Πώς πείθεις έναν γατούλη της αυλής να μετακομίσει;

Δεν ξέρω αν έπρεπε να ανοίξω θέμα στα "αδεσποτάκια" ή κάπου αλλού, αφού πρόκειται για αυλόγατο της μαμάς μου.

Είναι ένας ασπρόμαυρος γατούλης, ο Ζορρό, μπουνταλάκος και γλυκούλης, αλλά και αλητάκος, που εδώ και χρόνια είναι στην αυλή των γονιών μου στο χωριό (πλέον περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου εκεί). Ουσιαστικά τον ταΐζει όλη η γειτονιά, αλλά αυτός έχει ιδιαίτερη αδυναμία στη μαμά μου. Κι εκείνη τον θεωρεί "γάτο της", παρόλο που δεν τον έχει μέσα. Ο γατούλης τη λατρεύει, τρέχει από πίσω της, αλλά δεν τον λες χαδιάρη, δεν κάθεται να τον πιάσεις. Τα βράδια κοιμάται σε μια αποθηκούλα δίπλα στο σπίτι.
Πριν λίγες μέρες, οι γονείς μου τέλειωσαν επιτέλους την ανακαίνιση στο δικό τους σπιτάκι και άφησαν το νοικιασμένο, που είναι όμως πολύ κοντά. Στην καινούρια γειτονιά έχει πολλές γάτες, ίσως να είναι και η περιοχή τους εκεί, δεν ξέρω.
Οι γονείς μου θέλουν να πάρουν μαζί τους το Ζορρό (όχι τον δικό μου). Προσπαθούν να τον κάνουν να τους ακολουθήσει, τους ακολουθεί μέχρι ένα σημείο και μετά γυρίζει πίσω. Και με φαγάκι προσπάθησαν. Ο μπαμπάς μου τον έφερε και στο καινούριο σπίτι, έκατσε για λίγο ο γατούλης, τους έκανε παρέα, αλλά ξαναέφυγε και γύρισε στο παλιό σπίτι. Έχει μέρες που πηγαίνουν πια εκεί και τον ταΐζουν. Κι αυτός περιμένει τη μαμά μου στην πόρτα (του παλιού σπιτιού) και κάνει σαν τρελός όταν τη βλέπει. Λες και νομίζει ότι μένουν ακόμα εκεί και τους περιμένει εκεί να γυρίσουν.

Της έχω πει πως, αν θέλει να τον κάνει να συνηθίσει στο νέο σπίτι πρέπει να είναι σε κλειστό χώρο για λίγο καιρό. Αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, αφού δε θέλει να τον έχει μες στο σπίτι (πιστεύω ότι κι ο μπαμπάς μου είναι που δε θέλει, γιατί η μάνα μου κοιμάται με τους γάτους μου).

Δεν είναι μακριά, μπορούν να τον βλέπουν, μιλάμε για δυο δρομάκια πιο κάτω, αλλά τον θέλει μαζί και λιώνει που τον βλέπει να την περιμένει. Από την εμπειρία σας, υπάρχει περίπτωση να μετακομίσει ο γάτος; Τελικά δένονται τόσο πολύ με την περιοχή τους;

Καλημέρα! από τα λίγα που γνωρίζω θα σου πω πως η μόνη περίπτωση είναι να τον πάρουν και για λίγο καιρό να κλειστεί σε ένα χώρο στο σπίτι μέσα...στη συνέχεια να βγαίνει για λίγο έξω με επιτήρηση, ώσπου σιγά σιγά να συνηθίσει το χώρο τριγύρω, τις μυρωδιές, τους άλλους γάτους κλπ.

Ετσι έκανα εγώ τουλάχιστον με τους γάτους που πήγα στη μαμά μου στο εξοχικό μας....ήταν η μόνη λύση και έτσι τους έδωσα περιθώριο να συνηθίσουν.... Τώρα ίσως μετά από καιρό αν ο γατούλης δεν βρίσκει φαγητό στην παλαιά γειτονιά να μάθει να έρχεται αλλά όπως λες τον ταίζουν και μάλλον το βλέπω δύσκολο να αλλάξει χώρο.... δένονται πολύ με το χώρο τους, έχουν μάθει και συνυπάρχουν και με τους κινδύνους αλλά και με τα άλλα τριγύρω....τώρα πως θα μάθει να ζει στο νέο χώρο χωρίς προσπάθεια από μέρους των γονέων σου δεν ξέρω....

Για να καταλάβεις πόσο δύσκολα αλλάζουν χώρο....στην πυλωτή μας έχουμε μοιραστεί στα δύο....οι από εδώ και οι από εκεί....για να πείσω τις γατούλες που τάιζα να έρθουν από τη δική μου μεριά να τρώνε για να μην υπάρχουν θέματα, έκανα σχεδόν 1 μήνα....με πολύ κόπο και προσπάθεια, φαγητό που να τους αρέσει κλπ. Καταλαβαίνεις έτσι; μιλάμε για ενιαίο χώρο όπου η διαφορά είναι λίγα μέτρα....είχαν μάθει όμως να τρώνε από την άλλη πλευρά και υπήρχαν προβλήματα....έκανα 1 μήνα σχεδόν να τα πείσω ότι εγώ θα τα ταίζω από τη δική μου πλευρά....

Ισως όμως εδώ τα παιδιά που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία να μπορούν να σου πουν κάτι καλύτερο!!! εύχομαι να πάνε όλα καλά!