Βοήθεια...βρήκα νεογέννητο γατάκι!

Σήμερα το πρωί βρήκα ένα νεογέννητο γατάκι πάνω σε μια μάντρα, μόνο του να κλαίει. Επειδή σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι κάπου η μαμά του δεν το πείραξα, αλλά επιστρέφωντας μετά από 3 ώρες το είδα ακόμα εκεί, να έχει πέσει από τη μάντρα σε κάτι φύλλα και να κλαίει. Δυστυχώς είναι υπερβολικά μικρό και φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρει. Πρέπει να είναι το πολύ μιας εβδομάδας. Το πήρα σπίτι μου, αλλά επειδή έχω και τα άλλα 3 μικρά που χαρίζω γίνεται χαμός εδωμέσα. Θα παρακαλούσα πάρα πολύ κάποιον που έχει γατούλα με μωρά, αν είναι δυνατον να κάνουμε μια προσπάθεια μήπως το δεχτεί. Και αφού μεγαλώσει λίγο εγώ θα το πάρω πίσω για να μην είναι βάρος. Έχει μεγάλη ανάγκη τώρα από μαμά γάτα!Τι να κάνω? Προς το παρον αγόρασα γάλα για γατάκια, αλλά δεν το βλέπω να ανταποκρίνεται και κλαίει συνέχεια!

Τι ψυχούλα....!

Καλή του τύχη!!!

Ειναι παρα πολυ μικρο...μακαρι να βρεθει κατι...

πωπω... καλη τυχη!!!

Πηγαινε στην περιοχή που το βρήκες να δεις μήπως βρίσκεται η μάνα του!!!!!

Έψαξα για τη μαμά του και δεν βρήκα τίποτα! Έτσι κι αλλιώς φαντάζομαι θα έχει και άλλα γατάκια και θα είναι κάπου κρυμμένη σε κανένα κήπο, διότι και ο δρόμος που το βρήκα είναι μεγάλος με κίνηση. 3 ώρες το άφησα εκεί χωρίς να το πειράξω και καμία γάτα δεν εμφανίστηκε παρόλο που αυτό έκλαιγε. Οπότε να βρεθεί η μητέρα του είναι αδύνατον. Η μόνη μου ελπίδα είναι να βρεθεί κάποια γάτα που ίσως το δεχτεί. Διαφορετικά ό,τι καταφέρω να κάνω εγώ με το μπιμπερό.

Καλή τύχη και καλό κουράγιο!!!!

Μέχρι να βρεθεί, θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να το ταίζεις και να το φροντίζεις εσύ. Καλή τύχη και καλό κουράγιο! Μακάρι να τα καταφέρι το μικρούλι!

Καλό κουράγιο και καλή τύχη και στους δυό σας

Καλή δύναμη!!!

Σας ευχαριστώ πολύ όλους! Μακάρι να πάνε όλα καλά!

ολα καλα να πανε

Είσαι πάντως μεγάλη ψυχή!

Αχ ρε Χριστινάκι....

Καλή τύχη μωρέ....

Αχ, βρε Χριστινάκι!
Καλή τύχη με το μωρό αλλά να ξέρεις ότι είναι δύσκολο. Πάντως το ότι το βρήκες σε μάντρα με κάνει να πιστεύω ότι ΔΕΝ είναι η μάνα κοντά, για΄τι η μάνα δε θα το έβαζε εκεί πάνω...

Δυστυχώς το γατάκι δεν τα κατάφερε. Πέθανε τα ξημερώματα και το έθαψα στην αυλή.

Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και όλο το βράδυ υπέφερε. Έκλαιγε ασταμάτητα μέχρι που ξεψύχησε. Δεν άντεχα να το βλέπω να βασανίζεται και σκεφτόμουν μήπως θα ήταν προτιμότερη η ευθανασία, αλλά τελικά ούτε αυτό δεν πρόλαβα να κάνω. Και το χειρότερο είναι ότι ήμουν αισιόδοξη και πίστευα ότι θα τα καταφέρει γιατί το μεσημέρι είχε φάει με όρεξη και είχε κάνει και κακά. Και μου χουρχούριζε κιόλας. Αλλά μετά από αυτό τίποτα. Δεν ξαναέφαγε καθόλου και δεν σταμάτησε να κλαίει. Εγώ προσπαθούσα να το ταίσω αλλά αυτό δεν κατάπινε το φαί και το έφτυνε, παρόλο που το χαίδευα απαλά κάτω από το λαιμό για να το βοηθήσω να καταπιεί. Οι γονείς μου λένε πως ίσως ήταν άρρωστο γι'αυτό το άφησε και η μαμά του. Δεν ξέρω, ίσως και να ήταν. Κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό ήταν εκεί μόνο του και τι είχε περάσει. Ουτε μιας εβδομάδας δεν ήταν το καημένο. Πάντως στεναχωρήθηκα πάρα πολύ και όσο το έβλεπα να υποφέρει υπέφερα και εγώ μαζί του. Τουλάχιστον τώρα ησύχασε. Ήταν όμως τόσο άδικο.
Δυστυχώς η κράση μου δεν σηκώνει τέτοιες περιπτώσεις, αλλά προσπαθώ τώρα να μη το σκέφτομαι. Τουλάχιστον προσπάθησα και δεν έμεινε να πεθάνει μόνο του στο δρόμο. Μακάρι να μπορούσα να το κρατήσω στη ζωή, αλλά δεν ήταν στο χέρι μου.
Αντίο γατάκι!

Αυτή είναι και η μοναδική καλή φωτογραφία που μπόρεσα να το βγάλω όσο ζούσε.

Κριμα για το γατάκι κριμα και για σένα...Σε καταλαβαινω....

Θα γινόταν παρδαλούτσικο και πανέμορφο... Κρίμα η ψυχούλα μωρέ...
Σε εσένα όμως μπράβο για την προσπάθεια, αυτό μετράει. Ξέρω πολλούς που δεν θα έκαναν το ίδιο.

λυπαμαι για το μικρουλι!!! παιζει πολυ ομως να το αφησε η μαμα του αν δεν ηταν να επιβιωσει
η φυση ειναι σκληρη αλλα σοφη!

Κρίμα το γατάκι...

Καλό ταξίδι μωράκι...

chrisidor έγραψε:Δυστυχώς το γατάκι δεν τα κατάφερε. Πέθανε τα ξημερώματα και το έθαψα στην αυλή.

Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και όλο το βράδυ υπέφερε. Έκλαιγε ασταμάτητα μέχρι που ξεψύχησε. Δεν άντεχα να το βλέπω να βασανίζεται και σκεφτόμουν μήπως θα ήταν προτιμότερη η ευθανασία, αλλά τελικά ούτε αυτό δεν πρόλαβα να κάνω. Και το χειρότερο είναι ότι ήμουν αισιόδοξη και πίστευα ότι θα τα καταφέρει γιατί το μεσημέρι είχε φάει με όρεξη και είχε κάνει και κακά. Και μου χουρχούριζε κιόλας. Αλλά μετά από αυτό τίποτα. Δεν ξαναέφαγε καθόλου και δεν σταμάτησε να κλαίει. Εγώ προσπαθούσα να το ταίσω αλλά αυτό δεν κατάπινε το φαί και το έφτυνε, παρόλο που το χαίδευα απαλά κάτω από το λαιμό για να το βοηθήσω να καταπιεί. Οι γονείς μου λένε πως ίσως ήταν άρρωστο γι'αυτό το άφησε και η μαμά του. Δεν ξέρω, ίσως και να ήταν. Κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό ήταν εκεί μόνο του και τι είχε περάσει. Ουτε μιας εβδομάδας δεν ήταν το καημένο. Πάντως στεναχωρήθηκα πάρα πολύ και όσο το έβλεπα να υποφέρει υπέφερα και εγώ μαζί του. Τουλάχιστον τώρα ησύχασε. Ήταν όμως τόσο άδικο.
Δυστυχώς η κράση μου δεν σηκώνει τέτοιες περιπτώσεις, αλλά προσπαθώ τώρα να μη το σκέφτομαι. Τουλάχιστον προσπάθησα και δεν έμεινε να πεθάνει μόνο του στο δρόμο. Μακάρι να μπορούσα να το κρατήσω στη ζωή, αλλά δεν ήταν στο χέρι μου.
Αντίο γατάκι!

Αυτή είναι και η μοναδική καλή φωτογραφία που μπόρεσα να το βγάλω όσο ζούσε.

ακριβως η ζωη ειναι τοσο αδικη

Χριστινα λυπαμαι πολυ....Δυστυχως τα μωρα που μεγαλωνουν χωρις τις μητερες του ειναι δυσκολο να επιβιωσουν!

Κρίμα μωρέ, αλλά ήταν πολύ μικράκι...

Κρίμα, αλλά έκανες ό,τι μπορούσες...

Κριμα.....

Tiger Lilly έγραψε:

Θα γινόταν παρδαλούτσικο και πανέμορφο... Κρίμα η ψυχούλα μωρέ...
Σε εσένα όμως μπράβο για την προσπάθεια, αυτό μετράει. Ξέρω πολλούς που δεν θα έκαναν το ίδιο.

+1

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια!

Σχετικά με το βρεφικό γάλα, είναι κρίμα να πάει χαμένο ολόκληρο κουτί, γι'αυτό όποιος το χρειάζεται ή όποιος το χρειαστεί στο μέλλον, μη διστάσει να μου στείλει προσωπικό μήνυμα για να του το δώσω.

Δεν ηταν να ζησει τοσο μικρο....
εκανες οτι μπορουσες..
αντιο γατακι

Καλησπέρα σας!!!εχθες βρεθηκα με 2 γατακια γιατι καποιος αλητης παρατησε τη μαμα τους κ αυτα και τη μαμα την εφαγαν σκυλια μπροστα στα ματια μας!ειναι παααααρα πολυ μικρα ματια κλειστα και ακομα με τον ομφαλιο λωρο!τα ταιζω υποκαταστατο μητρικου με μπιμπερο και τρωνε μεχρι στιγμης με ορεξη...το ενα απο τα δυο ειναι πιο ζωηρο και κλαιει κ περισσοτερο αλλα με αγκαλια και χαδια ψιλοσταματαει!!λετε να εχω ελπιδες;;

Καλως ηρθες πολυ κριμα για τη μαμα τους πολυ κριμα...τωρα για τα μωρακια εχουν ελπιδες αλλα ειναι δυσκολο να ξερεις,πρεπει να τα κρατας ζεστα και οταν τα ταιζεις ανα 3 ωρες περιπου μετα με ενα βαμβακι βρεγμενο απαλα θα τους τριβεις τα γεννητικα οργανα για να κατουρησουν και ισως να κανουν και κακα,κακα μπορει να μη κανουν καθε μερα αλλα πρεπει να κανουν γιατι αν δεν τα τριβεις εσυ δεν κατουρανε και σκανε και πεθαινουν καλη τυχη στο δυσκολο εργο σου ευτυχως που τα εσωσες αν χρειαστεις κατι αλλο πες μας και καλο θα ηταν αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να τα δει κι ενας κτηνιατρος ειναι σημαντικο!