Χαρίζεται υπερτρυφερή εγκαταλελειμμένη υγιής χαδοψιψίνα

Με βρήκαν πριν τρεις μέρες να νιαουρίζω μόνη μου και έρημη στη γωνιά ενός δρόμου με πολλά αυτοκίνητα. Στην αρχή νόμισαν οτι κάπου τριγύρω είναι η μαμά μου και απλά με τάισαν. Οι ώρες περνούσαν και εγώ δεν σταμάτησα να κλαίω. Προσπάθησα να τους δείξω οτι δεν θα γυρίσει ποτέ η μαμά μου. Ούτε και εγώ ακόμα ξέρω γιατί. Μετά από πολλές ώρες ήρθε το βράδυ και εγώ συνεχίζα κουλουρωμένη κάτω από ένα αυτοκίνητο να σπαράζω στα νιαουρητά-κλάμματα μήπως με μαζέψει κανένας. Με ξανατάισαν οι ίδιοι άνθρωποι αλλά αυτό με σταμάτησε μόνο λίγο από το να νιαουρίζω. Το άλλο πρωί ξανανιαούριζα με όλη μου τη δύναμη για να με ακούσουν οι γειτόνοι και να με περιθάλψει κάποιος. Ήθελα μόνο να μην ακούω το θόρυβο από τα αυτοκίνητα και το δρόμο, ήθελα απλά ένα χέρι να με πάει κάπου όπου δεν θα τρομάζω συνέχεια... Το μεσημέρι οι ίδιοι άνθρωποι, οι μόνοι που έδωσαν σημασία στα απεγνωσμένα νιάου-νιάου μου με έφεραν σπίτι και πιο αργά το απόγευμα με πήγαν στην κτηνίατρο όπου μου με βρήκαν απόλυτα υγιές. Και με ξαναέφεραν σπίτι. Αλλά στο μικρό σπιτι τους υπάρχουν άλλα δύο γατάκια, αρκετά πιο μεγάλα από εμένα και καθόλου φιλικά. Από την άλλη είπαν μεταξύ τους να μου δώσουν άλλη μια ευκαιρία να βρω τη μαμά μου και με πήγαν σε ένα μέρος ένα τετράγωνο πιο πάνω που έχει πολλές γατούλες μήπως κάποια είναι η μαμά μου και με θέλει πίσω. Κάθησα στο ίδιο σημείο όλο το βράδυ και την άλλη μέρα μέχρι το μεσημέρι. Κανείς δεν μου έδωσε σημασία και εγώ έκλαιγα συνέχεια όλη την ώρα. Οι ίδιοι άνθρωποι με ξαναμάζεψαν και με ξανάφεραν σπίτι. Αλλά δεν μπορούν να με κρατήσουν ούτε να με φιλοξενήσουν γιατί έχουν άλλα δύο γατόπουλα και οι ίδιοι λείπουν όλη μέρα από το σπίτι. Εγώ έχω χαδοανάγκες και θέλω πολύ παρέα (χάδια, αγκαλιές, τρίψιμο στη μουσούδα και όλα αυτά τα ωραία που δεν μου έκαναν ποτέ). Θέλω πολλές φορές τάισμα τη μέρα και περιποίηση. Επίσης όταν δεν μου τα κάνουν θυμάμαι τη μαμά μου που μου λείπει και πλαντάζω στο κλάμα και ενοχλώ όλη την πολυκατοικία,ειδικά τους ακριβώς από κάτω που χτες τη νύχτα ήρθαν και έκαναν δυο φορές παρατήρηση να μην νιαουρίζω συνέχεια. Στο τέλος θα ψάχνουν για σπίτι και οι άνθρωποι που με βρήκαν (και τα δυο άλλα ψιψί τους..χεχε!)

Τελικά μονολογώ και σκέφτομαι: Γιατί να είναι τόσο σκληρές κάποιες γατομαμάδες; Ε;;

Για την ιστορία σας λέω οτι είμαι 2μιση-τριών μηνών και σούπερ παιχνίδι και υγιές σε όλα μου. Είναι άμεση ανάγκη να με υιοθετήσουν με αγάπη ή έστω να με φιλοξενήσουν προσωρινά μέχρι να βρεθούν γονείς και για εμένα γιατί εδώ είναι αδύνατον να μείνω έστω και ένα βράδυ....

Σας παραθέτω φωτογραφίες μήπως και θελήσετε να μάθετε περισσότερα για εμένα και να με δείτε από κοντά! (Μένω προσωρινά Άγιο Δημήτριο(Μπραχάμι)). Σταθερό: 211 8000000

Καλώς ήρθατε!

Το μικρό είναι κουκλάκι , μπράβο σας που το σώσατε!

Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να βρεθεί γρήγορα ένα σπιτάκι γι' αυτό!

Καλή τύχη στο γατουλάκι και συγχαρητήρια σε σας που το βοηθήσατε!! Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ήταν τόσο ευαισθητοποιημένοι με τα αδεσποτάκια!Είναι ψυχίτσες ανήμπορες...
Εύχομαι να βρεθεί σύντομα σπιτάκι για το μικρούλι!!!!

Καλώς τους!
Εύχομαι καλή τύχη με την μικρούλα!

Να σας μεταφέρω την αγγελία σας στο "Αναζητούνται Γατογονείς" που θα την δεί περισσότερος κόσμος;

Ευχαριστούμε
Ό,τι νομίζετε καλύτερα εσείς για να την δει περισσότερος κόσμος :-)

Ευχαριστώ!!

Τίποτε! Μακάρι να την αγαπήσει κάποιος!
Εγώ τα λατρεύω αυτά τα αραχνάκια!

Ψυχούυυυυλα μου!!! Αχ, τι μικρούλι κ αδυνατούλι που είναι Μπράβο σας που το σώσατε.


Εύχομαι κάθε τύχη

Ψιψινάκι μου....
Καλή της τύχη!

Μικρή νυχτεριδούλα

up