Η ιστορία του Χασάν

Καλημέρα σε όλους,
Θα ήθελα να σας γνωρίσω την ιστορία του γατούλη μου του Χασάν. Μέσα από την ιστορία του έμαθα ότι πρέπει - τουλάχιστον για τα σοβαρά ιατρικά περιστατικά, να επιλέγουμε κτηνίατρο για το ζωάκι μας με κριτήρια αντίστοιχα με αυτά που θα επιλέγαμε γιατρό και για έναν άνθρωπο.
Ο Χασάνης, ήταν από τα γατάκια που είχαν γεννηθεί στην πολυκατοικία που στεγάζεται το πατρικό μου, και τον ταϊζαμε μαζί με τα αδελφάκια του. Κάποια στιγμή, όταν ήταν 7 μηνών γατούλης, κυνηγώντας μια δεκαοκτούρα έπεσε κάτω από μια ταράτσα που ήταν στον 7ο όροφο. Μια συγκάτοικος, τον βρήκε κτυπημένο και τον πήγε σε έναν κτηνίατρο κοντά μας, τον οποίο γνώριζε ο αδελφός μου γιατί είχε πάει τη γατούλα του εκεί για κάποια απλά πράγματα. Τον αναζητήσαμε και από τις εξετάσεις που του έγιναν και του γίνονταν στην πορεία γιατί τον κράτησε για παρακολούθηση περίπου μία εβδομάδα, μάθαμε ότι τελικά δεν είχαν πειραχθεί τα νεύρα ή τα εσωτερικά όργανα από την πτώση, αλλά είχε κτυπήσει την λεκάνη και είχε σπάσει τις κνήμες στα πίσω πόδια του. Ο γιατρός μας είπε ότι το κτύπημα της λεκάνης δεν τον ανησυχεί, θα επουλωθεί από μόνο του αλλά στα πίσω πόδια είναι σοβαρό και θα πρέπει να γίνει εγχείριση για να τοποθετηθούν λάμες ώστε να θρέψουν τα οστά και πως αυτό είναι κάτι απλό και σε ένα μήνα ο γάτος θα περπατάει κανονικά.
Ημασταν τρομοκρατημένοι, αγχωμένοι, βλέπαμε τον γατούλη μέσα στο κλουβί του κτηνιατρίου να υποφέρει, αν και παρά τους πόνους του, μόλις μας έβλεπε γουργούριζε από χαρά. Ο γιατρός μας πρότεινε κάποιες φιλοζωϊκές αν θέλουν να τον αναλάβουν, μας είπε ότι μπορεί και εκείνος να τον αναλάβει όπου βέβαια θα επωμιζόμασταν εμείς όλο το κόστος. Τελικά, επειδή σκεφθήκαμε ότι θα ήταν κοντά στα σπίτια μας και θα μπορούμε να τον βλέπουμε, αλλά και για να μην κουραστεί ο γατούλης με μετακινήσεις και να μην πάει σε άλλο νέο άγνωστο χώρο, αποφασίσαμε η επέμβαση να γίνει εκεί, μήπως και ταλαιπωρηθεί λιγότερο. Αυτό που μας αποκάλυψε μετά είναι ότι η επέμβαση θα γίνει σε έναν συνάδελφό του με τον οποίο συνεργάζεται και έχει τον εξοπλισμό, στο Περιστέρι.
Ολη αυτή ή διαδικασία κράτησε λίγο παραπάνω από μια εβδομάδα, την επομένη της επέμβασης ο Χασάν "πήρε εξιτήριο" και επειδή ο αδελφός μου έχει και άλλα ζώα και ο γατούλης χρειάζονταν όπως μας τόνισε ο γιατρός ακινησία, τον ανέλαβα εγώ και τον πήρα στο δικό μου σπίτι, ήταν 17/11/11.
Δεν ήταν εύκολη κατάσταση, οι εγχειρισμένες κνήμες έτρεχαν υγρά και όπως μας είπε ο γιατρός έπρεπε να του βάζω μια σκόνη επουλωτική, η οποία όπως διαπιστώσαμε ήταν σε έλλειψη, όπως και η αντίστοιχή της. Κάποια στιγμή έκανα τηλεφωνική αναζήτηση και μάζεψα από όλα τα φαρμακεία Μοσχάτου και Καλλιθέας τις σκόνες που είχαν απομείνει. Ο γατούλης δε μπορούσε να σταθεί και για την ανάγκη του τον κρατούσα από τη μέση. Μέρα και νύχτα ήταν μέσα στο κλουβάκι του, όταν ήμουν σπίτι και μπορούσα να τον ελέγχω, τον είχα χωρίς το καπάκι του κλουβιού και συχνά του άλλαζα πλευρό, αν και την κατάκληση δεν την αποφύγαμε.
Στο τέλος της 1ης εβδομάδας "έφαγε" τα ράμματα στο ένα πόδι, του τα ξαναβάλαμε και από τότε του βάλαμε "κολλάρο" στο οποίο φτιάξαμε επέκταση από χαρτόνι για να μη μπορεί να φτάσει τα πόδια. Επειδή με το κολάρο δε μπορούσε ούτε να φάει ούτε να πιεί όταν ήταν μόνος του στο σπίτι, από 28/11 τον έπαιρνα μαζί στη δουλειά μου και τον άφηνα σε ένα διπλανό άδειο γραφείο όπου συχνά-πυκνά πηγαινοερχόμουνα και τον έβλεπα. Με εξαίρεση την πρώτη μέρα που έκανε "νιάρ" διαμαρτυρόμενος, στη συνέχεια επειδή με έβλεπε συχνά, ένοιωθε ασφαλής και δε ξαναδιαμαρτυρήθηκε ο καημενούλης, ακόμη και σε περιόδους που δούλευα 10ώρα και 12ώρα.
Ετσι πέρασαν 3 μήνες, με πολλά προβλήματα και επιπλοκές. Ποιά? το σύρμα που του είχαν βάλει στο δεξί πόδι αντί της μιας βίδας γιατί δεν μπορούσε να πιάσει η βίδα, του τρύπησε το δέρμα. Του έγινε επέμβαση, στην ακτινογραφία μου του έβγαλαν να μας δείξουν τι έγινε, φαίνονταν ότι το πόδι το είχαν πιάσει στραβά - "δένει στραβά" όπως μας είπαν, αλλά δε θα είναι πρόβλημα. Στη συνέχεια οι βίδες άρχισαν να του τρυπάνε το δέρμα τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό πόδι ενώ φυσικά τα πόδια δεν είχαν σταματήσει ακόμα να τρέχουν. Σε αυτή την κατάσταση φτάσαμε μέχρι λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων όπου ο γατούλης έκανε ξανά επέμβαση. Αυτό που έγινε αυτή τη φορά ήταν ότι του άνοιξαν τα ράμματα, έτσι ώστε οι βίδες να μην του σκίζουν το δέρμα, και του τοποθέτησαν γάζες στα πόδια. Πηγαίναμε κάθε τρεις φορές στην αρχή και στη συνέχεια κάθε δύο φορές την εβδομάδα για αλλαγή, όπου του γίνονταν ηρέμηση. Μετά ξυπνούσε ο καημενούλης και μέχρι να συνέλθει εντελώς από την ηρέμηση, ήταν δύσκολα (ήταν ανήσυχος, δεν ήξερε τι του έφταιγε, συχνά πάθαινε ακράτεια και γενικά έπρεπε να τον παρακολουθούμε συνέχεια). Ολα αυτά μέχρι τις 09/01/12 όπου ξαφνικά το απόγευμα ο γατούλης έπαθε μια κρίση κάτι σαν αμόκ. Τον πήγαμε στο γιατρό. Του έγινε 4η επέμβαση όπου του αφαίρεσαν τις λάμες. Το αμόκ οφείλονταν στον μεγάλο πόνο στο αριστερό πόδι γιατί πίσω από τη λάμα είχε πιάσει πύον το οποίο όπως μας είπαν "δεν το έπιασε η αντιβίωση και δεν φάνηκε στην προηγούμενη ακτινογραφία ". Μας είπαν ότι το δεξί πόδι είναι εντάξει, έχει δέσει στραβά αλλά δεν είναι πρόβλημα. Ομως στο αριστερό πόδι δεν έχει γίνει πόρωση ακόμα και ότι με την ακινησία θα θρέψει. Δεν μας έδωσαν ακτινογραφία. Δικό μας λάθος, δε ζητήσαμε, δεν ξέρω αν του έβγαλαν και δε μας την έδωσαν ή αν δια της αφής και χάρη στην επέμβαση κατάλαβαν την κατάσταση των ποδιών.
Κάποια πράγματα που δεν ανέφερα:
- ότι ο Χασάνης έπαιρνε αντιβίωση (συχνά δύο αντιβιώσεις) για ένα πολύ μεγάλο διάστημα και ο καημενούλης αδιαμαρτύρητα, μέσα στο φαγητό του και πολλές φορές όταν δεν ήθελε τον "μπούκωνα" και δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε με γρατσούνισε ποτέ.
- επίσης δεν ανέφερα ότι μετά από περίπου ένα μήνα και κάτι ο γάτος άρχισε να περπατά κουτσαίνοντας αν και τις πιο πολλές ώρες κάθονταν στο πάνινο καλαθάκι του και έτσι έθρεψαν λίγο-λίγο οι κατακλίσεις.
- ακόμα δεν ανέφερα ότι τα βράδια ο Χασάν κοιμότανε στο κλουβάκι για να μην κυκλοφορεί αφού έπρεπε να είναι ακίνητος και ότι τα βράδια είχαμε τις πόρτες ανοικτές να τον ακούμε (ειδικά όταν δεν είχε κάνει την ανάγκη του μέχρι να κοιμηθούμε). Κάθε 2 ώρες ξυπνούσα να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται ή αν θέλει να κάνει κάτι ...
- τέλος, όλον αυτό τον καιρό για την ανάγκη του χρησιμοποιούσαμε πάνες, γιατί τα πόδια είχαν τις πληγές και δεν έπρεπε να μολυνθούν με την άμμο υγιεινής (αυτό τελικά ήταν και το μόνο σωστό πράγμα που μας είπε ο γιατρός).
Επανέρχομαι λοιπόν από τις 08/01 και ύστερα, με την κατάσταση του Χασάν χωρίς τις λάμες.
Το αριστερό πόδι ήταν off το πατούσε με διπλωμένη την παρούσα για να μπορέσει φαίνεται να στηριχθεί ενώ το δεξί σιγά-σιγά και με την κίνηση άρχισε να κάνει γωνία. Ειχε επιδέσμους και στα δύο πόδια, κάποια στιγμή σταμάτησαν τα υγρά από το αριστερό. Το δεξί έτρεχε.
Μας είπε ο γιατρός ότι θα πρέπει να τοποθετηθεί νάρθηκας στο αριστερό ώστε να βοηθήσει την πόρωση. Στις 20/01/12 πήγαμε στο γιατρό για τον νάρθηκα. Αυτό που έγινε ήταν απίστευτο. Αφού έφτιαξε σε ένα εύκαμπτο σίδερο με σφουγγάρι σκληρό από τη μια πλευρά το ομοίωμα του ποδιού του Χασάν, άρχισε σιγά-σιγά να τοποθετεί ένα πλέγμα (σαν πλαστικό δίχτυ) γύρω-γύρω το οποίο το μαλάκωνε σε βραστήρα και αυτό στη συνέχεια σκλήρυνε. Νόμιζα στην αρχή ότι το σίδερο θα αφαιρεθεί. Οταν μου είπε ο γιατρός ότι δεν θα αφαιρεθεί γιατί έτσι επιτυγχάνεται η καλύτερη στήριξη, με έπιασε μαύρη απελπισία. Δεν είχα άδικο. Οταν ξύπνησε ο γάτος στο σπίτι, δεν μπορούσε να στηρίξει και να κινήσει αυτό το σκληρό βαρύ πόδι. Επίσης, όταν ξάπλωνε, δε μπορούσε να στηριχθεί για να σηκωθεί και έπεφτε ανάσκελα όπως η χελώνα. Κάποια στιγμή κοιμήθηκε και όταν ξύπνησε γύρω στις 8.0 0 το βράδυ κατάλαβα ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, γιατί ήταν ανήσυχος, σα να πονούσε. Να πω εδώ ότι είναι ένας γάτος που παρά τα όσα έχει περάσει δεν διαμαρτύρονταν ποτέ, παρά μόνο όταν είχε πραγματική ενόχληση όπως π.χ. δύο φορές που του είχαν δέσει σφικτά τους επιδέσμους (τη μια μάλιστα φορά η πατούσα του γατούλη έφτασε να γίνει σαν πλοκάμι μικρού χταποδίου).
Επειδή και οι δύο γιατροί δεν μπορούσαν, σιγά-σιγά καταφέραμε ζεσταίνοντας το πλέγμα με αναπτήρα και κόβοντάς το με μικρό ψαλιδάκι, μετά από μιάμιση ώρα να το αφαιρέσουμε και ευτυχώς γιατί είχε αρχίσει να πρήζεται το πόδι από ψηλά. Ο γιατρός πήρε να ρωτήσει τι γίνεται, ήταν πλέον αργά και ευτυχώς, γιατί τελικά και μετά από τόσα και τόσα καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Ξεκινήσαμε το ψάξιμο για άλλο γιατρό. Από τον Αίλουρο, να είναι καλά, μας σύστησαν τον ορθοπεδικό κτηνίατρο κ. Σ. Βλαχόπουλο στη Νέα Σμύρνη. Θεωρώ χρέος μου να αναφέρω το όνομά του. Πήγαμε. Η ακτινογραφία έδειξε ότι κανένα από τα δύο πόδια δεν έχει θρέψει, το δεξί είχε κάνει κάποια ψευδάρθρωση ενώ το σπασμένο κόκκαλο ήταν αυτό που έκανε την γωνία στο πόδι και τρυπούσε το δέρμα. Γι' αυτό έτρεχε υγρά σχεδόν 3 μήνες μετά την αρχική επέμβαση. Επίσης, μετά από σχεδόν τρεις μήνες με τον γάτο σε αυτή την κατάσταση, πλέον δεν υπήρχε τίποτα σε εκείνο το σημείο των οστών δηλαδή αιμοφόρα αγγεία κλπ, είχαν διαλυθεί τα πάντα. Μας είπε ο γιατρός ότι η επέμβαση που πρέπει να γίνει είναι συμπιεστική οστεοσύνθεση με μόσχευμα προκειμένου να ξεκινήσει η αιμάτωση και να βοηθηθεί η διαδικασία της πόρωσης και ότι αυτό είναι μονόδρομος ειδάλλως ο γάτος θα οδηγηθεί μοιραία κάποια στιγμή για ευθανασία. Πάθαμε ένας σοκ. Υπενθυμίζεται ότι ο γάτος φορούσε ακόμα το κολλάρο. Ηταν τέτοιος ο φόβος μας για όλο το μετεγχειρητικό που είχαμε περάσει, που τρομάζαμε με τη σκέψη μιας νέας εγχείρισης και μάλιστα τόσο σοβαρής. Ο αδελφός μου το έψαξε κι άλλο. Ενας γιατρός που επισκέφθηκε να πάρει γνώμη τον αποθάρρυνε λέγοντας "είσαι καλά που θα πληρώσεις τόσα λεφτά?" και ένας δεύτερος "αφού στην πρώτη επέμβαση που ήταν απλή είχε τόσες επιπλοκές φαντάσου τι μπορεί να συμβεί σε αυτήν που είναι ασύγκριτα σοβαρότερη".
Πάραυτα, με την ενθάρρυνση του άνδρα μου ("aφού τον έχεις αναλάβει τον γάτο φτιάξτον") το τολμήσαμε.
Ο Χασάνης έκανε ενδελεχείς εξετάσεις στις 20/02/12. Στις 21/02 εγχείρησε το δεξί πόδι και μετά από δύο μέρες το αριστερό και αυτό γιατί είναι μικροχειρουργική, με πολύωρη νάρκωση και δεν έπρεπε να επιβαρυνθεί το ζωάκι περισσότερο. Μόσχευμα του πήραν από τους ώμους των μπροστινών ποδιών γιατί στα πίσω δεν είχε μείνει τίποτα πια. Την επομένη της κάθε εγχείρισης ο Χασάν περπατούσε, όπως δεν είχε περπατήσει τους τρεις μήνες που είχαν προηγηθεί. Στο αριστερό πόδι λόγω της ζημιάς που είχε γίνει από τις επεμβάσεις που είχαν προηγηθεί, χρειάστηκε να αφαιρεθεί κάποιο τμήμα του οστού και έτσι είναι κοντίτερο κατά έναν πόντο, όμως θα μπορούσα να πω ότι δε φαίνεται ακριβώς λόγω του λικνιστικού βηματισμού που έχουν οι γάτες. Τον κράτησαν για παρακολούθηση και στη μια εβδομάδα περίπου τον πήρα σπίτι. Ο γάτος όχι μόνο περπατούσε μια χαρά, αλλά έτρεχε και έπαιζε με το μπαλάκι του. Αν και του τοποθέτησαν τις πλάκες συμπίεσης με 7 ή/και 8 βίδες στερέωσης, δεν υπήρξε απολύτως κανένα πρόβλημα, καμια επιπλοκή. Τις ώρες που δεν τον ήλεγχα, του φορούσα το κολλάρο μέχρι να κόψουμε τα ράμματα αν και πραγματικά, δεν ασχολούνταν με τα πόδια ακριβώς γιατί δεν τον ενοχλούσαν. Σε 10 ημέρες όπως ακριβώς μας είχε πει ο κ. Βλαχόπουλος του έκοψαν ράμματα και επιτέλους ο γατούλης μου μετά από σχεδόν 3,5 μήνεςαπελευθερώθηκε από το κολλάρο. Το δέρμα είχε θρέψει εντελώς, ούτε υγρά να τρέχουν, ούτε τίποτα. Στις 2 εβδομάδες ο Χασάν ανέβαινε και κατέβαινε στον καναπέ, στις 3 εβδομάδες, ταξιδέψαμε με το αεροπλάνο για Ικαρία, άρχισε να ανεβαίνει και σε ψηλότερα σημεία. Ετσι πέρασε ο ένας μήνας μετά την εγχείρηση που έπρεπε να του έχουμε μεγάλη προσοχή όπως είχε πει ο γιατρός και κλείσαμε 4 μήνες όπου πηγαινόφερνα τον Χασάν μαζί μου στη δουλειά και γενικά σε όλες τις μετακινήσεις μου. Περιττό να αναφέρω ότι έχει τόσο μεγάλη εξοικείωση με το αυτοκίνητο που φέρεται σαν σκύλος. Του αρέσει πολύ να κάθεται στην εταζέρα πίσω και να παρακολουθεί την κίνηση.
Από τις 26/04 ο Χασάν μένει σπίτι μόνος του και μας περιμένει να γυρίσουμε. Ολα πάνε μια χαρά, στο τρέξιμο δεν ξεχωρίζει από κάποιον γάτο που δεν έχει περάσει τίποτα απ' όλα αυτά, ενώ το κάτω πίσω μέρος της ράχης του που είχε ατροφήσει από την ακινησία, έχει βελτιωθεί αρκετά και πιστεύουμε ότι θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο.
Εχει κλείσει 2 μήνες μετά την εγχείρηση, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, σα να μην έχει πλάκες και βίδες στα πόδια του και ετοιμαζόμαστε να επισκεφθούμε τον κ. Βλαχόπουλο για να δει πως εξελίσσεται. Εχω την ελπίδα και την πίστη ότι θα φτάσουμε στο σημείο να μη χρειάζεται τις πλάκες.
Ενοιωσα την ανάγκη να τα κάνω γνωστά όλα αυτά για να σας πω ότι μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία έμαθα πράγματα για τον εαυτό μου που δεν ήξερα και ότι δεν πρέπει να κάνουμε κάτι χωρίς να το ψάχνουμε περισσότερο. Ο Χασάν είχε κάταγμα 1ου βαθμού, δηλαδή το πιο απλό που θα μπορούσε να πάθει (ούτε τμήματα του οστού έλειπαν, ούτε είχε το οστό θρυμματιστεί, ούτε το δέρμα καταστραφεί). Αυτό το διαπίστωσα στο τέλος, ψάχνοντας και διαβάζοντας στο internet και μου το επιβεβαίωσε ο κ. Βλαχόπουλος.
Πράγματι ήταν μεγάλο το κόστος. Σε κανέναν δεν περισεύουν στις μέρες μας, στερηθήκαμε από αλλού. Δε μπορούσα να αφήσω έτσι τον γάτο, ταλαιπωρήθηκε λόγω της άγνοιας του γιατρού που θέλησε να κάνει κάτι που δεν κατείχε προφανώς για τα χρήματα, αλλά και εξαιτίας μου που ναι μεν δεν ήξερα (δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπήρχε ειδικός κτηνίατρος-ορθοπεδικός) αλλά και δεν το έψαξα παραπάνω γιατί μάλλον με έπεισε η σιγουριά που έδειχνε. Δε μπορούσα να αφήσω έτσι τον Χασάν, γιατί σκεφτόμουνα πως είχε ταλαιπωρηθεί τόσο μα τόσο πολύ και χωρίς αποτέλεσμα και έτσι είπα θα το τολμήσω ελπίζοντας για το καλύτερο για το ζωάκι και ότι γίνει. Τουλάχιστον θα έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι προσπάθησα για το καλύτερο. Και τελικά πέτυχε.
Επίσης ήθελα να κάνω γνωστή την ιστορία του Χασάν για να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα μεγάλο μπράβο στον κ. Βλαχόπουλο και στους συνεργάτες του. Με έναν τέτοιο δάσκαλο δε μπορεί παρά να "γίνουν" και εκείνοι άξιοι.

Έκανες οτι θα έκανε ένας πραγματικά φιλόζωος, και πίστεψε με είναι λίγοι.. Και εγώ τα ίδια θα έκανα, χωρίς να υπολογίσω κανένα κόστος μόνο και μόνο αν ήξερα οτι υπήρχε έστω και μία πιθανότητα να γίνει καλά το γατί. Μπράβο σου!!!

Όσο για τους γιατρούς, εγώ δεν εμπιστεύομαι κανέναν.. Πάντα όταν μου λένε κάτι το ψάχνω πριν προχωρήσω και αν δεν μου αρέσει ή δεν μου στέκει αυτό που ακούω, παίρνω και δεύτερη και τρίτη γνώμη!!

Εύχομαι ο γατούλης σου να γίνει τελείως καλά και να αφήσετε πίσω σας όλη αυτή την δυσσάρεστη εμπειρία σας!!

διαβάζοντας αυτή την απίστευτα σκληρή ιστορία με πόνεσε το στομάχι μου! Ευτυχώς όλα πήγαν καλά χάρη στην επιμονή σου να γιατρέψεις τον Χασάν. Ναι δυστυχώς έχουν υπάρξει πολύ άσχημες καταστάσεις από ακατάλληλους κτηνιάτρους , όπως άλλωστε υποφέρουμε εμείς από ακατάλληλους γιατρούς.

Χαίρομαι που το παλέψατε και τα καταφέρατε.

Τι να πω. Διάβαζα και διάβαζα και ανατρίχιαζα. Κι όλο έλεγα " σε λίγο θα γράψει πως το γατάκι έφυγε τζάμπα"
Δεν φαντάζεσαι πόσο συγκινήθηκα με το πολύ ευχάριστο τέλος του Χασαν. Επειδή γεννήθηκα στην Αίγυπτο είχα πολύ καιρό να γνωρίσω ένα γάτο με αραβικό όνομα και ο τίτλος του με τράβηξε με την πρώτη.

Τι ταλαιπωρία έζησε το μικρούλικο !!!!

Πραγματικά είστε υπέροχοι άνθρωποι που τον σώσατε. Και δυστυχώς θα γνωρίσεις και κακούς γιατρούς που καμιά φορά μεγαλώνουν τα προβλήματα αντί να τα περιορίζουν. Ο θεός σας φώτισε και βρήκατε έστω και καθυστερημένα τον σωστό γιατρό να τον σώσει.
Πολλά μπράβο λοιπόν σε σένα και στον άνδρα σου. Με συγκίνησε η προτροπή του "aφού τον έχεις αναλάβει τον γάτο φτιάξτον". Κι σε αυτές τις στενές μέρες που ζούμε η φράση αυτή δείχνει το μεγαλείο σας στην φιλοζωία.

Να σας ζήσει ο Χασανάκος και πολύ θα ήθελε η Χιονάτη μου να τον γνωρίσει. Μπορείς να μας βάλεις μια φωτο του σε κάποιο επόμενο ποστ ???

Και εγω διαβαζα και διαβαζα και περιμενα να δω που θα εχει το κακο τελος...Αλλα χαρηκα παρα πολυ με το happy end!Να ναι καλα ο γατουλης και να μην ξαναπερασει καμια αρρωστια!

διάβαζα πηδώντας τις γραμμες για να φτάσω γρήγορα στο τέλος και να βεβαιωθώ οτι ο γατούλης είναι καλά! Μπράβο σας που το παλέψατε! Κι εγώ δεν θα μπορούσα να τα παρατήσω αν ήξερα ότι υπάρχει ελπίδα να γίνει καλά. Περιμένουμε και φωτογραφίες του μικρού Χασάν!

Πούπσυ έγραψε:διάβαζα πηδώντας τις γραμμες για να φτάσω γρήγορα στο τέλος και να βεβαιωθώ οτι ο γατούλης είναι καλά! Μπράβο σας που το παλέψατε! Κι εγώ δεν θα μπορούσα να τα παρατήσω αν ήξερα ότι υπάρχει ελπίδα να γίνει καλά. Περιμένουμε και φωτογραφίες του μικρού Χασάν!

+1000
Ευτυχως ολα καλα. Πολυ δυσκολα περασατε. Ελπιζω απο δω καιπερα να εχετε μαζι με τον χασαν μονο ευτιχισμενες μερες .καλωσηρθατε!

Τέλος καλό, όλα καλά.. Δεν έχω λόγια για την προσπάθειά σας.. Είμαι σίγουρη ότι οι κόποι, η στενοχώρια και τα έξοδα που κάνατε, θα έχουν όλα εξαφανιστεί τώρα που τον βλέπετε να είναι υγιής και χαρούμενος.. Εύχομαι ολόψυχα να φτάσετε στο σημείο να μην χρειάζεται τις πλάκες!

Καλώς ήρθατε και καλή διαμονή στο σπίτι μας!

Πραγματικά με συγκίνησε η περιπέτεια και η υπομονή του Χασάν με όσα τον βρήκαν.
Επίσης η συμπεριφορά σας είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας!!!
Εύχομαι να μην υπάρξουν ποτέ ξανά δυσκολίες στην ζωή σας με τον Χασάν και να χαίρεστε την κάθε στιγμή σας μαζί!

Καλώς ήρθατε!!!

Αγαπητοί φίλοι,
Χάρηκα πολύ με τα μηνύματά σας για τον Χασάν, είναι πραγματικά ευχάριστο, παρήγορο και ελπιδοφόρο το ότι μοιράστηκα την ιστορία του γατούλη μου με ανθρώπους που έχουν την ίδια αγάπη με μένα για τις γάτες και κατ' επέκταση - όπως τουλάχιστον πιστεύω - για κάθε πλασματάκι που έχει την ανάγκη μας.
Την προηγούμενη Τρίτη πήγαμε στον γιατρό, όλα πάνε καλά: το δεξί ποδαράκι του είναι σχεδόν εντάξει, έβλεπα στην ακτινογραφία το κόκκαλο εκεί που πριν δεν υπήρχε τίποτα. Το αριστερό έχει ακόμα κάποιο σημείο που "γεμίζει" (δένει) το οστό, έτσι κι αλλιώς μας είχε πει ο γιατρός ότι θα χρειστεί χρόνο. Ομως τώρα ξέρω ότι θα γίνει τελείως καλά, ακόμα και αν χρειαστεί να προστεθεί μόσχευμα κάποια στιγμή για να ενισχυθεί η πόρωση αν διαπιστωθεί ότι σε εκείνο το σημείο δεν "γεμίζει" άλλο.

ΥΝL, Η Χιονάτη σας είναι πολύ όμορφη, ναι, να κανονίσουμε συνάντηση με τον Χασάν.

Να είστε όλοι καλά με τα γατόνια σας,

Μόλις το καταφέρω θα αναρτήσω και φωτογραφίες του γατούλη γιατί μάλλον κάτι κάνω λάθος

Περιμένουμε τα νέα σας και φωτογραφίες1