Είμαστε με τον ομφάλιο και χρειαζόμαστε ψυχολογική υποστήριξη!!!

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια παρηγοριάς που μου γράφετε. Η αλήθεια όμως είναι πως έμεινα με αυτό.

[img][/img]

Έκανα ό,τι ήταν δυνατό, δεν κοιμόμουν ήμουν συνέχεια απο πάνω του και ήθελα όσο τίποτα άλλο να το σώσω.
Φυσικά και είμαι καταρρακωμένη. Δεν έχω όρεξη καθόλου, κοιτάζω τα μπιμπερό τα γάλατα, ότι συνέδεσα με το μικρουλήνι μου αυτές τις όμορφες 4 μέρες που ήταν κοντά μας. Έζησα τα ίδια που είχα ζήσει και στο παρελθόν με το προηγούμενο γατάκι αλλά κάτι μου έλεγε πους αυτός ο μικρούλης θα τα κατάφερνε αλλά είχα ψευδαισθήσεις. Η αγάπη δεν σώζει.
Δεν είμαι έτοιμη να δεθώ με άλλο νινί αλλά με ξέρω και ξέρω πως αν βγω στον δρόμο και βρω σήμερα άλλο, θα το πάρω και ας περάσω τα ίδια.
Πατουσάκια, πολλές φορές μου πέρασε απο το μυαλό πως είναι πρόωρο αλλά ποιος ξέρει;;
Τώρα έχω αρχίσει και νιώθω μίσος. Γιατί κάνω εικασίες.
Οτι μπορεί το μικρούλι όντως να γεννήθηκε πρόωρα απο γατομαμά "σπιτιού" και να το πετάξανε επειδή δεν τους άρεσε. Αδυνατώ να πιστέψω οτι η γατούλα το παράτησε έτσι εύκολα και δεν του πρόσφερε ούτε λίγο απο το γάλα της. Εμείς οι (ΑΠ)άνθρωποι είμαστε έτσι, τα ζώα έχουν ομορφότερη ψυχή.
Την άλλη φορά τα πράγματα τα έδωσα αμέσως μόλις είχε χαθεί το γατάκι, τώρα θα τα κρατήσω σε περίπτωση που βρεθεί κάποιος άλλος μπόμπιρας τυχαία στον δρόμο μου και μου ομορφύνει τη ζωη.
Σας ευχαριστώ για όλα, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω λίγο περισσότερο την Άρτεμις γιατί μέχρι και τα ξημερώματα μου έδινε συμβουλές.

Είστε μια υπέροχη παρέα και μόνο που έχετε τόση αγάπη για τα ζώα, αυτομάτως για μένα είστε όλοι φίλοι.

εχουμε ενα "κατίμαυρο" μπομπιρα στον κηπο. (μαλλον κοριτσακι) απο μια αδεσποτουλα ΑΥΤΗ τη στιγμη. (περιπου 30 ημερων)


ΥΓ: εκτος κι αν θες να μου πεις που μενεις, να στο φερω "στον δρόμο σου" !!


Αστιευομαι κοριτσάκι, ξερω πως νοιωθεις και δεν σε πιεζω για κανεναν λόγο !

Λυπηθηκα παρα πολυ για αυτην τη μικρη ψυχουλα.  Ειναι πολυ δυσκολο να επιβιωσουν τα νεογεννητα μακρια απο την μαμα τους!! Αυτο ειναι γεγονος,αλλα μερικες φορες συμβαινει να τα καταφερουν.
 Εκανες το καλυτερο δυνατον κοριτσακι μου,το φροντισες με το καλυτερο τροπο με την βοηθεια της kouix,αλλα μπορει να ηταν αρρωστο και ισως για αυτο το αφησε και η μαμα του,να ειχε καταλαβει οτι δεν θα μπορουσε να επιβιωσει,συνηθως τα αδυναμα τα εγκαταλειπουν.Καλο ταξιδι στην μικρη ψυχουλα.

Silena έγραψε:Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια παρηγοριάς που μου γράφετε. Η αλήθεια όμως είναι πως έμεινα με αυτό.



Έκανα ό,τι ήταν δυνατό, δεν κοιμόμουν ήμουν συνέχεια απο πάνω του και ήθελα όσο τίποτα άλλο να το σώσω.
Φυσικά και είμαι καταρρακωμένη. Δεν έχω όρεξη καθόλου, κοιτάζω τα μπιμπερό τα γάλατα, ότι συνέδεσα με το μικρουλήνι μου αυτές τις όμορφες 4 μέρες που ήταν κοντά μας. Έζησα τα ίδια που είχα ζήσει και στο παρελθόν με το προηγούμενο γατάκι αλλά κάτι μου έλεγε πους αυτός ο μικρούλης θα τα κατάφερνε αλλά είχα ψευδαισθήσεις. Η αγάπη δεν σώζει.
Δεν είμαι έτοιμη να δεθώ με άλλο νινί αλλά με ξέρω και ξέρω πως αν βγω στον δρόμο και βρω σήμερα άλλο, θα το πάρω και ας περάσω τα ίδια.
Πατουσάκια, πολλές φορές μου πέρασε απο το μυαλό πως είναι πρόωρο αλλά ποιος ξέρει;;
Τώρα έχω αρχίσει και νιώθω μίσος. Γιατί κάνω εικασίες.
Οτι μπορεί το μικρούλι όντως να γεννήθηκε πρόωρα απο γατομαμά "σπιτιού" και να το πετάξανε επειδή δεν τους άρεσε. Αδυνατώ να πιστέψω οτι η γατούλα το παράτησε έτσι εύκολα και δεν του πρόσφερε ούτε λίγο απο το γάλα της. Εμείς οι (ΑΠ)άνθρωποι είμαστε έτσι, τα ζώα έχουν ομορφότερη ψυχή.
Την άλλη φορά τα πράγματα τα έδωσα αμέσως μόλις είχε χαθεί το γατάκι, τώρα θα τα κρατήσω σε περίπτωση που βρεθεί κάποιος άλλος μπόμπιρας τυχαία στον δρόμο μου και μου ομορφύνει τη ζωη.
Σας ευχαριστώ για όλα, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω λίγο περισσότερο την Άρτεμις γιατί μέχρι και τα ξημερώματα μου έδινε συμβουλές.

Είστε μια υπέροχη παρέα και μόνο που έχετε τόση αγάπη για τα ζώα, αυτομάτως για μένα είστε όλοι φίλοι.

 

Silena έγραψε:
Τώρα έχω αρχίσει και νιώθω μίσος. Γιατί κάνω εικασίες.
Οτι μπορεί το μικρούλι όντως να γεννήθηκε πρόωρα απο γατομαμά "σπιτιού" και να το πετάξανε επειδή δεν τους άρεσε. Αδυνατώ να πιστέψω οτι η γατούλα το παράτησε έτσι εύκολα και δεν του πρόσφερε ούτε λίγο απο το γάλα της. Εμείς οι (ΑΠ)άνθρωποι είμαστε έτσι, τα ζώα έχουν ομορφότερη ψυχή.

Mη σκέφτεσαι έτσι. Το πιο πιθανό είναι να το άφησε η μαμά του, επειδή ήταν το πιο αδύναμο.

silena,εχεις δικιο οπως και να αισθανεσαι.ενοιωθα κι'εγω μια βεβαιοτητα λογω του οτι ειχες την αρτεμη να σε συμβουλευει που εχει ασχοληθει τοσο με το θεμα.
ομως υπαρχει η περιπτωση ,η ιδια η μαμα του να το αφησε αν καταλαβε πως εχει καποια αδυναμια ή ασθενεια.το κανουν αυτο οι γατες για να δοθουν στα πιο υγιη.στο γραφω απο προσωπικη εμπειρια,καθως ο μπαμπας μου εσωσε ετσι γατουλα που η μαμα της την ειχε τελειως αφησει.απλα σταθηκε τυχερος και τα καταφερε. ισως η γατουλα να ηταν σε καλυτερη κατασταση απο το νινακι σου.
οταν αισθανθεις καλυτερα τα ξανασυζηταμε.

Λυπάμαι πολύ για το ψυχουλίνι σου

Ξέρω ότι νοιώθεις πως είναι άδικο γιατί το φρόντισες τόσο πολύ κι έκανες τα πάντα για να ζήσει αλλά πολλές φορές δεν είναι δυστυχώς στο χέρι μας.

Μη νοιώθεις μίσος για κανέναν, ίσως κάποια άλλη ψυχούλα που θα βρεθεί στο δρόμο να γίνει το παρεάκι που ονειρεύτηκες και θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις.

Καλό ταξίδι στο μικρούλι σου και εύγε για όλα όσα έκανες γι αυτό

Πολύ λυπήθηκα για το νινάκι.....κρίμα.... πως σκαλώνουν τα πράγματα αλλά όπως είπε και η Αρτεμη "Άλλος" αποφασίζει.... καλό ταξίδι νινάκι....
 
Όμως όπως και να χει η κοπέλα έκανε εξαιρετική προσπάθεια - μπράβο σε όσους βοήθησαν - έστω και αν δεν λέει αυτό πολλά τώρα με την εξέλιξη, είναι σπουδαίο να υπάρχει διάθεση και αγάπη από τους ανθρώπους... και είμαι βέβαιη πως όταν έρθει η ώρα όλα θα πάνε όπως πρέπει!!

Καλημέρα!
Σήμερα πήγα να βγάλω τη φωτογραφία του μικρού απο το άβαταρ και να βάλω μια άσχετη που βρήκα στο ιντερνετ.Και αυτό γιατι κάθε φορά που μπαίνω να διαβάσω κάτι τη βλέπω και πληγώνομαι.
Πριν πατήσω το κουμπί όμως το μετάνιωσα. Είχα τόση αγάπη μέσα μου για αυτό το πλασματάκι που δεν θα με αφήσει να το ξεχάσω ποτέ!
Θέλω πολύ να πάρω υπο την προστασία μου κάποιο άλλο παιδάκι που να το έχει ανάγκη απλά θέλω οι συνθήκες να είναι σωστές.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα λόγια παρηγοριάς που μου στέλνετε!Είναι παρηγορητικό να ξέρω πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν, απο παρόμοια με τα δικά μου βιώματα, να με ακούσουν και να με καταλάβουν!

To μονο που θα σου πω ειναι οτι σε τέτοια θέματα πολλες φορες δεν υπάρχουν οι απολυτα "σωστές" συνθήκες και ουσιαστικα το πράγμα δεν λειτουργει ποτε έτσι, γιατι έχει να κάνει με το συναίσθημα και πολλούς άλλους παράγοντες. Καταλαβαινω πως το σκέφτεσαι αλλα το απολυτα "σωστο" οπως το σκέφτεσαι ισως να μην υπάρχει ποτε σε κάθε νεα αλλαγή της ζωής μας , απλώς γινεται εκει που δεν το περιμένεις.
Το χω βιώσει με το θέμα του γατιού και απλά θα σε συμβουλέψω να πράξεις χωρις να το πολυαναλύσεις και να χαλαρώσεις!! Τουλάχιστον μπορεις να δοκιμάσεις !!

γεια σου silena.ξερεις πως οτι κανείς αγαπησει βαθεια μενει για παντα μαζι του,ισως οχι τοσο σαν αναμνηση οσο σαν συναισθημα.υπαρχει ομως παντα η αναγκη να αποκτησουμε νεα συναισθηματα ,γιατι μ'αυτα γεμιζει η ζωη μας.
εκανες πραγματικα οτι μπορουσες και εδωσες πολλα κομματια μαλλον του εαυτου σου γιατι ηταν η στιγμη σου.αυτο δεν αλλαζει(μακαρι να αλλαζε δηλ.να ειχε αλλη εξελιξη) ,ομως αν σκεφτεις ολη αυτη την αγαπη που εχεις μεσα σου οτι τη χρειαζονται αλλα πλασματα,ακομα και σαν ενα χρεος προς το μικρουλη σου(αν αντιλαμβανεσαι τι θελω να πω)τοτε καντο και υιοθετησε ενα μωρο που απο σενα εχει να  παρει πολλα αλλα και εσυ απο αυτο.
να ξερεις πως πολλοι απο μας εχουμε βιωσει κατι αναλογο.
και να ΄σαι σιγουρη οτι τωρα θα ειναι διαφορετικα

Silena έγραψε:
Θέλω πολύ να πάρω υπο την προστασία μου κάποιο άλλο παιδάκι που να το έχει ανάγκη απλά θέλω οι συνθήκες να είναι σωστές.

Θα το νιώσεις όταν έρθει η ώρα. Δεν αργεί!

Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσουν τόσο μικρά...Το πέρασα πριν απο ενα μηνα με τον Άραμις, το μαυράκι που βρέθηκε στο δρόμο μου αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε...Ξέρεις πόσες φορές αναρωτιέμαι αν έκανα κάτι λάθος? Να σκεφτομαστε ότι έφυγαν γεμάτα αγάπη και όχι στο δρόμο!