Μια επιτυχημένη εναλλακτική δραστηριότητα του Αη Βασίλη

1.Οπου οι προβληματισμοί της Φρεγιας για τον Αη βασίλη και τα δωρα μου δίνουν τελικά μια ιδέα...
Προπαραμονες Χριστουγέννων. Το σπίτι στολισμένο, το δεντρο στη θέση του, τα φωτάκια αναβοσβήνουν.
Πρωινός καφες στο σπίτι για όλη την οικογένεια. Λογω οικονομικής στενότητας δεν αγοράσαμε φέτος ασορτι Χριτουγεννιάτικες πιτζάμες και πανοφλάκια (που έτσι κι αλλιως ειναι μια τελείως κιτς επιλογη) για να δωσουμε πιο εορταστικη εικονα στο χουζούρι μας. Αλλά βέβαια δεν μπορούσαμε να αφήσουμε έτσι το κορίτσι μας και τουλάχιστον πήραμε γι αυτην εορταστικά παντοφλάκια.

Παρ όλες τις μετεωρολογικές προβλέψεις δεν έχει κρύο και χιόνι αυτές τις μέρες, αλλά αντιθετα ενας τετράγωνος ήλιος λάμπει έξω. Εχει όμως ψυχρούλα.
«Γιατί δεν μου φέρνετε λίγο ήλιο στο σπίτι ε?»
Διαμαρτύρεται η Φρέγια.
«Ματακια μου μην στεναχωριέσαι» την παρηγορεί ο Νικόλας. «Ειπαμε στον Αη βασίλη να σου φέρει λίγο ήλιο δωρο φέτος»
«Μπα! Και ποιος ειναι ο Αη Βασιλης δηλαδή ? Ειναι πιο πλουσιος αυτός και μπορεί να αγοράσει ηλιο ενω εμείς δε μπορούμε ε?»
Η καρδιά μου βουλιάζει... Τι ηλίθια λάθη κάνουμε κι εμείς μερικές φορες. Η Φρέγια είναι πάνω στην νεότητα της και ενημερωμένη απολυτα για τις οικονομικές δυσκολίες της εποχής μέσα και έξω από το σπίτι... Αλλά οι νέοι έχουν ανάγκη από το παραμύθι των ημερών για να μπουν στο πνευμα των εορτων , να ψάχνουν το Αστρο των Χριστουγέννων και να περιμένουν τον Αη Βασίλη και μια γυαλιστερη μέρα να γιορτάσουν.
Ομως ο Νικόλας κι εγω, γεννημένοι σε μια εποχή που το πέρασμα από την εφηβία συνέπεσε με κοσμογονικές αλλαγές στην Ελλάδα, που το να ανατρέπεις τα παραμύθια και τα κλισε των ενηλίκων ήταν μια βασικη προϋπόθεση ενηλικιωσης, από πολύ νωρίς τα είχαμε απορρίψει όλα αυτά μαζί και την αναγκαιότητα τους. Κάναμε λοιπόν το λάθος να μην εμποτίσουμε με αυτά τα μηνυματα την Φρέγια όσο ήταν μικρότερη και τωρα ιδου τα αποτελέσματα.
Κοιταχτήκαμε με τον Νικόλα με ενοχές...
«Κοιτα μανάρα μου...» αρχίζει ο Νικόλας και η Φρεγια τον κοιτάζει με προσοχή αλλά σε εγρήγορση, «ο Αη Βασίλης είναι ενας καλός παπους που έρχεται και μας επισκέπτεται κάθε χρόνο αυτη την εποχή και μας φέρνει δωρα και ευχές να είμαστε γεροι κι ευτυχισμένοι όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Οχι μόνο σε μας αλλά σε όλους τους ανθρώπους και τα ζώα σ όλη την γη. Αν είσαι καλή όλο τον προηγούμενο χρόνο και δεν έχεις κάνει ζημιές και δεν έχεις κατουρήσει το κρεβάτι και δεν μας έχεις σνομπάρει, τότε μπορεί να μας φέρει και κανένα δωράκι.»
Το καταλαβαίνει κανείς ότι το παραμύθι έχει τρυπες που μόνο ενα αγνο στην καρδια πλάσμα θα τις παραβλέψει και ... εδω έχουμε την Φρεγια!
Που... Κοιτάει με γουρλωμένα μάτια και το καταλαβαίνουμε ότι στο μυαλό της επεξεργάζεται τις πληροφορίες.
Σε λίγο αρχίζει τις ερωτήσεις
«Και... πληρώνεται καλά γι αυτη την δουλειά?»
Παναγιά μου... πόσο πια τα έχουμε αλλοτριώσει τα παιδια μας...!
«Οχι αγάπη μου δεν πληρώνεται. Τον έχει βάλει ο καλός Θε.... (γκλουπ! Καταπίνω την γλώσσα μου! Αλιμονο μας αν αρχίσουμε θεολογικη συζήτηση με την Φρέγια που την μεγαλώσαμε ως άθεη. Ουτε κάν αγνωστικίστρια!)
... εεε... απο την καλή του την καρδιά το κάνει!»
Μας κοιτάει λιγάκι λοξα αλλά έχει κι άλλες απορίες
«Και πάει σε όλα τα σπίτια αυτές τις μέρες σε όλους τους ανθρώπους, σε όλα τα ζώα? Μα πως προλαβαίνει? Θα έχει κανένα τουρμπο KLC μοντέλο ε? Στο είπα εγω βρε μπαμπά Νικόλα! Πάρε κανένα πιο γρήγορο όχημα που μ αυτο το παλιο το Χιουντάι σου, κανουμε τόση ωρα να φτάσουμε στον Κτηνίατρο και τραβάω την τρομάρα της ζωής μου! Τέλος πάντων»
Χμ... το μυρίστηκε η σκατουλα ότι την άλλη βδομάδα θα την πάμε για εμβόλια και ρίχνει τις σπόντες της.
«Ναι χαρα μου! Σε όλα τα σπίτια σε όλα τα ζώα σε όλους τους ανθρώπους. ΑΝ είναι καλοι βεβαια. Αν δεν είναι καλοί, απλά περνάει και τους λέει μια καλησπέρα και φεύγει»
Η Φρέγια ανακάθισε στο μαξιλάρι της ανήσυχη.
«Δηλαδη, μόνο σε όσους δεν έχουν κάνει ουτε ΜΙΑ ζημιά??? Μονο σε όσους δεν έχουν κατουρήσει το κρεβάτι ΠΟΤΕ?»
Αχ! Το ίδιο παθαινα κι εγω όταν ήμουν μικρή... Οταν μου το λέγανε αυτό και έκανα απολογισμό των τότε 5 ή των 6 ή των 7 χρόνων μου δεν μπορούσα να αποφασίσω . Τοτε που είπα ψέματα στην φίλενάδα μου την Αριστέα ότι συναντησα την Αλικη Βουγιουκλάκη στο σπίτι της Θειας μου ή ότι ο Πασχάλης αυτοπροσωπως μας επισκέφτηκε και μου τραγούδησε το «Μαμυ Μπλου», τοτε που ειπα στον Αντυ τον αδελφό μου ότι θα ερχόταν η νονά να με πάει στις κουνιες και οτι ο πατέρας θα μου αγόραζε την κουκλα που μιλουσε και περπατουσε και τοτε που έκλεψα ενα πασχαλιάτικο κουλουρι και το έφγα κρυφά στην αυλη Μεγαλοπαρασκευιάτικα ... αυτά με έκαναν άραγε κακο παιδι και ο αγιος θα την έβγαζε με μια ευχή μόνο?? (Πραγμα που βεβαια εξαφανιζόταν ως προβληματισμός όταν ο πατέρας μας έπιανε από το χέρι και μας πήγαινε στα Χριστουγεννιάτικα παζάρια της οδου Αιολου και μας αγόραζε συνηθως ρούχα και παπουτσια και τελικά και κάποιο μικροπαιχνιδάκι)
Η Φρέγια, αγνοώντας το νοσταλγικο μου ταξίδι, περιμένει απάντηση.
«Κοιτα τι να κάνεις κοριτσαρα μου...» επεμβαίνει ο Νικόλας «Να σκεφτείς καλά τι κακό έκανες να μας το πεις και εμείς θα βρουμε τροπο να πείσουμε τον Αγιο ότι είσαι καλό κορίτσι»
(Η Φρέγια σκάει χαμόγελο πλατυ)
«αλλα βεβαια πρεπει να υποσχεθείς πολυ σοβαρά οτι δεν θα το ξανακάνεις! Ενταξει?»
Το πλατυ της χαμόγελο σκοτεινιάζει λίγο και το σκέφτεται αλλά μετα λαμπραίνει και πάλι και το βλέπω εγω ότι πονηρευει και λίγο!
Γμ/το! Νατο! Μόλις της δωσαμε συγχωροχάρτι για όλες τις ζαβολιές που έχει κάνει.
Και για όσες σχεδιάζει να κάνει στο μέλλον... Ακόμα και γι αυτές που δεν το ξέρει ακόμα ότι τις σχεδιάζει...
Ας είναι...

Χαλαρωμένη πια από τα δύσκολα, ασχολείται με άλλα που της κεντρίζουν το φιστικι που έχει για εγκέφαλο μέσα στο κομψό κεφάλι της.
«Και δεν μου λες βρε μαμα, αφου είναι παππους, ποιος θα του κουβαλάει το μηχάνημα με το σωληνάκι που πάει στην μύτη, αυτο που έχει και ο παππους Βούλγαρης και το βγάζουμε στο μπαλκόνι το καλοκαίρι? Και πως θα με γνωρίσει ότι είμαι η Φρέγια που είναι κι αυτός παππους? Ο δικός μας παππους όταν με βλέπει από πάνω όλο λέει «Γεια σου γατούληηηη! Τι κανεις όμορφε γατουλη???» Ουτε ότι είμαι κορίτσι δεν θυμάται αυτός.»
Αχ αυτά τα ΠΩΣ και τα ΓΙΑΤΙ των νέων.... Αλλάζουμε κουβέντα και της δείχνουμε την φωτογραφία ενός Αη Βασίλη. Την κοιτάει καλά καλά και σκάει στα γέλια!
«Ρε συ μάνα! Τι ρουχα είναι αυτά που φοράει???Κοκκινο μπουφαν, κόκκινο παντελόνι και σκουφο? Καλά, τετοιος πασίγνωστος τύπος και δεν εχει ουτε ενα στυλίστα να του βρει κανένα ρουχο της προκοπής? Ειναι και χοντρός! Πραγματικά Χοντρός! Ενα καφεδάκι αδυνατίσματος, κάτι σε χάπια μηλόξυδου, τιποτα σε τσιρότα αλλαγης του μεταβολισμου, κανένα «ΑΜΠΣ ΠΕΡΦΕΚΤ» δεν μπορεί να πάρει να αδυνατίσει?»

Αλλο πάλι και τούτο! Ρε συ Νικόλα... πόσες ωρες πια βλέπει τηλεόραση αυτο το γατί?

Το πρωινό έχει πια περάσει , αφήνουμε λοιπόν την Φρεγια με τις απορίες της, ελαφρα ντροπιασμένοι με την πορεία την πνευματικης ανάπτυξης του βλασταριου μας .
Μαζευω τα φλυτζάνια και τα πιατάκια και η Φρεγια παρασύρει τα ψιχουλα με την ουρά της, ρίχνοντας τα στο πάτωμα.
Κοιτάει από το παράθυρο και σκέφτεται.
«Τέλος πάντων ρε μάνα, πολύ με μπερδευει όλη αυτη η ιστορία με τον Αη Βασίλη.
Εχει σουπερ τουρμπο αυτοκίνητο και φέρνει δωρα–άρα τον έχει τον τρόπο του-
Θυμάται όλους ανθρώπους και ζωα, και ξέρει αν είναι καλοι οι κακοί - άρα έχει στησει κάποιο τεράστιο αρχείο-
Αλλου δίνει δωρα και αλλου μόνο ευχές –αρα το αρχείο του έχει επιλογή αναζήτησης και δημιουργίας υποαρχείων-
Μπααα! Σιγουρα θα διαθέτει λαπτοπ!
Οργανωμένος άνθρωπος.
Δεν μου λες ρε μανα... τι ονομα θα έδινες εσύ, σε ενα τέτοιο job description ????»
Χμ... αμα η γάτα είναι μοναχικη και δεν έχει να ασχοληθει με καμια συγκάτοικο... γυρευε τι άλλο θα με ρωτήσει!
....

Συμπαθάτε με ...Για αλλου ξεκίνησε αυτη η ιστορία και αλλου κατέληξε.
Ομως ο προβληματισμός της Φρέγιας για το επάγγελμα του Αη Βασίλη με έβαλε σε σκέψεις.
Και επειδη αυτην τη εποχή έχω πολυυυυ ελεύθερο χρόνο στην διάθεση μου κάθισα και σκέφτηκα.
Για την δουλειά και την ελλειψη της
Για την αναγκαιότητα να εργαζόμαστε κάπου που μας ικανοποιεί και μας κάνει να αισθανόμαστε παραγωγικοί και ενεργοι.
Για την κοινωνική καταξίωση που μας έχουν μάθει να αισθανόμαστε όταν εμείς οι γυναίκες ειδικά δεν δηλώνουμε επάγγελμα «οικιακά»
Για το «δικαίωμα στην Τεμπελια» και την ντροπή που μου φέρνει η φράση αυτη όταν την βλέπω.
Και όχι μόνο...

Σηκωνω το τηλέφωνο και παιρνω τον Αη Βασίλη. Ευτυχώς τα νέα προγράμματα τηλεφωνίας περιλαμβάνουν και δωρεαν χρόνο για υπεραστικά οπότε δεν έχω πρόβλημα.
Ο Αγιος ετοιμάζεται πυρετωδως αυτό τον καιρο, αλλά βρίσκει χρόνο να μου μιλησει.
Μετά απο τις ευχές και τα σχετικά τον ρωτάω
«Λοιπον Αγιε πατέρα, πως τα πας με την δουλεια σου. Εισαι ευχαριστημένος?»
«Τι να σου πω τέκνον μου... καλή δουλειά είναι δεν λέω αλλα... να... λιγες μέρες το χρόνο διαρκεί και τις υπόλοιπες τρωμε τα έτοιμα. Τι να πει κανείς...»
Τελικά κανένας δεν είναι ευχαριστημένος, σκέφτομαι
«Κι επειτα, ξέρεις κάτι τέκνον... Ανιαρή είναι βρε παιδί μου, κάθε χρόνο να είσαι υποχρεωμένος να δίνεις ευχές και δωρα και να τρως τα γλυκά που σου αφηνουν δίπλα στο δέντρο (ασε που όλες οι μαμάδες δεν είναι και απόφοιτες της σχολής του Παρλιάρου και τα γλυκά τους ... αστα να πάνε. Ασε οι θερμίδες...) και να πιάνεται το πρόσωπο σου από τα χαμόγελα και τα Χο! Χο! Χο!
Ουφ! Βαρέθηκα»
Σκεφτόμουν πυρετωδως όσο μιλούσε και ξαφνικά μια ιδεα έλαμψε στο μυαλό μου!

«Βρε συ Αγιε... Να σου κάνω μια πρόταση? Επαγγελματικη εννοώ.»
«ΑΑΑΑ! Τι επαγγελματικη πρόταση? Για κανονικη δουλεια, λες με ένσημα δωρα και ασφάλιση?»
«Οχι βρε Αγιέ μου, τέτοιες μέρες τέτοια λόγια!! Λέω, παράλληλα με την κανονική σου δουλειά, να να κάνεις μια «αρπαχτη» όνομα και πράγμα. Ευκολη και διασκεδαστικη.»
«Για πες! Για πες!»
«Θα σου εξηγήσω... αλλά πρωτα ...
... μια ερωτηση μόνο ζωτικης σημασίας...
Μηπως παρ ελπίδα είσαι αλλεργικός στις... γάτες???»

Η ιστορία αυτη θα συνεχιστεί ...
Για να δούμε :
Πως φάνηκε η ιδέα στον Αη Βασίλη?
Την δέχτηκε με ευκολια ή έθεσε τους όρους του?
Είναι τελικα αλλεργικός στις γάτες?
Πως θα κατάφερνε να υλοποιήσει την αποστολή του?

Για τις απαντήσεις παρακαλω περιμένετε...

Για πες....
Τι έγινε παρακάτω θεία Ραλλού;

Καλώς τη Ραλουδίτσα μας!

Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια της περιπέτειας με τον Άγιο Βασίλη!

Η υπογραφή σου είναι τέλεια!

δεν νομιζω να ειναι αλλεργικος στις γατες γιατι τον κοβωνα εχει γατα στην Λαπωνια

Τι τελεια ιστορια!!!!!
Περιμενουμε εναγωνιως την συνεχεια!!!!

ΥΓ και κλασσικα ο δικος μου ξααααπλα και αραχτος !Εψαχνα να βρω εστω μια φωτο που να ειναι καθιστος οπως η Φρεγια και ο Τσιλι και δεν εχω ουτε μια!

Περιμενουμε πως και πως τη συνεχεια!

ΑΝΤΕ ΝΤΕ!!!!!!!!

2. Οπου γίνονται τρομερές αποκαλύψεις στο τέλος , αλλά όχι πριν η ιδεα καλλιεργηθει και ο Αγιος δείξει ενδιαφέρον.
Επιπλέον, ευτυχώς, ΔΕΝ ειναι αλλεργικός στις γάτες!

«Μα τι λες τωρα τεκνον Ραλου!
Πως θα μπορούσα να είμαι αλλεργικός στις γάτες, αφου έχω μεγαλώσει με ενα τσούρμο απο δαύτες στο χωριο μου. Ξέρεις έχουμε εδω απάνω μια ράτσα καταπληκτική. Νορβηγικες δασόγατες είναι και το χειμώνα φουντωνουν τόσο που γίνονται σαν αρνιά!
Αααχ! Τι ανακουφιστικά μαξιλαράκια για την ποδάγρα μου!»
Προσπάθησα να συγκρατηθω για να μην μπουμε στο θέμα των γατιων αυτων, που χάρη στην επίμονη προσπάθεια της γνωστης εκτροφέως εχουν στοιχειωσει τα όνειρα μας τον τελευταίο καιρό.
Αλλά ουτε και στο θέμα της ποδάγρας του Αη Βασίλη, η υπαρξη της οποίας σαφως δηλώνει την κακιστη διατροφή του, (ανεξάρτητα από όσα λέει για τις νοικοκυρές και τα γλυκά τους), ετσι που το ουρικο οξυ, κάνει πάρτι στο αίμα του.
Ας είναι... Ολο λοξοδρομω και παρασύρομαι σ αυτη την ιστορία...

«Αφου λοιπον τα πας καλά με τις γάτες, συνεχίζω Αγιε μου.
Ισως να έχει παρει το αυτι σου τον τελευταίο καιρό ότι εδω στην Ελλάδα ενεργοποιείται μια γατρομοκρατικη οργάνωση που αρπάζει όσα γατιά έχουν όνομα που αρχίζει από «Μ»»
«Α! Τι περίεργο... Μονο από «Μ» ε? Δηλαδη σαν να λέμε Μικυ, Μαρικα, Μαρκελος, Μαριδω, Μελιτα»
«Ναι κάπως έτσι... Αλλά και Μτσίλι, Μεζορο, Ματουσα, Μεφελη, Μουκουμι , Μελειας, Μουζουρης, Μλάρυ, Μκιζμο και άλλα τέτοια.»
«Εισαι καλά τέκνον Ραλου! Ποιος βγάζει τέτοια χάλια ονόματα τις γάτες του? Ειναι αμαρτία να κοροϊδεύετε αυτα τα υπέροχα ζώα.»
«Μα όχι Αγιε μου! Δεν φταίνε οι γατογονεις! Αυτη η γατρομοκρατικη που σου είπα φταίει, που οταν είδε οτι τα γατιά με ονόματα απο «Μ» δυστυχως αρχισαν να λιγοστευουν στο γατόσπιτο, άλλαξε τα ονόματα στα υπολοιπα για να μεγαλώσει το τάργκετ γκρουπ της!»
Ο Αη Βασίλης δυσκολευόταν να καταλάβει. Ειχε κι άλλες ερωτήσεις, ε! Ειναι και μεγάλος άνθρωπος ήθελε το χρόνο του να μπει στο νοημα...
«Με μπερδεύεις τέκνον μου... Και τι έχει με το γραμμα «Μ» αυτη η οργάνωση επιτέλους?»
Ευτυχως η υπεραστικη τηλεφωνική σύνδεση σ αυτο το πρόγραμμα που έχω είναι δωρεάν, γιατι δεν θα με έφτανε ολο το Δωρο Χριστουγεννων που πήρα από τον ΟΑΕΔ (200 ολοκληρα ευρω παρακαλω) για να πληρωσω το τηλεφωνημα.
«Ξέρεις Αγιε Πατερα... ειναι πολύ μπερδεμένη ιστορία και ξεκινάει μήνες πριν.
Ξεκίνησε σε εποχές που κάποια γατιά με όνομα από «Μ» στενοχώρησαν και κορόιδεψαν και ειρωνεύτηκαν ενα ...χμ... συγκεκριμένο άτομο...που συνεχως έκλαιγε γιατι δεν μπορουσε να έχει και δεύτερη γατα. Εστησε λοιπον αυτη την οργάνωση με το ονομα «Mbrigade» και δήλωσε ότι θα τα απαγάγει για να εκδηκηθει την κοροϊδία... Ο καιρός πέρασε με απειλές και εμφανίσεις-αστραπή της οργάνωσης, χωρίς ομως θύματα. Μετά αρχισαν όλοι να αναρωτιουνται ποιος κρύβεται από πίσω... Η Ομάδα απόχτησε υποστηρικτές και σιγά σιγά αποστασιοποιηθηκε από το ... χμ... αρχικο άτομο.
Να και το σημα της!

Το καλοκαίρι, έκανε μια πρωτη επίθεση στο πάρτι που έκανε η γάτα μου η Φρέγια αλλά ευτυχώς χάρη σε μερικά ηρωικά γατιά, την γλιτωσαν όλα.»
Η Φρέγια που καθόταν δίπλα μου και άκουγε την περιγραφη με προσοχή, πήδηξε και μου βούτηξε το ακουστικό
«Αη Βασίλη, εγω θα στα πω! Εγω μαζί με τον Μαρκελο και τον Ρας (που είναι πφφφ...! σκύλος!) είμαστε που τους πιάσαμε και τους δαγκωσαμε και τους κλωτσήσαμε και τους γρατζουνίσαμε και τους ρίξαμε μπουνιές και φαπες και τους ρίξαμε κάτω και τους κατουρήσαμε και τους κατατροπωσαμε. Εμείς είμαστε τα ηρωικά γατιά που λέει η μαμα! Για να ξέρεις δηλαδή, που όλο λέει ότι είμαι χαζή και δειλή!»
Κάνει μια παύση για να πάρει ανάσα και γρηγορα-γρήγορα προσθέτει
«Αλλά αυτο δεν μας κάνει κακους και άτακτους έτσι?! Εμείς για καλο τα κάναμε όλα αυτά και δεν πιάνονται για αταξίες εντάξει?»
Χα! Το συγχωροχάρτι που σας έλεγα...!
«Αμα πεις τις κακές πράξεις, δεν πιάνονται, εντάξει?...»
Χμμμ! Οι ηρωες δικαιολογούνται να ρίχνουν φάπες? Οι σωτηρες κατραπακιές? Οι πεφωτισμένοι ηγέτες σωτηρια νομοσχέδια που μας ...μπιιιπ...?
Ξέρω ‘γω...
Ελπίζω ο Αη Βασίλης να έχει κάποια σοφή ρετσέτα όταν πάει να δωσει τα δωρα του στους καλους και τους κακους και να μπορεί να κρίνει κατα περίπτωση.

«Και εγω τι σχέση θα έχω μ αυτη την σκοτεινη ιστορία?»
«Μα να κάνεις τις απαγωγές Αγιε μου! Αφου έτσι κι αλλιώς πας σε κάθε σπίτι τα Χριστούγεννα για δωρα και ευχές...»
«Αααα! Άντε παλι! Βρε Ραλου,δεν γνωρίζεις ότι ο Αγιος Βασίλης φέρνει τα δωρα κατα την ορθοδοξη παράδοση την Πρωτοχρονιά, που εορτάζεται και η μνήμη του. Τι είναι αυτά τα ξενόφερτα για τα Χριστούγεννα. Τι δηλαδη, θέλεις να με φορτωσεις και υπερωρίες τωρα?»
«Καλά Αγιε μου... ησύχασε τωρα! Οποτε θέλεις εσυ καλέ μου... την Πρωτοχρονια θέλεις... την Πρωτοχρονιά θα το κάνεις! Λοιπον, όπως θα πηγαίνεις στα σπίτια των γατιών που θα σου έχω στην λίστα... μόλις θα κατεβαίνεις απο την καμινάδα, θα κοιτάς γυρω και θα βλέπεις τα γατιά. Σιγουρα θα είναι εκεί κοντά γιατι αφ ενός είναι χουζουρικα και αγαπουν την ζέστη και απο την άλλη είναι κατα γενικη ομολογία θεόχαζα και ακόμα κι αν το τζάκι είναι σβυστό αυτά νομίζουν ότι θα ζεσταθουν αν κάτσουν δίπλα!
Τέλος πάντων, εσυ αφήνεις τα δωρα σου και βουτάς ότι αιλουροειδές βρεθει κοντά σου, το χωνεις στο σακι και στο τέλος της βάρδιας σου μου το φέρνεις εμένα στο σπίτι μου. Στην θέση που καθόταν το γατί αφήνεις αυτη την μπροσουρα με ευχές από την Mbrigade!»
«Μάλιστα... μια απλή δουλειά παραλαβης-παράδοσης θα είναι από ότι καταλαβαίνω... Ναι μπορώ να το κάνω...»
Αλλά ειχε και τι απορίες του και συνέχισε:
«Αλλά γιατι να το κανω μου λες, τι θα κερδίσω τελικά εγω από όλα αυτα?
Και αυτη η Mbrigade, ποια είναι τέλος πάντων, δεν θα γνωρίσω τα μέλη της?
Και τι θα τα κάνει όλα αυτά τα γατιά στα χέρια της? Μηπως θέλει να τα επιστρεψει μετά την καταβολη λυτρων? Ολο αυτο μου μυρίζει αμαρτία τέκνον μου!»
«Κοιτα Αγιε μου Βασίλη...
Οπως ξέρεις φέτος ημουν και καλο παιδί και ταλαιπωρημένο... το θυμάμαι εγω ότι περσι σου είχα ζητήσει να μου φέρεις υγεία και χαρά και εσυ μου έφερες ρευματοειδη αρθριτιδα και ανεργία.
Αρα... μου χρωστάς δωρο διπλό.
Για πέρσι και για φετος.
Γιατι ήμουν καλο παιδί δυο χρόνια τωρα!
Και δεν έβρισα κανένα ενω τους έπρεπε
Και δεν χαστούκισα εναν που μου έσκαβε το λάκκο
Και δεν κλωτσησα στο καλάμι εναν που με αδίκησε
Και δεν πλάκωσα στο ξύλο εναν που μου πάτησε τον κάλο
Και δεν έδωσα φάπες σε εναν που με ξέχασε τελείως

Και...και...και γιατί πόνεσα πολυ ρε συ Βασίλη και δεν μου άξιζε γαμώτο μου... δεν μου άξιζε...!»

Με πιάνουν τα ζουμιά κι ρουθουνίζω στο τηλέφωνο, αλλά συνεχίζω ακάθεκτη

«Φέτος θέλω να περάσω με πολλές γατες τις γιορτές! Με μια θάλασσα από γάτες... να σκύβω και να αγγίζω απαλά κεφαλάκια και φουντωτες και λεπτές ουρές και πατουσάκια πολύχρωμα και κορμάκια παχουλά και λιγνα. Και να ακουω χουρχουριτά απαλά και δυνατά και να νοιώθω νυχάκια και δοντακια παιχνιδιάρικα και στο τέλος να κοιμάμαι αναμεσα τους και να ξημερωνει ο νέος χρονος και να είμαι επιτέλους χαρούμενη...»

Ο Αη Βασίλης είχε σωπάσει στην άλλη μερια της τηλεφωνικης σύνδεσης
«Δηλαδη παιδί μου...» ψέλισε... «δηλαδή... εσύ η ίδια είσαι η ΜBrigade...? »

Αισθάνθηκα το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι

«Ε ΛΟΙΠΟΝ ΝΑΙ, ΑΓΙΕ ΠΑΤΕΡΑ!!!
ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ....
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η MBRIGADE
Και εχω και βοηθους και κατασκοπους και όλα
Εσυ θελω να είσαι το εκτελεστικο όργανο αυτη τη φορά και θα πατσίσεις μ αυτο τον τρόπο για όλα τα δωρα που ΔΕΝ μου έστειλες τα τελευταία χρόνια.
Μάλιστα!»

Ειχα κοκκινήσει και έβγαζα αφρους. Η φωνη μου στριγκή και υστερικη ταξίδεψε ως επάνω στην Λαπωνία ή την Καισάρεια, ξέρω ‘γω , οπου τέλος πάντων κατοικεί ο Αη Βασίλης στις μέρες μας...
Η οργη μου, ενας μικρός στρατός από θυμωμένα ηλεκτρόνια, ταξίδεψε στα καλώδια, τον περιέλουσε πατόκορφα και τον κατατρόμαξε

«Καλα τέκνον μου... Ηρέμησε! Πάρε ενα λεξοτανιλ και πιες λιγο νερό!» ψιθυρισε ο καλος μου ο Αγιος, αλλά δεν τον άκουσα γιατι πάνω στην κρίση που έπαθα μου έπεσε το τηλέφωνο στο χαλί.
Η Φρεγια βλέποντας με σε αυτην την κατάσταση έτρεξε να φέρει τον Νικόλα. Με είδε κι αυτός σε κατάσταση υστερίας, μου κότσαρε το υπογλώσσιο και προσπάθησε να με ηρεμήσει.
Ξαναβούτηξα το ακουστικο.
«Λοιπον? Θα το κάνεις? Ε? Θα το κάνεις? Μου το χρωστάς να το ξέρεις!»

Εγινε μια μικρή παυση. Προφανως το σκεφτόταν.
Ακουσα να μιλάει στο κινητο με το Μεγάλο αφεντικο. Ισως να είχε καταλάβει την αναγκαιότητα του πράγματος. Ισως ο σπαραγμός μου να τον συγκίνησε...
«Καλά παιδί μου... μην κλαις... Θα το φροντίσω. Μόλις πηρα και την άδεια από τα κεντρικά. Αφου δεν μεσολαβουν χρήματα στην υπόθεση για να μπλέξουμε την εταιρεία με περαιώσεις και ΦΠΑδες... Εντάξει. ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ!»
Μια ανακουφιση ξεπλάκωσε το στηθος μου... όπως τότε που με βγάλανε από τον κλειστο αξονικο τομογράφο μετα την κρίση κλειστοφοβίας που είχα πάθει...
«Ελα, Ραλου. Κλείσε το τηλέφωνο, ηρέμησε και θα μιλήσουμε αύριο να κανονίσουμε τις λεπτομέρειες. Καλο σου βραδυ!»

...................

Αυτο ήταν λοιπον φιλες και φίλοι...
Το outing μου ηταν τελικά λυτρωτικό.
Ναι, εγω εφτιαξα την Mbrigade!
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η Mbrigade!
Τωρα που το ξέρετε, μπορείτε να με καταδικάσετε, να με λοιδoρίσετε , να μου κόψετε την καλημέρα και να ξεγράψετε από φίλη σας.
Τα γατιά σας όμως θα σας τα κλέψω όλα!
Τωρα που έχω εξωθεν (και κυρίως Ανωθεν βοήθεια) δεν με κρατάει τίποτα.
Και μην τολμήσει κανείς να προσπαθήσει να τα φυγαδεύσει!
Ο Αγιος σας έχει όλους στην database του hitech laptop του.
Με ενα κλικ αποκτάει το query με τις διευθυνσεις σας. Και του εξοχικου σας.
Αλλωστε τα MAC δεν κάνουν ΠΟΤΕ λάθος, δεν χανουν ΠΟΤΕ στοιχεία!

...οπως σαφως γνωρίζουμε όλοι...

Προφανως συνεχίζεται...

Καλά το είχε καταλάβει ο πίσσας ότι είσαι εσυ εάν θες να ντύσω κ το μωρό γατί να το πάρεις χεχεχε ευτυχώς εχω καλό φύλακα στο σπίτι κ δεν θα πλησιάσει ο αγιος εάν θέλει το οπίσθιο του ολόκληρο το καλό που του θέλω

Δινεις και το μωρό μαρη!!!!!
Προσεξε γιατι ο άγιος τα έχει τα χρονάκια του, μην κανει κανένα λάθος και το βουτήξει κι αυτό!


Ααα! ο Μπίσσας το είχε καταλάβει ε?

και εμεις το ειχαμε καταλαβει......

οταν νλες οτι μας εχει καταχωρημενους στην data base του.....ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ?


υ.γ.1. η ιστορια τελεια!!!!!!
υ.γ.2. η υπογραφη σου ακομη τελειοτερη!

Βρε Ρούλα, το μόνο που με στεναχωρεί είναι πως εδω μόνο εναν απο Μ έχουμε (τον Μισα) ενω εγω θα ήθελα να τους πάρεις ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως! Αλλά και όλοι απο Μ να αρχίζανε...δεν έχουμε τζάκι!!! Οπότε...

Και να σου πω και κάτι άλλο;;;

Τη δουλειά/δώρο την έχεις μέσα σου...

Mac

Αρχισαμε παλι.......








Περιμενουμε εναγωνιως τη συνεχεια!

Naι Κιμπομαμά! Ασφαλως κινδυνέυετε!
Η ΜBrigade αλλαξε όλα τα ονόματα των γατιών σας και η Μιμπα σου είναι από τις πρωτες στη λιστα!
Αποδεχτείτε το!
Κανεις δεν γλυτώνει!

Δέσποινα, μην φοβάσαι. Ο Αγιος θα είναι δασκαλεμένος για να μην του ξεφύγει ΚΑΝΕΝΑ. Με "Μ" ή χωρις "Μ"
Οσο για το τζάκι... ο Αγιος έχει μπει σε πρόγραμμα έξτρα γρηγορου αδυνατίσματος και θα χωράει ακομα και από το φουγάρο του καλοριφέρ.

Βικ, κορίτσι μου η Μbrigade δεν θα αφησει τίποτα στην τυχη του!

Τι εννοεις ¨Αρχίσαμε πάλι" Τέτα????
Η Μπριγάδα μπορει να αργει αλλά δεν ξεχνάει!


Να φοβάστε όλοι!
Να φοβάστε πολύ!

Eσυ Βικυ, ετοιμασε καμια βαλιτσουλα με κανένα πουλοβεράκι για το καθένα τους όπως και τα προσωπικά τους είδη, απο τωρα και βάλτα εκεί που κάθονται.
Κανει λιγη ψυχρούλα στο έλκηθρο!

Tώρα το είδα αυτό!!!!ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.

M brigade ante portas.

Αχ, βρε Ρούλα συγγραφέας παραμυθιών έπρεπε να γίνεις, λάθος πορεία διάλεξες

ralou έγραψε:Eσυ Βικυ, ετοιμασε καμια βαλιτσουλα με κανένα πουλοβεράκι για το καθένα τους όπως και τα προσωπικά τους είδη, απο τωρα και βάλτα εκεί που κάθονται.
Κανει λιγη ψυχρούλα στο έλκηθρο!

Δεν ετοιμάζω τίποτα, μανδάμ Ραλού!

Τα γατιά ΜΟΥ, είναι ήδη σπίτι τους και δεν έχουν να πάνε πουθενά αλλού και δη με έλκηθρο να μου κρυολογήσουν!

Ή τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα , θα παραχωρήσω τον Gizmo για μια βόλτα με το έλκηθρο του Άη Βασίλη, φυσικά με τον απαράβατο όρο να επιστραφεί άμεσα και πάραυτα!

Μόλις ο Άγιος θα βρει το έλκηθρο μούσκεμα κατουρημένο, είμαι σίγουρη ότι θα εγκαταληφθεί το σχέδιο της απαγωγής!

SuperCatz έγραψε:

ralou έγραψε:Eσυ Βικυ, ετοιμασε καμια βαλιτσουλα με κανένα πουλοβεράκι για το καθένα τους όπως και τα προσωπικά τους είδη, απο τωρα και βάλτα εκεί που κάθονται.
Κανει λιγη ψυχρούλα στο έλκηθρο!

Δεν ετοιμάζω τίποτα, μανδάμ Ραλού!

Τα γατιά ΜΟΥ, είναι ήδη σπίτι τους και δεν έχουν να πάνε πουθενά αλλού και δη με έλκηθρο να μου κρυολογήσουν!

Ή τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα , θα παραχωρήσω τον Gizmo για μια βόλτα με το έλκηθρο του Άη Βασίλη, φυσικά με τον απαράβατο όρο να επιστραφεί άμεσα και πάραυτα!

Μόλις ο Άγιος θα βρει το έλκηθρο μούσκεμα κατουρημένο, είμαι σίγουρη ότι θα εγκαταληφθεί το σχέδιο της απαγωγής!

Λεει η Λαϊκη ρηση Βικη:
"Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει."
Και αν ο Μεγάλος έδωσε το Ο.Κ. .... εσύ τραγουδα!

tsili έγραψε:Tώρα το είδα αυτό!!!!ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.

M brigade ante portas.

Αχ, βρε Ρούλα συγγραφέας παραμυθιών έπρεπε να γίνεις, λάθος πορεία διάλεξες

Εσυ προσοχη και...
Το παιδι το πήραμε ήδη για τα κάλαντα. Αλλά αυτό δεν είναι απαγωγη ε?
Αλίμονο! Μεταξύ μας?!

Μην ανησυχειτε,αν κλεψει και το Μσειριο την εβαψε,θα μας πληρωνει για να τον παρουμε πισω!

κ τον Μπισσα μια απο τ ιδια θα μας δινει τα τριπλα για να τον παρουμε πισω μην σου πω κ το μωρο δεν θα αντεξει πανω απο 2 ωρες μαζι της εαν την πιασει την μικρη την τσατιλα κ αρχιζει κ μουρμουριζει

ralou έγραψε:

SuperCatz έγραψε:

ralou έγραψε:Eσυ Βικυ, ετοιμασε καμια βαλιτσουλα με κανένα πουλοβεράκι για το καθένα τους όπως και τα προσωπικά τους είδη, απο τωρα και βάλτα εκεί που κάθονται.
Κανει λιγη ψυχρούλα στο έλκηθρο!

Δεν ετοιμάζω τίποτα, μανδάμ Ραλού!

Τα γατιά ΜΟΥ, είναι ήδη σπίτι τους και δεν έχουν να πάνε πουθενά αλλού και δη με έλκηθρο να μου κρυολογήσουν!

Ή τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα , θα παραχωρήσω τον Gizmo για μια βόλτα με το έλκηθρο του Άη Βασίλη, φυσικά με τον απαράβατο όρο να επιστραφεί άμεσα και πάραυτα!

Μόλις ο Άγιος θα βρει το έλκηθρο μούσκεμα κατουρημένο, είμαι σίγουρη ότι θα εγκαταληφθεί το σχέδιο της απαγωγής!

Λεει η Λαϊκη ρηση Βικη:
"Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει."
Και αν ο Μεγάλος έδωσε το Ο.Κ. .... εσύ τραγουδα!

Εγώ τραγουδάω , o Gizmo κατουράει , μια χαρά τα βλέπω τα πράγματα ώστε να ΜΗΝ περάσει για καβάτζωμα από το σπιτικό μας ο Άγιος!

ΥΠΕΡΟΧΟ ,λέω και γω γιατί ξενυχτάω!

3. Οπου, οργανωνουμε με τον Αγιο τις λεπτομέρειες, η Φρέγια εχει μια αναλαμπή εξυπνάδας και ελπίζουμε να μην κολλήσουμε τελικά στις διαπραγματεύσεις με τους συνδικαλιστές.

Το τηλέφωνο άρχισε να κουδουνίζει πρωί πρωί
Ειμαστε στο κρεβάτι ακόμα και το ασύρματο έχει ξεχαστεί στην άλλη άκρη του σπιτιου.
Πρωτη το ακουει η Φρέγια και πετάγεται να μας ξυπνησει.
Ο Νικόλας το σηκώνει μισοκοιμισμενος
«Νικολα εσύ? Εδω Βασίλης. Μου δίνεις λιγο την Ραλου?»
Ο καλός μου, σας το έχω πει, ειναι πολύ καλο παιδι και ευγενικο.
Αρκει να μην τον ενοχλήσεις σε ώρες κοινής ησυχίας... Τοτε, πολιτογραφειται κάτοικος της εξ ανατολών γείτονος χώρας και του βγαίνει ο κακός εαυτός του
«Μα ποιός Βασίλης? τι θέλετε πια? Ξέρετε τι ωρα είναι?»
Κούτσα κούτσα έχω πλησιάσει κι εγω και του παίρνω το τηλέφωνο από τα χέρια.
«Καλημέρα Αγιε μου! Συμπάθα τον Νικόλα, ειναι αγουροξυπνημένος και έχει πάντα τα νεύρα του το πρωί ο καημένος! Πως είσαι, πως πάνε οι ετοιμασίες?»
«Απαπα! Τσατάλια είναι τα νευρα του τεκνον Ραλου. Φτιάξτου ενα ζεστό να ηρεμήσει! Και άλλωστε εχουμε και διαφορά ωρας, εδω είναι 10 το πρωί και έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε από το ξημέρωμα»
«Χαχαχα! Δικιο έχεις άγιε μου... Αλλά είναι καλός κατα τα άλλα το ξέρεις. Δεν φαντάζομαι να το καταγράψεις αυτό και να μην του φέρεις δώρο ε?»
Ο Αγιος, χαχανίζει ευχάριστα (άρα δεν θυμωσε)
«Λοιπον Ραλου, πέρασα ολη την νυχτα με την σκέψη της αποστολής που μου ανέθεσες. Τι έχεις κάνει από την μερια σου? Το έχεις οργανώσει?»
Αχ! Δε με ξέρει καλά ο Αγιος για αυτο κάνει τέτοιες ερωτήσεις
«Τα πάντα έχω σκεφτει Αγιέ μου! Λοιπον έχουμε και λέμε:
Κατ αρχάς η ωρα αφιξης σου πρέπει να είναι μεταμεσονύχτια. Τοτε που όλοι χωνεύουν τα μελομακάρονα που έφαγαν για την λιγούρα, αργά το βράδυ και δεν θα πάρουν χαμπάρι τίποτα».
«Χεχε! Ε καλά... κι εγω θα φάω κανένα για να έχω δυνάμεις. Αλήθεια, Ραλου, φτιάχνεις καλά μελομακάρονα? Εχω εγω μια συνταγη να σου δωσω... μούρλια»
«Με προσβάλεις ρε συ Βασίλη! Κάνω τα τέλεια μελομακάρονα, να το ξέρεις!
Στο θέμα μας τωρα:
Το έλκηθρο πρέπει να είναι εκείνο με την ευρυχωρη καρότσα και εν ανάγκη να βάλουμε πίσω και το τρέιλερ που έχουμε για το αυτοκίνητο (ξέρεις, εκείνο που κοτσαρισε ο Μάρκελος στην γουρούνα στο περσινο Χριστουγεννιάτικο πάρτι της Φρεγιας και τους πήγε όλους στην παραλιακή για το after με... απρόσμενες συνέπειες)»
ΑΧ! Μαρκελε, πόσο μου λείπεις αγορίνα μου...!
«Α! Τον ξέρω εγω αυτόν τον Λιονταρόγατο! Φέτος μου ζήτησε να του φέρω για δωρο την φιλενάδα του την Φένια.. Φανια...Φανή... δεν θυμάμαι το όνομα... κάπου εδω το έχω γράψει , μια στιγμη!»
Κλικ κλικ κλικ κλικ κλικ, ακουω τα δαχτυλά του να χορεύουν στα πληκτρα του ΜΑC
«... Α! Την Φρέγια την δικιά σου θέλει!!! Α-μαν! Μπλέξιμο... πως να σου την βουτήξω για να του την πάω...?»
Ο Νικόλας που έχει φέρει τα πρωινά καφεδάκια μας, ακούει την κουβέντα και βουτάει το τηλέφωνο.
«Να σας πω Κυριε!!! Εμένα τη γάτα μου δεν μου την βουτάει ΚΑΝΕΙΣ!!! Ακουσατε ΚΥΡΙΕ! Μακριά τα χέρια σας από την γάτα μου ΚΥΡΙΕ! Ξηγηθήκαμε!!!!»
«Απαπαπα! Τσατάλια τα νεύρα του! Στο είπα παιδί μου... πες του ότι δεν του παίρνω την γάτα του, μια κουβέντα είπα...!»
Κάνω νοήματα στον Νικόλα να το βουλώσει μην μου χαλάσει την δουλειά και εκείνος μου κουνάει το δάχτυλο απειλητικά
«Αφησε τον να λέει Αγιε μου!
Εχουμε δουλειά εδω τωρα. Συνεχίζω:
Θέλουμε κουβερτάκια και μαξιλαράκια για τα γατιά σε ποσότητα, μην τα πουντιάσουμε κιόλας. Εγω το λεω στις μανάδες τους ότι θα τα κλέψουμε αλλά καμιά δεν φαίνεται να ανησυχει και φανταζομαι οτι θα τα βρούμε όλα ντυμένα με τα μπευμπυ ντολ και τα πιτζαμάκια τους!»
«Ναι αλλά δεν θα μου πάρετε το δικό μου κουβερτάκι να το ξέρετε!» Φωνάζει νευρικά από δίπλα η Φρέγια
«Σκάσε Φρέγια! Εχουμε δουλειά εδω τωρα. Πηγα στο ΙΚΕΑ και αγόρασα 1-2 δωδεκάδες για να βολευτούν όλα»
«Τιιιιι! Πάλι στα έξοδα με έβαλες σε συ Ραλου! Κάθε φορά που διοργανώνεις αυτές τις τρελές γατοσυγκεντρωσεις ριχνεις έξω τον οικογενειακό προϋπολογισμό! Ελεος πια!!!»
«Ελα καλέ μου, σε προσφορά τα ειχαν, πάμφθηνα τα πήρα»
Δεν του λέω φυσικά πόσο θα μας στοιχίσει η διαμονη όλων αυτων των γατιων που θα έχουμε μαζί μας για τις γιορτές. Θα μου παθει τίποτα...!
Για να μην πω πόσες αμμολεκάνες θα έχει να καθαρίζει κάθε μέρα, δουλειά που παραδοσιακά κάνει εκείνος στο σπίτι μας...
«Λοιπον Αγιε, συνεχίζω:
Εχω πάρει ξηρα τροφή για τις λιγουρες, την καλύτερη RC για στειρωμένα και αστείρωτα
Οχι δεν χρειαζεται άμμος... Αστες αυτές τις χαζες γατομαμάδες να νομίζουν ότι θα προλάβουν τα γατιά να κατουρήσουν το έλκηθρο! Δεν ξέρουν πόσο γρήγορο είναι το όχημα.
Επίσης θα σου δωσω και μια κουτα με τις κάρτες που θα αφήσεις σε κάθε σπίτι που βουτάς κάθε γατί. Οπως σου είπα θα είναι το επισκεπτήριο της Μbrigade με ευχές για τις γιορτές. Χαχα! Θα τους κουφάνουμε όλους!
Λεω μηπως στείλω και την Φρέγια μαζί σου για να καθησυχάζει τα γατιά όταν τα βουτάς, αλλά το σκέφτομα ακόμα διότι ναι μεν εσυ θα έχεις αδυνατίσει μέχρι τότε (αλήθεια, πως πάει η προσπάθεια? Εχει αποτελέσματα?) και θα χωράς από τα στενα φουγάρα αλλά για την Φρεγια... δεν ξέρω... Μην φρακάρει σε κανένα και κάνει πρωτοχρονιά εκεί μέσα...»
Σηνειδητοποιω ότι ο Αγιος κάτι ακουγεται να μασουλάει όση ωρα εγω του εξηγω!
«ΒΑΣΙΛΗHHH! Δεν φαντάζομαι να χάλασες την δίαιτα ε?»
«Οοοοχι παιδι μου! Μια χαρά πάει η δίαιτα. Να! Τωρα έφαγα το τρίτο μελομακάρονο για την πρωινή λιγουρα. Σου λεω, κάνω διατροφή. Κανονικά θα είχα φάει εφτα-οχτω μέχρι τωρα!»
«Και... χάνεις βάρος...?»
«Βεβαίως!»
Σκέφτομαι ότι εμείς οι άνθρωποι, είμαστε χαμένοι από χέρι στο θέμα της διαιτας. Οσο και να κόψουμε τα μελομακάρονα, η ζυγαριά το πρωί μας λέει παντα την πικρή αλήθεια.
Αλλά βέβαια αμα είσαι μεγαλοστέλεχος οπως ο Βασίλης και η εταιρεία έχει αρχηγό τον Μεγάλο, ότι θέλεις κάνεις αφού, λίγο να του κλαφτείς σε κάνει με ενα νευμα από τόφαλο, υποψήφια για το Next Top Model και κάνεις την Φραου Μπαλατσινου να... κλαίει από τα νεύρα της.
«Ε... καλά πάει η διαιτα μην το σκέφτεσαι τέκνον μου. Αλλωστε μην ξεχνάς και την μαγεία του Αη Βασίλη που μπορεί και μπαίνει σε όλα τα σπίτια ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
Και δεν μου λες? Για πόσες γάτες μιλάμε στο σύνολο?»
Ε... να σου πω... Στο πάρτι της Φρεγιας το καλοκαίρι είχαν έρθει... ξερω γω... νομίζω περίπου 60-70 κάπου εκεί»
Ακουω από το τηλέφωνο μια κραυγη, βήχα και ενα ήχο σπασίματος.
«Αη Βασίλη! Βασίλη μου! Αγιε μου! Τι έπαθες?»
Φασαρία. «Ενα νερό βρε παιδιά!Αφεντικουλη μου πάρε ανάσα» ακουω από το τηλέφωνο τους βοηθούς του να προσπαθουν να βοηθήσουν. Ενας παίρνει το τηλέφωνο και μου μιλάει
«Συγνωμη κυρία Ραλου, ενα λεπτό γιατι ο Αγιος πνίγηκε με την μπουκια του κουραμπιε που έτρωγε, του επεσε και η πιατέλα... Μα τι του είπατε τέλος πάντων και στραβοκατάπιε ο άνθρωπος?!
Περιμένετε λίγο και θα σας μιλήσει αμέσως»
Αααα! Δεν το πιστεύω! Μετα τα μελομακαρονα άρχισε τους κουραμπιέδες τωρα. Τέλος πάντων...
Οσο περιμένω απλώνω το χέρι να παρω κι εγω εναν από το τραπεζάκι μπροστάμου.
ΑΟΥΤΣ! ΑΟΥΤΣ! ΑΟΥΤΣ!
Η ποντικοπαγίδα που έχω εγκαταστησει στο πάνο μέρος κλείνει με δυναμη πάνω στα χέρια μου και με αλαλιάζει στον πόνο.
Οοοοχι! Δεν έχουμε ποντίκια στο σπίτι! Απλά την έβαλα εκεί για να με αποτρέπει να βουταω κανένα γλυκάκι κάθε φορά που με πιάνει λιγουρα...
Η διαιτολόγος ήταν σαφής όταν το συζητησαμε. Ναι μπορώ να φάω και κουραμπιέδες και μελομακάρονα.
ΕΝΑ από το καθένα σε όλη την διάρκεια των εορτων ...
(Γμ/νη, λιγνη, κοψοκόλα κακουργα! Στα τάρταρα θα καείς να το ξέρεις)

Ο Αη Βασίλης μου μιλάει ξανά στο τηλέφωνο.
«Παιδι μου! Τι ήταν αυτο που άκουσα! 60-70 γατες θέλεις να κλέψω και να στις φέρω και στο σπίτι σου την Πρωτοχρονια? Μα αυτο είναι εξωφρενικο. Α παπα! Δεν προλαβαίνω... δεν προλαβαίνω με τίποτα σου λέω!!!!!!!»
Το σκέφτομαι λιγάκι και η αλήθεια είναι ότι εγω θα ήθελα και άλλες γάτες περισσότερες από εκατο ίσως. Αλλά καταλαβαίνω ότι μάλλον δεν θα είναι εφικτό να τις μαζέψει όλες σε μια βραδια.
Μα... ποια να αφήσω και ποια να εξαιρέσω... Τι? Να αφήσω την Πατουσα και την Μπεζ και το Λουκούμι και την Λιλου? Την Νέλη, τον Ξανθόπουλο, την Λάρα και τον Λάρυ ή μηπως τις πιο καινουριες που ηρθαν τελευταία στο γατόσπιτο και δεν γνωριζόμαστε καλά ακόμα...
Μπαααα! Πολύ δύσκολη απόφαση...

Ο Αγιος περιμένει την απόφαση μου υπομονετικά
Η Φρέγια από δίπλα μου με κοιτάει με τις ματάρες της σαν να καταλαβαίνει τον προβληματισμό μου
Μετά πετάγεται και λέει:
«Ρε συ μάνα! Μερικές φορές πνιγεσαι σε μια κουταλιά νερό. Μέχρι την πρωτοχρονιά έχουμε 17 μέρες. Ας πάει να τις βουτήξει λίγες λιγες κάθε βράδυ. Δεν είναι δύσκολο. Το όχημα το έχουν έτοιμο, σέρβις του έκαναν, οι ταρανδοι ειναι ξεκουραστοι και καλοταϊσμένοι και περιμένουν ανυπόμονα να τρέξουν στα σύννεφα. Ας ξεκινήσουν αμέσως και θα σου έχουν φέρει τα φιλαράκια σε χρόνο DT!»
Την κοιτάω παραξενεμένη. Οταν αυτο το θεόχαζο γατι έχει αναλαμπές εξυπνάδας, σχεδόν με φοβίζει.
«Αγιε μου!» Φωνάζω στο τηλέφωνο «Τι λες να ξεκινήσεις από τωρα και να τις βουτάς λίγες λίγες κάθε βράδυ?»
Ο Βασίλης διαστάζει λίγο και το σκέφτεται
«Βρε τέκνον μου... πρεπει να το σκεφτω... Υπερωρίες στους τεχνικους για την καθημερινη συντήρηση του έλκηθρου... εξτρα φαγητό για τους τάρανδους... καυσιμα... μελομακάρονα...
Για να μην μιλήσω για τα συνδικαλιστικά σωματεια τους που θα μου ζητάνε έξτρα αμοιβη για τις έξτρα μέρες δουλειάς... Πρέπει να το συζητήσω μαζί τους... Ρε συ Ρουντολφ! Για έλα δω να σου εξηγησω την κατάσταση να βρούμε καμιά λύση.
Ραλου, κλείσε, θα σε ξαναπάρω σε λίγο!»


.......................
Ουφ! Αυτα τα διαδικαστικά ειναι κουραστικά και ανιαρά, αλλά το αποτέλεσμα θα με ανταμειψει!
Λοιπον, πάω να ετοιμάσω την κάρτα που θα αφήνει η Μbrigade στα σπίτια των γατιών που βουτάει και επανέρχομαι.
Ελπιζω μέχρι τότε να έχει βρει άκρη και ο Αη Βασίλης από την μεριά του...



Χαχαχα! Την έφτιαξa κιολας!
Νατη!


...συνεχιζεται...

Nα δω το αφράτο Πατούσι με baby doll και τον Gizmo να κατουράει τα πυτζαμάκια του, και τί στον κόσμο!







Ραλού, υποκλίνομαι!

testing ena dyo...
dokimh...
ena dyo
ena dyo

Αη-Βασιληηηη!!!!!!!!

Mbrigade Santa έγραψε:testing ena dyo...
dokimh...
ena dyo
ena dyo