Εναλλακτική ιατρική

από **Φωτεινή** Τετ Δεκ 03, 2008 11:05 am

Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς ντόρος για την ομοιοπαθητική. Όταν έμαθα ότι αυτή η πρακτική μπορεί να εφαρμοστεί και στις γάτες, έπαθα πλάκα.
Πιστεύετε ότι έχει αποτελέσματα στα ζώα; Εσείς την έχετε δοκιμάσει; Αν ναι, βοήθησε το ζώο σας;

από **Pepita** Τετ Δεκ 03, 2008 11:16 am

καλώς ήρθες στους ειδικούς.
το γεγονός ότι εφαρμόζεται σε ζώα και παιδιά είναι η απόδειξη ότι δεν είναι placebo
εμείς δεν έχουμε κάνει στα γατιά μας αλλά έχουμε μια ξαδέλφη που κάνει
στο ατίθασο γατί της θεραπεία,η αλήθεια χωρίς αποτελέσματα που κατά τη
γνώμη μας οφείλεται στην διαρκή επιρροή,της ξαδέλφης προς το γατί,με τον
νευρικό χαρακτήρα της.
Σ'εμενα πάντως και στο πρόβλημα ιλίγγου έκανε θαύματα.

από **ismini** Τετ Δεκ 03, 2008 11:18 am

Δεν την έχω δοκιμάσει ούτε πάνω μου, ούτε στα γατόνια μου (και ούτε πρόκειται).
Η "απλή" μου λογική λέει "πώς ειναι δυνατόν κάποιος γιατρός της "κλασσικής ιατρικής", να σπουδάζει τόσα χρόνια για να πάρει μια ειδικότητα, ενώ κάποιος ομοιοπαθητικός να ειδικεύεται σε πάσα νόσο"?
Εχω ακούσει σε γνωστούς που δοκίμασαν για αλλεργίες κτλ, ότι δεν είχε αποτέλεσμα.
Τι θεωρώ "κομπογιαννίτη" πρακτική. ). Αυτό το άρθρο με εκφράζει απόλυτα.
Από την άλλη όσον αφορά την κλασσική ιατρική, αποφεύγω τα πολλά φάρμακα και ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν παίρνω χωρίς συνταγή γιατρού (ΟΥΤΕ καν depon! Ακους ΒΙΚ? Madd

)

από **NiaR** Τετ Δεκ 03, 2008 11:23 am

ismini έγραψε:Δεν την έχω δοκιμάσει ούτε πάνω μου, ούτε στα γατόνια μου (και ούτε πρόκειται).
Η "απλή" μου λογική λέει "πώς ειναι δυνατόν κάποιος γιατρός της "κλασσικής ιατρικής, να σπουδάζει τόσα χρόνια για να πάρει μια ειδικότητα, ενώ κάποιος ομοιοπαθητικός να ειδικεύεται σε πάσα νόσο"?
Εχω ακούσει σε γνωστούς που δοκίμασαν για αλλεργίες κτλ, ότι δεν είχε αποτέλεσμα.
Τι θεωρώ "κομπογιαννίτη" πρακτική. ). Αυτό το άρθρο με εκφράζει απόλυτα.
Από την άλλη όσον αφορά την κλασσική ιατρική, αποφεύγω τα πολλά φάρμακα και ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν παίρνω χωρίς συνταγή γιατρού (ΟΥΤΕ καν depon! Ακους ΒΙΚ? )

και καλα κανεις, κατα την αποψη μου... και εγω αποφευγω ακομα και τα απλα παυσιπονα... πρεπει να υποφερω για να παρω ενα

ΑΚΟΥΣ ΒΙΚ??? Madd

από **Φωτεινή** Τετ Δεκ 03, 2008 11:32 am

Παιδιά, δεν ξέρω...κι εγώ είχα τις επιφυλάξεις μου για την ομοιοπαθητική, αλλά έχω ακούσει και καλά πράγματα. Π.χ. η αδερφούλα του Ντακίρι γεννήθηκε με κάποιο πρόβλημα στα νεύρα, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει να πηγαίνει τουαλέτα και να τα κάνει πάνω της - στην κυριολεξία. Έτσι την κράτησαν οι εκτροφείς της και της εφάρμοσαν μια θεραπεία με ομοιοπαθητικά φάρμακα. Μετά από τόσους μήνες, η γατούλα είναι πολύ καλύτερα στην υγεία της και οι κοπέλες που τη φροντίζουν είναι αισιόδοξες.
Επιπλέον, μου έδωσαν να χρησιμοποιώ ένα ομοιοπαθητικό σκεύασμα που καθαρίζει τα ματάκια από τις τσίμπλες. Ξεκίνησα να το χρησιμοποιώ στα μάτια του Ντακίρι (εξωτερικά, φυσικά!) με επιφύλαξη γιατί ήταν η πρώτη φορά που έπιανα ομοιοπαθητικό στα χέρια μου και έπαθα πλάκα! Οι τσίμπλες φεύγουν στο τσακ μπαμ! Σκεφθείτε πόσο εύκολα μπορεί να καθαριστεί ένα κλειστό από τις τσίμπλες ματάκι αδέσποτου με αυτό το πράγμα αφού αφαιρεί τα τσιμπλάκια του Ντακίρι με ένα πέρασμα! Ρώτησα και τον κ. Πάνο γι' αυτό και μου είπε ότι αφού είναι ομοιοπαθητικό, δεν προκαλεί ζημιά γιατί οι ουσίες βρίσκονται σε πολύ μικρότερο ποσοστό σε αυτό απ' ό,τι σε ένα αντίστοιχο φάρμακο.
Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο τα ομοιοπαθητικά βοηθούν σε σοβαρές αρρώστιες, π.χ. λευχαιμία..έχω τις αμφιβολίες μου και όταν είχα ρωτήσει και τις εκτροφείς για αυτό, είχαν την ίδια άποψη..

από **Βίκτωρ** Τετ Δεκ 03, 2008 11:34 am

ismini έγραψε:Δεν την έχω δοκιμάσει ούτε πάνω μου, ούτε στα γατόνια μου (και ούτε πρόκειται).
Η "απλή" μου λογική λέει "πώς ειναι δυνατόν κάποιος γιατρός της "κλασσικής ιατρικής, να σπουδάζει τόσα χρόνια για να πάρει μια ειδικότητα, ενώ κάποιος ομοιοπαθητικός να ειδικεύεται σε πάσα νόσο"?
Εχω ακούσει σε γνωστούς που δοκίμασαν για αλλεργίες κτλ, ότι δεν είχε αποτέλεσμα.
Τι θεωρώ "κομπογιαννίτη" πρακτική. ). Αυτό το άρθρο με εκφράζει απόλυτα.
Από την άλλη όσον αφορά την κλασσική ιατρική, αποφεύγω τα πολλά φάρμακα και ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν παίρνω χωρίς συνταγή γιατρού (ΟΥΤΕ καν depon! Ακους ΒΙΚ? )

αν και δεν είμαι ειδικός,έχω ακούσει ότι η ομοιοπαθητική έχει έναν άλλο
τρόπο προσέγγισης του ασθενή,εξετάζοντας τον στην ολότητα του,δεν
εστιάζει μόνο στα συμπτώματα αλλά κοιτάζει όλες τις παραμέτρους που
μπορεί να επηρεάζουν και αν δεχτούμε ότι οι άνθρωποι είμαστε
ψυχοσωματικές οντότητες τότε κινδυνεύουμε και από ανάλογες παθήσεις.

Άλλο ένα πράγμα που πρέπει να προσέχουμε είναι αν ο γιατρός είναι
και αλλοπαθητικος γιατί όντως είναι γεγονός ότι στις εναλλακτικές
μεθόδους πάντα καραδοκούν οι αγύρτες.

ένα τελευταίο,''ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιανεται'',πάντα βέβαια με πολύ σκέψη και προσοχή.

από **ismini** Τετ Δεκ 03, 2008 11:46 am

Hugo έγραψε:αν και δεν είμαι ειδικός,έχω ακούσει ότι η ομοιοπαθητική έχει έναν άλλο
τρόπο προσέγγισης του ασθενή,εξετάζοντας τον στην ολότητα του,δεν
εστιάζει μόνο στα συμπτώματα αλλά κοιτάζει όλες τις παραμέτρους που
μπορεί να επηρεάζουν και αν δεχτούμε ότι οι άνθρωποι είμαστε
ψυχοσωματικές οντότητες τότε κινδυνεύουμε και από ανάλογες παθήσεις.

Μα και στην κλασσική ιατρική συμβαίνει αυτό. Π.χ. κάποιες μορφές καρκίνου, όπως του στήθους, οφείλονται και σε ψυχολογικούς παράγοντες, κατά μεγάλο ποσοστό. Γι αυτο πολλές φορές οι γιατροί μιας Α ειδικότητας, παραπέμπουν τους ασθενείς σε γιατρούς, Β ειδικότητας. Υπάρχουν τμήματα σε κρατικά νοσοκομεία για ψυχολογική υποστήριξη γυναικών που έχουν κάνει μαστεκτομή λ.χ.

Hugo έγραψε:ένα τελευταίο,''ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιανεται'',πάντα βέβαια με πολύ σκέψη και προσοχή.

Αυτό είναι πολύ σωστό. Δυστυχώς η ιατρική δεν κάνει θαύματα, ειδικά όταν κάποιος δεν προσέχει και πάει σε προχωρημένη κατάσταση στο γιατρό. Στην Ελλάδα είναι συχνό φαινόμενο. Ακόμα και απλές, ανώδυνες εξετάσεις, όπως το τεστ ΠΑΠ δεν γίνονται από μεγάλη μερίδα ανθρώπων. tafos

από **spel** Τετ Δεκ 03, 2008 12:43 pm

ismini έγραψε:Δεν την έχω δοκιμάσει ούτε πάνω μου, ούτε στα γατόνια μου (και ούτε πρόκειται).
Η "απλή" μου λογική λέει "πώς ειναι δυνατόν κάποιος γιατρός της "κλασσικής ιατρικής", να σπουδάζει τόσα χρόνια για να πάρει μια ειδικότητα, ενώ κάποιος ομοιοπαθητικός να ειδικεύεται σε πάσα νόσο"?
Εχω ακούσει σε γνωστούς που δοκίμασαν για αλλεργίες κτλ, ότι δεν είχε αποτέλεσμα.
Τι θεωρώ "κομπογιαννίτη" πρακτική. ). Αυτό το άρθρο με εκφράζει απόλυτα.
Από την άλλη όσον αφορά την κλασσική ιατρική, αποφεύγω τα πολλά φάρμακα και ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν παίρνω χωρίς συνταγή γιατρού (ΟΥΤΕ καν depon! Ακους ΒΙΚ? )

εχω ακριβως την ιδια αποψη. πολλες φορές τα οποια αποτελεσματα της ομοιοπαθητικής οφειλονται σε ψυχολογικη αυθυποβολή του ασθενούς οτι θα δουλέψουν πάνω του, οτι ακριβως κάνουν και τα placebo.
σιγουρα δεν προκειται να το δοκιμασω στα γατια μου

από **Silmaril** Τετ Δεκ 03, 2008 12:58 pm

Σε γάτες δεν έχω δοκιμάσει ομοιοπαθητική, αλλά έχω δοκιμάσει στον Ραφαήλ. Και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία! Την πρώτη φορά που μου συνέστησαν ομοιοπαθητική για τον Ραφαήλ, μια γενετίστρια του Παίδων (εξαιρετικά γατόφιλη πρέπει να σας πω, γι' αυτό "δέσαμε" αμέσως) που είχε ζήσει χρόνια στο εξωτερικό όπου η ομοιοπαθητική τυγχάνει μεγάλης εκτίμησης, δεν έδωσα σημασία...Το επιχείρημά της ήταν το εξής: Εφόσον απο τα λίγα που γνωρίζουμε για την σπάνια αναιμία του Ραφαήλ ξέρουμε οτι σε κάθε ασθενή εκδηλώνεται και εξελίσσεται διαφορετικά - είναι δηλαδή "εξατομικευμένη" σε μεγάλο βαθμό- τότε η κλασική ιατρική είναι δύσκολο να κάνει κάτι, ενω η ομοιοπαθητική που εστιάζει χωριστά σε κάθε ασθενή ίσως να μπορούσε να βοηθήσει, τι θα χάναμε αν τη δοκιμάζαμε; Το επιχείρημα μου φάνηκε λογικό, αλλά όπως είπα δεν έδωσα σημασία περισσότερο απο άγνοια...
Μετά απο χρόνια, γνώρισα στο Πανεπιστήμιο μια κοπέλα που είχε κάνει ομοιοπαθητική στην κόρη της, η οποία κόρη όταν ήταν μωρό είχε παραλύσει ξαφνικά κι ανεξήγητα και οι γονείς είχαν τρέξει σ' όλες τις ειδικότητες, εδω και στο εξωτερικό, και κανείς δεν μπορούσε να τους βοηθήσει...Τότε βρέθηκε στο δρόμο τους ενας γιατρός που ασκούσε την ομοιοπαθητική, τους εξήγησε επακριβώς τι είχε το παιδί και τους είπε οτι μπορεί να το βοηθήσει...Κι όντως σε πολύ μικρό διάστημα το παιδί συνήλθε! Έκτοτε ο γιατρός αυτός έγινε ο οικογενειακός τους και μου πρότεινε να παω τον Ραφαήλ σ' εκείνον...Μου είπε οτι αν δεν μπορεί να τον βοηθήσει θα μου το πει εξ' αρχής, απατεώνας δεν είναι ούτε κομπογιαννίτης...
Πήγαμε λοιπόν, με το σκεπτικό οτι δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα...Παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά δεν έχουν, αντίθετα τα "πειράματα" της κλασικής ιατρικής στον Ραφαήλ του είχαν αφήσει δίαφορα...π.χ. είχε πάρει πολλή κορτιζόνη και για μεγάλο διάστημα με αποτέλεσμα να "τριφτούν" τα οστά τα ισχιακά και να πέφτει κάτω...Σημειωτέον οτι η κορτιζόνη εμποδίζει τα ομοιοπαθητικά να δράσουν...κι ο Ραφαήλ είχε πάρει πάρα πολλή στη ζωή του...Εν τούτοις, χάρη στην εμπειρία του γιατρού μας τα ομοιοπαθητικά έδρασαν και μάλιστα πολύ γρήγορα...Ενισχύθηκε πάρα πολύ το ανοσοποιητικό του, κι αυτό δεν είναι ιδέα μας γιατί πρώτα αρρώσταινε πολύ εύκολα (μισό μήνα τα αιματολογικά του είναι πολύ χαμηλά και κολλάει τα ΠΑΝΤΑ) ενώ απο τότε που ξεκίνησε την ομοιοπαθητική μπορεί να ταβλιαστεί όλη η τάξη με ίωση και ο Ραφαήλ να είναι μια χαρά (σε σημείο που μια δασκάλα νόμιζε οτι την κορόϊδευα οταν της είπα να με ειδοποιεί όταν "παίζει" ίωση για να τον κρατάω στο σπίτι λόγω ευαισθησίας...) Επίσης, αυξήθηκαν οι αντοχές του...Πρώτα στα πέντε μέτρα πεζοπορίας διαμαρτυρόταν για πόνους στα κόκκαλα, κουραζόταν κλπ. με την ομοιοπαθητική άρχισε να περπατάει πάρα πολύ χωρίς σημάδια κόπωσης...Επίσης, πριν απο τη μηνιαία μετάγγιση του κοβόταν η όρεξη (ήταν ένα σημάδι ότι έχει "πέσει" και θέλει μετάγγιση...) κι αυτό έπαψε απο τότε που ξεκινήσαμε ομοιοπαθητική...Όπως και η χλωμάδα πριν τη μετάγγιση...και γενικά έφτιαξε το χρώμα του...(μάλιστα εγώ δεν το είχα παρατηρήσει, το παρατήρησαν όμως οι άλλες μαμάδες στο σχολείο και με ρωτούσαν τι έκανα και άλλαξε...). Γενικά, μπορεί να μην έχουμε φτάσει στο σημείο να μην θέλουμε μεταγγίσεις, ίσως αυτό να μην συμβεί και ποτέ, πάντως η ομοιοπαθητική αντιμετώπισε πολλές απο τις "παράπλευρες απώλειες" σ' εναν καταπονημένο οργανισμό όπως του Ραφαήλ.
Όσο για την εξειδίκευση που προσφέρει η κλασική ιατρική, ενω ο ομοιοπαθητικός δεν χρειάζεται να ειδικεύεται κάπου, η εξήγηση είναι η εξής: Η ομοιοπαθητική είναι η ιπποκράτειος ιατρική, βλέπει τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική οντότητα κι ως σύνολο, ενω η δυτική ιατρική, απο τα τέλη του 18ου αι. ειδικά, "κομμάτιασε" τον ανθρώπινο οργανισμό κι επιπλέον διαχώρισε το σώμα απο την ψυχή, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει πλέον μόνο τα συμπτώματα κι όχι την αιτία των προβλημάτων...Για να μην πω πως με τα φάρμακα της κλασικής ιατρικής πας να κλείσεις μια τρύπα και ανοίγεις δεκα άλλες...π.χ. εγώ με την φλεβική ανεπάρκεια που έχω χρειάστηκε να πάρω φάρμακα φλεβοτονωτικά και κάποια που θα "ξεβούλωναν" τις φλέβες...ε, παρατρίχα να χάσω το στομάχι μου...στο τσακ το προλάβαμε...
Αυτά τα πολλά...συμπερασματικά θα πω οτι αν βρει κάποιος καλό ομοιοπαθητικό είναι σίγουρο οτι θα ωφεληθεί...υπάρχουν βέβαια ομοιοπαθητικοί κομπογιαννίτες, όπως υπάρχουν και κλασικοί γιατροί άσχετοι και κομπογιαννίτες...Και στη μια και στην άλλη περίπτωση θέλει προσοχή στην επιλογή...

από **Marcos** Τετ Δεκ 03, 2008 5:55 pm

Σε γενικές γραμμές, είμαι πιό πολύ προς την κατεύθυνση της Δέσποινας...
Εκείνο πάντως που ξέρω πιά με απόλυτη βεβαιότητα, είναι ότι στην συμβατική ιατρική έχω πολύ μικρή εμπιστοσύνη, και ακόμη μικρότερη στους γιατρούς που την ασκούν...
Αυτό που αναφέρει κι η Δέσποινα με τον "τεμαχισμό" του ανθρώπινου σώματος, και η παραπομπή που αναφέρει η Ισμήνη με θετικό τρόπο από ειδικότητα σε ειδικότητα, πιστεύω ότι είναι από τα μεγαλύτερα σφάλματα της ιατρικής, ειδικά σε περιπτώσεις που το πρόβλημα υγείας είναι σοβαρό.
Είδα στην πράξη πόσο αδιανόητη πρακτική είναι αυτός ο διαμοιρασμός, και πιστεύω ότι είναι αδιανόητη η βλάβη που κάνει στον ασθενή.
Επίσης, οι παράπλευρες απώλειες και οι παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων είναι εξαιρετικά υψηλές, ενώ τα ομοιοπαθητικά, λόγω της εξαιρετικά μεγάλης αραίωσής τους ουσιαστικά δεν έχουν παρενέργειες.
Επίσης για το επιχείρημα, ότι μιά λευχαιμία πχ δεν την αντιμετωπίζει αποτελεσματικά η ομοιοπαθητική, έχω να απαντήσω ότι δεν την αντιμετωπίζει ούτε η παραδοσιακή ιατρική...τις συντριπτικά περισσότερες φορές.
Και όχι, μετά από όλα αυτά, δεν είμαι υπέρ της ομοιοπαθητικής, και κατά της συμβατικής ιατρικής, αλλά υπέρ όποιας μεθόδου κατά το δοκούν έχει περισσότερες πιθανότητες κατά περίπτωση.
Επίσης, βρίσκω ότι ο καθένας που αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, δικαιούται (αν δεν υποχρεούται) να δοκιμάσει πολλά πράγματα, κι όχι μόνο αυτά που στην Ελλαδίτσα μας γνωρίζουμε καλύτερα...
Διότι είμαστε κι αρκετά αμόρφωτοι σε τέτοια θέματα...
Επίσης, όποιος αρρωσταίνει, καλά θα κάνει να μορφώνεται ο ίδιος πάνω στην ασθένειά του, όσο είναι δυνατόν, διότι ενώ (για την Ελλάδα μιλώ) οι γιατροί φροντίζουν πάντα να σου πούν ότι αυτοί γνωρίζουν κι εσύ όχι, πάντα στις κρίσιμες στιγμές εσένα βάζουν να πάρεις τις σοβαρές αποφάσεις, κι όποιος έχει ζήσει κάποιου κοντινού του ανθρώπου σοβαρή ασθένεια θα το έχει ζήσει αυτό.
Οπότε, με λίγα λόγια (αχ, με πονάει το θέμα και είπα πολλά) ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ, γιατί θα σας χρειαστεί, κι ό, τι σας φανεί πιό πειστικό ακολουθήστε το.
Επίσης, για όσους δεν το ξέρουν, ακόμη και στην Ελλαδίτσα μας η ομοιοπαθητική πιά, είναι ειδικότητα της ιατρικής.
Δεν είναι λιγότερα χρόνια, αλλά όσο και η κάθε ειδικότητα.
Και δεν είμαι της ομοιοπαθητικής, το ξαναλέω.
Αυτά απ' την μισότρελλη φίλη σας που έχει φάει στην μάπα τα τελευταία 8 χρόνια όλα τα νοσοκομεία της Αττικής, δημόσια και ιδιωτικά, και μιά καλή μπάζα γιατρών (και καλών και κακών) και της ιατρικής που ασκείται.
Όσο για το placebo δεν ισχύει για την ομοιοπαθητική, αποδεδειγμένα με πειράματα (διπλά τυφλά κλινικά πειράματα. Δλδ. της δυτικής ιατρικής. Άλλωστε και η ομοιοπαθητική δυτική ιατρική είναι απολύτως)

από **Chouzouris** Τετ Δεκ 03, 2008 6:04 pm

Το άκουσα στριμμένες! Madd

Και σας εγραψα.... arxidia

από **Marcos** Τετ Δεκ 03, 2008 6:08 pm

ismini έγραψε:Δεν την έχω δοκιμάσει ούτε πάνω μου, ούτε στα γατόνια μου (και ούτε πρόκειται).
Η "απλή" μου λογική λέει "πώς ειναι δυνατόν κάποιος γιατρός της "κλασσικής ιατρικής", να σπουδάζει τόσα χρόνια για να πάρει μια ειδικότητα, ενώ κάποιος ομοιοπαθητικός να ειδικεύεται σε πάσα νόσο"?
Εχω ακούσει σε γνωστούς που δοκίμασαν για αλλεργίες κτλ, ότι δεν είχε αποτέλεσμα.
Τι θεωρώ "κομπογιαννίτη" πρακτική. ). Αυτό το άρθρο με εκφράζει απόλυτα.
Από την άλλη όσον αφορά την κλασσική ιατρική, αποφεύγω τα πολλά φάρμακα και ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν παίρνω χωρίς συνταγή γιατρού (ΟΥΤΕ καν depon! Ακους ΒΙΚ? )

Όσο για το συγκεκριμένο άρθρο που έβαλες Ζμηνάκι, αυτή την φορά, διαφωνώ κάθετα... tafos

Δεν συμφωνώ καθόλου με τον τύπο, και χρησιμοποιεί κατά την γνώμη μου τα εύκολα επιχειρήματα του συρμού, χωρίς να μπαίνει στην ουσία...

Και μετά από όλα αυτά, πάω να κόψω καμιά γάτα.... happy2

από **Silmaril** Τετ Δεκ 03, 2008 6:32 pm

Η Χαρά είπε με τον καλύτερο τρόπο όλα οσα ήθελα να συμπληρώσω...
1ον Σε σοβαρές περιπτώσεις είναι χρήσιμο να ξέρεις πολύ καλά τι σου γίνεται γιατί οι γιατροί πετάνε το μπαλάκι σε σένα...Εγώ π.χ. είμαι ειδική αιματολόγος εδω και 10 χρόνια γιατί αλλιώς το παιδί μου δεν ξέρω πού θα ήταν...
2ον Κατά περίπτωση πρέπει να αποφασίζεται και η θεραπεία...Στη δική μας φάση, εφόσον έχουμε κάνει ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ πειράματα με τη αλλοπαθητική ιατρική και μάλιστα με κόστος, τι θα χάναμε αν κάναμε κι ένα ακόμα πείραμα με ομοιοπαθητική; (άσχετα αν μας βγήκε και σε καλό απο πάνω)
3ον Δεν είναι placebo...Ο Ραφαήλ είχε ουσιαστική βελτίωση κι αυτό δεν το λεω εγώ, αλλά και οι ίδιοι οι γιατροί που τον παρακολουθούν (οι οποίοι βέβαια ακόμα ψάχνονται για το πώς έγινε αυτό, αφού τους κράτησα κρυφό οτι βλέπουμε ομοιοπαθητικό...)
4ον Δεν σταμάτησα στο παιδι τα αλλοπαθητικά φάρμακα (παίρνει ένα για την αποσιδήρωση) ούτε τις μεταγγίσεις...Απλά ενημέρωσα για τη σύσταση όσων φαρμάκων αλλοπαθητικών χρειάστηκε τον ομοιοπαθητικό για να προσαρμόσει ανάλογα και τα ομοιοπαθητικά...Δεν χρειάζεται δηλαδή να τραβάμε διαχωριστικες γραμμές και να λέμε ή το ένα ή το άλλο...Και πάλι βέβαια ανάλογα την περίπτωση...

από **Marcos** Τετ Δεκ 03, 2008 7:28 pm

Silmaril έγραψε:3ον Δεν είναι placebo...Ο Ραφαήλ είχε ουσιαστική βελτίωση κι αυτό δεν το λεω εγώ, αλλά και οι ίδιοι οι γιατροί που τον παρακολουθούν (οι οποίοι βέβαια ακόμα ψάχνονται για το πώς έγινε αυτό, αφού τους κράτησα κρυφό οτι βλέπουμε ομοιοπαθητικό...)

Αυτό επίσης είναι κάτι στο οποίο "σε υποχρεώνουν" με την "παντογνωσία" τους οι νοσοκομειακοί γιατροί και είναι εντελώς λάθος.

από **Inertia** Τετ Δεκ 03, 2008 9:21 pm

Η πρώτη μου επαφή με την ομοιοπαθητική σε θεωρητικό επίπεδο ήταν λίγο περίεργη: δεν ήθελα να κάνω εμβόλια για την ηπατίτιδα από πείσμα γιατί πίστευα ότι δεν χρειάζονται και έτσι διάβασα πρώτη φορά για την ομοιοπαθητική. Τελικά, δεν τα γλίτωσα...

Η δεύτερη επαφή μου ήταν με τον μικρό Βούδα, όπου ετοιμαζόμουν να του πάρω ένα φάρμακο ομοιοπαθητικής για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού αλλά δεν πρόλαβα να το δοκιμάσω και να σας πω.

Αυτή τη στιγμή που είμαι έξω από το χορό, τάσσομαι υπέρ του να ψάχνεις, να μαθαίνεις και να μεταδίδεις τις όποιες εμπειρίες σου ακόμα και αν αυτό συγκρούεται με ό,τι θεωρούσες κατεστημένο έως τώρα. Αν είχα εγώ ή κάποιο κοντινό μου πρόσωπο κάτι σοβαρό ίσως αρχικά να δίσταζα να δοκιμάσω την ομοιοπαθητική ή -το πιθανότερο- να δοκίμαζα ΚΑΙ την ομοιοπαθητική μετά 62 αποτυχημένες προσπάθειες της Δυτικής ιατρικής.

Αν όμως, τα πράγματα ήταν ανάποδα, δηλαδή το καθιερωμένο ήταν η ομοιοπαθητική και το εναλλακτικό η παραδοσιακή ιατρική με όλα αυτά τα φάρμακα και τις παρενέργειες, δεν θα είχα κανένα δίλημμα...

Ειρωνία;

από **ismini** Τετ Δεκ 03, 2008 9:26 pm

Marcos έγραψε:
Επίσης, όποιος αρρωσταίνει, καλά θα κάνει να μορφώνεται ο ίδιος πάνω στην ασθένειά του, όσο είναι δυνατόν, διότι ενώ (για την Ελλάδα μιλώ) οι γιατροί φροντίζουν πάντα να σου πούν ότι αυτοί γνωρίζουν κι εσύ όχι, πάντα στις κρίσιμες στιγμές εσένα βάζουν να πάρεις τις σοβαρές αποφάσεις, κι όποιος έχει ζήσει κάποιου κοντινού του ανθρώπου σοβαρή ασθένεια θα το έχει ζήσει αυτό.
Οπότε, με λίγα λόγια (αχ, με πονάει το θέμα και είπα πολλά) ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ, γιατί θα σας χρειαστεί, κι ό, τι σας φανεί πιό πειστικό ακολουθήστε το.
Επίσης, για όσους δεν το ξέρουν, ακόμη και στην Ελλαδίτσα μας η ομοιοπαθητική πιά, είναι ειδικότητα της ιατρικής.

Συμφωνώ αν και δεν είναι τόσο εύκολο και απαιτεί χρόνο και χρήμα πολλές φορές.
Επίσης το να πηγαίνει κάποιος σε 2-3 γιατρούς και να ακολουθεί πότε το ένα και πότε το άλλο, μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερα αποτελέσματα....(το έχω δει να συμβαίνει, καθώς και το αντίθετο, που κι αυτο μπορει να αποβεί κακό).
Το οτι έγινε ειδικότητα της ιατρικής κατ εμέ δεν σημαίνει κάτι θετικό απαραίτητα.

Marcos έγραψε:Αυτό επίσης είναι κάτι στο οποίο "σε υποχρεώνουν" με την "παντογνωσία" τους οι νοσοκομειακοί γιατροί και είναι εντελώς λάθος.

Αυτο ειναι γεγονός...Δηλ. πολλοί γιατροί έχουν ένα στυλ "ειμαι ο αυτοκράτορας" και ασκούν εξουσία.
Κουραστικό και απαράδεκτο.... tafos

Τέσπα εύχομαι κι ελπίζω να μην τους χρειαστούμε πραγματικά ποτέ. Στη χώρα μας το σύστημα ειναι πραγματικά ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ.... tafos

Ιnertia όχι δεν είναι ειρωνία...Κάπως έτσι σκέφτομαι κι εγώ...

από **Anatoli** Τετ Δεκ 03, 2008 9:37 pm

Και ενα ανεκδοτακι σχετικο με την συζητηση

Τι διαφορά εχει ο γιατρος με τον Θεό?

Ο θεός δεν νομιζει οτι ειναι γιατρός.

από **marmanga** Τετ Δεκ 03, 2008 9:41 pm

από **ismini** Τετ Δεκ 03, 2008 9:50 pm

Chouzouris έγραψε:Το άκουσα στριμμένες!

Και σας εγραψα....

Τελικά αυτη ειναι η καλύτερη τακτική....
ΚΑΝΕΝΑΣ γιατρός....Και η γιαγιά μου έκανε το ίδιο και έφτασε 100! oksmily3

από **Marcos** Τετ Δεκ 03, 2008 9:57 pm

Anatoli έγραψε:Και ενα ανεκδοτακι σχετικο με την συζητηση

Τι διαφορά εχει ο γιατρος με τον Θεό?

Ο θεός δεν νομιζει οτι ειναι γιατρός.

από **Marcos** Τετ Δεκ 03, 2008 10:13 pm

ismini έγραψε:Επίσης το να πηγαίνει κάποιος σε 2-3 γιατρούς και να ακολουθεί πότε το ένα και πότε το άλλο, μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερα αποτελέσματα....

Εγώ εννοούσα πάντως Ζμηνάκι, ότι έτσι που τα έχουνε χωρίσει, αυτοί οι ίδιοι σε στέλνουν σε άλλες 5-6 ειδικότητες όταν είναι σοβαρό το πρόβλημα, και όπως (Ελλαδάρα είμαστε) δεν συνεννοείται κανείς σωστά με κανέναν, δίνουν αντικρουόμενες θεραπείες, ή στενοκέφαλα ο καθείς της ειδικότητάς του, λες και ο ασθενής διαχωρίζεται αναλόγως με τον γιατρό που τον βλέπει...

Πόσο μάλλον να πάρεις και δυο γνώμες απ' την κάθε ειδικότητα... εκεί πρέπει να λύνεις τον κύβο του Ρούμπικ τρεις ημερησίως και κάθε τόσο να ξανακάνεις focus, ότι εδώ υπάρχει ένας ασθενής που ε.... να μην ξεχάσεις, αλλά θες να τον διατηρήσεις ζωντανό λιγάκι ακόμα...
happy2

Το κάνω και το μπλακ χιουμοράκι μου...

Πάντως, ένα γεγονός πολύ σοβαρό κατά τη γνώμη μου που οι γιατροί (όλοι οι γιατροί, ασχέτως κατευθύνσεως) "ξεχνάνε" να πουν στους ασθενείς τους, είναι πόσο σχετική βαρύτητα έχει η γνώμη τους και πόσο πολύ "κατ' εκτίμησην" είναι η κρίση τους...

Κάνουν λες κι η επιστήμη τους είναι τετράγωνη λογική κι αποδεδειγμένα πράγματα, ενώ στην πραγματικότητα, είναι κάποια αποδεδειγμένα πράγματα, πολλή παρατήρηση και πολύ προσωπική γνώμη...

Γι' αυτό άλλωστε και υπάρχουν καλοί γιατροί και κακοί γιατροί.

Αν τα πράγματα ήταν αντικειμενικά, δεν θα είχαν παρά να είναι απλά "καλοί μαθητές", να εφαρμόζουν το πρωτόκολλο και πάντα όλα θα πήγαιναν ρολόι.

Όμως δεν είναι έτσι καθόλου, και το κακό δεν είναι ότι δεν είναι έτσι, αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα.
Το κακό είναι ότι για κάποιο ακατανόητο λόγο, θεωρούν τον εαυτό τους υποχρεωμένο να μας πείσουν ότι η γνώμη τους είναι αντικειμενική...

Αχ... το ξαναείπα, με πονάει το θέμα... θα μπορούσα να μιλάω χρόνια...
Συγχωρέστε μου το μικρό παραλήρημα...

από **ismini** Τετ Δεκ 03, 2008 10:33 pm

Marcos έγραψε:
ismini έγραψε:Επίσης το να πηγαίνει κάποιος σε 2-3 γιατρούς και να ακολουθεί πότε το ένα και πότε το άλλο, μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερα αποτελέσματα....
Εγώ εννοούσα πάντως Ζμηνάκι, ότι έτσι που τα έχουνε χωρίσει, αυτοί οι ίδιοι σε στέλνουν σε άλλες 5-6 ειδικότητες όταν είναι σοβαρό το πρόβλημα, και όπως (Ελλαδάρα είμαστε) δεν συνεννοείται κανείς σωστά με κανέναν, δίνουν αντικρουόμενες θεραπείες, ή στενοκέφαλα ο καθείς της ειδικότητάς του, λες και ο ασθενής διαχωρίζεται αναλόγως με τον γιατρό που τον βλέπει...

Ευτυχώς εγω όταν αρώστησα σοβαρά έπεσα πάνω σε πολύ καλό γιατρό. Μάλιστα αν και καθηγητής Πανεπιστημίου δεν έδειξε κανένα κόμπλεξ όταν του είπα οτι με παρακολουθεί άλλη γιατρός και μίλησε και μαζί της. Ηταν πολύ καλός γιατρός και άνθρωπος και πολύ συνεργάσιμος....Πέθανε πρόσφατα δυστυχώς.
Πάντως απο μ..ες ο συγκεκριμένος κλάδος είναι γεμάτος....

από **Pepita** Τετ Δεκ 03, 2008 11:33 pm

παντως ειναι γεγονος οτι δεν εχουν αποδεχτει στην Ελλαδα την ιατρικη αυτη γιατι εκτος οτι δεν τολμας να πεις στους γιατρους οτι κανεις ομοιοπαθητικη ,οπως ειπε και η Δεσποινα, ολοι ειναι επιφυλακτικοι σ΄αυτους τους γιατρους.Αφου να φανταστειτε οτι οταν παρουσιασαμε στο σχολειο το χαρτι για την γυμναστικη συμπληρωμενο ΚΑΙ απο ομοιοπαθητικο γιατρο δεν το δεχτηκαν και μας αναγκασαν να βγαλουμε καινουριο Shocked

.Βεβαια ειναι γεγονος οτι αν δεν το δοκιμασεις δεν το πιστευεις.παντως σε μενα εχει κανει θαυματα Laughing

από **marestros** Πεμ Δεκ 04, 2008 1:52 am

θα πω κι εγω την αποψη μου λοιπον. ηρθε η ωρα happy2

λογω της θειας που ειναι αλλεργιολογος εχω συναναστραφει πολλους γιατρους... παρα πολλους. σε κοινωνιο επιπεδο αλλα μου ηταν αρκετο για να μπορεσω να πω πως μιλαμε για πολυ μορφωμενους ανθρωπους, με πολλες γνωσεις που δεν μπορουν να δουν περα απο την μυτη τους. δεν χσολιαζω βεβαια πως ολοι νομιζουν πως ειναι θεοι. λες και οι υπολοιποι κατουρησαμε στο πηγαδι. μ'αρεσει πολυ οταν του την λεω χαχα. επι του θεματος ομως. γενικα σε αντιμετωπιζουν σαν ανθρωπο λες και εισαι κατωτερος ποσο μαλλον οταν πεφτεις στην αναγκη τους... αυτα για τους ανθρωπους.
τωρα η ιατρικη που δεν σε βλεπει σαν εναν ολοκληρωμενο οργανισμο που ολα εχουν σχεση μεταξυ τους αλλα ξεχωριστα καθε οργανο εχει πολυ πλακα... χαχα. λες κι αν εχει προβλημα το εντερο δεν θα εχει καμια σχεση το στομαχι happy2

ειναι αστειο μονο που το γραφω...
την ομοιοπαθητικη την χρησιμοποιησα σε δυο φασεις της ζωης μου. την πρωτη ημουν 6-7 χρονων και δεν θυμαμαι πολλα πραγματα αλλα απο τα λεγομενα της μητερας μου με βοηθησε στην τοτε ιγμοριτιδα μου, που οι γιατροι δεν μπορεσαν να με βοηθησουν ως τοτε και δεν μπορουσαν και να ξεκαθαρισουν αν οντως εχω ιγμοριτιδα ή οχι και γενικα υπηρχε ενα θεμα.
η ιγμοριτιδα τοτε μου αφησε μια μεγαλη ευαισθησια και με το παραμικρο κανω ιγμοριτιδες. οταν ετοιμαζομουν για τις εξετασεις του διπλωματους του πιανου ενα μηνα πριν αρχισα να κανω πυρετους και φοβηθηκα για ιγμοριτιδα. δεν ρισκαρα βεβαια να μην μπορω να διαβασω για μερες και επειδη δεν αντεχα να παρω παλι αντιβιωση και να με πεθαινει το στομαχι μου πηγα παλι σε ομοιοπαθητικο. μου αρεσε που της ειπα τα παντα. οτι το βραδυ φοραω καλτσες μεχρι την ιγμοριτιδα κλπκλπ δεν εξεταζει ενα μονο πραγμα αλλα το συνολο. γενικα δεν με βοηθησε τρομερα τοτε ομως κατι εκανε. αλλα με βοηθησε σε ενα πραγμα απιστευτα. στο αγχος, μου εδωσε κατι σταγονες γ'αυτο και μονο. με βοηθησε παρα πολυ!!!!!!!!!!!! δεν θα το ξεχασω ποτε αυτο.
οταν καποιος αντιμετωπιζει προβλημα υγειας ειτε σοβαρο ειτε οχι οφειλει στον εαυτο του να εξετασει καθε πιθανη λυση. κι αυτο μπορει να ειναι απο το ξεματιασμα μεχρι την πιο δυσκολη επεμβαση...

οπως και δεν θα ξεχασω πως δεν επινα pepsi

εκεινη την περιοδο. οποτε αυτο και μονο θα με κανει να ζοριστω πολυ μα παρα πολυ για να στραφω προς την ομοιοπαθητικη ξανα happy2

επισης ολα αυτα που εγραψα μπορει να ειναι και αχρηστα και ασχετα αλλα δεν εχει καμια σημασια.... happy2

από **Φωτεινή** Πεμ Δεκ 04, 2008 10:18 am

marestros έγραψε:
οπως και δεν θα ξεχασω πως δεν επινα εκεινη την περιοδο.

από **NiaR** Πεμ Δεκ 04, 2008 10:26 am

marestros έγραψε:θα πω κι εγω την αποψη μου λοιπον. ηρθε η ωρα
λογω της θειας που ειναι αλλεργιολογος εχω συναναστραφει πολλους γιατρους... παρα πολλους. σε κοινωνιο επιπεδο αλλα μου ηταν αρκετο για να μπορεσω να πω πως μιλαμε για πολυ μορφωμενους ανθρωπους, με πολλες γνωσεις που δεν μπορουν να δουν περα απο την μυτη τους. δεν χσολιαζω βεβαια πως ολοι νομιζουν πως ειναι θεοι. λες και οι υπολοιποι κατουρησαμε στο πηγαδι. μ'αρεσει πολυ οταν του την λεω χαχα. επι του θεματος ομως. γενικα σε αντιμετωπιζουν σαν ανθρωπο λες και εισαι κατωτερος ποσο μαλλον οταν πεφτεις στην αναγκη τους... αυτα για τους ανθρωπους.
τωρα η ιατρικη που δεν σε βλεπει σαν εναν ολοκληρωμενο οργανισμο που ολα εχουν σχεση μεταξυ τους αλλα ξεχωριστα καθε οργανο εχει πολυ πλακα... χαχα. λες κι αν εχει προβλημα το εντερο δεν θα εχει καμια σχεση το στομαχι ειναι αστειο μονο που το γραφω...
την ομοιοπαθητικη την χρησιμοποιησα σε δυο φασεις της ζωης μου. την πρωτη ημουν 6-7 χρονων και δεν θυμαμαι πολλα πραγματα αλλα απο τα λεγομενα της μητερας μου με βοηθησε στην τοτε ιγμοριτιδα μου, που οι γιατροι δεν μπορεσαν να με βοηθησουν ως τοτε και δεν μπορουσαν και να ξεκαθαρισουν αν οντως εχω ιγμοριτιδα ή οχι και γενικα υπηρχε ενα θεμα.
η ιγμοριτιδα τοτε μου αφησε μια μεγαλη ευαισθησια και με το παραμικρο κανω ιγμοριτιδες. οταν ετοιμαζομουν για τις εξετασεις του διπλωματους του πιανου ενα μηνα πριν αρχισα να κανω πυρετους και φοβηθηκα για ιγμοριτιδα. δεν ρισκαρα βεβαια να μην μπορω να διαβασω για μερες και επειδη δεν αντεχα να παρω παλι αντιβιωση και να με πεθαινει το στομαχι μου πηγα παλι σε ομοιοπαθητικο. μου αρεσε που της ειπα τα παντα. οτι το βραδυ φοραω καλτσες μεχρι την ιγμοριτιδα κλπκλπ δεν εξεταζει ενα μονο πραγμα αλλα το συνολο. γενικα δεν με βοηθησε τρομερα τοτε ομως κατι εκανε. αλλα με βοηθησε σε ενα πραγμα απιστευτα. στο αγχος, μου εδωσε κατι σταγονες γ'αυτο και μονο. με βοηθησε παρα πολυ!!!!!!!!!!!! δεν θα το ξεχασω ποτε αυτο.
οταν καποιος αντιμετωπιζει προβλημα υγειας ειτε σοβαρο ειτε οχι οφειλει στον εαυτο του να εξετασει καθε πιθανη λυση. κι αυτο μπορει να ειναι απο το ξεματιασμα μεχρι την πιο δυσκολη επεμβαση...

οπως και δεν θα ξεχασω πως δεν επινα εκεινη την περιοδο. οποτε αυτο και μονο θα με κανει να ζοριστω πολυ μα παρα πολυ για να στραφω προς την ομοιοπαθητικη ξανα

επισης ολα αυτα που εγραψα μπορει να ειναι και αχρηστα και ασχετα αλλα δεν εχει καμια σημασια....

μαρρρηηηηηη χανςςςςςςςςς ?????????
happy2

από **marestros** Πεμ Δεκ 04, 2008 3:09 pm

Φωτεινή έγραψε:
marestros έγραψε:
οπως και δεν θα ξεχασω πως δεν επινα εκεινη την περιοδο.

φωτεινη ειναι σαν να κοβεις σε ναρκωμανη το ναρκωτικο του... πονοκεφαλοι τις πρωτες μερες και τις επομενες μπροστα στο ψυγειο να κοιταω το μπουκαλι... ασε μεγαλες στιγμες. αφου οταν πηρα το διπλωμα του πιανου επετρεψα στον εαυτο μου να πιει ενα ολοκληρο ποτηρι. αυτο μου εκανα δωρο.

NiaR έγραψε:
marestros έγραψε:θα πω κι εγω την αποψη μου λοιπον. ηρθε η ωρα
λογω
της θειας που ειναι αλλεργιολογος εχω συναναστραφει πολλους γιατρους...
παρα πολλους. σε κοινωνιο επιπεδο αλλα μου ηταν αρκετο για να μπορεσω
να πω πως μιλαμε για πολυ μορφωμενους ανθρωπους, με πολλες γνωσεις που
δεν μπορουν να δουν περα απο την μυτη τους. δεν χσολιαζω βεβαια πως
ολοι νομιζουν πως ειναι θεοι. λες και οι υπολοιποι κατουρησαμε στο
πηγαδι. μ'αρεσει πολυ οταν του την λεω χαχα. επι του θεματος ομως.
γενικα σε αντιμετωπιζουν σαν ανθρωπο λες και εισαι κατωτερος ποσο
μαλλον οταν πεφτεις στην αναγκη τους... αυτα για τους ανθρωπους.
τωρα
η ιατρικη που δεν σε βλεπει σαν εναν ολοκληρωμενο οργανισμο που ολα
εχουν σχεση μεταξυ τους αλλα ξεχωριστα καθε οργανο εχει πολυ πλακα...
χαχα. λες κι αν εχει προβλημα το εντερο δεν θα εχει καμια σχεση το
στομαχι ειναι αστειο μονο που το γραφω...
την
ομοιοπαθητικη την χρησιμοποιησα σε δυο φασεις της ζωης μου. την πρωτη
ημουν 6-7 χρονων και δεν θυμαμαι πολλα πραγματα αλλα απο τα λεγομενα
της μητερας μου με βοηθησε στην τοτε ιγμοριτιδα μου, που οι γιατροι δεν
μπορεσαν να με βοηθησουν ως τοτε και δεν μπορουσαν και να ξεκαθαρισουν
αν οντως εχω ιγμοριτιδα ή οχι και γενικα υπηρχε ενα θεμα.
η
ιγμοριτιδα τοτε μου αφησε μια μεγαλη ευαισθησια και με το παραμικρο
κανω ιγμοριτιδες. οταν ετοιμαζομουν για τις εξετασεις του διπλωματους
του πιανου ενα μηνα πριν αρχισα να κανω πυρετους και φοβηθηκα για
ιγμοριτιδα. δεν ρισκαρα βεβαια να μην μπορω να διαβασω για μερες και
επειδη δεν αντεχα να παρω παλι αντιβιωση και να με πεθαινει το στομαχι
μου πηγα παλι σε ομοιοπαθητικο. μου αρεσε που της ειπα τα παντα. οτι το
βραδυ φοραω καλτσες μεχρι την ιγμοριτιδα κλπκλπ δεν εξεταζει ενα μονο
πραγμα αλλα το συνολο. γενικα δεν με βοηθησε τρομερα τοτε ομως κατι
εκανε. αλλα με βοηθησε σε ενα πραγμα απιστευτα. στο αγχος, μου εδωσε
κατι σταγονες γ'αυτο και μονο. με βοηθησε παρα πολυ!!!!!!!!!!!! δεν θα
το ξεχασω ποτε αυτο.
οταν καποιος αντιμετωπιζει προβλημα υγειας ειτε
σοβαρο ειτε οχι οφειλει στον εαυτο του να εξετασει καθε πιθανη λυση. κι
αυτο μπορει να ειναι απο το ξεματιασμα μεχρι την πιο δυσκολη
επεμβαση...

οπως και δεν θα ξεχασω πως δεν επινα εκεινη την περιοδο. οποτε αυτο και μονο θα με κανει να ζοριστω πολυ μα παρα πολυ για να στραφω προς την ομοιοπαθητικη ξανα

επισης ολα αυτα που εγραψα μπορει να ειναι και αχρηστα και ασχετα αλλα δεν εχει καμια σημασια....

μαρρρηηηηηη χανςςςςςςςςς ?????????

τωρα το καταλαβς??? happy2

από **NiaR** Πεμ Δεκ 04, 2008 4:37 pm

εεεε κατι υποψιες ειχα...
αλλα επιβεβαιωθηκαν! happy2

από **marestros** Πεμ Δεκ 04, 2008 5:56 pm

NiaR έγραψε:εεεε κατι υποψιες ειχα...
αλλα επιβεβαιωθηκαν!

Εναλλακτική ιατρική

Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική

Απ: Εναλλακτική ιατρική