Μια επιτυχημένη εναλλακτική δραστηριότητα του Αη Βασίλη

Ευτυχώς εμείς προς το παρόν την έχουμε γλιτώσει.Είμαστε και κοντά στο λιμάνι και έχουμε πολλές ενναλακτικές λύσεις για διαφυγή.Καβαλάμε ένα καράβι και την κάνουμε για άλλη γη,για άλλα μέρη

ο χριστος κ η μανα του παω να αμολυσω την μπουλου να φυλαει την εισοδο του σπιτιου
κ τον ρονυ να φυλαει την ταρατσα κ την εισοδο
αμα θελει ας πλησιασει ο Αγιος μπουαχαχαχαχχαχα

Ουτε λιμάνια ουτε σκυλαρους φοβάται ο Αγιος!!!
Πφφφ! Σιγα!
Θα δειτε! θα δείτε!
χαχαχαχαχα!

ralou έγραψε:Ουτε λιμάνια ουτε σκυλαρους φοβάται ο Αγιος!!!
Πφφφ! Σιγα!
Θα δειτε! θα δείτε!
χαχαχαχαχα!

Παναγιά μου σκιάχτηκα τώρα

7. Οπου, παρα πολλά γατια γεμίζουν το σπίτι μου, ο Αγιος προσπαθει να κρατήσει μερικά δασόγατα για τον εαυτό του και τελικά καταφέρνει να μου βουτήξει μια όμορφη Νορβηγίδα!

Ευτυχως ειχα στείλει μήνυμα στο κινητό στον Αγιο και σήμερα τα ξημερωματα κατεφθασε low profile για να μην έχουμε πάλι τα ίδια τα χθεσινα με τους ενοχλημένους γείτονες. Πάρκαρε λοιπον το έλκηθρό στην ταράτσα με τα φωτα κλειστά και κατέβηκε από την καμινάδα.
Ο Νικόλας πετάχτηκε έντρομος από τον θορυβο αλλά και πιασμένος τελείως διότι η Φρέγια είχε κοιμηθει με όλα τα 6 κιλά της πάνω του, διεκδικώντας τον έτσι από τα υπολοιπα γατια που κοιμηθηκαν μαζί του στον καναπέ.
«Καλησπέρα τέκνα μου και Χρονια πολλα!» φωναξε ο Αη Βασίλης και μου παρέδωσε το παραφουσκωμένο σακί του χαμογελαστός.
Μα... γιατι τα μεταφέρει στο σακι κάθε φορά? Στριμωγμένα εκει μέσα θα αλλαλιάζουν τα φουκαριάρικα! Γιατι δεν τα βάζει να καθίσουν στο έλκηθρο να απολαυσουν και την διαδρομή?
Ο Αγιος που διαβάζει την σκέψη μου μου λέει χαρωπά.
Γιατι προβληματίζεσαι Ραλου παιδί μου? Θα έκανα εγω τίποτα να βλάψω τα γατάκια?
Καθε φορά που βουτάω ενα το ρωτάω αν θέλει να κάτσει έξω μαζί μου ή μέσα στο σακί και μόλις βλέπουν τι γίνεται μέσα αμέσως μπαινουν και κάθοναι εκεί»
«Και γιατι δηλαδή προτιμάνε την κλεισουρα αντι το εναέριο ταξιδάκι στον νυχτερινο ουρανο?» ρωτάω με απορία.
«Αααα Ραλου μου! Δεν το ξέρεις ότι το σακί μου είναι μαγικό? Να ρίξε μια ματιά μέσα να δεις. Με όλα τα κομφόρ το έχουμε εξοπλίσει.»
Ανοιγω και κοιτάζω μέσα και τι να δω! Σαν λομπυ πολυτελους ξενδοχείου μοιάζει, ενας τεράστιος χωρος με καναπέδες, μαξιλαρακια, χωρο φαγητου, μουσικές , μπαρ, και μερικά ευγενικά ξωτικά να σερβίρουν κροκέτες και εκλεκτές κονσερβούλες σε όλα τα γατιά. Αυτά έχουν αράξει και διασκεδάζουν μια χαρά, μερικά χορεύουν κι όλας το «Αλεχαντρο» της Λαιντυ Γκαγκα... (Εμ βέβαια! Αφου σχεδόν όλα ειναι στειρωμένα!)
Μόλις βλέπουν το κεφάλι μου να προβάλει από το άνοιγμα του σακιου, όλα σηκωνονται, με χαιρετάνε και φωνάζουν:
«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΙΑ ΡΑΛΟΥ!!!»

Να! Εκει είναι η Πουπσυ και ο Τζέρυ, χωρίς την Λουσυ όμως.
«Που είναι η Λουσυ Αγιε μου?» ρωτάω
«Αδυνατον να την βρούμε τέκνον μου! Ειχε δει τις προφυλάξεις που είχε πάρει και τις παγίδες που είχε στησει η Ελίζα και γυρευε που χωθηκε. Ψάξαμε αλλά δεν την βρήκαμε πουθενα!»
Ακουω τον Τζέρυ να φωνάζει απο μέσα
«Θεια Ραλου, που είναι η Φρέγια? Στειλε την κι αυτη μέσα στο σακί. Εχει πολλη πλακα εδω μέσα.»
«Ρε σεις βγείτε όλοι έξω που βολευτήκατε εκει μέσα»
Κλεινω το ανοιγμα του σακιου και το κοιτάζω. Εξωτερικά, τιποτα δεν μαρτυράει τον χωρο που έχει μέσα. Από έξω μοιάζει με ενα απλό κοκκινο σακι, λιγο ταλαιπωρημένο από την χρήση.
«Ειδες παιδί μου! Μια χαρά περνάνε εκει μέσα»
«Μαααα... πως γινεται αυτό?»
«Αχ! Η Μαγεία του Αη Βασίλη παιδί μου! Τωρα που κάνουμε και μεταφορές ζώντων ζωων πρεπει να εκσυχρονιστούμε! Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Ασε που πρέπει να ταιριάζω και με τον μύθο που με θέλει καλοπερασάκια χαρούμενο χοντρούλη μ αυτά τα χαζά τα κοκκινα ρουχα... Τι να κάνω? Ως ασκητικος φτωχοντυμένος άγιος απο την Καισάρεια δεν είχα κανένα μέλλον στο επάγγελμα...»
Μωρε δίκιο έχει ο φουκαράς αλλά που να το βρει. Ως και η Φρέγια σχολίασε τα κιτς ρουχα του...

Τέλος πάντων, το σακι ανοίγει διάπλατα και εκτός από Τζερυ και Πουπσυ σκανε μυτη Οντετ και Πέρσυ, που ανεβαίνουν στην αγκαλιά μου, μου λένε τις ευχές τους και πιάνοντας από ενα αυτι το καθένα μου ψιθυρίζουν:
«Θεια Ραλου, έχει έρθει η Πατουσα»
Και
«Θεια Ραλου, έχει έρθει ο Πολυς»
Ματακια μου! Τους φιλάω γλυκά και τους δύο και τους ξαμολάω στο σπίτι να βρουν τα ταίρια τους.

Ενας χαριτωμένος αλλά και λιγάκι αγριωπός γατούλης o Τσικο, εμφανίζεται και ο Τζερυ τον τραβάει από το χέρι γιατι είναι λιγάκι ντροπαλός.
«Ελα ρε, αυτη είναι η θεία Ραολου, μην ντρέπεσαι και μην φοβάσαι! Δεν σου είπα ότι θα περάσουμε τελεια στο σπίτι της?»
Ο Τσίκο με κοιτάει καλά καλά και μου δινει το χέρι του σε χειραψία.
«Χρονια πολλά κυρια Ραλου, παρ όλο που με κατατρομάξατε μ αυτο που κάνατε, να το ξέρετε. Δεν γνωριζόμαστε και τόσο καλά, αν δεν ήταν ο Τζερυ και η Πουπσυ η κουκλάρα, θα είχα πάθει την πλάκα μου. Πάντως μου είπαν ότι εδω θα περάσουμε καλά οποτε αποφασισα να μην σας φάω το χερι μόλις σας δω μπροστά μου»
Α πα πα! Ειναι πραγματικά αγριος τουτος εδω! Του χαμογελάω και τον στέλνω μέσα. Χαχα! Ειμαι σίγουρη ότι σε λίγη ωρα θα τρωει όχι το χέρι μου αλλά από το χέρι μου. Εχω τον τρόπο μου να τα φέρνω με τα νερά μου εγω τα γατιά, όσο δυσκολα κι αν είναι στην αρχή!
«Εντάξει καλέ μου Τσικο! Να περάσεις καλά και... να με λές «θεια Ραλου» εντάξει?»

Απο το σακι του Αη Βασίλη βγαίνουν μια πανέμορφη μωβ γάτα που κρατάει πίσω της μια σειρα απο μικρότερα γατάκια πιασμένα στην σειρά χέρι-χερι μεταξύ τους.
Αυτη είναι η Νέλh της Βέρας, με τα δικά της παιδιά αλλά και τα ξένα. Α πα πα! Δεν θυμάμαι όλα τα ονοματα, ειπα στον Αγιο μόλιας πάει στο σπίτι τους να βουτήξει ότι περπατάει στα τέσσερα και χουρχουρίζει και μου τα έφερε όλα. Και ευτυχώς που του είπα «και ότι χουρχουρίζει» διότι στο σπίτι υπάρχουν και σκυλιά και ακόμα δεν έχει φτιαχτει η Mbrigade-Dogs Division. Χαμός θα γινόταν εδω μέσα!
Η Κουκλα, ο Ξανθόπουλος, η Ματζίκα (νομίζω...) και τέλος ο Γκισμο που έχει κάψει καρδιες με την ομορφάδα του, στεκονται διπλα στην Μαμά Νέλη και λένε τις ευχές τους.
«Κυρία Ραλου! Να σας πουμε τα κάλαντα?»
«Οχι ακόμα παιδιά μου! Θα τα πείτε ανήμερα την πρωτοχρονια. Ετσι είναι το σωστό. Ελάτε! Μην απογοητευεστε, είμαι σίγουρη ότι η μαμα Νέλυ σας τα έχει μάθει όλα σωστά και θα τα πείτε τέλεια. Na, πηγαίνετε με την Φρέγια να σας τους συστησει όλους»
Απομακρύνοναι όλα μαζί .
Καθως γυρίζω να πάρω και τα υπόλοιπα γατιά, αισθάνομαι ενα τράβηγμα στο παντελόνι μου. Ενα από τα μαύρα, να είναι ο Ξανθόπουλος άραγε ή η Ματζίκα? Αμφιβάλω αν κι η ίδια η Βερα τα ξεχωρίζει καλά καλά, στέκεται μπροστα μου, με κοιτάει με τις ματάρες του και μου λέει:
«Θειαααα... Ξερω και το «Χριστουγεννα Ευτυχισμένα» της Δεποινας Βανδη. Θέλετε να σας το πω???»
Σκαω στα γέλια, το βουτάω και το ζουπαω μέχρι σκασμου.
«Αργοτερα χαρα μου! Αργότερα θα μας το πεις να σε θαυμάσουμε!»

Ο Αγιος με κοιτάει με αδιάφορο τάχα μου βλέμμα.
«Λοιπον, τελειωσαμε για σήμερα ε? Αυριο πάλι θα σου φέρω καινούρια φουρνια. Καληνύχτα!»
«Εεε! Στασου, που πας Αγιε μου? Δεν πήρες και τα δασόγατα σήμερα? Που είναι? Δεν μου τα έδωσες!»
Ο Αη Βασίλης με κοιτάει ντροπιασμένος.
«Εεε... έλεγα μηπως με άφηνες να τα κρατησω Ραλου μου... Τοσα γατιά σου έφερα και θα σου φέρω. Να μην κρατήσω κι εγω μερικα να μου κάνουν παρεα όσο δεν εργάζομαι για σένα?»
«Μα αγιε μου... δεν είπες ότι στο σπίτι σου έχεις ενα σωρό δασόγατα φουντωτα φουντωτά σαν μαξιλαρακια? Τι να τα κάνεις τωρα κι αυτά?»
«Ax, δεν καταλαβαίνεις? Αυτές τις μέρες δεν τις περνάω στο σπίτι μου αλλά μένω σε ενα ξενοδοχειο στο κέντρο της Αθηνας. Με τις τιμές των καυσίμων στα υψη είναι τωρα να κάνω κάθε μερα το σπίτι-δουλεια και πάλι πίσω? Οποτε βολευτηκα εδω, αλλά δεν έχω γατες!»
«Και γιατι δεν μένεις στο σπίτι μου μετα την δουλεια?» του προτείνω.
«Δεν είναι κακή ιδέα αλλά μπορείς να σιτισεις όλο υτο το κοπαδι ταράνδους? Τον άμπακο τρωνε με τόσα χιλιόμετρα που κάνουν.»
Χμ... αυτο δεν το είχα προβλέψει...
«Και ο γραμματέας μου, μετα την δουλεια, πάει για ντολτσε βίτα, αποκλείεται να θέλει να μείνει στα δυτικά προάστια. Οσο για τους ταρανδους, εχουν βρει ενα στέκι στο Κολωνάκι και περνάνε τις πρωινές ωρες εκεί πινοντας καταπληκτικο εσπρέσο μαζί με τους Βουλευτες...»
«Τελος πάντων, τα γατιά δεν στα αφήνω Αγιε μου, άλλωστε εχω ευθυνη και η γνωστη εκτροφέας αν καταλάβει ότι δεν ειναι στα χέρια της Mbrigade αλλά ξενοκοιμούνται θα με καρατομησει σίγουρα.
Βλέπεις είναι και συνδρομο της Στοκχολμης στην μέση... όλοι καποια στιγμη αποκτουν συναισθηματα και σχέσεις μπιστοσυνης με τους απαγωγεις, δεν το ήξερες?»
Ο Αγιος απρόθυμα ανοίγει το σακί και ο Σειριος και η Μόιρα βγαινουν και με χαιρετουν. Ο Σείριος κουκλος όπως πάντα κρατάει από το χεράκι την Μόιρα που δειχνει σαν μικρό γατάκι δίπλα του. Αχ! Τι όμορφο ζευγαράκι!
Ενας απίστευτος γίγαντας ακολουθεί ο αγαθός Γιο-Γιο , τι καταπληκτικός γάτος δεν μπορώ να περιγράψω την θωριά του... ειναι ενας θαυμάσιος ευγενικός αν και ...λιγο αργόστροφος γάτος που μου ευχεται ευγενικά.
Τα δύο άλλα δασόγατα της συντροφιάς η αγαπημένη μου η Μπρίνα και νεώτερη κουκλιτσα η Εριέτα, ευγενικές και με καλους τρόπους και ανατροφή, κάνουν μικρή υπόκλιση και μας ευχονται τα Χρονια Πολλα.
Τα μάτια μου γεμίζουν ομορφιά.
Η Φρεγια τα παιρνει όλα από το χέρι και τα συστηνει σε όσους από την παρέα δεν γνωρίζουν. Ελπιζω να περάσουν καλά στο φτωχικο μας σπίτι. Ειναι αριστοκρατικά γατιά αυτα, όχι παιξε γέλασε!

Ο Αγιος φεύγει βιαστικά βιαστικα μουρμουρίζοντας κάτι ότι είναι πολύ κουρασμένος και βιάζεται.
Τον αποχαιρετουμε και απογειωνεται από την ταράτσα χωρίς να ακουστει ουτε κιχ.

Κοιτάζω στο σαλόνι. Μωρε γεμισε ο τόπος γάτες! Ποσα έχω τωρα... περίπου τριάντα γάτες συνολικά, ολες δικές μου.
Τα νεοφερμένα είναι ενθουσιασμένα και τα άλλα ξεσηκώθηκαν κι αυτα.
«Γρηγορα! Ολοι στα κρεβάτια σας! Ειναι νωρίς ακόμα, πέστε να κοιμηθείτε και το πρωι θα σας ετοιμάσω ενα πρωινό τρικουβερτο!»
Σιγα σιγά όλα αποσύρονται στους καναπέδες και τα κρεβάτια.
Μονο η Φρέγια είναι στην τσίτα και σίγουρα θα ξαπλώσει τελευταία πάνω στον μπαμπά της πάλι. Σαν γεράκι προσέχει μηπως της πάρει κανείς την θέση.
Απο την άλλη και ο Μικυ κάνει το ίδιο. Θέλει να με μονοπωλήσει αυτη την βραδια και καθόλου δεν το συγχωρεσε το Λουκούμι που του πήρε την καλύτερη θέση στο κρεβάτι χτες, αυτην δίπλα στο πρόσωπο μου. Κάνω ότι τάχα μου δεν καταλαβαίνω αλλά τελευταία στιγμη πριν κοιμηθώ τον βουτάω στην αγκαλιά μου να κοιμηθεί εκεί.
Το Λουκουμι στραβομουτσουνιάζει λίγο...
... αλλά τελικα, ξαπλωνει πίσω από το κεφάλι μου και πριν τον πάρει ο υπνος, βάζει ξανα το ποδαράκι του πάνω στο μαγουλο μου...

.................................
Ειμαι σίγουρη ότι στο ξυπνημα ο Νικόλας θα τα βάλει μαζί μου...
Αρχίζει να ξεφευγει ο έλεγχος στο οικονομικό θέμα.
Ζωη νάχουν, 30 γατιά που σύντομα θα διπλασιαστουν, δεν θέλουν και λιγα χρήματα για να συντηρηθουν... Ειναι και δύσκολοι οι καιροι...
Εκτός αν φιλοτιμηθει να πληρωσει λυτρα για την επιστοφή τους κανένας γατογονιός, δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα...!


Ααααα! Παραλίγο να το ξεχάσω! Ο Αγιος δεν μου έφερε την Ηλένια της Δωρας!!!
Η αληθεια είναι ότι ουτε κι εγω την βρήκα στο φόρουμ αλλά εκείνου αποκλείεται να του ξέφυγε!
Βρε λες να την κρατησε τελικά για πάρτη του...?
Λες???????

Ραλλουκα ριξε μια ματια κατω απο τη γουνα του ΥοΥο...η Ηλενια αυτες τις μερες τραγουδα:

Θέλουμε την συνέχεια και την θέλουμε τώρα

moukelis έγραψε:Ραλλουκα ριξε μια ματια κατω απο τη γουνα του ΥοΥο...η Ηλενια αυτες τις μερες τραγουδα:

O YoYo είναι στη Θεσσαλονίκη? Και η Ηλένια σε οίστρο?

Νορβηγομπεμπέκια!

doremi έγραψε: Θέλουμε την συνέχεια και την θέλουμε τώρα

+1000

SuperCatz έγραψε:

moukelis έγραψε:Ραλλουκα ριξε μια ματια κατω απο τη γουνα του ΥοΥο...η Ηλενια αυτες τις μερες τραγουδα:

O YoYo είναι στη Θεσσαλονίκη? Και η Ηλένια σε οίστρο?

αμαν ! εγω θα κανω την απαγωγη τελικα!!!!

Ραλλουυυ για άλλη μια φορα

Ο
Κοναν και βασιλοπουλα... σαν ιστορία Ηρωικης Φαντασίας μου κάνει.

Πωπω! Δωρα... συγνωμη δεν το ήξερα!
Αλλά δεν θα τα χώριζα εγω στο ορκίζομαι! Την δευτερη κρεβατοκάμαρα στην διάθεση τους θα την είχανε!
Ας οψεται ο Αγιος, που τα χωρισε χρονιάρες μέρες...
Εχει γινει ήδη η δουλεια ή ακομα το παλευουν????

Η συνέχεια, αυριο Μαρια.
Σε ριαλ ταιμ σας περιγράφω, τι νομίζατε? απο το μυαλό μου τα γράφω???
Τωρα που μιλάμε έχω τον Πιπη σου αγκαλια και μου λέει την ιστορία της ζωλης του και ο Ορφέας είναι δίπλα και προσπαθει να χωρέσει κι εκεινος, αλλα ο Πιπίνος σου πιάνει όλο το χώρο.
Γμ/το! Ηθελα να έχω μια τεράστια αγκαλιά να τα χωράει και τα 30, ολα μαζί.
Καλα... τα 29 γιατι βεβαια η Φρεγια προτιμάει την αγκαλια του μπαμπα της.
Αλίμονο!

E oλο και κατι θα προλαβαν να κανουν.Μπορεις να μεσολαβησεις στον Αγιο,μια και τα χωρισε,να μας φερει τουλαχιστον νορβηγακια σε δυο μηνες ως καθυστερημενο δωρο;

Ξεκουράσου Ραλού μας , σε θέλουμε σε φόρμα. Τα γατιά μου είναι ήσυχα όταν κοιμούνται ,φαγανά και ζόρικα όταν είναι ξύπνια.
Ελπίζω ο Πίπης να μή σε δάγκωσε και ο Ορφέας να μη σε κουτούλησε

moukelis έγραψε:E oλο και κατι θα προλαβαν να κανουν.Μπορεις να μεσολαβησεις στον Αγιο,μια και τα χωρισε,να μας φερει τουλαχιστον νορβηγακια σε δυο μηνες ως καθυστερημενο δωρο;

Παναγιά μ΄ Κανάλα σε 2 μήνες νορβηγάκια

Nορβηγομπεμπεκάκιααααααααααααααααααα!!!!

H δουλειά πήγε καλά τη νύχτα....

εγω παντως 3ερω οτι η ΜουΣουΔα εχει ευτυχως την δρενιουλα κ τα μωρα μου,μπαριλλα κ σουσι,σε ασφαλες σημειο κ δεν κινδυνευουν απο γατοαρπαγη! SAAANTA!Δεν 8α μας βρεις ποτέέέέέ!!!!

ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Κουτο παιδι...!!!

Mbrigade Santa έγραψε:ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Κουτο παιδι...!!!

αυτο το γελιο μου φανηκε πολυ σατανικο......

8. Οπου, ο χαμός μιας γατουλας αναβάλει προσωρινά τα σχέδια μας, και αποχαιρετάμε την Δρενιουλα που έφυγε τοσο άδικα...

Αρτσι? Παρων!
Λιλου? Παρουσα!
Κιμπα? Παρουσα!
Ζηνα? Παρουσα!
Ραμσυ? Παρων!
Μαγια? Παρουσα!
Λάρυ? Παρων!
Λαρα? Παρουσα!
Μαρκ? Παρων!
Σιλα? Παρουσα!
Χρονια πολλά και καλά αγαπουλες μου! Να χαίρεστε τους γατογονείς και τα αδέλφια σας

Πρωινές ώρες Τετάρτης πια και όλοι ημαστε στο πόδι. Ως και η Φρεγια παρεα με τον Πιπη της Μαριας που τον έχει πάρει υπο την προστασία της κάθεται δίπλα μου και κοιτάει με προσοχη.
Μια σειρα απο γάτες παρατεταγμένες μπροστά μου απαντουν στο απουσιολόγιο. Στο τέλος της σειράς ο Αη Βασίλης στεκει σκυφτος κοιτωντας με ντροπή τις άκρες από τις μαύρες μποτες του.
Ντρεπεται για την χθεσινη κλοπή της Ηλένιας και την κρατάει στην αγκαλιά του για να μου την δωσει.
«Συγνωμη Ραλου παιδι μου που σου έκλεψα ενα μερος του δωρου σου... Και μάλιστα κάτω από αυτες τις χμ... ειδικές συνθήκες. Ελα, πάρτη κι αυτη.»

Η ηλιολουστη Ηλένια χαριτωμένη και αριστοκρατισσα, δασόγατα κι αυτη, μου χαμογελάει και μου λέει τις ευχές της αλλά ειναι ολοφάνερο ότι αλλου είναι το μυαλό της.
«Εχετε και τον Γιο-Γιο μου εδω κυρία Ραλου?» ρωτάει ντροπαλά.
«Ναι κορίτσι μου. Εδω είναι ο καλός σου. Νατος! Σε περιμενει»
Και πραγματικα, ο Γιογκι ξεχωρίζει απο το πλήθος και την βουτάει αγκαλια. Ειναι χάρμα να τους βλέπεις και τους δύο έτσι αγαπημένους, να ετοιμάζονται να κάνουν οικογένεια.

Τα υπόλοιπα νεοφερμένα γατιά ανακατευονται στο πλήθος. Θα έχω την ευκαιρία να τα δω από κοντά και να τα πάρω στην αγκαλια μου. 40 εχουν μαζευτει μέχρι τωρα ζωή ναχουν και το σπίτι έχει γεμίσει.
Στα τραπέζια στους καναπέδες στην βιβλιοθηκη...ως και τα συρτάρια του μπουφέ έχουν ανοίξει και κάθονται μέσα. Οι κρεβατοκάμαρες και το καθιστικο ειναι κατειλημμένες και μόνο το γραφείο έχει μείνει ακόμα άδειο για τα επόμενα.
Αχ! Ειμαστε μια ωραία οικογενειακή εικονα!

Ο Αγιος με κοιτάζει με κατεβασμένα ακομα τα μάτια του
«Ραλου, και πάλι συγνωμη, δεν θα ξανασυμβει αυτο, στο ορκλιζομαι»
«Εντάξει Αγιε μου. Δε ήξερα κι εγω την κατάσταση, διαφορετικά δεν θα ζητουσα να τα πάρεις αυτα τα δυο. Κοιταξε τι θα κάνουμε. Σημερα κι ολας θα τα επιστρέψεις και τα δύο εκεί από οπου τα πηρες και εγω θα στείλω απολογητικο σημείωμα στην μαμα τους, που κάναμε τετοια λαχτάρα στα παιδιά»

Ο Γιογκι και η Ηλένια πιασμένα χερι χέρι αποχαιρετουν τους υπόλοιπους και μας δινουν τις ευχές τους για Καλή Χρονια με υγεία.
Υστερα πηδάνε βιαστικά στο σακί του Αη Βασίλη και ακουω την Ηλένια να λέει στο αυτι του αγαπημένου της
«Ελα! Έχεις δει τα κομφορ που έχει εδω μέσα? Κοτσάνι θα περάσουμε μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι. Εχει και κάτι κρεβατάκια με σατέν σεντόνια και με κουρτινάκια τριγυρω που κλείνουν... Ελα, ελα να ριξουμε κανένα... ε... χμ... υπνάκι!»

Ενω όλα τα γατια φωνάζουν και γελάνε ανακαλυπτοντας παλιους τους φίλους, πιάνω κατα μέρος τον Αγιο
«Βασίλη, κοιτα να δεις, σημερα χάσαμε την Δρένια μια ομορφη γατουλα στο γατόσπιτο. Ηταν και στην λίστα σου για απαγωγη. Εντελως ξαφνικά και άδικα έφυγε το καλό μου... Ειμαι πολύ στεναχωρημένη κι λεω σήμερα τουλάχιστον, να μην κάνουμε απαγωγές. Τι λες?»
«Πω πω! Τι λες βρε παιδί μου... Τι κρίμα το καημένο το κοριτσάκι. Βρε συ Ραλου... μηπως ειναι κανένα σημάδι αυτο από τον Μεγάλο και πρέπει να το ακυρωσουμε αυτο το σχέδιο? Το ξέρω ότι ειναι το ονειρο σου, αλλά ξέρω γω... μηπως?»
Το σκέφτομαι σοβαρα.
Πλάκα έχουν οι απαγωγές και ειναι γεγονός ότι η Mbrigade φτιάχτηκε μονο και μόνο για να υλοποιηθει ενα όνειρο...
Αλλά ειναι σωστό που κλεβω την χαρά των γατογονιών που τόσο τα λατρευουν
«Ασε Αγιε μου... θα το σκεφτω και μεχρι το απόγευμα θα σου πω»
Ο Αγιος αποχωρει και μέσα στην στεναχωρια μου σκέφτομαι ότι πρέπει να πάω να καλωσορίσω εναν εναν τους νεοφερμένους

Αλλά είμαι πολύ προβληματισμενη...

Το απογευμα τον πήρα τηλέφωνο και κανονίσαμε για σήμερα, να μην γινει καμια άλλη απαγωγη, στη μνημη της Δρενιουλας.
Συμφωνησε και την θυμηθήκαμε μαζί με λυπη, που δεν πρόλαβε το μικρό μου να δει τον νέο χρόνο.
Τι κριμα μωρε και για αυτην και για την απαρηγόρητη μαμα της...
.................................
Σημερα εμφανίστηκε μια Αντιγατρομοκρατικη οργάνωση «Γατουζα» ... καπως έτσι την λένε.
Αλλά ήταν μουδιασμένοι κι αυτοί με τον χαμό της Δρένιας που ήταν μαμα των γατιών ενός από τα μέλη.
Απο σεβασμο σε αυτο δεν θα απαγάγουμε τα μικρα της, Μπαριλλα και Σουσι, παρ όλο που στα υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη εχουμε ήδη πάρει τα δικά τους.

Πάντως να ξέρετε ότι το αποφασισα και δεν με πτοεί τίποτα.
Η επιχείρηση θα συνεχιστει κανονικά αυριο.

Θεια Ραλλου το ζευγαρακι επεστρεψε στα πατρια και...επιασε δουλεια.Ευχαριστουμε πολυ για την ...χμ...παραχωρηση,ελπιζουμε να απολαυσεις τα υπολοιπα γατουνια μας.Να μου προσεχεις τη λατρεια μου το Σειριακι μου.
Λυπαμαι πολυ για τη Δρενια που μας αφησε τοσο νωρις...

Πώς πάει το ζευγαράκι, Δώρα?

Μια χαρα απο οτι μου λεει η Θενια.Απο εκει που δεν ειχαμε μωρα δυο χρονια,θα τα εχουμε μαζεμενα μου φαινεται.

Καλά, του πολυαγαπημένου μου ΥοΥο γιατί δεν του άρεσε η Breena?????

Ελα ντε...Κι εγω αναρωτιεμαι.Μα 2 χρονια και τιποτα?

Η εκτροφεας και η κτηνιατρος μας ειπαν οτι ισως εχει συνηθισει τη μυρωδια της επειδη ζουν μαζι και μεγαλωσαν μαζι.

Την έβλεπε δλδ σαν την αδερφή του (λέμε τώρα) και δεν ήθελε να κάνει κάτι γιατί την σεβόταν?

Οχι βρε,δεν ειναι θεμα ψυχολογιας,οι μυρωδιες της οταν ειχε οιστρο του φαινοταν πολυ οικειες και δεν προσπαθουσε να τη ζευγαρωσει οπως την Ηλενια.

Προβλέπεται να παθαίνουμε σοβαρό κοκομπλόκο με τα μωρά αυτών των 2...

ΣΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΝΟΡΒΙΓΟΜΩΡΑ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΑΣ

Ενταξει Φροσω,δε θα βαλω ουτε μια.