Η catάληψη

Μιας και η απαγωγη εγινε εν τη απουσια μου η μονη υπευθυνη ειναι η miss marea αρα θα κινηθω δικαστικως για ψυχικη οδυνη και ετσι θα βγουν τα εξοδα τοσο για την γραμμη υποστηριξης οσο και για τον Δρ.

Τετοιες κορες και δεν τις προσεχουν....

Mary-Fish έγραψε:Στείλατε το Χούλιο στην Ηρώ? Εμένα ποιο γατί θα μου στείλετε??
Καταλάθως πάντα!!

Ο Χούλιο δε στάλθηκε στην Ηρώ από εμάς, μόνος του μπήκε σε λάθος αεροπλάνο!
Θέλεις γατούλι ε;;;; Αυτό εξαρτάται από το νούμερο παπούτσι που φοράς

Κι όσο για εσάς τους πατεράδες, κανονίστε κακομοίριδες να χωρίσετε τις γυναίκες σας και μαύρο φίδι που σας έφαγε! Δε θα δείτε τις κόρες σας ούτε ζωγραφιστές! Άλλωστε ποιός δικαστής θα βγάλει διαζύγιο σε βάρος μιας πονεμένης μάνας, που της έχουν απαγάγει την κόρη και τη χωρίζει κι ο άντρας της; Όλα θα σας τα φάνε

f.m123 έγραψε:

Mary-Fish έγραψε:Στείλατε το Χούλιο στην Ηρώ? Εμένα ποιο γατί θα μου στείλετε??
Καταλάθως πάντα!!

Ο Χούλιο δε στάλθηκε στην Ηρώ από εμάς, μόνος του μπήκε σε λάθος αεροπλάνο!
Θέλεις γατούλι ε;;;; Αυτό εξαρτάται από το νούμερο παπούτσι που φοράς

Κι όσο για εσάς τους πατεράδες, κανονίστε κακομοίριδες να χωρίσετε τις γυναίκες σας και μαύρο φίδι που σας έφαγε! Δε θα δείτε τις κόρες σας ούτε ζωγραφιστές! Άλλωστε ποιός δικαστής θα βγάλει διαζύγιο σε βάρος μιας πονεμένης μάνας, που της έχουν απαγάγει την κόρη και τη χωρίζει κι ο άντρας της; Όλα θα σας τα φάνε

Σε αυτο θα συμφωνησω απαισία απαγωγέα!
Χα!
Εχουμε φροντισει να εχουμε την κοινη γνωμη μαζι μας

PakDes έγραψε:Μιας και η απαγωγη εγινε εν τη απουσια μου η μονη υπευθυνη ειναι η miss marea αρα θα κινηθω δικαστικως για ψυχικη οδυνη και ετσι θα βγουν τα εξοδα τοσο για την γραμμη υποστηριξης οσο και για τον Δρ.

Τετοιες κορες και δεν τις προσεχουν....

Μαλιστα συντροφε στην θλιψη μπαμπα Μονας! Αυτο να κανεις.

Σπόιλερ:

Ετσι κι αλλιως ομως, οπως ελεγε και ο Χοτζας :
"Χωριζε/κινησου δικαστικα/δειρε την γυναικα σου τρεις φορες τη μέρα.
Εσυ μπορει να μην ξέρεις γιατι... Αυτη ομως ξερει!"

f.m123 έγραψε:

Mary-Fish έγραψε:Στείλατε το Χούλιο στην Ηρώ? Εμένα ποιο γατί θα μου στείλετε??
Καταλάθως πάντα!!

Ο Χούλιο δε στάλθηκε στην Ηρώ από εμάς, μόνος του μπήκε σε λάθος αεροπλάνο!
Θέλεις γατούλι ε;;;; Αυτό εξαρτάται από το νούμερο παπούτσι που φοράς

Σε περιμένω να μου το φορέσεις να δούμε αν ταιριάζει..

Mary-Fish έγραψε:

f.m123 έγραψε:

Mary-Fish έγραψε:Στείλατε το Χούλιο στην Ηρώ? Εμένα ποιο γατί θα μου στείλετε??
Καταλάθως πάντα!!

Ο Χούλιο δε στάλθηκε στην Ηρώ από εμάς, μόνος του μπήκε σε λάθος αεροπλάνο!
Θέλεις γατούλι ε;;;; Αυτό εξαρτάται από το νούμερο παπούτσι που φοράς

Σε περιμένω να μου το φορέσεις να δούμε αν ταιριάζει..

Δεν το έχω εγώ λέμε, το ξεχάσαμε στης Δώρας

μπαμπας Νικολας1 έγραψε:Ετσι κι αλλιως ομως, οπως ελεγε και ο Χοτζας :
"Χωριζε/κινησου δικαστικα/δειρε την γυναικα σου τρεις φορες τη μέρα.
Εσυ μπορει να μην ξέρεις γιατι... Αυτη ομως ξερει!"

Δεν μπορουμε να αμφισβητουμε λογια σοφων ανδρων, οποτε θα πρεπει να κινηθουμε αμεσα.
Αν το δικαστηριο μαθει για αποδεδειγμενη γονικη αμελεια ουτε αμμολεκανη δεν θα σας αφησουμε, ολα θα τα παρουμε

Πφφφφ! Αντρες!

Πολύ αδέξια αυτή η 4η.....

-Χούλιο;;;;;
Η Ηρώ πλησιάζει τον γάτο που στέκεται παγωμένος στη μέση του αεροδρομίου.

-Χούλιο τι δουλειά έχεις εδώ; Η αφεντικίνα σου πού είναι;
Κοιτά τριγύρω.
-Μαρίαααα; Χουλιέτα;;;;
Κανείς.
Πηγαίνει σε μια υπάλληλο να ρωτήσει.
(Ο διάλογος αποδίδεται μεταφρασμένος για πρακτικούς λόγους)
-Συγγνώμη, υπάρχει καμία αναφορά για κάποια γάτα που να χάθηκε το τελευταίο 24ωρο;
-Μισό λεπτό να το κοιτάξω. Χμμμ, όχι δεν υπάρχει.
-Μήπως μπορείτε να μου πείτε και αν έφτασε με πτήση από Ελλάδα μια κυρία Μαρία Xnt;
-Μισό λεπτό. Όχι, δεν έχω καμία καταχώριση με αυτό το όνομα.
-Ευχαριστώ.
Η Ηρώ παίρνει αγκαλια τον γάτο και πηγαίνει στο αμάξι της, στην αγκαλιά της παγωμένος ο Χούλιο, και στη γατοφόρο στο δεξί της χέρι ο επίσης παγωμένος Ναρούτο.
Γυρνάει σπίτι με τους δυο γάτους.
............................................................
Νέα δημοσίευση στο θέμα της Χουλιέτας:
«Μαρία πήρα τον Χούλιο σπίτι, τον βρήκα στο αεροδρόμιο, τι έγινε; Σου στέλνω πμ με το κινητό μου. Τον κρατάω εδώ για τώρα, ελπίζω να μην έγινε κάτι κακό. Περιμένω.»
Η Ηρώ κοιτάζει τους δυο γάτους να κάθονται ακόμα σοκαρισμένοι στο χαλάκι, ακριβώς στο σημείο που τους άφησε.

Ο Χούλιο και ο Ναρούτο προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι γίνεται.
«Πώς στα κομμάτια βρέθηκα εδώ;» σκέφτεται ο Χούλιο.
«Τι στο διάλο κάνει αυτός ο ηλίθιος σπίτι μου;» σκέφτεται ο Ναρούτο.
Γυρνάνε το κεφάλι και τα βλέμματα τους συναντώνται.
ΚΚΚΚΚΚΚΚΚΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!
Η Ηρώ πετάγεται πάνω και πάει να τους χωρίσει. Πιάνει το Ναρούτο από το σβέρκο και τον πάει στην κρεβατοκάμαρα.
-Χούλιο, θα σε αφήσω να ηρεμήσεις μόνος σου απόψε. Φάε λίγο, γεμάτο είναι το μπολάκι που σου άφησα. Δε ξέρω αν σʼαρέσουν τα ωμά ορτύκια, αλλά δεν έχω κάτι άλλο να σου δώσω τώρα. Καληνύχτα, ελπίζω να βρούμε την αφεντικίνα σου αύριο.
Πηγαίνει και η ίδια στην κρεβατοκάμαρα να κοιμηθεί λίγες ώρες.
Ο Χούλιο ανεβαίνει στο παράθυρο και κοιτάζει έξω. Νιώθει το στομάχι του να διαμαρτύρεται από την αφαγία, αλλά δεν τον νοιάζει το φαγητό. Το μόνο που τον νοιάζει είναι να βρει τη Σιελ.
Ακούει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας να ανοίγει. Βγαίνει ο Ναρούτο.
-Λοιπόν, να τα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Όπως ήρθες φεύγεις. Αλλιώς θαʼχουμε άσχημα ξεμπερδέματα.
-Πες μου τον τρόπο, κι εγώ φεύγω.
-Μπορώ να σε πετάξω με τις κλωτσιές.
-Δεν έχω καμία όρεξη να τσακώνομαι μαζί σου. Έχω πιο σοβαρά πράγματα να κάνω από το να παλεύω με έναν ωμοφάγο βαρύμαγκα.
-Πρόσεξε φιλαράκι..
-Ναρούτο, σε παρακαλώ πολύ, αύριο θα με έχεις ξεφορτωθεί άσε με τώρα. Πρέπει να βρω τη Σιελ.
-Τη Σιελ;
-Ναι τη Σιελ. Την έχουν απαγάγει. Είμαι σίγουρος πια. Πρέπει να τη βρω. Ακολούθησα τις απαγωγείς της στο αεροδρόμιο και μπήκα σε λάθος αεροπλάνο.
-Δηλαδή έκανες όλο αυτό για να βρεις τη μικρή που τόσο σε ζορίζει;
-Η Σιελ μπορεί να είναι ενοχλητική ώρες ώρες, έως εκνευριστική θα έλεγα, αλλά δεν παύω να τη... χμμ συμπαθώ. Άλλωστε δε δέχομαι να υποβάλλεται σε όλο αυτό η Μαρία που μας λατρεύει. Τη Σιελ θα τη βρω και θα τη φέρω πίσω.
Ο Ναρούτο πάει και κάθεται δίπλα στο Χούλιο. Κοιάει κι αυτός έξω από το παράθυρο.
-Η Ηρώ θα φύγει αύριο στις 8.00 το πρωί ακριβώς. Έχουμε 9 δευτερόλεπτα να το σκάσουμε από την πόρτα πριν μας πιάσει. Στη συνέχεια πρέπει να τρέξουμε με ταχύτητα φωτός ως κάτω στην πολυκατοικία και να κρυφτούμε καλά. Η Ηρώ θα μας ακολουθήσει τρέχοντας και όταν δει ότι δεν είμαστε κάπου μέσα στην πολυκατοικία, θα ανοίξει την πόρτα για να κοιτάξει αν βγήκαμε έξω. Εκεί βγαίνουμε αμέσως από την κρυψώνα μας και σε 4 δευτερόλεπτα πρέπει να έχουμε βγει από την πολυκατοικία. Αν αργήσουμε έστω και ένα δευτερόλεπτο μας έπιασε. Μόλις βγούμε θα τρέξουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε και θα πάρουμε λεωφορείο για να φτάσουμε στο αεροδρόμιο. Ξέρω όλους τους δρόμους, οπότε δε θα έχουμε πρόβλημα. Από εκεί θα πάρουμε το σωστό αεροπλάνο για Ελλάδα. Και έπειτα βλέπουμε.
Ο Χούλιο τον κοιτά αποσβολωμένος.
-Τι με κοιτάς; Μόνος σου θα τα κάνεις όλα αυτά; Εδώ μερικές γυναίκες είχες να ακολουθήσεις και πήρες αεροπλάνο για Αμερική.
Ο Ναρούτο συνεχίζει να κοιτά από το παράθυρο. Ο Χούλιο χαμογελάει και κοιτάει κι αυτός τα αστέρια.

..................................................
-Τώρα!
Ο Χούλιο και ο Ναρούτο φεύγουν σφαίρα ανάμεσα από τα πόδια της Ηρούς που ετοιμαζόταν να κλείσει την πόρτα φεύγοντας. Κατεβαίνουν τις σκάλες και σταματάνε στο ισόγειο. Κοιτάνε την πόρτα της πολυκατοικίας. Ακούνε την Ηρώ να τρέχει στις σκάλες. Κρύβονται σε ένα φαρδύ σωλήνα που κάποιος είχε αφήσει. Ηρώ φτάνει στο ισόγειο, κοιτά τριγύρω φωνάζοντας ʽΧουυυυλιοοο; Ναρούυυυτττοοο;ʼ Και ανοίγει την πόρτα της πολυκατοικίας. Ο Χούλιο και ο Ναρούτο τρέχουν γρήγορα έξω, ρίχνοντας την Ηρώ στα πλακάκια.
-Ωραία, τώρα;
-Τώρα πρέπει να φτάσουμε στο αεροδρόμιο.
-Με τι θα πάμε μέχρι εκεί;;
-Χμμ.. Για μισό λεπτό. Δεσποινίς μου;
Ο Χούλιο γυρνάει να δει σε ποιόν απευθύνεται ο Ναρούτο.
Μα καλά;;; Σε ένα.. ΑΛΟΓΟ;;;
-Σε μένα μιλάτε;
-Ναι, σε σας. Μπορείτε να μου πείτε με ποιο λεωφορείο μπορούμε να φτάσουμς στο αεροδρόμιο;
-Ρεε συ Ναρούτο! Μη μιλάς σε άλογα!
-Σκάσε Χούλιο!
-Εκείνο το ροζ απέναντι το βλέπετε; Αυτό θα πάρετε και θα φτάσετε αμέσως.
-Ευχαριστούμε πολύ! Πάμε Χούλιο.
Ο Ναρούτο τραβολογά τον Χούλιο και περνάνε στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Με ένα σάλτο ο Ναρούτο ανεβαίνει πάνω στο λεωφορείο.
-Τι με κοιτάς; Άντε ανέβα!
Ο Χούλιο ψάχνει τρόπο να ανέβει κι αυτός πάνω. Πηδάει πάνω στο καπό του λεωφορείου, έπειτα στο κεφάλι του οδηγού και φτάνει δίπλα στο Ναρούτο. Ο Ναρούτο τον κοιτά και χαμογελά.

Το λεωφορείο ξεκινά.
Ο Ναρούτο αποκοιμάται. Σε κάποια στιγμή νιώθει το Χούλιο να τον σκουντά.
-Τι έγινε;
-Πάθαμε λάστιχο.
Το λεωφορείο έχει σταματήσει στην άκρη του δρόμου. Το λάστιχο τρύπησε μυστηριωδώς.
-Δε θα προλάβουμε!
Ο Χούλιο κοιτά τριγύρω. Βλέπει δυο γυναίκες να βγαίνουν από ένα αμάξι και να ετοιμάζονται να βγάλουν κάτι από το πορτ-μπαγκάζ.
Ο Χούλιο κάνει νόημα στο Ναρούτο. Πηδάνε στο κεφάλι του οδηγού, από εκεί στο έδαφος και τρέχουν στο αμάξι. Ο Ναρούτο μπαίνει στη θέση του οδηγού και ο Χούλιο δίπλα του.

-Ξεκίνα το.
-Πας καλά;;; Πώς θα οδηγήσω εγώ;;;
-Γύρνα το κλειδί κι ανέλαβε το τιμόνι. Φρένο-γκάζι θα πατάω εγώ.
-Καλά ρε, τι με πέρασες; Γάτος είμαι! Πατούσες έχω, όχι χέρια for Godʼs sake!
Ο Χούλιο του δαγκάει την ουρά.
Ακούγεται ένα δυνατό ΝΙΑΑΑΑΡΡΡ και το αμάξι ξεκινά.
.............................
Στη διαδρομή για το αεροδρόμιο
.............................
-Δεξιά! Δεξιά!!!!
-Φρένο πάταααα!
-Αααααα! Πάει η γιαγιά!
-Την πάτησες;
-Όχι, πρόλαβα να γυρίσω το τιμό...ΑΑΑΑΑΑ!!! Φρένο! Φρέεενοοο!
-Τι; Ποιόν πάτησες;
ΜΠΑΜΜΜΜΜ!!!
Ο Χούλιο και ο Ναρούτο βγαίνουν ζαλισμένοι από το αμάξι.
Κοιτάνε πίσω τους.
-Αναθεματισμένη κολόνα!
-Μπορούσαμε απλά να σταματήσουμε στο δρόμο. Δε χρειαζόταν να σταματήσουμε ΠΑΝΩ στην κολόνα ξέρεις.
-Φτάσαμε τουλάχιστον.
-Κοίτα λίγο, η ουρά μου είναι στη θέση της; Δεν τη νιώθω.
-Νομίζω εκεί είναι. Κάτσε να μετρήσω τα πατούσια μου. Ρε συ Χούλιο, έχεις δίδυμο αδερφό;
Ο Ναρούτο ανοιγοκλείνει τα μάτια προσπαθώντας να ξεχωρίσει τους δύο κινούμενους Χούλιο που βλέπει.
Λιποθυμά.
Αφού συνήλθε, οι δυο γάτοι επιβιβάστηκαν στο φορτηγάκι που μεταφέρει τις αποσκευές.

Τρύπωσαν στο σωστό αεροπλάνο αυτή τη φορά, και ξεκίνησαν για Ελλάδα.
........................................
Meanwhile στην Ελλάδα...
-Εδώ μπλε αετός. Πράσινε σκύλε, τον είδες πουθενά; Όβερ.
-Όχι. Εσύ μαύρη κόμπρα; Όβερ.
-Καλά ρε, γιατί μιλάμε στα walky talky πρώτον και δεύτερον, γιατί βγάλατε αυτά τα ηλίθια ονόματα;;;
-Δεν είναι ηλίθια ονόματα, είναι κωδικά ονόματα. Έτσι κάνουν στις επιχειρήσεις.
Οι τέσσερις συνεργάτιδες έχουμε χωριστεί για να βρούμε το Χούλιο. Διαβάσαμε τη δημοσίευση της Ηρούς ότι τον βρήκε στον Καναδά, και αφού συνήλθαμε από το σοκ, αποφασίσαμε να αναλάβουμε δράση. Ήταν σίγουρο ότι θα επέστρεφε Ελλάδα.
Εγώ είμαι στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Οι υπόλοιπες βρίσκονται στα αεροδρόμια Χίου, Αθήνας και Βόλου. Παρακολουθούμε κάθε επιβάτη που αποβιβάζεται από κάθε Καναδέχικο αεροπλάνο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μας ξεφύγει.
Πίνω μια γουλιά καφέ και βγάζω λίγο τη γόβα που με χτύπησε. Εξάλλου πιθανότερο είναι να πέσει στα χέρια της Τέτας στην Αθήνα, παρά να πήρε το αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη.
Κοιτάω το ρολόι. Ένα ακόμα αεροπλάνο έχω να περιμένω. Το οποίο.. νομίζω μόλις προσγειώθηκε.
Σηκώνομαι βαριεστημένα και προχωράω προς το χώρο που κρατάνε τις αποσκευές.
Ρίχνω μια γρήγορη ματιά και καθώς ετοιμάζομαι να φύγω..
Τους βλέπω.
Ο Χούλιο και ο Ναρούτο, κρυμμένοι σε μια βαλίτσα, περιμένουν να τους φορτώσει ο υπάλληλος στο φορτηγάκι για να το σκάσουν.
Τρέχω στον υπάλληλο.
-Ε, συγγνώμη, αυτή είναι η βαλίτσα μου, μπορώ να την πάρω τώρα γιατί βιάζομαι;
-Συγγνώμη κυρία μου, αλλά πρέπει πρώτα να περάσει από έλεγχο.
-Αχ.. Σας παρακαλώ, βιάζομαι, με περιμένουν στη δουλειά, ήδη με την καθυστέρηση του αεροπλάνου άργησα.. Μπορείτε να κάνετε μια μικρή εξαίρεση για μένα;
-Εντάξει. Μια φορά όμως ε; Μην το πείτε πουθενά!
-Έννοια σας, δεν σας ξέρω, δε με ξέρετε.
Του κλείνω το μάτι και φεύγω με τη βαλίτσα.
-Κορίτσια; Τους έχω.
-Τους;
-Πάω στην καλύβα. Στείλτε το ελικόπτερο.


Αυτή τη στιγμή οι δυο γάτοι βρίσκονται στο κρησφύγετο μας και ζουν το όνειρο τους...
Ο Ναρούτο, μένει σε ένα δωμάτιο όπου απαγορεύεται μέχρι και η λέξη:
ΚΑΡΠΟΥΖΙ....


Και ο Χούλιο..
Ο Χούλιο βρήκε την κλίση του τελικά.
Αχ να ξερε η Μαρία ότι κρατάει έναν Σωκράτη στο σπίτι της.

Ο Χούλιο αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους τους κατοίκους της καλύβας μας, και δέχεται τηλεφωνήματα για αγορεύσεις μετά τις 3.00 το μεσημέρι. Παρακαλούμε να σεβαστείτε το ωράριο του.
Επίσης..
Παρατηρήσαμε μια... εχμμμ συμπάθεια του Ναρούτο προς τη Μπεζ...




Ακολουθεί "Η επιστροφή..", η οποία θα πραγματοποιηθεί απόψε, ωστόσο η ιστορία θα ανέβει σε 1-2 μερούλες. Δυστυχώς ένα από τα γατάκια μας είναι δυσαρεστημένο. Μετά από συνεδριάσεις με τον Φροϋντμίλιο αποφασίστηκε ότι θα περνάει καλύτερα στο παλιό του σπίτι.

Τι βλέπω Χούλιο?? Εκτός οτι από μόνος σου πήγες μαζί με τους απαγωγείς, γλυκοκοιτάς και την μπεζ???
Σε είχα για πιο έξυπνο γάτο....


Ράισα!!!

natalouko έγραψε:Τι βλέπω Χούλιο?? Εκτός οτι από μόνος σου πήγες μαζί με τους απαγωγείς, γλυκοκοιτάς και την μπεζ???
Σε είχα για πιο έξυπνο γάτο....


Ράισα!!!

Καλέ, ο Ναρούτο, όχι ο Χούλιο!

otz έγραψε:

natalouko έγραψε:Τι βλέπω Χούλιο?? Εκτός οτι από μόνος σου πήγες μαζί με τους απαγωγείς, γλυκοκοιτάς και την μπεζ???
Σε είχα για πιο έξυπνο γάτο....


Ράισα!!!

Καλέ, ο Ναρούτο, όχι ο Χούλιο!

Γράψε λάθος... είμαι και πονεμένη σήμερα... ότι θέλω βλέπω...

Ότι και να πω για τις PIΝΚ είναι πολύ λίγα. Σας παραδέχομαι με την τελευταία αφήγηση.

Η Ηρώ
Της Ηρούς!

Δεν εφτανε που απολαυσατε μια ωραια χορτασικη περιπετεια αλλά βρεθηκατε και με δυο απο τους γατους-θρυλους του γατοσπιτου!
Παρ ολο που ειμαι καμμενη γατομανα, ειμαι υποχρεωμένη να σας παραδεχτω...
Ενα ολοκληρο γατολιβαδο στα χερια σας... δεν ειναι και λιγο...

Νικολα, λυπαμαι που το λέω αλλά... μηπως να ψαχναμε για κανενα αλλο γατακι...
Δεν το βλεπω να την ξαναπερνουμε την Σορδαλια μας!


Τιιιι! Ετσι ευκολα την εγλαταλειπετε στην Φρεγια μου?! Το γιασεμι μου? Το μπουγαρινι μου? ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ μου????
Κχχχχχχχ! Θα σας φαω!
Εμπρος, κουνηθειτε! Και μην ακουσω ΠΟΤΕ ξανα τετοια βλακωδη σχολια γιατι θα εχετε να κανετε μαζι μου!
Κχχχχχχ!
Πιπης

Ρουλα εισαι απαραδεκτη!
Εχω πολλα ραμματα για την γουνα σου αλλά δεν ειναι ωρα γι αυτα
Πιπη αγορι μου, ζητω συγνωμη για την πεθερα σου. Εμεις οι δυο αγορι μου θα την βρουμε την κοριτσαρα μας. Σαν γροθια ενωμένοι θα παλέψουμε να φερουμε πισω την πολυαγαπημενη μας. Και δεν θα την αφησω ουτε λεπτο πια να φυγει μακρια μου! Στο ορκιζομαι!

Κχχχχχχχ!
Καλα, εγω να δεις ποσα ραμματα εχω για την δικια σου γουνα πεθερε!
Μεσα απο τα χερια σου στην πηρανε.
Ας ην βρουμε τελικα την ορτανσια μου και θα σου πω εγω αν την αφησω στα χερια σου ξανα. Μαζι μου θα ερθει και δεν θα φυγει ποτε των ποτων απο κοντα μου!
Παμε τωρα. Εχουμε να οργανωθουμε και να καταστρωσουμε σχέδια. Και δικια μου ητανε βεβαια η βλακεια που περιμενα ότι το Κλμπ των Ανεξαρτητων Γλωσσοκοπάνων θα αναλάμβανε δραση για την σωτηρία τουλάχιστον των μελών του.
Πφφφφ!
Εγω θα την παρω μεσα απο τα νυχια τους να το ξέρεις!
Ασε που εχω και μια μικρη ανησυχία με τοσες γατες -και γατους- μαζεμένους εκει περα.
Φρεγιαααα μου! Μονο εγω σ αγαπαω γαρδενια μου! Περιμενε με!
Πιπης

Βρε παιδιά, μην τσακώνεστε!...
Περνάμε δύσκολες ώρες ...Το είπε και ο Σαμαράς...¨θα πετύχουμε αν μείνουμε ενωμένοι¨

Ασε Μαρινα...
Τωρα που μπηκε στο παιχνιδι και ο Πιπης της... δεν ξερω... μπλέκονται πολυ τα πραγματα

Mήπως τώρα που μπήκε στο παιχνίδι ο Πίπης ξεκαθαρίσουν;;

Μακαρι...

Μην αμφισβητείτε τον γιόκα μου, έχει μύτη αυτός! κουνούπι δεν του γλυτώνει και θα του γλυτώσει η ανεκδιήγητη Ροζ τελωςπάντων που έχει σβερκώσει το κρεμ ντε λα κρεμ του γατόσπιτου; Δεν υπάρχει περίπτωση. Για να μη πω ότι έχει ήδη μυριστεί την τέταρτη κι από κει θα βρει σίγουρα άκρη να πάρει πίσω την γυναικάρα του!

Συμπεθερα, τωρα που εχω την βοηθεια του στιβαρου πατουσιου του γαμπρου μου, ολα ειναι πιθανα!


Μαζι μου τον εχω! Μην τρομαξεις αν δεν τον βρεις στο σπιτι!

Πφφφ! Σιγα μην με εχει μαζι του!
ΕΓΩ εχω μαζι μου εκεινον!
Χα!
Πιπης

Σας έχω εμπιστοσύνη !

Σπόιλερ:

στο καλό παληκάρι μουουουουου και με τη νίκηηηηηη

Σπόιλερ:

To παιδι μου θα ειναι το δυσαρεστημενο,ο Καζα μου δε μπορει χωρις τη μανουλα,θα αιτηθει να γυρισει το πουλακι μου...

moukelis έγραψε:To παιδι μου θα ειναι το δυσαρεστημενο,ο Καζα μου δε μπορει χωρις τη μανουλα,θα αιτηθει να γυρισει το πουλακι μου...

H CATΑΣΤΡΟΦΗ 3

ΡAΪΣΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ

-Λοιπόν κυρίες μου.
-Ανησυχώ..
-Για ποιο πράγμα;
-Για τις συνεδριάσεις. Δε θέλω τα γατάκια που κρατάμε να είναι δυσαρεστημένα.
-Ελπίζω να πάνε όλα καλά..
-Θα το δούμε. Αν όχι.. Θα γίνει επιστροφή.
-Πάμε στο άλλο θέμα μας.
-Ράισα.
-Ναι, Ράισα.
-Ακούστε πλαν...
Έχουμε μαζευτεί οι τέσσερις στο σαλόνι και συζητάμε για το σχέδιο απαγωγής της Ράισα.
-Ωραία, άρα όλο αυτό πρέπει να γίνει απόψε.
-Ναι.
-Και πού θα βρούμε τα ρούχα;
-Μη σας νοιάζει, θα το αναλάβω εγώ αυτό!
……………………………………………..
Ώρα: 01.30 π.μ.
Τέσσερις γυναίκες με μαύρες ολόσωμες φόρμες και μαύρες κουκούλες φτάνουν έξω από το σπίτι της Ναταλίας.
Η Τέτα πηγαίνει στο παράθυρο πίσω, η τέταρτη της ομάδας μένει μπροστά στην πόρτα να προσέχει μη μας δει κανείς.
Εγώ και η Όλγα παραβιάζουμε την κλειδαριά. Τρυπώνουμε στο σπίτι.
Η Ναταλία κοιμάται του καλού καιρού. Κοιτάμε τριγύρω. Λούσιφερ, Γκαμπριέλ κοιμούνται.. Χμ… Η Ράισα που είναι;
Κάνω νόημα στην Όλγα να ψάξουμε στο σαλόνι. Χωριζόμαστε. Αυτή πηγαίνει προς το σαλόνι, κι εγώ προς την κουζίνα.
Ακούμε βήματα..
Κρυβόμαστε και ελπίζουμε οι μαύρες μας φόρμες να κάνουν τη δουλειά τους. Βλέπω τη Ναταλία να προχωρά νυσταγμένα προς την κουζίνα. Βάζει ένα ποτήρι νερό, το πίνει και πάει να ξανακοιμηθεί.

Ουφ!
….Εντωμεταξύ…

…Μας παρακολουθούν…..
Ψάχνουμε τη Ράισα στο σαλόνι. Αναποδογυρίζουμε μαξιλάρια, ανοίγουμε συρτάρια, ψάχνουμε παντού, όσο πιο αθόρυβα γίνεται, αλλά δε βρίσκουμε τίποτα. Προχωράμε κουζίνα, μπάνιο, διάδρομο, βομβαρδίζουμε κάθε δωμάτιο από όπου περνάμε, αλλά η Ράισα πουθενά.
Κοιτάμε την κρεβατοκάμαρα…
Παίρνουμε τη μεγάλη απόφαση να μπούμε.
Περπατάμε στις μύτες των ποδιών μας. Μπαίνουμε μέσα. Βλέπουμε τη Ναταλία να ροχαλίζει και..

Τη Ράισα ξαπλωμένη στα πόδια της!!!
Τώρα είναι ευκαιρία.
Πλησιάζω αργά αργά προς το κρεβάτι και αρπάζω τη Ράισα.
Η Ράισα ξυπνάει. Παλεύει να ξεφύγει. Μου ρίχνει μια νυχιά όλη δικιά μου..
Και τρέχει στο σαλόνι.
Την ακολουθούμε όσο πιο αθόρυβα μπορούμε. Όλοι κοιμούνται στο σπίτι. Όλοι εκτός από τη Ράισα.. Ή μήπως όχι;
Χωριζόμαστε. Η Όλγα πάει στην κουζίνα, εγώ πάω στο σαλόνι και ανοίγω το παράθυρο για να ενημερώσω την Τέτα να είναι σε επιφυλακή.
Πάω με την Όλγα στο μισάνοιχτο ψυγείο. Εδώ πρέπει να κρύφτηκε η μικρή.
Όσο ψάχνουμε λοιπόν τη Ράισα στο ανοιχτό ψυγείο, ακούμε την Τέτα να ψιθυρίζει.
-Εεε! Ψιιιτ! Εδώ είναι!
Πάμε στο σαλόνι. Βλέπουμε τη Ράισα πάνω στο γατόδεντρο, δίπλα στο ανοιχτό παράθυρο.
-Φέρτε μου ένα σκοινί!
-Τι να το κάνεις το σκοινί;
-Θα πάρουμε ολόκληρο το γατόδεντρο. Αλλιώς δεν πρόκειται να την πιάσουμε. Θα φύγει πάλι.
Η Ράισα κάθεται στο γατόδεντρο και παρακολουθεί τις κινήσεις μας.
-Ρε που θα βρούμε σκοινί;
-Έλα μου ντε.
-Θέλουμε κάτι μακρύ για να τη δέσει.
-Πάμε κουζίνα μπας και έχει κανα σπάγκο.
Πηγαίνουμε με την Όλγα στην κουζίνα. Ρίχνουμε μια ματιά στο ανοιχτό ψυγείο. Κοιταζόμαστε.
Επιστρέφουμε γρήγορα στην Τέτα με μια γραμμή λουκάνικα.
-Πάτε καλά;;;; Τι τα φέρατε τα λουκάνικα; Να την πιάσουμε θέλουμε ή να την ταϊσουμε;
-Δεσε την!
-Ρε είστε ηλίθιες;;;;
-Δέσε την λέμε!
Πετάμε τα λουκάνικα στην Τέτα η οποία μηχανικά τα περνάει γύρω από τη Ράισα και την εγκλωβίζει στο γατόδεντρο.

Επόμενος στόχος: να βγάλουμε το γατόδεντρο από το σπίτι.
-Πιάσε δεξιά, πιάνω κάτω.
Με πολύ προσπάθεια και κίνδυνο να πλακώσουμε την Τέτα που κρατάει τα λουκάνικα που κρατάνε τη Ράισα δεμένη στο γατόδεντρο..
Μεταφέρουμε το γατόδεντρο στο αμάξι που νοικιάσαμε για να μην μας καταλάβει η Ναταλία.
Κλείνουμε τις πόρτες.
Και ξεκινάμε.
Όμως..
Όχι μόνες.

Η Ηλέκτρα μας παρακολουθούσε όλη αυτή την ώρα και τρύπωσε μαζί μας στο αμάξι.
Για να την κρατήσουμε λοιπόν μαζί μας, της δώσαμε αυτό που θα επιθυμούσε περισσότερο.
Έναν θρόνο…

Και η Ράισα βρίσκεται στην αγκαλιά του γλυκού μας Χούλιο..


Συνεχίζεται….

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΡΟΥΛΗ

Το ξημέρωμα της 26ης Οκτωβρίου μας βρίσκει να τρέχουμε νυσταγμένες πάνω – κάτω για να δούμε από πού προέρχεται το σπαραχτικό κλάμα που μας ξύπνησε όλους, δίποδους και τετράποδους. Οι φωνές έρχονται από το δωμάτιο του Χουζούρη.
Για μέρες ήταν μελαγχολικός και η συμπεριφορά του μας προβλημάτιζε. Το σπίτι είχε σχεδόν σταματήσει να μυρίζει ούρα. Και τι δεν κάναμε για να βρει τον εαυτό του: Τι ρούχα του δώσαμε να κατουρήσει, τι σκεπάσματα, τι χαλιά, τι παπούτσια, τι ηλεκτρικές συσκευές (ακόμα και τα λάπτοπ μας). Καμία φυσιολογική αντίδραση. Ο Χουζούρης επέμενε πεισματικά να κατουράει μόνο στην αμμολεκάνη του.

Μία λύση έμενε μόνο. Μια έκτακτη συνεδρία με τον Αιμίλιο.

- Πώς νιώθεις, Χουζούρη;
- Νιάουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ. Νιαουυυυυυυυυυυυ!
- Έλα, έλα, μην κλαις, πες μου τι σε απασχολεί.
- Δεν ξέρεις τι μέρα είναι;
- …
- Γιορτάζει ο μπαμπάς μου! Και, αντί να γλεντάει, τώρα θα κάθεται και θα κλαίει γιατί θα του λείπω.

Ο Αιμίλιος δεν θέλει να πληγώσει κι άλλο τον Χουζούρη και διαλέγει προσεκτικά τα λόγια του:

- Δε νομίζω να το πήρε τόσο βαριά ο Δημήτρης. Του φτάνει να ξέρει ότι είσαι καλά. Γκουυυυυυυυυυυυχ γκουχ γκουχ! Εδώ δεν περνάς καλά;
- Δεν έχω παράπονο, μʼ αγαπούν, ικανοποιούν κάθε μου επιθυμία αλλά… ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ!
- Γκουχχχχχχχχ γκουχ γκουχ. Και τι παραπάνω έχει δηλαδή ο μπαμπάς σου;
- Με λατρεύει. Κάθε φορά που κατουράω το σπίτι, βγαζει τσιρίδες ενθουσιασμού. Είναι πολύ περήφανος για ʽμένα. Κανείς άλλος δεν ενθουσιάζεται τόσο πολύ με τα κατορθώματά μου. Το πολύ πολύ να σκάσουν κανένα χαμόγελο. Ο μπαμπάς πανηγυρίζει. Όλη η γειτονιά τον ακούει. Γιʼ αυτό του κατουράω όλα τα πράγματα. Για να δείξω στους άλλους ότι ο μπαμπάς Δημήτρης είναι ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ! Μήπως να κατουρούσα κι αυτόν;
- Και… τι θα ήθελες , φίλε μου, για να είσαι χαρούμενος;
- ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ!

Με πόνο καρδιάς, αναγκαστήκαμε να ικανοποιήσουμε την επιθυμία του αγαπημένου μας Χουζούρη. Όποιο άλλο σχέδιο είχαμε, έπρεπε να μείνει πίσω προκειμένου να οργανωθεί η επιστροφή του κατρουλή. Κατρουλή; Χαχα! Ο Χουζούρης δε σπαταλάει το πολύτιμο φορτίο του για όποιον κι όποιον.

……………………………………………………………………………………………………………………………..
- Τον μπακλαβά τι τον ήθελες, μαρή;
- Με άδεια χέρια να πάμε στην γιορτή του;
- Του πήραμε δώρο.
- Νομίζω ότι θα χαρεί πιο πολύ για τον μπακλαβά. Αααα για να σου πω, δεν έτρεχα άδικα στη Σμύρνη για να του τον φέρω!
- Έλα Χουζουράκο να πάμε στον μπαμπάκα. (Θα μας σκοτώσει ο Δημήτρης).

- Ε πώς να μην τις σκοτώσει που με πήραν απʼ αυτόν. Θα έφαγε τον κόσμο να με βρει.

Μπαίνουμε όλες στο ελικόπτερο που οδηγάει, όπως πάντα, η (σδβδαςςφψ ακαταλαβίστικο) και ξεκινάμε για το σπίτι της Γατοτάτης και του Δημήτρη.

Ετοιμάζουμε τον Χουζούρη, κατεβαίνουμε από το ελικόπτερο και πλησιάζουμε το παράθυρο. Από το σπίτι ακούγεται πολλή φασαρία. Μουσική, κόσμος να γελάει και να διασκεδάζει. Βλέπουμε τον Δημήτρη να χορεύει ζεμπεκιά (το «απαλλάχτηκα από ʽσένα» πρέπει να ήταν), να πίνει και να κάνει προπόσεις.
Ξαφνικά η μουσική σταματάει. Ακούμε τον Δημήτρη να λέει «στην υγειά των Ροζ». Μας λούζει κρύος ιδρώτας. Θα το πάρει πολύ στραβά; Θα μας τα ψάλλει; Θα μας κουρέψει;
Η Τέτα πηγαίνει στην πόρτα, χτυπάει το κουδούνι και τρέχει να κρυφτεί. Εμείς συνεχίζουμε να παρακολουθούμε από το παράθυρο.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………
Η πόρτα ανοίγει , ο Δημήτρης παίρνει τα δώρα ενθουσιασμένος. Αφήνει το ταψί στο τραπέζι της κουζίνας και το πακέτο στο πάτωμα. Κάτι συζητούν.



- Αργούν. Γιατί δεν ανοίγουν το πακέτο;
- Θα σκάσει ο Χουζούρης.
- Σσσσσσσσσσς! Κάποιος φεύγει και τον χαιρετούν. Θα το ανοίξουν.
Μετά από δύο λεπτά:



- Αααααααααααααα θα τις σκοτώσω! Θα τις κουρέψω. Θα….. θα….. θα….
Ενώ ο Δημήτρης είχε γίνει κατακόκκινος από τα νεύρα και δεν σταματούσε να φωνάζει, ο Χουζούρης άρχισε να τρίβεται σε όλους και να χαϊδεύεται (ναι, ναι, ο Χουζούρης)! Ύστερα, άρχισε να περιφέρεται στον χώρο.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
- Τέτα, τι κάνει εκεί;
- Τι θες να κάνει, εξερευνεί.
- Εγώ τον βλέπω να κοιτάει πολύ έντονα τον μπακλαβά.



- Ιιιιιιιιιι τι κάνει; ΤΙ ΚΑΝΕΙ; Όοοοοοοχιιιιιιιιιιιιιι! Ο μπακλαβάς! Τον κατούρησε;
- Ωωωωωωωωωωχχ! Chouzouris is back!
……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Το πάρτι διαλύθηκε νωρίς. Ο Δημήτρης είχε ηρεμήσει λίγο αλλά δεν είχε πια κέφια για γλέντια. Οι καλεσμένοι το κατάλαβαν και άρχισαν διακριτικά να αποχωρούν.
Τον βλέπουμε να πλησιάζει το ταψί με τον μπακλαβά. Ένα γλυκάκι για παρηγοριά. Το όνειρό του, να ζει χωρίς τον Χουζούρη, κράτησε τόσο λίγο!



Μηηηηηηηηηηη! Μην το φας! Μηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη!

Aααααα!
Δημητρηηηηηηη!!!! Μηηηηηηηηηη!!!!!
Πολυ αργα...



Ωστε πηρατε και την Ηλεκτρα ε?!
Θα καλοπερασετε!
Πιστευω ότι η Ηλεκτρα εκανε αυτη την κινηση για να σας εχει απο κοντα.
Μην ξεχνάτε ότι ως Μεγαλη Ποντι(κο)φιξ θελησε να αναλάβει δραση.
Φαινεται πως...

ΠΙΠΗΣ >>> Δεν φαινεται απλως μητερα Ralou! Ειναι βεβαιο ότι η Ηλεκτρα ακουσε τις προάλλες ότι αρχισαμε να αμφισβητουμε με τον Γκιζμο την αποτελεσματικοτητα της ως αρχηγου του Κλαμπ των Ανεξάρτητων Γλωσσοκοπάνων και βαλθηκε να αποδειξει ότι κανενας δεν την κουναει απο την θέση της.
Καλο ειναι αυτο!
Μια δικια μας γατα μεσα στο κέντρο των εξελιξεων!

Σωστα τα λες γαμπρε μου!
Η Ηλεκτρα ειναι με το μέρος μας!
Ουφ.... επιτελους, χειροπιαστη βοηθεια απο κάπου...
Ειχα απελπιστει τελειως πια

ΠΙΠΗΣ >>> Πεθερε, αστα αυτα! Αχρηστος αποδειχτηκες εδω και τοσο καιρο.
Μονο να περιφερεις τα μουσκουλα σου ξέρεις και να κάνεις το μοτνελο για τα ανεκδιηγητα βρακια σου!
Αν δεν ημασταν εγω και ο Γκιζμο να τρομάξουμε την Ηλεκτρα, σιγα μην ειχε αναλάβει φραση, η πολυασχολη Αρχηγος μας.
Αν και οι Ροζ εκαναν την σωστη κινηση... Κοιτα πως καμαρωνει στο θρόνο που της εναλαν να κάστει...
Ουφ! Πολλα διαπλεκομενα ανακατευονται σ αυτη την υποθεση και δεν τα βλςπω καλα τα πραγματα...

Γαμπρε, ενα σου λέω. Θα εκπλαγεις! Πολυ συντομα μαλιστα, θα δεις ποσο αγαπάμε την κοριτσαρα μας

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!!!!!!
Τι κριμα που ειναι νυχτερινη η φωτογραφια και δεν μπορειτε να δειτε αυτο το εξαιρετικο οχημα!
Αλλα αν εχετε φωτοσοπ η αλλο προγραμμα επεξεργασιας εικονας, μπορειτε να το απολαυσετε

f.m123 έγραψε:

Part 2

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΡΟΥΛΗ

Το ξημέρωμα της 26ης Οκτωβρίου μας βρίσκει να τρέχουμε νυσταγμένες πάνω – κάτω για να δούμε από πού προέρχεται το σπαραχτικό κλάμα που μας ξύπνησε όλους, δίποδους και τετράποδους. Οι φωνές έρχονται από το δωμάτιο του Χουζούρη.
Για μέρες ήταν μελαγχολικός και η συμπεριφορά του μας προβλημάτιζε. Το σπίτι είχε σχεδόν σταματήσει να μυρίζει ούρα. Και τι δεν κάναμε για να βρει τον εαυτό του: Τι ρούχα του δώσαμε να κατουρήσει, τι σκεπάσματα, τι χαλιά, τι παπούτσια, τι ηλεκτρικές συσκευές (ακόμα και τα λάπτοπ μας). Καμία φυσιολογική αντίδραση. Ο Χουζούρης επέμενε πεισματικά να κατουράει μόνο στην αμμολεκάνη του.

Μία λύση έμενε μόνο. Μια έκτακτη συνεδρία με τον Αιμίλιο.

- Πώς νιώθεις, Χουζούρη;
- Νιάουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ. Νιαουυυυυυυυυυυυ!
- Έλα, έλα, μην κλαις, πες μου τι σε απασχολεί.
- Δεν ξέρεις τι μέρα είναι;
- …
- Γιορτάζει ο μπαμπάς μου! Και, αντί να γλεντάει, τώρα θα κάθεται και θα κλαίει γιατί θα του λείπω.

Ο Αιμίλιος δεν θέλει να πληγώσει κι άλλο τον Χουζούρη και διαλέγει προσεκτικά τα λόγια του:

- Δε νομίζω να το πήρε τόσο βαριά ο Δημήτρης. Του φτάνει να ξέρει ότι είσαι καλά. Γκουυυυυυυυυυυυχ γκουχ γκουχ! Εδώ δεν περνάς καλά;
- Δεν έχω παράπονο, μʼ αγαπούν, ικανοποιούν κάθε μου επιθυμία αλλά… ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ!
- Γκουχχχχχχχχ γκουχ γκουχ. Και τι παραπάνω έχει δηλαδή ο μπαμπάς σου;
- Με λατρεύει. Κάθε φορά που κατουράω το σπίτι, βγαζει τσιρίδες ενθουσιασμού. Είναι πολύ περήφανος για ʽμένα. Κανείς άλλος δεν ενθουσιάζεται τόσο πολύ με τα κατορθώματά μου. Το πολύ πολύ να σκάσουν κανένα χαμόγελο. Ο μπαμπάς πανηγυρίζει. Όλη η γειτονιά τον ακούει. Γιʼ αυτό του κατουράω όλα τα πράγματα. Για να δείξω στους άλλους ότι ο μπαμπάς Δημήτρης είναι ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ! Μήπως να κατουρούσα κι αυτόν;
- Και… τι θα ήθελες , φίλε μου, για να είσαι χαρούμενος;
- ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ!

Με πόνο καρδιάς, αναγκαστήκαμε να ικανοποιήσουμε την επιθυμία του αγαπημένου μας Χουζούρη. Όποιο άλλο σχέδιο είχαμε, έπρεπε να μείνει πίσω προκειμένου να οργανωθεί η επιστροφή του κατρουλή. Κατρουλή; Χαχα! Ο Χουζούρης δε σπαταλάει το πολύτιμο φορτίο του για όποιον κι όποιον.

……………………………………………………………………………………………………………………………..
- Τον μπακλαβά τι τον ήθελες, μαρή;
- Με άδεια χέρια να πάμε στην γιορτή του;
- Του πήραμε δώρο.
- Νομίζω ότι θα χαρεί πιο πολύ για τον μπακλαβά. Αααα για να σου πω, δεν έτρεχα άδικα στη Σμύρνη για να του τον φέρω!
- Έλα Χουζουράκο να πάμε στον μπαμπάκα. (Θα μας σκοτώσει ο Δημήτρης).

- Ε πώς να μην τις σκοτώσει που με πήραν απʼ αυτόν. Θα έφαγε τον κόσμο να με βρει.

Μπαίνουμε όλες στο ελικόπτερο που οδηγάει, όπως πάντα, η (σδβδαςςφψ ακαταλαβίστικο) και ξεκινάμε για το σπίτι της Γατοτάτης και του Δημήτρη.

Ετοιμάζουμε τον Χουζούρη, κατεβαίνουμε από το ελικόπτερο και πλησιάζουμε το παράθυρο. Από το σπίτι ακούγεται πολλή φασαρία. Μουσική, κόσμος να γελάει και να διασκεδάζει. Βλέπουμε τον Δημήτρη να χορεύει ζεμπεκιά (το «απαλλάχτηκα από ʽσένα» πρέπει να ήταν), να πίνει και να κάνει προπόσεις.
Ξαφνικά η μουσική σταματάει. Ακούμε τον Δημήτρη να λέει «στην υγειά των Ροζ». Μας λούζει κρύος ιδρώτας. Θα το πάρει πολύ στραβά; Θα μας τα ψάλλει; Θα μας κουρέψει;
Η Τέτα πηγαίνει στην πόρτα, χτυπάει το κουδούνι και τρέχει να κρυφτεί. Εμείς συνεχίζουμε να παρακολουθούμε από το παράθυρο.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………
Η πόρτα ανοίγει , ο Δημήτρης παίρνει τα δώρα ενθουσιασμένος. Αφήνει το ταψί στο τραπέζι της κουζίνας και το πακέτο στο πάτωμα. Κάτι συζητούν.



- Αργούν. Γιατί δεν ανοίγουν το πακέτο;
- Θα σκάσει ο Χουζούρης.
- Σσσσσσσσσσς! Κάποιος φεύγει και τον χαιρετούν. Θα το ανοίξουν.
Μετά από δύο λεπτά:



- Αααααααααααααα θα τις σκοτώσω! Θα τις κουρέψω. Θα….. θα….. θα….
Ενώ ο Δημήτρης είχε γίνει κατακόκκινος από τα νεύρα και δεν σταματούσε να φωνάζει, ο Χουζούρης άρχισε να τρίβεται σε όλους και να χαϊδεύεται (ναι, ναι, ο Χουζούρης)! Ύστερα, άρχισε να περιφέρεται στον χώρο.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
- Τέτα, τι κάνει εκεί;
- Τι θες να κάνει, εξερευνεί.
- Εγώ τον βλέπω να κοιτάει πολύ έντονα τον μπακλαβά.



- Ιιιιιιιιιι τι κάνει; ΤΙ ΚΑΝΕΙ; Όοοοοοοχιιιιιιιιιιιιιι! Ο μπακλαβάς! Τον κατούρησε;
- Ωωωωωωωωωωχχ! Chouzouris is back!
……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Το πάρτι διαλύθηκε νωρίς. Ο Δημήτρης είχε ηρεμήσει λίγο αλλά δεν είχε πια κέφια για γλέντια. Οι καλεσμένοι το κατάλαβαν και άρχισαν διακριτικά να αποχωρούν.
Τον βλέπουμε να πλησιάζει το ταψί με τον μπακλαβά. Ένα γλυκάκι για παρηγοριά. Το όνειρό του, να ζει χωρίς τον Χουζούρη, κράτησε τόσο λίγο!



Μηηηηηηηηηηη! Μην το φας! Μηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη!

Ααααααααααχρηστες, ανιιιιιιιιιιικανες, τσαμπα τόση χρηματοδότηση σας έχω κάνει.....

Εσβησαν τα ονειρα για ενα καθαρό σπίτι




Και αυτό το γλυκο που μου έφεραν σκατα είναι, σαν κατρουλιό βρωμάει
για να μου εφεραν πισω τον ηλίθιο, ποιος ξέρει τι έχουν ρίξει και στο γλύκο να με πεθάνουν.... στα σκουπίδια και αυτό...

Θα'θελα να ξέρα ποιος τις πλήρωσε να μου τον φέρουν πίσω πεσκέσι, και στη γιορτή μου μάλιστα !!!! θα το μάθω, που θα μου παει.... (μηπως να ταχθώ υπερ της λαχανή ομάδας !!!! )

Σπόιλερ:

ralou έγραψε: Aααααα!
Δημητρηηηηηηη!!!! Μηηηηηηηηηη!!!!!
Πολυ αργα...



Ωστε πηρατε και την Ηλεκτρα ε?!
Θα καλοπερασετε!
Πιστευω ότι η Ηλεκτρα εκανε αυτη την κινηση για να σας εχει απο κοντα.
Μην ξεχνάτε ότι ως Μεγαλη Ποντι(κο)φιξ θελησε να αναλάβει δραση.
Φαινεται πως...

ΠΙΠΗΣ >>> Δεν φαινεται απλως μητερα Ralou! Ειναι βεβαιο ότι η Ηλεκτρα ακουσε τις προάλλες ότι αρχισαμε να αμφισβητουμε με τον Γκιζμο την αποτελεσματικοτητα της ως αρχηγου του Κλαμπ των Ανεξάρτητων Γλωσσοκοπάνων και βαλθηκε να αποδειξει ότι κανενας δεν την κουναει απο την θέση της.
Καλο ειναι αυτο!
Μια δικια μας γατα μεσα στο κέντρο των εξελιξεων!

Μην Ανυσηχείς Ρουλίτσα, μου βρωμησε και δεν το δοκίμασα....