγήκαν. Κι απʼ όλα το τρίτο, η ροζοασπρούλα πριγκήπισσα,
μπήκε στο μάτι μιας γειτόνισσας και μου τη ζήτησε. Έμενε στην αποκάτω γειτονιά.
Μού ʽπε πως θα την έχει μέσα, πως θα την προσέχει, πως θα την αγαπάει. Κι απʼ
το να μείνει στην αυλή, θεώρησα καλύτερο να παει εκεί. Και την έδωσα.
Γυρνώντας στο
σπίτι περνούσα απʼ έξω απο το σπίτι της Μπιάνκας, έτσι την ονόμασε η κυρά της.
Της φώναζα απο τα κάγκελα και ερχόταν για χαδάκια. Είχε μεγαλώσει πολύ, θα
γινόταν μεγαλόσωμη σαν τη μάνα της. Κάποια στιγμή έμαθα οτι γέννησε κιόλας,
είδα και τα μωρά...Της λεω της κυράς «Ε στείρωσέ την τώρα, αλλιώς θα γεμίσεις
γατιά» Της μίλησα στη γλώσσα της, μπας και καταλάβει...Αλλά δεν κατάλαβε...
(συνεχίζεται)
Έρχονται στον κόσμο μας τέσσερα μικρά γατάκια, η πρώτη γέννα της Ρεγγίνας μου.
Φοβισμένη, κοιλοπονούσε απο τʼ απόγευμα αλλά εγώ έλειπα. Τα νερά έσπασαν ενα
λεπτό αφότου μπήκα στο σπίτι, περασμένες δέκα. Όλα καλά : Πρώτος ενας
μαυρόασπρος κουκλος, δεύτερη μια γκρίζα τιγρέ ομορφιά, Τρίτη μια ροζ-άσπρη γλύκα και τελευταίος
άλλος ένας μαυρόασπρος αντάρτης. Η Ρεγγίνα στοργική μανούλα μου τα έδειχνε με
καμάρι, κι εγώ – που τόσες γέννες είχα δει- δεν κρατιόμουν απʼ τη συγκίνηση.
2-3 μέρες δεν βγήκε απʼ την φωλίτσα τους ούτε για τουαλέτα. Το τέταρτο πρωϊνό,
πήρε ενα – ένα τα μωράκια, τα ανέβασε στο κρεβάτι μου, τα τοποθέτησε στην
αγκαλιά μου όπως κοιμόμουν κι έφυγε να παει βόλτα. Κι όταν γύρισε, ήρθε και τα
πήρε πάλι ενα- ένα και τα έβαλε στη φωλίτσα τους. Αυτό κάθε πρωί μέχρι να
περπατήσουν...Γιατί όταν περπάτησαν δεν είχαν φυσικά ανάγκη να τα φέρει η μαμά
τους, ούτε να τα καλέσω! Πέντε μήνες μαμουνιές, πέντε μήνες σκανταλιές και
τρεχαλητά ανάμεσα στα πόδια μας, πέντε μήνες η γιαγιά μου να βράζει στο ζουμί
της με μένα που ʽμπλεξε, αλλά να τα βγάλει έξω δεν τολμούσε... Οι αγγελίες που
είχα βάλει με τα ανεπαρκή μέσα που διέθετα τότε, δεν απέδιδαν. Στον έκτο μήνα η
γιαγιά πάτησε πόδι για τα καλά, γιατί κατακαλόκαιρο δεν τολμούσε νʼ ανοίξει την
πόρτα. Γιατί κατακαλόκαιρο όλο και κάποιο ζουζούνι ξεχνούσε πού είναι η άμμος
και το σπίτι μύριζε. Τα επιχειρήματα μου είχαν τελειώσει. Τα γατάκια έπρεπε να
βγούνε στην αυλή. Και βγήκαν. Κι απʼ όλα το τρίτο, η ροζοασπρούλα πριγκήπισσα,
μπήκε στο μάτι μιας γειτόνισσας και μου τη ζήτησε. Έμενε στην αποκάτω γειτονιά.
Μού ʽπε πως θα την έχει μέσα, πως θα την προσέχει, πως θα την αγαπάει. Κι απʼ
το να μείνει στην αυλή, θεώρησα καλύτερο να παει εκεί. Και την έδωσα.
Γυρνώντας στο
σπίτι περνούσα απʼ έξω απο το σπίτι της Μπιάνκας, έτσι την ονόμασε η κυρά της.
Της φώναζα απο τα κάγκελα και ερχόταν για χαδάκια. Είχε μεγαλώσει πολύ, θα
γινόταν μεγαλόσωμη σαν τη μάνα της. Κάποια στιγμή έμαθα οτι γέννησε κιόλας,
είδα και τα μωρά...Της λεω της κυράς «Ε στείρωσέ την τώρα, αλλιώς θα γεμίσεις
γατιά» Της μίλησα στη γλώσσα της, μπας και καταλάβει...Αλλά δεν κατάλαβε...
(συνεχίζεται)
Silmaril- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 1 + 2 μονίμως φιλοξενούμενα και ένας σκυλάκος
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : κρύο, με τόσες φυσικές γούνες τι εχω να φοβηθώ?
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Το Εκτορί της Niar...και την Στρίγγλα της Boksurat (αν δεν είχε προλάβει να την βουτήξει ο Γατοπαράδεισος...)!!!
Motto : Όταν γίνεται κάτι απο πραγματική αγάπη, είναι πέραν του καλού και του κακού- Φ. Νίτσε
Ημερομηνία Εγγραφής : 10/07/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Silmaril Τρι Μάης 05, 2009 12:17 am
9 Φλεβάρη 2004.
Μετακομίζουμε με τη γιαγιά στο σπίτι που μας νοίκιασε η κυρά που είχε πάρει τη
Μπιάνκα. Με το που πατήσαμε το πόδι μας εκεί, η γάτα μύρισε όλες αυτές τις οικείες
μυρωδιές που είχαν τα έπιπλα και μετακόμισε κι αυτή στο ισόγειο μαζί μας.
Άλλωστε, στην αυλή ζούσε πλέον, αν και αμφιβάλλω αν κοιμήθηκε περισσότερο απο
μια ντουζίνα φορές μέσα σε σπίτι απο τότε που έφυγε απο μας. Απʼ τα αδέρφια της
τα δυο μαυρόασπρα αρσενικά είχαν φύγει για πάντα, ο πρώτος- ο Φρόντο- αρρώστησε
ξαφνικά και πέθανε. Ο τελευταίος – ο Σαμ- ήρθε δηλητηριασμένος και ξεψύχησε στο
κατώφλι μας. Η Αγάπη, η γκριζούλα που ήταν και αδυναμία του Ραφαήλ, αρνήθηκε να
μετακομίσει στο νεο σπίτι. Την πήρα πολλές φορές μέχρι εκεί, αλλά δεν κλεινόταν
με τίποτα μέσα και η άλλη αυλή ήταν μόλις ενα δρόμο πιο πάνω. Έφευγε. Κι
εξαφανίστηκε μαζί με όλα τα γατιά της αυλής μας όταν φύγαμε. Η Μπιάνκα λοιπόν
ερχόταν στο σπίτι το καινούριο και καθόταν μαζί μας. Η γιαγιά μου έτρεμε μη
θυμώσει η κυρά. Γιατί να θυμώσει; Απορούσα εγώ. «Ε θα νομίζει πως της πήραμε τη
γάτα» Έχετε προσπαθήσει να αλλάξετε μυαλά σε γέρο άνθρωπο; Να τον πείσετε οτι
δεν είναι όπως νομίζει; Αν ναι, σίγουρα καταλαβαίνετε πως ο,τι και να πεις, απλά
είναι σα να μη το λες. Τσακωμοί επι τσακωμών με τη γιαγιά μου γιατί ήθελα να
εμβολιάσω τη γάτα. Γιατί ήθελα να στειρώσω τη γάτα. Γιατί σʼ ένα δωμάτιο 2 x 3 την κρατούσα να γεννήσει και ζούσαμε
«σαν τους γύφτους» «χωρίς να σκέφτομαι το παιδί μου» παρέα εγώ, ο Ραφαήλ, η
Μπιάνκα, τα ψιψινάκια της (που κάτω απο τρια δεν ήταν ποτέ) αμμολεκάνες,
παιχνίδια, βιβλία και περιοδικά...Γιατί αντιδρούσα όταν η κυρά ερχόταν και μου
έπαιρνε μια ωραία πρωία τα γατάκια απο τα χέρια, γιατί απο κάθε γέννα με το
ζόρι έδινα ενα-δυο, για να τα δώσει σε γνωστούς της που – περιέργως- είχαν ο
καθένας απο ενα τεράστιο κτήμα στας εξοχάς...Για την γιαγιά μου δεν ήταν
παράλογο οτι πονούσα και θύμωνα μʼ αυτήν την κατάσταση (των υιοθεσιών ή
«υιοθεσιών» αν προτιμάτε) αλλά το γεγονός οτι ασχολιόμουν με μια γάτα που δεν
θα έπρεπε να μʼ ενδιαφέρει αφού δεν ήταν δικιά μου, με τα παιδιά της, αφού δεν
ήταν της γάτας ΜΟΥ και οτι ξόδευα οσα λίγα χρήματα είχα και δεν είχα για ζώα
που δεν είχα καμιά δουλειά νʼ ασχολούμαι μαζί τους...Τσακωμοί επι τσακωμών, κι
ας είχε σε κάποια (ελάχιστα) πράγματα δίκιο...
(συνεχίζεται)
Μετακομίζουμε με τη γιαγιά στο σπίτι που μας νοίκιασε η κυρά που είχε πάρει τη
Μπιάνκα. Με το που πατήσαμε το πόδι μας εκεί, η γάτα μύρισε όλες αυτές τις οικείες
μυρωδιές που είχαν τα έπιπλα και μετακόμισε κι αυτή στο ισόγειο μαζί μας.
Άλλωστε, στην αυλή ζούσε πλέον, αν και αμφιβάλλω αν κοιμήθηκε περισσότερο απο
μια ντουζίνα φορές μέσα σε σπίτι απο τότε που έφυγε απο μας. Απʼ τα αδέρφια της
τα δυο μαυρόασπρα αρσενικά είχαν φύγει για πάντα, ο πρώτος- ο Φρόντο- αρρώστησε
ξαφνικά και πέθανε. Ο τελευταίος – ο Σαμ- ήρθε δηλητηριασμένος και ξεψύχησε στο
κατώφλι μας. Η Αγάπη, η γκριζούλα που ήταν και αδυναμία του Ραφαήλ, αρνήθηκε να
μετακομίσει στο νεο σπίτι. Την πήρα πολλές φορές μέχρι εκεί, αλλά δεν κλεινόταν
με τίποτα μέσα και η άλλη αυλή ήταν μόλις ενα δρόμο πιο πάνω. Έφευγε. Κι
εξαφανίστηκε μαζί με όλα τα γατιά της αυλής μας όταν φύγαμε. Η Μπιάνκα λοιπόν
ερχόταν στο σπίτι το καινούριο και καθόταν μαζί μας. Η γιαγιά μου έτρεμε μη
θυμώσει η κυρά. Γιατί να θυμώσει; Απορούσα εγώ. «Ε θα νομίζει πως της πήραμε τη
γάτα» Έχετε προσπαθήσει να αλλάξετε μυαλά σε γέρο άνθρωπο; Να τον πείσετε οτι
δεν είναι όπως νομίζει; Αν ναι, σίγουρα καταλαβαίνετε πως ο,τι και να πεις, απλά
είναι σα να μη το λες. Τσακωμοί επι τσακωμών με τη γιαγιά μου γιατί ήθελα να
εμβολιάσω τη γάτα. Γιατί ήθελα να στειρώσω τη γάτα. Γιατί σʼ ένα δωμάτιο 2 x 3 την κρατούσα να γεννήσει και ζούσαμε
«σαν τους γύφτους» «χωρίς να σκέφτομαι το παιδί μου» παρέα εγώ, ο Ραφαήλ, η
Μπιάνκα, τα ψιψινάκια της (που κάτω απο τρια δεν ήταν ποτέ) αμμολεκάνες,
παιχνίδια, βιβλία και περιοδικά...Γιατί αντιδρούσα όταν η κυρά ερχόταν και μου
έπαιρνε μια ωραία πρωία τα γατάκια απο τα χέρια, γιατί απο κάθε γέννα με το
ζόρι έδινα ενα-δυο, για να τα δώσει σε γνωστούς της που – περιέργως- είχαν ο
καθένας απο ενα τεράστιο κτήμα στας εξοχάς...Για την γιαγιά μου δεν ήταν
παράλογο οτι πονούσα και θύμωνα μʼ αυτήν την κατάσταση (των υιοθεσιών ή
«υιοθεσιών» αν προτιμάτε) αλλά το γεγονός οτι ασχολιόμουν με μια γάτα που δεν
θα έπρεπε να μʼ ενδιαφέρει αφού δεν ήταν δικιά μου, με τα παιδιά της, αφού δεν
ήταν της γάτας ΜΟΥ και οτι ξόδευα οσα λίγα χρήματα είχα και δεν είχα για ζώα
που δεν είχα καμιά δουλειά νʼ ασχολούμαι μαζί τους...Τσακωμοί επι τσακωμών, κι
ας είχε σε κάποια (ελάχιστα) πράγματα δίκιο...
(συνεχίζεται)
Silmaril- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 1 + 2 μονίμως φιλοξενούμενα και ένας σκυλάκος
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : κρύο, με τόσες φυσικές γούνες τι εχω να φοβηθώ?
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Το Εκτορί της Niar...και την Στρίγγλα της Boksurat (αν δεν είχε προλάβει να την βουτήξει ο Γατοπαράδεισος...)!!!
Motto : Όταν γίνεται κάτι απο πραγματική αγάπη, είναι πέραν του καλού και του κακού- Φ. Νίτσε
Ημερομηνία Εγγραφής : 10/07/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Silmaril Τρι Μάης 05, 2009 12:18 am
1η
Μαρτίου 2007. Δυο μέρες πριν η Μπιάνκα είχε γεννήσει για άλλη μια φορά μέσα στο
δωμάτιό μου αρχικά τρία γατάκια...Επειδή δεν μπόρεσε να κόψει τους ομφαλίους
λώρους το ένα στραγγαλίστηκε απο τα αδερφάκια του λίγη ώρα πριν ξυπνήσω απο
εναν σύντομο ύπνο μετά την ολονύκτια γέννα. Η γάτα έχει πάρει κάποιες φορές ήδη
αντιβίωση τον τελευταίο χρόνο, έχω σημάδια ήδη οτι κάτι δεν παει καλά, θέλω να
αντιδράσω αλλά η γιαγιά ανένδοτη κι εγω φιλοξενούμενη...Μέσα στην πίκρα μου για
αυτήν την τόσο άδικη απώλεια του μικρού γατιού, αντιλαμβάνομαι οτι το
προηγούμενο βράδυ δεν εμφανίστηκε καθόλου ο γιος της Μπιάνκας ο Σολ, απο
προηγούμενη γέννα που ξέμεινε τελικά εκεί, και αρχίζω νʼ ανησυχώ...Ψάχνοντας
όλη μέρα τον εντοπίζω στην αποθήκη σε αθλία κατάσταση...Πατάω επιτέλους πόδι.
Πάμε σφαίρα στον γιατρό, του κάνει μια υποστηρικτική αγωγή και μου τον δίνει
πίσω για κατʼ οίκον παρακολούθηση. Τον χωρίζω στοιχειωδώς απο τη μάνα και τα
μωρά (όλοι στο ίδιο δωμάτιο γιατί απαγορευόταν να βγουν σε άλλον χώρο του
σπιτιού) και βιώνω μια απο τις συγκλονιστικότερες νύχτες της ζωής μου. Ο Σολ
για ανεξήγητο λόγο υποφέρει πολύ, βγάζει το ποδαράκι του απο τα κάγκελα της
γατοφόρου που έχω ακουμπήσει δίπλα στο προσκέφαλό μου σε μια καρέκλα, και με
τραβάει προς το μέρος του ουρλιάζοντας. Παλεύει όλη νύχτα. Κι οταν ξημερώνει η
μέρα επιτέλους και τον βγάζω απο τη γατοφόρο, σέρνεται προς την έξοδο. Στην
εξώπορτα σταματά να σέρνεται, κείτεται στο κατώφλι σχεδόν άπνους. Η κυρά εκείνη
την ώρα περνά απʼ έξω...Του ρίχνει μια ματιά, με ρωτάει τι έχει, της υπενθυμίζω
οτι είναι άρρωστος κι οτι την προηγούμενη μέρα ήμασταν στο γιατρό, μου λεει ενα
ξερό «ε παει αυτός ψόφησε» και φεύγει... Παγωμένος ήταν ο γατούλης όταν φτάσαμε
στον γιατρό...Ακόμη κι εκείνος νόμιζε πως ήταν ήδη πολύ αργά, αφού ο σφυγμός
του γάτου ήταν ανεπαίσθητος και οι ψύλλοι ακόμα τον εγκατέλειπαν μπροστά στα
μάτια μας...Δυο εβδομάδες νοσηλείας με την μια απʼ αυτές στην απόλυτη αγωνία
για τη ζωή του αφού ήταν μόνο με ορο και αιμορραγούσε απο το έντερο...Ο
γατούλης σώθηκε τελικά χάρη στη φροντίδα του γιατρού κι ήταν αυτό που μʼ
ένοιαζε κι οχι οτι το όνομά μου γράφτηκε
στο τεφτεράκι του γιατρού. Και κάτι άλλο μετρούσε για μένα: Μετά απʼ αυτό το
επεισόδιο άνοιγε επιτέλους ο δρόμος για να μπορέσω, έστω κι αργά, να παρέχω στα
ζωάκια αυτά μια στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κτηνιατρική
φροντίδα...Γιατί ούτε οι αποπαρασιτώσεις, ούτε οι εξʼ αποστάσεως διαγνώσεις και
θεραπείες ήταν αυτό που ήθελα...Είχα καταλάβει απο την κατάσταση της Μπιάνκας
οτι η επανάσταση είχε αργήσει, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσα να της κάνω
στείρωση και εξετάσεις και να την πηγαίνω για βοήθεια όποτε δεν ήταν καλά...Και
οσο περνουσε ο καιρός αυτά τα επεισόδια γίνονταν όλο και συχνότερα...
(συνεχίζεται...)
Μαρτίου 2007. Δυο μέρες πριν η Μπιάνκα είχε γεννήσει για άλλη μια φορά μέσα στο
δωμάτιό μου αρχικά τρία γατάκια...Επειδή δεν μπόρεσε να κόψει τους ομφαλίους
λώρους το ένα στραγγαλίστηκε απο τα αδερφάκια του λίγη ώρα πριν ξυπνήσω απο
εναν σύντομο ύπνο μετά την ολονύκτια γέννα. Η γάτα έχει πάρει κάποιες φορές ήδη
αντιβίωση τον τελευταίο χρόνο, έχω σημάδια ήδη οτι κάτι δεν παει καλά, θέλω να
αντιδράσω αλλά η γιαγιά ανένδοτη κι εγω φιλοξενούμενη...Μέσα στην πίκρα μου για
αυτήν την τόσο άδικη απώλεια του μικρού γατιού, αντιλαμβάνομαι οτι το
προηγούμενο βράδυ δεν εμφανίστηκε καθόλου ο γιος της Μπιάνκας ο Σολ, απο
προηγούμενη γέννα που ξέμεινε τελικά εκεί, και αρχίζω νʼ ανησυχώ...Ψάχνοντας
όλη μέρα τον εντοπίζω στην αποθήκη σε αθλία κατάσταση...Πατάω επιτέλους πόδι.
Πάμε σφαίρα στον γιατρό, του κάνει μια υποστηρικτική αγωγή και μου τον δίνει
πίσω για κατʼ οίκον παρακολούθηση. Τον χωρίζω στοιχειωδώς απο τη μάνα και τα
μωρά (όλοι στο ίδιο δωμάτιο γιατί απαγορευόταν να βγουν σε άλλον χώρο του
σπιτιού) και βιώνω μια απο τις συγκλονιστικότερες νύχτες της ζωής μου. Ο Σολ
για ανεξήγητο λόγο υποφέρει πολύ, βγάζει το ποδαράκι του απο τα κάγκελα της
γατοφόρου που έχω ακουμπήσει δίπλα στο προσκέφαλό μου σε μια καρέκλα, και με
τραβάει προς το μέρος του ουρλιάζοντας. Παλεύει όλη νύχτα. Κι οταν ξημερώνει η
μέρα επιτέλους και τον βγάζω απο τη γατοφόρο, σέρνεται προς την έξοδο. Στην
εξώπορτα σταματά να σέρνεται, κείτεται στο κατώφλι σχεδόν άπνους. Η κυρά εκείνη
την ώρα περνά απʼ έξω...Του ρίχνει μια ματιά, με ρωτάει τι έχει, της υπενθυμίζω
οτι είναι άρρωστος κι οτι την προηγούμενη μέρα ήμασταν στο γιατρό, μου λεει ενα
ξερό «ε παει αυτός ψόφησε» και φεύγει... Παγωμένος ήταν ο γατούλης όταν φτάσαμε
στον γιατρό...Ακόμη κι εκείνος νόμιζε πως ήταν ήδη πολύ αργά, αφού ο σφυγμός
του γάτου ήταν ανεπαίσθητος και οι ψύλλοι ακόμα τον εγκατέλειπαν μπροστά στα
μάτια μας...Δυο εβδομάδες νοσηλείας με την μια απʼ αυτές στην απόλυτη αγωνία
για τη ζωή του αφού ήταν μόνο με ορο και αιμορραγούσε απο το έντερο...Ο
γατούλης σώθηκε τελικά χάρη στη φροντίδα του γιατρού κι ήταν αυτό που μʼ
ένοιαζε κι οχι οτι το όνομά μου γράφτηκε
στο τεφτεράκι του γιατρού. Και κάτι άλλο μετρούσε για μένα: Μετά απʼ αυτό το
επεισόδιο άνοιγε επιτέλους ο δρόμος για να μπορέσω, έστω κι αργά, να παρέχω στα
ζωάκια αυτά μια στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κτηνιατρική
φροντίδα...Γιατί ούτε οι αποπαρασιτώσεις, ούτε οι εξʼ αποστάσεως διαγνώσεις και
θεραπείες ήταν αυτό που ήθελα...Είχα καταλάβει απο την κατάσταση της Μπιάνκας
οτι η επανάσταση είχε αργήσει, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσα να της κάνω
στείρωση και εξετάσεις και να την πηγαίνω για βοήθεια όποτε δεν ήταν καλά...Και
οσο περνουσε ο καιρός αυτά τα επεισόδια γίνονταν όλο και συχνότερα...
(συνεχίζεται...)
Silmaril- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 1 + 2 μονίμως φιλοξενούμενα και ένας σκυλάκος
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : κρύο, με τόσες φυσικές γούνες τι εχω να φοβηθώ?
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Το Εκτορί της Niar...και την Στρίγγλα της Boksurat (αν δεν είχε προλάβει να την βουτήξει ο Γατοπαράδεισος...)!!!
Motto : Όταν γίνεται κάτι απο πραγματική αγάπη, είναι πέραν του καλού και του κακού- Φ. Νίτσε
Ημερομηνία Εγγραφής : 10/07/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Silmaril Τρι Μάης 05, 2009 12:19 am
15 Μαϊου 2007- Η
Μπιάνκα παει στον κτηνίατρο για στείρωση. Είναι πολυ αδύναμη, η Μέρενγουεν κι ο
Ράστυ μόλις έχουν δοθεί στα νεα τους σπιτάκια. Θα κάνει και εργαστηριακές
εξετάσεις για να δούμε απο τι προέρχεται η στοματίτιδα, που την είχε χτυπήσει κι
είχε ραγδαία εξέλιξη, και η εμφανής αδυναμία της. Η επέμβαση κρίθηκε
παρακινδυνευμένη απο τον γιατρό λόγω της φυσικής κατάστασης της γάτας, αλλά η
αναγκαιότητά της δεν μας άφηνε επιλογές, θα το διακινδυνεύαμε. Το επόμενο πρωϊ
η Μπιάνκα στειρώνεται, η επέμβαση ήταν καλή η ανάρρωσή της τέλεια αλλά...κατα
τη διάρκεια της στείρωσης ο γιατρός παρατηρεί αλλοιώσεις στα εσωτερικά όργανα
της γάτας. Της κάνει εξετάσεις και για FIP και τελικά είναι η μόνη λοιμώδης νόσος στην οποία βρίσκεται
θετική... Ξεκινάμε άμεσα υποστηρικτική αγωγή και υποβάλλουμε σε εξετάσεις και
τον Σολ. Κι αυτός θετικός σε FIP,
κατά τα άλλα καθαρός κι εμβολιάζεται. Η Μπιάνκα οχι, γιατί ο εμβολιασμός μπορεί
να αποβεί μοιραίος. Η στοματίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά, αλεσμένη τροφή
που ποτέ της δεν συμπάθησε... Για να φαει μʼ εσκαγε, 2-3 φορές τη μέρα καθόμουν
επι μια ωρα στο πάτωμα ξάπλα, για να κρατώ το πιάτο της Μπιάνκας να φάει...Κι
όλα αυτά όταν ήταν να την ταϊσω εγώ, γιατί σε κανέναν άλλον δεν έκανε αυτά τα
νούμερα...Όταν έλειπα, σπανίως, στη γιαγιά μου έτρωγε μια χαρά. Την είχα
παρακολουθήσει κιόλας γιατί νόμιζα οτι απλά με παρηγορούσε η γιαγιά μου για να
μην ανησυχώ όταν χρειαζόταν να λείψω. Σʼ εμένα έκανε ενα κάρο κόνξες, στη δε
κυρά της μέχρι και κροκέτες έτρωγε (αμάσητες φυσικά) και μʼ έβγαζε η άλλη τρελλή...
Και περνούν έτσι μερικοί μήνες...
Σεπτέμβριος 2007.
Μετακομίζουμε με τον Χρήστο σε αλλο σπίτι. Βδομαδες πριν εγω σε κακά χάλια
γιατί φοβάμαι νʼ αφήσω την Μπιάνκα και τον Σολ, φοβάμαι οτι δεν θα παίρνουν σωστά
την αγωγή τους, οτι δεν θα τρώνε σωστά, όμως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς...Η
γιαγιά μου με διαβεβαιώνει πως θα την προσέχει κι οτι θα με ειδοποιήσει αν
χρειαστεί κάτι έκτακτο κι ο Χρήστος υπόσχεται οτι ποτέ δεν θα διαμαρτυρηθεί αν
χρειαστεί ακόμα και να τινάξω τον μηνιαίο οικογενειακό προϋπολογισμό εξαιτίας
κάποιας νοσηλείας. Και φεύγω. Την ημέρα που έπαιρνα τα πράγματά μου απο το
σπίτι, η Μπιάνκα καθόταν στην εξώπορτα της αυλής και κοιτούσε...Κι έπειτα
θέλησε να με ακολουθήσει... Την έκλεισαν στη γατοφόρο για να μην κινδυνεύσει να
χαθεί, αλλά και για να μην δει τα δάκρυά μου...
(συνεχίζεται)
Μπιάνκα παει στον κτηνίατρο για στείρωση. Είναι πολυ αδύναμη, η Μέρενγουεν κι ο
Ράστυ μόλις έχουν δοθεί στα νεα τους σπιτάκια. Θα κάνει και εργαστηριακές
εξετάσεις για να δούμε απο τι προέρχεται η στοματίτιδα, που την είχε χτυπήσει κι
είχε ραγδαία εξέλιξη, και η εμφανής αδυναμία της. Η επέμβαση κρίθηκε
παρακινδυνευμένη απο τον γιατρό λόγω της φυσικής κατάστασης της γάτας, αλλά η
αναγκαιότητά της δεν μας άφηνε επιλογές, θα το διακινδυνεύαμε. Το επόμενο πρωϊ
η Μπιάνκα στειρώνεται, η επέμβαση ήταν καλή η ανάρρωσή της τέλεια αλλά...κατα
τη διάρκεια της στείρωσης ο γιατρός παρατηρεί αλλοιώσεις στα εσωτερικά όργανα
της γάτας. Της κάνει εξετάσεις και για FIP και τελικά είναι η μόνη λοιμώδης νόσος στην οποία βρίσκεται
θετική... Ξεκινάμε άμεσα υποστηρικτική αγωγή και υποβάλλουμε σε εξετάσεις και
τον Σολ. Κι αυτός θετικός σε FIP,
κατά τα άλλα καθαρός κι εμβολιάζεται. Η Μπιάνκα οχι, γιατί ο εμβολιασμός μπορεί
να αποβεί μοιραίος. Η στοματίτιδα αντιμετωπίζεται συντηρητικά, αλεσμένη τροφή
που ποτέ της δεν συμπάθησε... Για να φαει μʼ εσκαγε, 2-3 φορές τη μέρα καθόμουν
επι μια ωρα στο πάτωμα ξάπλα, για να κρατώ το πιάτο της Μπιάνκας να φάει...Κι
όλα αυτά όταν ήταν να την ταϊσω εγώ, γιατί σε κανέναν άλλον δεν έκανε αυτά τα
νούμερα...Όταν έλειπα, σπανίως, στη γιαγιά μου έτρωγε μια χαρά. Την είχα
παρακολουθήσει κιόλας γιατί νόμιζα οτι απλά με παρηγορούσε η γιαγιά μου για να
μην ανησυχώ όταν χρειαζόταν να λείψω. Σʼ εμένα έκανε ενα κάρο κόνξες, στη δε
κυρά της μέχρι και κροκέτες έτρωγε (αμάσητες φυσικά) και μʼ έβγαζε η άλλη τρελλή...
Και περνούν έτσι μερικοί μήνες...
Σεπτέμβριος 2007.
Μετακομίζουμε με τον Χρήστο σε αλλο σπίτι. Βδομαδες πριν εγω σε κακά χάλια
γιατί φοβάμαι νʼ αφήσω την Μπιάνκα και τον Σολ, φοβάμαι οτι δεν θα παίρνουν σωστά
την αγωγή τους, οτι δεν θα τρώνε σωστά, όμως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς...Η
γιαγιά μου με διαβεβαιώνει πως θα την προσέχει κι οτι θα με ειδοποιήσει αν
χρειαστεί κάτι έκτακτο κι ο Χρήστος υπόσχεται οτι ποτέ δεν θα διαμαρτυρηθεί αν
χρειαστεί ακόμα και να τινάξω τον μηνιαίο οικογενειακό προϋπολογισμό εξαιτίας
κάποιας νοσηλείας. Και φεύγω. Την ημέρα που έπαιρνα τα πράγματά μου απο το
σπίτι, η Μπιάνκα καθόταν στην εξώπορτα της αυλής και κοιτούσε...Κι έπειτα
θέλησε να με ακολουθήσει... Την έκλεισαν στη γατοφόρο για να μην κινδυνεύσει να
χαθεί, αλλά και για να μην δει τα δάκρυά μου...
(συνεχίζεται)
Silmaril- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 1 + 2 μονίμως φιλοξενούμενα και ένας σκυλάκος
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : κρύο, με τόσες φυσικές γούνες τι εχω να φοβηθώ?
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Το Εκτορί της Niar...και την Στρίγγλα της Boksurat (αν δεν είχε προλάβει να την βουτήξει ο Γατοπαράδεισος...)!!!
Motto : Όταν γίνεται κάτι απο πραγματική αγάπη, είναι πέραν του καλού και του κακού- Φ. Νίτσε
Ημερομηνία Εγγραφής : 10/07/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Silmaril Τρι Μάης 05, 2009 12:20 am
Φλεβάρης 2008. Η
γιαγιά μου ενα πρωί μου τηλεφωνεί ανάστατη στη δουλειά. Η Μπιάνκα έχει πάψει να
τρώει, είναι η δεύτερη μέρα. Είμαι πλέον πεπεισμένη οτι η στιγμή που απευχόμουν
να ζήσω είχε φτάσει. Έπρεπε να πάμε για ευθανασία. Προσπαθούσα όλο το πρωί να
το εκλογικεύσω, αλλά το μόνο που κατάφερα είναι να γίνω ρεζίλι σʼ όλους τους
συναδέλφους αφού καλά καθούμενα δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου. Μου
φαινόταν απίστευτο οτι έπρεπε να τη δω να πεθαίνει. Αλλά δεν άντεχα άλλο να τη
βλέπω νʼ αργοπεθαίνει. Ο κτηνίατρος ήταν σαφής: Θα την αφήναμε να ζήσει τόσο
όσο μπορούσε ακόμα να τρώει, έστω και με δυσκολία. Η ποιότητα της ζωής της
άλλωστε είχε εκπέσει εδώ και καιρό. Δεν
μπορούσε πια να κυνηγήσει, δεν μπορούσε να παίξει, μια γάτα που με την κοιλιά
στο στόμα χώθηκε πίσω απο συρταριέρα για να βγάλει ενα μπαλάκι να
παίξουμε...Μια γάτα που ήταν ο φόβος κι ο τρόμος για ο,τι κινείτο παρανόμως στο
σπίτι και στην αυλή...Τώρα πια δεν μπορούσε να φάει πλέον, είχε έρθει η ώρα...
Το απόγευμα πήγαμε
στον γιατρό. Την εξετάζει, της χορηγεί ορό και της κάνει μια ένεση κορτιζόνης
που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Μου είπε πως θα την κρατήσει περίπου ενα μήνα, αν
δουλέψει εξʼ αρχής, και θα μπορεί να τρώει γιατί θα ανακουφιστεί απο τη
στοματίτιδα. Μετά θα πηγαίναμε για άλλη δόση κλπ. Η Μπιάνκα, απο εκεί που την
έκλαιγα έγινε θηρίο! Τι θαυματουργή ένεση ήταν αυτή! Άρχισε να τρώει ξανά τις
αγαπημένες της κροκέτες και πετάξαμε δια παντός τις κονσέρβες. Άρχισε να κυνηγά
στοιχειωδώς, να θέλει να βγαίνει βόλτες στα πέριξ, πήρε ζωή! Κάθε φορά που
πήγαινα ήταν μεν αδυνατη και αδύναμη σε σχεση με την εποχή που ήταν υγιής, αλλά
ευδιάθετη. Και φυσικά όταν πήγαινα δεν χρειαζόταν να την φωνάξω...Ερχόταν
τρέχοντας.
Μέχρι τα τέλη του
προηγούμενου μήνα η Μπιάνκα ήταν σχετικά καλά για την κατάστασή της. Δεδομένου
οτι η υποστηρικτική αγωγή με ιντερφερόνη πότε γινόταν και πότε οχι απο δική μου
υπαιτιότητα (δεν προλάβαινα πάντα να παω στον γιατρό να πάρω κι όταν πήγαινε ο
Χρήστος για τον Φοίβο ντρεπόταν να ζητήσει και για τα άλλα ζωάκια) η γάτα ήταν
σταθερή, έτρωγε έστω και με δυσκολία κροκετούλες που της αγόραζα εγώ πολύ
μικρές για να μπορεί να τις χαρεί, και ξεκουραζόταν αρκετές ώρες στην αυλή ή σε
γειτονικούς κήπους.
(συνεχίζεται...)
γιαγιά μου ενα πρωί μου τηλεφωνεί ανάστατη στη δουλειά. Η Μπιάνκα έχει πάψει να
τρώει, είναι η δεύτερη μέρα. Είμαι πλέον πεπεισμένη οτι η στιγμή που απευχόμουν
να ζήσω είχε φτάσει. Έπρεπε να πάμε για ευθανασία. Προσπαθούσα όλο το πρωί να
το εκλογικεύσω, αλλά το μόνο που κατάφερα είναι να γίνω ρεζίλι σʼ όλους τους
συναδέλφους αφού καλά καθούμενα δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου. Μου
φαινόταν απίστευτο οτι έπρεπε να τη δω να πεθαίνει. Αλλά δεν άντεχα άλλο να τη
βλέπω νʼ αργοπεθαίνει. Ο κτηνίατρος ήταν σαφής: Θα την αφήναμε να ζήσει τόσο
όσο μπορούσε ακόμα να τρώει, έστω και με δυσκολία. Η ποιότητα της ζωής της
άλλωστε είχε εκπέσει εδώ και καιρό. Δεν
μπορούσε πια να κυνηγήσει, δεν μπορούσε να παίξει, μια γάτα που με την κοιλιά
στο στόμα χώθηκε πίσω απο συρταριέρα για να βγάλει ενα μπαλάκι να
παίξουμε...Μια γάτα που ήταν ο φόβος κι ο τρόμος για ο,τι κινείτο παρανόμως στο
σπίτι και στην αυλή...Τώρα πια δεν μπορούσε να φάει πλέον, είχε έρθει η ώρα...
Το απόγευμα πήγαμε
στον γιατρό. Την εξετάζει, της χορηγεί ορό και της κάνει μια ένεση κορτιζόνης
που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Μου είπε πως θα την κρατήσει περίπου ενα μήνα, αν
δουλέψει εξʼ αρχής, και θα μπορεί να τρώει γιατί θα ανακουφιστεί απο τη
στοματίτιδα. Μετά θα πηγαίναμε για άλλη δόση κλπ. Η Μπιάνκα, απο εκεί που την
έκλαιγα έγινε θηρίο! Τι θαυματουργή ένεση ήταν αυτή! Άρχισε να τρώει ξανά τις
αγαπημένες της κροκέτες και πετάξαμε δια παντός τις κονσέρβες. Άρχισε να κυνηγά
στοιχειωδώς, να θέλει να βγαίνει βόλτες στα πέριξ, πήρε ζωή! Κάθε φορά που
πήγαινα ήταν μεν αδυνατη και αδύναμη σε σχεση με την εποχή που ήταν υγιής, αλλά
ευδιάθετη. Και φυσικά όταν πήγαινα δεν χρειαζόταν να την φωνάξω...Ερχόταν
τρέχοντας.
Μέχρι τα τέλη του
προηγούμενου μήνα η Μπιάνκα ήταν σχετικά καλά για την κατάστασή της. Δεδομένου
οτι η υποστηρικτική αγωγή με ιντερφερόνη πότε γινόταν και πότε οχι απο δική μου
υπαιτιότητα (δεν προλάβαινα πάντα να παω στον γιατρό να πάρω κι όταν πήγαινε ο
Χρήστος για τον Φοίβο ντρεπόταν να ζητήσει και για τα άλλα ζωάκια) η γάτα ήταν
σταθερή, έτρωγε έστω και με δυσκολία κροκετούλες που της αγόραζα εγώ πολύ
μικρές για να μπορεί να τις χαρεί, και ξεκουραζόταν αρκετές ώρες στην αυλή ή σε
γειτονικούς κήπους.
(συνεχίζεται...)
Silmaril- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 1 + 2 μονίμως φιλοξενούμενα και ένας σκυλάκος
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : κρύο, με τόσες φυσικές γούνες τι εχω να φοβηθώ?
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Το Εκτορί της Niar...και την Στρίγγλα της Boksurat (αν δεν είχε προλάβει να την βουτήξει ο Γατοπαράδεισος...)!!!
Motto : Όταν γίνεται κάτι απο πραγματική αγάπη, είναι πέραν του καλού και του κακού- Φ. Νίτσε
Ημερομηνία Εγγραφής : 10/07/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Silmaril Τρι Μάης 05, 2009 12:21 am
22 Απριλίου 2009.
Τη μέρα αυτή η Μπιάνκα συμπληρώνει εφτά χρόνια ζωής. Εφτά χρόνια απʼ τα οποία
τα τελευταία τρια ήταν πολύ δύσκολα λόγω της ασθένειας. Γερασμένη πριν της ώρας
της, χωρίς προσοχή κι ενδιαφέρον απο κανέναν, καταλαβαίνει πως έφτασε η ώρα να
ταξιδέψει κοντά στη μανουλα της και στα αδερφάκια της. Εκείνην κανένας δεν την
σκέφτηκε ποτέ. Όλοι σκέφτονταν πάντα κάποιον άλλον εκτός απο εκείνη. Η Μπιάνκα όμως δεν είναι σαν τους ανθρώπους.
Δεν σκέφτεται πάντα όλους τους άσχετους, αλλά μόνο αυτούς που αγαπά και νοιάζεται
πραγματικά. Κι αποφασίζει να φύγει με αξιοπρέπεια, μόνη, χωρίς να πικράνει
αυτούς που αγαπούσε. Να μην τους δώσει την πίκρα να την βλέπουν να πεθαίνει,
έστω κι αν δεν ενδιαφέρθηκαν όσον καιρό αργοπέθαινε. Και βρίσκει μια γωνίτσα,
στον δίπλα κήπο απʼ το σπίτι, σʼ ένα ήσυχο σημείο. Κι εκεί, με τα μάτια νʼ
ατενίζουν τον ανοιξιάτικο ουρανό, η Μπιάνκα φεύγει για πάντα απʼ αυτόν τον
κόσμο.
Λίγες μέρες μετά
βρέθηκε το άψυχο σώμα της στο σημείο που επέλεξε η ίδια για «πέρασμα». Κανείς
δεν έμαθε αν επέλεξε να μην ζητήσει βοήθεια ή δεν μπόρεσε να ζητήσει. Εγω,
επειδή την ήξερα καλά, πιστεύω οτι με κάποιον τρόπο κατάλαβε οτι η βοήθεια δεν
θα την ωφελούσε και επέλεξε να μην τη ζητήσει. Ένοιωσε πως ήρθε η ώρα να
τελειώσει εδώ η σύντομη ζωή της. Ίσως και να ζήτησε βοήθεια, αλλά κανείς να μην
την έλαβε υπʼ όψιν του, αν και η γιαγιά μου συνήθως με ειδοποιούσε αμέσως. Το
μόνο που με ανησυχεί και με βάζει σε μαύρες σκέψεις είναι οτι ακόμα και τον
θάνατό της μου τον έκρυψε, υποκύπτοντας στον μύθο που θέλει να μην ταράζεται η
θηλάζουσα για να μην κοπεί το γάλα. Όμως επειδή μέσα μου το ήξερα με κάποιον
τρόπο οτι η Μπιάνκα δεν υπάρχει πια, απο μέρες την πίεζα να μου πει και τελικά
σήμερα υπέκυψε και μου είπε το μαύρο μαντάτο.
Μπιάνκα, καλό
ταξίδι. Συγγνώμη για τα λάθη μου και τις παραλείψεις μου, για όλα αυτά που
έκαναν τόσο σύντομη τη ζωούλα σου. Υπάρχουν τόσα πολλά που ΑΝ είχαν γίνει
αλλιώς, έστω κι ενα απʼ αυτά να άλλαζε, τώρα θα ήσουν ακόμα μαζί μας. Αλλά
πλέον δεν έχει νόημα να συζητάμε τι θα μπορούσε να έχει γίνει, γιατί απλά δεν
έγινε όταν έπρεπε. Εσυ ξέρω, δεν μου κρατάς κακία, όπως δεν μου κράτησες ποτέ
σου. Εγω όμως δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου, όπως δεν τον συγχώρησα τόσα
χρόνια, απο τότε που κατάλαβα το πρώτο, αν και οχι το πιο μοιραίο, λάθος μου να
σε δώσω σε λάθος χέρια. Σε χέρια που το μόνο που ήξεραν να χαϊδεύουν είναι τα
λεφτά κι αδιαφορούσαν για το λεπτό όλο αγάπη άγγιγμά σου. Δεν μπορώ να μου
συγχωρήσω το γεγονός οτι φάνηκα τόσο λίγη και τόσο αδύναμη μπροστά σε μερικούς
γεροντικούς φόβους. Δεν μπορώ να μου συγχωρήσω οτι δεν μπόρεσα να σταθώ όσο
χρειαζόσουν κοντά σου, και κοντά στον Σολ, απο τη στιγμή που μετακόμισα. Εσυ
μπορεί να με συγχωρείς, αλλά εγω οχι.
Θυμάσαι την ημέρα
που μετακόμιζα, που στεκόσουν στην παραστάδα της εξώπορτας στην αυλή και με
κοιτούσες; Έτσι θέλω να σε βρω, αλλά στρουμπουλή κι αφράτη όπως ήσουν, όταν θα
ξανασυναντηθούμε. Να με περιμένεις στην παραστάδα της πόρτας και να ʽχεις διπλα
και τη μάνα σου. Εσεις θέλω να με υποδεχτείτε σʼ εναν χωρο που δεν αξίζω να
είμαι, αλλά μπορεί η αγάπη σας να με φέρει.
Περίμενέ με. Εις
το επανιδείν...
ΤΕΛΟΣ
Τη μέρα αυτή η Μπιάνκα συμπληρώνει εφτά χρόνια ζωής. Εφτά χρόνια απʼ τα οποία
τα τελευταία τρια ήταν πολύ δύσκολα λόγω της ασθένειας. Γερασμένη πριν της ώρας
της, χωρίς προσοχή κι ενδιαφέρον απο κανέναν, καταλαβαίνει πως έφτασε η ώρα να
ταξιδέψει κοντά στη μανουλα της και στα αδερφάκια της. Εκείνην κανένας δεν την
σκέφτηκε ποτέ. Όλοι σκέφτονταν πάντα κάποιον άλλον εκτός απο εκείνη. Η Μπιάνκα όμως δεν είναι σαν τους ανθρώπους.
Δεν σκέφτεται πάντα όλους τους άσχετους, αλλά μόνο αυτούς που αγαπά και νοιάζεται
πραγματικά. Κι αποφασίζει να φύγει με αξιοπρέπεια, μόνη, χωρίς να πικράνει
αυτούς που αγαπούσε. Να μην τους δώσει την πίκρα να την βλέπουν να πεθαίνει,
έστω κι αν δεν ενδιαφέρθηκαν όσον καιρό αργοπέθαινε. Και βρίσκει μια γωνίτσα,
στον δίπλα κήπο απʼ το σπίτι, σʼ ένα ήσυχο σημείο. Κι εκεί, με τα μάτια νʼ
ατενίζουν τον ανοιξιάτικο ουρανό, η Μπιάνκα φεύγει για πάντα απʼ αυτόν τον
κόσμο.
Λίγες μέρες μετά
βρέθηκε το άψυχο σώμα της στο σημείο που επέλεξε η ίδια για «πέρασμα». Κανείς
δεν έμαθε αν επέλεξε να μην ζητήσει βοήθεια ή δεν μπόρεσε να ζητήσει. Εγω,
επειδή την ήξερα καλά, πιστεύω οτι με κάποιον τρόπο κατάλαβε οτι η βοήθεια δεν
θα την ωφελούσε και επέλεξε να μην τη ζητήσει. Ένοιωσε πως ήρθε η ώρα να
τελειώσει εδώ η σύντομη ζωή της. Ίσως και να ζήτησε βοήθεια, αλλά κανείς να μην
την έλαβε υπʼ όψιν του, αν και η γιαγιά μου συνήθως με ειδοποιούσε αμέσως. Το
μόνο που με ανησυχεί και με βάζει σε μαύρες σκέψεις είναι οτι ακόμα και τον
θάνατό της μου τον έκρυψε, υποκύπτοντας στον μύθο που θέλει να μην ταράζεται η
θηλάζουσα για να μην κοπεί το γάλα. Όμως επειδή μέσα μου το ήξερα με κάποιον
τρόπο οτι η Μπιάνκα δεν υπάρχει πια, απο μέρες την πίεζα να μου πει και τελικά
σήμερα υπέκυψε και μου είπε το μαύρο μαντάτο.
Μπιάνκα, καλό
ταξίδι. Συγγνώμη για τα λάθη μου και τις παραλείψεις μου, για όλα αυτά που
έκαναν τόσο σύντομη τη ζωούλα σου. Υπάρχουν τόσα πολλά που ΑΝ είχαν γίνει
αλλιώς, έστω κι ενα απʼ αυτά να άλλαζε, τώρα θα ήσουν ακόμα μαζί μας. Αλλά
πλέον δεν έχει νόημα να συζητάμε τι θα μπορούσε να έχει γίνει, γιατί απλά δεν
έγινε όταν έπρεπε. Εσυ ξέρω, δεν μου κρατάς κακία, όπως δεν μου κράτησες ποτέ
σου. Εγω όμως δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου, όπως δεν τον συγχώρησα τόσα
χρόνια, απο τότε που κατάλαβα το πρώτο, αν και οχι το πιο μοιραίο, λάθος μου να
σε δώσω σε λάθος χέρια. Σε χέρια που το μόνο που ήξεραν να χαϊδεύουν είναι τα
λεφτά κι αδιαφορούσαν για το λεπτό όλο αγάπη άγγιγμά σου. Δεν μπορώ να μου
συγχωρήσω το γεγονός οτι φάνηκα τόσο λίγη και τόσο αδύναμη μπροστά σε μερικούς
γεροντικούς φόβους. Δεν μπορώ να μου συγχωρήσω οτι δεν μπόρεσα να σταθώ όσο
χρειαζόσουν κοντά σου, και κοντά στον Σολ, απο τη στιγμή που μετακόμισα. Εσυ
μπορεί να με συγχωρείς, αλλά εγω οχι.
Θυμάσαι την ημέρα
που μετακόμιζα, που στεκόσουν στην παραστάδα της εξώπορτας στην αυλή και με
κοιτούσες; Έτσι θέλω να σε βρω, αλλά στρουμπουλή κι αφράτη όπως ήσουν, όταν θα
ξανασυναντηθούμε. Να με περιμένεις στην παραστάδα της πόρτας και να ʽχεις διπλα
και τη μάνα σου. Εσεις θέλω να με υποδεχτείτε σʼ εναν χωρο που δεν αξίζω να
είμαι, αλλά μπορεί η αγάπη σας να με φέρει.
Περίμενέ με. Εις
το επανιδείν...
ΤΕΛΟΣ
Silmaril- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 1 + 2 μονίμως φιλοξενούμενα και ένας σκυλάκος
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : κρύο, με τόσες φυσικές γούνες τι εχω να φοβηθώ?
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Το Εκτορί της Niar...και την Στρίγγλα της Boksurat (αν δεν είχε προλάβει να την βουτήξει ο Γατοπαράδεισος...)!!!
Motto : Όταν γίνεται κάτι απο πραγματική αγάπη, είναι πέραν του καλού και του κακού- Φ. Νίτσε
Ημερομηνία Εγγραφής : 10/07/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Chouzouris Τρι Μάης 05, 2009 12:22 am
ΑΝΤΙΟ.-
___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___ ___^..^___
Live long and pawspurr!...
I used to be schizophrenic, but WE are OK now.
I used to be schizophrenic, but WE are OK now.
Chouzouris- Owner of Administrator ^ο-ο^
-
Ηλικία : 52
Τόπος : Γάλημος
Αριθμός γατουνίων : 8 + τα αδεσποτάκια μου
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : Γαταχείμωνο....
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Τον Μπάστακα, τον Ερμή & τον Σείριο
Motto : When I die I want someone fertilize my grave with catnip and every so often bring stray cat to my grave so that theyʼ ll be going all crazy and rubbing themselves all over my grave and everyone will think I was some kind of Cat God. Meow.
Ημερομηνία Εγγραφής : 07/11/2007
Mood :
-
Ziggu- Γατο-φωτοσουπιά
-
Ηλικία : 28
Αριθμός γατουνίων : 4 γατούνια ;)
Ημερομηνία Εγγραφής : 20/08/2008
Mood :
Pepita- Γατανιχνευτής-Γατανιχνεύτρια
-
Ηλικία : 50
Τόπος : Αθηνα
Αριθμός γατουνίων : 3 κοριτσάκια και 1 λιοντάρι!!!
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : τον Joey τον Σιβα τον Pablo και την Κουφίτσα
Motto : ''Πίσω από κάθε πόνο σου στέκει ένα λάθος σου''Αριστοτέλης
Ημερομηνία Εγγραφής : 17/08/2008
Mood :
M81- Catarazzi
-
Ηλικία : 43
Αριθμός γατουνίων : Την Σουλτανίτσα, τον Γαργαρούλη και την Essie!
Ημερομηνία Εγγραφής : 04/03/2009
Mood :
marfot75- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 49
Αριθμός γατουνίων : .
Ημερομηνία Εγγραφής : 21/11/2007
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από GiouliMant Τρι Μάης 05, 2009 12:57 am
Όλοι μας έχουμε κάνει λάθη και παραλείψεις. Η ουσία είναι ότι τη Μπιάνκα την αγάπησες, της το έδειξες και η ίδια το ήξερε καλά. Κι αυτή η αγάπη θα υπάρχει μεταξύ σας για πάντα!
Καλό ταξίδι
γατούλα....
Καλό ταξίδι
γατούλα....
GiouliMant- Junior Cat
-
Ηλικία : 49
Αριθμός γατουνίων : 2
Ημερομηνία Εγγραφής : 24/04/2009
Mood :
marmanga- Γατοσπιτό-γατα/Γατοσπιτό-γατος
-
Ηλικία : 60
Τόπος : Θεσσαλονίκη
Αριθμός γατουνίων : Ένα ολόδικό μου!! (Και 'μισό' αλλού)
Ημερομηνία Εγγραφής : 09/12/2007
Mood :
Πούπσυ- Gatus Paranoicus
-
Ηλικία : 54
Τόπος : Γαλημάτα
Αριθμός γατουνίων : Η Πούπσυ και ο Τζέρυ στο σπίτι... και η αδεσποτούλα Λούσυ στην πυλωτή!
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : Βροχερός αλλά χωρίς κρύο
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : τον ΑΙΜΙΛΙΟ!!!! και τον Κανελλάκο!
Ημερομηνία Εγγραφής : 08/01/2009
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από gatoras Τρι Μάης 05, 2009 1:16 am
Χαίρομαι που συναντώ εδώ ανθρώπους υπέροχους, που νοιάζονται και ξέρουν να αγαπούν. 
Καλό ταξίδι Bianca
Καλό ταξίδι Bianca
gatoras- Γατοφόνος γατ' εξακολούθηση
-
Ηλικία : 49
Τόπος : Πάτρα
Αριθμός γατουνίων : 2
Motto : Oταν θελεις, ψαχνεις τροπους,....Οταν δεν θελεις, ψαχνεις αιτιες...! Τίποτα δεν αξίζει στον κόσμο που να μας κάνει να λοξοδρομήσουμε από εκείνο που αγαπάμε.
Ημερομηνία Εγγραφής : 26/04/2009
Mood :
Βετούλι- Γατοσπιτό-γατα/Γατοσπιτό-γατος
-
Ηλικία : 48
Τόπος : Πειραιάς
Αριθμός γατουνίων : Βετούλι & Φαθάκι
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : Χειμώνας στο Gstaad
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Τον Παύλα, γιατί από μικρός ήθελα να γίνω αρτοποιός!
Motto : Η ζωή είναι ωραία μόνο με Βετούλι!
Ημερομηνία Εγγραφής : 07/05/2008
Mood :
-
PENNYM- Γατοσπιτό-γατα/Γατοσπιτό-γατος
-
Ηλικία : 53
Τόπος : ΚΟΡΥΦΗ ΗΜΑΘΕΙΑΣ
Αριθμός γατουνίων : 1 + 4 ΣΚΥΛΟΙ
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : την δικια μου χιχιχι
Motto : ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ
Ημερομηνία Εγγραφής : 19/03/2009
Mood :
Maro- Γατοδιαβιβάστρια
-
Ηλικία : 55
Τόπος : Κορυδαλλός
Αριθμός γατουνίων : Ένα
Motto : Don't breed or buy while stray animals die!
Ημερομηνία Εγγραφής : 24/06/2008
Mood :
BokSurat- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 108
Τόπος : Άγιος Νικόλαος Αναβύσσου
Αριθμός γατουνίων : 1γάταρο, 1 γάτα, 1 σκύλα, + το Στριγγλοαγγελουδάκι μου στον ουρανό
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : ουτε πολύ κρυο ούτε πολύ ζέστη... φθηνόπωρο θα έλεγα που βρέχει!!!
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Κίρκη
Motto : ωρα μηδεν στα Ζωνιανα, ωρα μηδεν στη Κρητη που ξεπατωσαν τα ΕΚΑΜ ολο το Ψηλορειτη
Ημερομηνία Εγγραφής : 27/04/2008
Mood :
-
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από Katerinaki Τρι Μάης 05, 2009 12:02 pm
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Καλό ταξίδι ψυχούλα! Silmaril, είσαι υπέροχος άνθρωπος....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Να μην ξαναδιαβασω τέτοια post στο γραφείο....
Καλό ταξίδι ψυχούλα! Silmaril, είσαι υπέροχος άνθρωπος....
Katerinaki- Junior Cat
-
Ηλικία : 46
Αριθμός γατουνίων : 2+1
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Xionis
Ημερομηνία Εγγραφής : 09/03/2009
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από barkoulitses Τρι Μάης 05, 2009 3:48 pm
ΑΝ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΚΛΑΨΑ ΘΑ ΠΩ ΨΕΜΜΑΤΑ
ΑΝΤΙΟ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ
silmaril BOηθαμε ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ,ΟΧΙ ΟΣΟ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ
ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ,ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ,ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ, ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΑΝΤΙΟ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ
silmaril BOηθαμε ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ,ΟΧΙ ΟΣΟ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ
ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ,ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ,ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ, ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
barkoulitses- Mature Cat
-
Ηλικία : 54
Τόπος : ΒΥΡΩΝΑΣ
Αριθμός γατουνίων : 16 ΚΑΙ 1 ΣΚΥΛΟ
Motto : ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ
Ημερομηνία Εγγραφής : 19/11/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από NiaR Τρι Μάης 05, 2009 8:44 pm
Αντίο ΜπιάνκαΔεσποινάκι, της έδωσες αγάπη και όση βοηθεια μπορούσες, αυτό ειναι το σημαντικότερο
NiaR- Γατοσπιτό-γατα/Γατοσπιτό-γατος
-
Ηλικία : 43
Τόπος : where the wild roses grow....
Αριθμός γατουνίων : Έκτορας + Παρις
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : Άνοιξη - Φθινόπωρο
Motto : Μην φοβάσαι να χαλασεις τα παπούτσια σου κυνηγώντας τα πιο τρελα όνειρα σου!!!
Ημερομηνία Εγγραφής : 24/01/2008
Mood :
Anatoli- Gata Antipathiticus
-
Ηλικία : 48
Τόπος : Γαληφάδα City
Αριθμός γατουνίων : 2 λουκουμάδες
Προτιμώμενος (γατό)καιρος : Στην Αλάσκα αδελφές μου, στην Αλάσκα!
Γατοσπιτόγατα που θα βουτάγατε : Τον Φιόγκο και τον Σάγκυ
Motto : If you are racist, sexist, homophobic or just basically an asshole, I donʼt care if you like me, or not. I fucking hate you. - Kurt Cobain
Ημερομηνία Εγγραφής : 21/08/2008
Mood :
Απ: Bianca καλή αντάμωση!
από leopoldine Τετ Μάης 06, 2009 1:00 am
Γειά σου γλυκιά Μπιάνκα
Αχ ρε Δέσποινα, το ξέρω το βλέμμα που περιγράφεις. Είναι το βλέμμα του Leo την τελευταία φορά που τον είδα, όταν έμπαινα σε ένα ταξί για να πάω στο αεροδρόμιο. Και ξέρω πόσο πονάει...
Αχ ρε Δέσποινα, το ξέρω το βλέμμα που περιγράφεις. Είναι το βλέμμα του Leo την τελευταία φορά που τον είδα, όταν έμπαινα σε ένα ταξί για να πάω στο αεροδρόμιο. Και ξέρω πόσο πονάει...
leopoldine- Γατού Fan Park
-
Ηλικία : 57
Αριθμός γατουνίων : so many
Ημερομηνία Εγγραφής : 15/07/2008
Παρόμοια θέματα» Καλό ταξίδι Χριστινάκι....
» Καλή αντάμωση Γλύκα μου
» Καλή αντάμωση πολυαγαπημένη μου Κανελλίτσα
» η Καλή αναζητά σπίτι..
» Καλή ξηρά τροφή
» Καλή αντάμωση Γλύκα μου
» Καλή αντάμωση πολυαγαπημένη μου Κανελλίτσα
» η Καλή αναζητά σπίτι..
» Καλή ξηρά τροφή
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
» Ολική νάρκωση - ασφαλής;
» Τριαδιτιδα διατροφη
» Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια κι όλα τα καλά....
» Ερμηνεία εξετάσεων
» Νόσος του Κατώτερου Ουροποιητικού της Γάτας (ΝοΚΟΓ)
» Ο Τοσοδούλης ψάχνει σπίτι
» Διάρροια σε γατάκι 2 μηνών περίπου
» Χαρίζεται μπόμπιρας.
» Επείγουσα φιλοξενία/υιοθεσία!!!
» Τα εμβόλια της γάτας
» επιπλοκες απο στειρωση αδεσπωτης.
» Οδοντιατρική της γάτας: πώς μπορεί να βοηθήσει η φροντίδα στ
» Αρθρίτιδα
» Το ερωτηματολόγιο του υποψήφιου γατο-γονιού
» Μελανιά μετά από στείρωση
» Στειρωση
» Παρουσίαση
» Είμαστε ευαίσθητες!
» Μύκητας!
» βοηθεια για γατουλα
» ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΣΤΑ ΟΥΛΑ
» Μόλυνση στο ματάκι/χλαμύδια
» Επιληψια γάτας
» Αντιβίωση σε υγρή μορφή
» Αδεσποτακι με κρανιο-εγκεφαλικες κακωσεις
» M A DOLI N A
» Προπτωση ορθου...
» Καρκίνος στη μύτη
» ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ
» Γατάκι 1,5 μηνων με ελκος στο ματι
» Γατούλα με παράλυση
» ναρκωση με αεριο
» Εγχειρηση στο ματι και αποριες
» θολο ματι σε γατακι
» οφθαλμιατρος για γατακι με ζημια στο ματι??
» Κόκκινα ούλα
» Ωτοδηκτικη ψωρα σε γατακι!
» Λοιμ. Λευχαιμία (FeLV)
» Μαλακές κροκέτες για ηλικιωμένες γάτες;