Επιχείρηση "Στειρώσεις"

kat-cats έγραψε:

Κλείσαμε και το ταξί μας και αδημονούμε...

Πριν από λίγες ώρες επιστρέψαμε στο σπίτι με τη μπέμπα. Έτσι απόψε είχα να "αντιμετωπίσω" μια ακόμα επιστροφή από στείρωση και μια ακόμα...μετάλλαξη. Όπως η Ίσιδα λοιπόν ήταν αγριούλα και ελαφρώς ζωηρή και επέστρεψε υπερχαδιάρα και υπερήσυχη, έτσι και η Ματίλντα πήγε ήρεμη, υπερκαλόβολη και ήσυχη και επέστρεψε αεικίνητη, γκρινιάρα, φωνακλού και γουργούρα. Από την ώρα που γυρίσαμε και μπήκαμε στο δωμάτιο δεν έχει σταματήσει να τρίβεται παντού, να κάνει πατουσάκια συνεχώς, να γουργουρίζει ακατάπαυστα και να απαιτεί (στριγγλίζοντας, παρακαλώ) συνεχώς χάδια και προσοχή. Επίσης έχει κάνει ό,τι βλακεία της κατεβαίνει, έχει σκαρφαλώσει παντού (γουργουρίζοντας πάντα ), έχει κυλιστεί στην άμμο, έχει ξεσκίσει το ονυχοδρόμιο, έχει κάνει τούμπες πάνω στο τραπέζι, έχει νιαουρίσει γουργουριστά κοιτώντας το ταβάνι, έχει κάνει αγάπες σε έναν μετασχηματιστή. Και βέβαια εννοείται ότι κάνοντας διάλλειμα ανάμεσα σε αυτές τις σοβαρές της ενασχολήσεις, έχει τσακίσει κοντά μια ολόκληρη κονσέρβα (της πήρα applaws κοτόπουλο, παρακαλώ, να το φχαριστηθεί το παιδί ), άπειρες κροκέτες και νερό. Αυτή τη στιγμή μου φαίνεται ευτυχισμένη, μα και αρκετά ανασφαλής, γιατί μόλις πάω να βγω από το δωμάτιο, γίνεται "παγκόσμιος πόλεμος" από τις τσιρίδες. Ως προς την υγεία, εκτός του ότι η συμπεριφορά δείχνει πως όλα μια χαρά, παρατηρώ ότι το τραύμα δείχνει ακόμα καλύτερο απ' ό,τι της Ίσιδας. Συγκρίνοντάς το, τούτης εδώ φαίνεται όπως φαινόταν της Ίσιδας μετά από μέρες, ούτε φουσκωμένο, ούτε τίποτα, μόνο η γραμμούλα των ραμμάτων.(φτου σου, κορίτσι μου! ). Φυσικά ξέχασα να σας πω η όλη "διασκέδαση" με την τρέλα της Ματίλντας άρχισε μέσα στο ταξί. Όταν, λοιπόν, πήγα να την πάρω μου αγρίεψε, όμως στο ταξί φάνηκε να με αναγνωρίζει και άρχισε να τρίβεται και να με γλύφει (πρωτοφανές αλλά... ). Συνέχισε να γκρινιάζει βέβαια, ώσπου λίγα λεπτά πριν φτάσουμε, έκανε το θεϊκό: Άρχισε να σκάβει με μανία το υπόστρωμα που της είχα βάλει και μας χάρισε με μπόλικα μοσχομυριστά τσίσα και κακάκια (ευτυχώς σκληρά και μια χαρά). Ρεζίλι μας έκανε το τέρας! Αυτά τα νέα μας. Στην περίπτωση της Ίσιδας πήγα ένα αγριμάκι και πήρα μια χαδιάρα λατρεία. Τώρα πήγα ένα ναζιάρικο μαζεμένο γατάκι και πήρα πίσω ένα γλυκό σούργελο. Τις αγαπώ και τις δυο κι ας (μην) είναι αμαρτωλό.

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να πειράζει που πηδάει πάνω στο τραπέζι και στις καρέκλες,ε; (πάνε πάνω από 3 εικοσιτετράωρα από την επέμβαση) Δεν μπορώ να τα βγάλω από το δωμάτιο προφανώς. Δεν πιστεύω να σπάσει κάνα ράμμα πλέον με τα χοροπηδητά το τέρας....

Αχ! πολυ χαρηκα που πηγαν ολα καλα!!! Μπραβο!!! Αντε να αναρρωσετε γρηγορα ευχομαι! αν και απο οτι καταλαβα απο την περιγραφη σου ειστε σε καλο δρομο!!

Σε ευχαριστούμε πολύ πολύ!

Σπόιλερ:

Ευχαριστουμε πολυ!!!!! Ναι ειμαστε 7 μηνων! Ειναι και αυτος πολυ καλουλης μωρε! Ολο ξαπλωνει για να τον χαιδευευεις την κοιλιτσα! Δεν εχω συστηθει ακομα επισημα αλλα μαζευω φωτογραφιες για να το κανω τις επομενες ημερες!

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:Πριν από λίγες ώρες επιστρέψαμε στο σπίτι με τη μπέμπα. Έτσι απόψε είχα να "αντιμετωπίσω" μια ακόμα επιστροφή από στείρωση και μια ακόμα...μετάλλαξη. Όπως η Ίσιδα λοιπόν ήταν αγριούλα και ελαφρώς ζωηρή και επέστρεψε υπερχαδιάρα και υπερήσυχη, έτσι και η Ματίλντα πήγε ήρεμη, υπερκαλόβολη και ήσυχη και επέστρεψε αεικίνητη, γκρινιάρα, φωνακλού και γουργούρα. Από την ώρα που γυρίσαμε και μπήκαμε στο δωμάτιο δεν έχει σταματήσει να τρίβεται παντού, να κάνει πατουσάκια συνεχώς, να γουργουρίζει ακατάπαυστα και να απαιτεί (στριγγλίζοντας, παρακαλώ) συνεχώς χάδια και προσοχή. Επίσης έχει κάνει ό,τι βλακεία της κατεβαίνει, έχει σκαρφαλώσει παντού (γουργουρίζοντας πάντα ), έχει κυλιστεί στην άμμο, έχει ξεσκίσει το ονυχοδρόμιο, έχει κάνει τούμπες πάνω στο τραπέζι, έχει νιαουρίσει γουργουριστά κοιτώντας το ταβάνι, έχει κάνει αγάπες σε έναν μετασχηματιστή. Και βέβαια εννοείται ότι κάνοντας διάλλειμα ανάμεσα σε αυτές τις σοβαρές της ενασχολήσεις, έχει τσακίσει κοντά μια ολόκληρη κονσέρβα (της πήρα applaws κοτόπουλο, παρακαλώ, να το φχαριστηθεί το παιδί ), άπειρες κροκέτες και νερό. Αυτή τη στιγμή μου φαίνεται ευτυχισμένη, μα και αρκετά ανασφαλής, γιατί μόλις πάω να βγω από το δωμάτιο, γίνεται "παγκόσμιος πόλεμος" από τις τσιρίδες. Ως προς την υγεία, εκτός του ότι η συμπεριφορά δείχνει πως όλα μια χαρά, παρατηρώ ότι το τραύμα δείχνει ακόμα καλύτερο απ' ό,τι της Ίσιδας. Συγκρίνοντάς το, τούτης εδώ φαίνεται όπως φαινόταν της Ίσιδας μετά από μέρες, ούτε φουσκωμένο, ούτε τίποτα, μόνο η γραμμούλα των ραμμάτων.(φτου σου, κορίτσι μου! ). Φυσικά ξέχασα να σας πω η όλη "διασκέδαση" με την τρέλα της Ματίλντας άρχισε μέσα στο ταξί. Όταν, λοιπόν, πήγα να την πάρω μου αγρίεψε, όμως στο ταξί φάνηκε να με αναγνωρίζει και άρχισε να τρίβεται και να με γλύφει (πρωτοφανές αλλά... ). Συνέχισε να γκρινιάζει βέβαια, ώσπου λίγα λεπτά πριν φτάσουμε, έκανε το θεϊκό: Άρχισε να σκάβει με μανία το υπόστρωμα που της είχα βάλει και μας χάρισε με μπόλικα μοσχομυριστά τσίσα και κακάκια (ευτυχώς σκληρά και μια χαρά). Ρεζίλι μας έκανε το τέρας! Αυτά τα νέα μας. Στην περίπτωση της Ίσιδας πήγα ένα αγριμάκι και πήρα μια χαδιάρα λατρεία. Τώρα πήγα ένα ναζιάρικο μαζεμένο γατάκι και πήρα πίσω ένα γλυκό σούργελο. Τις αγαπώ και τις δυο κι ας (μην) είναι αμαρτωλό.

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να πειράζει που πηδάει πάνω στο τραπέζι και στις καρέκλες,ε; (πάνε πάνω από 3 εικοσιτετράωρα από την επέμβαση) Δεν μπορώ να τα βγάλω από το δωμάτιο προφανώς. Δεν πιστεύω να σπάσει κάνα ράμμα πλέον με τα χοροπηδητά το τέρας....

Πάει κι αυτή η σκοτούρα που είχες. Όλα καλά. Μην ανησυχείς για τα σαλταρίσματά της. Αν πονούσε δεν θα το έκανε.
Είσαι άξια συγχαρητηρίων

Όσι, αδημονούμε να δούμε φωτό του γατούλη σου! Είμαι πολύ περίεργη πώς είναι τούτος ο Όσιρης! Σίγουρα υπέροχος πιστεύω όπως όλοι οι συνωνόματοί του!

Ντορεμάκι... Και λίγα έβαλες, είχε πολλή πλάκα χτες!

Χιονατομπαμπά... ε, δεν είμαι και άξια συγχαρητηρίων, προς θεού , απλώς προσπαθώ για το καλύτερο δεδομένων των (αρκετά δύσκολων) συνθηκών ... Οι σκοτούρες και οι έγνοιες δεν τελειώνουν ποτέ όταν φροντίζει κάποιος ζωάκια που ζουν έξω, αλλά σίγουρα μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος. Ευχαριστώ πολύ πολύ για την υποστήριξη!


Λοιπόν, η συνέχεια της ανάρρωσης... Το πρωί κατά τις 7.30 η ώρα τη μικρή μας την είχε πιάσει γκρίνια, ήθελε πολλά χάδια για να ηρεμήσει, τα οποία συνόδεψε με άπειρα γουργουρητά και πατούσια. Στο πάτωμα μάλιστα βρήκα πράγματα που δεν ήξερα καν ότι είχαν ξεμείνει στο δωμάτιο, είχε ανέβει όπου της κατέβαινε και είχε χώσει το μουσούδι της παντού μες στη νύχτα!!! Σήμερα πάντως ηρέμησε, αφού είδε ότι δε θα την ξαναπάμε πίσω στο κλουβάκι κι ένιωσε ασφάλεια. Τώρα περνάει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου χουχουλιάζοντας στο καλαθάκι της, μόλις μπαίνω στο δωμάτιο, αρχίζει τα τρελά γουργούρια και πατουσάκια, το τι αγάπες και τριψίματα μου κάνει δε λέγεται. Και δεν γκρινιάζει καθόλου, μόνο απολαμβάνει. Δε φαίνεται ούτε να πονάει ούτε τίποτα, απεναντίας δείχνει ευχαριστημένη και το τραύμα επίσης δείχνει μια χαρά. Πλέον δεν μπορώ παρά να ονειρεύομαι πως θα ρθει μια μέρα, έστω μακρινή, που θα μπορέσω ίσως να σπιτώσω τούτες τις υπέροχες ψυχούλες... Ελπίζω ωστόσο πως για την ώρα θα έχουν μια καλύτερη ζωή στο εξής και περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν παραπάνω και δίχως ταλαιπωρίες.

Δέκα μέρες μετά τη στείρωσή της και έχοντας πλέον όχι μόνο αναρρώσει αλλά και χοροπηδήσει επανειλημμένα σε κάθε σημείο του δωματίου, ψηλά ή χαμηλά, νομίζω πως ήρθε η ώρα η μικρή Ματίλντα να επιστρέψει στο παλιό της σπίτι, τον κήπο μας. Πολλά με εντυπωσίασαν με το συγκεκριμένο γατί: Αφενός υπήρξε πάρα πολύ ζωηρή από την ώρα που την έφερα, έπαιζε συνεχώς, νιαούριζε, γκρίνιαζε, ήταν εξαιρετικά ενεργητική, ανέβαινε παντού, πράγμα που δε συνέβαινε ποτέ έξω, ήταν πάντα η πιο ήσυχη. Αφετέρου, φαίνεται να πήρε την όλη διαδικασία της στείρωσης πολύ πιο ελαφριά από την Ίσιδα, πράγμα που δεν περίμενα με τίποτα: Να φανταστείτε μου φαίνεται πως τα ράμματά της έχουν κιόλας απορροφηθεί (ενώ η Ίσιδα μέχρι να περάσουν 2-3 βδομάδες όχι μόνο τα είχε ανοίξει και δεν είχαν απορροφηθεί εντελώς, μα δεν έκλεινε κι εύκολα η πληγή), δεν έχει πειράξει το τραύμα καθόλου, το οποίο φαίνεται σαν να έχει θρέψει πλήρως, ενώ δεν έχει καθίσει "καθόλου" ήσυχη, ενώ η Ίσιδα όλο έτρωγε, κοιμόταν και χαϊδευόταν. Σε κάνα δυο ώρες που θα ταΐσω τα άλλα, ώστε να είναι ελεύθερο το πεδίο, και θα έχει ησυχία το σπίτι, λέω να αποτολμήσω την έξοδό της... Πήρα και κονσερβούλα ώστε να την καλοπιάσω καθώς θα βγαίνει, να το πάρει θετικά. Για να δούμε... Ελπίζω να φοβηθεί λιγότερο από το Ισιδάκι...

Σπόιλερ:

Λοιπόν, έχω πάθει την πλάκα μου με αυτή τη γάτα... Όχι μόνο δε φοβήθηκε την έξοδό της όπως η Ίσιδα, αλλά φάνηκε να τη χαίρεται κιόλας! Μόλις της άνοιξα την πόρτα, έτρεξε κατεθείαν στο δωμάτιό μου κι από κει στο μπαλκόνι, όπου βρίσκονταν τα λημέρια της. Την Ίσιδα την είχα φέρει με το ζόρι ως εκεί και δεν έβγαινε με τίποτα. Τούτη ανυπομονούσε να της ανοίξω. Της άνοιξα, βγήκε αμέσως έξω, ούτε με φαγητό ούτε με τίποτα. Συνάντησε τα άλλα, τα μύρισε λίγο, αλλά ούτε κχχ, ούτε μουγκρητά ούτε φόβος ούτε τίποτα!!! Περιπλανήθηκε λίγο στο μπαλκόνι, έκατσε στο αγαπημένο της καλάθι και σε ένα ράφι της παλιάς βιβλιοθήκης που τους έχω για φωλιά. και μετά κατέβηκε στον κήπο και ξεσάλωσε. Ανέβηκε στην κλιματαριά, έκανε ισορροπία στο φράχτη, χοροπήδησε στο χορτάρι. Καμία σχέση με την άκρως τρομαγμένη Ίσιδα. Και κατόπιν ήρθε δυο τρεις φορές στο μπαλκόνι και ζήτησε φαγητό (αν και σκασμένη), έφαγε με τα άλλα, ήρθε και από την μπροστινή είσοδο και ξανάφαγε. Έλειψε σχεδόν 12 μέρες από τον κήπο και φέρεται λες και δεν πέρασε μια μέρα! Δεν πιστεύω στα μάτια μου! Οι γάτες δε θα πάψουν ποτέ να με εκπλήσουν...

τα νεα σας ειναι κατι παραπανω απο υπεροχα και εσυ βεβαια αξιοθαυμαστη,αν ημουν γατα αλανιαρα,πολυ θα το'θελα να ημουν στην αυλη σου

Αχ, βρε Μαράκι, τι είπες τώρα;;; Αν και δεν είμαι αξιοθαύμαστη, τα λόγια σου με κάνουν να γελάω και να ντρέπομαι ταυτόχρονα. Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την υποστήριξη.
Αύριο μεθαύριο θα βάλω και κάτι φωτό/ βιντεάκια από την παραμονή της μικρής στο σπίτι, έχουν πλάκα.

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:Αχ, βρε Μαράκι, τι είπες τώρα;;; Αν και δεν είμαι αξιοθαύμαστη, τα λόγια σου με κάνουν να γελάω και να ντρέπομαι ταυτόχρονα. Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την υποστήριξη.
Αύριο μεθαύριο θα βάλω και κάτι φωτό/ βιντεάκια από την παραμονή της μικρής στο σπίτι, έχουν πλάκα.

Μπράβο Τζούλι!! Πολύ χάρηκα που όλα πήγαν τόσο καλά....φιλιά σε όλους σας και γρήγορη ανάρρωση!!!

kat-cats έγραψε:Μπράβο Τζούλι!! Πολύ χάρηκα που όλα πήγαν τόσο καλά....φιλιά σε όλους σας και γρήγορη ανάρρωση!!!

Ευχαριστούμε πολύ πολύ, Κατερίνα μου! Φιλάκια στα υπέροχα μουσούδια! (Περιμένουμε υπέροχα Κιρονέα... )

Υπεροχα νεα!!!!! Μπραβο η καλη μου! και μπραβο και σε σενα!!!

Osi έγραψε:Υπεροχα νεα!!!!! Μπραβο η καλη μου! και μπραβο και σε σενα!!!

Ευτυχώς για τη Ματίλντα τα καλά νέα συνεχίζονται, και σήμερα δείχνει να έχει προσαρμοστεί πλήρως έξω, και μάλιστα να το χαίρεται. Κοιμάται στο καλαθάκι της, κάθεται με τα άλλα γατιά, τρώει, παίζει, σκαρφαλώνει, όλα σαν να μην έγινε τίποτα. Τσέκαρα και το τραύμα σήμερα και μου φάνηκε εντάξει, παρά τις ταρζανιές που κάνει η μικρή. Επίσης παρατηρώ αρκετή βελτίωση στη συμπεριφορά της Ίσιδας, αν και δεν κοιμάται ακόμα αγκαλιά με τα άλλα, όμως κάθεται όλο και περισσότερο στον κήπο και δεν απομακρύνεται πλέον συχνά, ούτε τρελαίνεται να μπει μέσα.
Παρά όλα αυτά τα πολύ ευχάριστα, τώρα έχω κάτι άλλο που με ανησυχεί (όχι που δε θα είχα ) : το επόμενο γατουλίνι που θέλω να στειρώσω είναι ένα μαύρο ταρταρούγι, η Νύχτα, κόρη της Ίσιδας, που γεννήθηκε 9/5/2012. Είναι δηλαδή 6,5 μηνών. Κανονινά θα την πήγαινα για στείρωση κάπου τώρα, ωστόσο με το συγκεκριμένο γατάκι με προβληματίζει το εξής: Όταν ήταν μικρούλι, για πολύ καιρό είχε τρομερές διάρροιες και είδα κι έπαθα να το συνεφέρω. Εδώ και κάμποσο καιρό είναι εντάξει, αλλά επειδή τους πρώτους μήνες της ζωής της δεν είχε πάρει τα συστατικά που έπρεπε, δεν αναπτύχθηκε αρκετά, με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά μικρόσωμη για την ηλικία της (να φανταστείτε σήμερα τη ζύγισα και δεν την έβγαζα με τίποτα πάνω από 2,5 κιλά ). Έτσι, είχαμε πει με τη γιατρό να την αφήσουμε ακόμα να μεγαλώσει και να κανονίσουμε αφού κλείσει τους 7 μήνες. Για μέσα Δεκεμβρίου το έβλεπα δηλαδή, κι αν μπορούσα να το τραβήξω, ακόμα καλύτερα. Σήμερα όμως είδα το εξής ανησυχητικό: Ο Φιντίας (αδελφός της Ματίλντα και της Ίσιδας και γάτος-λατρεία γενικώς) αποφάσισε πως ήταν καλή ιδέα να αποπειραθεί να τη μικρή Νύχτα, η οποία ούτε καταλάβαινε τι γινόταν ούτε αντιδρούσε. Βέβαια, δεν παρατήρησα κανένα σημάδι οίστρου εκ μέρους της κι ο Φιντίας είναι εξαιρετικά θερμόαιμος, οπότε ελπίζω πως δεν παίζει οίστρος, είναι του αρσενικού το θέμα. Θα ήθελα την άποψή σας και τις γνώσεις σας: Είναι δυνατόν να κάνει τέτοια εποχή οίστρο γάτα που ζει αποκλειστικά εκτός σπιτιού;; Απ' ό,τι έχω διαβάσει και έχω δει στην πράξη, πριν το Γενάρη-Φλεβάρη δε ζευγαρώνουν τα έξω. Δεν έχω δει ποτέ μωρά να γεννιούνται έξω μες στο Γενάρη ούτε γάτα έγκυο το Δεκέμβρη έξω. Έχετε καμιά ιδέα; Φοβάμαι πως είναι πολύ μικρό το γατάκι για να υποβληθεί από τώρα σε νάρκωση.

Δεν ξέρω Τζουλίνω πότε ζευγαρώνουν οι γάτες αλλά αν σκέφτεσαι μία φορά την νάρκωση λόγω κιλών και ανάπτυξης, σκέψου να μείνει έγκυος αν τελικά ζευγαρώσει...

natalouko έγραψε:Δεν ξέρω Τζουλίνω πότε ζευγαρώνουν οι γάτες αλλά αν σκέφτεσαι μία φορά την νάρκωση λόγω κιλών και ανάπτυξης, σκέψου να μείνει έγκυος αν τελικά ζευγαρώσει...

Βασικά η Ματίλντα που ζευγάρωσε σε αυτή την ηλικία και που ήταν λίγο παραπάνω τσουπωτή, είχε ως αποτέλεσμα να γεννήσει μεν, να γίνει πετσί και κόκκαλο παρά το τάισμα και στο τέλος να πεθάνουν τα μωράκια λίγες μέρες μετά τη γέννησή τους. Βέβαια ήταν άνοιξη, Μάης νομίζω όταν γέννησε. Απλά με προβληματίζει που η γέννα είναι κάτι φυσικό,θα το ρυθμίσει ο οργανισμός το πώς και αν θα πάει, η νάρκωση δεν είναι... Πάντως, την έχω υπό στενή παρακολούθηση, δε βλέπω σημάδια οίστρου, αν δω, θα την κλείσω μέσα και κανονίζω άμεσα. Ο αρσενικός έτσι κι αλλιώς την προηγούμενη βδομάδα τον αδελφό του αλλά τις έφαγε γι' αυτό και στράφηκε εκεί. Απ' όταν τον μάλωσα, σταμάτησε να την πλησιάζει, θα δούμε... Θα ψάξω λίγο ιντερνετικά μήπως βρω τίποτα που δεν ξέρω και βλέπουμε... Πάντως εξαιρετικά μικρόσωμο δεν είναι για την ηλικία του (για αδέσποτο, φυσικά);

Ναι, θεωρώ οτι είναι αρκετά μικρόσωμη...

Τζουλι μου εμενα ειναι 7 μηνων γατος και ζυγιζει 2.900! Η κτηνιατρος μου ειπε οτι αυτες τις μερες που εχει ηλιο να προσεχω να μη φυγει γιατι μπερδευονται κι αυτα με την αλλαγη καιρου!! Κανονικα απο Οκτωβριο - Νοεμβριο μεχρι Ιανουαριο - Φεβρουαριο δεν εχουν οιστρο λογω του κρυου του χειμωνα (προνοητικη φυση..) Αλλα ετσι οπως αλλαξαν οι εποχες τι να πω... Γιατι δεν στειρωνεις τον Φιντια?

natalouko έγραψε:Ναι, θεωρώ οτι είναι αρκετά μικρόσωμη...

Ε, ας την παχύνω λιγάκι πρώτα, αυτό είναι ακόμα μωρό...

Osi έγραψε:Τζουλι μου εμενα ειναι 7 μηνων γατος και ζυγιζει 2.900! Η κτηνιατρος μου ειπε οτι αυτες τις μερες που εχει ηλιο να προσεχω να μη φυγει γιατι μπερδευονται κι αυτα με την αλλαγη καιρου!! Κανονικα απο Οκτωβριο - Νοεμβριο μεχρι Ιανουαριο - Φεβρουαριο δεν εχουν οιστρο λογω του κρυου του χειμωνα (προνοητικη φυση..) Αλλα ετσι οπως αλλαξαν οι εποχες τι να πω... Γιατι δεν στειρωνεις τον Φιντια?

Κι εγώ έτσι ξέρω, ότι μετά τον Σεπτέμβριο/Οκτώβριο και πριν τον Ιανουάριο δεν έχουν οίστρο τα γατιά στη φύση. Και επίσης έχω διαβάσει ότι αυτό πάει ανάλογα με το φως, όταν η μέρα είναι υπερβολικά μικρή (ως 21/12 μικραίνει συνεχώς) οι γάτες δε ζευγαρώνουν, είναι ο οίστρος τους (νομίζω) "φωτοτροπικός", κάτι τέτοιο, δε θυμάμαι τη λέξη. Τον Φιντιάκο δεν έχει νόημα να τον στειρώσω από αυτή την άποψη, γιατί η γειτονιά είναι γεμάτη άπειρους αρσενικούς. Μόλις μια γάτα ξεκίναγε οίστρο, ο κήπος γέμιζε γάτους που δεν είχα ξαναδεί. Ακόμα κι εγώ έχω μόνιμους πολλούς ενήλικους αρσενικούς, είμαι αρκετά προβληματισμένη αν θα τους στειρώσω αυτούς, δεν ξέρω αν θα τους κάνει καλό με τόσα αστείρωτα εδώ γύρω. Κι έχω αρκετά θηλυκά μωρά ακόμα που περιμένω να μεγαλώσουν και δεν ξέρω αν με παίρνει...

Λογικο απο οικονομικης πλευρας! και μονο που στειρωνεις τα θηλυκα ειναι αρκετο! Αλλα τι εννοεις να μην εχουν προβλημα με τα αλλα αστειρωτα? υπαρχει περιπτωση να ερθουν να τα διωξουν απο το σπιτι τους?

Osi έγραψε:Λογικο απο οικονομικης πλευρας! και μονο που στειρωνεις τα θηλυκα ειναι αρκετο! Αλλα τι εννοεις να μην εχουν προβλημα με τα αλλα αστειρωτα? υπαρχει περιπτωση να ερθουν να τα διωξουν απο το σπιτι τους?

Έχω διαβάσει από κάποιους ότι τυχαίνει να στειρώνουν αρσενικούς που ζουν έξω και να έρχονται αστείρωτοι άγριοι και τους διώχνουν. Άλλα μέλη όμως εδώ έχουν στειρωμένους έξω που μια χαρά ζουν στο χώρο που ζούσαν και κάνουν και παρέα με αστείρωτους και σούπερ διεκδικητικοί είναι, κανένα πρόβλημα. Τι να πω, εξαρτάται. Ακόμα και οι θηλυκές μου απρόβλεπτα φέρθηκαν μετά τη στείρωση, οπότε για τους γάτους δεν μπορώ να προβλέψω... Είναι άλλοι οι βασικοί λόγοι που δεν τους στειρώνω τους δικούς μου πάντως... Δε νομίζω πως θα άφηνα να τους διώξει οποιοσδήποτε άλλος γάτος/ γάτα, όταν πλησιάζει επιθετικό γατί, το διώχνω αυτόματα, δε γίνεται αλλιώς.

Mπραβο σου που στειρωνεις τα θηλυκα γατια. Ο καθενας κανει οτι μπορει κ αυτο που κανεις ειναι ΠΟΛΥ πιστεψε με.
Τα αρσενικα σε πιο δευτερη μοιρα ,θα ηταν καλο να στειρωθουν για να μην κολλησουν διαφορες ασθενειες και να αποφευγουν τους τοσο εντονους καυγαδες.

Καλη συνεχεια στην προσπαθεια σου.

Οσον αφορα την στειρωση σε εγκυο ζωο γινεται στην οποια φαση.Το ζορι ειναι του κτηνιατρου ομως.Η μητρα αποκτα μεγιστη ελαστικοτητα κ αιματωση με αποτελεσμα τα ραμματα και οι τομες να ειναι πιο δυσκολη δουλεια.Οσο νωριτερα στειρωθει τοσο το καλυτερο. Αν την αφησεις κ γεννησει τι θα κανεις μετα τα γατακια? Ειναι ΤΟΣΑ πολλα .

Ο οιστρος της γατας εχει πολυ ενδιαφερον.Της σκυλας μου θυμαμαι οτι ηταν καθε 6μηνο ανεξαρτητως εποχης,οι γατες με το θεμα του ηλιου ειναι πολυ ουαου.

nikos_x έγραψε:Mπραβο σου που στειρωνεις τα θηλυκα γατια. Ο καθενας κανει οτι μπορει κ αυτο που κανεις ειναι ΠΟΛΥ πιστεψε με.
Τα αρσενικα σε πιο δευτερη μοιρα ,θα ηταν καλο να στειρωθουν για να μην κολλησουν διαφορες ασθενειες και να αποφευγουν τους τοσο εντονους καυγαδες.

Καλη συνεχεια στην προσπαθεια σου.

Οσον αφορα την στειρωση σε εγκυο ζωο γινεται στην οποια φαση.Το ζορι ειναι του κτηνιατρου ομως.Η μητρα αποκτα μεγιστη ελαστικοτητα κ αιματωση με αποτελεσμα τα ραμματα και οι τομες να ειναι πιο δυσκολη δουλεια.Οσο νωριτερα στειρωθει τοσο το καλυτερο. Αν την αφησεις κ γεννησει τι θα κανεις μετα τα γατακια? Ειναι ΤΟΣΑ πολλα .

Ο οιστρος της γατας εχει πολυ ενδιαφερον.Της σκυλας μου θυμαμαι οτι ηταν καθε 6μηνο ανεξαρτητως εποχης,οι γατες με το θεμα του ηλιου ειναι πολυ ουαου.

Νίκο, ευχαριστώ, μακάρι να μπορούσα να κάνω περισσότερα... Τα γατάκια είναι όντως πολλά, ζωή να χουν, από την άποψη ότι φροντίζω ήδη καμιά ντουζίνα. Δε ζουν και τόσο άσχημα εδώ, απλώς δε με παίρνει άλλο οικονομικά και πρακτικά εκτός του να ταΐζω να αποπαρασιτώνω κιόλας τακτικά τόσα γατιά. Σε εγκυμοσύνη πάνω δε θα τη στείρωνα εκτός κι αν ήταν πρώτες μέρες και μόνο αν θεωρούσα ότι είναι καλύτερο για τη μάνα ή σε έκτακτη ανάγκη. Δε θέλω να αργήσω να τη στειρώσω, απλώς έχω ακούσει ΤΟΣΑ για τους κινδύνους της νάρκωσης που δε θέλω να το ρισκάρω σε τόσο αδύνατο/ αδύναμο γατάκι. Φυσικά αν δω οίστρο, τέλος. Δε γίνεται τίποτα άλλο, φοβάμαι. Πάντως χλωμό το κόβω, μάλλον του αρσενικού ήταν το θέμα, μόλις τον διέκοψα ηρέμησε και άρχισε να ασχολείται με τον εαυτό του. Και η μικρή καμία σημασία... Τα σκυλάκια είναι όντως διαφορετικά και είχα ακούσει ότι η στείρωση είναι λίγο πιο βαριά, ισχύει;

Η στειρωση ειναι οντως εμεμβαση ρουτινας.
Αγχωνομαστε επειδη ειναι τα ζωα μας κ τα αγαπαμε. Για την στειρωση δεν υπαρχει "βαρια" και "ελαφρυα" περιπτωση.Μια ειναι η στειρωση .Οι παραγοντες και η κατασταση ειναι το σημαντικο οπου ο σωστος επιστημονας-κτηνιατρος θα πρεπει να ειναι σε θεση να διακρινει κ να πραξει αναλογως.

Ειναι ολοκληρο κομματι της κτηνιατρικης η ναρκωση,εξεταζονται τοσοι παραγοντες που 1-2 αναρτησεις εδω δεν αρκουν για να καταλαβουμε.
Αν το βαρος της μικρης παντως το επιτρεπει,για εμενα στειρωσε την .Οπως ειπες ποσα γατακια να φροντισεις?
Πιο καλα να κανεις τις στειρωσεις των ζωων που ηδη υπαρχουν.

nikos_x έγραψε:Η στειρωση ειναι οντως εμεμβαση ρουτινας.
Αγχωνομαστε επειδη ειναι τα ζωα μας κ τα αγαπαμε. Για την στειρωση δεν υπαρχει "βαρια" και "ελαφρυα" περιπτωση.Μια ειναι η στειρωση .Οι παραγοντες και η κατασταση ειναι το σημαντικο οπου ο σωστος επιστημονας-κτηνιατρος θα πρεπει να ειναι σε θεση να διακρινει κ να πραξει αναλογως.

Ειναι ολοκληρο κομματι της κτηνιατρικης η ναρκωση,εξεταζονται τοσοι παραγοντες που 1-2 αναρτησεις εδω δεν αρκουν για να καταλαβουμε.
Αν το βαρος της μικρης παντως το επιτρεπει,για εμενα στειρωσε την .Οπως ειπες ποσα γατακια να φροντισεις?
Πιο καλα να κανεις τις στειρωσεις των ζωων που ηδη υπαρχουν.

Καλά, ναι, για κάποιον που είναι πιο σχετικός και ξέρει σίγουρα είναι/ φαίνεται ρουτίνας, αλλά και για σκωληκοειδήτη να πήγαινε κάποιος δικός μου, θα είχα φρικάρει προσωπικά, ειδικά αν έχω ακούσει ότι υπάρχουν ελάχιστα έστω περιστατικά που κάποιος πέθανε σε τέτοια εγχείρηση. Βασικά το βάρος της είναι που με αποτρέπει, είναι μόνο 2,5 κιλά το έρμο ακόμα, ήταν πολύ άρρωστο μικρούλι και άργησε να συνέλθει και δεν αναπτύχθηκε σωστά... Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές, σε βλέπω πολύ ενημερωμένο (γιατρός είσαι/ γίνεσαι; ).

Μην με ευχαριστεις,απλα συνεχισε οτι κανεις!

Αν μπορεις να την περιορισεις να μεγαλωσει λιγο θα ηταν το ιδανικο. Για το βαρος θα σε κατατοπισει ο κτηνιατρος.Εχω υποψιες ομως οτι περιπου 3κιλα στειρωσα τον Σιμπα εγω...Δεν καλοθυμαμαι....

(δεν ειμαι γιατρος οχι,για ζωοτεχνης το παω,κινουμαι μεσα σε αυτους τους κυκλους γενικα )

Α, γι' αυτό είσαι τόσο ενημερωμένος. Ευχαριστώ πάρα πολύ, καλή επιτυχία και σε σένα. Να την περιορίσω δε γίνεται, όμως την παίρνω και την ταΐζω ξεχωριστά 3 φορές τη μέρα με σούπερ πρίμιουμ τροφή για μωρογατάκια για να πάρει τα πάνω της. Από τότε που συνήλθε πάντως, παρατηρώ μεγάλη ανάπτυξη, οπότε καλά πάμε, νομίζω.

Σε ευχαριστω! Το ρημαδι το πτυχιο κυνηγαμε ολοι!

Τροφη για γατακια ειναι το ιδανικο σε τετοιες περιπτωσεις.

Καλό πτυχίο λοιπόν!!! Και πάλι

Μερσι!

Τζουλίνω, η δική μας γιατρός στειρώνει από 2,5 κιλά και πάνω τα γατιά!!
Το θυμήθηκα χτες που σκεφτόμουνα οτι είχε έρθει οίστρος στην Ηλέκτρα και ήταν μονο 2.450 κιλά και δεν έπαιρνε άλλο και αναγκάστηκα να την στειρώσω!!

Σαμιαμιδάκι ήταν και το τερατίδιό σας, ε; Ευτυχώς οι... διεκδικήσεις του αρσενικού σταμάτησαν και η μικρή δεν έχει οίστρο, καμία σχέση. Καλού κακού θα την αφήσω λίγο ακόμα, έστω δυο τρεις βδομάδες, αφού δε βλέπω πρόβλημα, γιατί τα 2,5 με το ζόρι τα πιάνει. Την παρακολουθώ και κάνω ό,τι μπορώ να την παχύνω. Πάντως και οι άλλες δυο δεν ήταν και "τέρατα" βάρους, κάνα τριάρι, τριαμισάρι η καθεμιά θα έπιανε.

Σπόιλερ: