SOS - Νεογέννητα...

Παιδιά οποιαδήποτε συμβουλή - βοήθεια θα μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμη - δεν έχω ξανααντιμετωπίσει παρόμοιο περιστατικό.
Βρήκα το πρωί μια γατομάνα νεκρή στο κήπο μου! Μάλλον είχε χωθεί να γεννήσει στην αποθήκη, δε ξέρω. Πάνω της ήταν ένα γατάκι που νιαούριζε σα διάολος, δίπλα άλλο ένα που με το ζόρι ανέπνεε...
Τα μάζεψα και τα δύο, και τα έχωσα σε μια κούτα με ένα ζεστό μπουκαλάκι νερό και πολλά υφάσματα... Δε ξέρω να εκτιμώ πόσο είναι, φαντάζομαι ημερών - έχουν κλειστά ματάκια και τον ομφάλιο λώρο ακόμα πάνω τους. Έφτιαξα γάλα έκτακτης ανάγκης από τη συνταγή που βρήκα εδώ: http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=97:orfanagatakia&catid=141:ygeia-ton-zoon&Itemid=111
Το ζωηρό κάτι ψιλοέφαγε με το ζόρι (τα τάισα με σύριγγα), το άλλο ίσα-ίσα. Ησυχάσανε και κοιμηθήκανε μέχρι πριν από λίγο, που χαλάσε τον κόσμο το ζωηρό γατί... και τι να ακούσω... και άλλα νιαουρητά από την αυλή! Τρελάθηκα, βγήκα έξω και περιμάζεψα ακόμη ένα... Μαύρο, πολύ κρύο και βρώμικο... Τα ξανατάισα, αυτό τουλάχιστον τρώει, το καθάρισα με πετσέτα και χλιαρό νεράκι και σαν να έχει ζεσταθεί λίγο τώρα τουλάχιστον... Έψαξα την αυλή πάνω κάτω, αλλά είναι τόσο μικρά που δεν ξέρω...
Τα ζύγισα στο περίπου, δεν θα ναι πάνω από 100 γραμμάρια. Το ζωηρό ψιλοχαλάει το κόσμο, το άλλο το σουπερ ήσυχο έχει ένα αδύναμο νιαούρισμα λες κ έχει σιγαστήρα, μόνο όταν το κουνάω το ακούμε. Το τρίτο είναι κάτι ανάμεσα. Τώρα που ξαναφάγαν δε γκρινιάζουν πολύ - αλλά κοιμούνται. Δεν ξέρω και γω τι είναι καλύτερο, φοβάμαι όταν είναι πολύ ήσυχα... Όταν κάνουν σαματά όμως είναι λες και ψάχνουν τη μαμά τους να θηλάσουν, και φαντάζομαι, κουράζονται.
Ξέρω ότι πρέπει να πάρω γάλα για νεογέννητα και μία θηλή, θα προσπαθήσω να το κάνω το απόγευμα, αν και τα οικονομικά μας είναι... κλάφτα. Πόσο είναι καλό να τρώνε, τουλάχιστον από αυτό που τους έφτιαξα? Προς το παρόν, το 1,5 ml δεν το ξεπερνάνε... Ο ομφάλιος λώρος έχει ψιλοξεραθεί, ενώ όταν τα βρήκα ήταν μαλακός, είναι νορμάλ?
Δεν ξέρω τι άλλο να ρωτήσω, οποιαδήποτε συμβουλή θα μας σώσει. Σας ευχαριστώ.

SofiaEve έγραψε:Παιδιά οποιαδήποτε συμβουλή - βοήθεια θα μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμη - δεν έχω ξανααντιμετωπίσει παρόμοιο περιστατικό.
Βρήκα το πρωί μια γατομάνα νεκρή στο κήπο μου! Μάλλον είχε χωθεί να γεννήσει στην αποθήκη, δε ξέρω. Πάνω της ήταν ένα γατάκι που νιαούριζε σα διάολος, δίπλα άλλο ένα που με το ζόρι ανέπνεε...
Τα μάζεψα και τα δύο, και τα έχωσα σε μια κούτα με ένα ζεστό μπουκαλάκι νερό και πολλά υφάσματα... Δε ξέρω να εκτιμώ πόσο είναι, φαντάζομαι ημερών - έχουν κλειστά ματάκια και τον ομφάλιο λώρο ακόμα πάνω τους. Έφτιαξα γάλα έκτακτης ανάγκης από τη συνταγή που βρήκα εδώ: http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=97:orfanagatakia&catid=141:ygeia-ton-zoon&Itemid=111
Το ζωηρό κάτι ψιλοέφαγε με το ζόρι (τα τάισα με σύριγγα), το άλλο ίσα-ίσα. Ησυχάσανε και κοιμηθήκανε μέχρι πριν από λίγο, που χαλάσε τον κόσμο το ζωηρό γατί... και τι να ακούσω... και άλλα νιαουρητά από την αυλή! Τρελάθηκα, βγήκα έξω και περιμάζεψα ακόμη ένα... Μαύρο, πολύ κρύο και βρώμικο... Τα ξανατάισα, αυτό τουλάχιστον τρώει, το καθάρισα με πετσέτα και χλιαρό νεράκι και σαν να έχει ζεσταθεί λίγο τώρα τουλάχιστον... Έψαξα την αυλή πάνω κάτω, αλλά είναι τόσο μικρά που δεν ξέρω...
Τα ζύγισα στο περίπου, δεν θα ναι πάνω από 100 γραμμάρια. Το ζωηρό ψιλοχαλάει το κόσμο, το άλλο το σουπερ ήσυχο έχει ένα αδύναμο νιαούρισμα λες κ έχει σιγαστήρα, μόνο όταν το κουνάω το ακούμε. Το τρίτο είναι κάτι ανάμεσα. Τώρα που ξαναφάγαν δε γκρινιάζουν πολύ - αλλά κοιμούνται. Δεν ξέρω και γω τι είναι καλύτερο, φοβάμαι όταν είναι πολύ ήσυχα... Όταν κάνουν σαματά όμως είναι λες και ψάχνουν τη μαμά τους να θηλάσουν, και φαντάζομαι, κουράζονται.
Ξέρω ότι πρέπει να πάρω γάλα για νεογέννητα και μία θηλή, θα προσπαθήσω να το κάνω το απόγευμα, αν και τα οικονομικά μας είναι... κλάφτα. Πόσο είναι καλό να τρώνε, τουλάχιστον από αυτό που τους έφτιαξα? Προς το παρόν, το 1,5 ml δεν το ξεπερνάνε... Ο ομφάλιος λώρος έχει ψιλοξεραθεί, ενώ όταν τα βρήκα ήταν μαλακός, είναι νορμάλ?
Δεν ξέρω τι άλλο να ρωτήσω, οποιαδήποτε συμβουλή θα μας σώσει. Σας ευχαριστώ.

πολυ δυσκολη κατασταση ,προς το παρον καλο ειναι και το γαλα που τους δινεις,αλλα αμεσα πρεπει να προμηθευτεις το ειδικο γαλα.Εκτος αυτου πρεπει να τα βοηθας ν'αδειαζουν τη κυστη τους και να ενεργουνται κανοντας κυκλικο μασαζ χαμηλα στη κοιλια ,κοντα στα γεννητικα τους οργανα.Αν μπορεσεις βαλε αγγελια στο φβ και εδω μηπως βρεθει καμμια γατομαμα να τα θηλασει ,ειναι το ιδανικο.Καλη δυναμη    

Ευχαριστώ για τις ευχές.
Κάναμε 2 γεύματα με εκείνο που φτιαξα για έκτακτη ανάγκη, πήραμε ένα κουτί Lactopet και είναι στο δεύτερο γεύμα. Τους άνοιξε η όρεξη με τη θηλή, το πιάσανε το νόημα γρήγορα. Ήπιανε γύρω στα 15 ml και τα τρία παρέα, λέτε είναι καλά? Μασαζάκι κάνουμε με σχετική επιτυχία, το ένα το φωνακλάδικο έχει μείνει λίγο δυσκοίλιο το δύστυχο.
Τι να πω, είναι πολύ μωρά γαμώτο, πάντως φαίνονται ψιλο-υγιή. Μου είπαν κάτι γνωστοί για μια γατομαμά που γέννησε τώρα πρόσφατα, αλλά είναι ημιαδέσποτη που τη φροντίζουνε σε ακάλυπτο. Δεν ξέρω αν θα είναι καλύτερα ή χειρότερα... Από αύριο θα κάνω καμια προσπάθεια από facebook.
Ευχηθήτε μας παιδιά, να πανε όλα καλά. Από ότι καταλαβαίνω, έχω ξενύχτι.

Καλη επιτυχια στο δυσκολο έργο σου!! Μέσα απο την καρδια μου!!!
        

ειμαστε μαζι σου!!!!

      

SofiaEve έγραψε:Ευχαριστώ για τις ευχές.
Κάναμε 2 γεύματα με εκείνο που φτιαξα για έκτακτη ανάγκη, πήραμε ένα κουτί Lactopet και είναι στο δεύτερο γεύμα. Τους άνοιξε η όρεξη με τη θηλή, το πιάσανε το νόημα γρήγορα. Ήπιανε γύρω στα 15 ml και τα τρία παρέα, λέτε είναι καλά? Μασαζάκι κάνουμε με σχετική επιτυχία, το ένα το φωνακλάδικο έχει μείνει λίγο δυσκοίλιο το δύστυχο.
Τι να πω, είναι πολύ μωρά γαμώτο, πάντως φαίνονται ψιλο-υγιή. Μου είπαν κάτι γνωστοί για μια γατομαμά που γέννησε τώρα πρόσφατα, αλλά είναι ημιαδέσποτη που τη φροντίζουνε σε ακάλυπτο. Δεν ξέρω αν θα είναι καλύτερα ή χειρότερα... Από αύριο θα κάνω καμια προσπάθεια από facebook.
Ευχηθήτε μας παιδιά, να πανε όλα καλά. Από ότι καταλαβαίνω, έχω ξενύχτι.

Σοφια καλησπερα κι απο δω    Μια χαρα ειναι τα 5μλ το καθενα, πολυ καλα θα ελεγα!!

Αν η γατουλα εχει πολλα μωρακια, αν της πας και αυτα ισως θα πρεπει να τη βοηθησετε με εξτρα ταισματα γιατι δεν θα τα καταφερει ολα μαζι.. αν εχει 1-2 φανταζομαι θα ειναι οκ, κατσε να σου πουν και πιο εμπειροι   

Karamela έγραψε:
Σοφια καλησπερα κι απο δω    Μια χαρα ειναι τα 5μλ το καθενα, πολυ καλα θα ελεγα!!

Αν η γατουλα εχει πολλα μωρακια, αν της πας και αυτα ισως θα πρεπει να τη βοηθησετε με εξτρα ταισματα γιατι δεν θα τα καταφερει ολα μαζι.. αν εχει 1-2 φανταζομαι θα ειναι οκ, κατσε να σου πουν και πιο εμπειροι   

Είμαστε ακόμα εδώ, τη βγάλαμε τη νύχτα! Το τελευταίο τάισμα το βράδυ ήταν δύσκολο, δε πολυθέλαν τα σκασμένα... Εγώ φταίω γιατί τους έκανα το γνωστό μασαζάκι και κατουρήσανε πριν τα ταίσω, και μετά που ξαναπροσπάθησα μπας και κάνουνε κακάκια, κάνανε λες και τα σφάζαν. Μέχρι που το ένα άρχισε να βήχει και του βγήκε λίγο γαλατάκι από το στόμα το καημένο και πήγε η ψυχούλα μου στη κούλουρη ότι το πέθανα! Τα άφησα κ γω στην ησυχία τους και κοιμήθηκα κατα 4ωρο. Σήμερα το πρωί φάγαν σα ζώα, γύρω στα 20κάτι ml!
Τα ξυπνάω για να φάνε δε νιαουρίζουν, μήπως να ανησυχώ? Χθες όλη μέρα κάναμε 6 ταίσματα (στο 24ωρο)...
Το ήσυχο γατί έχει πάρει λίγο τα πάνω του, αυτό και το άλλο μαύρο σήμερα σπρωχνανε το ένα το άλλο για τη θηλή. Το ασπρόμαυρο το ζωηρό έχει ψιλοπέσει το καημένο, τρώει σα ζώο, μετά σχεδόν ψιλοκοιμάται όπως θηλάζει και μετά πέφτει σε λήθαργο.
Για τη γάτα θα μιλήσω το βράδυ αν γίνεται να της τα πάω... Γιατί είναι μακριά σα περιοχή και εγώ δε θα μπορώ να πηγαίνω να τα ταίζω, θα πρέπει να συννενοηθώ αν γίνεται να την προσέχουνε εξτρά. Αν τα δικά της είναι πιο μεγάλα γίνεται?
Πάω να κοιμηθώ καμια ωρίτσα ακόμη, σας ευχαριστώ όλους για τη βοήθεια και τις ευχές σας, θέλουμε και άλλες!

Φαίνεται ότι οι ευχές σας ψιλοπιάσαν τόπο – έιμαστε ακόμα εδώ! Τα γατούνια, που πριν από ένα μήνα με βρήκαν, εμένα, την κυριολεκτικά αρχάρια από γάτες, ζουν και βασιλεύουν και κλείσαν τον ένα μήνα! Πλέον μπορώ να ελπίζω ότι έχουν διαφύγει από τον κίνδυνο...
Δεν έχω γράψει καθόλου νέα, γιατί είχα κυριολεκτικά μηδέν χρόνο όλο αυτό τον καιρό, τρέχοντας σε δυό δουλειές, με δυο σκυλιά και τρία νεογέννητα γατάκια... Τώρα αρχίζω και ανασαίνω, που πλέον αραιώσαμε λίγο τα ταίσματα.
Το μεγάλωμα των νεογέννητων ήταν πολύ δύσκολη διαδικασία, η άγνοια μου και οι αφραγκιές μου δε μου το κάναν και εύκολο, τα μεγάλωσα κυριολεκτικά με δανεικά... Κυριολεκτικά δε θέλω να θυμάμαι ένα βράδυ, μεσάνυχτα σχεδόν, που η ασπρόμαυρη κοπελίτσα μας δεν μπορούσε να σηκώσει ούτε το κεφαλάκι της και μόνο καθόταν και έτρεμε σε μια γωνιά... Της έδωσα ζαχαρόνερο και θερμιδική πάστα, και σχεδόν προσευχήθηκα για να τη βγάλει. Στη δεύτερη βδομάδα μου αρρωστήσαν κιόλας και τα τρέχαμε στους γιατρούς για αντιβίωση, συνεχίσαμε με κάτι διάρροιες... Αλλά σε σχέση με άλλα περιστατικά που διάβασα μάλλον την βγάλαμε καθαρή εύκολα, γιατί με μια βδομάδα ρυζονεράκι είχαν επανέλθει. Τώρα που αρχίσαμε τη ξηρά φαίνονται όλο και πιο υγιή.
Τα τρία λοιπόν κουτσούβελα είναι θεικά, αλλάζουν μέρα με τη μέρα αυτό το καιρό, μέσα σε τρείς μέρες ζουμπουρλουδέψανε, φουσκώσανε, αρχίζουν να παίζουν σα χαζά χοροπηδώντας γύρω γύρω και εξερευνώντας όσο πάει και πιο πολύ. Ετοιμαζόμαστε να τα μετακομίσουμε στο crate του σκυλιού, να έχουνε λίγο παραπάνω χώρο, και να τους βάλω και την άμμο τους.
Η συμβίωση τώρα γίνεται όλο και πιο δύκολη, στο σπίτι υπάρχουν άλλα δυο σκυλιά, ένα εκ των οποίων είναι ορκισμένος εχθρός τους... Προσπάθησα να τα φέρω σε επαφή όσο ήταν μωρά, μήπως αλλάξει γνώμη, αλλά δεν έδειξε κανένα σημάδι συμφιλίωσης. Είναι τώρα βέβαια και 10 χρονών, οπότε που να αλλάξει γνώμη... Οπότε έχουμε χωριστεί σε δυο στρατόπεδα στο σπίτι, με το σκύλο να ακούει νιαουρίσματα και να τρελαίνεται... Τουλάχιστον ο άλλος σκύλος, ο αρσενικός, έχει γίνει ο καλύτερος φίλος τους. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο με έχει βοηθήσει, τους έκανε την καμαριέρα όλο αυτό το καιρό, γλύφοντάς τα για να κάνουν τη τουαλέτα τους, και προσέχοντας τα να μην απομακρυνθούν όταν τα άφηνα να ξεμουδιάσουν. Ειδικά τώρα έχει πολύ γέλιο, που έχουν αρχίσει να παίζουν, γιατί αυτός είναι ένα χαζοτέρας 35 κιλών, που κάνει “κοιλίτσες” στα γατομωρά για να παίξουν (εγώ αγχώνομαι και τον ψιλομαζεύω μην τα ποδοπατήσει)
Τώρα είμαστε στο στάδιο που τρώνε μουλιασμένη ξηρά τροφή από το χέρι μου, και θα τους φέρω και άμμο σήμερα να δοκιμάσουμε, εννοείται πως ότι συμβουλή έχετε ευπρόσδεκτη, γιατί όλα αυτά είναι καινούργια για εμένα.

Τους έφτιαξα και αγγελία, αν και είναι λιγάκι νωρίς, γιατί δεν έχω όλη την άνεση χρόνου να τα κρατήσω... Αν μπορείτε να προωθήσετε, έστω, θα ήταν για εμένα μια μεγάλη βοήθεια.
https://www.facebook.com/eve.tsakali/media_set?set=a.1528839130669215&type=1

Θα ήθελα, βεβαίως, να χιλιοευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου το μέλος Karamela, που με τις πολύτιμες γνώσεις της και την αμέριστη συμπαράστασή της κατάφερα να μεγαλώσω αυτά τα μικρά.

Ακολουθούν φωτό (ελπίζω να τα καταφέρα με το upload), οι οποίες τραβήχτηκαν πριν από μια βδομάδα (με φωτογραφική της πλάκας), τώρα έχουν αρχίσει και φέρνουν πιο πολύ σε γάτες, οπότε να είσαστε σε αναμονή για καινούργιες!


















χνουδομπαλίτσα!


πατούσι (δεν άντεξα)


Η νταντά τους


Στη σειρά για φιλάκι


Από τα πρώτα ταίσματά μας σε μπωλ... με όχι μεγάλη επιτυχία


Αλλά δε βαριέσαι!


Αφού είχαμε γίνει χάλια με το μπόλ, μας έγλυψε η νταντά (στο μπακράουντ επί το έργο). Λουκ τραβόλτα!


Η καμαριέρα μας!

Μα τι γλυκά μπεμπάκια που είναι όλα τους .......

Αλλά και το σκυλούδι σου υπέροχο πλάσμα       

Καλή τύχη να έχουν να βρουν γρήγορα σπιτάκι      
Μπράβο σου που τα έσωσες...

Πάρα πολύ ευχάριστα τα νέα, μπράβο σου, μπράβο στο σκυλάκο, μπράβο και στα μικράκια που τα κατάφεραν! Τώρα που ξεπετάχτηκαν πιστεύω ότι είναι εντάξει, τα δύσκολα είναι στην αρχή. Μπορείς να ανοίξεις κι εδώ μια αγγελία, αν θέλεις, στην κατηγορία "Αναζητούνται γατογονείς" βάζοντας μερικές φωτογραφίες, πληροφορίες για τα γατάκια και τα στοιχεία επικοινωνίας σου.
Καλή επιτυχία, ευχομαι σύντομα να τακτοποιηθούν!
           

Μα είναι τόσο όμορφα...έχεις κάνει τόσο καλή δουλειά!!! μπράβο και σε σένα και στην καμαριέρα!!! υπέροχο το υπερετετικό (υπηρετικό αλλά στην ελληνική ταινία έτσι το έλεγε χαχαχα) προσωπικό!!!  

Χαχαχα, σας ευχαριστώ, όλους! Θα έλεγα ψέμματα αν δεν παραδεχόμουνα πως είμαι πολύ υπερήφανη... Ειδικά το ασπρόμαυρο, πολύ καμάρι τό 'χω, ξεκίνησε ως το πιο αδύνατο της παρέας, και τώρα έχει γίνει μια πρώτης τάξεως φακλάνα. Αλλά τα πολλά συγχαρητήρια πάνε φυσικά στη καμαριέρα! Έπρεπε να μας βλέπατε από μια μεριά, στο μεταμεσονύχτιο τάισμα, να ξυπνάω σκουντουφλώντας, να ξυπνάω και τον Ποκ, για να πιάσουμε δουλειά
Τουλάχιστον τα μικρά μου το ανταποδίδουν τώρα, κάνοντας πολλά γουρ γουρ και τρώγοντας την ξηρά τους γρήγορα-γρήγορα...

   απίθανη η υπηρέτρια....έτσι και ο Ιντεφίξ μου είναι!!! μπράβο σας!!!

Bλαμμενε Ποκ!!!   

Μπραβο Σοφακι για την προσπαθεια    

(Γυρισαμε κι ολας και θα ερθουμε να σας φωτογραφισουμε! Θα μιλησουμε στο τηλ    )

πανεμορφα τα μωρα συγχαρητηρια και σε σενα και στον πολυτιμο βοηθο.. ευχομαι να βρεθουν οι οικογενειες που θα τα λατρεψουν. το κακο ειναι πως ο σκυλος σας θα παθει καταθλιψη αν του τα παρετε γιατι τα εχει υιοθετησει...

Μπράβο σου! Πολύ δύσκολο έργο και τα κατάφερες με όλα
Άντε μπράβο και στην νταντά!     

Μπράβο σου κοριτσάκι μου! Τα κατάφερες μια χαρά κι εσύ και ο απίθανος σκυλάκος σου. Μακάρι να βρεθούν και οικογένειες για τα γατουνάκια γρήγορα!
 

Ευχαριστώ παιδιά, με συγκινείτε!!!   

psipsa έγραψε:πανεμορφα τα μωρα συγχαρητηρια και σε σενα και στον πολυτιμο βοηθο.. ευχομαι να βρεθουν οι οικογενειες που θα τα λατρεψουν. το κακο ειναι πως ο σκυλος σας θα παθει καταθλιψη αν του τα παρετε γιατι τα εχει υιοθετησει...

Αχ, δεν το ξέρω, μας βγήκε και ευαισθητούλης ο μπουνταλάκος μου... Τι να κάνω η καψερή, ή θα 'χω αυτόν με κατάθλιψη, ή την άλλην με νευρικό κλονισμό! Ήδη περιφέρεται πέρα δώθε με ένα υφάκι Μεγάλης Παρασκευής, και εγώ προσπαθώ να την αγνοώ. Δε βαριέσαι, ας βρουν αυτά καλά και υπεύθυνα σπιτάκια, και θα τον δωροδοκήσω σούπερ-έξτρα, να ξεχαστεί.

Σας βάζω και κανα δυο φωτογραφίες, να μην ξεχνιόμαστε, εδώ είναι 5 εβδομάδων! Για περισσότερες φωτογραφίες, εκβιάστε το μέλος Karamela (έχω μάρτυρες!!)

Τα γατόνια έχουν γενέθλια σήμερα, τα καψερά! 2 Ολάκερων μηνών φτάσανε, πλέον είναι υγιή σα βόδια, χοροπηδάνε σα κατσίκια, και κάνουν πολλές κοιλίτσες σα τους σκύλους μου. Φυσικά γουργουράνε ακόμα σα γατόνια που 'ναι. Αγαπάνε τις κουρτίνες, τα ρούχα στο πάτωμα, τα σημεία που χει απ'ευθείας φως. Δεν αντιπαθούνε σχεδόν τίποτα, σα μαχητές που είναι, τα αντιμετωπίζουν όλα ατρόμητα. Αποφεύγουν λιγουλάκι το σκύλο τώρα, μιας και είναι ένας άμπαλος μπούλης που τα ποδοπατάει προσπαθώντας να παίξει.

Το ασπρόμαυρο θηλυκό έχει αποχωρήσει ήδη, σε πολύ καλό σπιτάκι με πολύ αγάπη. Το μαύρο θηλυκό είναι "ρεζερβέ", περιμένει τους γονείς του να πάνε τις λίγες διακοπές που τους μένουν για να αναχωρήσει και αυτό. Μου μένει το μαύρο αρσενικό που δεν έχω βρει σπιτάκι ακόμα. Είναι ένας αγαπούλης μολλών μεγατόνων, μόλις με βλέπει ρίχνει τρεχάλα και κάνει τούμπα για να καταλήξει με κοιλίτσα δίπλα μου για χάδια. Εννοείται πως όλη η ιεροτελεστία γίνεται με κρεσέντο γουργουρίσματος σε ματζόρε σκάλα.

Δυστυχώς περνάνε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους σε κρέιτ σκύλου, αρκετά ευρύχωρο. Τα αφήνω όσω μπορώ στο δωμάτιο να αλωνίσουν λίγο, με πόρτες ερμητικά κλειστές, λόγω του άλλου σκύλου, αλλά και πάλι... Η αγγελία για να κοινοποιήσετε αν θέλετε είναι εδώ https://www.facebook.com/eve.tsakali/media_set?set=a.1528839130669215&type=1

Αναμένετε φωτό πολύ σύντομα, μιας και, ειδικά αυτός, έχει ομορφύνει πολύ.

Καινούργιο photoshoot του κούκλου... Τα ματάκια του, που είναι ελαφρώς διαφορετικά, τον κάνουν πολύ ξεχωριστό!















Δυστυχώς, λόγω της εποχής, το τηλέφωνο δεν έχει χτυπήσει καθόλου για το μικρό. Στο facebook έχω κοινοποιήσει παντού, εχω τυπώσει και αφισάκια να τα κολλήσω από Δευτέρα σε pet shop, κτηνιατρεία κλπ. Όποιος έχει κάποια άλλη ιδέα, ευπρόσδεκτη.

Τα γατούνια υιοθετήθηκαν!!
Το τελευταίο μας αποχώρησε αρχές του μήνα, αλλά έλειψα για δουλειά για 10 μέρες, χωρίς πρόσβαση στο ιντερνετ, για να ενημερώσω το θέμα.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για το φόρουμ σας, μιας και χάρη σε αυτό υιοθετήθηκε ο μικρός αρσενικούλης. Κάπου είχα διαβάσει εδώ σε ένα θέμα ότι δοθήκαν αρκετά γατάκια από τη χρυσή ευκαιρία, και ενώ στην αρχή είχα αμφιβολίες, είπα να το δοκιμάσω ως τελευταίο μέσο, καθώς είχα αρχίσει να αγχώνομαι για τη τύχη του μικρού (είχε πατήσει σιγα σιγα και τους 2,5 μήνες) Δυο μέρες αφ'ότου έβαλα την αγγελία, και μία πριν φύγω για δουλειά, χτύπησε το τηλέφωνο... And the rest is history, που λένε και στο χωριό μου
Το μεγάλωμα των γατιών ήταν μια αποκαλυπτική εμπειρία, τουλάχιστον για εμένα, που ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με τις γάτες (καθ'ότι σκυλομάνα πολλά χρόνια). Τελικά είναι πολύ συμπαθητικά ζώα, τα άτιμα