Χαρίζεται το φατσάκι

Αγκρρρρρρρρ....

Βετούλι έγραψε:

Είναι απίστευτο φατσόνι ,ακομα δεν σ'εχει ρίξει ,να το βάλεις στο σπιτι σου και στην αγκαλια σου?Τι θα κανει πια το Βετουλι και εγώ μετα απο 5 χρονια τους έφερε όχι μια αλλα δυο ακομα ψιψινες ,στραβομουτσουνιασαν στην αρχη τα Λαρογατα επεσαν φαπες και ακομα πεφτουν αλλα το συνηθισαν.Κανε καμμια προσπαθεια το μικρο είναι πανεμορφο αξιζει τον κοπο,αυτο το βλεμμα του, το όλο παρακαλετό ειναι ακαταμαχητο

σίγουρα θα βρει σπίτι εντός 10 ημερών ..... είναι κούκλα!!!!

Και καθάρισε του τις τσιμπλίτσες καλέ από τα υπέροχα ματάκια του! χαλάνε την εικόνα.

Ειναι μια ζωγραφια!

Επαναφέρω το θέμα, δυστυχώς το Βετούλι δεν δέχεται με τίποτε το μικρό, ελπίζω κάποιος χριστιανός να συγκινηθεί, είναι πολύ γλυκό και αθώο γατί, ούτε νύχια δε βγάζει, χώρια πού 'ναι πανέμορφο. Χτες έκανε και το επαναληπτικό εμβόλιό του και είναι υγιέστατο και έτοιμο για ατέλειωτα χουρχουρητά.
Όσα γατοσπιτόγατα έχουν FB, ας κάνουν ένα ψυχικό και ας προωθήσουν την αγγελία, την έφτιαξα και στο blogger http://www.fatsaki.blogspot.com/

Προώθησα. Μακάρι να βρεθεί κάτι για την ψυχούλα.

Αχ! βρε Γιώργο κουκλάκι είναι το μωρό γιατί το αγαπητό Βετούλι συμπεριφέρεται έτσι μήπως πρέπει να σκίσεις την γάτα στην νεαρά
Μακάρι να βρεθεί κάτι που έχεις το μικρούλι τώρα?

Σπίτι τό 'χω, Κατερίνα. Εδώ και κάνα μήνα το έβαζα μέσα, σταδιακά, και την τελευταία βδομάδα κοιμήθηκε κιόλας. Περιττό να σου πω, πως αυτή τη βδομάδα δεν έκλεισα μάτι.. Και νιώθω & ολίγον σαδιστής, που υποβάλλω το Βετούλι σ' αυτό το καψόνι, καθώς το μικρό την κυνηγά συνέχεια, για να παίξει, οκ, αλλά αυτή δεν το βλέπει έτσι, τρώει στα μπωλ της, καταλαμβάνει τις γωνιές της και τα σχετικά..

Αυτή είναι φυσική διαδικασία που ακολουθούν όλα τα μικρά όταν εντάσσονται σ' ένα χώρο. Είναι δύσκολο για την μεγάλη αλλά αν την κανακεύεις θα το ξεπεράσει σε κάποιο διάστημα.

Τα στάδια είναι γνωστά το κυριότερο είναι να μην νιώθει δεύτερο το Βετούλι φαντάσου εμείς έχουμε 10 τι έχει γίνει εδω αλλά με υπομονή τα καταφέρνουμε πέφτουν και σφαλιάρες και χουυυυυ αλλά ο Πρίγκηπας είναι πάντα πρώτος στα χάδια το φαγητό κτλ.Εχεις σκεφτεί αν δεν βρεθεί κάτι τι θα κάνεις ?

Εγω παρομοιαζω τις γατες με τους ανθρωπους. Αν στο σπιτι μας που εχουμε τη βολη και την ησυχια μας, μας φερει καποιος εναν αγνωστο για να συζησουμε ε δεν θα χαρουμε. Θα το δουμε σαν βαρος .Για την ακριβεια σαν μπελα θα το δουμε αφου θα χασουμε πια την απολυτη κυριαρχια του χωρου μας.
Οι γατες επειδη δεν ειναι τοσο περιπλοκα οντα σιγουρα θα τα βρουν πολυ πιο γρηγορα απο2 ανθρωπους.Δεν υπαρχουν και πολλα πραγματα για να τις χωριζουν. Καυγαδες και τσαντιλες παντα θα υπαρχουν οπως σε καθε σχεση και πολλες φορες ειναι μερος του παιχνιδιου.
Γιωργο, το Βετουλι μου θυμιζει τον Μικυ μου τις πρωτες μερες που φεραμε τον μικρο στο σπιτι.Μονιμως, μονιμως ομως και για καμια εβδομαδα το μονο που ακουγαμε απο το στομα του ηταν ενα κχχχχχχχχ. Ο Μικυ ετρεχε μπροστα και ο μικρος απο πισω να τον κυνηγαει. Και δωστου τα κχχχχχχ και οι σφαλιαρες. Ευτυχως που ο μικρος δεν ηταν καθολου επιθετικος. Ολα τα εβλεπε παιχνιδι οπως νομιζω κανει και το μικρο που φιλοξενεις.Τωρα που τα βλεπω ενω εχει περασει καιρος συνειδητοποιω οτι ο Μικυ πρεπει να περασε μεγαλο σοκ. Καταρχην για τους επομενους 7-8 μηνες δεν μας εδινε σημασια. Σε εμας, γιατι με τον μικρο τα βρηκαν πολυ γρηγορα. Οχι οτι τωρα δεν εχουμε κυνηγητα και σφαλιαρες και δαγκωματα, αλλα ειναι μεσα στα πλαισια του παιχνιδιου. Χρειαζεται υπομονη, αν αποφασισεις οτι θες να το κραρησεις. Και αν το κανεις, τελικα θα κανει καλο στο Βετουλι να εχει παρεειτσα.
Ολα αυτα στα λεω ενημερωτικα και οχι για να σε πιεσω, για να μη νομιζεις οτι μονο το Βετουλι ειναι το παραξενο. Ολα τους χαζουλικα ειναι μωρε, σαν 2χρονα παιδακια που νομιζουν οτι θα στερηθουν τη αγαπη και τα χαδια μας.

εύχομαι καλή τύχη στο μικρούλι. είναι σκέτη γλύκα, του αξίει το καλύτερο σπιτάκι! προωθώ!