Ιστορίες της αυλής.. ( ή αλλιώς: ιστορίες με γάτες )

Καλέ, δυο γατιά δεν είναι πρόβλημα.... Τόσα έχω και εγώ...

Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι! Τι μωρά είναι αυτά;

houlieta έγραψε:Καλέ, δυο γατιά δεν είναι πρόβλημα.... Τόσα έχω και εγώ...

Δυο γατιά εννοείται ότι δεν είναι πρόβλημα (2 είχα κι εγώ παλαιότερα και είχαν παρεούλα -στειρωμένα και τα δύο- και περνούσαμε τελεια ). Τώρα θα ήθελα σαν τρελή άλλο 1 αλλά με δίδυμα τρίχρονα και με άντρα που δεν έχει ξαναζήσει με γάτα στο σπίτι (δεν έχω παράπονο είναι ζωόφιλος ο καλός μου αλλά τώρα προσαρμόζεται με το μικράκι που μπλέκεται στα πόδια του -και φοβάται μην το πατήσει- ) είναι δύσκολο κάνω σύντομα κίνηση για δεύτερο αν και οι συνθήκες του χώρου είναι ευνοϊκές: μέσα έχουμε αρκετό χώρο και για ανθρώπους και για γάτες και έξω -ΑΝ βγαίνει να κόβει καμιά βόλτα- έχουμε μεγάλο κήπο, αυτοκίνητα δεν περνάνε ούτε για δείγμα και οι γείτονες είναι ζωόφιλοι με 2-3 υιοθετημένα αδέσποτα ο καθένας στον κήπο του σκυλιά και γατιά). Άσε που σκέφτομαι και τη μεταφορά τους σε περίοδο διακοπών, πού να χωρέσουν 2 μεγάλοι, 2 παιδιά, εκατό τσιμπράγκαλα των παιδιών και 2 κλουβάκια με γάτες για τις αφήσω στον πατέρα μου στο χωριό να τις προσέχει όσο θα λείπουμε...)

Κουκλάκια υπέροχα τα γατάκια ! αλλά τί να πεις με αυτή τη παλαβιάρα γάτα. μετακόμιση σε μετακομιση δεν παίζει να στα ξαναφέρει;

Δεν παίζονται τα άτομα! Εεεε τα άτιμα!

Τί να πω.... για την μπλέ μπουκίτσα με το κοιλουμπίνο;;
Για την calico κουκλίτσα;; (με κέρδισε περισσότερο απ'όλα)
Για τα άλλα δύο σαμιαμιδέλια με το βλέμμα που μιλάει;;

αχ αχ αχ αχ αχ αχ αχ!!!

Άστα βρε μάνα σε μια γωνιά τα παιδάκια σου! θα τα ζαλίσεις απ'τα πολλά δρομολόγια!
Τί παράπονο έχεις;; Εκεί τρως , εκεί πίνεις, γιατί αλλού πας και τ'αφήνεις;;

Πες τα βρε Μαρίνα! Αστα καλή μου τα μωρά στην αυλή να είναι ασφαλή μέχρι να πάνε όλα σε καλά γατόσπιτα (ή να βρω τρόπο να τακτοποιήσω τα θέματα μου και να βουτήξω εγώ το μπλεδάκι, γιατί σας το λέω, είμαι μεν μια ταλαίπωρη μάνα αλλά ο καημός δεν αλλάζει, θα σκάσω αν ο αγαπημένος μου Dali μου δεν αποκτήσει για παρέα ένα μπλε αδελφάκι)

melinaki έγραψε:Πες τα βρε Μαρίνα! Αστα καλή μου τα μωρά στην αυλή να είναι ασφαλή μέχρι να πάνε όλα σε καλά γατόσπιτα (ή να βρω τρόπο να τακτοποιήσω τα θέματα μου και να βουτήξω εγώ το μπλεδάκι, γιατί σας το λέω, είμαι μεν μια ταλαίπωρη μάνα αλλά ο καημός δεν αλλάζει, θα σκάσω αν ο αγαπημένος μου Dali μου δεν αποκτήσει για παρέα ένα μπλε αδελφάκι )

Το όνομα Νταλί μου αρέσει πάρα πολύ για γάτα, να ξέρεις!...
Πρέπει να μας τον "γνωρίσεις", να του ανοίξεις ένα θεματάκι στο γατοσυστηθείτε!..
Κατά τα άλλα, ναι, κατανοώ ότι ο ιμπεριαλισμός της γάτας πρέπει να γίνει σιγά σιγά αν ο σύζυγος δεν είναι μαθημένος...
Υποδόρια...
Όμως το σωστό να λέγεται, δυο παιδιά, δυο γατιά πάει!
Ένα για το καθενα!

είναι Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Α! Δεν έχω να πω τίποτε άλλο!

Πούπσυ έγραψε:είναι Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Α! Δεν έχω να πω τίποτε άλλο!

Είναι πραγματικά πανέμορφα, πιστέψτε με, έχω δει γέννες και γέννες, αυτά με εντυπωσίασαν με μιας!..
Έχει γεννήσει κι άλλη γάτα, πριν από αυτήν την άγρια, μια πιο ήμερη που ζει στην αυλή, έχει 4 (πορτοκαλάκια και ταρταρουγέ) αλλά δεν είναι έτσι όμορφα..
Καλούλια είναι τα μωρά μου, δεν λέω, φατσάκια μπάνικα, αλλά αυτά τα 4 δεν παίζονται!
Ένας Θεός ξέρει που τα πήγε η ηλίθια η γάτα!

Το σωστό σωστό!!! όπως λέω και στα παιδιά μου Houlietta: "Πολύ ωραία τα λες και πολύ λογικά! " Υποδόρια εεεε??? Μμμμμμ για να το σκεφτώ και να οργανωθώ...

'Εχεις δίκιο, νομίζω ότι όντως δεν έχουν γατοσυστηθεί , θα ετοιμάσουμε θεματάκι σύντομα να μάθετε την ιστορία μας και το πως ο Dali μου θα είχε γίνει μεζεδάκι στα δόντια ενός καθόλου "cat friendly" σκύλου!!!

Εχθές το απόγευμα έφτιαξα στην αυλή ένα κρεβατάκι (κουτα - μπλούζα) μπας και φιλοτιμηθεί η γάτα και επιστρέψει τα μωρά και ΝΑΙ!!! μου τα έφερε, τώρα το πρωί ξυπνησα με παιδικά νιαουρίσματα!!!

Επίσης, στειρώθηκε η Τωρίτσα μας!... Να μην έχουμε πάλι ντράβαλα!...

Αυτά τα νέα μας, σύντομα θα συνεχίσω με τις ιστορίες της αυλή μας!...

melinaki έγραψε:Πες τα βρε Μαρίνα! Αστα καλή μου τα μωρά στην αυλή να είναι ασφαλή μέχρι να πάνε όλα σε καλά γατόσπιτα (ή να βρω τρόπο να τακτοποιήσω τα θέματα μου και να βουτήξω εγώ το μπλεδάκι, γιατί σας το λέω, είμαι μεν μια ταλαίπωρη μάνα αλλά ο καημός δεν αλλάζει, θα σκάσω αν ο αγαπημένος μου Dali μου δεν αποκτήσει για παρέα ένα μπλε αδελφάκι)

Mαζί σου είμαστε!
Ο dali χρειάζεται ένα αδελφάκι (μπλε , γιατί όχι...) να εκφράζει το σουρεαλισμό του!

houlieta έγραψε:Εχθές το απόγευμα έφτιαξα στην αυλή ένα κρεβατάκι (κουτα - μπλούζα) μπας και φιλοτιμηθεί η γάτα και επιστρέψει τα μωρά και ΝΑΙ!!! μου τα έφερε, τώρα το πρωί ξυπνησα με παιδικά νιαουρίσματα!!!

Βρε τη ρουφιάνα τη σουρτούκο! Ανήσυχο πνεύμα η μάνα!

Το θέμα μου έχει κάνει κοιλιά, ντροπή μου!..
Επιπλέον εισέβαλαν τα μωρα σε αυτό και τάραξαν τον χωροχρονοδιάγραμμα!...
Χμμ...
Πρέπει να επανέλθω άμεσα με την συνεχεια!...
Αναμένατε!...

Πριν από μερικές μέρες είχα αναφέρει κάπου ότι ο ξάδελφός μου, που είμαστε μεσοτοιχία, είδε στην ταράτσα, στο κλιμακοστάσιο ένα φιδάκι...
Είπε ότι ήταν ένα γκρι, ίσως και να ήταν όντως, πάντως μας ανησύχησε αρκετά το γεγονός ότι δυο ορόφους πάνω από το έδαφος ανέβηκε φίδι και βάλαμε και οι δυο απωθητικό φιδιών για να είμαστε σίγουροι (Χούλιο και Σιέλ δεν έχουν ανέβει ταρατσα από τότε)....
Να σας πω την αλήθεια, δεν το είχα πάρει πολύ κατάκαρδα, δεν τα τρέμω κιόλας...
Το τζάμι στην ταράτσα παραμένει ανοιχτό όποτε από τις γρίλιες θα μπορούσε να μπει και μέσα...
Anyway, άλλο θέλω να πω...
Ο θείος μου γκρίνιαζε, ότι και καλά πως γίνεται με τόσες γάτες να έχουμε φιδάκια και ότι είναι άχρηστες και το μόνο που κάνουν είναι να γεμίζουν τον κόσμο με σκ@το!.. Μάταια εγώ τις υπερασπιζόμουν:
"Μα τι να κάνουν βρε θείε, στην ταράτσα είναι το φίδι, να πετάξουν;"
Μέχρι σήμερα...
Τώρα το βραδάκι, κατά τις 9:30, έφευγα για βόλτα, όταν ξαφνικά είδα ένα γατόνι της αυλής, τον Σμαραγδούλη...

...να περνάει σαν σίφουνας από μπροστά μου, με κάτι μακρύ να κρέμει από το στομα του..
Για σαυρα το πέρασα αρχικά και πλησίασα, για να διαπιστώσω έκπληκτη ότι κρατούσε ένα φιδάκι και απειλούσε όποιο άλλο γατί τον πλησίαζε!..
Φώναξα στην αδελφή μου να ανάψει το φως ενώ ταυτόχρονα φώναζα στον θείο μου να έρθει να δει με τα μάτια του αυτό που αν του έλεγα εγώ δεν θα πίστευε!...
Ο θείος ήρθε, το φως άναψε και ανακαλύψαμε, με σχετική ταραχή, ότι το φιδάκι ήταν μια ωραιότατη οχιά και όχι μια μικρή και αθώα δεντρογαλίτσα!...
Ο Σμαραγδής την κατασπάραξε (μέχρι πριν λίγο που γυρισα ζούσα με το άγχος μην έχει πάθει τίποτα, αν και δεν είδα εκδορές νωρίτερα...)και εγώ δεν σας κρύβω, πολύ το χάρηκα όλο αυτό που έγινε γιατί πολλές φορές έχω αναγκαστεί να καταπιώ κάτι για να μην τσακωθώ..
Κρίμα που δεν ήταν όλες οι γειτόνισσες έξω, αν και πιστεύω θα διαρρεύσει...

Το ελπίζω δλδ...

Αυτά...

p.s. Τον Σμαραγδή δεν τον έχετε δει γιατί δεν έχουμε φτάσει σε αυτά τα μωρά ακόμη.. Είναι μικρούλης, χρονιάρικο...

Πρώτους - πρώτους τους δείχνουν τους Σμαραγδήδες, κυρία μου!

Αυτά τα φωτογραφίζουμε για να οπλοφορούμε με αποδείξεις στους πολέμους με τους γείτονες!
Θα μαθευτεί, τέτοιο γεγονός, ολόκληρο φίδι έπιασε ο Σμαραγδής, όχι παίζουμε!
Και τώρα που είπα Σμαραγδής:

απλά!
από τους πιο όμορφους μαυρόγατους που έχω δει! Παίρνει 20 για το φίδι, 40 για τη μαγκιά του που το μετέφερε σαν έπαθλο πολέμου και 100 για την ομορφάδα του! (ε κανονικά το κατόρθωμα θα έπρεπε να πάρει το 100άρι αλλά δε μπορώ να αντισταθώ σε αυτά τα μάτια..)

Μα να μας κρύβεις τόσο καιρό αυτό το κουκλί ; Τί να κάνει το έρμο αναγκάστηκε να πιάσει φίδι ουχί κολοβό για να βγει στα παράθυρα του γατόσπιτου.

otz έγραψε:
Πρώτους - πρώτους τους δείχνουν τους Σμαραγδήδες, κυρία μου!

doremi έγραψε:Μα να μας κρύβεις τόσο καιρό αυτό το κουκλί ; Τί να κάνει το έρμο αναγκάστηκε να πιάσει φίδι ουχί κολοβό για να βγει στα παράθυρα του γατόσπιτου.

+10000

marina289 έγραψε:

otz έγραψε:
Πρώτους - πρώτους τους δείχνουν τους Σμαραγδήδες, κυρία μου!

Καλά βρε Μαρία, διαθέτεις τέτοιο ον και δεν το δείχνεις?
Αυτά τα βάζουν, ειδοποιούν να είναι πρόχειρο ένα καροτσάκι ανάνηψης και μετά παριστάνουν τις ανήξερες, ότι τάχα που να φανταστώ ότι θα γινόταν τέτοιος χαμός, κι έπεσα από σύννεφα κλπ.
Τς τς τς τς...

Καλέ πως κάνετε έτσι για έναν κλασικό μαυρογατούλη;

houlieta έγραψε:Καλέ πως κάνετε έτσι για έναν κλασικό μαυρογατούλη;

Ακούτε, ακούτε τι λέει!

Κλασικός μαυρογατούλης ο Σμαραγδής ο φιδο-πνίχτης;
Δεν υπάρχει κλασικό μαυρόγατο. Όλα τα μαυρόγατα είναι ένα κι ένα

otz έγραψε:Κλασικός μαυρογατούλης ο Σμαραγδής ο φιδο-πνίχτης;
Δεν υπάρχει κλασικό μαυρόγατο. Όλα τα μαυρόγατα είναι ένα κι ένα

+10000000000000000000000

Εντάξει, ένα απλό μαυρο γατόνι είναι, ας μην υπερβάλλουμε...
Είναι τρυφερός και γλυκούλης, από εκείνα τα ζώα που αρχικά είναι απόμακρα και μόλις λυγίσουν γίνονται χαλβάδες, αλλά εξ όψεως, είναι ένα μαυρογατόνι...
Με όμορφα μάτια...


Το βράδυ θα επανέλθω με μια πολυ χαρούμενη ιστορία...

Χουλιέτα, καθότι στην κοσμάρα μου, τώρα πήρα πρέφα το θέμα αυτό!!
Υπέροχο από όλες τις πλευρές...ΑΠ 'ΟΛΕΣ!!

ΚουκουΒάγια έγραψε:Χουλιέτα, καθότι στην κοσμάρα μου, τώρα πήρα πρέφα το θέμα αυτό!!
Υπέροχο από όλες τις πλευρές...ΑΠ 'ΟΛΕΣ!!

Βάγια μου σε ευχαριστούμε τόοοοσο πολύ!
Τα γατιά στην αυλή είναι μεγάλες φίρμες και τοσο αλλιώτικα από τα μέσα, γενικά...
Πιο γάτες!...


Λοιπόν, η ιστορία τώρα...
Προχθές το βράδυ που λέτε, η μικρή αδελφή Εμμανουέλα είχε πάρει τον βρωμόσκυλο για βολτίτσα, μου είπε να πάω μαζί αλλά βαριόμουν την ώρα εκείνη...
Μετά σταματησα να βαριέμαι και πήρα το μηχανάκι μου, πήρα δυο παγωτά και κατηφόρησα προς το πάρκο που είναι γύρω από την εκκλησία μας, 3 - 4 τετράγωνα πιο κάτω (είμαστε σε έναν λόφο) και μετά από ένα δάσος στο ενδιάμεσο...
Συνήθως πάνε εκεί και αν δεν έχει κόσμο (για αυτό και βραδυνές οι βόλτες) τον αφήνει να τρέξει στο γκαζόν...

Δεν ήταν εκεί η αδελφή και σκέφτηκα να συνεχίζω πιο κάτω σε ένα άλλο πάρκο με πάπιες που επίσης πάει..
Και όπως κατηφόριζα που λέτε, βλέπω σε έναν κάδο σκουπιδιών 2 γάτες...
Κοιτάω καλύτερα, σοκ.. Λέω, "Δεν μπορεί, πόσες γάτες έχουν αυτό το σχέδιο και χρώμα;"
Πηγαίνω προς τους κάδους με το μηχανάκι, λάκισαν οι γάτες αλλά ήμουν σίγουρη, ήταν αυτός!
Φωνάζω λοιπόν..
"Τζόι;"
"Τζόι μου;"...

Ρε παιδιά, σταμάτησε να τρέχει, γυρισε προς το μέρος μου και σαστισμενος άρχισε να περπατάει δεξιά αριστερά με μεγάλη ταχύτητα και να νιαουρίζει...
Κατέβηκα, πήγα κοντά του, έκανε δυο βήματα πίσω, έκανε δυο βηματα μπροστά και μιλούσε ασταμάτητα...
Του μιλαγα και εγω γλυκά, πλησίαζε - έφευγε...

Του λέω λοιπόν, "μη φύγεις αγαπη μου, πάω να σου φέρω φαγητό!"

Πάω, παίρνω μια κονσέρβα από έναν μπακάλικο, ξαναγυρίζω, τον βλέπω τρεχει προς το μέρος μου μόλις ακούει το μηχανάκι...
Και μόλις κατέβηκα ήρθε στα πόδια μου και άρχισε ένα τρελό γουργουριτό και να νιαουρίζει ασταμάτητα!..
Του άνοιξα την κονσέρβα, στα πόδια μου αυτός...
Καθόμουν και έκλαιγα μες στη μεση του δρόμου απ'την χαρά μου...
Έκατσα καμιά ώρα, περίμενα να φάει, τον χαϊδεψα, μιλούσαμε (στην γλώσσα του ο καθένας) και μου είχε πάρει και μου δάγκωνε το χέρι με μικρές δαγκωνιές..
Δεν το πίστευα!... Δεν το περίμενα να με θυμάται!

Ο Τζόι λείπει ένα χρόνο σχεδόν, από πέρυσι τετοιο καιρό περίπου, είχε αρχίσει και αραίωνε, μέρες, εβδομάδα, μετά μήνα ώσπου καποια στιγμή δεν ξαναήρθε...
Όταν φεύγουν πάντα λέω "Είναι σε κάποια άλλη γειτονιά και είναι ευτυχισμένα.." αλλά κάπου φοβάμαι το χειρότερο..
Το να τον δω έναν χρόνο μετά και να με υποδεχτεί έτσι, παρά τον αρχικό φόβο, δεν το περίμενα!...

Εχθές, πήγα μεσημέρι στο ίδιο σημείο, ειχα και την φωτογραφική μαζί, θα σας τον έβγαζα να τον δείτε...
Τον φώναξα αλλά δεν ήρθε...
Στην αρχή μελαγχόλησα, σκέφτηκα ότι δεν θα τον ξαναδω, αλλά εχθές βράδυ, είπα να ξαναπάω - γιατι οι γάτες είναι ζώα της συνήθειας - και μόλις με άκουσε να πλησιάζω ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου, μέσα στη μέση του δρόμου!
Ποιο πολύ αποζητάει τα χάδια παρά το φαγητό, το μωρό μου!
Είναι ταλαιπωρημένος, δαγκωμένος, ξεμαλλιασμένος και γενικά δεν είναι όπως όταν ζούσε εδω... Αλλά είναι ζουμπουρλούδικο και τόσο γλυκός όσο πάντα...

Θα πάω και σήμερα, ελπίζω να έρθει και πάλι...

Σκεφτόμουν αν θα ήταν καλή ιδέα να τον πάρω με μια γατοφόρο και να τον φέρω σπίτι..
Δεν θέλω να τον στεναχωρήσω όμως, δεν ξέρω και πως θα του φανεί εδω, αν θα θυμάται τα άλλα γατιά...

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο έχω χαρεί, πήρα την μαμά τηλέφωνο το πρώτο βραδυ και της λέω,
"Μάντεψε με ποιον είμαι;"
και την ώρα εκείνη νιαούρισε το γλυκό μου και λέει η μάνα από μέσα..
"Ο Τζόι;"...

Τον αγαπάμε αυτόν τον γάτο, έχει ζήσει και δύσκολες ώρες, τον έχουμε περιποιηθεί πολύ και μετά την περιπέτεια που είχε ζήσει είχε και αυτός άλλο δέσιμο μαζί μας, μια ευγνωμοσύνη...

Τι να κάνω, να τον φέρω σπίτι;
Ή να πηγαίνω εκεί να τον ταϊζω;

Τί γλυκό..........
Εγώ , χμ...ίσως να τον έπαιρνα ξανά στην αυλή και να τον δελέαζα με τις καλυτερες λιχουδιές μπας και παραμείνει....έχοντας πάντα κατα νου ότι ίσως και να παραβίαζα τα θέλω του,...ότι εκείνος ίσως να προτιμούσε τελικά το περιβάλλον στο οποίο επέλεξε να πάει από μόνος του....
Αλλά επειδή προέχει η ασφάλειά τους, το φαγητάκι τους, και επειδή ξέρω ότι εσύ τους τα εξασφαλίζεις με τον καλυτερο δυνατό τρόπο, αν μπορείς πάρτον !

btw ο σμαραγδής δεν είναι ¨ενας κλασσικός μαυρογατούλης¨

Αχ, δεν ξέρω, πραγματικά..
Φοβάμαι μην αγριευτει με όλα τα άλλα γατιά που είναι εδώ (δεν ξέρω και αν τα θυμάται) και φύγει προς άγνωστη κατευθυνση και τον χάσω τελείως μετά...
Θα περάσω σήμερα πάλι, αργα, μήπως με περιμένει..
Θέλω να τον δω πάλι, χαίρεται τόσο πολύ που με βλέπει, τα μέσα ποτέ δεν χαίρονται τόσο μαζί μου, όσο τα έξω!..
Γιατι μωρέ τα έξω μας αγαπάνε περισσότερο;
Μηπως τελικά μας μισούν τα μέσα που τα κλείνουμε μέσα;

Αχ, καταραμένη ανθρωπότητα που γεννάς αποβράσματα....

..... Αααα.....!!!
Αν νομίζετε ότι ο Σμαραγδής είναι όμορφος, τότε τι να πούμε για τον Ρήγα...


...που είναι σαφώς θεϊκό πλάσμα...
Ο Ρήγας είναι αδελφός της Σιέλ, από τους ίδιους ακριβώς γονείς αλλά με έναν χρόνο διαφορά γεννημένα, ο Ρηγας ανήκει στην πρώτη γέννα της μαμάς Μίστυ!...

Είναι γατούλης της πίσω αυλής (μαζί με τα μωρά δλδ είναι), χαλβάς και ζουζούνης...
Άλλη μια αγάπη που θα ήθελα να είναι μέσα στο σπίτι και μάλιστα, είναι ο αγαπημένος του Χούλιου...
Όποτε συναντιώνται στην σιτα τρίβωνται ο ένας πάνω στον άλλον και γουργουρίζουν ακατάπαυστα!...
Λατρεία ο Ρήγας!...

Σπόιλερ:

Μεγάλος γόης ο Ρήγας! Αρχοντικός γάταρος!

Μαρία κι εγώ θα τον έπαιρνα στο σπίτι τον Τζόυ. Κάν' το μόνο σαν δοκιμή, έτσι απλά για να του δώσεις μια ευκαιρία στην καλή και άνετη ζωή. Αν όντως δεν θέλει να κάτσει θα βρει τρόπο να φύγει πάλι! Πάρ' τον μαζί σου και να είσαι απλά προετοιμασμένη ότι μπορεί και να μην μείνει... Εγώ αυτό θα έκανα πάντως!

Πανέμορφος ο Ρήγας!

Κούκλαρος κι ο Ρήγας, τελικά τα απ' έξω γατιά σου δεν έχουν να ζηλέψουν σε ομορφιά τα μέσα γατιά σου.

Και σήμερα ο Τζόι, πιστός στο ραντεβού μας, εμφανίστηκε τρέχοντας μόλις άκουσε το μηχανάκι μου!...
Μου αρέσουν αυτές οι βραδυνές συναντήσεις μας!...

Κορίτσια, ευχαριστω για τα καλά σας λόγια!...
Ο Ρήγας είναι πολύ γλυκό πλάσμα και αυτός, έχουν καλό dna τα μωρά μου!...