ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ

Καλημέρα σε όλους τους γλυκούς γατογονείς!!

Μετά από τον πρόσφατο θάνατο της αγαπημένης μου γατούλας έχω πιάσει τον εαυτό μου να ασχολείται περισσότερο με τις αδέσποτες γατούλες παρά με εμένα την ίδια..Τι να πω..ίσως είναι ένας τρόπος να τη νιώθω ακόμα κοντά μου.. Στην πιλοτή του σπιτιού μου έχω μαζέψει αρκετά αδεσποτάκια που τα ταϊζω και τα προσέχω. Τα περισσότερα βλέπω ότι είναι δυνατά και μπορούν να προσέχουν τον εαυτό τους. Είναι και μία μικρούλα κατάμαυρη πανέμορφη γατούλα- η Ήρα όπως τη λέω- που είναι αρκετά μαζεμένη αλλά πολύ πολύ τρυφερή γατούλα. Μέχρι χτες το πρωι ήταν καλά. Το απόγευμα που τη φώναξα δεν ήρθε και ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά.. Μετά από λίγο που εμφανίστηκε την είδα να κουτσαίνει και να πονάει το πίσω αριστερό ποδαράκι της. Ποιός ξέρει τι μπορεί να έπαθε.. Προσπάθησα να την πιάσω να την πάω στη γιατρό και το μόνο που κατάφερα ήταν να την ταλαιπωρήσω, να την πονέσω, να τη νευριάσω, να τη φοβίσω και να με γεμίσει γρατζουνιές.. Έλεγα ότι δε θα θέλει να με ξαναδεί αλλά σήμερα το πρωί ήταν εκεί και δε μου κράταγε κακία. Τρώει λίγο αλλά τα άλλα γατάκια είναι πιο γρήγορα και κάθομαι μαζί της μέχρι να φάει.. Δεν ξέρω αν θα τη βρω όταν γυρίσω από τη δουλειά.. Τη σκέφτομαι συνέχεια ότι πονάει και στεναχωριέμαι.. Μπορείτε να μου πείτε πως μπορώ να το χειριστώ? Πως μπορώ να την πάω στη γιατρό χωρίς να μου βγάλει τα μάτια και χωρίς να με μισήσει??? Αν για αρχή της δώσω λίγο παυσίπονο?? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!

περαστικουλια το μικρουλι να ειναι και να περασει γρηγορα

Περίμενε λίγο μήπως φτιάξει από μόνο του το ποδαράκι. Μπορεί να μην είναι σπάσιμο αλλά κάτι πιο απλό!

Καλημέρα! Πήγα τη γατούλα στη γιατρό και μου είπε ότι το ποδαράκι της έχει αρχίσει να δένει. Δεν ήταν σπάσιμο. Κάποια μορφή κατάγματος ίσως και δε χρειάζεται νάρθηκα. Της έκανε αντιφλεγμονώδες και μας έδωσε αντιβίωση για 4 μερες και ασβέστιο για 2 μήνες. Μου είπε η γιατρός ότι καλό θα ήταν να την έχω σε περιορισμένο χώρο για 15 μέρες. Την είχα για μισή μέρα στο μπαλκόνι μου που της είχα φτιάξει ειδικό χώρο με πλέγμα για να μπορεί να βγαίνει από το κλουβάκι της και να πηγαίνει στην άμμο, να βλέπει και λίγο φως! Αλλά άρχισε και έκανε ταρζανιές και φοβήθηκα μη χτυπήσει. Τη λυπήθηκα κιόλας γιατί νιαούριζε και έκλαιγε όταν την άφηνα μόνη της..Το αποτέλεσμα ήταν να την αφήσω κάτω στην πιλοτή. Έχει και ένα φίλο γατούλη που είναι αχώριστες οι καρδούλες μου... Ε και πλεον τη φροντίζω παλι κάτω. Δε μετακινείται πολύ.. Όποτε πάω τη βρίσκω μέσα στο κλουβάκι αγκαλιά με τον Ιάσωνα (τον γατούλη).. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι καλά..Πάντως έχει αρχίσει να παίζει πολύ, κάτι που δεν έκανε ούτε πριν χτυπήσει το ποδαράκι της!!

Καλύτερα κάτω στην πυλωτή που ξέρει και το χώρο! Το ότι παίζει μάλλον σημαίνει πως αισθάνεται πιο ασφαλής, πως έχεις εξασφαλίσει το φαγάκι της και δεν είναι η επιβίωση το μόνο της μέλημα!