Νεκροταφεία & Αποτεφρώσεις Ζώων

Όταν πεθαίνει ένα κατοικίδιο: Πού να απευθυνθείτε


O κύκλος ζωής των περισσότερων ζώων είναι μικρότερος από αυτόν των ανθρώπων, συνεπώς οι περισσότεροι που έχουν ένα κατοικίδιο βιώνουν κάποια στιγμή τον θάνατό του. Η ταφή του ζώου, είτε στον κήπο του ιδιοκτήτη είτε σε κάποιο δάσος είναι μία λύση, ωστόσο δεν είναι εύκολη υπόθεση –η συναισθηματική φόρτιση, άλλωστε, είναι πολύ μεγάλη τόσο για τον ιδιοκτήτη όσο και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ώστε να μπορούν να διαχειριστούν μόνοι τους μία τέτοια κατάσταση. Ωστόσο, σύμφωνα με την κτηνίατρο κ. Γαλάτεια Συρρή, «σε πολλές περιπτώσεις ο ιδιοκτήτης νιώθει πολύ καλύτερα όταν έχει θάψει το ζωάκι του κάπου κοντά του». Η ίδια συμβουλεύει, αν κάποιος αποφασίσει να θάψει το κατοικίδιό του να το κάνει έχοντας σκάψει πολύ βαθιά και χωρίς να το τοποθετήσει σε σακούλα ή σε κουτί.
Για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων (Αθήνα και Θεσσαλονίκη), οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να θάψουν μόνοι το ζωάκι τους, έχουν συσταθεί ειδικά κρεματόρια, τα οποία αναλαμβάνουν την αποτέφρωση μικρών ζώων όταν αυτά πεθάνουν αλλά και κοιμητήρια, στα οποία τα ζώα θάβονται. Οι χώροι αυτοί διαθέτουν ειδικές άδειες, προκειμένου να εξασφαλίζεται η συμβατότητά τους με τους κανόνες υγειονομικής προστασίας.

Κρεματόρια – Κοιμητήρια ζώων
Πιο συγκεκριμένα, οι χώροι ταφής ζώων στην Αττική είναι:

-Ο Ελαιώνας, Κοιμητήριο Μικρών Ζώων στα Μέγαρα (τηλ. 210 8323633) : Το προσωπικό του Ελαιώνα αναλαμβάνει τη μεταφορά και ταφή του ζώου, αλλά και την τοποθέτηση πάνω από το σημείο ταφής μαρμάρινης πλάκας με τα στοιχεία και την φωτογραφία του ζώου. Το κόστος μεταφοράς και ταφής είναι 150 ευρώ για τα πρώτα δύο χρόνια, ενώ η παραμονή του ζώου εκεί μπορεί να επεκταθεί με μικρό ετήσιο αντίτιμο.
http://www.elaionas.com.gr/


-Κοιμητήριο Μικρών Ζώων – Άγιος Φραγκίσκος, στη Μαλακάσα (τηλ. 2295022491) - φωτο: Το κοιμητήριο αναλαμβάνει τη μεταφορά και ταφή των ζώων σε απέραντη λουλουδιασμένη έκταση, καθώς και την τοποθέτηση πλάκας ή και το φύτεμα δέντρων στο σημείο ταφής. Το κόστος ταφής για τα δύο πρώτα χρόνια ανέρχεται στα 100 με 150 ευρώ. Για την παραμονή του ζώου εκεί επιπλέον των 2 χρόνων υπάρχει ετήσιο αντίτιμο 70 ευρώ.
http://www.veterinarycenter.gr/documents/42.html

-Κλινική και Κοιμητήριο Μικρών Ζώων Αγ. Μόδεστος, στη Νέα Ερυθραία (τηλ. 210 8134772): Η κλινική μικρών ζώων Αγ. Μόδεστος διαθέτει υπηρεσία αποτέφρωσης για μικρά ζώα με κόστος από 150 ευρώ για ζώο έως 15 κιλά –το κόστος κυμαίνεται ανάλογα με το βάρος του ζώου.
http://agiosmodestos.com/news.html

-Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων: Το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ. έχει την δυνατότητα να παραλάβει το νεκρό ζώο είτε από την οικία του ενδιαφερομένου είτε από το κτηνιατρείο με ειδικό αυτοκίνητο και να το μεταφέρει στον ειδικό αποτεφρωτήρα, όπου μπορεί να αποτεφρωθεί είτε μαζί με πολλά άλλα ζώα είτε μόνο του. Το κόστος για την πρώτη περίπτωση είναι 150 ευρώ αν το ζώο ανήκει σε δημότη Αθήνας-Πειραιά και 250 ευρώ αν το ζώο ανήκει σε μη δημότη αυτών των Δήμων. Για την δεύτερη περίπτωση της μεμονωμένης αποτέφρωσης το κόστος ανέρχεται στα 400 ευρώ για δημότες Αθήνα-Πειραιά και στα 500 ευρώ για μη δημότες. Στην περίπτωση αυτή η στάχτη του ζώου παραδίδεται στον ιδιοκτήτη μέσα σε ειδικό δοχείο.
http://www.syndesmosdp.gr/dikepaz-static/apotefrotiras/

-Cats ʽn Dogs Pet Cemetary, στο Κορωπί: Στην πανσιόν Cats ʽn Dogs στο Κορωπί υπάρχει και χώρος ταφής μικρών ζώων, ενώ μέσα στο επόμενο εξάμηνο πρόκειται να υπάρξει και αποτεφρωτήρας. Το κόστος μεταφοράς και ταφής του ζώου, ανάλογα το μέγεθος, κυμαίνεται από 100 έως 150 ευρώ, ενώ στην τιμή περιλαμβάνεται και τοποθέτηση πλάκας με τα στοιχεία του ζώου και κάποια φωτογραφία. Με μικρό αντίτιμο μπορεί να επεκταθεί η ενοικίαση του χώρου ταφής πλέον των 2 ετών.
http://www.catsndogs.gr/

Αν είστε κάτοικος Θεσσαλονίκης μπορείτε να απευθυνθείτε στον κ. Πασχάλη Τασιώρη, ο οποίος εδρεύει στην Καλαμαριά και αναλαμβάνει την μεταφορά και αποτέφρωση μικρών ζώων με κόστος 100 ευρώ. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι: 6973 446 364.

Ξεπερνώντας το πένθος
Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων που έχουν πεθάνει αναφέρουν ότι το πένθος που ένιωσαν δεν διέφερε πολύ από το πένθος για έναν άνθρωπο. Ο χαμός ενός σκύλου ή μιας γάτας είναι ιδιαίτερα επίπονος για τα παιδιά που δυσκολεύονται να κατανοήσουν γιατί συνέβη κάτι τέτοιο σε ένα μικρό ζωάκι. Η κ. Συρρή συμβουλεύει τους γονείς να πουν την αλήθεια στο παιδί σχετικά με τον θάνατο του ζώου και να εξηγήσουν με απλά λόγια την αιτία του θανάτου του.

«Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει η οικογένεια το πένθος του χαμού ενός κατοικίδιου είναι αποκτώντας ένα νέο ζωάκι, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Συμβουλή μου, μάλιστα, είναι να προτιμήσουν ένα αδέσποτο», καταλήγει η κ. Συρρή.


Πηγή http://www.in2life.gr/home/pets/articles/215141/article.aspx#bellow

Παρα πολύ ωραίο αρθρό Βικτωρία.

Ευχαριστούμε. Πάντα αναρωτιόμουν πού θα πρέπει να απευθυνθώ σε περίπτωση που χάσω κάποια από τις γάτες μου.

Μπράβο, Βικτωρία!

Πολύ καλό Βικτωρία!!

πάρα πολύ καλό!
ευχαριστούμε!!!

υγ: αν και είναι παράνομο αφού έχω όμως το "προνόμοιο" εγώ προτιμώ τον κήπο μου...

Δυστυχώς κορίτσια τα έψαξα διότι ήρθε ο καιρός για την Μπούκη.......

Οχι ρε γμτ....τι εγινε?

Δεν είναι καλά... δεν μπορεί να σηκωθεί... έκανε 2 φορές κακά πάνω της...
Η απόφαση είναι της μαμάς μου... απλώς πρεπει να είμαστε προετοιμασμένοι.

Πολυ δυσαρεστα πραγματα...Δεν ξερω εαν υπαρχουν περιθωρια ανακαμψης. Ας γινει οτι ειναι καλυτερο για το ζωακι ωστε να μην βασανιζεται.

Chouzouris έγραψε:Δεν είναι καλά... δεν μπορεί να σηκωθεί... έκανε 2 φορές κακά πάνω της...
Η απόφαση είναι της μαμάς μου... απλώς πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.

κρίμα... αλλά όπως γράφεις και στο άρθρο τα ζωάκια μας ζούνε λιγότερο από εμάς οπότε θα βιώσουμε έναν τουλάχιστον αποχωρισμό στην ζωή μας...
κρίμα η σκυλίτσα αλλά πέρασε τόσο όμορφα χρόνια (χωρίς να ξέρω την μαμά είμαι σίγουρη αν κρίνω από την κόρη της) που σίγουρα είναι αυτό που πρέπει να κρατήσει η μαμά σου και να σκέφτεται και να θυμάται ΟΛΑ τα θετικά...
εύχομαι να πάρει την σωστή απόφαση και μόνο εκείνη ξέρει ποια είναι αυτή

BokSurat έγραψε:

Chouzouris έγραψε:Δεν είναι καλά... δεν μπορεί να σηκωθεί... έκανε 2 φορές κακά πάνω της...
Η απόφαση είναι της μαμάς μου... απλώς πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.

κρίμα... αλλά όπως γράφεις και στο άρθρο τα ζωάκια μας ζούνε λιγότερο από εμάς οπότε θα βιώσουμε έναν τουλάχιστον αποχωρισμό στην ζωή μας...
κρίμα η σκυλίτσα αλλά πέρασε τόσο όμορφα χρόνια (χωρίς να ξέρω την μαμά είμαι σίγουρη αν κρίνω από την κόρη της) που σίγουρα είναι αυτό που πρέπει να κρατήσει η μαμά σου και να σκέφτεται και να θυμάται ΟΛΑ τα θετικά...
εύχομαι να πάρει την σωστή απόφαση και μόνο εκείνη ξέρει ποια είναι αυτή

+1

......

Ωχ..

Εδώ και αρκετό καιρό σκέφτομαι τι θα συμβεί αν "φύγει" κάποιο από τα ζωάκια μου! Είτε τα σκυλιά μου στην Καλαμάτα είτε το μικρούλι μου (φτου φτου) όταν έρθει η ώρα του!

Αυτό όμως που με απασχολεί πιο πολύ είναι τα σκυλιά. Είναι 8 χρονών ήδη κι έχουν αρχίσει τις παραξενιές των μεγάλων. Πήραν βάρος, έγιναν πιο γκρινιάρες κλπ! Αν πάθουν κάτι ξέρω ότι η μαμά μου θα στεναχωρεθεί πάρα πολύ μιας και τα αποκτήσαμε μετά τον θάνατο του πατέρα μου! Και θα ένιωθε ακόμα πιο χειρότερα αν μάθαινε ότι δεν μπορεί να τα θάψει κάπου! Στην Αθήνα είδα ότι υπάρχουν μέρη αλλά κάπου αλλού τι γίνεται; Κι από την στιγμή που δεν υπάρχει χώρος να τα θάψει σε κήπο μιας κι ο κήπος μας είναι κάποια μέτρα χώμα και μετά τσιμέντο!

Από ότι είδα τα νεκροταφεία ζώων λειτουργούν όπως και τα δικά μας! Πληρώνεις για κάποια χρόνια και μετά έξτρα αν θες να τα κρατήσουν κι άλλο! Αν όμως δεν θες, δεν μπορείς, οτιδήποτε, τι συμβαίνει;

Προτιμω να τα θαβω μαζι με τον αντρα μου στην πίσω αυλή του σπιτιου μας.
Τουλαχιστον σε αυτο ειμαστε τυχεροι μολονοτι δυσαρεστο.
Οι πρωτες μας ψιψινες, δυο σκυλιτσες, 3 παπαγαλοι, 2 καναρίνια και 3 ψαρακια απο το ενυδρειο μας αναπαυονται εκει.
Pet cemetery θα μου πειτε ομως με ανακουφιζει οτι εστω κι ετσι τα εχω κοντα μου.
Σου δινει μια ικανοποιηση οπως και να το θαψεις, ειτε ετσι, ειτε σε κοιμητηριο ζωων, ειτε στην αποτεφρωση οτι τιμησες το ζωακι σου, οτι εκανες ο,τι μπορουσες, οτι δεν εσβησε καπου μονο του αβοηθητο.
Ισως ειμαι καπου υπερβολική ομως και στον αντρα μου και στους φιλους μας εχω δηλωσει πως εαν γινει σεισμος (μακρυά απο ολους μας), δεν θα βγω εξω εγκαταλειποντας τα ζωακια μου και τα ψαρακια μου.
Αν πεσει το σπιτι ας παω μαζι τους, δεν θα τρεξω να σωθω εγω αδιαφορωντας για αυτα.
Τουλαχιστον αυτο νοιωθω εγω.
Σωστο? Λαθος? Ετσι αισθανομαι.

η επιλογη της κλωνοποιησης δεν παιζει ε; Ομολογω πως το σκεφτομαι πολυ σαν ιδεα, αλλα το τελευταιο πραγμα που θα ηθελα ειναι να εχω ενα ζωακι με χιλια δυο προβληματα υγειας.