Γατοπλημμύρα !!!

Εδώ και κάποια χρόνια ταϊζω αδέσποτα στην γειτονιά μου. Γατούλες δηλαδή, γιατί σκύλους δεν αδέσποτους δεν έχουμε.
Πάντα είχαμε γέννες αλλά γαι να πω την αλήθεια δεν είχα συναντήσει πολλές φορές μωρά γατάκια. Μόνο μια φορά είχαν γεννηθεί γατάκια στον κήπο μας, ενα από αυτά κατά πάσα πιθανότητα ήταν ο Χιόνης μου αλλά ίσως η περιέργειά μας να τα δούμε ή κάτι άλλο τρόμαξε τη μαμά και τα μετέφερε. Αυτό όμως που έχει συμβεί τον τελευταίο καιρό δεν έχει προηγούμενο! Βλέπω παντού μωρά, αρκετά μάλιστα πατημένα στο δρόμο... Προ ημερών συνάντησα και μια έγκυο γατούλα σκοτωμένη....

Χθες κατάφερα να πιάσω και να δώσω για φιλοξενία μέχρι να υιοθετηθούν τα 2 μικρά της τακτικής μου "πελάτισσας" της γκριζούλας. Ίσως την θυμάστε από το mycat.Είναι 2 πανέμορφα μικρά 2-2,5 μηνών περίπου ένα πορτοκαλάκι κι ένα γκρι τιγράκι που μάλλον θα γίνει φουντωτούλι σαν την μαμά του. Φύλο δεν κατάφερα να δω γιατί ήταν κατατρομαγμένα από το πιάσιμο και την μεταφορά που μας κατάφεραν από μια δαγκωματιά σ'εμένα και τον Κώστα που ακόμα πονάει και τρεχει αίμα

Γυρισα σπίτι από τη μια νιώθοντας τύψεις που τα πήρα από τη μαμά τους, αλλά από την άλλη ικανοποίηση ότι αυτά τουλάχιστον θα γλύτωναν από τις ρόδες των αυτοκινήτων, αντίθετα από τα μέχρι τώρα μωράκια της που είχαν πάει άδικα! Κατέστρωνα κι όλας σχέδια για το πως θα πιάσω τα 3 παιδάκια μιας νέας γατούλας στη γειτονιά η οποία έχει μάλλον πάρει ποδι από σπίτι γιατί φαίνεται πολύ καλοζωησμένη και χαδιάρα. Όλο γουργούρισμα και τρίψιμο στα πόδια είναι! Φτάνοντας σπίτι έβαλα ξηρά τροφή στο μπωλ τους και άρχισα να την κουνάω για να μαζευτουν. Και μαζεύτηκαν η μαμά και 1 και 2 και 3 και 4 μικρά! Τέσσερα????!!!! Που το είχε το τέταρτο και δεν το είχα δει????

Δεν περνάνε δυο λεπτά και καταφτάνει μια άλλη πορτοκαλί γατούλα με καταπράσινα ματάκια. Σκέτη κούκλα! Κι από πίσω της 3 μωράκια το πολύ 1 μηνα! Δεν μπορεσα να τα δω καλά γιατί σε λίγο κατευθασε και η γκριζούλα κι έγινε γατοσύραξη!!! Η μαμάδες άρχισαν να τσακώνονται και να διεκδικούν το φαϊ γι'αυτές και τα μωρά τους. Τελικά έφερα και άλλο μπωλ και τους το έβαλα σε άλλο σημείο μπας και καταφέρουν να φάνε όλα.

Το θέμα είναι ότι τέτοια γατοπλημμυρα δεν έχω ξανασυναντήσει! Έδωσα τα 2 γατάκια έχοντας κατά νου ότι έχουν μείνει 3 που ίσως μπορέσω να τα πιάσω κι εν συνεχεία να πιάσω και να στειρώσω τις μαναδες. Και τελικά τα 3 έγιναν 7!!! Πώς πιάνονται και δίνονται 7 γατάκια???? Δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρω! Τουλάχιστον να πιάσω κάποια.... Αλλά ποιο να πιάσεις και ποιο ν'αφήσεις? Πως να επιλέξεις ποιο θα σώσεις? Και πόσα μπορείς να σώσεις τελικά?

Έχω μποκάρει! 'Επεσα για ύπνο χθες κι έβλεπα γατάκια στον ύπνο μου! Αφήστε το άγχος για το ποιος θα τα ταϊζει 10 μέρες που θα λείπω και πόσα θα βρω ζωντανά όταν γυρίσω.....

Εσείς οι πιο έμπειρες των γατοδιασώσεων τι λέτε :?:

Εγώ λέω "Καλωσόρισες στον εφιάλτη"!
Η γατοπλημμύρα είναι ο εφιαλτης μου νο2 μετά τον εφιάλτη νο1 ότι ξαναμετακομίζω στην Κυψέλη...
Τα βλέπω χρόνια αυτά τα όνειρα...

Αχ, βρε Ασπασία...
Κινδυνεύοντας να γίνω γραφική, θα ξαναπώ ότι ΜΟΝΟ με στειρώσεις μπορεί να δοθεί μακροπρόθεσμη λύση.
Να κάναμε μια επιχείρηση να πιάσουμε τις μαμάδες πρώτα πρώτα, να στειρωθούν αυτές (αφού τα μωρά τους τρώνε μόνα τους τώρα δε θα υπάρχει πρόβλημα).
Σε κάνα τρίμηνο, τσακώνουμε και όσα θηλυκά μωρά έχουν μείνει, να στειρωθούν κι αυτά, εκτός αν στο μεταξύ έχει υιοθετηθεί κανένα...
Επειδή είναι πολλές οι στειρώσεις (και πολλά τα λεφτά, Άρη) θα 'ταν μάλλον καλή ιδέα να συνεννοούμασταν με τη Φιλοζωική για καμιά δωρεάν στείρωση ή, έστω, για καλύτερες τιμές...

Ο κ.Πάνος είχε πει για 2 δωρεάν στειρώσεις την εβδομάδα. Οπότε μάλλον καλυπτόμαστε από θέμα στείρωσης. Η γκριζούλα είναι η πρώτη στη σειρά. Έδώ και πολύ καιρό θέλω να το κάνω, αλλά επειδή εξαφανίζεται κατά διαστήματα και εμφανίζεται είτε έγκυος είτε με μωρά δεν μπορώ να την πιάσω. Ένας από τους λόγους που έδωσα τα μωρά της είναι να την πιάσω να την πάω για στείρωση. Πως θα γίνει αυτό δεν ξέρω μιας και δεν κάθεται να την πιάσω....
Η έταιρη μανούλα, η οποία μάλλον ήταν σπιτιού και το πολύ 8 μηνών, είναι απίστευτα χαδιάρα! Πρώτη φορά γάτα που δεν με έχει ξαναδεί μου τρίβεται με τέτοιο τρόπο! Μέχρι και την κοιλίτσα της μας άφησε να χαϊδέψουμε κι εμένα και τον Κώστα! Αυτή νομίζω πιάνεται με τη μια. Αλλά τα γατάκια της θα είναι εντάξει για 1-2 μέρες χώρις τη μαμά? Είναι όλα πανέμορφα, ειδικά ένα θυληκό άσπρο με γκρι-μπεζ αυτάκια και ουρίτσα, καθαρά και καλοζωϊσμένα! Πολύ καλή μαμά η μικρούλα.

Η τρίτη, η πρασινομάτα πορτοκαλί κούκλα, δύσκολα πιάνεται. Είναι άγρια. Πήγα να την πλησιάσω και ήταν όλο χχχχχχ και γρύλισμα!!!!! Τα γατάκια της δε, πολύ μικρά το πολύ 40 ημερών. Παρόλο που τσίμπησαν λίγο ξηρά τροφή, μάλλον θυλάζουν ακόμα.

Τις 2 από τις 3 ίσως τις πιάσουμε. Αλλά μάλλον θα χρειαστώ βοήθεια. Φοβάμαι την παγίδα, μήπως χτυπήσει κανένα μικρό. Ο Κώστας είπε να πάρουμε απόχη να τις πιάσουμε, αλλά δεν ξέρω... Αν αποτύχουμε με την πρώτη φοβάμαι μήπως δεν ξαναέρθουν.

Ευχαρίστως έρχομαι να βοηθήσω να τις πιάσουμε! Η απόχη δε μου φαίνεται πολύ καλή ιδέα, νομίζω ότι θα τρομάξουν πάρα πολύ...
Αν όμως είμαστε 2-3, μπορούμε να τα "περικυκλώσουμε" (αφού τα έχουμε προσελκύσει με καμιά βρωμερή κι απαίσια κονσέρβα) και να τα πιάσουμε πιο εύκολα.

Αχ κορίτσια κι εγώ έχω τις 2 θηλυκιές με τα 2 μικρά (τα οποία και τα δύο είναι θηλυκά). Η εκ των θηλυκών Γκριζούλα είναι ΠΑΛΙ έγκυος................ φρίκη...

Δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία.... Όσα γατάκια και να μαζεψουμε να δώσουμε για υιοθεσία, όσες θυληκές και να στειρώσουμε πάλι θα βρίσκουμε γατάκια σε κάθε γωνιά του δρόμου...
Δεν αντέχω να ξαναδώ γατάκι πατημένο....

XIONIS έγραψε:Δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία....

Έτσι είναι, δυστυχώς... Η ιστορία με τα αδέσποτα είναι σαν τον πίθο των Δαναΐδων. Αλλά και μόνο τα γατάκια μιας γειτονιάς να στειρωθούν, είναι κάτι. :|

Η γκριζούλα σήμερα κατά τις 5 το πρωί έκλαιγε. Φώναζε μάλλον τα μωρά της.... Αισθάνθηκα τουλάχιστον κακούργα.....
Όμως, ούτως ή άλλως θα τα έδιωχνε τώρα που είχαν μεγαλώσει έτσι δεν είναι? Από το να τα βρω πατημένα από αυτοκίνητο όπως το μαυροκαφέ κοριτσάκι της από την προηγούμενη γέννα, δεν είναι καλύτερα να βρουν σπίτι?
Χάλια είμαι. Έχω ρίξει κλάμα από το πρωί που την άκουσα να φωνάζει....
Ελπίζω μόνο να μη μου θυμώσει και να ξανάρθει ώστε να μπορέσω να την πιάσω για στείρωση. Διαφορετικά την ξαναβλέπω σε κανένα μήνα με μωρά!

Ασπασία ποιός τα πήρε τα γατάκια;;; Πήγαν σε σπίτι;

Τα έχει η Αμαλία. Θα τα φιλοξενήσει μέχρι να βρουν σπίτι

έλειψες ένα μήνα από τις "γάτες" και γέμισες γάτες; Αχ αυτή η παθιασμένη ιδιοσυγκρασία σου!!! :cherry:
Εγώ παρά τρίχα την έχω γλυτώσει μέχρι τώρα και αυτό εξαιτίας του Τάσου που έχει αρχίσει να γλυοκοιτάζει αδέσποτα όλων των ειδών.... :affraid:

nerina έγραψε:έλειψες ένα μήνα από τις "γάτες" και γέμισες γάτες; Αχ αυτή η παθιασμένη ιδιοσυγκρασία σου!!! :cherry:
Εγώ παρά τρίχα την έχω γλυτώσει μέχρι τώρα και αυτό εξαιτίας του Τάσου που έχει αρχίσει να γλυοκοιτάζει αδέσποτα όλων των ειδών.... :affraid:

Είδες? Εμένα πάλι ο Κώστας από τη μια γκρινιάζει ότι όλο για γάτες μιλάω πια και μόνο με αυτές ασχολούμαι, αλλά αν κάνω 1-2 μέρες να του πω νέα, με ρωτάει "καμιά καινούργια γατοιστορία? τι έγινε σήμερα?"
Άσε που όποιο γατάκι δει το θέλει! Αν τον είχα αφήσει ανεξέλεγκτο δε θα μπορούσαμε να περπατήσουμε μέσα στο σπίτι χωρίς να πατάμε γατάκια!!!!

Άσχετο! Νερίνα τη κάνει ο Μαντού? Παραμένει αστείρωτος? Εμεις το πιπινάκι μας το στειρώσαμε πριν αρχίσει τα τρελλά, με το που μπήκε στον 6ο μήνα! Άντε!!! Τελευταίος των Μοϊκανών έμεινε!!!! :affraid:

[quote="XIONIS"]

nerina έγραψε:
Άσε που όποιο γατάκι δει το θέλει! Αν τον είχα αφήσει ανεξέλεγκτο δε θα μπορούσαμε να περπατήσουμε μέσα στο σπίτι χωρίς να πατάμε γατάκια!!!!

O δικός μου θέλει να πάρουμε κουνέλι. Ειδε λέει ένα και ήταν πολύ γλυκό και μπλα μπλα....
Πάει το 'χασε....!

XIONIS έγραψε:Άσχετο! Νερίνα τη κάνει ο Μαντού? Παραμένει αστείρωτος? Εμεις το πιπινάκι μας το στειρώσαμε πριν αρχίσει τα τρελλά, με το που μπήκε στον 6ο μήνα! Άντε!!! Τελευταίος των Μοϊκανών έμεινε!!!! :affraid:

Eιναι και ο λεόν αστειρωτος!
Την αλλη παρασκευη θα παει για "ευνουχισμο"!

welcome to the club filenada εδω να δεις τι γινετε αλλα εγω ορκιστικα οτι εαν πιασω κανενα σκυλο ξανα να μου κανει ζημεια στα γατια δεν θα του την χαρισω θα τον κανω να το μετανιωση προειδοποιησα κ τον μαλακα που τα ταιζει την επομενη φορα που σκυλος θα φαει γατι μου θα του τον παω κομματιασμενο

Τι φταίνε και τα σκυλάκια βρε Φρόσω? 'Οπως τα μάθουν είναι....
Είναι καλύτερο ένα κομματιασμένο σκυλάκι από ένα κομματισμένο γατάκι? Το ίδιο τραγικό μου φαίνεται....

δεν ξερω νομιζω οτι καμια φορα δεν συγκρατω τα νευρα μου δεν θα πειραζα ποτε το σκυλο αλλα θα εσπαγα ευχαριστως το αφεντικο τους στο ξυλο

Αυτό μάλιστα!!!!Όποτε θες κανονίζουμε κανένα μλκ!!!!!!!

Ωχ Ασπασία μοοοουυυυ... κι εγώ εχω 3 ακομα θηλυκες να στειρώσω πανάγριες κι αυτες δεν πιάνονται. Απο περυσι με την κοιλιά να με ταλαιπωρει εχω συνεχεια στο μυαλο μου πως θα τις πιάσω τις κακουργες. Ολο χου και χου ειναι. Δεν σε συμπαθουν καν κι εγω τις ταιζω. Πριν λιγο καιρό επιασα με απίστευτες πατεντες τη μάνα των τυφλών. Δεν ξερω κι αν ξερεις την ιστορία.
Ομως μικρα που δαγκώνουν εχω βιώσει και εγώ. Ναααα οι τρυπες στο χερι μου μερες μετά. Τους ειχα βάλει μεσα στην πλαστική γατοφόρο κοτοπουλο στο βάθος, και ετρεξαν μεσα. Μπήκε και η μανα , την εσπρωξα γιατι αυτη ήταν ήμερη και πήγαν όλοι μαζί στη γιατρο. Ειχαν τρομακτική διάρροια γι αυτο και η επιχείρηση και επι την ευκαιρια τη στειρώσαμε και τη μανα τοτε. Μεγάλη επιτυχία η επιχείρηση αυτή. Με καμάρωνα με τις ώρες Ευχομα καλή επιτυχία στο δύσκολο αυτο έργο.

[quote="ismini"]

XIONIS έγραψε:

nerina έγραψε:
Άσε που όποιο γατάκι δει το θέλει! Αν τον είχα αφήσει ανεξέλεγκτο δε θα μπορούσαμε να περπατήσουμε μέσα στο σπίτι χωρίς να πατάμε γατάκια!!!!

O δικός μου θέλει να πάρουμε κουνέλι. Ειδε λέει ένα και ήταν πολύ γλυκό και μπλα μπλα....
Πάει το 'χασε....!

Εμένα ο δικός μου θέλει να μου πάρει μια Μαγκούστα!!!! Το αγαπημένο μου ζωάκι..(μετά τις γάτες) ευτυχώς που είναι παράνομο... να έχεις τέτοιο.. και δεν υπήρχε περίπτωση να το βρέι.....

Τώρα στο θέμα....
Εγώ σαν μέλος έχω και δωρεάν στειρώσεις στην φιλοζωική, όπως προαναφέρθηκε παραπάνω... οπώτε και για να μην φορτώσουμε ενδεχομένος τον Αίλουρο.. κάνουμε κάποιες εκει.....

Την ΓΑΤΟΠΛΗΜΜΥΡΑ την ζω χρόνια... στο χωριό....
Το βράδυ όταν πάει η μητέρα μου στον κύπο και φωνάζει τις γάτες..... υπήρχε εποχή που τρέχανε 30... χωρίς υπερβολή....... δεν μπορούσες να περπατήσεις.....

Στειρώσεις και πολιτέλιες δεν παίζει....
όταν γίνονται πολλές η φύση αναλαμβάνει.... και "πέρνει τα αδύναμα..."

Αν θέλετε βοήθεια στο "τσάκωμα"...... έχω πείρα.....

Julia έγραψε: Αν θέλετε βοήθεια στο "τσάκωμα"...... έχω πείρα.....

Καλέ πως τα καταφερνεις; Με αυτες που δεν πιάνονται εχω πρόβλημα

Όλγα έγραψε:

Julia έγραψε: Αν θέλετε βοήθεια στο "τσάκωμα"...... έχω πείρα.....

Καλέ πως τα καταφερνεις; Με αυτες που δεν πιάνονται εχω πρόβλημα

Τα πολύ άγρια.... δεν μπορώ να τα πιάσω......
Τα ντεμί.... τα πιάνω με το καλό και σιγά-σιγά.... μιλόντας γατίσια... αρχίζουν να με εμπιστεύονται... και κάποια στιγμή όταν τρώνε.. πλησιάζω απο πίσω και τα βουτάω απο το λαιμό.....

Εκεί δίχνει αν θα με σφάξει ή θα την πιάσω..... 50-50...... :cyclops: :cyclops:

Τελικά Όλγα πώς την έπιασες τη μαμά των τυφλών, έπιασε το calmivet; το'χες γράψει στο mycat, δε θυμάμαι

Παιδιά μέγα πρόβλημα με τα γατάκια που έπιασα!!! Δεν το'χει η μοίρα μου ούτε αυτή των αδέσποτων να τους βρω σπίτι τελικά!!! Ο Χιόνης μου έμεινε -ευτυχώς-, ο Πίπης το ίδιο, ο Νοά είχε κακό τέλος και τώρα το γκριζούλη και το πορτοκαλάκι ( οι σωσίες του Πέπε και του Ποκίτο της Κατερίνας) μας προέκυψαν αγρίμια!!!!
Αφού για τόσες μέρες δεν είχαν καταφέρει να ηρεμήσουν και κοίταγαν τα παιδιά που τα φρόντιζαν σαν τέρατα που θα τα κατασπάραζαν, το πορτοκαλί ψιλοηρέμησε ενώ το γκριζούλι, άγνωστο πως, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια από το κλουβί τους!!!! Η ταλαίπωρη Αμαλία το μάζεψε, το έβαλε σε άλλο κλουβί, αλλά το έσκασε και από εκεί!!!! Χουντίνι το μικρό!!!!
Μετά από κάμποσο που έμεινε εκτός κλουβιού να κρύβεται στο petshop κατάφερε σήμερα και το ξανάπιασε με γατοπαγίδα και το έβαλε σε άλλο κλουβί όπυ το έχει πλέξει κομπλέν με σχοινί για να μην ξαναφύγει!!!! Είναι σε έξαλη κατάσταση, με τις κόρες διαρκώς διεσταλμένες!!! Ο κ.Πάνος είπε να το πάρουμε και να το πάμε πίσω στον κήπο μου στη γειτονιά που τουλάχιστον την γνωρίζει, αλλά πριν να το στειρώσουμε. Εϊναι ήδη γύρω στου 3 μήνες και στο εξωτερικό τα αδέσποτα τα στειρώνουν από μικρά. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, ότι δεν θα πάει τελικά σε σπίτι, ή το ότι θα το στειρώσω τόσο μικρό. Νιώθω εντελώς κακούργα! Που το πήρα από τη μαμά του, που το ταλαιπώρησα τόσες μέρες, που θα το ξαναγυρίσω πίσω, που θα το στειρώσω.....
Και που ταλαιπώρησα την Αμαλία και τα παιδιά χώρίς αίσιο αποτέλεσμα.... ΄
Τελικά δεν πρέπει να θέλουμε εμείς να σώσουμε κάποια γατάκια από το δρόμο. Πρέπει να θέλουν κι εκείνα να σωθούν......
Ο Χιόνης 10 μηνών μπήκε πρώτη φορά σε σπίτι και δε θέλησε να ξαναβγεί.....

Γι' αυτό κι εγώ είμαι πάντα επιφυλακτική με τα άγρια αδεσποτάκια. Αν και αυτά της Βουκουρεστίου που πήρε η Ρούλα, κατάφερε να τα εξημερώσει και να τα κάνει αρνάκια...

Μήπως να τα αφήνατε άλλη μια εβδομάδα βρε Ασπασία μπας και ηρεμήσουν?

Δεν μπορώ να ταλαιπωρήσω τους ανθρώπους άλλο.... Γυρίζω Σάββατο αργά το βράδυ Αθήνα. Κυριακή θα συνεννοηθώ με τον κ.Πάνο στα σεμινάριο αν και τα έχουμνε πει ήδη και Δευτέρα απόγευμα μετά τη δουλειά παίρνω το γκριζούλι ή και τα δύο αναλόγως του πως πάει το άλλο και τα πάω στον κ.Πάνο για στείρωση και πίσω στον κήπο.Το ακλύτερο που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή είναι να αγοράσω ένα σκυλοσπιτάκι και να τα βάλω στον πίσω κήπο ελπίζοντας ότι θα θελήσουν νμα μπουν μέσα και ότι δεν θα πηδήξουν τηνπερίφραξη (τοιχοι γύρω στα 2 μέτρα ύψος) για να βγουν μπροστά άρα στο δρόμο και στα αυτοκίνητα που ήταν πριν. Αν είχα κάποιον κλειστό χώρο, έστω ένα δωμάτιο θα μπορούσα να τα αφήσω ώστε να συνηθήσουν μόνα τους σιγά-σιγά, όπως έκανα με τον Πίπη που τον είχα στο μπάνιο μέχρι που σταμάτησε τα χχχχχχχχχχχχχχ και τα δαγκώματα. Στον Πίπη που ήταν πιο μικρός πήρε μια εβδομάδα περίπου να νιώσει σίγουρος και να ηρεμήσει. Με τα αγριμάκια αυτά είναι δύσκολο...

XIONIS έγραψε: Τελικά δεν πρέπει να θέλουμε εμείς να σώσουμε κάποια γατάκια από το δρόμο. Πρέπει να θέλουν κι εκείνα να σωθούν......

Σ' αυτό συμφωνώ 100%. Κάποιες γάτες θέλουν κάποιες άλλες όχι.
Πάντως για καλό το έκανες κι εσύ, όχι για κακό. Οπότε μη νιώθεις τόσο χάλια!

Συμφωνώ, πρέπει να θέλει και η γάτα να σωθεί, αλλά όπως και να'χει προσπάθησες Ασπασία κι αυτό είναι το σημαντικό.

Εδώ δεν πολυέρχονται αδέσποτα, είναι κάπως απομονομένη η αυλή. Μόνο ο Τομ κι αυτός μετά τον ερχομό του Τζίντζερ δεν έρχεται πολύ συχνά αλλά κάποιος πρέπει να τον ταΐζει γιατί δεν μου φαίνεται να αδυνατίζει.

Η μαμά μου να φανταστείτε ακόμα απορεί πώς βρέθηκε ο Τζίντζερ ως μικρό γατάκι στην αυλή . Ναι αυτή είναι η επίσημη ιστορία εύρεσης του Τζίντζερ, εμφανίστηκε στην αυλή και τον λυπηθήκαμε και τον ταΐζαμε. Μετά η θεία μου θα έφευγε για το χωριό δεν ήθελε να τον αφήσει μόνο του εδώ και τον πήρε μαζί της και τελικά τον κάναμε οικόσιτο. Σχεδόν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα εκτός ίσως από μερικές λεπτομέριες...

Aναστασία, δεν χρειάζεται να τα ξερουν όλα! Τι σημασία άλλωστε έχει ΠΩΣ κατέληξε σπίτι σού? Αφού τώρα πια είναι μέλος της γατοοικογένειάς σας!!

έλα ντέ ! μήπως αν μάθουν την αλήθεια θα τον γυρίσουν πίσω??? :lol!:


:rendeer:

Πράγματι ειναι κάποιοα που δεν μπορεις να τα πάρεις και να τα "σώσεις" που ειναι σχεδόν αδύνατον να ημερεψουν. Αυτο το σπιτάκι του ανηψιού που εμενε ο Χιόνης στην αρχή; Ειναι διαθέσιμο μήπως;

mimika έγραψε:έλα ντέ ! μήπως αν μάθουν την αλήθεια θα τον γυρίσουν πίσω??? :lol!:


:rendeer:

Μόνο πάνω απ'το πτώμα μου :evil:

Όλγα έγραψε:Πράγματι ειναι κάποιοα που δεν μπορεις να τα πάρεις και να τα "σώσεις" που ειναι σχεδόν αδύνατον να ημερεψουν. Αυτο το σπιτάκι του ανηψιού που εμενε ο Χιόνης στην αρχή; Ειναι διαθέσιμο μήπως;

Δυστυχώς όχι! Αυτό αν ήταν για δική μου αποκλειστική χρήση θα ήταν ιδανικό. Είναι όμως κατά το ήμιση χώρος αποθήκευσης αλλά και χώρος παιχνιδιού των ανηψιών μου. Κυρίως το χρησιμοποιεί η αδελφή μου εκτός από κάποια πράγματα που έχω φυλαγμένα εκεί. Δεν ξέρω πως έχει εξελιχθεί έτσι γιατί ουσιαστικά στα χαρτιά ανήκει και στις δύο. Τέλος πάντων, αργά για να το αλλάξω.... Πέρυσι έγινε ολόκληρη ιστορία για να πάρω τον Χιόνη από εκεί, πράγμα που τελικά μου βγήκε σε καλο γιατί τον πήρα σπίτι, αλλά δεν έχω όρεξη για καυγάδεςπάλι....