ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΤΖΕΡΟΥΛΙΝΗ,ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΣ ΝΩΡΙΣ,ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΓΟΡΙ ΜΑΣ

Κουράγιο..

Από που να αρχίσω????? Λυπάμαι τόσο μα τόσο πολύ....τόσο μικρό και τόσο άδικα σαν τη Νονούλα μου. Δε φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω φίλε μου. Μη ζητάς συγγνώμη, δεν κουράζεις κανέναν, όλοι εδώ μέσα καταλαβαίνουν απόλυτα και δυστυχώς πολλοί έχουν περάσει αντίστοιχό πόνο. Μη σκέφτεσαι ότι τον αμέλησες. Αποκλείεται. Τον λατρέψατε και φαίνεται. Που να ξέρεις? Που να φανταστείς? Και εγώ τα ίδια ένοιωσα και νιώθω..... Η λογική λέει ότι δε μπορούμε να ξέρουμε, η καρδιά πονάει και τρελαίνεται..... Αυτό που γράφεις για την πόρτα...ότι θέλουν να φύγουν μακριά για να μη στεναχωρηθούμε δε το ήξερα ούτε το ανέφερα στην αφήγηση μου (τη να πρωτοθυμηθώ, εγώ κι αν "κούρασα" κόσμο) αλλά και το κοριτσάκι μου το έκανε αυτό όσο ετοιμαζόμουν να την πάω στο γιατρό οπότε μάλλον ισχύει......Τα γλυκούλια τι ένστικτο έχουν.....
Όσο για τη μάσκα του χαμόγελου.......δυστυχώς όπως τα λες. Δε μπορείς να εκφράζεσαι όπως θες και όπου θες και κάποιες στιγμές πνίγεσαι στις σκέψεις... Μίλα σε εμάς, για ότι νιώθεις, ότι σκέφτεσαι, ότι θυμάσαι.
Καλό παράδεισο Τζερουλίνι
Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Όσο θα 'ναι στις καρδιές σας θα 'ναι πάντα εκεί δίπλα σας, ήρεμος και ευτυχισμένος μέχρι να ξανανταμώσετε και να ζήσετε μαζί για πάντα. Και θα 'ναι πάντα στις καρδιές σας γιατί οι αληθινές αγάπες δε σβήνουν ποτέ και εσείς το αγαπάτε το αγόρι σας και εκείνος το ξέρει. Κουράγιο, δε ξέρω τι άλλο να πω..... είναι τόσο άδικο όλο αυτό...

Natasa_Larisa έγραψε: Από που να αρχίσω????? Λυπάμαι τόσο μα τόσο πολύ....τόσο μικρό και τόσο άδικα σαν τη Νονούλα μου. Δε φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω φίλε μου. Μη ζητάς συγγνώμη, δεν κουράζεις κανέναν, όλοι εδώ μέσα καταλαβαίνουν απόλυτα και δυστυχώς πολλοί έχουν περάσει αντίστοιχό πόνο. Μη σκέφτεσαι ότι τον αμέλησες. Αποκλείεται. Τον λατρέψατε και φαίνεται. Που να ξέρεις? Που να φανταστείς? Και εγώ τα ίδια ένοιωσα και νιώθω..... Η λογική λέει ότι δε μπορούμε να ξέρουμε, η καρδιά πονάει και τρελαίνεται..... Αυτό που γράφεις για την πόρτα...ότι θέλουν να φύγουν μακριά για να μη στεναχωρηθούμε δε το ήξερα ούτε το ανέφερα στην αφήγηση μου (τη να πρωτοθυμηθώ, εγώ κι αν "κούρασα" κόσμο) αλλά και το κοριτσάκι μου το έκανε αυτό όσο ετοιμαζόμουν να την πάω στο γιατρό οπότε μάλλον ισχύει......Τα γλυκούλια τι ένστικτο έχουν.....
Όσο για τη μάσκα του χαμόγελου.......δυστυχώς όπως τα λες. Δε μπορείς να εκφράζεσαι όπως θες και όπου θες και κάποιες στιγμές πνίγεσαι στις σκέψεις... Μίλα σε εμάς, για ότι νιώθεις, ότι σκέφτεσαι, ότι θυμάσαι.
Καλό παράδεισο Τζερουλίνι
Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Όσο θα 'ναι στις καρδιές σας θα 'ναι πάντα εκεί δίπλα σας, ήρεμος και ευτυχισμένος μέχρι να ξανανταμώσετε και να ζήσετε μαζί για πάντα. Και θα 'ναι πάντα στις καρδιές σας γιατί οι αληθινές αγάπες δε σβήνουν ποτέ και εσείς το αγαπάτε το αγόρι σας και εκείνος το ξέρει. Κουράγιο, δε ξέρω τι άλλο να πω..... είναι τόσο άδικο όλο αυτό...

οταν πρωτοειδα το μηνυμα σου,συγκλονιστηκα,οπως ανεφερα εκεινη την περιοδο,ειχαμε μεγαλο θεμα με τα ουρολογικα του και αμεσως,ηρθα στη θεση σου,με την διαφορα οτι, πραγματικα βρισκομουν εξω απο τον χορο.
αρκετοι φιλοι και απο εδω,λενε να βρω ενα καινουργιο γατακι και ισως ετσι,μαλακωσει η ψυχη μας,θα προβω σ αυτη την κινηση,δεν χωραει αμφιβολια θα πρεπει,ομως, να βρισκομαι σε κατασταση τετοια,ετσι ωστε να εχω την δυναμη,να του δωσω ολη μου την αγαπη,ετσι ακριβως οπως καναμε με τον τζερυ μας.
καθε γατουλινι και κατ επεκταση,καθε ζωακι,εχει την δικη του υποσταση και ειναι μοναδικο,δεν θα προβω σε αποκτηση καινουργιου,διοτι επισης,θελω να το αγαπησω ως εχει και οχι ως αντικαταστατη του τζερυ.
δεν γνωριζω αν γινομαι αντιληπτος.

μια εβδομαδα και μια μερα περασαν και νοιωθω,οπως τοτε,καμια αλλαγη ως τωρα.στον υπολογιστη,το μονο που κανω ειναι να σας επισκεπτομαι και να βλεπω τις φωτογραφιες και τα βιντεακια του τζερουλινη.

ειναι ανεκτιμητη η παρεα σου,οπως και η παρεα ολων των φιλων στη σελιδα.

δεν εχω λογια να σας ευχαριστησω,ευχομαι μελλοντικα, τα συναισθηματα μου να αλλαξουν[δεν θα φυγει ποτε μεσα απο την καρδια μου]και να μας δωθει η ευκαιρια να δωσουμε,ολη μας την στοργη και την αγαπη,στο νεο γατακι που θα ερθει στο σπιτι μας.

Κουράγιο και υπομονή.. Εύχομαι να σας βοηθήσει ο χρόνος..

Ο γλυκός ο Τζερουλίνι ρε γμτ....γιατί ;;;
Καλό ταξίδι Τζέρυ
Φίλε μου κουράγιο...τι να πω...είναι πολύ δύσκολο

KALO KALO TATSIDI! TORA POY EGINE THA SAS PROSEXI APO EKEI TSILA !LIPAME PARA POLLH

hardtrier έγραψε:

Natasa_Larisa έγραψε: Από που να αρχίσω????? Λυπάμαι τόσο μα τόσο πολύ....τόσο μικρό και τόσο άδικα σαν τη Νονούλα μου. Δε φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω φίλε μου. Μη ζητάς συγγνώμη, δεν κουράζεις κανέναν, όλοι εδώ μέσα καταλαβαίνουν απόλυτα και δυστυχώς πολλοί έχουν περάσει αντίστοιχό πόνο. Μη σκέφτεσαι ότι τον αμέλησες. Αποκλείεται. Τον λατρέψατε και φαίνεται. Που να ξέρεις? Που να φανταστείς? Και εγώ τα ίδια ένοιωσα και νιώθω..... Η λογική λέει ότι δε μπορούμε να ξέρουμε, η καρδιά πονάει και τρελαίνεται..... Αυτό που γράφεις για την πόρτα...ότι θέλουν να φύγουν μακριά για να μη στεναχωρηθούμε δε το ήξερα ούτε το ανέφερα στην αφήγηση μου (τη να πρωτοθυμηθώ, εγώ κι αν "κούρασα" κόσμο) αλλά και το κοριτσάκι μου το έκανε αυτό όσο ετοιμαζόμουν να την πάω στο γιατρό οπότε μάλλον ισχύει......Τα γλυκούλια τι ένστικτο έχουν.....
Όσο για τη μάσκα του χαμόγελου.......δυστυχώς όπως τα λες. Δε μπορείς να εκφράζεσαι όπως θες και όπου θες και κάποιες στιγμές πνίγεσαι στις σκέψεις... Μίλα σε εμάς, για ότι νιώθεις, ότι σκέφτεσαι, ότι θυμάσαι.
Καλό παράδεισο Τζερουλίνι
Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Όσο θα 'ναι στις καρδιές σας θα 'ναι πάντα εκεί δίπλα σας, ήρεμος και ευτυχισμένος μέχρι να ξανανταμώσετε και να ζήσετε μαζί για πάντα. Και θα 'ναι πάντα στις καρδιές σας γιατί οι αληθινές αγάπες δε σβήνουν ποτέ και εσείς το αγαπάτε το αγόρι σας και εκείνος το ξέρει. Κουράγιο, δε ξέρω τι άλλο να πω..... είναι τόσο άδικο όλο αυτό...

οταν πρωτοειδα το μηνυμα σου,συγκλονιστηκα,οπως ανεφερα εκεινη την περιοδο,ειχαμε μεγαλο θεμα με τα ουρολογικα του και αμεσως,ηρθα στη θεση σου,με την διαφορα οτι, πραγματικα βρισκομουν εξω απο τον χορο.
αρκετοι φιλοι και απο εδω,λενε να βρω ενα καινουργιο γατακι και ισως ετσι,μαλακωσει η ψυχη μας,θα προβω σ αυτη την κινηση,δεν χωραει αμφιβολια θα πρεπει,ομως, να βρισκομαι σε κατασταση τετοια,ετσι ωστε να εχω την δυναμη,να του δωσω ολη μου την αγαπη,ετσι ακριβως οπως καναμε με τον τζερυ μας.
καθε γατουλινι και κατ επεκταση,καθε ζωακι,εχει την δικη του υποσταση και ειναι μοναδικο,δεν θα προβω σε αποκτηση καινουργιου,διοτι επισης,θελω να το αγαπησω ως εχει και οχι ως αντικαταστατη του τζερυ.
δεν γνωριζω αν γινομαι αντιληπτος.

μια εβδομαδα και μια μερα περασαν και νοιωθω,οπως τοτε,καμια αλλαγη ως τωρα.στον υπολογιστη,το μονο που κανω ειναι να σας επισκεπτομαι και να βλεπω τις φωτογραφιες και τα βιντεακια του τζερουλινη.

ειναι ανεκτιμητη η παρεα σου,οπως και η παρεα ολων των φιλων στη σελιδα.

δεν εχω λογια να σας ευχαριστησω,ευχομαι μελλοντικα, τα συναισθηματα μου να αλλαξουν[δεν θα φυγει ποτε μεσα απο την καρδια μου]και να μας δωθει η ευκαιρια να δωσουμε,ολη μας την στοργη και την αγαπη,στο νεο γατακι που θα ερθει στο σπιτι μας.

Φίλε μου στο έγραψα και στο δικό μου θέμα, θα το ξαναγράψω και εδώ. Νιώθουμε δυστυχώς ακριβώς το ίδιο. Και άλλοι φίλοι εδώ μέσα......απλώς όσο πιο πρόσφατο είναι, τόσο πιο δύσκολο.
Συμφωνώ και αντιλαμβάνομαι απόλυτα όλα όσα λες. Θα το νιώσεις όταν θα είσαι έτοιμος για ένα νέο πλασματάκι. Εγώ έχω τα αδερφάκια της και παρ' όλα αυτά τις πρώτες μέρες έβλεπα φώτο από γατάκια που χαρίζονταν και της μοιάζανε και σκεφτόμουν να υιοθετήσω ακόμα ένα! Για να θυμίζει εκείνη αλλά δε θα ήταν και εγώ θα είχα κάνει ένα τραγικό λάθος. Ο χρόνος κάπως βοηθάει την καθημέρινότητα....όταν έρθουν στο μυαλό όμως ξανά διάφορες στιγμές.....οι όμορφες ή οι δύσκολες, βιώνεις ξανά και ξανά την ίδια θλίψη, τα ίδια γιατί......γιατί όπως ξαναείπα όταν αγαπάς δε ξεχνάς και αγάπη σαν αυτή δεν υπάρχει. Σε ανύποπτο χρόνο μία φίλη μακρινή, που είχε βιώσει απώλεια μου είπε πως κάποτε θα τη θυμάσαι και θα 'σαι ευτυχισμένη. Αυτή τη στιγμή δε μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο αλλά αν μπορεί μας το εύχομαι. Η μαμά μου λέει ότι όποιοι φύγαν εκεί ψηλά θέλουν να μας βλέπουν ευτυχισμένους.......ίσως γι΄αυτό να μπορεί να συμβεί.......
Τζερουλίνι θα ζεις για πάντα μέσα στις καρδούλες των γονιών σου. Να τους προσέχεις από εκεί ψηλά και να περνάς όμορφα με τα υπόλοιπα πλασματάκια μας ψυχούλα μου!!!!! Και εμείς εδώ μέσα θα σε θυμόμαστε για πάντα και ας μη σε κρατήσαμε στην αγκαλιά μας.....

καλη σας μερα φιλες και φιλοι.

οσοι νομιζουν οτι οι αντρες δεν κλαινε,η κανουν λαθος,η,ειναι πολλοι εγωιστες για να το παραδεχτουν,αλλωστε ο αντρισμος φαινεται σε παρα πολλα ζητηματα σοβαρα της καθημερινοτητας και οχι στο αν κλαιει η οχι.

κατι αναλογο ειπωθηκε σημερα απο καποιον φιλο,"ελα μωρε κοτζαμ αντρας,πως κανεις ετσι?

"εχεις μπερδεψει τις εννοιες φιλε μου,αλλο αντρισμος,αλλο ευαισθησια την οποια δειχνεις σε ανθρωπους,ζωακια,ακομα και σε αντικειμενα,ανεκτιμητης αξιας.

στην κατηγορια αυτη ανηκει ο τζερυ μας και δεν χρησιμοποιω την λεξη "ηταν"διοτι ζει και θα εξακολουθει να ζει μεσα στις καρδιες μας.

τοσο πονο δεν μπορουσα να φανταστω οτι θα νοιωσω,σημερα ομως ειπα στον εαυτο μου "Κωστα πρεπει να ορθοποδησεις και να πατησεις γερα,διοτι υπαρχει μια συζυγος που πραγματικα σε αγαπαει και πικραινεται οταν σε βλεπει ετσι".

διοτι κακα τα ψεματα,οσο και να προσπαθω,οπως ειπα,να κρυφτω,εκεινη με καταλαβαινει διοτι σε εσας τις γυναικες το ενστικτο ,λειτουργει πολυ περισσοτερο απ οτι σε εμας.

σας ευχαριστω ολους που με ανεχεστε με την εννοια οτι,οποτε σας επισκεπτομαι,αναρτω στην ενοτητα αυτη,ετσι μου βγαινει ομως ρε παιδια και σας ζητω συγνωμη.

επισης θελω να εκφρασω την ευγνωμοσυνη μου,διοτι μας κανετε πραγματικα,τουτες τις δυσκολες ωρες,να αισθανομαστε οτι ειμαστε μελοι μιας υπεροχης παρεας και κριμα που ειμαστε 500 χλμ,μακρυα σας.

καλη σου μερα τζερουλινη μας,ευχομαστε να εισαι σε ενα μεγαλο παρκο,μαζι με αλλα πολλα γατουλινια,να τρεχετε,να χαιρεστε,ολο χαρα,μονο σε παρακαλω,κανε μας μια επισκεψουλα στον υπνο μας,εστω και ετσι,θελουμε τοσο πολυ να βρεθεις παλι στην αγκαλια μας και να ακουσουμε το χουρχουριτακι σου,ετσι οπως εκανες προτου μας φυγεις.

καλησπερα φιλες και φιλοι,ελπιζω να ειστε γεματοι με υγεια ,χαρα,ευτυχια,μαζι με τα γατουλινια σας.

ειναι 2 μερες τωρα που τον επισκεπτομαι,εκει στο μονιμο του πλεον σπιτι,στο μονιμο κρεβατακι του,παντα κρυφα απο την συζυγο για ευνοιτους λογους,βλεπετε,την μασκα την φοραω πλεον και στο σπιτι,αλλα οι γυναικες,εχετε μια απιστευτη διαισθηση και παραλληλα με το γεγονος οτι καταλαβαινεις εαν στον η στην συντροφο σου,συμβαινει κατι,αλλες στιγμες αντιλαμβανεται και αλλες οχι.

προσπαθω να μενω μονος,ειτε στη δουλεια,ειτε στο σπιτι μου.εχω χασει καθε ενδιαφερον για την ζωη,ναι σωστα διαβαζετε.το αγαπημενο μου χομπυ,ειναι ο υπολογιστης μου,ασχολουμαι με ποικιλα θεματα,απο την ημερα ομως που μας αφησε ο τζερουλινης μας,το μονο που κανω ειναι να μπαινω στο γατοσπιτο και εδω,οχι καθε μερα,διοτι αισθανομαι οτι ειμαι μελος μιας παρεας που με καταλαβαινει.

Αυριο,εχω την ονομαστικη μου εορτη και με την ευκαιρια,ευχομαι ολοψυχα χρονια πολλα,σε συνονοματους-συνονοματες και στις Ελενιτσες.

Εορτη?χμμμμ,τι να γιορτασω,αληθεια αυριο?το σιγουρο ειναι οτι δεν θα δεχθω επισκεψεις,αλλα κινητα και σταθερα τηλεφωνα θα παρουν φωτια,τι μου προτεινετε να κανω φιλες και φιλοι?

μια σκεψη ειναι να σβησω το κινητο και να βγαλω απο την πριζα,το φισακι του τηλεφωνου,αναρωτιεμαι γιατι να μπω στην διαδικασια να φορεσω την "μασκα μου" ,την στιγμη που δεν εχω κουραγιο ουτε να μιλησω?

"Η ζωη συνεχιζεται",θα πουν ευλογα καποιοι,ποια ζωη?.Σιγουρα εχω αδικησει πολλους ανθρωπους,ειτε εσκεμμενα,ειτε αθελα μου,ζητω,ταπεινα συγνωμη,ομως στην σκεψη οτι ο τζερουλινης μας,εφυγε τοσο μικρος και τοσο αδικα,τρελαινομαι

Ολογυρα μου,υπαρχει ενα μαυρο φοντο το οποιο δεν λεει να φυγει,ισως,διοτι,δεν εχω την δυναμη,η δεν θελω να το διωξω,τα ματια μου,δεν εχουν σταματησει να τρεχουν πλην ελαχιστων στιγμων και δεν γνωριζω ποσο καιρο θα παρει αυτη ηκατασταση.

Χαιρομαι,που βρηκα,μια γωνια,οπου μου επιτρεπεται να μοιραζομαι,συναισθηματα και σκεψεις,η παρεα σας,ειναι ανεκτμητη φιλες και φιλοι και νοιωθω την αναγκη να σας εκφρασω την βαθεια μου ευγνωμοσυνη,συγνωμη ζητω,αν καταχραζομαι την υπομονη σας και την καλοσυνη σας,γραφοντας τον τελευταιο καιρο,μονο στην ενοτητα αυτη.

ευχομαι,καθημερινα,να μου παρουσιαστεις,γλυκε μου τζερυ,η στον υπνο μου,η τηις νυχτες που ειμαι μονος στη δουλεια μου.

σε παρακαλω,ελα να γλυκανεις λιγο την καρδια μου,διοτι δεν αντεχω την απουσια σου,ελα,εστω για ενα δευτερολεπτο να σε δω,σε ικετευω

ο πονος ειναι αβασταχτος παιδια και ειμαι ανοιχτος σε καθε προταση.

σας ευχαριστω ολους μεσα απο την καρδια μου.

παλι τον επισκεφτηκα χθες βραδυ στο μονιμο του πλεον σπιτακι,αυτο μου δινει την δυνατοτητα να ξεσπασω μιας και την γνωστη "μασκα"την φοραω πλεον και στο σπιτι,διοτι δεν θελω να στεναχωρω την συντροφο μου.

φανταζει αδυνατο να τον ξεπερασω,βλεπετε,οπου κοιταζω τον βλεπω, φυσιολογικα θαρρω,διοτι,εγινε μελος της οικογενειας και ζουσε στο σπιτι του.

η συζυγος μου ειπε χθες οτι υπαρχει ενα γατακι το οποιο "ψαχνει"σπιτι.βρηκε ενα τηλεφωνο σε αγγελια και σημερα θα παμε να τον δουμε.

προκειται για γατο και το ονομα αυτου?Τζερυ!

μετα λενε να μην πιστευεις σε μεταφυσικα και παρεμφερη.μια απο τις ερωτησεις που εκανε η συζυγος απο το τηλεφωνο ειναι πως τον φωναζουν,παρ ολο που θελαμε να δωσουμε το ιδιο ονομα σε αλλο γατακι και ο κυριος που τον δινει,απαντησε οτι τον λενε Τζερυ.

με την πρωτη ευκαιρια θα του βγαλω φωτο να τον δειτε,ειναι γκριζουλης με ασπρο και ετσι οπως φαινεται στην φωτο οπου μας εστειλλε στο μειλ μου,ειναι γλυκουλης.

επισης μας ειπε οτι τα πηγαινε παρα πολυ καλα με τους ανθρωπους,λετε να ειναι δωρακι απο τον τζερουλινι μας το οποιο μας βλεπει απο ψηλα?

ευχομαι η λυπη να γινει χαρα,ποτε μα ποτε ομως τζερουλινη μου,δεν θα βγεις απο την καρδια μου.

συγνωμη,για ακομα μια φορα,αν σας κουραζω,μου κανει τοσο καλο που γραφω και παραλληλα,μοιραζομαι τις σκεψεις μου μαζι σας.

σας ευχαριστω απο τα βαθη της καρδιας μου.

Σημερα ειδα αυτην την ενοτητε.Καταρχην θελω να σου πω οτι λυπαμαι πολυ και οτι καταλαβαινω τον πονο σου. Ο χρονος μονο θα βοηθησει... Εχασα κι εγω ξαφνικα ενα γατακι μου και τα εβαλα με τον εαυτο μου. Ειναι λαθος αυτο. Εκανες τα παντα και του χαρησες τοση αγαπη που δεν θα εβρισκε αλλου. Ευχομαι να ειναι καλα εκει που πηγε....

Οσο για το αλλο γατακι... Αν ειστε ετοιμη, γιατι οχι? Πηγαινετε να το δειτε και να πραξετε αναλογα με τα αισθηματα σας.

Θα περιμενω νεα σας...

Με το καλο να τον δεχτειτε!

Ναι, νομίζω ότι το γατάκι σας το στέλνει ο Τζέρυ. έτσι έγινε και με την Δρένια που έστειλε στη Μαρία το Ρούντυ και με την Ρορυ που έστειλε στη θέση της τον γλυκό Ερρίκο-Οδυσσέα. Κάνουν κάτι μαγικό τα σκατούλια όταν φευγουν για να δώσουν τη θέση τους σε κάποιο άλλο γατάκι που έχει ανάγκη. Πιστεύω ότι θα κάνετε καλά να το υιοθετήσετε. Να είστε προετοιμασμένοι ότι δεν θα είναι το ίδιο γιατί κάθε γατί έχει το χαρακτήρα του, αλλά σίγουρα θα σας κερδίσει γιατί οι γάτες είναι θαυμάσια ζώα!

φιλες και φιλοι,υιοθετησαμε τον νεο μας Τζερυ,τα συναισθηματα?αναμεικτα,την μια στιγμη αμετρητη χαρα,διοτι και αυτος ειναι χαδιαρης,παιχνιδιαρης,μα λιγο γκρινιαρουλης και την αλλη,θλιψη για τον προωρο χαμο του παλιου μας Τζερακου.

μολις ετοιμασω φωτο και βιντεο,θα τα δημοσιευσω,οχι ομως στην ενοτητα αυτη.

ευχαριστω,ολους και ολες για την αμετρητη συμπαρασταση που μας δειξατε,ο Θεος,να σας χαριζει καθημερινα,αυτο που πραγματικα σας κανει,ευτυχισμενους-νες.

Πολύ καλά κάνατε, περιμένουμε να μας τον συστήσεις.

Καλώς τον δεχτήκατε και καλώς σας βρήκε!!!

Πολυ χαιρομαι!!! Περιμενω φωτο.

Λυπαμαι.....
Κουραγιο και να ζησετε να τον θυμαστε....Η συμβουλη που δινω παντα ειναι παρτε ενα αλλο γατακι που σας εχει αναγκη οπως το δικο σας....Θα νιωστε ανακουφιση ...Το χαμενο σας ποτε δεν θα το ξεχασετε αλλα θα νιωσετε καλυτερα....Μια ζωη χανεις ,μια ζωη σωζεις.....

Κώστα χρόνια πολλά για τη γιορτή σου έστω και αργά. Εύχομαι από εδώ και πέρα να σου πάνε όλα καλά. Καταλαβαίνω απόλυτα πως ένιωθες στη γιορτή σου, τα ίδια πέρασα κι εγώ το Πάσχα που γιόρταζα....
Λυπάμαι που έκανα μέρες να μπω (στη δουλειά μου δυστυχώς το μισό χρόνο καθόμαστε και τον υπόλοιπό δεν παίρνουμε ανάσα...anyway.....)
απλώς ξέρω ότι τέτοιες ώρες ο πόνος και η οργή πολλαπλασιάζονται....
Ένα κομμάτι της δουλειάς μου έχει αναγκαστικά χαρούμενη μουσική.....έπρεπε να την ακούω και να προσποιούμαι τη χαρούμενη ενώ μου ερχόταν να τα σπάσω όλα........ Η μάσκα που έχουμε ξαναπεί....
Καλώς το δεχτήκατε το νέο σας αγόρι. Να 'ναι γερό και τυχερό. Είμαι σίγουρη ότι ο Τζέρυ σας τον έστειλε. Δε μπορεί να 'ναι τυχαίο όλο αυτό και θα ' ναι ευτυχισμένος που θα σας βλέπει καλύτερα. Μη τους συγκρίνεται ποτέ όσο κι αν μοιάζουν στο χαρακτήρα..... και να του μιλάτε για το αγγελούδι σας κι έτσι θα ΄ναι και οι δύο ευτυχισμένοι..... Αχ μωρέ πολύ συγκινήθηκα πάλι