...Αδέσποτα και Θεωρητικούρες...

Με απασχολεί τελευταία, το τι είναι θεμιτό να κάνουμε για τα αδέσποτα γατιά και τι όχι...
Πολλές είναι οι υπάρχουσες απόψεις, και θα 'θελα να ακούσω και τις δικιές σας.
Θα σας πώ την δική μου εξ αρχής.
Αναρωτιέμαι πάντα για το με ποιά λογική γίνονται διάφορες παρεμβάσεις στα ζώα για το καλό τους.
Είμαι σίγουρη, ότι πάντα υπάρχει καλή πρόθεση, αλλά αναρωτιέμαι για την ορθότητά της.
Και μιλώ κυρίως για τις στειρώσεις των αδέσποτων.
Ξέρω ότι η βασική λογική είναι η καταπολέμηση του υπερπληθισμού, και η αποφυγή των ατυχημάτων και της ταλαιπωρίας των γατιών από μιά διαβίωση που δεν είναι καλή.
Όμως, -κι εδώ θα σας πώ τι σκέφτομαι εγώ-, δεν συμφωνώ προσωπικά...
Βρίσκω ότι ο άνθρωπος έχει πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ για την ευθυκρισία του πάνω στο τί είναι καλό για τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου...
Με απλά λόγια, εγώ πιστεύω, ότι καλό είναι όταν έχουμε την δυνατότητα, να φροντίζουμε τα αδέσποτα της γειτονιάς μας, όπως θα φροντίζαμε κάποιον φίλο σε ανάγκη.
Δηλαδή, να τους παρέχουμε φαγητό, μιά καβάντζα αν έχουμε τέτοια δυνατότητα, και αν είναι άρρωστα και μπορούμε, περίθαλψη, ή τα φάρμακά τους, ή ό,τι είναι δυνατόν.
Όπως σε κάποιον που νοιαζόμαστε, και σεβόμαστε.
Όμως δεν μπορώ να συμφωνήσω με την λογική των στειρώσεων χωρίς να υπάρχει λόγος ιατρικός για την ζωή της γάτας.
Από πού κι ως πού, δικαιούμαστε να ελέγχουμε τον πληθυσμό τους;
Γιατί έχουμε εξουσία πάνω στο πόσα γατιά θα γεννηθούν και ποιά τύχη θα έχουν στον κόσμο αυτόν, -τον αντίξοο, πράγματι, γι' αυτά;
Μπορούμε αντ' αυτού, να φροντίζουμε όσο περισσότερα αντέχει η καρδιά μας και η τσέπη μας.
Γιατί νιώθουμε τόσο σπουδαίοι, ώστε τα γατιά που δεν έχουμε την ευχέρεια να φροντίσουμε, κρίνουμε ότι είναι καλύτερο να μην υπάρξουν;

Μας πέρασε ποτέ απ' το νού, να χρηματοδοτήσουμε σχέδιο στειρώσεων στην Ινδία πχ, που έχουν πρόβλημα υπερπληθισμού;
Ή στην Αιθιοπία που έχει πρόβλημα υποσιτισμού;
Κι αν μου πείτε, "ε, μα αυτοί είναι άνθρωποι", έρχεστε στην σκέψη μου ακριβώς.
Γιατί είμαστε κατα τη γνώμη μας ανώτερο είδος και έχουμε εξουσία πάνω στα ζώα;
Κατά τη γνώμη μου δεν δικαιούμαστε.
Κι αν πεθαίνουν μυριάδες γατιά κάθε μέρα, η φύση έχει φροντίσει να γεννιόνται επίσης μυριάδες, ώστε ο γενικός πληθυσμός να μην κινδυνεύει.
Σα να μη φτάνει τόσα γατιά που πεθαίνουν κάθε μέρα, φροντίζουμε κι εμείς να γεννιούνται ακόμα λιγότερα, για να μην βρισκόμαστε στην συναισθηματικά δύσάρεστη θέση να τα λυπόμαστε... λες και μας ρωτάει η φύση πώς αισθανόμαστε...
Αυτά είναι αισθηματισμοί που δεν αφορούν τα ζώα.
Οι γάτες είναι προσαρμοσμένες στην ζωή της πόλης εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Πάντα σκέφτομαι, το σενάριο ενός άλλου ανώτερου είδους, το οποίο θα αποφάσιζε ότι ο άνθρωπος είναι πολύ συμπαθητικός, και γι' αυτό θα πρέπει να τον προστατέψει κλείνοντάς τον σε κλουβί, σε διαμέρισμα, ή στειρώνοντάς τον, για να μην βρεθεί στην δύσκολή θέση να του πεθάνουν τα παιδιά από ένα ατύχημα, ή από κάποια αρρώστεια...
Και από την άλλη μεριά, ξεχνάμε ότι η στείρωση είναι εγχείρηση;
Ξεχνάμε ότι κάθε εγχείρηση έχει κινδύνους;
Έχουμε σκεφτεί ποιά θα είναι η θέση μας αν χάσουμε μιά γατούλα, καθόλα υγιή σε κάποιο χειρουργείο;
Έχω μιάν εντύπωση, κινούμενη από την βεβαιότητα ότι όλα αυτά γίνονται με καλή πρόθεση, ότι απλά, στο βάθος, εξασκούμε την εξουσία που μας δίνεται ελεύθερα, και ότι προστατεύουμε τον εαυτό μας από άσχημα θεάματα, όπως πατημένα γατιά ή άρρωστα, ή πεινασμένα.
Επίσης, είναι μιά τακτική που -συνήθως- το κάνεις και ξεμπερδεύεις.
Δεν έχει πρακτική συνέχεια για τον "δράστη".
Το μαζεύεις, το στειρώνεις, το κρατάς δυό μέρες και το ξανααμολάς.
Ενώ αλλιώς, έχει διάρκεια η δέσμευση και θέλει κόπο πολύ περισσότερο. Το να το ταΐζεις, ή να το θεραπεύεις.
Και δεν το λέω επιθετικά, γιατί καταλαβαίνω -επιμένω- την καλή πρόθεση...
Όμως, υπάρχουν άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να προωθηθούν για το καλό τους, λιγότερο παρεμβατικά, όπως σισύτια, περίθαλψη, αγωγή φιλοζωϊκή, κι όχι τόσο μεγάλη επέμβαση στα ίδια τα ζώα...
Αυτές είναι μερικές πρώτες σκέψεις δικές μου, θα χαρώ πολύ αν θέλετε να το συζητήσουμε.

Πω πω..... θέμα!

Δεν έχω απάντηση... δεν έχω καταλήξει.................

Χουζουράκο, και οι σκέψεις έχουν ενδιαφέρον.
Ζητάω τη σκέψη σας, ακόμα κι αν είναι αντικρουόμενη, ακόμα κι αν δεν έχει κάποιος καταλήξει.
Κι εγώ προβληματίζομαι.
Απλά, παραθέτω την δική μου σκέψη και ζητώ και την δική σας...

Φωτεινούλα, γιατί δεν είναι προτιμότερο, αφού το πρόβλημα είναι οι άλλοι, όπως λες, που δεν φέρονται με ενδιαφέρον προς τα ζώα, να εστιάσουμε στην επιμόρφωση και την ευαισθητοποίησή τους, αλλά είναι προτιμότερο να μην υπάρχει το αντικείμενο του βασανιστή;
Όποτε υπήρξε βασανισμός κάποιων ιστορικά, πάντοτε κυνηγήθηκε ο βασανιστής για εξισορρόπηση και απονομή δικαιοσύνης, και ποτέ δεν θεωρήθηκε σωστό να εξαλειφθεί το θύμα ως απάντηση...
Όσο για την στείρωση στα ζώα που μας κάνουν συντροφιά στα σπίτια μας, ξέρω όλα τα επιχειρήματα και την καλή πρόθεση -επιμένω-, αλλά ούτε σ' αυτό συμφωνώ.
Πιστεύω ότι άμα το καλοσκεφτούμε, θα δουμε ότι δεν είμαστε και τόσο αμερόληπτοι και αθώοι, αλλά ότι πολύ μεγάλο μέρος αυτής της απόφασης παίρνεται για να μην μας ενοχλεί η γάτα όταν έχει οίστρο, ή για να μην βασανίζεται η ίδια, καθότι ήδη της έχουμε απαγορεύσει την ελευθερία της, γιατί δεν αντέχουνε συναισθηματικά να την χάσουμε, να της συμβεί κάτι, ή να πάθει κάτι όσο βρίσκεται υπό την προστασία μας.
Άρα -κατ' εμέ- το λάθος ξεκινά πριν την στείρωση, από την απαγόρευση εξόδου του ζώου.
Και προς θεού, δεν λέω σε κανέναν τι πρέπει να κάνει (εκτός από τρομερές και φρικτά αποτρόπαιες πρακτικές), αλλά λέω τί κάνω εγώ, και θα ΄θελα να ακούσω τι κάνετε εσείς, και πώς το σκέφτεστε.

Ξέρω ότι αυτά που λέω, ακούγονται extreme ως "φιλοζωϊκή" άποψη, και εντελώς εκτός μόδας (κάνω και λίγο χιούμορ ).

Όμως επειδή ακριβώς δεν είναι η κυρίαρχη τάση, θα ήθελα -κι από άποψη εντιμότητας για όλους εμάς που κάνουμε τόσο ωραία παρέα εδώ μέσα- να την έχω εκφράσει, ώστε να μην είμαι ασαφής ως προς τις ιδέες που έχω για τις γατούλες που όλοι αγαπάμε τόσο πολύ.

Ούτε κι εγώ έχω κατασταλάξει ακόμα...και μάλλον δεν θα το κάνω,γιατί και οι 2 απόψεις (να στειρώσω/να μη στειρώσω) έχει η καθεμία τα υπέρ και τα κατά της και δεν μπορείς να είσαι απόλυτος.
Αλλά,όπως είπε η Φωτεινή,όντως το να τα φροντίσεις,να τα ταίσεις,να προσφέρεις μια καλύτερη ποιότητα ζωής, γενικά ... αυτό θα το σκεφθείς εσύ,εγώ,εκείνος κι εκείνη κι άντε άλλοι 2....καλά,μην το παίρνετε καθαρά αριθμητικά...απλά θέλω να πω ότι λίγοι θα το κάνουν,καταλαβαίνετε.
Ή ας μην τα κακοποιούν,τουλάχιστον.
Δεν θα αλλάξει αυτή η νοοτροπία,πιστεύω...
Άρα θεωρείται η στείρωση και σαν ασπίδα για να σωθούν ζωές που θα προκύψουν από ζώα που θα γεννήσουν και οι οποίες ζωές,κατά πάσα πιθανότητα,δεν θα έχουν καλή ποιότητα.Ή με το που αρχίσουν να μην συνεχιστούν,για γνωστούς λόγους.
Αν,όμως,οι άνθρωποι ήταν καλύτεροι και ... ανθρωπινότεροι (νέες λέξεις! ) και δεν θα είχαμε σκοτωμούς και δηλητηριάσεις και πέταω-στα-σκουπίδια και βασανίζω-ανελέητα,τότε,ναι,ο κύκλος της ζωής θα διεξαγόταν δίκαια.
Αλλά όταν παρεμβαίνεις εσύ και,μάλιστα,χωρίς λόγο και αιτία και σύμφωνα με καμία λογική (παρά μόνο σύμφωνα με τη μα*άκυνση εγκεφάλου και την ανυπαρξία καρδιάς και συναισθημάτων) τότε ο κύκλος ζωής διακόπτεται άδικα και ανεπίτρεπτα.
Σαφώς δεν μπορούν να ζήσουν όλα τα ζώα...άλλα άλλο οι αρρώστιες και τα ατυχήματα και άλλο όσα,ηθελημένα,τους συμβαίνουν.

Εγώ το παραδέχομαι: τους στερώ το έξω διότι δεν αντέχω στη σκέψη ότι ίσως τα χάσω (καραεγωϊστρια του κερατά)...

Δεν είναι άδικη και ανεπίτρεπτη διακοπή του κύκλου της ζωής, όταν στειρώνεις ένα ζώο που δεν μπορείς να ξέρεις ότι τα παιδιά που θα κάνει θα έχουν άσχημο τέλος;
Ποιός ξέρει ποιά γατιά ποιάς γάτας θα επιβιώσουν ή όχι;
Όλοι περίπου έχουμε μαζέψει κάποιο αδεσποτάκι που επιβίωσε, και ταΐζουμε άλλα που επιβιώνουν...
Ακόμα και στα πιό περίεργα μέρη της πολης, στα πιό επικίνδυνα, υπάρχουν γατούλες που τα καταφέρνουν μιά χαρά...

Μην σας αποτρέπει παρακαλώ που απαντώ , απαντήστε μου κι εσείς... θέλω να κάνουμε συζήτηση, αν θέλετε κι εσείς, βέβαια...

Βικ, το λες σοβαρά ή κάνεις πλάκα;
Δεν λέω ότι είμαστε καραεγωϊστές, αλλά ότι δεν είμαστε τόσο αθώωοι όσο ισχυριζόμαστε.
Και ότι αν το δούμε σοβαρά, υπάρχουν και παράγοντες για τους οποίους δεν μιλάμε.
Και πάντα μιλώ γενικά κι όχι προσωπικά, άλλωστε θα ήμουνα τουλάχιστον ηλίθια να πώ ότι έστω κι ένας εδώ μέσα δεν αγαπάει πάρα πολύ τις γάτες...

Όχι, σοβαρότατα το έγραψα!

Ο Παύλας τρελλαίνεται να βγει έξω... κι όμως δεν τον αφήνω...

Χαρά μου...συμφωνώ κ εγώ με τη 'ντεμοντέ" αποψή σου

Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο ανθρωπος είναι εκτός της φύσης, είναι η εξωγενής ανωμαλία της, απ τη στιγμή που αποφάσισε να πάει κόντρα σε όλους τους νόμους της και να την αντιμετωπίσει για το δικό του συμφέρον...και που φτάσαμε?Στο να καταστρέψουμε το ίδιο μας το "σπίτι" που μας φιλοξενεί αλλά δεν μας ανήκει καθ ολοκληρίαν...

Ο προβληματισμός σου πάνω στις στειρώσεις και το (πιθανό κατά πολλούς) ενδεχόμενο ελέγχου του υπερπλυθισμού της γης ίσως είναι πιο άμεσο και ορατό απ ότι φανταζόμαστε...ήδη στην Κίνα "επιδοτούν" τις οικογένειες με ένα παιδί...
Επίσης, τη "δυνατότητα" στείρωσης ομάδων πληθυσμού που είναι "γονιδιακά ατελείς" υποστηρίζουν και οι ακροδεξιοί...
Αλλά και σε δημοκρατικές κοινωνίες οπως η δική μας, η εκτρωση επιτρέπεται όταν το έμβρυο έχει γεννετικές ανωμαλίες ή όταν η μητέρα αντιμετωπίζει κοινωνικά προβλήματα...
Εν ολίγοις, αποδεχόμαστε και νομοθετικά την επιλογή-επιλεξιμότητα στο ποιός έχει δικαίωμα να γεννηθεί και ποιός όχι...

Τώρα, για τις στειρώσεις αδεσπότων...ήδη, το να παίρνουμε ένα ζωάκι σπίτι και να το περιορίζουμε "κάνε αυτό", "μην κάνεις το άλλο", "φάε αυτό που θέλω", "μην ανεβαίνεις εκεί" κτλ, είναι μια σκλήρη και αυταπόδεικτη επέμβαση στη φύση του...το μαθαίνουμε να υπακούει στους δικολυς μας νόμους, χωρίς να αναλογιζόμαστε ότι απ τη φύση τους τα ζώα δεν υπακούουν σε "νόμους" αλλά σε ένστικτα
Και ας πούμε ότι αυτό δικαιολογείται (όσο γίνεται) απ την ανάγκη του ανθρώπου για συντροφιά...
Αλλά η στείρωση σε κάποιο "ξένο" ζώο, που ούτε θα το κρατήσουμε ούτε θα το "σώσουμε" από κάτι είναι, πιστεύω, κάτι που ο ανθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίσει και να διαπράττει...

Δηλαδή, αν είχαμε τη δυνατότητα στειρώσουμε όλες τις γάτες, θα το κάναμε?
Η΄θα επιλέγαμε πάλι?

Καλά,τώρα με έπιασε ψυχοπλάκωμα και δεν θέλω να στειρώσω το δικό μου....η Βικτωρία θα μου φωνάξει πλάκα κάνω!
Θεωρώ ότι είναι μεν παρέμβαση στον κύκλο της ζωής,αλλά είναι λιγότερο "κατακριτέα" και λιγότερο "σκληρή" από το να παρεμβαίνεις σκοτώνοντάς τα ή τραυματίζοντάς τα.Άλλοι,και επειδή δεν τα γουστάρουν κι επειδή θέλουν να εμποδίσουν την αναπαραγωγή τους,τους δίνουνε φόλα.Και σου λέει "καλά έκανα,άντε γιατί σαν πολλά να μαζεύτηκαν"...όχι πώς συγκρίνω τη στείρωση με τη φόλα,ως μέθοδος αποτροπής της αύξησης των ζώων.Απλά, αυτό θα ήταν ένα επιχείρημα ώστε να "δικαιολογήσω" και να δώσω ένα "+" στην στείρωση.
Από εκεί και πέρα.. και δεν ξέρω αν αυτό που θα πω είναι κάπως...κουλό,είμαι ακόμη 21 χρονών,συγχωρήστε με
αλλά αν είναι να το δούμε από την άποψη του κύκλου ζωής,εμείς οι άνθρωποι γιατί χρησιμοποιούμε προφυλακτικό? (δεν βάζω μέσα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα,αυτό είναι άλλο θέμα) μία παρέμβαση δεν είναι κι αυτή στον κύκλο ζωής....στο να μην γεννηθεί ένα παιδί? (εντάξει,εμείς οι άνθρωποι κάνουμε σεξ και για ευχαρίστηση-μην πω γι'αυτό μόνο, κυρίως ) γιατί δεν κάνουμε σεξ ελεύθερα (πείτε ότι δεν υπάρχουν οι αρρώστιες,έτσι?) και να γεννάμε παιδιά πολλά? και ας είναι δύσκολη και για μας και για τα παιδιά η κατάσταση αυτή,αλλά δεν έχουμε από που να ξέρουμε ότι δεν θα είναι καλά τα παιδιά αυτά στο μέλλον τους κι ότι δεν θα ζήσουνε όπως πρέπει.Δηλαδή,γιατί παρεμβαίνουμε στον κύκλο ζωής? Καλά,εντάξει,δεν το θεωρώ νορμάλ να γεννάει μία γυναίκα συνεχώς,αλλά λέμε τώρα...

Η φύση εκανε τη γατα κυνηγο ετσι ώστε να εξασφαλιζει το φαγητο της.
Μετα από την δικη μας και παλι παρεμβαση η γατα δεν αρκειτε μονο στο φαγητο που βρισκει μονη της,αλλα και σε αυτό που της δινουμε κι εμεις.Ετσι πολλες φορες βλεπουμε μια γατα να γενναει παραπανω φορες το χρονο από ότι ορισει η φυση γιαυτην για να υπαρχει μια ισορροπία…Εδώ ξεκινα και το πρωτο προβλημα..Παλι παμε κοντρα στους κανονες της φυσης….Με αυτους τους ρυθμους λοιπον αν δεν γινονται καθολου στειρωσεις ο αριθμος των αδεσποτων θα πολλαπλασιαστει σε πολύ μεγαλυτερο βαθμο από ότι θα γινοταν πχ πριν 100-200 χρονια πριν δηλαδη παρεμβουμε τοσο πολυ εμεις…Ένα άλλο θεμα τωρα,γιατι στειρωνουμε ζωα κι όχι ανθρωπους κτλ….Ο ανθρωπος ως σκεπτομενο ''ον'' εχει την επιλογη της συλληψης και της αντισυλληψης σε αντιθεση φυσικα με τα ζωα..Οποτε σε υποβαθμισμενους λαους το μονο που μπορουμε να κανουμε πανω σε αυτό είναι να τους μαθουμε την αντισυλληψη …
Προσωπικα εχω περασει πολλες φορες από το σταδιο αυτό Χαρα,να αναρωτιεμαι αν ολο αυτό που κανουμε είναι το σωστο η το λαθος.Εχω νοιωσει πολλες φορες τυψεις που στειρωσα τα δικα μου αλλα άλλες τοσες ισως και παραπανω αισθανθηκα ότι εκανα το σωστο,όταν ειδα παρατημενα μωρα,πατημενες γατες,γατες να σπαρταρουν από φολα η κακοποιημενες….Καλυτερα λιγοτερα θυματα,κατά τη γνωμη μου.Τωρα το ποιος μας δινει αυτο το δικαιωμα να το κανουμε???αυτος που μας το δινει να τα ταιζουμε,να τα κλεινουμε σε σπιτια κτλ.... ΚΑΝΕΙΣ.Η δικη μας λογικη ισως...

Εδώ να προσθέσω, ότι χαίρομαι που μπορούμε να κουβεντιάζουμε και να έχουμε και αντίθετες απόψεις.
Ευτυχώς, οι φανατισμοί δεν κατοικούν στο Γατόσπιτο, και μπορούμε ελεύθερα να λέμε την γνώμη μας, και να συζητάμε με όλες τις διαφορετικές απόψεις παρούσες.

Αν και όπως το βλέπω,μάλλον είμαι 55% "υπέρ" της στείρωσης και 45% "κατά"....αν είναι να δώσω ποσοστά!
Είναι κι αυτό ένα θέμα που δεν είναι άσπρο ή μαύρο...όπως και πολλά άλλα θέματα στη ζωή μας.

εμείς οι άνθρωποι γιατί χρησιμοποιούμε προφυλακτικό? (δεν βάζω μέσα τα
σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα,αυτό είναι άλλο θέμα) μία παρέμβαση
δεν είναι κι αυτή στον κύκλο ζωής....στο να μην γεννηθεί ένα παιδί?

Αυτό για μένα είναι διαφορετικό. Είναι μία συνειδητή επιλογή του καθενός το αν θα χρησιμοποιήσει προφυλακτικό ή όχι... Κι ο καθένας ξέρει και γιατί το κάνει. Άλλο αυτό κι άλλο να σε βάζουν σε μια γατοπαγίδα και να ξυπνάς χωρίς την ικανότητα να αναπαραχθείς... Αυτό εμένα μου φαίνεται σαν... βίαιη στέρηση δικαιωμάτων...

Στείρωσα τη γάτα μου και, εν μέρη, χαίρομαι που το έκανα. Χαίρομαι γιατί η γάτα μου έκανε 2 καισαρικές, στη 2η πέθαναν τα μωρά της και θεώρησα ότι είναι επικίνδυνο και για την ίδια να ξαναγεννήσει. Το έκανα μόνο και μόνο για να προστατέψω τη Ρεγγίνα. Λυπάμαι, γιατί τα οφέλη που υποτίθεται ότι προκύπτουν από μία στείρωση, δεν τα είδα... Πλέον ούτε πιο ήρεμη είναι, γρυλίζει και τσαντίζεται κανονικότατα ( και ποτέ δεν σταμάτησε να κινδυνεύει από αρρώστιες, επειδή ποτέ δε σταμάτησε να ελέγχει την περιοχή της. Από τις πρώτες κιόλας μέρες μετά τη στείρωση, έτρεχε στο παρκάκι κοντά στο σπίτι να διώξει τις γάτες που έτρωγαν στα σκουπίδια (στα οποία, τώρα που το σκέφτομαι, εγώ τους αφήνω φαγητό όποτε μπορώ )... Άρα?
Και ούτε για τα γατάκια που έδωσα μετανοιώνω. Πήγαν σε καλά σπίτια, οι άνθρωποι όμως που τα πήραν αν δεν τους τα έδινα εγώ, θα έπαιρναν πιθανότατα γατί από pet shop. Οπότε δεν αισθάνομαι ότι στέρησα κάποιο αδέσποτο από την ευκαιρία να βρει σπίτι. Αντίθετα, χάρισα σπίτι σε κάποια, επειδή 1-2 απ'αυτούς που πήραν δικά μου γατιά, μετά μάζεψαν και αδέσποτα, επειδή πλέον είχαν άλλη σχέση με τις γάτες. Και στέρησα και φράγκα από έναν κερατά!

Όσον αφορά στις αδέσποτες, θεωρώ ότι η φύση ξέρει καλύτερα από εμάς κάθε πότε πρέπει να αναπαράγεται ένα ζώο και πόσα μωρά πρέπει να γεννιούνται κάθε φορά.
Αν θέλουμε να κάνουμε κάτι για να τα βοηθήσουμε κι αν θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους, πιστεύω ότι μεγαλύτερο νόημα θα είχε να προσπαθούσαμε να εξανθρωπίσουμε αυτούς που βασανίζουν ζώα για να σταματήσουν να το κάνουν, παρά να μάθουμε εμείς που τα προστατεύουμε να επεμβαίνουμε στη φύση τους και στη ζωή τους... Ναι, αυτό είναι δύσκολο, αλλά αυτό έχει ουσία και θα φέρει αποτελέσματα.

αυτος που μας το δινει να τα ταιζουμε,να τα κλεινουμε σε σπιτια κτλ.... ΚΑΝΕΙΣ.Η δικη μας λογικη ισως...

Αν αναφέρεσαι στο ότι τις εξημερώσαμε, πιστεύω πως και η ίδια η φύση μας το έδωσε αυτό το δικαίωμα. Αυτές ζούνε κοντά μας καλύτερα απ'ότι θα ζούσαν στο δρόμο κι εμείς κερδίζουμε πράγματα. Και μόνο το γεγονός ότι μέσω αυτών αποκτάμε αντισώματα σε αρρώστιες και ότι με το να τις χαϊδεύουμε μειώνεται το στρες και κάνει καλό και στα ρευματικά, αν δεις... Για μένα είναι ένα σημάδι ότι οι γάτες έπρεπε να εξημερωθούν, μέχρι εκεί φυσικά που υπαγορεύει η φύση τους και όχι η λογική μας.
Αλλά αν αναφέρεσαι στις γάτες που περνάνε όλη τους τη ζωή μέσα σε σπίτια και διαμερίσματα, προσωπικά ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ, δε θα στερούσα από τη γάτα μου την ελευθερία της.
Θα πηγαινοέρχομαι αιωνίως κάθε ΣΚ για να τη βλέπω, αλλά δεν πρόκειται
ποτέ να την πάρω στη μαζί μου μόνο και μόνο για να τη φυλακίσω σε ένα
δυάρι...

Γενικά, προσπαθώ η γάτα μου να ζει τη διπλή ζωή που πρέπει να ζει κάθε γάτα... Και όταν τη συγκρίνω με την Κάρδο, την οποία είχε μέχρι τώρα αναλάβει ο αδερφός μου και δε μ'άφηνε να επέμβω, λυπάμαι που το λέω, αλλά απλά δεν υπάρχει σύγκριση... Τώρα που η Κάρδο κατεβαίνει πιο συχνά στην αυλή και ο νένε δεν τρέχει να τη μαζέψει από το πρώτο δευτερόλεπτο, βελτιώνεται η διάθεσή της, η αυτοπεποίθησή της... Ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται!

Αυτά τα λίγα... Α και εννοείται ότι αυτά τα λέω τώρα που είχα την τύχη να γεννηθώ στα Τρίκαλα... Αν είχα γεννηθεί σε καμιά Αθήνα ή Θεσσαλονίκη δεν ξέρω τι θα έλεγα... Μπορεί και να είχα πάρει τον κακό το δρόμο...

Α, ρε Μαρία, δίκιο έχεις...................................................
Κι εγώ. όταν έδωσα το Γκαρούλι στη γιαγιά, το έκανα κυρίως γιατί πείστηκα απ τα επιχειρήματα των γονιών μου,και όχι τόσο απ την άρνησή τους να με στηρίξουν στην υιοθεσία...
Και η αλήθεια είναι ότι είναι πιο ευτυχισμένος με το Ψινάκι στη γιαγιά, παρά η Μαλλού κι ο Μπέμπης στο σπίτι που είναι και τεράστιο...

Ειλικρινά σας μιλάω, είναι τεράστια η διαφορά...

Και θέλω να επαναλάβω πως ο εγκλεισμός των ζώων αλλά και των πτηνών, ψαριών κτλ σε σπίτια, είναι κατά τη γνώμη μου παρά-φύσην...γι αυτό και τους βάζουμε ονυχοδρόμια και παιχνίδια, για να διοχετεύσουν την ενεργητικότητά τους...

Και συμφωνώ με τη Βικτωρία:εγωισμός είναι κατά βάσιν...

life έγραψε:Η φύση εκανε τη γατα κυνηγο ετσι ώστε να εξασφαλιζει το φαγητο της.
Μετα από την δικη μας και παλι παρεμβαση η γατα δεν αρκειτε μονο στο φαγητο που βρισκει μονη της,αλλα και σε αυτό που της δινουμε κι εμεις.Ετσι πολλες φορες βλεπουμε μια γατα να γενναει παραπανω φορες το χρονο από ότι ορισει η φυση γιαυτην για να υπαρχει μια ισορροπία…Εδώ ξεκινα και το πρωτο προβλημα..Παλι παμε κοντρα στους κανονες της φυσης….Με αυτους τους ρυθμους λοιπον αν δεν γινονται καθολου στειρωσεις ο αριθμος των αδεσποτων θα πολλαπλασιαστει σε πολύ μεγαλυτερο βαθμο από ότι θα γινοταν πχ πριν 100-200 χρονια πριν δηλαδη παρεμβουμε τοσο πολυ εμεις…Ένα άλλο θεμα τωρα,γιατι στειρωνουμε ζωα κι όχι ανθρωπους κτλ….Ο ανθρωπος ως σκεπτομενο ''ον'' εχει την επιλογη της συλληψης και της αντισυλληψης σε αντιθεση φυσικα με τα ζωα..Οποτε σε υποβαθμισμενους λαους το μονο που μπορουμε να κανουμε πανω σε αυτό είναι να τους μαθουμε την αντισυλληψη …
Προσωπικα εχω περασει πολλες φορες από το σταδιο αυτό Χαρα,να αναρωτιεμαι αν ολο αυτό που κανουμε είναι το σωστο η το λαθος.Εχω νοιωσει πολλες φορες τυψεις που στειρωσα τα δικα μου αλλα άλλες τοσες ισως και παραπανω αισθανθηκα ότι εκανα το σωστο,όταν ειδα παρατημενα μωρα,πατημενες γατες,γατες να σπαρταρουν από φολα η κακοποιημενες….Καλυτερα λιγοτερα θυματα,κατά τη γνωμη μου.Τωρα το ποιος μας δινει αυτο το δικαιωμα να το κανουμε???αυτος που μας το δινει να τα ταιζουμε,να τα κλεινουμε σε σπιτια κτλ.... ΚΑΝΕΙΣ.Η δικη μας λογικη ισως...

Συμφωνω απολυτα.. Εχω στειρωσει αδεσποτη γατα και αν ειχα τη δυνατοτητα θα στειρωνα και αλλες!! Εχω δει πολλα μωρακια πατημενα απο αμαξια με εξω κοιλιτσες και κροκετες που ειχαν φαει μερικες ωρες πριν!! Ξερω ακουγεται θλιβερο αλλα ειναι η αληθεια και ναι εχουμε 4 γατια σπιτι και τα 4 στειρωμενα και 1 μαζι μου Χιο και θα τον στειρωσω και αυτον γιατι κουραστηκα να βλεπω μωρα νεκρα!! Εδω στειρωσαμε τα κουνελια και αν καποιος εχει αντιρρηση ας τα πει με την αδερφη μου που ταιζε τα 8 μωρα της θηλυκιας καθε 2 ωρες και καθε μια μερα εθαβε και ενα!! Μακαρι να βοηθουσαμε ολοι.. Αδεσποτες γατες δεν θα παψουν να υπαρχουν αν στειρωσουμε καποια σε καποιες περιοχες.. Μη φοβαστε!

Δεν είπα βέβαια ότι θα εκλείψουν οι αδέσποτες γάτες, ούτε βέβαια ότι κινδυνεύουν οι πληθυσμοί τους.
Ούτε φοβάμαι βέβαια ότι είναι ποτέ δυνατόν να στειρωθούν όλες οι γάτες και να εκλείψει το είδος...

Η συζήτηση είναι θεωρητική, ρωτάω και παίρνω διάφορες απαντήσεις πολύ ενδιαφέρουσες όλες, για το πώς βλέπετε το θέμα...

Φφωτούλα, δεν κατάλαβα τι είπες για τις σβησμένες φράσεις;

Πολύ καλό θέμα Χαρά!
Δεν μπορώ να γράψω πολλά τωρα, θα επιστρέψω...
Ωστόσο "παν μέτρον άριστον" με τη φιλοζωία, τις στειρώσεις κτλ....
Εμένα πάλι μου τη βαράει η φράση "Να βρεθεί ένα καλό σπιτάκι"! Λες και τα ρωτήσαμε αν θέλουν να τα μαζέψουμε και να τα χώσουμε στα διαμερίσματα όλα τα μη δεσποζόμενα....

Marcos έγραψε:Φφωτούλα, δεν κατάλαβα τι είπες για τις σβησμένες φράσεις;

Νομίζω ότι διαφωνεί για λόγους που έχει συνειδητοποιήσει...

Να κι αλλη μια "θεωρητικούρα" http://www.okde.org/spartakos/keimena/s66_yorgos_lieros.htm
Ισως λίγο "τραβηγμένο" αλλά συμφωνώ απόλυτα....
Ο δε συγκεκριμένος γιατρός έχει βοηθήσει πολύ το σύλλογο στο Χαλάνδρι.

Ισμήνη, πολύ ενδιαφέρον. Πάρα πολύ!!!
Κάπως έτσι το σκέφτομαι κι εγώ.
Βέβαια εδώ, σε μας, κανείς δεν είναι υπέρ της θανάτωσης των ζώων, αλλά κάπως σε κλίμακα, έτσι αισθάνομαι προσωπικά και για τις μαζικές στειρώσεις...
Και βέβαια όχι για κάποιο άρρωστο ζώο που μπορεί να πέσει στην αντίληψή μας και να πρέπει να στειρωθεί για λόγους υγείας, άλλωστε, αυτό το ξεκαθάρισα κι απ' την αρχή.
Μιλώ για τα υγιή ζώα που συλλέγονται για στείρωση.
Κάπως έτσι το νοιώθω πάντως.
Ότι τα βάζουμε "σε τάξη", γιατί έτσι καταλαβαίνουμε καλύτερα τον κόσμο.
Όχι από κακή πρόθεση φυσικά, αλλά από υπερβολικό ζήλο, ή από ανάγκη "τακτοποίησης" στα δικά μας μέτρα...

Προσωπικά είμαι πολύ μπερδεμένη. Τα σκέφτομαι έτσι, τα σκέφτομαι αλλιώς και πουθενά δεν καταλήγω.
Τα γατάκια μου βγαίνουν έξω. Εξοχή είμαστε σχεδόν. Τα βλέπω που το λαχταράνε και πόσο χαίρονται όταν θα σκαρφαλώσουν στη συκιά κάτω από το σπίτι. Χαμογελάω και κλείνω την πόρτα.
Σε λίγο αρχίζει ο φόβος. Κι αν πάνε πιο μακριά και βγουν στο δρόμο;;; Κι αν;; Κι αν;; Τρέμω στη σκέψη οτι μπορεί κάτι να πάει στραβά. Όταν είναι έξω όλα είναι πιθανά άλλωστε....

Δεν ξέρω αν κάνω καλά,πάντως.....

Ναι, είδατε πόσες διαφορετικές απόψεις υπάρχουν;
Συνεχίζω να το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον...
Μάλιστα, όλο και περισσότερο, γιατί ακούγονται κάθε λογιώ απόψεις και σκέψεις...

Και Φφωτούλα 'μ , υπάρχουν τόσες διαφορετικές απόψεις για το "πολιτικά ορθός" που δεν ξέρω καν αν υφίσταται ο όρος...
Αν και χαίρομαι που διευκρίνησες ακριβώς τι εννοούσες γιατί είναι πολύ συγκεκριμένο έτσι...
Σας ευχαριστώ πολύ που απαντάτε... στο τέλος θα γράψω μελέτη...

( πλάκα κάνω βέβαια...)

Ναι, όντως, το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον Χαρά και το χαίρομαι, όπως είπες κι εσύ, ότι μπορούμε και συζητάμε χωρίς να βγαίνουν μαχαίρια.

marfot75 έγραψε:Ναι, όντως, το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον Χαρά και το χαίρομαι, όπως είπες κι εσύ, ότι μπορούμε και συζητάμε χωρίς να βγαίνουν μαχαίρια.

Εεεε???

Βικ... δάνεισέ μου τη μαχαίρα να σε σφάξω...


Μα ναι, και αν και έχω δικές μου απόψεις, όπως κι ο καθένας, δεν σημαίνει ότι δεν προβληματίζομαι κι εγώ...
Άλλωστε γι' αυτό και το άνοιξα το θέμα...
Γιατί σπάνια ακούς την άποψη του κάθε ένα ξεχωριστά...
Συνήθως μας τσουβαλιάζουνε σε κατηγορίες, και ότι περισσεύει κόβεται σε στυλ Προκρούστη...

Chouzouris έγραψε:

marfot75 έγραψε:Ναι, όντως, το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον Χαρά και το χαίρομαι, όπως είπες κι εσύ, ότι μπορούμε και συζητάμε χωρίς να βγαίνουν μαχαίρια.

Εεεε???

Τι μαχαίρα είναι τώρα αυτή;;;;;;;;;
Βιάστηκα να μιλήσω, μου φαίνεται!!!!!!

Μέλη του φόρουμ με τον κατάλληλο εξοπλισμό δια διαλογικάς συζητήσεις

και ιδού λεπτομέρεια του εξοπλισμού

Κουζινομαχαίρα! Με αυτή θα αρχίσω τις στειρώσεις!

Fotoula έγραψε:Μέλη του φόρουμ με τον κατάλληλο εξοπλισμό δια διαλογικάς συζητήσεις

και ιδού λεπτομέρεια του εξοπλισμού

ΦΩΤΟΥΛΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ?

Για μένα το λες αυτό βοτσαλάκι μου ;;;
Εμπερδεύφθην, εδώ είναι το καρπουζάκι. Πέντε στο προφίλ και ένα έξη. Από την άλλη συνειρμικά οι ντομάτες μπορούν να θεωρηθούν εξοπλισμός