Το beach-party της Φρέγιας για Αγόρια ΚΑΙ Κορίτσια. Επιτέλους έφτασε η ωρα!

Πάμε λοιπόν!
«Μα είσαι σίγουρη ότι θα μπορέσεις να κουμαντάρεις ένα σκύλο μαζί με 70 γάτες!»
Moυ είπε προβληματισμένος ο Νικόλας
Ήπια μια γουλιά από το φραπέ που ήταν ακουμπισμένος στο τραπεζάκι και χαμογέλασα. Ο Νικόλας αγαπάει όλα τα ζώα αλλά τα σκυλιά με τα αγαπησιάρικα παραπονεμένα μάτια τους, τον κάνουν να διαλύεται!
«Μην φοβάσαι βρε κουτέ! Ο Ρασούλης είναι παιδί μάλαμα. Θα τον πάω βόλτα σ όλη την παραλία να μυρίσει την περιοχή, να γνωριστεί με τα αδέσποτα, να βρέξει τα πόδια του στο νερό, να καταλάβει τον χώρο και θα δεις. Μια χαρά θα είναι» τον καθησύχασα.

Αλλά μην φανταστείτε ότι αυτή είναι η αρχή του beach party της Φρέγιας!
Απλά, ήθελα να σας θυμίσω ότι θα έχουμε και σκυλούμπι αυτή τη φορά στην παρέα μας και καθόλου δεν μας προβληματίζει το γεγονός. Διότι ΑΓΑΠΑΜΕ ΡΑΣ!!!

Για την ακρίβεια το πάρτι άρχισε για μας από σήμερα Παρασκευή. Ήρθαμε να ετοιμάσουμε τον χώρο, να στήσουμε τα καταλύματα για τους ευαίσθητους στον ήλιο και για όσους θέλουν να ρίξουν ένα υπνάκι, να περιφράξουμε την άμμο που θα χρησιμοποιήσουν για τις ανάγκες τους, να μεταφέρουμε τα μπολάκια για φαγητό και νερό, να ετοιμάσουμε την ντουζιέρα για να μην κατσιάσουν οι γούνες από τα αλάτια του θαλασσόνερου, να στήσουμε το μπάρμπεκιου και να φροντίσουμε για την ασφάλεια του, μην τυχόν και βάλουμε καμιά φωτιά στο δασάκι του Σχοινιά που σημειωτέον είναι προστατευόμενη περιοχή. Άλλωστε είχαμε πάρει ειδική άδεια για όλα. Α! όλα κι όλα! Δεν κάνουμε τέτοιο πάρτι αφήνοντας τίποτα στην τύχη του!
Επίσης, καθαρίσαμε καλά τον χώρο, βάλαμε τις πινακίδες, ενημερώσαμε μια δύο ταβέρνες που υπάρχουν τριγύρω, μην πάθουν πλάκα με 60 γατιά γύρω τους για δύο μέρες και κάναμε δημόσιες σχέσεις με καμία 20αριά αδέσποτες γάτες και άλλους τόσους αδέσποτους σκύλους που τα καλοκαίρια παραθερίζουν μακάριοι σ αυτή την παραλία ζητιανεύοντας –με εξαιρετική επιτυχία πρέπει να ομολογήσω- φαγητό από τους λουόμενους. Α ναι! Χαρίσαμε και σ όλους από ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου, για να προφυλάσσουν τουλάχιστον τα ματάκια τους, στον πλάνητα βίο που επέλεξαν να διάγουν…
Οι σκύλοι τα φόρεσαν όλοι επί τόπου, οι γάτες ήταν απασχολημένες εκείνη την ώρα και τους αφήσαμε το κουτί ολόκληρο να διαλέξουν μετά.



Τέλος φτιάξαμε στο πιο ρηχό σημείο της παραλίας και τον χώρο που θα μαζεύονταν τα μικρά και όποιοι άλλοι θέλουν, για να κάνουν μαθήματα κολύμβησης με τον Νικόλα. Ο οποίος σημειωτέον, είχε πάρει πολύ στα σοβαρά τον ρόλο του και είχε ετοιμάσει παρακαταθήκη από μπρατσάκια όλων των ειδών και φουσκωτά στρώματα και νοίκιασε και ένα θαλάσσιο σκούτερ για τους πιο θαρραλέους. Τελευταία στιγμή, τον απέτρεψα από το να νοικιάσει και μια τεράστια μπανάνα από αυτές που τις τραβάνε τα κρισκραφτ και γίνεται χαμός στην παραλία. Ε! Είπαμε ο.κ. να κάνουν και θαλάσσια σπορ αλλά μην τρελαθούμε κιόλας! Εχουμε ευθύνη!
Πάντως φροντίσαμε και για μια ψηλή καρέκλα ναυαγοσώστη που μάλλον θα φανεί χρήσιμη και την γενικότερη εποπτεία του χώρου

Για να μην τα πολυλογώ όλα ήταν έτοιμα από την Παρασκευή το απόγευμα και μετά πήραν φωτιά τα τηλέφωνα.
Οι τρανσφεράδες ενημερώθηκαν με την τελική λίστα των αφίξεων από Αθήνα, Πειραιά και αεροδρόμια. Άλλωστε μας είχαν βγάλει ασπροπρόσωπους στα άλλα πάρτι και είμαστε ήσυχοι.
Ο καλός μας ο χασάπης είχε έτοιμη την παραγγελία από μια τεράστια ποσότητα κοτόπουλων πρώτης ποιότητας για τις ψησταριές, να μας την παραδώσει με ψυγείο-φορτηγό την άλλη μέρα το πρωί. Μέχρι και ξεκοκαλισμένες μερίδες ετοίμασε για όσους έχουν πιο ευαίσθητες οδοντοστοιχίες! Επίσης ο θειος του ο κυρ Πελοπίδας που είναι πεπειραμένος ψήστης, θα αναλάβει τα ψησίματα.
Τέλος κοιτάζοντας τον χώρο και προσπαθώντας να σκεφτούμε τι άλλο θα χρειαζόταν για να το προβλέψαμε, ανακαλύψαμε με ελαφρό τρόμο ότι δεν θα μπορούσαμε να ελέγχουμε όλα τα γατιά μόνοι οι δύο μας…
Άλλο να τα έχεις μαντρωμένα σε ένα κλειστό χώρο και άλλο να είναι ξαμολημένα σε μια παραλία!
Στην αρχή σκεφτήκαμε να ζητήσουμε βοήθεια από σας τους ίδιους, αλλά μετά το ξανασκεφτήκαμε και αποφασίσαμε να προσλάβουμε εταιρεία σεκιουρητάδων, πράγμα που αποδείχτηκε δύσκολο, διότι δεν φτάνει να είναι αξιόπιστοι επαγγελματίες αλλά κυρίως σοβαροί φιλόζωοι, που θα αντιμετωπίσουν σωστά τυχόν παραβατικές συμπεριφορές των φιλοξενούμενων μας!
Πραγματικά, οι άνθρωποι που βρήκαμε ήταν εξαιρετικοί και ήρθαν το βραδάκι και μέσα σε 2 ώρες είχαν εγκαταστήσει ασφαλή περίφραξη σε μια μεγάλη έκταση για να είναι κάπως περιορισμένα τα μοσχαναθρεμμένα μας.
Είπαν επίσης ότι ένας υπάλληλος τους θα βρίσκεται σε κάθε 40 μέτρα απόσταση για να επιβλέπει μην τυχόν κάποιος από τους καλεσμένους αποδειχτεί πιο επίμονος ή εφευρετικός από τους άλλους. Μας βεβαίωσαν δε ότι θα είναι εξαιρετικά διακριτικοί και ευγενικοί σε τυχόν ζαβολιές.
Βέβαια, για καλό και για κακό τους ενημερώσαμε και για τις κινήσεις της Mbrigade των τελευταίων ημερών αλλά μας διαβεβαίωσαν ότι έχουν μεγάλη πείρα και δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί οτιδήποτε.
Βέβαια το τελευταίο διόγκωσε το τελικό κόστος των υπηρεσιών τους… αλλά χαλάλι!
Βλέπετε, δεν κατορθώσαμε ποτέ να έρθουμε σε συνεννόηση με την αντιγατρομοκρατικη ομάδα που μας είχε προτείνει η καλή μας η vaso, διότι το αρχηγείο τους απέρριψε το αίτημα μας, θεωρώντας την Mbrigade μια δευτεροκλασάτη γατρομοκρατικη ομάδα που δεν έχει δώσει ακόμα δείγμα γραφής εκτός, λέει, από κάτι τζούφιες απειλές στο χαρτί…!
Ας είναι! Εύχομαι να έχουν δίκιο…

Συμπαθάτε με που μακρηγορώ πριν ακόμα αρχίσει το πάρτι, αλλά θέλω, όλοι όσοι μας εμπιστευτήκατε τα γατούνια σας να αισθάνεστε σίγουροι ότι η ασφάλεια τους θα είναι απόλυτη.

Απόψε θα κοιμηθούμε στην παραλία, για να είμαστε εδώ να υποδεχθούμε τις πρώτες αφίξεις. Η Φρέγια θα μείνει μόνη στο σπίτι, διότι δήλωσε ότι θέλει να έρθει με τα πούλμαν που θα φέρουν και τους φίλους της, και αυτή να είναι σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια» που πήγαινε για μπάνιο με το προσωπικό του πατέρα της τραγουδώντας
«Ωραία που ‘ναι η Κυριακήηηηη
Μα να ‘ταν πιο μεγαα-λη!
Γιατί περνάει γρήγορααααα
Κι αργεί να έ-εεε-ρθει η άλληηηη!»

Παναγιά μου! Λες να φορέσει και λουλούδι στα μαλλιά και να βρει επιτέλους και τον Παπαμιχαήλ της σ αυτό το πάρτι;
Η… ξέρω ‘γω… Να ψήσει τον Νικόλα να πάρουμε δεύτερη γάτα…για να της τη σπάσει;;;;
«Είναι το στρώ-ω-μα μου μονόοοο
και το 'χω φτιάξει και στενό.
Δίπλα μου δεν θέλω άλλο
και μονάχη θα την βγάλω
και δεν θέλω ούτε φίλο,
ού-τε γά-τα ού-τε σκύ-λο.»


Μακάρι!


ΣτΣ
Η περιγραφή του πάρτι θα γίνεται σε δόσεις και όχι σε real time διότι τα γεγονότα είναι τόσα πολλά που αποκλείεται να προλάβουμε
Στο τέλος θα υπάρξουν φωτογραφίες όλων των γατιών που θα έρθουν, καθώς και ευρετήριο με τα κεφάλαια στα οποία εμφανίζεται το καθένα από αυτά.
Ε! Δεν έχω την απαίτηση η την ψευδαίσθηση ότι το κείμενο θα διαβαστεί όλο και από όλους. Ειμαστε και σε περίοδο διακοπων!
Αλλα αργότερα, μπορείτε να μπείτε στο ευρετηριο και να δείτε μόνο τα δικά σας.
Eυχομαι πάντως όσοι το διαβάσουν όλο από την αρχη μέχρι το τέλος να το ευχαριστηθούν και να απολάυσουν τα σημεία που το σασπένς κορυφωνεται...
Καναμε μια προσπάθεια να μην αφήσουμε παραπονεμένο κανένα, αλλά επειδή προκειται για σχεδόν 70 γάτες, αν ξεχασαμε κανένα, συμπαθάτε μας.
Θα επανορθωσουμε στο επόμενο πάρτι...
Αν βεβαια, έχουμε επιβιώσει από τουτο!

A για αυτό χαθήκατε;!

Ρουλα, μηπως θες να μη σχολιαζουμε μεχρι να τελειωσει το παρτι για να ειναι ολο μαζι?

Α τελεία άντε κ αύριο θα είναι μια ενδιαφέρουσα μερα επιτέλους θα εχω κάτι να ασχοληθώ

Anatoli έγραψε:

Yπομονή μέχρι αυριο πρωί πρωί που ξεκινάνε οι περιγραφές
Δεν με πειράζει να σχολιάζετε Τετα μου. Μάλλον το προτιμώ, γιατί θα πάρει μέρες να τελειώσει το κείμενο...
Μόνο μην βάζετε νέα στοιχεία στην πλοκή γιατί θα ειναι δύσκολο να τα εντάξω.

Fotoula έγραψε:A για αυτό χαθήκατε;!

Μια πρωτη καταγραφη εχει:
Περισσότερες από 20 μέρες απασχόλησης.
Περισσοτερες από 50 σελίδες κείμενο
Περισσότερες από 100 φωτοσοπιές, οι μισές ακομα μέσα στο μυαλό μου
Περισσότερα απο 10 παγωμένα πεπόνια, μερικά από αυτα κολοκυθοειδή
Ενας διορθωτής κειμένου που παρέδωσε το πνεύμα, εξ ου και οι μισές λέξεις χωρίς τόνους...
Αλλά το καταφχαριστήθηκα!

Α! Ειδικά εσύ Φωτούλα...
Αλλά, άσε, δεν σου λέω, καλύτερα να τα δεις όλα στην ωρα τους, αυριο το απογευματάκι!

Γεια σου ρε Φρόσω με τους παλήκαρους, τους γάταρους σου!
Μου δωσανε ενα σωρο ιδέες!

τα δικα μου τα ρέμαλία σου έδωσαν ιδέες με συγκινείς

Θα προσπαθήσω να είμαι κιουρία και να μην σχολιάσω κάτι στο ενδιάμεσο!

Τα δικά σου έγιναν αφορμή για μια πολύ συγκινητική στιγμή στο πάρτι Βικυ...

Φροσι, ρε συ τι λες! Και βέβαια! Αλλωστε δεν έχω ξαναδει τόσο όμορφους κεφάλες όσο τους δικούς σου!

Και Βικ, ενα πράγμα σου λέω! Ο Χουζ, κρα-τη-θη-κε!!!

ralou έγραψε:Τα δικά σου έγιναν αφορμή για μια πολύ συγκινητική στιγμή στο πάρτι Βικυ...

Φροσι, ρε συ τι λες! Και βέβαια! Αλλωστε δεν έχω ξαναδει τόσο όμορφους κεφάλες από τους δικούς σου!

Και Βικ, ενα πράγμα σου λέω! Ο Χουζ, κρα-τη-θη-κε!!!

Περιμένω εναγωνίως...


Αυτά κι αν είναι νέα!!!

σουπερρρρρ
αρχιζει το παρτυ!!!
περιμενουμε!

Εσυ Νανσυ... θα σου στειλω τον λογαριασμό και θα δεις!
Δεν το πίστευα πόσο φαγανά είναι τα αγόρια ...

Βικ, μην τρελαίνεσαι! Σου λέω ότι ηταν τυπος και υπογραμμός!
Ναι!!!

Δεν σας δίνω άλλα μεζεδάκια από το πάρτι!
Πρέπει να συνεχίσω την δουλειά και μάλλον σήμερα θα το ξενυχτήσουμε στην παραλία του Σχοινιά... εεε... εννοώ μπροστα στον υπολογιστη, εδω στα χμ... δροσερά Δυτικά προαστια...

Α! Οι απόψεις διήστανται όσο αφορά την λέξη "παρτι" Την γραφω με "ι" και όχι με "υ", γιατι έτσι επιμένει ο διορθωτής του Γουορντ.
Και ποια ειμαι εγω να διαφωνήσω με κοτζάμ διορθωτή ε;

Ο Νικόλας, μια παλιόμυγα και εγω

«Φρέγιααααα! Με γαργαλάς!
Άσε με παιδί μου, λίγο ακόμα θέλω να κοιμηθώ!»

Το μόνο σημείο του κορμιού μου που εξείχε από τα σκεπάσματα ήταν η άκρη της μύτης μου και η ενόχληση ήταν απίστευτη. Έτσι με ξυπνάει κάθε μέρα, μου γαργαλάει τη μύτη με τις μουστάκες της!
Άνοιξα το ένα μάτι και προσπάθησα να βρω το κουραμπιεδένιο κορμί της, για να την σπρώξω πιο πέρα.
Μια μυρωδιά υγρή ήρθε στην μύτη μου και μονομιάς πετάχτηκα απάνω. (Τώρα βέβαια το «πετάχτηκα» είναι σχήμα λόγου, με τους πόνους στο πόδι και όλο το κορμί μου… Αλλά… τέλος πάντων!) Δεν ήμουν στο κρεβάτι μου, αλλά στο ράντζο που πέρασα την νύχτα στον χώρο του πάρτι. Και η Φρέγια δεν ήταν εκεί! Είχε μείνει σπίτι το βράδυ για να έρθει με το πούλμαν που θα έφερνε τους φίλους της. Αυτό που μου ενοχλούσε την μύτη ήταν μια κακοηθέστατη μύγα, που επέμενε να κάτσει πάνω στο δέρμα μου.
Σκούντησα τον Νικόλα να ξυπνήσει κι αυτός, χαμογελώντας σατανικά στην άτιμη την μύγα.
«Καλά, καλά! Να χαρείς όσο μπορείς, γιατί σε λίγο 60 γατιά θα είναι εδώ και θα τσακώνονται ποιο θα σε πρωτοπιάσει!»

Σηκωθήκαμε και φτιάξαμε πρόχειρο φραπεδάκι.
Τώρα, κατά τις 7 το πρωί η παραλία είναι έρημη και η εικόνα ειδυλλιακή.
Έχει και αρκετή δροσιά, άλλωστε κουκουλωμένοι κοιμηθήκαμε το βράδυ.
Σε λίγο αρχίζουν να κουδουνίζουν τα κινητά. Απαντάμε όσο εποπτεύουμε τον χώρο για τελευταία φορά. Οι θεσσαλονικείς έχουν ήδη φτάσει με το πρωινό και οι τρανσφεράδες έχουν πάει να τους πάρουν, μαζί και όσους ταξίδεψαν με το ΚΤΕΛ.
Το ψυγείο με τα νωπά κοτόπουλα έχει παρκάρει στο πάρκινγκ και ο κ. Πελοπίδας αρχίζει να ετοιμάζει το μπάρμπεκιου.
Επίσης έχει φέρει μεγάλα δοχεία με εμφιαλωμένο νερό για να πίνουν οι γάτες που και αυτά θα διατηρηθούν μέσα στο ψυγείο.

Οι Σεκιουρητάδες, φτάνουν και εποπτεύουν τις περιφράξεις.
«Δεν έπρεπε να βάλουμε ασφάλεια και συρματοπλέγματα» μου λέει μουτρωμένος ο Νικόλας. «θα νοιώθουν περιορισμένα τα φουκαριάρικα και εγώ θέλουν να νιώθουν ελεύθερα»
«Να σου πω!» του λέω με αγριωπό μάτι. «Κι εμένα με νοιάζει να διασκεδάσουν αλλά με ασφάλεια! Άντε, αυτές οι απόψεις σου για ελευθερία φταίνε, έχουν κάνει το παιδί μας να έχει αλητέψει που όλη μέρα την αφήνεις στην αυλή και δεν την βλέπουμε καθόλου μέσα! Και άλλωστε κοίτα, πάνω από 1000 τετραγωνικά είναι η παραλία, χώρια η θάλασσα! Εχουμε ευθύνη σου λέω! Δεν το καταλαβαίνεις;»
Φεύγει μουτρωμένος για να πάει να ετοιμάσει την θέση του, εκεί που θα κάνει μαθήματα στα μικρά.
φωτο: Μαθηματα κολύμβησης



Σ.τ.Σ.
Ετσι θα σας το περιγραψω το πάρτι.
Τιτλος κάθε κεφαλαιου επάνω
Υπότιτλος με τους πρωταγωνιστες στην αρχή του κάθε κεφαλαιου
Η συνέχεια θα μπαίνει κάθε 1-2 ωρες
Εκτός απο το μεσημέρι. (Να ξαπλωσω κι εγω το πονεμένο κορμί μου...)
Καλή ανάγνωση!

Παω κ εγώ να βρεξώ το κορμί μου στην θάλασσα

Φρέγια, Νικόλας, ενα πουλμαν κι εγω

Από τον δρόμο ακούσαμε το πρώτο πούλμαν να πλησιάζει. Κορναρίσματα, φασαρία και προσπάθειες να παρκάρει στον ανοιχτό χώρο του πάρκινγκ.
Πλησιάζουμε ανυπόμονοι!
Η Φρεγια στο μπροστινό κάθισμα με το ναυτικό της καπέλο και τα κομψά γυαλιά της βγαίνει πρώτη και βοηθάει τους υπόλοιπους να κατέβουν.
Φωτο: Η Φρεγια με το καπελάκι της


Πω πω! Χαμός! Όλοι είναι σε μεγάλα κέφια, οι μουσικές ακόμα ακούγονται από τα μεγάφωνα. Ο οδηγός με κοιτάει μπαϊλντισμένος. Καζάνι θα του κάνανε το κεφάλι, μια ώρα που βάστηξε η διαδρομή.
Κοιτάζω γύρω. Γάτες μικρές και μεγάλες, φουντωτές και κοντότριχες, σε μια τεράστια ποικιλία από χρώματα, με τις πολύχρωμες τσάντες τους, τα καπέλα, τα φουσκωτά ζωάκια τους, τα κουβαδάκια τους, τις ψάθες και τις ομπρέλες τους!
Μαζεύονται δίπλα στις μπαγκαζιέρες για να πάρουν τα πράγματα τους
Ο Νικόλας μοιράζει σε όλους τα φυλλάδια με την κάτοψη του χώρου, για να μπορέσουν να μάθουν τα κατατόπια και να προσανατολιστούν
Την κάτοψη την έφτιαξε ο ιδιος, που δεν ξέρει να χρησιμοποιεί καλά το φωτοσοπ και γι αυτό και είναι λίγο άτεχνη, αλλά σας βεβαιώνω ότι είναι ακριβέστατη!
Κάτοψη:

χαχαχαχα μου αρεσε η σημειωση ... ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΣΙΣΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΜΟΝΟ ΕΔΩ!
Μα φανταζεσαι ο καυμενος ο Νικολας σου λεει μην παθουμε τα των προηγουμενων παρτυ της Φρεγιας με τους κατουρλιτσες δεξια και αριστερα!

Πάρις και Έκτορας, Ρας, Όμηρος και Μελίτα, Ζήνα, Ραμσής και Μάγια

Πρώτοι και καλύτεροι τα αγόρια μου ο Πάρις και Έκτορας με πλησιάζουν φωνάζοντας
«Γεια σας κ. ραλουουου! Τι κάνετε; Που είναι το φαΐ;»
Τους δείχνω προς την γενική κατεύθυνση του κ. Πελοπίδα που έχει ανάψει την ψησταριά αλλά δεν έχει προλάβει να βγάλει ακόμα έτοιμα κοτόπουλα και κουτρουβαλιάζονται προς τα εκεί τσαλαβουτώντας στην καθαρή ψιλή άμμο.
Μωρε! Τι λέει η Νάνσυ; Ο Πάρις είναι ο πιο κεφάλας γάτος που έχω δει και το Εκτόρι μου τροφαντό-τροφαντό, με τις ματάρες του, πιο όμορφο από ποτέ!
«Βρε σκατόπαιδα, καθίστε λίγο να σας δω» φωνάζω απελπισμένα, χωρίς καμιά ελπίδα να με ακούσουν

Βλέπω το τρίο Ρας, Όμηρου και Μελίτας να κατεβαίνει από το πούλμαν και πλησιάζω να τους παραλάβω.
Το Μελιτάκι με βλέπει και τρέχει να πηδήξει στην αγκαλιά μου.
«Βρε ταρζανίτσα μου, τι κάνεις» της λέω και την βοηθάω να ανέβει.
«ααα! Καλά είμαι κ. ραλού, σας πεθύμησα, είχα προβλήματα το μάθατε αλλά τώρα είμαι μια χαρά. Το ξέρετε ότι φιλοξενουμε και τον Τρούφα τωρα; Η μαμά λέει να μην ξεχάσω να πω στον κ. Νικόλα να μου κάνει φυσικοθεραπεία μέσα στην θάλασσα! Σας αρέσει η γούνα μου; Σαν της Φρέγιας δεν είναι; Δεν έγινα κούκλα τώρα που μεγάλωσα;»
«Έλα αγαπούλα μου, πάρε ανάσα! Όλα θα τα πούμε, έχουμε καιρό. Να προσέχεις όμως έτσι; Και ο Νικόλας θα σε βοηθήσει, περδίκι θα γίνεις ματάκια μου! Κάτσε τώρα να δω και τα αγόρια!»
Το Μελιτάκι κατεβαίνει και ψάχνει μέσα στο πλήθος να βρει την Ζήνα την μεγάλη της φίλη.
«Πρόσεχε μαρή!» Της φωνάζω καθώς την βλέπω να τρέχει σαν τρελή!
Δίπλα μου ο Όμηρος γυαλιστερός-γυαλιστερός, τρίβεται στο πόδι μου.
«κ. Ραλου να σας συστήσω τον φίλο μας τον Ρας. Δεν βλέπει κι αυτός ο καημένος αλλά είναι πολύ καλός για σκύλος»
Δίνω φιλάκι στο καλύτερο γατί του γατόσπιτου και συστήνομαι στον Ρας.
«Γεια σου Ρασούλη! Είμαι η ραλού η μαμά της Φρέγιας που κάνει το πάρτι. Σε παρακαλώ μείνε κοντά μου και θα σου δείξω εγώ όλα τα κατατόπια. Και συ κοντά μου Όμηρε μου, έτσι;»
Ο Ρας με πλησίασε για να πάρει την μυρωδιά μου και κάθισε υπάκουα δίπλα στο πόδι μου.
«Χαίρω πολύ και ευχαριστώ κα. Ραλού! Είστε πολύ ευγενική» μου λέει με την γλυκιά φωνή του και του σκάω ένα φιλάκι στην μουσούδα.
Φωτο: Ρας με καπελο και γυαλια


Η Ζήνα με τον Ραμσή πλησίασαν κι αυτοί για να μου συστήσουν την μικρή Μάγια.
Ο Ραμσής με κοίταξε με τις ματάρες του, μου συστήθηκε ευγενικά και βοήθησε την μικρή να ανέβει στην αγκαλιά μου. Μα τι όμορφο κορίτσι που είναι αυτό!
«Μην σε νοιάζει τίποτα Ραμσή! Θα την έχω εγώ το νου μου την μικρή και θα είναι μια χαρά. Πηγαίνετε τώρα με τους άλλους να διασκεδάσετε, αλλά πρώτα να μελετήσετε τον χάρτη για να κατατοπιστείτε!»
Ναι, ήξερα πια ποιον κάτοικο θα είχε η αγκαλιά μου σ αυτό το πάρτι! Το Μαγιοπουλο μπορεί να ήταν εξοικειωμένο με την παραλία αλλά πώς να το αφήσω να πατάει το χτυπημένο ποδαράκι του στην καυτή άμμο;
«Να σας πω κυρία Ραλου! Δεν είμαι μικρη! Αυτο μας έλειπε!» μου λέει η Μάγια στο αυτί μου με ένα στόμφο που, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπορώ να ερμηνευσω.
Η Ζηνα είχε ήδη τρέξει να βρει ξανά το Μελιτάκι να συνεχίσουν την κουβέντα τους. Αχ αυτή η Ζήνα! Ναι την θεωρώ την πιο στυλάτη γάτα του γατόσπιτου αλλά είναι και λιγάκι σνομπ ή μου φαίνεται;
Ας ειναι...

Μα Νάνσυ μου, με τόση καθαρη, ζεστη άμμο τριγυρω, δεν μπορούσαμε να μην το επισημάνουμε!
Διαφορετικά η κατάσταση θα ηταν πολύυυυυ άβολη! Δεν νομίζεις;

ralou έγραψε:Μα Νάνσυ μου, με τόση καθαρη, ζεστη άμμο τριγυρω, δεν μπορούσαμε να μην το επισημάνουμε!
Διαφορετικά η κατάσταση θα ηταν πολύυυυυ άβολη! Δεν νομίζεις;

καλα κανατε!!!!
τωρα αν το δει ο κος Χουζουρης ....δεν περνω και ορκο!

ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ!!!! ειναι σε διαιτα !

ο Παρουλης αδυνατησε και ειναι κουκλος!

It's party time

Σνομπ η Ζήνα μου; Μα... γιατί;

Νανσυ, θα εκπλαγεις με την συμπεριφορά του Χουζ! Τα παιδιά μια χαρά ήταν και είναι. Αλλά μην μου ζητάς να τα περιορίσω... Δεν πάει η καρδιά μου.
Αλλωστε, για δυο μέρες είναι μόνο

Ειρήνη, κι εσύ θα δεις τον κανακάρη σου και δεν θα το πιστευεις!

Νοζυ, Το ξέρεις ότι την θαυμάζω τρελά. Αυτο το χαρακτηριστικό της, είναι μέσα στο πακέτο και δεν το αλλάζω με τίποτα. Απλα την θαυμάζω όπως είναι!

Τέλος πάνων, έχουμε πολύ δρόμο να τελειώσει το πάρτι και πολλά να μάθετε για τα γατιά σας!
Στέυ τιουντ!

Τα 'χεις ρημάξει στις στερήσεις, Νάνσυ, και πάνε και μασαμπουκώνουν σε πρώτη ευκαιρία!!!
Καημένη Ραλού, θα σου βγήκε ο κούκος αηδόνι με τέτοια μούτρα που έπρεπε να θρέψεις.
Κατά τα άλλα, ξέρω να νιαουρίζω καλά, θα με πάρετε κι εμένα στη θάλασσααααααααααααααααααααα

Πίπης, Νεφέλη, Χιόνης και Πόλυς, Πριγκιπας, Μάρκος και Αργυρόηχες, Ζουζου και Πασχάλης, Φρέγια και εγω

Βλέπω από μακριά την Φρέγια να κάνει hi-five με ένα τεράστιο πορτοκαλόγατο.
Παναγιά μου! Αυτός είναι ο Πίπης;;; Τι λέει η μάνα του; Αυτός είναι οχτάκιλος σίγουρα! Μαρή Ασπα! Κρύβεις τα κιλά του γατιού σου; Τα πάχη του τα κάλλη του μαρή!
Η ομάδα πλησιάζει με τα κουβαδάκια τα καπέλα και τις ψάθες της.
Ο Πίπης έχει δίπλα του την όμορφη Νεφέλη, ολόκληρη γάτα πια και την προσέχει σαν τα μάτια του. Ούτε μποντυγκαρντ να ήτανε το χρυσό μου!
Ο Χιόνης, ντελικάτος και κούκλος, φοράει κομψό παναμά στο κεφάλι του και στυλάτα γυαλιά. Ε, βέβαια! Είναι ολόασπρος ο καλός μου και πρέπει να προφυλαχθεί από τον ήλιο!
«Εκεί! Εκεί Χιόνη μου! Εχουμε ετοιμάσει την μεγάλη άσπρη τέντα για σας τους άσπρους, που έχει και θέα αλλά είναι και προστατευμένη από τον ήλιο!»
Όλοι με χαιρετούν με σεβασμό και με ευχαριστούν για την πρόσκληση.
Και ο Πόλυς; Που είναι ο Πόλυς βρε παιδιά; Κοιτάω γύρω και ανακαλύπτω τον Πολύτσο να κρύβεται πίσω από το κορμί του Πίπη. Φοράει μαύρα γυαλιά για να κρύβει το ματάκι του.
«Έλα αγοράκι μου! Μην ντρέπεσαι» του λέω. Όλοι φίλοι είμαστε εδώ, πρώτη φορά έρχεσαι σε πάρτι μας;»
«Ναι, αλλά την άλλη φορά δεν είχε κορίτσια…» μου μουρμουρίζει στ’ αυτί και κοκκινίζει.
Αχ… οι ντροπές της νεότητας… Στο άλλο πάρτι ήτανε μικρούλης, τώρα άντρεψε πια…
Του δίνω ένα φιλάκι και τον καθησυχάζω «Μην σε νοιάζει τίποτα αγόρι μου! Θα δεις που θα κάψεις καρδιές σήμερα!»

Οσο περνάει η ώρα, τόσο και πιο πολλά γατιά συνωστίζονται μπροστά μου για να με χαιρετισουν πριν ξαμοληθούν στην παραλία.
Να ο εξοχότατος Πριγκιπας μου και ο ευγενικός μου Μάρκος, πλησιάζουν και ο Πρίγκιπας μου δίνει χειροφίλημα. Θεε μου, τι γατιά είναι αυτά! Τιμή και καμάρι σου Κατερίνα μου που μεγάλωσες τέτοια εξαιρετικά παιδιά.
Ανάμεσα τους οι δύο μικρές πριγκιποπούλες οι Αργυρόηχες, οι όμορφες αδελφούλες του Πρίγκιπα, μου δίνουν τα λεπτοκαμωμένα χεράκια τους. Μα… είναι τόσο μικρούλες! Πρέπει να τις έχω αγκαλιά κι αυτές. Μωρουδάκια είναι ακόμα!
Ο Μάρκος καταλαβαίνει τον προβληματισμό μου «Κυρία ραλού, μην έχετε έννοια με τα κορίτσια. Εμείς θα τις προσέχουμε σαν τα μάτια μας.»
«Βέβαια! Αλλωστε υποσχεθήκαμε στην Μαμά μας να μην τις αφήσουμε να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα και να μην σας βάλουν σε κόπο.»
«Μόνο η μαμα μας μας είπε να σας θυμίσουμε ότι ο κ. Νικόλας, αν είναι δυνατό να τους μάθει κολύμπι» συμπληρώνει ο Μάρκος.
«Και βέβαια παιδια μου! Θα είναι χαρά του να το κάνει! Να προσέχετε πολύ γιατί τα κορίτσια είναι πολύ μικρά, αλλά θα προσέχω συνέχεια και εγω. Αν θέλετε μπορείτε να βρείτε θέση στην τέντα που έχουμε για τους ευαίσθητους στον ήλιο για να μην είναι εκτεθειμένα τα μικρά»
«Ευχαριστούμε κα ραλου!» Απάντησαν με ένα στόμα και απομακρύνθηκαν με τα μωρα
Τα κορίτσια, ψου-ψου-ψου μεταξύ τους. «Τι λέει αυτή ρε θυ Ανθια! Ποιοθ είναι μικρόθ;» «Κθέρω γω ρε θυ Αγγελιδα…! Αβυθοθ η πθυχη των μεγάλων!»
Ααα! Τωρα κατάλαβα γιατί η Κατερίνα τις λέει Αργυρόηχες! Οι φωνούλες τους ακούγονται λεπτές σαν να χτυπάνε ασημένια καμπανάκια! Μπορεί να είναι μικρές αλλά πρέπει να είναι ζόρικες και πρέπει να τις προσέχω.
Φωτο: Η τέντα για τους ευαίσθητους


Δειλά δειλά, η Ζουζου και ο Πασχάλης έρχονται κοντά. Αχ! Τι όμορφη που είναι αυτή η γατούλα! Παρ’ όλο που λόγω θέρους έβγαλε το βαρύ γουναρικό και φόρεσε ένα τσιτάκι καλοκαιρινό και εκδρομικό είναι ένα ολόγλυκο κορίτσι και η Φρέγια από δίπλα την κοιτάει και ξινίζει την μυτούλα της από ζήλια.
«Γεια σας κυρία ραλου» μου λέει η γατούλα «να σας γνωρίσω τον Πασχάλη τον γιο μου. Μην τον κοιτάτε που είναι μικρούλης, είναι και λιγάκι άτακτος, αλλά σας υπόσχομαι να φροντίσω εγώ να μην κάνει καμιά αταξία. Σας ευχαριστούμε πολύ που μας καλέσατε»
Ο Πασχάλης από δίπλα μου ρίχνει μια ματιά, κάτι μουρμουρίζει και μετά το μάτι του παίζει τριγύρω κοιτώντας τις μεγαλύτερες γάτες! Αααα! Πρέπει να τον προσέχω αυτόν!
«Καλά να περάσετε Πασχάλη και Ζουζού! Βολευτείτε όπου θέλετε!»
Μα είναι τρελή αυτη η μαμα Ζουζους! Ακου εκεί να φωνάζει αυτη την γατούλα Σνούπι! Κι να ισχυριζεται ότι το ακουει κιόλας αυτο το όνομα! Δεν είμαστε καλά!
Γυρίζω προς το μέρος τους και φωνάζω δυνατά
«Σνουπιιιι»
Η Ζουζού γυρίζει να με κοιτάξει από μακριά και διακρίνω στο μουτράκι της μια κοροϊδευτική γκριμάτσα!
Βρε, κοιτα που το ακούει! Σκέφτομαι έκπληκτη.

Ντίνο, Κιμπάκι και Πατουσι, Σνοου, Τεζόρο και Γκισμάκι, αλλά και Εκτορας και Μαγια

Η Ντίνο τακίμιασε φαίνεται με το Κιμπάκι μέσα στο πούλμαν και τωρα έρχονται τρεχάτες προς το μέρος μου.
«Βρε συ Ντινο! Τι κούκλα είσαι εσύ μανάρα μου! Αχ! Ας όψεται η μάνα σου που δεν μας έβαζε καλές φωτό σου τόσο καιρό. Φτου σου μάτια μου!
Και το κερασένιο μου Κιμπάκι! Κουκλάρα μου εσύ αγαπημένη! Και τι κομψή που είσαι αγαπούλα μου» τους λέω, προσπαθώντας να συγκρατηθώ, που μου τρέχουνε τα σάλια από την γλύκα τους.
Τα κορίτσια πηδάνε στην αγκαλιά μου και χουρχουρίζουν ευχαριστημένα.
«κα Ραλού, ευχαριστούμε! Πάμε τωρα να ρίξουμε τις κορμάρες μας στη θάλασσα!»
«Εεε! Ντίνο! Πρόσεχε! Στα ρηχά έτσι; Η μαμά Κωνσταντίνα είπε ότι δεν ξέρεις καλό κολύμπι!»
Καθώς απομακρύνονται τρέχοντας και γελώντας η Ντίνο που φωνάζει
«Καλέ κυρία ραλου, σιγά μην ξέρει τι λέει η μαμά! Ξέρω εγώ κολύμπι, ουουουου! Καλύτερο κι από τον Φελπς!»
Η Κίμπα δίπλα της έχει σκάσει στα γέλια.
«Θα κάνουμε και μακροβούτια κα ραλου!» φωνάζει
«Και θα πετάξουμε και τα μαγιο!» Χασκογελάει η μία στο αυτι της άλλης
«Χμμ... Κορίτσια! Φρόνιμα ε;» λέω και αναστενάζω
Φωτο: Κίμπα και Ντίνο


Οπα! Τι έγινε βρε παιδιά; Γιατί είμαι πεσμένη στην άμμο και κοιτάω ουρανό;
Μια ορδή από περσικόγατα πηδηξε πάνω μου και με έριξε κάτω. Βλέπω πρώτο το Πατουσι, μετά τον θεϊκό Σνοου, τον Τεζόρο και το Γκισμάκι να χοροπηδάνε πάνω στο κορμί μου και ακούω τις φωνές τους. Μωρε, αυτο είναι το Πατουσακι που κοιμότανε στον ωμο μου τις Απόκριες; Γυναικάρα έγινε. Ο Γκίσμο φαίνεται ο μισός δίπλα της!
«Ααα! Κυρία ραλού, χαιρόμαστε που σας γνωρίζουμε επιτέλους!»
και «Τι ωραία που μας καλέσατε, ευχαριστούμε»
και «ωραία και μεγάλη κοιλιά έχετε, θέλετε να γίνετε το μαξιλαράκι μου;»
και «τι είναι όλο αυτο το νερο; Ελπιζω να μην κατσαρωσει η γουνα μου από την υγρασία!»
και «που είναι το φαΐ;»
Πιάνω γούνες άσπρες και μπεζ και γκρίζες και παρδαλές, όλες υπέροχα απαλές και φουντωτές, ο Παράδεισος μου είναι αυτός, να με έχουν σκεπάσει τέσσερις γάτες και να έχουν κάνει το κορμί μου Γατιου Φατ Παρκ! Και είναι και ανάλαφρα τα κουκλάκια μου, μινιόν και αφράτα!
«Εεε! Παιδιά! Αφήστε με να σηκωθώ! Καλώς ήλθατε! Εύχομαι να διασκεδάσετε και να σας αρέσει το πάρτι μας. Σνοου, εκεί είναι η τέντα για τους ευαίσθητους στον ήλιο, να προσέχεις σε παρακαλώ. Και εκεί είναι η τουαλέτα Γκιζμο μου και η ντουζιέρα, να ξεπλυθείτε καλά μετά το μπάνιο, μην με μαλωσει μετά η Βίκυ που χάλασε η γούνα σας από τα αλάτια!»

Τα βλέπω να απομακρύνονται χαρούμενα και σκέφτομαι…
Κοίτα να δεις! Το Μαγιόπουλο που τόση ώρα ήταν καθισμένο στον ώμο μου, τα κατάφερε και ισορρόπησε κατά την επιδρομή του ασκεριού της Βίκυς. Ξανανεβαίνει στον ώμο μου με ευκολία, αλλά μου κρατάει μούτρα ή μου φαίνεται;
«Τι είναι Μάγια μου; Τι σε στεναχωρεί;»
«κυρία ραλου, εδώ πάνω θα μείνω εγώ δηλαδή; Θέλω να πάω να βρω τους άλλους! Δεν μου λέτε, οι Αντμινόγατοι ήρθαν;» μου λέει με παράπονο ανακατεμένο με λίγο θυμό.
«Οχι! Οι Αντμινόγατοι θα έρθουν αργότερα με το άλλο πούλμαν. Κάνε λίγη υπομονή κορίτσι μου και θα φροντίσω εγω. Ασε να υποδεχθούμε λίγο τους υπόλοιπους και θα σου δείξω που μπορείς να πας. Να δες πόσο φρόνιμοι είναι ο Όμηρος και ο Ρας και περιμένουν να τελειώσω!»
«Ο Ομηρος είναι μεγάλος και ο Ρας είναι… πφφφ! Σκύλος! Τι με νοιάζει εμένα! Εγω έχω τις δικές μου δουλειές!»
Οπα! Να τα μας! Παραμεγάλωσε η μικρή ή απλά η Ζήνα έχει δουλέψει πολύ με τον χαρακτήρα της; Και τι τους θέλει τους Αντμινόγατους, έχω τόσο καιρό να μπω στο γατόσπιτο... Βρε λες να έχει γίνει κάτι και δεν το ξέρω...;

Κατι μου ξέφυγε ωστόσο... κατι άκουσα που δεν ταίριαζε με τα υπόλοιπα...
Τι...;
Α! Ναι! Κάποιος είπε «που είναι το φαϊ;» Αποκλείεται να ηταν τα περσικόγατα, αυτά είναι λιτοδίαιτα...
Απένατι μου κάθεται και με κοιτάει ο Εκτορας. Μα δεν είχε απομακρυνθεί αυτός;
«κα. Ραλου, τα κοτόπουλα δεν είναι ακόμα έτοιμα... πεινάμε με τον Πάρη...» μου λέει κοκκινιζοντας.
«Ελα αγόρι μου! Πήγαινε στον κ. Πελοπίδα και ζήτησε του μπολάκια με κροκέτες, αυτός κάνει κουμάντο με το φαί»
Πριν προλάβω να τελειώσω την φραση μου είχε εξαφανιστεί προς την κατεύθυνση του μπάρμπεκιου μαζί με τον αδελφό του...

ρεεεεεεεεε τα παιδια μου δεν ειναι κοιλιοδουλοι
τους βγηκε το ονομα...κλαψψψψψψψψψψψψψψ
(καλα ο Εκτορας ειναι ισως ...λιγαααααακι )

Εγω δεν ξέρω τίποτα!
Εγω αναμεταδοση κανω απλώς και ότι βλέπω λέω.
Ποσο μάλλον που το Εκτόρι είναι το αγαπημένο μου και δεν θα πω κακό λογο γι αυτον ΠΟΤΕ!!!

Το Κιμπακι ειναι τελειο με το γυαλικο του!!!