Μια επιτυχημένη εναλλακτική δραστηριότητα του Αη Βασίλη

Mbrigade Santa έγραψε:testing ena dyo...
dokimh...
ena dyo
ena dyo

Αη Βασιλη?????

Mbrigade Santa έγραψε:testing ena dyo...
dokimh...
ena dyo
ena dyo

-

4. Οπου, τελικά, όλα προχωρουν ομαλά αλλά αυτο δεν σημαίνει ότι τρωμε και ενα άψογα μαγειρεμένο Χριστουγεννιάτικο γεύμα!

«Καλε μαμαααα! Κάτι καίγεται στην κουζίνα!»
Η Φρέγια, μυρισε το κοκοράκι που ψήνεται και παραμονευει κοντά στο φούρνο, οπότε έχει και το νου της στο μαγείρεμα.
Τρέχω πανικόβλητη να προλάβω την καταστροφή. Απο το πρωί προσπαθω να στείλω με φαξ την λίστα των γατιών στον Αη Βασίλη γιατι το Ιντερνετ κάτι έχει πάθει. Αλλά και έτσι, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Με τον φόρτο των ημερων το τηλέφωνο συνέχεια βουίζει...
Τέλος πάντων, η τελευταία προσπαθεια, ακριβως πριν ακουσω τις φωνές τη Φρέγιας, ήταν επιτυχημένη. Μπιου βρρρρρ μπιπ βρρρρμπιπ, done! Εφυγε!

Ο φουρνος καπνίζει ελαφρα και η πέτσα του κοκορακίου γεμιστου με κιμά, κάστανα και σταφίδες, μαριναρισμένου με περισση φροντίδα απο βραδίς σε χυμό πορτοκαλιου, μουστάρδα και τριμμένο σουσάμι, έχει πάρει ενα ύποπτο καφετί χρώμα.
Το βγάζω και προσπαθω να σωσω ότι σωζεται. Ο κος Λαζάρου ο αρχιμαστερ σεφ θα είχε βγει από τα ρουχα του αν του το παρουσίαζα το καημένο αυτο το κοκόρι, στεγνο και πολυψημένο. Για να μην πω τι θα πει ο καλός μου που αγαπάει πολυ αυτο το φαγητό.
«Το έκαψες!!! Ελα ρε συ Ραλου! Απο το πρωί στα τηλέφωνα το παρατησες στην τύχη του και κοίτα τωρα πως το κατάντησες το φουκαριάρικο το πουλί...»
Αλλά έχουν γνώση οι φύλακες και βγάζω μια καλή μερίδα για τον καλό μου από το εσωτερικο του στηθους που συνηθως κρατάει την ψυχραιμία του (και τους χυμους του) και δεν γίνεται ποτέ κάρβουνο.

Την ωρα που έχω καταφέρει να λύσω κάπως το πρόβλημα και να βάλω στο φουρνο το χειροποιητο χριστόψωμο μου, χτυπάει το τηλέφωνο. Ειναι ο Αγιος.
«Κανόνισε να κάψεις και το ψωμι» μου φωνάζει ο Νικόλας απο το άλλο δωμάτιο.
Ουφ!
«Ελα άγιε μου. Χρονια Πολλά και Καλα! Πήρες το φαξ?»
«Χρονια πολλά και σε σένα και την οικογένεια σου τέκνον. Ναι το πήρα, αλλά αυτό δεν ήταν φαξ, σεντόνι ολόκληρο μου έστειλες!»
Σκέφτομαι παρόλα αυτα με λυπη, πόσο ελλιπης είναι η λίστα μου... Τι κρίμα... ουτε Μιστερ Κουκι, ουτε Γιακουμης, ουτε Μαρίκα, ουτε Μελιτόνι, ουτε... ουτε... Κριμα μωρε! Κριμα! Κρίμα! Κρίμα....
Ας είναι... Η Ζωή συνεχίζεται. Μπορεί να φεύγουν παλιοι φίλοι αλλά έρχονται καινούργιοι. Και κυρίως ΓΑΤΕΣ! Πολλές όμορφες και ποθητές γατουλες.
Και τις θέλω όλες!!!!
Εν τω μεταξύ ο άγιος συνεχίζει!
«Ηδη επεξεργάζομαι την λίστα και μάλιστα το μεσημεράκι έκανα μια διερευνητικη βόλτα από μερικά σπίτια για να βεβαιωθω ότι οι διευθυνσεις ήταν σωστές. Ολες οι γατομαμαδες βρήκαν ενα σωρό δικαιολογίες και ειπαν ενα σωρό ψευτιές για να με παραπλανήσουν . Αλλά δεν με ξέρουν καλά. Αμα θέλω εγω και στου βοδιου το κέρατο –συγνωμη για την έκφραση- μπορω να ανακαλύψω τα γατιά τους!»
«Καλά έκανες άγιε μου! Και με τα συνδικαλιστικά του προσωπικου σου τι έκανες τελικα?»
«Αχ παιδί μου Ραλου, με έβαλες σε μεγάλη περιπέτεια με όλα αυτα, αλλά τέλος πάντων, στο υποσχέθηκα γιατι είχες δικιο που παραπονιόσουν... τι να πω.
Λοιπόν,το σωματειο των τεχνικών απλα απαίτησε και έλαβε εξτρα χρηματικο μπονους, ο προσωπικός μου γραμματέας που θα τραβήξει όλη την δουλειά με τα διαδικαστικά ζήτησε απλά να του εξασφαλισω μια επίσκεψη στο Next Top Model και ο Ρουντολφ με τους υπόλοιπους ταράνδους ζήτησαν μετά την δουλειά να τους κεράσεις από ενα χορτοφαγικο μπιγκ μακ στα μακντοναλντς»
«Συγνώμη αγιε μου αλλά που τα ξέρουν οι τάρανδοι τα Μακντοναλντς? Και τι δουλειά έχει ο βοηθός σου στο ελληνικο ριάλιτυ?»
«Αχ! Η παγκοσμιοποίηση Ραλου μου! Η παγκοσμιοποίηση! Θαρρείς δεν μας έχει αγγιξει εδω πάνω που είμαστε? Ανθρωποι είμαστε και μεις!»
Ηθελα να του πω ότι καθόλου δεν είναι άνθρωποι, είναι ενας αγιος, μερικές εκατοντάδες ξωτικά και έξι (δωδεκα με τους αναπληρωματικους) τάρανδοι, αλλά πάντα με μπερδεύει η ιστορία με την παγκοσμιοποίηση και προσπαθω να μην εμπλέκομαι σε συζητήσεις για αυτην.

Απο την κουζίνα έχει αρχίσει να έρχεται η μοσχοβολιά του ψημένου ψωμιου με το γλυκανισο και το σουσάμι του.
Η Φρέγια εμφανίζεται βαριεστημένη και γκρινιάζει
«Ρε συ μάνα! Πεινάω! Εκαψες το κοκόρι μην κάψεις και το ψωμί τωρα. Πεινάω σου λέω!»
«Φρεγια! Παράτα με! Τράβα να φας κροκέτες γιατι έχω δουλειά. Και να ξέρεις ότι για σένα δουλευω! Για να έχεις παρέα και καμιά αλλη γάτα που θα γεροντοκοριάσεις φουκαριάρα μου μονάχη σου εδω μέσα!»
«Ναιαιαι... σιγά μην το κάνεις για μενα παλιοψευτρα! Τα ειπες στον Αη Βασίλη ότι λες ψέματα ή δεν θα σου φέρει και σένα το δωρό σου φέτος?»
Χα! Βρε λες γι αυτο να μην μου έφερνε δωρό τα δύο τελευταία χρόναι? Που έλεγα ότι θέλω δευτερη γατα για την Φρέγια ενω την ήθελα για τον εαυτό μου...?
Η Φρέγια σηκωνει ψηλά την ουρά της και απομακρύνεται να κάνει τα παράπονα της στον μπαμπά Νικόλα που κάνει κομα μαζί στης αμα με κατσαδιάζουν.
«Οπότε όλα καλά Βασίλη από την μεριά σου.» συνεχίζω «Πότε λες να ξεκινησεις να μου τα φέρνεις?»
«Μα... αυριο κιόλας Ραλου μου! Εσυ είσαι έτοιμη να τα υποδεχτείς»
Χμμμ! Καλη ερωτηση... Με την αγωνία να τον πείσω και να οργανώσουμε τις απαγωγές, εχει μείνει πισω η εδω οργάνωση. Πρέπει να βιαστω! Ευτυχώς μου έχουν μείνει ενα σωρό καλαθάκια και μαξιλαράκια απο το μπιτς πάρτι του καλοκαιριου και αμμολεκάνες από τις απόκριες και μπολάκια φαγητού απο το πάρτι των περισινών Χριστουγέννων... φαγητο θα τους μαγειρεύω καθημερινά έτσι κι αλλιως.

Τι άλλο θα χρειαστω? Χμ... ξέρω ΄γω, έχω κουραστει πολύ αυτές τις μέρες και σημερα το μυαλό μου δεν δουλευει καλά...

«Μην ανησυχεις άγιε μου! Θα τα καταφέρω να είμαι έτοιμη. Τόσο καιρό το περιμένω και τίποτα δεν θα μου το χαλάσει τωρα!»

«Μαναααααα! Ελα! Το ψωμί καίγεται!» ακουω την Φρεγια να ουρλιάζει από μέσα.
Κλείνω βιαστικά το τηλέφωνο και τρέχω στην κουζίνα.
Εχουν περάσει μόνο 45 λεπτα από τότε που το έβαλα! Πως κάηκε?
Βλέπω τον Νικόλα αγκαλια με την καλή του να με κοιτάνε κοροϊδευτικά και να χαμογελάνε. Εχουν στρωσει και το εορταστικο τραπέζι και άναψαν και τα φωτάκια στην γιρλάντα που έβαλαν στο κέντρο του.
«Ελα λοιπον Ραλου! Χαλάρωσε! Μ αυτη την καινουρια τρέλα δεν θα καταλάβεις Χριστουγεννα. Χρόνια πολλά καλή μου. Να είμαστε γεροι και δυνατοι και του χρόνου καλύτερα!»
Με αγκαλιάζει και η Φρέγια μετακινειται στην δικη μου αγκαλιά. Ειναι ζεστη κι αφράτη λες και μόλις βγήκε από τον φουρνο.
Ανταλλάσσουμε φιλιά και ευχές και οι τρεις και μετά τις στέλνουμε σε όλο τον κόσμο
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ

....................................
Για την ιστορία να πω ότι τελικά το ψωμάκι δεν κάηκε αλλά το φάγαμε ζεστο ζεστο από τον φουρνο μαζί με το στεγνο κοκοράκι μας.

Τωρα είναι πια μια καινουρια μέρα και αφήσαμε τα Χριστουγεννα πίσω μας
Αλλά...
...τι έχουμε μπροστα μας! !!!!
Σε λιγότερο από μια βδομάδα θα εχει υλοποιηθεί η μεγαλύτερη φαντασίωση μου. Θα έχω αγκαλιά όλα τα γατιά που αγαπάω.

Τα δικά σας γατια βέβαια!
Μπουαααα χα χα χα χα χα

...συνεχίζεται... (στο καλύτερο!)

Χρονια πολλα Ραλλου, Νικολα και Φρεγια!

Χρόνια πολλά Ρουλάκι, Νικόλα και Φρέγια!!!

χρονια πολλα ραλλουδοοικογενεια

Χρονια πολλά φιλενάδες!


Δεν χασατε ακομα κανένα γατι ε?
Χαχαχαχα!
Υπομονή!
Ποιες θα είναι η τυχερες σήμερα?
Θα δείτε! Θα δείτε!

5. Οπου η επιχείρηση ξεκινάει...
Καλη τυχη να έχουμε στο ιερό/ανίερο έργο μας!

Φωνές φασαρία κακό στην γειτονιά. Ο κόσμος έχει βγει σε μπαλκόνια και δρόμους και κοιτάει το θέαμα
Το τεράστιο έλκηθρο με τους τράνδους τα φωτα και τα στολίδια τους έχουν σταματησει μπροστά στο σπίτι μας. Ο Αγιος αυτοπροσωπως κατεβαίνει και τον υποδεχόμαστε στην βεράντα με αγκαλιές και ευχές.
Η Φρέγια εχει εξαφανιστεί όπως συνηθως όταν έρχονται ξένοι στο σπίτι.
«Χο χο χο! Χρόνια πολλά σε όλους! Υγεία και χαρά στο σπίτι σας και του χρόνου καλύτερα!»
Αναφωνεί ο Αγιος όταν μπαίνει μέσα.
«Καλως ηλθες στο σπίτι μας Αη Βασίλη! Ελα κάτσε να σε κεράσουμε κουραμπιεδάκι.»
«Γιατι? Δεν έχει μελομακάρονα?» ρωτάει με απορία και με την λιγουρα στο στόμα
«Αγιε μου, συγνωμη! Τα έφαγε όλα ο Νικόλας. Μονο οι κουραμπιέδες εμειναν αλλά ετοιμάζω και δευτερη δόση και την άλλη φορά θα δοκιμάσεις. Αλλωστε εδω θα είσαι αυτες τις μέρες συνέχεια.
...ΜΗΗΗΗΗΗ!!!!!!»
«ΑΑΑΑΑΑΑουτς!»
Δεν τον πρόλαβα ρε παιδια! Απλωσε το χέρι να πάρει μόνος του κουραμπιέ και ενεργοποιήθηκε η φάκα που έχω εγκαταστησει για να μην παίρνω εγω και τρωω και την πάτησε ο άνθρωπος! Ευτυχώς φορουσε τα λευκά του γάντια και το χτυπημα δεν ήταν σφοδρό.
«Συγνωμη Βασίλη μου, χίλια συγνωμη... Δεν σε πρόλαβα... για μένα την έχω βάλει την φάκα... Κάτσε εδω στην καρέκλα και θα σου φέρω εγω όσους θέλεις να φας στο πιατάκι.»

Στραβομουτσουνιάζει λίγο και τριβει τα δάχτυλα του αλλά μετα μου χαμογελάει με καλοσύνη
«Δεν πειράζει τέκνον μου! Ας ξεκινήσουμε την δουλειά μας. Φευγω τωρα για να σου φέρω τα πρωτα γατιά. Ελπίζω να ευχαριστηθείς και να χαρείς.»
«Και ποια γατια θα βουτήξεις πρωτα?»
«Αχ! Δεν θυμάμαι να σου πω. Ο βοηθός μου έχει κάνει το πρόγραμμα και εχει ρυθμίσει τα δρομολόγια. Πιστευω ότι δεν θα αργησουμε να γυρίσουμε»

Το κεφάλι της Φρέγιας διακρίνεται στην άκρη της πορτας του σαλονιου. Μπορεί να φοβάται αλλά η περιέργεια είναι μεγαλύτερη από τον φόβο. Πλησιάζει τοιχο-τοιχο και στέκεται μπροστά του.
«Ωωω! Μα είσαι πραγματικά χοντρός!» λέει και κοκκινίζει
«Φρεγια!!!! Ντροπη! Τι είναι αυτα που λες στον Αγιο! Ανέβα και κάνε του μια αγκαλιά αμέσως!!!»
Η Φρεγια πηδαει στην αγκαλια του Αη Βασιλη ντροπιασμένη και εκείνος της δινει φιλακια.
«Λοιπον Φρεγια, ήσουν καλό κορίτσι όλο αυτο το χρόνο? Και τι θέλεις να σου φέρω δωρο φέτος την Πρωτοχρονιά»
Η Φρεγια σηκώνει τα μάτια της και του λέει:
«Εεεε, ναι... καλη ήμουν αλλά ο μπαμπάς λέει ότι και να έκανα κάποια αταξία θα με συγχωρήσεις αμα σου την πω και θα μου φέρεις δωρο... Αλλά επειδη ξέρω ότι έχεις πολλές δουλειές και δεν θέλω να σε καθυστερίσω.... να... σου έγραψα εδω τις αταξίες που έκανα για να τις διαβάσεις στον ελευθερο χρόνο σου, να με συγχωρήσεις και να μου φέρεις το δωρο που σου έχω γράψει εκεί κάτω κάτω»
Του πασάρει μια σελίδα Α4 με πυκνοτυπωμένες φρασεις και στις δύο σελίδες. Σκύβω να δω τι του ζητάει δωρο αλλά προλαβαίνει και χωνει βιαστικά το χαρτί στην τσέπη του.
Ο Αη Βασίλης σκάει στα γ'ελια, μου κλείνει το μάτι και μου ψυθιρίζει στο αυτι.
«Ραλου, μην σε ακουσω να ξαναπεις την γάτα σου χαζή! Αυτη σε πουλάει και σε αγοράζει βρε κορίτσι μου χωρίς να πάρεις είδηση!»

Αναστενάζω και τον αποχαιρετω καθως ξεκινάει για την αποστολή του
«Καλη Τυχη Αη Βασίλη μου!
Ευχαριστω για όλα!»

...........................
Οι γείτονες πάθανε την πλάκα τους που μας επισκέφτηκε ο Αγιος. Απο εκείνη την ωρα έρχονται στην πόρτα μου και μου ρίχνουν χαρτάκια με τις επιθυμίες τους για δωρα.
Ελπίζω να μην με κάψουν στην πυρά μετα την Πρωτοχρονιά που οι περισσότεροι δεν θα πάρουν τίποτα...
Δεν βλέπετε εγω τι τραβηξα και πόσο περίμενα για να υλοποιηθεί η ευχή μου...
Ε! Ξέρουμε! Συν Αθηνα και χείρα κίνει!

Τι εννοείτε αν συνεχίζεται???!!!
Τωρα ειναι που αρχίζει η δράση!!!

Πάω να κλειδώσω!

κι εγω, και να βαλω παντού παγίδες.

XAXAXAXAXAXAXA!
KANENAS DEN GLYTWNEI!!!!
EINAI THEMA XRONOY
NA FOBASTE! NA FOBASTE POLY

μωρε τι μας λες!!

exe xarh poy nystazo kai den allazoyn ta Ellinika sto plhkrtologio esy!!!
Jeryyyyy!!!!
Poupsyyyyy!!!!
Gia peste aleyri!
h Mbrigade sas gyreyei!

η Πουπσυ και ο Τζερυ φυγαδευτηκαν αποψε το βραδυ προς αγνωστη διεύθυνηση!!!

Πούπσυ έγραψε:η Πουπσυ και ο Τζερυ φυγαδευτηκαν αποψε το βραδυ προς αγνωστη διεύθυνηση!!!

SuperCatz έγραψε:

Πούπσυ έγραψε:η Πουπσυ και ο Τζερυ φυγαδευτηκαν αποψε το βραδυ προς αγνωστη διεύθυνηση!!!

μην ανησυχεις. ειναι σε ασφαλες μερος. θα μεινουν εκεί μεχρι το περας των γιορτών!!! για την ασφάλειά τους δεν μπορω να σας πω πού ειναι!!

Πούπσυ έγραψε:

SuperCatz έγραψε:

Πούπσυ έγραψε:η Πουπσυ και ο Τζερυ φυγαδευτηκαν αποψε το βραδυ προς αγνωστη διεύθυνηση!!!

μην ανησυχεις. ειναι σε ασφαλες μερος. θα μεινουν εκεί μεχρι το περας των γιορτών!!! για την ασφάλειά τους δεν μπορω να σας πω πού ειναι!!

Ελπίζω να μην τα βρουν αυτοί οι υποχθόνιοι και καταχθόνιοι τύποι που βούτηξαν ήδη κάμποσα..

SuperCatz έγραψε:

Πούπσυ έγραψε:

SuperCatz έγραψε:

Πούπσυ έγραψε:η Πουπσυ και ο Τζερυ φυγαδευτηκαν αποψε το βραδυ προς αγνωστη διεύθυνηση!!!

μην ανησυχεις. ειναι σε ασφαλες μερος. θα μεινουν εκεί μεχρι το περας των γιορτών!!! για την ασφάλειά τους δεν μπορω να σας πω πού ειναι!!

Ελπίζω να μην τα βρουν αυτοί οι υποχθόνιοι και καταχθόνιοι τύποι που βούτηξαν ήδη κάμποσα..

το ειδα, γιαυτο και τα φυγαδευσα!! ελπιζω να μην τα βρουν!!

Μακάρι...

Ρούλα μου υπέροχα τα κείμενα,απίστευτο γέλιο.
Να΄σαι καλά ,και να μας κάνεις πάντα να χαμογελάμε

Τα ονόματα τα κανονικά μας μπορούμε να τα έχουμε σε λίστα για να μην μπερδευόμαστε. Εμένα με λένε Μαρία

γεια σου Μαρια!
Ο Πιπης σου ειναι ενα μπολικο κουκλι.
Σε χαιρετάει αλλά περνάμε τελεια μαζί!

ναι μπόλικος αφού να σκεφτείς το υπόλοιπό του είναι εδώ

Ραλλου

6. Οπου έχουμε τις πρωτες αφίξεις και... τι να πω! Ειμαι ευτυχισμένη –παρ όλο που κοιμήθηκα χωριστα από τον καλό μου απόψε!

Ξυπνησαμε αργά σήμερα! Με τετοια αναστάτωση και χαρά τα ξημερωματα ειπαμε να δωσουμε στον εαυτό μας ρεπό από το πρωινό ξύπνημα.
Μονο που ξυπνησαμε χωριστα από τον Νικόλα. Εκείνος κοιμήθηκε στον καναπε αγκαλιά με...
Εγω στο διπλό κρεβάτι αγκαλια με...
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τα ξημερωματα ξυπνησαμε από την γνωστη φασαρία, έλκηθρο καμπανάκια τάρανδοι κ.τ.λ. πάρκαραν στον δρόμο και ο άγιος κατεύθασε με το σακί του τεράστιο και φουσκωμένο για την πρωτη παράδοση.
Φαινόταν κατάκοπος αλλά κουβαλούσε το βάρος με σχετικη ευκολία.
«Καλημερα Αγιε μου! Ολα καλά?» ρωταω με μισάνοιχτο μάτι και λίγη ενοχή που τον έχω βάλει να κάνει την βρωμοδουλεια μόνος του, γερος άνθρωπος.
Ακουμπάει το σακί στο πάτωμα.
«Εντάξει τεκνον μου, αποστολη εξετελέσθη και ιδου η πρωτη δόση από το δωρο σου»
Δεν βλέπω πουθενά καμία γάτα και ανησυχω. «Μα...Που ειναι Αγιε μου? Χωρέσανε τόσες γάτες στο ελκηθρο, φέρτες μέσα μην πουντιάσουνε από το αγιάζι!»

Ο Αγιος κάνει μια κίνηση και ανοίγει το σακί. Ενα κεφαλάκι πετάγεται από μέσα, κάπως άγνωστο μου φαίνεται, δεν το έχω ξαναδει στα πάρτι ή στο σπίτι μου. Αχου το μωρέ τα ματάκια του είναι μισόκλειστα... Ο Πιπης θα είναι της Μαρίας -ντορεμι-! Πωπω! Ενα τεράστιο συμπαγές κουκλι είναι!
«Γειά σας κυρία Ραλου. Ειμαι ο Πιπης. Κι αυτος είναι ο νέος μου αδελφός ο Ορφέας. Τα υπόλοιπα παιδιά μου εξήγησαν στο δρόμο τι συμβαίνει γιατι για να πουμε την αλήθεια ψιλοτρομάξαμε στην αρχή. Αλλά τωρα που ξέρουμε, με χαρά θα σας κάνουμε παρέα τις γιορτές»
Στο μεταξυ, έχει πηδήξει στην αγκαλιά μου, απαλός και γεματουλης, μια υπέροχη αρχή στην ευδαιμονία που με περιμένει τις επόμενες μέρες. Ο Ορφέας δίπλα του λίγο πιο δειλός μου χαμογελάει κι αυτός και σύντομα κολάει τα ματια του στις κουρτίνες του σαλονιου.
«Ααα! Εχετε κι εδω ωραίες κουρτίνες ε?» μονολογεί.
«Καλωσήρθατε παιδιά μου. Να! Καθηστε εδω στον καναπέ και θα σας δείξω εγω τα κατατόπια σε λίγο. Πιπη μου, μην σε νοιάζει. Σε λίγο θα ξερεις που είναι τα πάντα και θα είσαι μια χαρά.»
«Ααα! Μην έχετε πρόβλημα κα. Ραλου. Ειμαι σαΐνι εγω, δεν έχω πρόβλημα. Θα με βοηθήσουν και τα άλλα φιλαράκια. Να ο Πιπης της κυρίας Άσπας ο συνονόματος, μου είπε ότι θα με καθοδηγήσει αυτός.»
«Ωραια. Α! Και να μην με φωνάζετε «κυρια Ραλου», θα δείτε, όλοι με φωναζουν «θεια Ραλου», εδω και καιρό»
Αχ! Αυτα τα ηρωικά τυφλά γατιά!
Μηπως και ο Ομηρος της άλλης Μαρίας έτσι ευκολα δεν προσαρμόστηκε πέρυσι τα Χριστουγεννα που τον είχα εδω? (...αχ Ομηρε μου, πόσο μου λείπεις αντράκι μου...)

Απο το σακι προβάλουν τωρα γνωστές φάτσες Ο Πιπης της Ασπας ο Πολίτσος, ο Χιόνης και η Νεφέλη.
Ολα τους έχουν ξαναελθει στο σπίτι μου και ξέρουν τα κατατόπια.
«Χρονια Πολλά θεία Ραλου!»φωνάζουν όλα μαζί και ψάχνουν να βρουν την Φρέγια. Ο Πιπης πλησιάζει και κάθεται δίπλα στον συνονόματο του και πιανουν κουβέντα μεταξύ τους.
Παρατηρώ ότι όλοι τους είναι μες την καλή χαρά, καθόλου αγχωμένοι που τους βουτηξαμε από τα σπίτια τους. Ισως γιατι ξέρουν ότι στης Φρέγιας περνάνε πάντα καλά.
Ο Πολις με πλησιάζει και μου λέει στ' αυτι:
«Θα κλέψεις και την Οντέτ, έτσι δεν είναι θεια Ραλου?»
Ααα! Τωρα το θυμήθηκα. Ειχαν ενα καλοκαιρινό φλερτάκι αυτα τα δύο. Του κλείνω το μάτι πονηρά και σκάει χαμόγελο κοκκινίζοντας.

Μια πολυαγαπημένη φάτσα σκάει μυτη από το σακί και ορμαει σαν σίφουνας στην αγκαλιά μου.
Πορτοκαλοφατσα με άσπρη τραχηλιά. Χρειάζεται να πω άλλα? Ο Μικυ μου, το άγορι μου το καλό μου ο ήρωας της καρδιάς μου! Και το Λουκούμι από δίπλα του!
Μου σκάει φιλάκια και σφιγγεται στην αγκαλιά μου, ξέρει πόσο πολύ τον αγαπάω και είμαι σίγουρη ότι το ανταποδίδει!
«Χρονια πολλά και καλά θεία Ραλου! Ευχομαι να γινεις σύντομα καλά και να μην πονάς!»
Αχ καρδούλα μου!
Το Λουκουμι απο δίπλα κάθεται συνεσταλμένο και με κοιτάει. Μα... σίγουρα το Λουκουμι είναι αυτό? Παναγιά μου πως μεγάλωσε! Αυτος ξεπέρασε και τον Μικυ... Και τι γουναρικο ειναι αυτο! Θα λιποθυμήσω απο την γλύκα.

Κοιτάω το σακι του Αη Βασίλη και μου φαίνεται άδειο. Το σηκώνω στο χέρι μου και φαίνεται πανάλαφρο. Με ζωνουν τα φίδια!
«Τι? Αυτά μου έφερες άγιε μου μόνο? Περίμενα και τα περσάκια δεν τα πήρες τελικά?»
Ο Αγιος χαμογελάει «Εδω τα έχω τέκνον μου! Να, δες!»
Μια θεική φάτσα αγουροξυπνημενη και μαχμουρλου σκάει μύτη. Παναγιά μου! Αυτη είναι η Πατουσα!
Κα μετα ο Γκισμο ο κατρουλής και ο Τεζόρο ο Μεγαλοπρεπής και... και... και... ο Σνοου ο τρομερός, ο αυτοκρατορικός γάτος της Βικυς! Ολα μικροσκοπικά αλλά με φουντωτές γουνες που αντισταθμίζουν και γεμίζουν τους ογκους...
Βγαίνουν σιγά σιγά από το σακι (Φυσικο ήταν να μην το καταλάβω ότι ειχαν μείνει μέσα. Σαν πουπουλα είναι ελαφρια όλα τους.)
Ολα μαζί στην αγκαλιά μου μου λένε τις ευχές τους και η Πατουσα μου ψιθυρίζει στ αυτί «Τον Πέρσυ θα τον κλέψεις θεία Ραλου? Αχ! Πες μου ότι θα κλέψεις και τον Πέρσυ!»
Χαχα! Δεν ξέχασε κι αυτη το καλοκαιρινό φλερτάκι τους η ατιμουλα!

Κοιτάω γυρω μου που το σπίτι αρχίζει να γεμίζει γάτες σιγα-σιγα
Η Φρέγια τσακίζεται να μιλήσει σε όλα, να εξηπηρετήσει όπου μπορει, να αναθερμάνει παλιές φιλίες και να δημιουργήσει καινούριες.
Ο Νικόλας τσακίζεται να τους φέρει φαγητό, να μοιράσει κουβερτάκια, μαξιλάρια, και να δείξει σε όλους που είναι οι αμμολεκάνες. Εχει πάρει μαζί του τους δύο Πιπιδες, τον Ορφέα και τον Γκίσμο της Βικυς και πάνε όλοι μαζί να δουν που τις έχει αραδιάσει.
Ολα είναι υπο έλεγχο.

Ο Αγιος έχει ολοκληρωσει την παράδοση και ετοιμάζεται να φύγει για να ξεκουραστεί. Ουτε ενα κουραμπιεδάκι δεν κάθεται να φάει, ουτε μια σοκολάτα να πιει.
«Φευγω Ραλου, πάω για ύπνο, και η αυριανη νυχτα θα είναι μεγάλη . Ελπίζω να είσαι ευχαριστημένη παιδί μου»
Του σκάω δυο φιλιά στα μαγουλα του και τον ευχαριστω από καρδιάς.
«Το βραδυ θα πάω να σου φέρω κι άλλα»
Το έλκηθρο αποχωρει με κουδουνάκια και μουσικές και...

Ε καλά! Ναι, πρέπει να το παραδεχτω... Εχω κακους γείτονες στο σπίτι μου.
Δεν είχε προλάβει να στριψει πρωτο σύννεφο αριστερα ο άγιος, όταν εμφανίστηκε η ομάδα Διας, με δύο νεαρους αστυφύλακες σε μηχανάκια.
Καποιος είχε δηλώσει ότι κάνουμε διατάραξη κοινής ησυχίας και ήρθαν να δουν.
Ευτυχώς ο Άγιος είχε φύγει, τα φωτα τα είχα κλέισει και είχα κάνει νόημα στα γατιά να κάνουν ησυχία.
Χτυπουν το κουδούνι, τους ανοίγω με το νυχτικο τάχα έκπληκτη, ενω με το πόδι μου σπρωχνω την Φρεγια που σκαει μυτη να δει τι συμβαίνει. Τιποτα... ολα καλά... κοιμόμαστε... δεν ακουσαμε τίποτα...
Ετσι, φευγουν άπρακτοι.
Μετά ανάβουμε πάλι τα φωτα, και τα γατιά πιάνουν την κουβέντα μεταξυ τους

Σκέφτομαι άλλες εποχές... Αν ήταν ο Μαρκελος τωρα μαζί μας αυτη θα ήταν η στιγμη που θα τους ξεσηκωνε όλους και γυρευε τι ζαβολιά θα διοργάνωνε με την Φρέγια! (Αχ Μαρκελε αγόρι μου, πόσο μου λείπεις!)

.....................
Και για να επιστρέψουμε στο ότι κοιμηθήκαμε χωριστα από τον Νικόλα... Οοοοχι! Δεν τσαντιστηκε με την αναστάτωση σε ώρες κοινής ησυχίας.
Απλά... δεν χωράγαμε όλοι μαζί στο κρεβάτι.
Ο Νικόλας πήρε μαζί του τα μισά και τα υπόλοιπα τα πήρα εδω.
Στο ξύπνημα βρεθηκα ανάμεσα σε κάθε είδους γουναρικά και με το ποδι του Λουκουμιου πάνω στο μαγουλο μου
Σας ειπα πόσο ευτυχισμένη ειμαι????

Παρακαλω, mods μια χάρη.
Δεν προλαβαίνω να περάσω από διορθωτη το κείμενο...
Αν δείτε κανένα χτυπητό ορθογραφικο μαργαριτάρι, παρακαλω μην μ' αφήσετε να γίνω ρεζίλι και διορθωστε το!

Καλές γιορτές Ραλουδίτσα μου!

Να μου προσέχεις τα μωρά μου!

Καλες γιορτες θεια Ραλλου!

σαν τα μάτια μου θα στα προσέχω Βίκη!

Εσυ μας δυσκολεψες λίγο Δωρα αλλά...
χαχαχα ! Αποψε θα δεις!

Ηδη το ενα μου παιδακι φυγαδευτηκε,και σε λιγες μερες ξενιτευω και το αλλο...

moukelis έγραψε:Ηδη το ενα μου παιδακι φυγαδευτηκε,και σε λιγες μερες ξενιτευω και το αλλο...

ασε, γιατι κι εγώ που τα ειχα σε καταφύγιο, τα βρήκε!!

Πούπσυ έγραψε:

moukelis έγραψε:Ηδη το ενα μου παιδακι φυγαδευτηκε,και σε λιγες μερες ξενιτευω και το αλλο...

ασε, γιατι κι εγώ που τα ειχα σε καταφύγιο, τα βρήκε!!

Μην παραλογίζεστε... Φυσικά και θα τα έβρισκε..

Κλειδωσα, εβαλα λουκετα αλλα δεν γλιτωσαν!Τα πηρε!
Αντε, χαλαλι σου Ρουλα!