Τα φιλαράκια μας της Σαλαμίνας

Πολύ Χάρηκα που βλέπω να υπάρχει αυτό το Τοπικ για τα αδεσποτάκια κι έτσι αποφάσισα να γράψω και για τα δικά μου.
Σχεδόν πριν 3 χρόνια έχασα τον Rico μου στη Σαλαμίνα. Μια θλιβερή μέρα του Ιουνίου. Ήταν ένα σοκ για μένα. Στειρωμένο τον είχα, με είχε υιοθετήσει πριν από 2 χρόνια, αντάρτης, ανεξάρτητος, μα τόσο τρυφερός. Μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου τον έψαχνα στις ερημιές κυρίως του Ρέστη δεν βρέθηκε και η πίκρα έμεινε πίκρα
Στις ώρες της πικραμένης μου μοναξιάς ένα ολόμαυρο γατάκι, ο Αράπης, μου κρατούσε συντροφιά μέχρι πολύ αργά το βράδυ. Ήταν πολύ τρυφερός τριβόταν συνέχεια στα πόδια μου ή καθόταν κάτω από την καρέκλα μου. Έχει πανέμορφα πράσινα μάτια. Τυπικά ανήκει σ ένα γείτονα Σας τον συστήνω λοιπόν με την φωτογραφία του. Του χρωστάω πολλά γιατί αυτός ήταν ο συμπαραστάτης.. Όσο απίστευτο κι αν είναι, ο Αράπης με ακολουθούσε συνέχεια τις πρώτες μέρες όταν τα βράδια έψαχνα τον Rico τριγυρίζοντας στη γειτονιά με τα πόδια. Εξαφανιζόταν για λίγο όταν συναντούσαμε κανένα σκύλο κι αναγκαζόμουνα να τον περιμένω στο ίδιο σημείο καμιά φορά και μισή ώρα μέχρι να φύγει ο σκύλος για να παρουσιαστεί από το πουθενά και συνεχίζαμε το ψάξιμο.
Πιστεύω πως αν το ζώο αυτό είχε μιλιά θα μου έλεγε τι συνέβη στον Rico γιατί κάνανε παρέα συνέχεια.
Ο άλλος γάτος είναι ο Κανέλος Κάθε εβδομάδα αφήνω φαΐ σε ένα άλλο γείτονα που μένει μόνιμα εκεί για να τα ταΐζει και πάντα κάθε Σάββατο η Κυριακή πηγαίνω και τα βλέπω.

Στη Σαλαμίνα έχουμε μεγάλο πρόβλημα μετά από κάθε καλοκαίρι που μερικοί εγκαταλείπουν τα ζώα που πήραν για να διασκεδάσουν τα παιδιά τους. Τα ζωάκια αυτά εγκλωβίζονται στο νησί μας.
Όμως η πιο συγκινητική είναι η Ιστορία της Κανελίτσας που περιγραψα στο παραπάνω Βίντεο. Τώρα τα αδέσποτα που μένουν στο κήπο μου είναι 4 και προστέθηκε άλλος ένας, ο γκριζούλης.

[img]

Τί πλάσμα υπέροχο είναι το κοριτσάκι της Κανελίτσας??!?!?!?!!!!

Μπράβο σου που τα φροντίζεις , μακάρι να είχαν όλα τα αδεσποτάκια φαγάκι και φροντίδα..

Τί τέλεια που είναι!!
Μπράβο που στειρώσατε την Κανελλίτσα και που αγαπάτε τα αδεσποτάκια της περιοχής της Σαλαμίνας!
Η κόρη της Κανελλίτσας είναι καλά? Τη στειρώσατε?

αχ ειναι πανεμορφα ολα τους.... και ο μαυρουλης κουκλακι εχω και μια αδυναμια στα μαυρα...

Μπράβο! 1000 μπράβο !!
Είστε πολύ ευαίσθητη ψυχή κε.Γιάννη !!

Πανέμορφα και "καλοζωισμένα" τα αδεσποτάκια σας

Όμορφα ακόμα και η μουσική επιλογή με μια από τις αγαπημένες μου άριες για αρχή...

Helenitsa έγραψε:Τί τέλεια που είναι!!
Μπράβο που στειρώσατε την Κανελλίτσα και που αγαπάτε τα αδεσποτάκια της περιοχής της Σαλαμίνας!
Η κόρη της Κανελλίτσας είναι καλά? Τη στειρώσατε?

Σας ευχαριστώ. Δυστυχώς το μικρό όπως το λέω που έχει γίνει θρεφτάρι κατοικεί κι αυτό στο κήπο μου αλλά είναι άγριο. Δεν έμοιασε της μάνας του και δυστυχώς δεν πιάνεται. Όταν βάζω φαί κάθετε σε απόσταση και περιμένει να απομακρυνθώ για να έλθει να φάει. Όλο το καλοκαίρι προσπάθησα να το καλοπιάνω κάθε μέρα αλλά το σκασμένο συνέχεια με αποφεύγει. Τον Αύγουστο προσπαθήσαμε 3 μαντραχαλάδες να το στριμώξουμε αλλά μας ξέφευγε σαν γάτα.

Μπραβο για τη φροντίδα στα αδεσποτάκια σας, πολύ ωραίος ο Αράπης !!!

Πωπω όντως η σαλαμίνα έχει μεγάλο πρόβλημα μένει η πεθερά μου εκεί κ ξέρω ότι ταΐζει κ εκείνη πολλά αδέσποτακια αλλά πολλοί άνθρωποι εκεί δεν είναι κ τόσο καλοί

dgriman έγραψε:Μπραβο για τη φροντίδα στα αδεσποτάκια σας, πολύ ωραίος ο Αράπης !!!

Καρφώνεσαι. Θα σ΄ακούσει ο Χουζούρης!!!!

Φανταστικό !!

αυτο δεν το ξερα οτι εχετε κι αλλα γατονια υπο την προστασια σας κυριε γιαννη.
παντα η σαλαμινα ηταν γεματη γατακια,τα θυμαμαι ολα με αγαπη,να στε καλα που τα φροντιζετε!

Πανέμορφα αυτά τα μωρούλια! το μικρό είναι όοοολα τα λεφτά!

Να σας ζήσουν κε Γιάννη και μπράβο σας που τα φροντίζετε τόσο!

ρενακι 13 έγραψε:
αυτο δεν το ξερα οτι εχετε κι αλλα γατονια υπο την προστασια σας κυριε γιαννη.
παντα η σαλαμινα ηταν γεματη γατακια,τα θυμαμαι ολα με αγαπη,να στε καλα που τα φροντιζετε!

Αυτά της Σαλαμίνας δυστυχώς τα βλέπω 4 μήνες το καλοκαίρι που πάω και μένω εκεί.

Η αδυναμία μου όμως είναι αυτά που ταίζω μεσημέρι βράδυ έξω από το γκαράζ μου στην Αμφιάλη. Καθε μέρα η ίδια σκηνή.
Έχω γίνει πια γραφικός εγώ και φαντάζομαι και η Μαρίνα που κουβαλά τροφή στη τσάντα της για τ 'αδέσποτα

[img] [/img]

μπράβο σας.

μπραβο κυριε γιαννη και μαρινα που τα φροντιζεται,δεν ξερω ποσο εφικτο ειναι να εχει κανεις αδεσποτα στην πολη,κι εμεις ταιζουμε στο κερατσινι πολλες γατουλες,αλλα καθε χρονο που πηγαινω,ποτε δεν ειναι οι ιδιες,δλδ δεν εχουν χρονο ζωης εκει πανω απο ενα χρονο.
κι αν ειναι εδω δυσκολο μια φορα να εχεις αδεσποτα εκει ειναι χιλαδες,κι ας εχει κτηνιατρους.εδω τουλαχιστον ξερω οτι αν δεν βρεθει ποτε καποιος παλιανθρωπος να πεταξει φολες η εσκεμενα να τα χτυπησει, θα ζησουν τα ζωακια ελευθερα,η στειρωση σαφως και βοηθαει,η τροφη και τα εμβολια,αλλα ξερω τουλαχιστον οτι εδω εχουν πιθανοτητες επιβιωσης.
εκει ειναι σκουρα τα πραγματα!!!αληθεια κυριε γιαννη ποσο περιπου απ την εμπειρια σας ζει ενα αδεσποτο στην πολη?
στο νησι περιπου 2 με 3 χρονια,αλλα εχει τυχει μια μονο περιπτωση γατας να ζησει 10 χρονια,εφαγε φολα,αλλα την προλαβαμε,και μετα στειρωθηκε κι ολας,αλλα τα πρωτα 5 της χρονια ηταν ελευθερη.

Ένα βιντεάκι με τα φιλαράκια της Χιονάτης στην Σαλαμίνα. Δυστυχώς κι αυτό το καλοκαίρι μας πότισε με πικρές αναμνήσεις όπως θα δείτε και στο βίντεο.

ΈΛΑ ΡΕ ΓΙΑΝΝΗ...................................................

καλο ταξιδι στις ψυχουλες...

αχ, πάλι έβαλα τα κλάματα

Γιάννη τα συγχαρητήριά μου για τα τόσο καλοταϊσμένα αδεσποτάκια σου. Φαντάζομαι ότι τα περιέλαβες ισχνά (όπως εγώ τα δικά μου) και με τις φροντίδες σου πάχυναν κι έγιναν πανέμορφα. Μπράβο!!

Το βίντεο δυστυχώς ή ευτυχώς (γιατί φαντάζομαι το περιεχόμενό του) δεν μπορώ να το δω λόγω ενός τεχνικού προβλήματος στον Η/Υ μου, όμως από τις φωτογραφίες φαίνεται πόσο πολύ αγαπάς αυτά τα ζώα. Με συγκίνησες.

Πάντως παιδιά είναι σοκαριστική εμπειρία όταν κρατάς στα χέρια σου το άψυχο κορμάκι ενός μικρού γατιού. Αυτό ένοιωσα κι εγώ όταν πήρα το αγγελούδι στα χέρια μου και πήγα να τον θάψω. Τον κοιτούσα και προσπαθούσα να δω σημάδια μήπως κοιμόταν αλλά που !!!!
Το βράδυ η μητέρα του ( το καλικάκι) δεν με άφησε να κοιμηθώ από τα νιαουρίσματά της Αναγκάστηκα να κάτσω στη βεράντα μέχρι τις 4 το πρωί που ηρέμησε κι έφυγε. Για μένα ήταν άβολες ώρες γιατί δεν ήξερα τι να κάνω. Το νιαούρισμά της ήταν μακροσυρτο και βραχνό και συνεχεια βολτάριζε στον κήπο, έβγαινε στο πεζοδρόμιο για λίγο και επέστρεφε συνεχίζοντας να νιαουρίζει. Η Χιονάτη δεν κοιμήθηκε κι αυτή καθόταν στην τζαμαρία και τα υπόλοιπα 3 ήταν ξαπλωμένα στην βεράντα δίπλα μου όλα ατένιζαν την είσοδο του εξοχικού. Την άλλη μέρα το μεσημέρι που πήγα να φυτέψω το έλατο βρήκα το τάφο ανασκαμμένο και ξεχώριζε το κεφαλάκι του μικρού. Μάλλον τον βρήκε η μητέρα του. Γι αυτό αναγκάστηκα να βάλω τις πέτρες πάνω από το χώμα.

Ο Γκριζούλης ήταν αγαπητός σε ΟΛΗ την γειτονιά. Φιλικός με όλους, τριβότανε στα πόδια μας και όταν του μιλούσα μου απαντούσε. Φαινόταν πως ήταν παρατημένος στη Σαλαμίνα από κάποιο σπίτι. Ο σκύλος που τον δολοφόνησε είναι εκπαιδευμένος φύλακας και η κόρη του γείτονα που έρχεται για 15 μέρες στη Σαλαμίνα τον φέρνει πάντα μαζί της. Ποτέ δεν έχουμε ακούσει το γαύγισμά του. Τα υπόλοιπα αδέσποτα, ο αράπης, το καλικάκι ο κανέλος και η κανελίτσα δεν πλησιάζουν ούτε το τοίχο του γείτονα (απέναντι ακριβώς από το εξοχικό μου) επειδή τον μυρίζουν. Ο Γκριζούλης όμως απ ότι υποψιάζεται ο γιατρός που του είπα την ιστορία μου λέει πως το γατάκι αυτό πρέπει να ζούσε σε σπίτι που είχε και σκύλο γι αυτό την πάτησε. Από την άλλη πλευρά οι εκπαιδευμένοι σκύλοι όταν επιτίθενται δεν γρυλίζουν γι αυτό και τον γράπωσε απροειδοποίητα με τα δόντια του από τον σβέρκο και τον τίναξε στο αέρα μια δυο φορές σπάζοντάς του την σπονδυλική στήλη. Κι αυτό έγινε σε κλάσματα δευτερολέπτων μπροστά στα μάτια του ιδιοκτήτη του σκύλου.

Καλησπερα Γιαννη μας!!!
Λυπαμαι πολυ για τα ασχημα νεα σας, αλλα δυστυχως ειναι ολα μεσα στη ζωη...Μαυρισε η ψυχη μου ....Φανταζομαι ποσο η δικη σας....Εγω ευχομαι να ναι τα τελευταια που ζησατε και απο δω και περα να ζειτε παντα χαρουμενα με τη γατοπαρεα σας και οταν τα χανετει να ναι μονο απο υπερβολικο γηρας....

Gogo Valentinou έγραψε:Καλησπερα Γιαννη μας!!!
Λυπαμαι πολυ για τα ασχημα νεα σας, αλλα δυστυχως ειναι ολα μεσα στη ζωη...Μαυρισε η ψυχη μου ....Φανταζομαι ποσο η δικη σας....Εγω ευχομαι να ναι τα τελευταια που ζησατε και απο δω και περα να ζειτε παντα χαρουμενα με τη γατοπαρεα σας και οταν τα χανετει να ναι μονο απο υπερβολικο γηρας....

Τώρα το είδα το ποστ σου. Σ' ευχαριστώ αν και δεν το φαντάζομαι. Κάθε καλοκαίρι έχουμε και από μια πίκρα

Τώρα είδα και το θέμα, για αυτό δεν είχα δει το βίντεο..

Τα φιλαράκια της Χιονάτης στην Σαλαμίνα  Στην παρακάτω φωτο βλέπετε τα αδεσποτάκια μας. Απουσιάζει το πιο μικρό (3 μηνών) που περιμένει πάντα να φάνε τα μεγαλύτερα για να έλθει να τσιμπήσει κι αυτό. Υπήρχαν άλλα 5 αδελφάκια σαν κι αυτό αλλά χάθηκαν μυστηριωδώς. 3 οικογένειες ψάξαμε στους κήπους όλων των σπιτιών τριγύρω μας αλλά δεν τα βρήκαμε.  

Αυτά τα 4 παιδιά της φωτο έχουν γεννηθεί περίπου Μάιο μήνα. 2 αγόρια και δύο κορίτσια. Προχθές στείρωσα και τα 2 θηλυκά κι έτσι δεν θα έχουμε γεννητούρια από αυτά αλλά το πρόβλημα το μεγάλο είναι η μητέρα ( κόρη της Κανελίτσας στο πρώτο βίντεο και δίπλα στον κουμπάρο στην φωτο) που δεν πλησιάζεται με τίποτα. Τα πιτσιρίκια δεν δυσκολεύτηκα να τα πιάσω για να τα πάω στον κτηνίατρο για στείρωση γιατί είναι εκ γενετής πολύ φιλικά μαζί μου και μπερδεύονται στα πόδια μου.

Τα πήρα στον γιατρό με διαφορά 1 εβδομάδας, και όταν τα έβαλα στην γατοφόρο μέχρι το κτηνιατρείο δεν έκαναν ούτε ένα νιαου !!! Όμως και τα δύο όταν πήγαινα την άλλη μέρα για να τα παραλάβω μου έλεγε ο γιατρός πώς από την ώρα που άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου μου χαλούσαν τον κόσμο στα νιαουρίσματα. Και στην επιστροφή πάλι δεν έβγαλαν άχνα αλλά μόλις σταματούσα το αμάξι έξω από τον κήπο μου κι άνοιγα την αυλόπορτα κι έβλεπαν τα αδελφάκια τους και τους γονείς άρχιζε μια χορωδία από νιαουρίσματα και δεν φαντάζεστε με τι αγαλλίαση κοιτούσαν μέσα από την γατοφόρο τα αδελφάκια τους και τους γονείς τους.

Τι όμορφη γατοοικογενεια,μακαρι ολοι να εκαναν οτι κανετε εσεις,δεν θα υπηρχαν τοσα πολλα αδεσποτα και δεν ειχαν και αυτη τη μοιρα που εχουν 

Ειστε υπεροχος ανθρωπος ...ναστε παντα καλα  

@ LAROGATA και zeledaki
Σας ευχαριστώ πολύ. Όλοι μας κάνουμε ότι μπορούμε.

¨ο κουμπάρος¨;;    

έχει σκοτεινή και ..   παρασκηνιακή δράση και τον έβγαλες κουμπάρο;;

να'σαι καλά Γιάννη να τα φροντίζεις και να τους χαρίζεις στοργή και αγάπη...

Κάποια στιγμή πρέπει να αξιωθώ να σας γνωρίσω τα πορτογερμενάκια!

Κι εγώ κόλλησα με τον κουμπάρο, νόμιζα ότι ήταν συγγενής σας, μέχρι που είδα αυτό!
       



Τι όμορφη εικόνα!!!      

Τι όμορφος θα ήταν ο κόσμος αν είχε περισσότερους ανθρώπους σαν και σας κύριε Γιάννη! Να τα χαίρεστε τα όμορφα γατάκια σας!

marina289 έγραψε:¨ο κουμπάρος¨;;    
έχει σκοτεινή και ..   παρασκηνιακή δράση και τον έβγαλες κουμπάρο;;
Κάποια στιγμή πρέπει να αξιωθώ να σας γνωρίσω τα πορτογερμενάκια

Ηρακλής grr έγραψε:Κι εγώ κόλλησα με τον κουμπάρο, νόμιζα ότι ήταν συγγενής σας, μέχρι που είδα αυτό!




Τι όμορφη εικόνα!!!

Πρώτος ήταν ο πάππους ( Αράπης) έκανε παρέα με τον συχωρεμένο Rico μου.
Μετά παρουσιάστηκε ο Κουμπάρος ( Κανέλος ή Κουτσάφτης) Τον έβγαλα έτσι γιατί το δεξί του αυτί είναι μόνιμα πεσμένο (κουτσό αυτί)  
Η γιαγιά Κανελίτσα ερωτεύθηκε τον Αράπη και βλέποντας τον καρπό του έρωτα τους που ήταν το Καλικάκι κατάλαβα πως πράγματι είχε σκοτεινή δράση ο κουμπάρος.
Για τα Πορτογερμενάκια το ακούω από την προηγούμενη πολυκατοικία   αλλά δεν τα βλέπω   

calliope g. έγραψε:Τι όμορφος θα ήταν ο κόσμος αν είχε περισσότερους ανθρώπους σαν και σας κύριε Γιάννη! Να τα χαίρεστε τα όμορφα γατάκια σας!

Σας ευχαριστώ πολύ