Απ: Ένας έρωτας... Μιλένιος.

από **Pepita** Παρ Ιαν 30, 2009 3:56 pm

Ριπήτ έγραψε:]Αχ βρε παιδιά... μου γράφετε όλα αυτά τα τρυφερά και όμορφα λόγια... εγώ όμως ξέρω πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα μ΄αυτόν τον "τύπο"..
Είναι τόσο ελεύθερος... τόσο ανεξάρτητος... και είναι χαρούμενος.

Να εξομολογηθώ και κάτι;;; Εγώ που δίνω συμβουλές σε άλλους, έκανα ένα φριχτό λάθος. Μια μέρα τον κατάφερα και μπήκε ένα μέτρο μέσα από την είσοδο. Κι ενώ έτρωγε, έκλεισα πολύ σιγά την πόρτα να δώ πώς θα αντιδράσει. Νόμιζα πως είχα κερδίσει την εμπιστοσύνη του.
Τί έγινε;;; Μαντάρα το ιατρείο. Έκανε σαν παλαβό. Σκαρφάλωσε στη ρεσεψιόν, κρεμάστηκε σχεδόν στο μόμπιλο της Χαράς, μπήκε στο εργαστήριο... ωχ Παναγιά μου... χαμός. Άνοιξα την πόρτα και έφυγε. Λέω αυτό ήταν. Τον έχασα οριστικά. Σε μια ώρα ήταν πίσω. Του έβαλα φαγάκι και ... έφαγε ο αρκούδος.

Ας αποφασίσει μόνος του. Τί άλλο να κάνω;; Απλά... τον αγαπώ πολύ.

Κ.Μιλλυ σας καταλαβαινω απολυτα ειναι δυσκολο να θες να κανεις τα παντα και να μη σου δινεται η δυνατοτητα.Ισως θελει πολυ υπομονη εκ μερους σας αλλα και ισως να εχει τρομαξει τοσο πολυ που να μην εμπιστευτει ποτε καποιον.
Παντως και μεις την Ελισα που εχει η πεθερα μου δεν εχουμε καταφερει να την πλησιασουμε μετα απο 2 χρονια περιπου που μενουν μαζι.Μονο η πεθερα μου που την εχει συνεχεια κοντα της εχει καταφερει το τελευταιο 3μηνο να την πλησιασει αλλα παντα φοβισμενη.
Ευχομαι τα καλυτερα για τον γατουλη

από **marmanga** Παρ Ιαν 30, 2009 4:08 pm

Αχ, μωρέ, ανήκει στην κατηγορία "Σύνδρομο της κλειστής πόρτας". Αν έβαζες κάνα μαξιλαράκι έξω απ' την πόρτα για να κάθεται και όταν ψιλοανοίξει ο καιρός που μπορείτε να 'χετε ανοιχτή πόρτα στο ιατρείο, να το έβαζες σιγά-σιγά μέσα, δίπλα απ' το τζάμι ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΑΝΤΑ ΠΟΡΤΑ?
Για το ότι θα χαϊδευτεί, είμαι σίγουρη. Το αν μάθει να ζει εντελώς μέσα, όμως, δεν το ξέρω. Όπως και να χει, είναι ο Μιλένιος σου, έχετε μια ιδιαίτερη σχέση και είναι ΚΟΥΚΛΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!!
heart