Πιπης και Φρεγια. Οταν οι γατες παιρνουν την ευτυχια τους στα πατουσια τους...

Τώρα που οι καιροί είναι δύσκολοι...

Σπόιλερ:

... Η ΦΡΕΓΙΑ ΚΛΕΒΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΙΠΗ!!!!!!

Ναι! Ναι...!
Και δυστυχως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ...

μην κλαις ραλλου! οπως σου ειπα κ στο πμ,ειναι τοσο ρομαντικο το κλεψιμο!!αρκει να βγαλουν πολλες φωτος!

Τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ; οοοοοοοοοοοοοοοοκευ ας παρακολουθήσουμε τα τεκτενόμενα!

Η Απριλιάτικη νύχτα ήταν καθαρή και όμορφη αλλά εμείς δεν τo απολαμβάναμε.
Στριμωγμένοι μέσα στο παλιό μας Χιουντάι καταπίναμε τα χιλιόμετρα στην Εθνική Αθηνών Κορίνθου με την ψυχή στο στόμα.

Μέσα στο αυτοκίνητο, ο Νικόλας οδηγούσε κάπως νευρικά και κοίταξα στο πίσω κάθισμα να δω αν όλοι φορούσαν τις ζώνες τους.
Πίσω από τον Νικόλα κάθεται η Μαρία η συμπεθέρα και δίπλα της ο μικρός Γιώργος ο γιος της.
Στον ενδιάμεσο χώρο έχει κουρνιάσει ο Ορφέας, παραδόξως χαλαρός, και κοιμάται στο μισοσκόταδο. Στην πίσω εταζέρα ένα ασπρόμαυρο φουντωτό μπαλάκι πηγαινοέρχεται και αλαλάζει κάθε φόρα υστερικά, μόλις βλέπει κάποιο αυτοκίνητο, με μεγαλύτερη ιπποδύναμη, να μας προσπερνάει με ευκολία .
- Ααααα! Κι άλλο κι άλλο! Θείε Νικόλα τρέξε... κι άλλο μας πέρασε, τρέξε να τους προλάβουμε κι εμείς. Ιιιιιιιουουουου!!!
Η μικρή Στέλλα είναι ενθουσιασμένη πράγμα που κάνει τεράστια αντίθεση με το κατσούφικο ύφος όλων εμάς των άλλων.


Αλλά τι θέλουν τέσσερις άνθρωποι και δυο γάτες να τρέχουν σαν τρελοί στην Εθνική βραδιάτικα και μάλιστα με λειψές τις γάτες τους?
Χμ... Τρέχουν –και δεν φτάνουν- γιατί έχουν δυο ακόμα γατιά τρελά κι αλλοπαρμένα που κάνουν του κεφαλιού τους και εμείς ως σωστοί γονείς πρέπει να τρέξουμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα...
Περνώντας την Κόρινθο από τον παλιό δρόμο, η μικρή Στέλλα παθαίνει την πλάκα της. Θέλει οπωσδήποτε να σταματήσουμε, γιατί έχει λέει ακούσει ότι οι άνθρωποι εκεί τρώγανε παλιά το καλύτερο εκδρομικό σουβλάκι. Ε! πρέπει να κάνουν και πιπι όσο ναναι, άνθρωποι και γάτες
Τέλος πάντων σταματάμε σε ένα μαγαζί και ενώ η Στέλλα –και ο Ορφεας βέβαια-

καταβροχθίζουν από ένα σουβλάκι ο καθένας, εμείς με την Μαρία και τον Γιώργο καθόμαστε να πιούμε ένα βραδινό καφέ. Η νύχτα προβλέπεται μακριά ακόμα!
- Βρε τα παλιόπαιδα λαχτάρα που μας έκαναν μονολογεί η Μαρία.
- Και καλά η δικιά μου η κακομαθημένη βρε Μαρία μου... Αλλά ο Πιπης σου πως παρασύρθηκε και την έκανε την αποκοτιά?
- Ρε συ Ρουλα, δεν είναι κακομαθημένη η Φρεγια μας! Άπλα αναστατώθηκε με αυτόν τον ωραίο γάμο του Τσιλι και της Σουσυ. Της είπες κι εσύ εκείνα τα λόγια... Τι να έκανε? Σπεύδει να την δικαιολογήσει ο Νικόλας
Από δίπλα ο Γιώργος που στην ηλικία του όπως είναι φυσικό δεν γουστάρει και πολύ να συμμετέχει στις κουβέντες των μεγάλων ξεσπαθώνει!
- Χαχαχα! Κυρία Ρουλα, νομίζω ότι κάνετε λάθος με τον Πιπη. Είναι ένας μάγκας αυτός, μην τον βλέπετε μουλωχτό και τάχα μου τάχα μου καλό παιδί. Αμα ξυπνήσει ο τίγρης μέσα του...! Ουουου! Δεν τον αναγνωρίζει κάνεις!
Η Μαρία ακούει τον γιο της και κουνάει το κεφάλι σκεφτική.
- Το παιδί μου! Το καλό μου το παιδί! Το καμάρι μου! Να μου το κάνει αυτό και να με τρελάνει, να τρέχω στους δρόμους βραδιάτικα... αχχχ!
Της ακουμπάω απαλά το χέρι για να την καθησυχάσω γιατί δεν θέλω να την βλέπω να υποφέρει αλλά και γιατί από την άλλη, φοβάμαι ότι στην άκρη στο χείλι της την έχει την κουβέντα για την δικιά μου την ξεμυαλισμένη που τον παρασύρει τον αρρεβωνιάρη της. Αχ! Έχει τόσο δίκιο...
- Ρε συ Ρουλα, για δώσε πάλι το γραμμα που άφησε ο κορίτσι να το ξαναδιαβάσουμε μην τυχόν και καταλάβουμε τίποτα.
Βγάζω από την τσέπη μου το γραμμα της Φρεγιας που το βρήκαμε σήμερα το απομεσήμερο μετά την μεσημεριανή σιέστα, ακουμπισμένο στο κρεββάτι μας. Είναι τσαλακωμένο και μουσκεμένο στα δάκρυα, διότι έπαθα σοκ μόλις το πρωτοδιάβασα!
Φυσικά απευθύνεται στον πατέρα της και ιδού τι γράφει:

«Αγαπητέ μπαμπά Νικόλα,
Δεν την γουστάρω την μάνα μου στο λέω!
Κοίτα πόσο ωραίο γάμο διοργάνωσε για τον Τσιλι και την Σουσυ. Εγώ τόσο καιρό την παρακαλάω να μας παντρέψει και κάνει το κορόιδο! Και μετά όλο έλεγε και «τι ωραίο ζευγάρι» και «τι ευγενικό κορίτσι η Σουσυ» και «τι ωραίος ο γαμπρος» και «κοιτα πόσο κομψή είναι η νυφη» και «δεν θα υπάρξει άλλος γάμος τόσο ρομαντικός και όμορφος» και «εσυ έχεις χοντρύνει πολύ, που να σε χωρέσει νυφικό» και άλλα τέτοια!
Ε λοιπόν, τα πήρα στο κρανίο! Αφού θέλει να οργανώνει γάμους για τους άλλους και εμένα μ αφήνει μακριά από τον Πιπη μου πφφφ! Ας το κάνει επάγγελμα τότε να βγάζει και λεφτά, τι με νοιάζει εμένα?!
Σε ενημερώνω λοιπόν ότι ο Πιπης μου κι εγώ φεύγουμε. Κλεφτήκαμε και φεύγουμε! Θα παντρευτούμε καθ οδόν προς την Ιταλία όπου θα κάνουμε μήνα του μέλιτος και μετά, όταν θα έχει καλοκαιριάσει λίγο, θα πετάξουμε για Αγγλία που μας περιμένει να μας φιλοξενήσει ο Λαρυ ο πρωθυπουργικός γάτος της Νταουνινγκ Στριτ.
Θα ζητήσουμε να μας παντρέψει ο καπετάνιος του πλοίου της γραμμής Πάτρα Αγκόνα χωρίς να έχουμε ανάγκη από τις ετοιμασίες της, τις φροντίδες της αλλά... και τις γκρίνιες της και την απαξίωση της!
Να δούμε τώρα, τι θα έχει να γράφει και να διηγείται στο γατόσπιτο, που σε λίγο θα καταλήξει να γίνει επίσημη προξενήτρα του!
Μπαμπά Νικόλα, από σένα μόνο ζητάω της ευχή σου και να μην ανησυχείς. Θα είμαστε καλά, ανεξάρτητοι κι ωραίοι και θα περάσουμε ζάχαρη.
Μην μας ψάξετε! Θα φροντίσουμε για όλα μόνοι μας!
Φιλιά στα μαγουλάκια σου. Να ξέρεις ότι το μόνο που θα μου λείψει είναι η αγκαλιά σου και να χώνομαι μέσα από το μπουφάν σου και να κοιμάμαι εκεί όπως κάνω συνήθως.
Σ αγαπάω!
Φρεγια»

Κρατάω σφιχτά στο χέρι μου ένα χαρτομάντιλο που έχει γίνει σαν κουβάρι από τα δάκρυα που τρέχουν στα μάτια μου.
- Ελα βρε φιλενάδα, μην κάνεις έτσι, θα τους βρούμε! Τα ίδια μου έγραψε και μένα ο Πιπης, μην νομίζεις... έλα, δεν φταις εσύ που τα γατιά μας είναι κοκορόμυαλα! Με παρηγορεί η Μαρία από δίπλα γιατί ο Νικόλας έχει μουτρώσει και με θεωρεί υπεύθυνη για την τρέλα της γάτας μου.
- Κάτι έλεγες ότι θα πάρεις την Ελιζα που μένει Καλαμάτα, αλλά θα βρίσκεται για λίγες μέρες σε γνωστούς της στην Πάτρα. Πήρες τελικά? Ίσως εκείνη να έχει δει τίποτα, να πήρε το μάτι της κάτι στα τοπικά κανάλια...
- Την πήρα και της τα είπα όλα. Η Πουπσυ είναι μαζί της και είναι λέει ενθουσιασμένη γιατί την είχαν ειδοποιήσει και το ήξερε. Θα κάνει λέει η κοπέλα ότι μπορεί... Τι να πω...
- Αυτό που αναρωτιέμαι εγώ είναι πως θα ταξιδέψουν μέχρι την Πάτρα μόνα τους τα δυο τους. Τι θα τρώνε, τι θα πίνουν, που θα κοιμούνται...
- Όσο γι αυτό μην σε νοιάζει Μαρία μου. Μια ολόκληρη συσκευασία κροκέτες πήρε μαζί της η δικιά μου και ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο. Αει μαρή! Έτσι που δεν είσαι συνηθισμένη στα εμφιαλωμένα, εύχομαι να σε πιάσει τσιρλιπιπί και να χέσεις όλο τον δρόμο από εδώ ως την άκρη του κόσμου!

Ναι καλέ! Εχω χαρτομάντιλα ειδικής συσκευασίας με την φατσα της Φρεγιας επάνω... Τοσα που καταναλωνω για παρτι της... Οι ανθρωποι μας ανακυριξαν valued customers και μας έκαναν δωρο το ιδιαιτερο αυτο πακέτο!

Συνεχίζεται...

αν κρινω απο το χτεσινο τηλεφωνημα της φρεγια στη σουσι...ειναι κ η κορη μου σε αυτο το πλοιο για ιταλια!!!!!!!!!! το θεμα γινεται προσωπικο! αχ ρουλα μου,να μας ενημερωνεις συχνα!!!!!!!!!!!!!!!

Αλεξ μου... δεν ξερουμε ακομα τιποτα... Ας φτασουμε με το καλο στην Πατρα και θα δουμε.
Ας ειναι καλα τα παιδια...

...εγω φταιω... ειμαι σιγουρη.
Αχ το κοιτσάκι μου που το κακολογουσα συνεχεια τόσες μέρες!
Να ειναι καλα και τα δυο τους με νοιάζει!

Μια χαρα θα ειναι ολοι!
Επιτελους η φρεγια επαναστατησε!

Σπόιλερ:

Anatoli έγραψε:Μια χαρα θα ειναι ολοι!
Επιτελους η φρεγια επαναστατησε!

Σπόιλερ:

Ναιαιαι! Καλααα!
Λες και δεν το ξέρεις εσυ Τετα ποσα μου εχει κάνει τόσο καιρο...
Για θυμησου τι έκανε στον Βασιλικο γάμο!
Και τοτε που πηγε στο Χολυγουντ να γινει Σταρ και μετα εκλαιγε να την φερουμε πισω που ουτε τα ναυλα της δεν ειχε να γυρίσει...
Και στα πάρτι της... θυμάσαι?
Εκεινα τα Χριστουγεννα που ετρεχε με την γουρουνα του Μαρκελου και μερικους άλλους γατους, ντιρλα απο το αλκοολ στην παραλιακη!
Για να μην θυμηθω όταν διοργάνωσε προπερισυ τις αποκριες στριπτιζ και ειδαμε τον Τσιλι και κάτι άλλους να τα πετανε ολα και να μένουν όπως τους γεννησε η μάνα τους χορευοντας "you can leave your hat on"...
Τελος πάντων... όχι ότι με υπολογιζε ποτε αυτη η γατα...
Σιγα μην περιμενε να επαναστατησει τωρα!
Απλα τα πηρε στο κρανίο και θέλησε να με πικάρει!

Τα χιλιόμετρα τρέχουν ξανά κάτω από τις ρόδες του Χιουνται μας καθώς ξεκινάμε για Πάτρα.
Αμίλητοι φτάνουμε στην Αχαϊκή πρωτεύουσα μια ώρα αργότερα. Ευτυχώς η Ελίζα (Πουπσυ) η μαμά της Πούπσυ της κολλητής της Φρέγιας, τηλεφώνησε πριν λίγο
- Ελα Ρουλα μου, Ελιζα εδώ! Σας περιμένω, οι φίλοι μου εδώ έχουν και κάτι γνωστούς στο λιμάνι, μην στεναχωριέσαι μωρέ! Θα τους βρούμε!
Φτάνουμε στο νέο ωραίο λιμάνι της Πάτρας και πλησιάζουμε την προβλήτα από όπου ξεκινάνε τα πλοία για Ιταλία. Πωπω! Σαν πολυκατοικίες ορθώνονται μπροστά μας τεράστια και επιβλητικά. Μωρέ... που θα τα βρούμε δυο γατιά μέσα σ αυτό το χάος, σκέφτομαι απελπισμένη.
Ευτυχώς ακριβώς μπροστά σε ένα από αυτά που είναι έτοιμο να σαλπάρει από στιγμή σε στιγμή, προβάλει η ευγενική φατσούλα της Ελίζας που ήρθε να μας προϋπσντήσει.
- Ρουλα! Μαρία! Νικόλα! Εδώ! Εδώ είναι! Μόλις με ειδοποίησαν οι φίλοι μου και ηρθα! Αναγνώρισα την φουντωτή ουρά της Φρεγιας να προβάλει από ένα φιλιστρίνι! Να εκεί στο τέταρτο κατάστρωμα δίπλα στην σωσίβια λέμβο!
Βγαίνουμε όλοι μαζί με τις γάτες της Μαρίας αγκαλιά και τρέχουμε προς το μέρος της ανοιχτής μπουκαπόρτας.
Η Στέλλα έχει ξετρελαθεί και ξαπλωμένη στο χέρι του Γιώργου φωνάζει
- Ιιιιιουουουουου! Μεγάλο που είναι Ναι! Ναι! Ναι! Να μπούμε μέσα να πάμε κρουαζιέραααααα!
Ο Ορφέας από την αγκαλιά της Μαρίας κοιτάει κάπως φοβισμένος, αλλά σαρώνει κι αυτός με το κοφτερό του βλέμμα τα φιλιστρίνια να εντοπίσει τον αδελφό του.
Και τους εντοπίζει πραγματικά, να κοιτάνε τα σκούρα νερά, από το ίδιο φιλιστρίνι που μας είπε η Ελιζα.


Το πλοίο σφυρίζει και είναι έτοιμο να αποπλεύσει από στιγμή σε στιγμή. Ο Νικόλας μέσα σε μια φρενίτιδα δραστηριότητας, πετάγεται σαν βέλος και αγοράζει ένα εισιτήριο για το αυτοκίνητο και τον εαυτό του.
- Μπαίνω μέσα, θα πάω να βρω τον καπετάνιο για να σταματήσει το πλοίο. Αγόρασα εισιτήριο, δεν με αφήνουν να μπω διαφορετικά!
Πραγματικά, με μερικές μανούβρες προλαβαίνει και χώνει το αυτοκίνητο μέσα στο τεράστιο αμπάρι και τον κοιτάζω παγωμένη καθώς χάνεται στα βάθη του.
Χρειάστηκαν μερικά δευτερόλεπτα μόνο για να το πάρω απόφασή και να φωνάξω στους άλλους
- Πάμε κι εμείς όλοι! Δεν αφήνω τα γατιά μόνα τους! Ελάτε! Ελάτε! Ίσα ίσα που προλαβαίνουμε!!!»
Αρχίζω να τρέχω προς την είσοδο των επιβατών ενώ ο Γιώργος με τα εφηβικά δυνατά πόδια του και την φουντωτή ουρά της Στέλλας να ανεμίζει στον βραδινό αέρα από την αγκαλιά του, με έχει ήδη προσπεράσει και χώνεται πρώτος μέσα. Σκάρτο ένα λεπτό αργότερα η πόρτα κλείνει και κοιτάω ξέπνοη γύρω μου.
Η Μαρία με τον Ορφέα προσπαθεί να βρει την ανάσα της και βλέπω ότι και η... Ελιζα ήρθε κι αυτή μαζί μας. Δίπλα στη Μαρία, κρατιέται για να μην πέσει από την φόρα που είχε βάλει. Παρατηρώ ότι κρατάει στα χέρια της μια γατοφόρο και μέσα... μέσα από τα καγκελάκια βλέπω το όμορφο μουτράκι της... Πουπσυ να με κοιτάει αναστατωμένο αλλά χαρούμενο!
- Βρε Ελιζάκι μου! Γιατί μπήκες και συ σε περιπέτειες μαζί μας? Και στην κατασταση σου... Δεν φτάνει που σε βάλαμε σε τόσο κόπο και που εντόπισες και τα γατιά...!
Η Ελιζα χαμογελάει.
- Αχ βρε Ρουλα... Έχεις και συ ξεροκέφαλο κορίτσι αλλά και το δικό μου δεν πάει πίσω! Από τότε που έμαθε ότι η Φρεγια κλέφτηκε με τον Πιπη και θα παντρεύονταν στο πλοίο με έβαλε να της υποσχεθώ ότι όπως κι αν έρθουν τα πράγματα αυτή θα παραβρισκόταν πάσει θυσία στον γάμο! Είναι βλέπεις που την συμπαθεί πολύ την Φρεγια και από ότι μου είπε τα παιδιά της είχαν ζητήσει παλιότερα να τους παντρέψει κιόλας, μαζί με τον Καζανόβα!
Αααχχχχ! Πόσο μας κάνουν ότι θέλουν πια τα βρωμογατα!
Ένας αξιωματικός του πλοίου μας πλησιάζει με άγριες διαθέσεις.
- Είστε λαθρεπιβάτες! Φωνάζει στο αφτί μου. Που είναι τα εισιτήρια σας?
- Ακούστε καλέ μου κύριε! Έχουμε πρόβλημα, γιατί η γάτα μου και ο γάτος της κυρίας από εδώ, μπήκαν κρυφά στο πλοίο με σκοπό να πάνε Ιταλία χωρίς την έγκριση μας...
Μας κοιτάζει για λίγο σκεφτικός, αλλά μετα φωτίζεται το πρόσωπο του.
- Ααα! Για την Φρεγια και τον Πιπη λέτε? Ξέρω! Ξέρω! Τους γνωρίσαμε και τους δυο το απόγευμα. Είχαν κρυφτεί κάτω από μια νταλίκα που ταξιδεύει με το πλοίο, αλλά καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά όταν βρήκαμε το όχημα υπέρβαρο σε σχέση με ότι είχε δηλωθεί από τον οδηγό του. Ψάξαμε και βρήκαμε τα δυο γατιά και ο καπετάνιος που είναι φανατικός γατόφιλος τους κράτησε στο πλοίο για να μάθει την ιστορία τους.
Πάντως κυρία μου, εξακολουθείτε να είστε λαθρεπιβάτες και να μην έχετε πληρώσει εισιτήριο.
Και να προσθέσω ότι έχετε μια εεε... χμ... πολύ βαριά γάτα! Αν δεν ήταν τόσο βαριά ίσως και να μην είχαμε προσέξει την διαφορά στο βάρος του οχήματος!
Έχουμε μείνει όλοι με το στόμα ανοιχτό...
Πετάω μια πιστωτική κάρτα στον αξιωματικό και του λέω
- Λυπάμαι πολύ κύριε για την αναστάτωση που προξένησαν τα παλιόγατα! Ορίστε, χρεώστε τα πάντα σ αυτή την κάρτα.
Ο αξιωματικός μετράει κεφάλια και λέει
- Κάλως! Χμ... έχουμε και λέμε ένα, δυο, τρία τέσσερα εισιτήρια για ανθρώπους και ένα... δυο... τρία... και δυο πέντε εισιτήρια για γάτες. Επειδή σας συμπάθησα δεν σας βάζω να πληρώσετε υπέρβαρο για την άσπρη με την φουντωτή ουρά. Ας πούμε ότι τούτη εδώ η μικρούλα είναι πιο ελαφριά και εξισορροπείται η κατάσταση.
Η Στέλλα σηκώνει το κεφάλι της από την αγκαλιά του Γιώργου και λέει με πόζα
- Μικρουλι είναι το μάτι σου!
Αλλά μετά βλέπει ότι είναι ένα μπρατσωμένο ομορφο παλικάρι και του κάνει ματάκια πονηρά, κουνώντας του και την μαυτομυτούλα της τσαχπίνικα.


Συνεχίζεται...

Μπήκαμε στο κρουαζερόοπλοιο για πρώτη φορά στη ζωή μας!

Ειδες την σκατουλα την Στελλα σου Μαρια?
Απαπαπα! Αυτη πρεπει να την προσέχουμε... κανεις δεν ξέρει τι θα σκαρώσει όταν μεγαλώσει λιγάκι ακόμα...
Ειναι διαόλου κάλτσα μωρε κι αυτη
Και... ερωτιάρα!

Βρε τα άτιμα τα γατιά μας σε τι μπελάδες μας βάζουν.Κουράγιο συμπεθερες και μολις τα βρειτε τα σκασμένα ,να τους δώσετε πολλά-πολλά φιλιά στα μουσούδια τους! Ρουλίτσα μου

Aχ Ραλλουκα μου κακο που μας βρηκε... Δεν το περιμενα τετοιο χουνερι,ειλικρινα...

Ευχαριστουμε Μαρια και Δωρα για την συμπαρασταση.
Θα δουμε πως θα εξελιχθει το πραγμα...

ιταλια θα πανε εεε????? λες να εχει βαλει το πατουσι της κ η εριεττα στις ετοιμασιες του σκηνικου του γαμου?

ralou έγραψε:Ευχαριστουμε Μαρια και Δωρα για την συμπαρασταση.
Θα δουμε πως θα εξελιχθει το πραγμα...

Αχ Ραλλουκα,κοιταζοντας τριγυρω μου δε βλεπω να εξελισσεται καλα... Τα σκασμενα μας...

Γιατί Δώρα μου, πόσα σου λείπουν εσένα;

Που να ξερει κι η Δωρα, ταλαιπωρη συμπεθέρα μου!
Λες να της δινει αναφορα καθε ενα γατι της για το που βρισκεται κάθε φορα...

Αφηστε κοριτσια,αφηστε γιατι θα αρχισω να αποκληρωνω και θα μεινω ακληρη!
Ραλλου θα σου φτασουν κι εσενα τα μαντατα με τον ασυρματο,ενημερωσα τον καπετανιο πριν λιγο,δεν ηθελα να σας ταραξω στο δρομο.

Ωωωωχ!

Με τα πράγματα να έχουν κάπως τακτοποιηθεί, ψάχνουμε να βρούμε τον Νικόλα και τον συναντάμε στο πρώτο κατάστρωμα σε υπερένταση από την αδρεναλίνη.
Έχει φτάσει στη ρεσεψιόν και προσπαθεί να ανακαλύψει πως θα πάει στο κατάστρωμα που είναι οι φυγάδες. Μας βλέπει όλους μαζί και μου ψιθυρίζει
- Ρε συ Ρουλα, όλοι χωρίς εισιτήριο μπήκατε?
- Ελα, ηρέμησε καλέ μου... έδωσα την πιστωτική και πλήρωσα όλα τα εισιτήρια μόλις μπήκαμε μέσα στο πλοίο.
Τα μάτια του θολώνουν από τον τρόμο
- Α-μαν! ... και πως θα πληρώσουμε όλα αυτά τα λεφτά μετά?

Δεν του απαντάω. Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε τώρα. Θα σκεφτούμε τα λεφτά αργότερα!

Μια λιγάκι ψηλομύτα σιπ-χοστες ντυμένη στην τρίχα και ισορροπώντας στα 12ποντα τακούνια της, ενημερώνεται από το τηλέφωνο και μας παίρνει να μας πάει στους δυο φυγάδες.

Ο Πιπης και η Φρεγια έχουν αράξει στην σουίτα του καπετάνιου και με το που μας βλέπουν όλους μαζί πετάγονται επάνω και κοιτούν με κατεβασμένα αμήχανα μάτια.
- Κοριτσαρα μου, αγάπη μου, λαχτάρα μου, μωρό μου!
Όχι! Δεν είμαι εγώ που ορμάω στην Φρεγια και την βουτάω να την πνίξω στα φιλιά! Ο μπαμπάς Νικόλας είναι που χάνοντας την ψυχραιμία του γίνεται λιώμα και μόνο που νοιώθει το κορμί της στην αγκαλιά του. Η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται και με τον Πιπη στην αγκαλιά του Γιώργου και της Μαρίας.
- χαχαχα! Μαγκα μου την έκανες τελικα ε?! η ωρα η καλη!... λεει ο Γιωργος στον γατο του τον Πιπη σκαζοντας στα γέλια... Αξιος ρε! Αξιος!
Και ο Πιπης του κάνει ζυμαρακια στην αγκαλια του για να εκδηλώσει την ευχαριστηση του.
- Ευχαριστω αδερφε!

Μετά, όλα τα γατιά, οι φυγάδες, τα αδέρφια του Πιπη και η Πουπσυ, που επιτέλους την βγάλαμε από την γατοφόρο, αγκαλιάζονται και χοροπηδάνε όλα μαζί, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο κραυγών χαράς, πειραγμάτων και ευχών, μια πανδαισία από γυαλιστερά περιποιημένα γουναρικά, μια έκρηξη νιάτων και ομορφιάς, ένα αγλάισμα οφθαλμών εκεί μπροστά μας.

Αχ βρε ξεμυαλισμένα χαζοπαιδα!

Μόνο εγώ κάθομαι παράμερα και τα παρατηρώ αποστασιοποιημένα όλα αυτά. Μου έχει κάνει τόσα χουνέρια αυτή η γάτα...και αν και παραδέχομαι ότι η ανακούφιση που τους βρήκαμε ανασήκωσε ένα τεράστιο βράχο που βούλιαζε την καρδιά μου, δεν μου κάνει καρδιά να πάω να την βουτήξω και να χαρώ μαζί τους.
Η Ελιζα από δίπλα μου, μου πιάνει το χέρι και μουρμουρίζει στ΄αυτι μου.
- Ελα Ρουλα μου... χαλάρωσε! Σε καταλαβαίνω... αυτή η γάτα σου έχει ψήσει το ψάρι στα χείλη...αλλά τώρα όλα τέλειωσαν, τα βρήκαμε τα γατιά και όλα θα πάνε καλά από δω και πέρα...
Κάθομαι παραιτημένη σε μια καρέκλα και αφήνω τα δάκρυα να τρέξουν πάλι απο τα μάτια μου.

Συνεχίζεται...

Κοιλίτσες μου χουφτωτικές Το αγόρι μου το πανέξυπνο, το ξανθό ντε! πως και δεν πηδάει; δεν του αφήνουν χώρο τα άλλα και περιμένει τη σειρά του;

Τους προσέχει ο Ορφεας Μαρια!
Ειναι σοβαρο παιδι αυτο κι ας τον λές χαλβαδάκο.
Αν κανενας πεσει και στραμπουληξει -ο μη γενητο- να μην υπάρχει ενα στιβαρο χέρι να βοηθήσει?
Ειναι οπως πάνε οι παρεες στα μπαρακια και ενας μόνο δεν πινει για να οδηγησει μετα!

Ασε που δεν εβρισκα και καταλληλη φωτο του για την φωτοσοπια

"Αγαπημένοι μου Πίπη και Φρέγια. Εγώ επειδή είμαι ρομαντικός και τρυφερός τύπος και καταλαβαίνω τα αληθινά αισθήματα που νιώθετε ο ένας για τον άλλο, θέλω να σας πω ότι είμαι περήφανος που πατήσατε πατούσες και πήρατε την κατάσταση στις ουρές σας. Ανησυχήσατε βέβαια λίγο τους συγγενείς, αλλά θα το ξεπεράσουν. Επειδή το ταξίδι μέχρι την Ανκόνα είναι μακρύ, προτείνω να προσποιηθείτε και λίγο ότι σας πείραξε το πλοίο, ώστε να υπάρξει γενικευμένη αγωνία και να παρέμβει ο γιατρός, οπότε θα χαθούν στον πάτο της Μεσογείου οι όποιες γκρίνιες των δίποδων υπάρχουν ακόμη. Περιμένω με ανυπομονησία τις εξελίξεις και λυπάμαι που ο Σίλβιο δεν είναι πια στα πράγματα, διότι είμαι σίγουρος ότι η RAI θα είχε αποκλειστική ζωντανή σύνδεσή κατά την άφιξή σας. Vi bacio, il vosto Shaggy".

funambolo έγραψε:"Αγαπημένοι μου Πίπη και Φρέγια. Εγώ επειδή είμαι ρομαντικός και τρυφερός τύπος και καταλαβαίνω τα αληθινά αισθήματα που νιώθετε ο ένας για τον άλλο, θέλω να σας πω ότι είμαι περήφανος που πατήσατε πατούσες και πήρατε την κατάσταση στις ουρές σας. Ανησυχήσατε βέβαια λίγο τους συγγενείς, αλλά θα το ξεπεράσουν. Επειδή το ταξίδι μέχρι την Ανκόνα είναι μακρύ, προτείνω να προσποιηθείτε και λίγο ότι σας πείραξε το πλοίο, ώστε να υπάρξει γενικευμένη αγωνία και να παρέμβει ο γιατρός, οπότε θα χαθούν στον πάτο της Μεσογείου οι όποιες γκρίνιες των δίποδων υπάρχουν ακόμη. Περιμένω με ανυπομονησία τις εξελίξεις και λυπάμαι που ο Σίλβιο δεν είναι πια στα πράγματα, διότι είμαι σίγουρος ότι η RAI θα είχε αποκλειστική ζωντανή σύνδεσή κατά την άφιξή σας. Vi bacio, il vosto Shaggy".

- Αααα! Φρεγια τρεχα! Εστειλε μηνυμα ο Σαγκυ με ευχές!
- Πωπω! Μωρε ωραια τα λέει! Λες Πιπη μου να τους κάνουμε το χουνερι με την ναυτία?
- Δεν ξέρω μπουγαρινι μου... Κι αν μετα μας τα ψάλουν κι όλας που εμεις φταιμε που τους κουβαλήσαμε το πλοιο?
- Χμ... καλα... Ελπιζω να πάει ναυτία κανενας απο τους δικους μας για να ησυχασουμε εμεις τουλάχιστον! Χαχαχαχαχα! Αλλά αυτο που λέει για την RAI δεν το ειχα σκεφτει! Αχ! Λες? Λες να γινουμε διάσημοι με το γαμο μας?
- Αμε! Μην σου πω ότι θα τον ανακηρυξουν "Γαμο της Χρονιάς"!
- Ωραια! Αυριο που θα έρθει ο κουμπάρος που ειναι Ιταλοθρεμένος να του πουμε να κάνει τα κονέ!!!!
--Μιλλε Μπατσι Σαγκυ φιλαρακι!
Πιπης και Φρεγια

Φτου! παρά τρίχα και θα προλαβαίναμε τον Καβαλιέρε, αχ μια με τούτο , μια με κείνο, χάσαμε την δόξα συμπεθέρα.
chiao ragachi (τσιάο ραγκάτσι)
Stella

Έχει περάσει καμιά ώρα από την ώρα της συνάντησης, είναι αργά το βράδυ πια και ο καπετάνιος του πλοίου, ένας κύριος με αυστηρό πρόσωπο που... κάποιον μου θυμιζει, μας προσφέρει ποτά για να χαλαρώσουμε. Ο καμαρότος του έχει ήδη βάλει φαγητό και νερό στα γατιά και έχουν πέσει όλα με τα μούτρα.
- Κύριε Νικόλα, κυρία Μαρία, έμαθα από τα γατιά σας την ιστορία τους και πόσο πολύ θέλουν να παντρευτούν επί τέλους και ομολογώ ότι συγκινήθηκα. Έχω κι εγώ στο σπίτι δυο γάτες την Μαμουσκα και τον Γκρη-γκρη και ξέρω από απαιτητικούς συγκάτοικους. Σας βεβαιώνω ότι βλέπω την όλη ιστορία πολύ συμπαθητικά και αν τελικά το έχετε πάρει όλοι απόφαση, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να παντρέψω αύριο τον Πιπη και την Φρεγια εδώ πάνω στο πλοίο λίγο πριν αποβιβαστούμε στην Ανκόνα. Μην σας απασχολεί τίποτα, το προσωπικό μπορεί να ετοιμάσει τον χώρο και το γαμήλιο γεύμα χωρίς κανένα πρόβλημα.
Με το που ακούν τα λόγια του τα γατιά μικρά και μεγάλα, αρχίζουν πάλι να χοροπηδάνε από την χαρά τους και να αλαλάζουν, ξεσηκώνοντας το πλοίο από τις φωνές.
Μόνο η Φρεγια με κοιτάει λιγάκι στα κλεφτά, με κείνο το βλέμμα της το μισοένοχο, μισοαυθάδες, και κοκκινίζουν τα μαγουλάκια της. Δεν με πλησιάζει όμως...

Φυσικά, λέμε τις ευχαριστίες μας στον καπετάνιο και δεχόμαστε την πρόταση του με ευγνωμοσύνη.
Σκέφτομαι όλες εκείνες τις προετοιμασίες που είχα κάνει για το γάμο και το ωραίο παπιγιόν που είχα ράψει για τον Πιπη και τα λουλουδένια στεφάνια για τα κεφαλάκια τους και το πέπλο της Φρεγιας και τις μπομπονιέρες και τα κουφέτα και όλα...
Ειχα ετοιμαστεί για ενα μεγαλόπρεπο όμορφο γαμο, όχι γιαλαντζί όπως εκεινο που ειχα σκαρφιστεί για να παρηγορήσω την γάτα μου όταν την ειχε εγκαταλείψει εκείνος ο Γιακουμης, για τα μάτια μιας περσίδας της Ροζας πριν πολυυυυυ καιρό.
Αλλά τι να σας λέω τώρα... αυτά είναι αρχαία ιστορία!

Έχουν μείνει τα πάντα στο σπίτι, σιγά μην είχα το μυαλό να τα πάρω όλα αυτά μαζί μου όταν σαν τους τρελούς μπήκαμε στο αυτοκίνητο μαζί με τα συμπεθέρια για να κυνηγήσουμε τους σκασιάρχες!
Ας είναι... Θα παντρευτούν με ότι βρουν και ας φορέσουν στο κεφάλι τους... ξέρω γω... κανένα ναυτικό καπελάκι δανεικό από τους ναύτες. Δεν θα φταίω εγώ γι αυτό!

Κι ας τους κρεμάσουν μετά από το κατάρτι, όπως ήθελε να κάνει ο Κωνσταντάρας στην κόρη του και τον γαμπρο του στην ταινία «Η Αλίκη στο Ναυτικό»


Ο καπετάνιος φροντίζει να φάμε και εμείς κάτι ελαφρύ -μα ποιόν μου θυμιζει εμένα αυτος...?- και μας δίνει καμπίνες για να κοιμηθούμε και ξεκουραστούμε, μην δείχνουμε αύριο στο γάμο σαν σταφιδιασμένα κοτόπουλα!
Στην καμπίνα μας ο Νικόλας ξαπλώνει στο κρεβάτι του και η Φρεγια τρέχει να χωθεί στην αγκαλιά του όπως κάθε βράδυ. Σε λίγο ροχαλίζουν και οι δυο πρίμο σεκόντο.
Στο δεύτερο κρεβάτι ξαπλώνω κι εγώ και προσπαθώ να κοιμηθώ. Αλλά ο ύπνος δεν έρχεται. Οι ώρα περνάει με συντροφιά τον μονότονο ήχο των μηχανών του πλοίου και κάτι άλλους ήχους απροσδιόριστους που δεν αναγνωρίζω. Δεν είχε τύχει ποτέ να κοιμηθώ σε πλοίο ξανά.

Ένα βαρύ πήδημα με τραντάζει μέσα στο μισοϋπνι που με έχει πιάσει μετά από λίγο.
Στο κρεβάτι μου ανεβαίνει η Φρεγια και αισθάνομαι τα μουστάκια της στο πρόσωπο μου. Ανοίγω τα μάτια μου και την βλέπω να με κοιτάει με τις κατάρες της.
-Αχ βρε Σκορδαλιά μου... έλα δω βλαμμένο ηλίθιο σκατογατάκι... Ελα δω!
Χώνεται διστακτικά μέσα στην κουβέρτα μου και ξαπλώνει με το χέρι μου για προσκέφαλο.
-Συγνώμη βρε μαμά... Συγνώμη που σε στεναχώρησα... Μερικές φορές με πιάνει κάτι και κάνω του κεφαλιού μου. Αλλά ευτυχώς όπως βλέπεις αυτή τη φορά όλα πήγαν καλά.
-Σ αγαπάω Σκορδαλιά μου. Και να ξέρεις ότι πάντα θα σ αγαπάω. Αλλά να! Δες! Έτσι τον περίμενα εγώ τον γάμο σου? Να κλεφτείς και να παντρευτείς χωρίς ένα λουλούδι στα μαλλιά, χωρίς το πέπλο σου, χωρίς τις μπομπονιέρες και τα στέφανα σου... Καλά, τις μπομπονιέρες τις είχα από τότε που κάναμε τον υποτιθέμενο γάμο σου με τον Νορβηγό τον Όλαφ, θυμάσαι? Τότε που ο... ξέρεις... ο Γιακουμής, είχε προτιμήσει την περσίδα την Ρόζα και σε ξέχασε εν μια νυκτί... Είπα να μην πάνε χαμένες και τις φρεσκάρισα για τον πραγματικό γάμο σου. Κι είχα κάνει τόσο κόπο να στα φτιάξω όλα βρε πουλάκι μου... Αχ! Πολύ με πληγώνεις Φρεγια μου, να το ξέρεις.

Το γνωστό περιπαικτικό χαμογελάκι της σχηματίζεται στο μούτρο της και με ζώνουν τα φίδια
-Χαχαχα! Αχ καλέ μαμά! Που τον θυμηθηκες τωρα τον Γιακουμη!!!! χαχαχαχα!
Ομως, είσαι τόσο προβλέψιμη και συ κι ο πατέρας μου! Μην στεναχωριέσαι! Αύριο το πρωί θα πάμε στο αυτοκίνητο και θα ανοίξουμε το πορτμπαγκαζ. Θα δεις, θα δεις... Εκεί είναι όλα όσα έφτιαξες! Και τα στεφάνια και τα τούλια και οι μπομπονιέρες και τα πάντα. Τίποτα δεν θα πάει χαμένο από όσα έφτιαξες και τίποτα δεν θα μας λείψει!
- Τι? Τι εννοείς? Που βρέθηκαν στο αυτοκίνητο όλα αυτά που λες???
- Μα... εγώ τα έβαλα! Το ήξερα ότι θα μας ακολουθούσατε και τα πακετάρισα ωραία και καλά πριν φύγω το μεσημέρι. Τα έχω αποθηκεύσει στο αυτοκίνητο με τάξη για να μην τσαλακώθουν, μην σε νοιάζει τίποτα σου λέω!

Μα τι άλλο θ' ακούσω?! Α το παλιοκόριτσο... Μας εχει μάθει τόσο καλά που μας έχει στο μικρό της το τσεπάκι! Ακου εκεί να φέρει μαζί τα πράγματα του γάμου...!!!
Μου ρίχνει μια γλειψια-φιλάκι στο μάγουλο και η ανακούφιση αλλά και η εξάντληση, με βυθίζει σε ένα μικρο αλλά βαθύ ύπνο, μέχρι να με ξυπνήσει το σφύριγμα του καραβιού το πρωί.
Καληνυχτα σας λοιπον…


Συνεχίζεται...

υ.γ.
Συμπεθέρα, κι εγω στεναχωρηθηκα για την χαμένη ευκαιρία.
Αλλά ευτυχως έχουμε τον Κουμπάρο και σιγουρα θα βοηθησει αυτός!

Πως δε θα βοηθησει,ο διδυμος αδερφος μας υιοθετηθηκε απο ιταλο παρουσιαστη!

Μπορει η Φρεγια να μην τα καταφερε να γινει μια σταρ του Χολυγουντ αλλα... η Τσινεσιτα -το βλέπω εγω- θα ειναι σε λιγο στα πατουσια της.
Δωρα μην της πεις ακομα τιποτα για τον αδελφο του κουμπαρου της.
Θα του γινει κολλιτσιδα και θα αφησει το γαμο να παει για κανενα δοκιμαστικο!

http://www.nuovitalenti.rai.it/dl/NuoviTalenti/Page-d8ce18a1-f74a-40ea-8042-a5ddf2bb67a3.html
(Δεν έχει αγγλικό μενού, καθότι οι Ιταλοί έχουν ένα θεματάκι με τα αγγλικά, αλλά είναι το site της RAI για τα νέα ταλέντα )

Να δείτε που τα γατούμπια αριβάρανε στο Παλέρμο ...

Σικελία !! Έχει και Ελληνόφωνα χωριά εκεί μη φοβού !!!

Θα πώ στον Σίλβο να τα προσέχει (τον Μονταλμπάνο) Φιλαράκι μου από παλιά ... αστυνομικός με "μύτη" !!! Ο Αουτζέλιο είναι υπασπηστής του και άξιο παλικάρι (να μην παραλήψω και ΚΟΥΚΛΟΣ) Ο Φαμπιο είναι πανέξυπνος και δραστήριος ... Να μην τα πολυλογώ το team είναι superb !!!

Μην στεναχωριόμαστε ... κι αγωνιούμε .... όλα θα πάνε καλά

Συμπεθερα δε βλεπω ουτε αυτος να τα βγαζει περα...