Δεν περνά η γρίπη των γάτων με vibramycin

θα πρεπει σιγουρα να μιλησεις με γιατρο.
ενας μηνας αντιβιωσης ειναι παρα πολυς μπορει να του κανεις και κακο πια.
δεν ξερω τι αλλο θα μπορουσες να κανεις, σορρυ.

Ίσως είναι κάτι πιο σοβαρό από απλή γρίπη. Αυτά μόνο με τεστ φαίνονται , τα οποία κοστίζουν. Μπορεί όχι πολλά αλλά σίγουρα είναι ένα ποσό.
Μάλλον είναι καλύτερα να του σταματήσεις την αντιβίωση ( μη πάθει και μύκητες ο γεράκος) και απλά να συνεχίζεις να τον φροντίζεις.
Μπορείς να ρωτήσεις ξανά ένα γιατρό αλλά από μακριά και αυτός νομίζω τα ίδια θα σου πει. Υπάρχουν κάποιοι γιατροί που ασχολούνται με αδέσποτα
(για να τον πας) αλλά και πάλι κάποια χρήματα θα τα ζητήσει.
Αν και πραγματικά νομίζω πως σαν πρώτη κίνηση συνιστούν αντιβίωση.
Αν δεν τους πιάσει αστα βράστα

Ειχα κι εγω αυτο το προβλημα με εναν γατουλη,δεν ξερω αν ηταν ακριβως το ιδιο αλλα σαν συμπτωματα ειχε βηχα και μυξουλες.Ξεκινησαμε θεραπεια με Ronaxan αλλα δεν βοηθησε ιδιαιτερα και αργοτερα αρχισαμε θεραπεια με sinulox των 50mg,με δοσολογεια σε ενηλικες γατουλες(τωρα αυτο ειναι και αναλογα τα κιλα αλλα για να καταλαβεις στο περιπου) 2 χαπια την ημερα,ενα πρωι και ενα βραδυ.Ειναι σχετικα μικρα χαπια οποτε δεν θα δυσκολευτεις πολυ να τα δωσεις(επισης εξαρταται απο τη γατουλα..).
Παντως,μια απο τις δικες μου γατουλες οταν ηταν αδεσποτη,απο μωρακι,ειχε κολλησει κατι τετοιο και δυστυχως παρα τη θεραπεια,της εμεινε μονιμο προβληματακι στο αναπνευστικο(οχι μεταδοτικο αλλα μαλλον εχει προκαλεσει καποια μονιμη βλαβη στα ιγμορια και γενικοτερα στο ανω αναπνευστικο).Για αυτη την περιπτωση δυστυχως δεν γινεται κατι και οταν κατα περιοδους το προβλημα οξεινεται,ακολουθουμε τη θεραπεια με το Sinulox των 50mg για λιγες μερες μεχρι να ηρεμησει.
Αν τελικα κανεις αυτη τη θεραπεια,συμφωνα με οσα μας ειχε πει τοτε ο γιατρος για τη συγκεκριμενη περιπτωση,καλυτερα να τον αφηνες για λιγες μερες να ηρεμισει ο οργανισμος του απο την προηγουμενη αντιβιωση και μετα Sinulox για περιπου 20 μερες και βλεπεις..Αυτα τα χαπια δεν ειναι ιδιαιτερα ακριβα.
Περαστικα στον γατουλη!

Ακριβως τα ιδια εχω και εγω, ητανε ο Γλυκουλης πρωτα, μετα ο Jewel και τωρα μαλλον κολλησε και ο Socks.O Jewel εγινε μια χαρα με Vibramycin, 1ml/mera για 7 ημερες, ο Γλυκουλης ομως ακομα εχει προβλημα αλλα δεν ερχεται και καθε μερα να φαει τελευταια. Ενα μηνα ειναι υπερβολικα πολυ για αντιβιωση, σταματα το.Αμα ειναι πηγαινε το στο γιατρο, τοση αντιβιωση θα του ειχε καταστρεψει τα νεφρα πια(((
Μη δινετε ποτε φαρμακα στα γατια χωρις να μιλατε με γιατρο πρωτα, και για αντιβιωση ειναι μαξιμουμ 7 μερες!!! Αμα δεν περναει, κατι αλλο φταιει...κριμα το ζωντανο (

οπωσδήποτε να πας στο γιατρό. δεν μπορούμε εμείς να ξέρουμε τι έχει ο γατούλης και να δίνουμε φάρμακα επειδή τα συμπτώματα μοιάζουν. αφού βράζει μέσα, ίσως έχει βρογχίτιδα και να χρειάζεται κάτι για να του ανοιξει τους βρογχους αλλά μονο ο γιατρός θα σου πει.

Πούπσυ έγραψε:οπωσδήποτε να πας στο γιατρό. δεν μπορούμε εμείς να ξέρουμε τι έχει ο γατούλης και να δίνουμε φάρμακα επειδή τα συμπτώματα μοιάζουν. αφού βράζει μέσα, ίσως έχει βρογχίτιδα και να χρειάζεται κάτι για να του ανοιξει τους βρογχους αλλά μονο ο γιατρός θα σου πει.

Συμφωνώ απόλυτα.

Και προσωπικά, πιστεύω ότι καλό είναι να μην προτείνονται φάρμακα και να δίνονται να δοσολογίες γιατί κάθε περίπτωση και κάθε οργανισμός είναι διαφορετικά και μόνο ο γιατρός μπορεί υπεύθυνα να χορηγήσει φάρμακο με την κατάλληλη δοσολογία, γνωρίζοντας το ιστορικό του γατιού, το βάρος του, την κατάσταση της υγείας του κλπ.

Κάτι που κάνει καλό σε κάποιο γατάκι, μπορεί σε κάποιο άλλο να κάνει ζημιά.

Παιδια εννοειται κι εγω συμφωνω οτι πρεπει η καθε γατουλα να πηγαινει στο γιατρο και να ακολουθειται θεραπεια συμφωνα με αυτα που προτεινει ο γιατρος.Απλα ανεφερα τι εκανα εγω σε μια περιπτωση που μοιαζει παρομοια(μοιαζει,δεν λεω οτι ειναι)μηπως βοηθησω την desperatandο,επειδη ξεκαθαρισε οτι δεν εχει δυνατοτητα να παει τον γατο σε γιατρο..
p.s. σε μερικες θεραπειες οντως χρειαζεται περισσοτερο απο 7 ημερες,αναλογα και με το καθε φαρμακο που δινεται καθε φορα.(τουλαχιστον ετσι λεει η δικη μας γιατρος,επειδη αυτα τα συμπτωματα ειναι συνηθως επιμονα).

xadraki δεν λέω ότι δεν συμφωνείς ότι δεν πρέπει να πηγαίνουμε τις γατούλες στο γιατρό αν έχουν κάποιο θέμα υγείας, αλίμονο..

Τη γνώμη μου εξέφρασα, ότι θεωρώ ότι καλό είναι να μη γράφονται εδώ φάρμακα και δοσολογίες, γιατί σε τελική ανάλυση, αν ο μη γένειτο συμβεί κάτι κακό, τρέχα γύρευε μετά..

Εαν ω μη γενοιτο συμβει κατι κακο...με τοσα που εχουν γραφτει εδω αλλα και σε οποιοδηποτε αλλο forum και αρχισει να κατηγορει ο ενας τον αλλο τοτε ζητω που καηκαμε(γενικα το λεω αυτο,οχι για εσενα).
Αλλα καταλαβαινω τι λες και εχεις δικιο,verba volant scripta manent...

Δίκιο έχεις κι εσύ..
Αλλά.. υπάρχει ένα αλλά...

ωωωω μα παντοτε υπαρχει ενα "αλλα"!

Nαι γμ το κερατάκι μου!

Κοιτάξτε παιδιά , είναι ένας αδέσποτος γατούλης που κάποιος ενδιαφέρεται γι' αυτόν και κάνει ο,τι μπορεί στα πλαίσια των δυνατοτήτων του.
Οι περισσότεροι κτηνίατροι ( μη πω και ανθρωπογιατροί) πάνε στην αρχή συντηρητικά και προτείνουν αντιβίωση με στάνταρ δοσολογία. Αν δεν πιάσει και έχεις την οικονομική δυνατότητα για περαιτέρω εξετάσεις ΟΚ ( και όχι πάντα ΟΚ ) αν όχι...
Η vibramicyn είναι καλή για τις ιώσεις του αναπνευστικού. Νομίζω και εγώ πως 20 ημέρες είναι πολύ για αντιβίωση.
Άσε τον λίγο να ηρεμήσει και αν θες πάρε τηλ. έναν γιατρό που ξέρεις μήπως έχει κάποια άλλη αντιβίωση να σου προτείνει.
Εύχομαι το καλύτερο για τον γατούλη !

xadraki έγραψε:Παιδια εννοειται κι εγω συμφωνω οτι πρεπει η καθε γατουλα να πηγαινει στο γιατρο και να ακολουθειται θεραπεια συμφωνα με αυτα που προτεινει ο γιατρος.Απλα ανεφερα τι εκανα εγω σε μια περιπτωση που μοιαζει παρομοια(μοιαζει,δεν λεω οτι ειναι)μηπως βοηθησω την desperatandο,επειδη ξεκαθαρισε οτι δεν εχει δυνατοτητα να παει τον γατο σε γιατρο..
p.s. σε μερικες θεραπειες οντως χρειαζεται περισσοτερο απο 7 ημερες,αναλογα και με το καθε φαρμακο που δινεται καθε φορα.(τουλαχιστον ετσι λεει η δικη μας γιατρος,επειδη αυτα τα συμπτωματα ειναι συνηθως επιμονα).

σίγουρα βοηθάει η εμπειρία του καθενός μας. αλλά αφού τα συμπτώματα επιμένουν ίσως εμείς να μην μπορούμε να κανουμε κατι για να βοηθήσουμε γιαυτο ειπα οτι το καλύτερο ειναι να παει στο γιατρό. εμένα με ανησύχησε που λέει οτι ακούγεται ενα "βράσιμο" στην αναπνοή του, κατι τέτοιο δε γραφει ή εμένα μου φάνηκε.

Ναι,μιλαει για βρασιμο στην αναπνοη μαζι με ολα τα αλλα συμπτωματα.Εννοειται,ενας γιατρος ειναι ο μονος που μπορει να πει τι εχει ο γατουλης και τι πρεπει να γινει...εγω απο εδω και εμπρος θα το γαι φαρμακα και θεραπειες γιατι ηταν λαθος μου,καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη.Απλα στεναχωριεμαι που δεν εχει δυνατοτητα ο κοσμος που θελει να ασχοληθει να πηγαινει τα αδεσποτα που χρειαζονται βοηθεια σε γιατρους που να κανουν και τις αντιστοιχες χρεωσεις,γιατι αλλιως ειναι πρακτικα αδυνατο,χρειαζεσαι μια περιουσια...Εδω για τα δικα μας τρεχουμε και δεν φτανουμε πολλες φορες...Το μονο που με ανησυχει ειναι οτι τετοιου τυπου αρρωστειες μπορει να ειναι απο το πιο απλο κρυωματακι μεχρι κι εγω δεν ξερω τι...οπως το Χαντρακι μου που αρρωστησε μικρο καπως ετσι,του εχουμε κανει τρεις φορες εξετασεις αιματος,ειναι αρνητικο σε ολα,ακτινογραφιες πεντακαθαρες αλλα παλι γμτ βηχει και εχει μυξες,λεγαμε για ασθμα αλλα ουτε αυτο στεκει πολυ... Το καημενο το χαντρακι..Αλλα μπορεις να μπαινεις σε τετοια διαδικασια για καθε γατουλα?-η πικρη αληθεια ειναι δεν μπορεις.(εφυγα λιγο εκτος θεματος η μου φαινεται.)

εμένα η πούπσυ πριν 2 χρόνια αρπαξε ένα κρύωμα τα Χριστούγεννα και έπαθε βρογχίτιδα με βράσιμο κλπ και μαζί με την αντιβίωση τη Sinulox μας έδωσε και βρογχοδιασταλτικά και έγινε καλά.
και μια και το ανέφερες το ronaxan δεν κανει να το δίνεις σε γάτες γιατί παθαίνουν οισοφαγίτιδα. το βιμπραμισίν ειναι το ίδιο φάρμακο -τη δοσολογία στη δίνει ο γιατρός ανάλογα με το βάρος- και δεν δημιουργεί αυτο το πρόβλημα. αυτά.

Εμεις ακομα δεν εχουμε βρει τι ακριβως εχει το Χαντρακι..Ειναι σε αυτη την κατασταση απο τοτε που το πηραμε..πρεπει να ειναι κατι σε χρονια μορφη,τι να πω,δεν φαινεται τιποτα στις εξετασεις του.Κατα τα αλλα ειναι υγιεστατο απλα εχει καποιες "κρισεις" ανα περιοδους και τοτε μπορει να χρειαστει λιγο αντιβιωση για να συνελθει.Τωρα που εχει παρει κι ενα κιλακι,γιατι ηταν πολυ αδυνατο,ουυυυ πεταμε!

desperatando έγραψε:Γέρος αδέσποτος γάτος γενικά πολύ ακμαίος μου ήρθε προ 20ημέρου με γρίπη.
(Μύξες, φτάρνισμα). Πέρυσι την άνοιξη υπήρχε επιδημία γρίπης των γάτων στη γειτονιά (επίσης με τσίμπλες στα μάτια) η οποία έκανε τον κύκλο της σε όλα μάλλον τα αδέσποτα γατιά και πέρασε, φέτος μόνο αυτόν είδα.
Πέρυσι είχα ρωτήσει κτηνίατρο προληπτικά για τα δικά μου γατιά και μου είχε πει τηλεφωνικώς ότι μάλλον είναι ιός και απλά περιμένω να περάσει αλλά εάν θέλω να είμαι καλυμμένη κι από πιθανές περιπλοκές δίνω σιρόπι vibramycine.
Δίνω λοιπόν στον αδέσποτο γατούλη απ'αυτό το σιρόπι εδώ κι 20 μέρες (πρώτη μέρα 2 ml, υπόλοιπες αρχικά 1 ml κι επειδή δεν έβλεπα θεαματική βελτίωση επέμεινα τελικώς στα 2 ml ημερησίως).
Οι μύξες και το φτάρνισμα έχουν κάπως μειωθεί (40%) κι ύστερα σταθεροποιήθηκαν, κατά τα άλλα ηθικό καλό (τρώει, πίνει, κατουρά, κάνει κακά του, ρονρονίζει και χαιδεύεται.)
Δείχνει καθ'όλα εντάξει εκτός ότι οι μύξες δεν έφυγαν εντελώς και ακόμα βράζει η αναπνοή του.
Επειδή κοντεύει μήνας σκέφτομαι μήπως πρέπει να του σταματήσω την αντιβίωση ή να του την αλλάξω ενδεχομένως.
Δεν υπάρχουν χρήματα για να τον πάω στον κτηνίατρο.
Ευχαριστώ για όποια συμβουλή

Κτηνίατρος δεν είμαι, γι' αυτό δεν μπορώ να σου πω δοσολογίες κτλ., παρόλο που αντιμετώπισα πρόσφατα παρόμοια περίπτωση με δικό μου αδέσποτο. Αυτό που μπορώ να σου πω -γιατί μου το είπε κτηνίατρος- είναι ότι μην περιμένεις να θεραπευτεί ο γάτος. Η "γρίπη" των γατιών δεν θεραπεύεται, απλώς με την αντιβίωση υποχωρούν τα συμπτώματα και ανακουφίζεται το ζώο. Οποιαδήποτε στιγμή όμως είναι πολύ πιθανό να την ξαναπαρουσιάσει. Επίσης, είναι σημαντικό να ρωτήσεις κτηνίατρο έστω και τηλεφωνικά για τη διάρκεια της αντιβίωσης (και τη δοσολογία, βέβαια, ανάλογα με τα κιλά του γάτου), γιατί αν είναι υπερβολικά παρατεταμένη μπορεί να του κάνει ζημιά στα νεφρά.

Eυχαριστώ για όλες τις απαντήσεις, θα σας γράψω μια δική μου μακροσκελή (συγγνώμη).
Το '99 χρειάστηκε να ταξιδέψω για 4 μήνες κι άφησα τη γάτα μου στη μητέρα μου. Εκείνη θεώρησε καλό να την αφήσει στον Εθνικό Κήπο, άμα επέστρεψα πήγα και την βρήκα, χάρη σε κάτι άγγλους φιλόζωους που από ό,τι κατάλαβα τάιζαν εκεί τακτικά.
Την πήρα πίσω, είναι ακόμα μαζί μου και ναι, της έμεινε από τότε ένα φτάρνισμα που την πιάνει άμα κρυώσει ο καιρός. Δεν της έκανα ποτέ θεραπεία, θεώρησα μεγάλη τύχη που την ξαναβρήκα κι αυτό το ψιλο-πταίσμα δεν το αξιολόγησε ποτέ ο κτηνίατρος που της κάνει τα ετήσια εμβόλια.
Η γρίπη των γάτων από ό,τι καταλαβαίνω μπορεί να οφείλεται δε δυο ειδών ιους, και μόνο, επειδή είναι ίωση δεν θεραπεύεται αλλά μόνο κάνει τον κύκλο της και περνά και από ό,τι διαβάζω μπορεί να παραμείνει στο γατί εσαεί σαν αρνητική προδιάθεση.
Τέλος πάντων, ο γάτος αυτός δείχνει πολύ γερό κόκκαλο, άλλωστε θα πρέπει να είναι γιατί επιβίωσε πολύ περισσότερο από τα 2 χρόνια του μέσου όρου στο δρόμο, αρχικά μου έκανε ανορεξία (διαβάζω ότι πιθανό να προκαλούνται έλκη στο στόμα που τον δυσκολεύουν να τρώει) αλλά τώρα το ξεπεράσαμε κι αυτό, τρώμε με όρεξη, ρονρονίζουμε πολύ, είμαστε σε φόρμα.
Του σταμάτησα το Vibramycin, τον αφήνω να ξεκουραστεί και σκέφτομαι το Sinulox γιατί τώρα θυμάμαι ότι μου το έχουν δώσει στο παρελθόν για αντιβίωση στα γατιά μου, όπως και σκέφτομαι για βρογχοδιασταλτικό.
Βρήκα και μια λύση στο ιντερνέτ να δώσω για ανάλυση τις μύξες του να βρεθεί ποιος από τους δυο ιους είναι και τι θεραπεία θέλει, άντε και να δώσω τα λεφτά της ανάλυσης γιατί να τον πιάσω και να τον πάω στον γιατρό δεν παίζει.
Έρχεται ο μάγκας κάθε μέρα μια φορά για φαί και αντιβίωση, και δεν χάνει ραντεβού αλλά για να τον πιάσω δεν τίθεται θέμα, το σκάζει με τρόπο.
Όταν αποφασίζω μια θεραπεία για ζώο (δεδομένων των συνθηκών, αν είναι αδέσποτο και δεν μπορεί να πιαστεί, εάν απαιτούνται έξοδα που δεν σηκώνει η τσέπη μου) πάντα ψάχνω και διασταυρώνω πολλές πηγέ,ς ρωτώ τον κτηνίατρο τηλεφωνικά που είτε θέλει είτε (συνήθως) δεν θέλει να πει τίποτα εξ αποστάσεως, ψάχνω στο ιντερνέτ σε φόρουμ σαν το δικό σας, επίσης και σε αγγλόφωνα φόρουμ, μα και sites με συμβουλές, και έχω και μια πείρα κάποιων χρόνων).
Αποφασίζω με λαχτάρα κι αγάπη και έχω πολύ μεγάλο ποσοστό ιασεων δόξα τω θεώ.
Αλλά πείτε μου ποια αξία έχει η ζωή ενός αδέσποτου σήμερα στον κόσμο μας;
Kαι ποιος υπήρχε περίπτωση να δώσει έστω και μια τρύπια δεκάρα εάν λέγατε κάτι λάθος και πάθαινε κάποιο κακό;
Το ίδιο το γατί στο δρόμο απλά δεν έχει μέλλον και μονάχα εάν κανένας έπιανε τις κόντρες με άλλους για άσχετους λόγους με το γάτο, με την αγάπη για το γάτο και με το θέμα μας συνολικά, θα ,μπορούσε να πει scripta manent. Kαι σιγά το ανατολικό ζήτημα που πρέπει να λογκρίνουμε.
Ευχαριστώ, ίσως να ξαναποστάρω με νεότερα

Απίστευτο να βρεις την γάτα σου μετά από 4 μήνες....
Σε αναγνώρισε? Θα ήθελα να ακούσω για τη στιγμή της "συνάντησής" σας.

desperatando έγραψε:Eυχαριστώ για όλες τις απαντήσεις, θα σας γράψω μια δική μου μακροσκελή (συγγνώμη).
Το '99 χρειάστηκε να ταξιδέψω για 4 μήνες κι άφησα τη γάτα μου στη μητέρα μου. Εκείνη θεώρησε καλό να την αφήσει στον Εθνικό Κήπο, άμα επέστρεψα πήγα και την βρήκα, χάρη σε κάτι άγγλους φιλόζωους που από ό,τι κατάλαβα τάιζαν εκεί τακτικά.
Την πήρα πίσω, είναι ακόμα μαζί μου και ναι, της έμεινε από τότε ένα φτάρνισμα που την πιάνει άμα κρυώσει ο καιρός. Δεν της έκανα ποτέ θεραπεία, θεώρησα μεγάλη τύχη που την ξαναβρήκα κι αυτό το ψιλο-πταίσμα δεν το αξιολόγησε ποτέ ο κτηνίατρος που της κάνει τα ετήσια εμβόλια.
Η γρίπη των γάτων από ό,τι καταλαβαίνω μπορεί να οφείλεται δε δυο ειδών ιους, και μόνο, επειδή είναι ίωση δεν θεραπεύεται αλλά μόνο κάνει τον κύκλο της και περνά και από ό,τι διαβάζω μπορεί να παραμείνει στο γατί εσαεί σαν αρνητική προδιάθεση.
Τέλος πάντων, ο γάτος αυτός δείχνει πολύ γερό κόκκαλο, άλλωστε θα πρέπει να είναι γιατί επιβίωσε πολύ περισσότερο από τα 2 χρόνια του μέσου όρου στο δρόμο, αρχικά μου έκανε ανορεξία (διαβάζω ότι πιθανό να προκαλούνται έλκη στο στόμα που τον δυσκολεύουν να τρώει) αλλά τώρα το ξεπεράσαμε κι αυτό, τρώμε με όρεξη, ρονρονίζουμε πολύ, είμαστε σε φόρμα.
Του σταμάτησα το Vibramycin, τον αφήνω να ξεκουραστεί και σκέφτομαι το Sinulox γιατί τώρα θυμάμαι ότι μου το έχουν δώσει στο παρελθόν για αντιβίωση στα γατιά μου, όπως και σκέφτομαι για βρογχοδιασταλτικό.
Βρήκα και μια λύση στο ιντερνέτ να δώσω για ανάλυση τις μύξες του να βρεθεί ποιος από τους δυο ιους είναι και τι θεραπεία θέλει, άντε και να δώσω τα λεφτά της ανάλυσης γιατί να τον πιάσω και να τον πάω στον γιατρό δεν παίζει.
Έρχεται ο μάγκας κάθε μέρα μια φορά για φαί και αντιβίωση, και δεν χάνει ραντεβού αλλά για να τον πιάσω δεν τίθεται θέμα, το σκάζει με τρόπο.
Όταν αποφασίζω μια θεραπεία για ζώο (δεδομένων των συνθηκών, αν είναι αδέσποτο και δεν μπορεί να πιαστεί, εάν απαιτούνται έξοδα που δεν σηκώνει η τσέπη μου) πάντα ψάχνω και διασταυρώνω πολλές πηγέ,ς ρωτώ τον κτηνίατρο τηλεφωνικά που είτε θέλει είτε (συνήθως) δεν θέλει να πει τίποτα εξ αποστάσεως, ψάχνω στο ιντερνέτ σε φόρουμ σαν το δικό σας, επίσης και σε αγγλόφωνα φόρουμ, μα και sites με συμβουλές, και έχω και μια πείρα κάποιων χρόνων).
Αποφασίζω με λαχτάρα κι αγάπη και έχω πολύ μεγάλο ποσοστό ιασεων δόξα τω θεώ.
Αλλά πείτε μου ποια αξία έχει η ζωή ενός αδέσποτου σήμερα στον κόσμο μας;
Kαι ποιος υπήρχε περίπτωση να δώσει έστω και μια τρύπια δεκάρα εάν λέγατε κάτι λάθος και πάθαινε κάποιο κακό;
Το ίδιο το γατί στο δρόμο απλά δεν έχει μέλλον και μονάχα εάν κανένας έπιανε τις κόντρες με άλλους για άσχετους λόγους με το γάτο, με την αγάπη για το γάτο και με το θέμα μας συνολικά, θα ,μπορούσε να πει scripta manent. Kαι σιγά το ανατολικό ζήτημα που πρέπει να λογκρίνουμε.
Ευχαριστώ, ίσως να ξαναποστάρω με νεότερα

Τι να σχολιασει κανεις τωρα....ωραια μαμα? Ωραιος τυπος που αφηνει το γατι σε τετοια μαμα? Τα υπολοιπα....ο καθε ενας που δεν αντεχει τα εξοδα βασανιζει και απο ενα καημενο ζωο που δεν φταιει σε τιποτα? Ετσι μου ερχεται να πω πολλλλλααααααααααααααα....αλλα κρατιεμαι επειδη σεβομαι τους απιστευτους ανθρωπους εδω μεσα....οσο για το scripta manent Κυριε....ασε....επειδη αμα ξεπερασω τον ενδιασμο μου δεν σε σωζει τιποτα....που μας το παιζεται και κτηνιατρος....

Δεν καταλαβαινω από πού προκύπτει ότι το 'καημένο ζώο βασανίζεται' (ενώ π.χ. δε θα 'βασανιζόταν' αν άντεχε τα έξοδα;; ) ΟΚ, πιθανόν η αντιβίωση να μην έκανε το επιθυμητο, πιθανόν να μην ήταν και η σωστή (θα το κοιτάξει, είπε, εξάλλου γι' αυτό μπήκε να ρωτήσει), αλλά με τα άγρια αδεσποτάκια που δεν πιάνονται συχνά αυτή είναι η μόνη λύση. Το πιο συνηθισμένο βέβαια είναι απλώς να μην τους δίνει κανείς σημασία οπότε αν καταφέρουν να τη γλιτώσουν μόνα τους, είναι τυχερά. Αλλιώς...
Κι όσο για το τι συνέβη πριν 11 χρόνια...πρώτη φορά ακούτε για γονείς που άλλα υπόσχονται και άλλα κάνουν (και δη σε θέματα φροντίδας ζώων) ;;

Περαστικά στον γατούλη, Ντεσπερατάντο.

Είμαι γυναίκα (δεν λέω κυρία γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μου τώρα).
Έχω γάτες από 3 χρονών, η πρώτη μου ίαση ζώου συντροφιάς ήταν στα 5 μου χρόνια που θεράπευσα ένα κουτάβι σκύλου που είχε πέσει από τρίτο όροφο κι οι "μεγάλοι" ήθελαν να το πετάξουν. Έζησε κι έγινε λαγωνίκα, πέθανε από γερατειά.
Αναγκάστηκα να φύγω το '99 λόγω ανωτέρας βίας.
Οι μαμάδες δεν είναι και το καλύτερό μου γενικά, αλλά ανέφερα το περιστατικό απλώς για να υπονοήσω ότι θεραπεύεται η γρίπη των γάτων.
Θεράπευσα προ διετίας αδέσποτη σκυλίτσα με τραύμα στην κοιλιακή χώρα από σπασμένα γυαλιά, οι κτηνίατροι έλεγαν ότι χρειάζονται ράμματα, με αντιβίωση και ακινησία (την έβγαζα να κατουρήσει και να κάνει κακά της με υποστήριξη, στρατούλα-στρατούλα), έγινε καινούρια σε 15 μέρες, σε 1 μήνα την ξαναέβγαλα στο δρόμο.
Δεν μπορώ να συνεχίσω τον κατάλογο, έχω 9 σκυλιά δικά μου και 4 γάτες, το θέμα πού να βρω τροφές και χρήματα για τα εμβόλια είναι ζέον, ωστόσο απέξω όλες οι αδέσποτες γάτες της γειτονιάς με ψηφίζουν για τον καλύτερο άνθρωπο εδώ! (χιούμορ).
Πάρα πολλές φορές μου ήρθαν με δαγκωνιές (σκύλων; άλλων γάτων θυμάμαι να δίνω ανθρώπινες αντιβιώσεις ανά 6ωρο και η γάτα να έρχεται στο ραντεβού όλη τη βδομάδα μέχρι να γιάνει εντελώς.
Αργότερα ανακάλυψα τις 12ωρες ανθρώπινες αντιβιώσεις και τελικά το σιρόπι Vibramycin που μπορείς να το δώσεις μόνο μια φορά τη μέρα, αυτό έσωσε και μερικές ζωές ασυνεπών γάτων.
Μερικές φορές είναι ανθρωπίνως αδύνατον να αγοράσω κτηνιατρικά φάρμακα, ακόμα και την ανθρώπινη αντιβίωση την έπαιρνα βερεσέ από το φαρμακείο που με ξέρει.
Οι γάτες έχουν μόνο εμένα, εάν δεν τους κάνω για κτηνίατρος, δεν χάνουν και πολλά, μόνο μια ζωούλα, αλλά κι εγώ πάλι δεν μπορώ να χάσω αμαχητί καμμά τους.
Πολλές φορές έχω ευχηθεί να είχα σπουδάσει κτηνιατρική στα νιάτα μου, αλλά τότε πού μυαλό για το σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό.
Δεν θα σας απασχολήσω ξανά.

δεν μας απασχολείς. εγώ χαίρομαι που υπαρχουν άνθρωποι που με τα λιγα μέσα που έχουν προσπαθούν και σώζουν ζωούλες που αλλιώς θα ήταν χαμένες έτσι και αλλιώς. φυσικά δεν μπορεις να αντικαταστήσεις τον κτηνίατρο, αλλα αφου δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα να τα πηγαίνεις όλα στο γιατρό, σίγουρα ειναι καλύτερο αυτο που κανεις απο το να μένουν έρμεα της τύχης του. να προσέχεις μόνο με τα φάρμακα και τις δοσολογίες.

Desperatando, δεν αμφισβήτησε κανείς ούτε τα φιλοζωικά σου αισθήματα, ούτε το τί μπορεί να έχεις κάνει για τα ζωάκια.

Η δική μου ένσταση, την οποία έγραψα όπως είδες και το έληξα εκεί, είναι να μην γράφονται φάρμακα και δοσολογίες, απλά γιατί κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και κάποιο μέλος μπορεί ν' ακολουθήσει μια τέτοια συμβουλή και για το δεσποζόμενό του, με άγνωστα αποτελέσματα, καλά ή άσχημα.

Ο καθένας εκφράζει την άποψή του και σαφώς δεν είναι δεδομένο ότι θα συμφωνεί με τον "συνομιλητή" του.

Να μας απασχολήσεις ξανά και ξανά, μια γατοπαρέα είμαστε όλοι.

Πούπσυ έγραψε:δεν μας απασχολείς. εγώ χαίρομαι που υπαρχουν άνθρωποι που με τα λιγα μέσα που έχουν προσπαθούν και σώζουν ζωούλες που αλλιώς θα ήταν χαμένες έτσι και αλλιώς. φυσικά δεν μπορεις να αντικαταστήσεις τον κτηνίατρο, αλλα αφου δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα να τα πηγαίνεις όλα στο γιατρό, σίγουρα ειναι καλύτερο αυτο που κανεις απο το να μένουν έρμεα της τύχης του. να προσέχεις μόνο με τα φάρμακα και τις δοσολογίες.

Έτσι ! Για να λέμε τα πράγματα όπως είναι!
Δυστυχώς δεν είναι εφικτό να πάμε όλα τα ζώα στον κτηνίατρο.

Πούπσυ έγραψε:δεν μας απασχολείς. εγώ χαίρομαι που υπαρχουν άνθρωποι που με τα λιγα μέσα που έχουν προσπαθούν και σώζουν ζωούλες που αλλιώς θα ήταν χαμένες έτσι και αλλιώς. φυσικά δεν μπορεις να αντικαταστήσεις τον κτηνίατρο, αλλα αφου δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα να τα πηγαίνεις όλα στο γιατρό, σίγουρα ειναι καλύτερο αυτο που κανεις απο το να μένουν έρμεα της τύχης του. να προσέχεις μόνο με τα φάρμακα και τις δοσολογίες.

συμφωνώ
Χαίρομαι που σε ¨γνωρίζω¨ και μοιραστηκες ολα αυτα μαζι μας... και ναι σε καταλαβαίνω
Πάντως μπορεις να κάνεις τηλεφωνικά μια ερώτηση σε κάποιον γιατρό που πηγαινες τα ζωάκια σου, δεν ειναι κακό! για να σιγουρευτεις για την αντιβιωση και την δοσολογια

ΟΚ, όσο για τη γάτα μου.
Με αναγνώρισε άμα με είδε και ήρθε κοντά μου, αλλά δυσανασχέτησε άμα την έπιασα για να την πάρω μαζί μου, υποθέτω επειδή είχε την αρνητική εμπειρία από το προηγούμενο "πιάσιμο" και το πού κατέληξε.
Άμα πήγαμε σπίτι και την άφησα ελεύθερη μέσα, ήρθε και κάθησε στο μπράτσο της πολυθρόνας όπου καθόμουνα, κι άρχισε να γουργουρίζει.
Έτσι κατάλαβα ότι ήταν ευχαριστημένη μαζί μου και όλα καλά.
Προσπαθώ να καταλάβω τι θέλουν οι γάτες και όχι να κάνω μόνο του κεφαλιού μου, έτσι που ήμουνα ικανή τότε (ήμουν και πιο νέα) αν πίστευα ότι η γάτα δεν με θέλει πια, να την ξαναφήσω στο δρόμο. Χαζό αυτό, αλλά.
Eίμαστε όμως μαζί 13 χρόνια πια εκτός από εκείνο το 4μηνο.
Όσο για το "ακουω τις γάτες", π.χ. φέτος ένα νεογέννητο αδέσποτο γατί, έχασε το ένα μάτι του (δεν ξέρω αν το γρατζούνισε κανένας αρσενικός γάτος, ή τι έγινε). Παρ'όλ'αυτά μεγάλωνε κανονικά και γινόταν ένα όμορφο και γερό γατί, αλλά κάποια μέρα είδα ότι κούτσαινε πολύ. Το πήρα μέσα και είδα ότι πατάει κανονικά αλλά είχε μια δαγκωματιά στο βραχίονα (μπρος πόδι) οπότε το έβαλα σε αντιβίωση μια βδομάδα, ξεκούραση, φαγητό κλπ, τα έχω σε ξεχωριστό χώρο όσα έρχονται απέξω για να μην υπάρχει επαφή με τα δικά μου για τυχόν αρρώστειες.
Λοιπόν το μικρό έγινε σχεδόν εντελώς καλά αλλά ταυτοχρόνως ένα χρονιάρικο αρσενικό αδέσποτο γατί παρουσίασε το ίδιο (κούτσαινε από δάγκωμα) και αναγκάστηκα και το έβαλα για μια μέρα στο ίδιο κλουβί με το μικρό γιατί δεν είχα άλλο.
Την επομένη το μεγάλο αρσενικό είχε ένα μάγουλο τούμπανο. Δεν συζητώ εδώ για αισθήματα δικά μου (πανικός, κλπ). Κοίταξα στο ιντερνέτ κι έλεγε ότι οι μαγουλάδες είναι κάτι σπάνιο αλλά πιθανόν, ότι κάνει τον κύκλο του και περνάει. Ο αρσενικός γάτος έτρωγε τα σίδερα να βγει έξω οπότε πήρα το ρίσκο και τον άκουσα, τον άφησα ελεύθερο με το μάγουλο τούμπανο και φοβόμουνα τα πάντα, μήπως αυτός ψηφήσει, μήπως κολλήσει τους άλλους αρσενικούς απέξω, αλλά όλα πήγαν καλά.
Αυτός έγιανε σε λίγο καιρό και τώρα πέρασαν μήνες και είναι ακόμα μεγαλύτερος, παχύς και ωραίος, τo μικρό βγήκε κι αυτό έξω, μεγαλώνει ωραία αν και Μονομάτης (έτσι τον λέω) και όλοι οι άλλοι αδέσποτοι αρσενικοί είναι καλά δεν κολλήσανε. To λέω αυτό για να εξηγήσω το ότι "ακούω και τις γάτες".
Ένα αρσενικό γατί που κούτσαινε και δεν πιανόταν, δεν ερχόταν κανονικά για τις δόσεις δυο φορές τη μέρα (δεν είχα σκεφτεί ακόμα το Vibramycin) και του έμεινε το κούτσαμα, έτρεχε, σκαρφάλωνε, ερωτοτροπούσε σαν και πρώτα (πολύ γενναίος) αλλά ωστόσο δεν κράτησε πολύ έξω, αυτό το καλοκαίρι δεν μου ξαναγύρισε.
Καμμιά φορά υπάρχει και ιατρική που γίνεται χωρίς τα αναγκαία μέσα.
Άμα αγαπάς κάποιον πολύ αλλά αδυνατείς παντελώς να του παρέχεις ιατρική περίθαλψη, φαρμακευτική περίθαλψη, όμως ΠΡΕΠΕΙ εξάπαντος να τον κάνεις καλά; Προ 3ετίας χρέωσα την πιστωτική μου στο μη περαιτέρω για να σώσω τη ζωή ενός σκύλου μου που σταμάτησε να τρώει ξαφνικά, έγιανε κι είναι μια χαρά αλλά την πιστωτική τώρα θα την εντάξω στο νόμο περί ρύθμισης χρεών.
Άμα δεν έχεις τίποτε, ούτε λεφτά, ούτε δανεικά, ούτε τίποτε κι αγαπάς, τι κάνεις;

Λοιπόν τώρα όμως σοβαρά, δεν θα σας απασχολήσω πια, όχι γιατί τσαντίστηκα.
Ευχαριστώ για όλα

Χαίρομαι που δε τσαντίστηκατε. Άλλωστε πάντα υπάρχει και η άλλη άποψη για όλα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι χάνεται έτσι η δυναμική της άλλης. Καλό σας δρόμο και όποτε χρειαστείτε κάτι κάποιοι/ες από μας θα είμαστε εδώ γύρω... Άρα τα ξαναλέμε...

desperatando έγραψε:Λοιπόν τώρα όμως σοβαρά, δεν θα σας απασχολήσω πια, όχι γιατί τσαντίστηκα.
Ευχαριστώ για όλα

Να μας ξανάρθετε...